Hoe krijg je iemand naar de dokter die niet wil

Niet, als hij niet wil wil hij niet. Ik ben dan trouwens wel zo van 'als je er geen hulp voor wil zoeken dan wil ik je er ook niet meer over horen klagen'.

Niet. Zijn gezondheid, zijn keuze.
Er vanuitgaande dat hij wilsbekwaam is.

Zeggen dat ie z'n bek moet houden of anders naar de dokter moet. Je gaat toch niet weken lang dat gejammer aanhoren?

Hier hielp doorzeuren en kwaad worden. Klachten waren duizelig en intens wit gezicht. Zo wit dat het zelfs mannelijke collega's opviel die er wat van zeiden.
Toen ging ie eindelijk. Moest ook bloedprikken. Zelfde dag nog naar SEH verwezen. Ik dacht minstens leukemie ofzo, bleek zware bloedarmoede. Ijzerinfuus en boel onderzoek: oorzaak bloedende aambeien. Had ie al 6 mnd en nooit gezegd

Lastig.
In mijn geval is mijn vriend de hypochonder dus die gaat wel snel.

Bang maken helpt niet? Dus symptomen van darmkanker opsommen?

Hij kan wel uitdrogen als hij zolang aan de schijt is.

Waarom wil hij niet gaan dan? Het is angst, maar angst voor wat?

Ik ga nu aannames maken:

Hij is bang dat hij een dodelijke ziekte heeft of dat het erger gaat worden. Twee opties dus.
Uiteindelijk gaat hij toch naar de dokter op het moment dat het ondraagelijk wordt. Beter is het om nu naar de dokter te gaan. Een grote kans dat het niets ernstig is en een grote kans dat er een genezing is van zijn kwaal, zodat hij geen krampen heeft en rustig kan slapen. En beter nu dan “ te laat” dus hoe kun je hem overtuigen?
Hij moet eerst accepteren dat hij dood kan gaan en iedereen dood kan gaan. En daarna naar de arts gaan en kijken wat zijn kwaal is. Mocht hij dood gaan dan heeft hij het geaccepteerd, maar de arts kan wel pijnstillers en medicijnen geven om zijn lijden en pijn te verlichten.( maar mij lijkt het bijna onmogelijk dat het zo een zware ziekte zal zijn, maar goed) Dan kan alles nog meevallen. Als de dokter hem gewoon onderzoekt en ziet van het was maar een klein kwaaltje dan kan het alleen nog maar meevallen. Dan zal hij zo opgelucht zijn en blij zijn en genezen zijn. Als hij niet naar de dokter gaat zal hij alleen maar zorgen maken en angsten hebben van zijn eigen illusies plus daarbovenop ook nog de pijn.

Dit is de allerergste optie:
1. De situatie nu. Dus of je gaat nu zorgen maken angsten hebben en pijn lijden aan je illusies.

Dan komt de 2e optie die minder erg is:
2. Of je gaat straks minder pijn lijden,maar wel angsten en zorgen hebben [/b] maar dan gegrond aan de realiteit. Maar je hebt dan geen pijn of minder pijn.

3e optie:
Of je gaat straks helmaal blij van de dokter terugkomen zonder pijn angst en zorgen en volledig genezen.

Welke optie kies je. En dan bijna elke redenering met wat hij komt is dus een illusie en dus onnodig. Want je bent niet naar de dokter geweest.

In ieder geval veel sterkte

Het kan zoveel zijn... van een voedselsintollerantie, darmontsteking, IBS, Crohn of Colitis ulcerosa, diverticulitis, ... tem darmkanker (die dan al een hele tijd aan het groeien is eer je daar last van krijgt plus vaker heb je dan ook bloed in de stoelgang).
Het punt is dat je iemand niet kan dwingen om naar een dokter te gaan.
Is hij voor de rest bleker? Erg moe? Koorts? Is de pijn er maar op bepaalde momenten? Na een type voedsel, drank, of bv na het werk?
Hadden jullie ook niet net een baby? Staat hij bol van de stress?

Als je zo graag wil dat hij gaat bied hem dan aan om het eigen risico van de zorgkosten te vergoeden, dit kan wel eens de drempel zijn.

Kraaienpootjes strooien wanneer ie op sokken loopt. Dan gaat ie wel naar de dokter.