Blogje van Naomi
http://www.opgejaagdwild.be/van-twee-walletjes-eten/VAN TWEE WALLETJES ETEN.
June 5, 2020
Toen ik twee jaar geleden door oude foto’s aan het rommelen was, kwam ik er eentje tegen van mijn favoriete leidster, Gitte heette ze, die innig omhelsd werd door een tienjarige Naomi. Grijnzend schudde ik met m’n hoofd, wetende wat ik nu weet.
Eind je twintiger jaren pas ontdekken dat je niet alleen op mannen valt, kan ik! Heel bevreemdend wel om na al die tijd te beseffen. Het was een besef dat er stilletjes aan is ingeslopen. Je gaat namelijk niet van fangirl tot “I’ve got a big, lesbian crush on you” in één dag. Of zo ging het voor mij persoonlijk toch niet.
Alhoewel het – voor zover ik me toen kon herinneren – nog nooit eerder was voorgevallen, vond ik het helemaal niet zo’n gek gegeven om verliefd te zijn op een vrouw. Uiteraard ging het even slikken zijn voor mijn omgeving, maar ik wist dat ik omringd werd met prachtige mensen die mij hoe dan ook volledig aanvaarden. Tot ik begon na te denken over de intieme implicaties ervan. Knuffelen en kussen tot daar aan toe, ik denk dat dat bij de meesten onder ons wel bij de uitspattingen van het studentenleven hoort. Toch? Of had ik daar meer lessen uit moeten trekken? Maar dan. De eerste keer intiem zijn met een vrouw was uiteraard onwaarschijnlijk spannend maar voelde vanaf de eerste aanraking zo vertrouwd aan. Enorm zacht en teder. Ik zou het de volle 5 sterren geven op Tripadvisor.
Vanaf dat moment begon daten een beetje anders aan te voelen. Plotsklaps bevind je je in een ander segment van de maatschappij, eentje waarin er met andere ogen naar je gekeken wordt op straat. Ik was compleet onvoorbereid op die eerste keer dat ik werd nageroepen omdat ik hand in hand liep met een vrouw. Het gevoel dat daarmee gepaard ging, zal ik niet snel vergeten. Maar er waren gelukkig ook mooie momenten, zoals subtiele knikjes vol warme erkenning van andere holebi koppels.
En hoe verloopt het daten zelf? Hoewel ik zelf soms nog een beetje worstel met m’n nieuw zelfbeeld, gaan de ogen van mannelijke dates voornamelijk fonkelen wanneer het woord ‘biseksueel’ valt. Ik zal jullie manvolk maar ineens voorgoed desillusioneren: ik doe niet aan trio’s met potentiële partners. Buiten het dating gegeven is dat een compleet andere zaak, maar laat ons daar nu niet verder over uitweiden. Van vrouwelijke dates krijg ik dan weer vaak blikken van ongeloof. Ja, ik val echt op vrouwen en nee, het is geen fase.
Er wordt vaak nog afwijzend gereageerd tegenover biseksualiteit vanuit beide hoeken. Mijn ogen konden niet verder m’n hoofd inrollen toen bij het Netflix-programma ‘Love is Blind’ een dramatische onthulling uiteindelijk gewoon de biseksuele geaardheid van een van de kandidaten bleek te zijn. De vrouw die het nieuws vernam, kon het echter niet verkroppen dat haar gloednieuwe man zoiets verderfelijk voor haar had verborgen gehouden. Toen moest ik wel even twee keer slikken. Hoe gaat mijn toekomstige partner hierop reageren? Wanneer vertel ik zoiets? Hoe breng ik het aan? Ik ga er even m’n hoofd nog niet over breken. Er staat een nieuw seizoen van ‘Workin’ Moms’ op mij te wachten.
Biseksueel door het leven gaan, is weddenschappen afsluiten met uw vriendinnen over wie die hete gast achter de toog kan krijgen. Het is nadien vragen krijgen over diezelfde vriendinnen wanneer je knusse foto’s met hen post. Het is begrip tonen voor uw partner, omdat in hun hoofd de competitie dubbel zo groot is. Het is u bewust zijn van uw privilege om te kunnen opgaan in onze heteronormatieve maatschappij. Het is overal en nergens thuishoren. Maar het is vooral ook gewoon verliefd worden op mooie mensen, los van hun geslacht.
I am a Watcher, part of a secret society of men and women who observe and record, but never interfere. We know the truth about Immortals. In the end, there can be only one.