R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik moet het toch even van mij afschrijven:
Sinds 5 maanden werk ik bij een farmaceutisch bedrijf als onderhoudsmonteur. Dit betekent praktisch dat we verantwoordelijk zijn voor de staat van het gebouw met alle apparatuur erin, en als er iets stuk gaat dat we dit zelf repareren of de aannemers die hierover gaan begeleiden. Dit is in een junior functie. Ik ben aangenomen met de bedoeling dat de seniors mij trainen en opleiden om uiteindelijk ook volledig zelfstandig te kunnen werken.
En dit traject is nou net waar ik mee bots.
Omdat ik geen praktische werkervaring heb, heb ik ook weinig technisch inzicht. Als me dus een technische vraag wordt gesteld zoek ik soms het antwoord in een hele andere hoek. Dit frustreert me enorm. De afgelopen dagen raak ik vaak in paniek als me een vraag wordt gesteld die ik niet weet. Ik wil het zo graag goed doen, maar dit gaat gewoon niet altijd.
De senior collega uit mijn ploeg heeft hier wel begrip voor, maar ik heb dit zelf niet. Ik leg de lat voor mezelf heel hoog en dat is gewoon kut en daar wil ik vanaf.
Nu heb ik hierover contact gezocht met het Employee Assistance Program. Net een half uur aan de lijn gehangen en binnen twee weken hoor ik wat het vervolg is
Geen idee wat dit is, ik hoop dat ik hier iets aan heb.
Zoals ik al zei, ik wil het vooral van me af schrijven maar ik hoor graag hoe jullie hierover denken, Tips zijn altijd welkom.
Sinds 5 maanden werk ik bij een farmaceutisch bedrijf als onderhoudsmonteur. Dit betekent praktisch dat we verantwoordelijk zijn voor de staat van het gebouw met alle apparatuur erin, en als er iets stuk gaat dat we dit zelf repareren of de aannemers die hierover gaan begeleiden. Dit is in een junior functie. Ik ben aangenomen met de bedoeling dat de seniors mij trainen en opleiden om uiteindelijk ook volledig zelfstandig te kunnen werken.
En dit traject is nou net waar ik mee bots.
Omdat ik geen praktische werkervaring heb, heb ik ook weinig technisch inzicht. Als me dus een technische vraag wordt gesteld zoek ik soms het antwoord in een hele andere hoek. Dit frustreert me enorm. De afgelopen dagen raak ik vaak in paniek als me een vraag wordt gesteld die ik niet weet. Ik wil het zo graag goed doen, maar dit gaat gewoon niet altijd.
De senior collega uit mijn ploeg heeft hier wel begrip voor, maar ik heb dit zelf niet. Ik leg de lat voor mezelf heel hoog en dat is gewoon kut en daar wil ik vanaf.
Nu heb ik hierover contact gezocht met het Employee Assistance Program. Net een half uur aan de lijn gehangen en binnen twee weken hoor ik wat het vervolg is
Geen idee wat dit is, ik hoop dat ik hier iets aan heb.
Zoals ik al zei, ik wil het vooral van me af schrijven maar ik hoor graag hoe jullie hierover denken, Tips zijn altijd welkom.
-wat zou het zoveel leuker zijn als je iets post wat bijdraagt ipv een beetje grappig doen 
, ik weet zeker dat je dat kan (en de grapjes kunnen fijn in KLB of ONZ)-
[ Bericht 90% gewijzigd door Lenny77 op 27-12-2020 11:12:21 ]
, ik weet zeker dat je dat kan (en de grapjes kunnen fijn in KLB of ONZ)-[ Bericht 90% gewijzigd door Lenny77 op 27-12-2020 11:12:21 ]
Herken het wel uit mijn eerste jaar echt aan het werk. Maar juist doordat oplossingen niet pasklaar zijn is het werk interessant en afwisselend.
Bij mij hielp het wel om begeleiding te krijgen van een collega die ook goed was in het begeleiden daarbij en die goed de juiste balans kon vinden tussen mij zelf dingen laten uitzoeken en een stukje bij de hand nemen of op weg helpen. Als je geen idee hebt dan is er nog geen sprake van een waardevol proces van het zelf uitzoeken, dus dan zal je toch even om hulp moeten vragen. Al is het maar om te polsen of je in de juiste richting denkt.
Er is overigens sowieso niks mis met zelf niet direct een antwoord weten. Dat doet ook recht aan de vraag van de ander, want die stelt een goede vraag.
Bij mij hielp het wel om begeleiding te krijgen van een collega die ook goed was in het begeleiden daarbij en die goed de juiste balans kon vinden tussen mij zelf dingen laten uitzoeken en een stukje bij de hand nemen of op weg helpen. Als je geen idee hebt dan is er nog geen sprake van een waardevol proces van het zelf uitzoeken, dus dan zal je toch even om hulp moeten vragen. Al is het maar om te polsen of je in de juiste richting denkt.
Er is overigens sowieso niks mis met zelf niet direct een antwoord weten. Dat doet ook recht aan de vraag van de ander, want die stelt een goede vraag.
Als je een vraag hebt, stel hem mij, ik weet alles en meer van wat jij doet.quote:Op zaterdag 26 december 2020 19:09 schreef Ypmaha het volgende:
Ik moet het toch even van mij afschrijven:
Sinds 5 maanden werk ik bij een farmaceutisch bedrijf als onderhoudsmonteur. Dit betekent praktisch dat we verantwoordelijk zijn voor de staat van het gebouw met alle apparatuur erin, en als er iets stuk gaat dat we dit zelf repareren of de aannemers die hierover gaan begeleiden. Dit is in een junior functie. Ik ben aangenomen met de bedoeling dat de seniors mij trainen en opleiden om uiteindelijk ook volledig zelfstandig te kunnen werken.
En dit traject is nou net waar ik mee bots.
Omdat ik geen praktische werkervaring heb, heb ik ook weinig technisch inzicht. Als me dus een technische vraag wordt gesteld zoek ik soms het antwoord in een hele andere hoek. Dit frustreert me enorm. De afgelopen dagen raak ik vaak in paniek als me een vraag wordt gesteld die ik niet weet. Ik wil het zo graag goed doen, maar dit gaat gewoon niet altijd.
De senior collega uit mijn ploeg heeft hier wel begrip voor, maar ik heb dit zelf niet. Ik leg de lat voor mezelf heel hoog en dat is gewoon kut en daar wil ik vanaf.
Nu heb ik hierover contact gezocht met het Employee Assistance Program. Net een half uur aan de lijn gehangen en binnen twee weken hoor ik wat het vervolg is
Geen idee wat dit is, ik hoop dat ik hier iets aan heb.
Zoals ik al zei, ik wil het vooral van me af schrijven maar ik hoor graag hoe jullie hierover denken, Tips zijn altijd welkom.
Vakman pur sang
Ben je bereikbaar tijdens zijn werk?quote:Op zaterdag 26 december 2020 20:27 schreef Lospedrosa het volgende:
[..]
Als je een vraag hebt, stel hem mij, ik weet alles en meer van wat jij doet.
Psssst (nee)quote:
[..]
Ben je bereikbaar tijdens zijn werk?
Vakman pur sang
Even afwachten dan wat daar uit komt, uit dat EAP. Je kan jezelf afvragen waarom je de lat zo hoog legt en of dat ook echt nodig is. En als vindt dat het nodig is om wat voor reden dan ook, dan denk je na over hoe je die lat kan bereiken. Wat mist er en hoe kan je dat aanvullen. Misschien een vorm van scholing of inderdaad de (extra) begeleiding.quote:
Ik moet het toch even van mij afschrijven:
Sinds 5 maanden werk ik bij een farmaceutisch bedrijf als onderhoudsmonteur. Dit betekent praktisch dat we verantwoordelijk zijn voor de staat van het gebouw met alle apparatuur erin, en als er iets stuk gaat dat we dit zelf repareren of de aannemers die hierover gaan begeleiden. Dit is in een junior functie. Ik ben aangenomen met de bedoeling dat de seniors mij trainen en opleiden om uiteindelijk ook volledig zelfstandig te kunnen werken.
En dit traject is nou net waar ik mee bots.
Omdat ik geen praktische werkervaring heb, heb ik ook weinig technisch inzicht. Als me dus een technische vraag wordt gesteld zoek ik soms het antwoord in een hele andere hoek. Dit frustreert me enorm. De afgelopen dagen raak ik vaak in paniek als me een vraag wordt gesteld die ik niet weet. Ik wil het zo graag goed doen, maar dit gaat gewoon niet altijd.
De senior collega uit mijn ploeg heeft hier wel begrip voor, maar ik heb dit zelf niet. Ik leg de lat voor mezelf heel hoog en dat is gewoon kut en daar wil ik vanaf.
Nu heb ik hierover contact gezocht met het Employee Assistance Program. Net een half uur aan de lijn gehangen en binnen twee weken hoor ik wat het vervolg is
Geen idee wat dit is, ik hoop dat ik hier iets aan heb.
Zoals ik al zei, ik wil het vooral van me af schrijven maar ik hoor graag hoe jullie hierover denken, Tips zijn altijd welkom.
Ik zou proberen te denken dat ik toch maar mooi ben aangenomen om die functie te mogen leren, zelfs zonder ervaring. Dus ze hebben iets in je gezien! Blijf gewoon doorgaan en verder leren! Het helpt inderdaad om eens wat dingen op te zoeken.
Maar geef jezelf wat tijd. Dit soort functies zijn breed maar als je ermee weg bent dan is het echt wel een leuke job! Niet opgeven dus en bijven doorgaan
Maar geef jezelf wat tijd. Dit soort functies zijn breed maar als je ermee weg bent dan is het echt wel een leuke job! Niet opgeven dus en bijven doorgaan
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Compassievol voor jezelf zijn, hoe zou je reageren als je beste vriendin hetzelfde deed als wat jij nu doet?
In het algemeen herken ik dit wel. Toen ik net op de arbeidsmarkt kwam, kreeg ik van mijn begeleider te horen: ‘wat jij doet, had ik zelf ook kunnen bedenken; nee, we verwachten dat jijde nek uitsteekt!’ Dat is handig, zeker als je al perfectionistisch bent ingesteld. Tijdens mijn bijbaan als afwashulp in een spoelkeuken lag mijn ethos al hoger dan dat van SpongeBob bij de Crusty Crab.
Later ben ik gaan loslaten. Gewoon doen wat van je gevraagd wordt en vooral zorgen dat je alle stappen van de opdracht hebt uitgevoerd. Dat het dan niet geweldig is, maakt mij dan weinig uit.
Laat dus lekker gaan en doe wat jou goeddunkt.
Later ben ik gaan loslaten. Gewoon doen wat van je gevraagd wordt en vooral zorgen dat je alle stappen van de opdracht hebt uitgevoerd. Dat het dan niet geweldig is, maakt mij dan weinig uit.
Laat dus lekker gaan en doe wat jou goeddunkt.
Ga weg met je gezeik @Lenny77quote:
-wat zou het zoveel leuker zijn als je iets post wat bijdraagt ipv een beetje grappig doen
Dit was gewoon een prima post, dat jullie met jullie ondermijnende moraal geen inlevingsvermogen hebben is niet mijn probleem.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 28-12-2020 05:34:53 ]
|
|
