Steun & Motivatie voor mezelf

quote:

Op dinsdag 29 december 2020 16:17 schreef Morrigan het volgende:

[..]

Gelukkig niet heel heftig. Nou ja, wel in het verleden last gehad van paranoia, maar ik denk dat dat meer komt door angst en onzekerheid. Dus de angst om vergiftigd te worden of de angst om achtervolgd te worden. Bij mij wijk die ik liep als postbode wist ik waar de camera’s hingen.

Nu heb ik het veel minder. Meer dat ik tijdens mijn depressieve periodes wel heel angstig kan zijn. Alsof ik opgesloten zit in mijn eigen woning. Ik vind het moeilijk uit te leggen, maar het is alsof mijn woning in een andere dimensie is. Een andere werkelijkheid. Uiteraard blijft het gewoon bij een gevoel.

quote:

Op woensdag 30 december 2020 13:23 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Vind je steun en/of motivatie in het voortdurend zoeken naar zaken die gerelateerd zijn aan schizofrenie?

Ik heb het al eerder gezegd: je bent meer dan je ziekte. Maar dat is wel iets waar je voor moet kiezen. Die gezonde kant van je meer aandacht geven dan je zieke kant.

Je schizofrenie is niet te genezen, wel onder controle te houden met medicatie en leefstijl.
Stoppen met roken, beginnen met sporten, gezond eten... dat zijn zaken waar je prima mee aan de slag zou kunnen. Hoeft niet allemaal tegelijk, hoeven geen grote stappen te zijn.

En ik denk dat je je je daarmee op de langere termijn beter gaat voelen dan voortdurend zaken opzoeken over schizofrenie, bij andere users met jouw aandoening te checken of zij dezelfde dingen doen/ervaren als jij.

En zo’n post als je hierboven zet: je zet jezelf meteen weer neer als slachtoffer, met je verwachting dat jij grote kans hebt vroeger te overlijden omdat je schizofrenie hebt,

Jij weet vast meer van haar doodsoorzaak dan ik, maar aan schizofrenie gaat een mens niet dood. Wel aan de zaken die je zelf al benoemde: roken, stilzitten, ongezond eten. Probeer er van die kant naar te kijken.

Als jij komt te overlijden als een obese kettingroker dan zitten je doodsoorzaken vooral in ongezond gedrag. Niet in je psychische aandoening. Natuurlijk maakt die het lastiger om gezond gedrag te vertonen.
Maar in je topics zie ik nergens ook maar iets van een inspanning om met roken, eten en conditie aan de slag te gaan. En dan verandert er ook niks.

Kom -letterlijk- eens van dat bankje af jongen!

quote:

Op woensdag 30 december 2020 13:35 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Ik zeg niet dat je niet mag praten en klagen, al vraag ik me wel af hoe klagen je hebt bij je motivatie. Maar ik wil wel de andere kant blijven belichten, die je nu nog niet kunt of wilt zien.

Geeft het feit dat jij het topic geopend hebt jou het alleenrecht om te posten? En mogen er verder alleen posts geplaatst worden door mensen die ook schizofrenie hebben?

En mag er voor de rest alleen maar kusjekroel gedaan worden door de groep users die jouw ziekte niet heeft? Ben je daar écht mee geholpen en word je daardoor gemotiveerd?

quote:

Op woensdag 30 december 2020 14:12 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Eens met je post en goede nuancering.
Ik gaf al aan dat een ziekte als schizofrenie het een stuk lastiger maakt om gezond leefgedrag te vertonen, je geeft een accurate toelichting.

Maar als je je hele leven en alles wat daarin niet wenselijk is ophangt aan die chronische en niet te genezen ziekte die je is overkomen, dan is het een stuk lastiger om jezelf te motiveren en aan de slag te gaan met zaken waar je wel controle over hebt.

Simpel voorbeeld:
Ik merkte dat mijn conditie te wensen overliet maar heb een hekel aan sporten.
Dat kan ik accepteren: blijkbaar ben ik er niet voor gemaakt om sport leuk te vinden, dus laaaat maar. Dan maar dichtgroeien en hijgen als ik een trap opga.

Maar dat wilde ik niet. Ik heb een poos moeten zoeken naar een sport die ik niet haatte. Heb nu wat gevonden wat ik nog steeds niet echt leuk vind, maar waarvoor ik me wel kan motiveren. En ga dus elke week trouw sporten. En merkte na een poosje dat mijn lijf daar gezonder van wordt. Nu zit ik op een plateau: hard werken zonder vooruitgang.

Als ik daarover een topic zou openen, dan zou de insteek zijn: motiveer me om te blijven sporten, ook al merk ik nu geen vooruitgang. En niet: ik wil klagen over het feit dat ik nog steeds geen marathon kan rennen en dat ik sport echt niet leuk vind.

quote:

Op woensdag 30 december 2020 14:25 schreef -marz- het volgende:
Ja.

Hij zit duidelijk niet in een groei mindset.

Kan ook een onderdeel zijn van het verwerkingsproces. Schizofrenie is een vonnis voor levenslang. Ik weet niet hoe ik er zelf mee om zou gaan als feitelijk mijn toekomst weggeslagen is, of ik dan gemotiveerd zou zijn.

Toen ik in een diepe depressie zat moest ik ook activiteiten ondernemen om beter te worden, maar ik voelde daar jarenlang de zin niet van. Het leek me nergens te brengen omdat ik geen toekomst zag. Ik dacht serieus dat ik op mijn sterfbed lag. Omdat het leven gewoon niet voor mij bedoeld leek te zijn.

Mensen snappen dat niet en zien alleen iemand die niets wil. Wat ook zo is. Maar die mensen maakten het daarmee onbedoeld nog moeilijker voor me, het werkte averechts dat zij vanuit hun gezonde mindset mij gingen proberen te motiveren zonder mijn pijn en onvermogen te erkennen.

Ik prijs mezelf dagelijks gelukkig dat ik daar uit gekomen ben en dat zoiets me tot op heden niet opnieuw is overkomen. Ik zou niet weten wat ik zou doen, ik heb niet de illusie dat ik er dan wel constructief mee om zou kunnen gaan.

quote:

Op woensdag 30 december 2020 15:14 schreef Homer85 het volgende:
Ik heb zelf ook een psychose gehad, maar gelukkig geen diagnose. Ik vind het knap hoe je ermee omgaat. Je blijft positief over je toekomst.

quote:

Op woensdag 30 december 2020 15:26 schreef Homer85 het volgende:

[..]

Na de hoeveelste psychose kreeg je de diagnose schizofrenie? Ik begreep eerder al eens dat je bipolair was. Ben je dat nog steeds of is die diagnose ervan af? Hoeveel psychoses heb je in totaal gehad?

quote:

Op woensdag 30 december 2020 16:11 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Ik zie je worsteling ook wel. En natuurlijk is het niet makkelijk om met de diagnose te leven.

Goed dat je plannen maakt om aan je gezondheid te werken
Je sportte veel in het verleden, bent er door je laatste opname mee gestopt. Die ligt al een poosje achter je. Hoe komt het dat je sporten nog niet hebt op kunnen pakken?

quote:

Op woensdag 30 december 2020 16:53 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Nee, dat is vrij kort. Maar betekent dat ook dat je nog niet aan sport mag doen?
Of is er iets anders wat je tegenhoudt?

quote:

Op woensdag 30 december 2020 17:13 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Lockdown maakt het lastiger. Als je niet sport heb je weinig energie. Wat je kunt doorbreken door... te sporten. Of in ieder geval te bewegen.
Maar klopt het dat je depressie nu de hoofdoorzaak is?

Want ook met lockdown kun je bewegen. Ook een marathon begint met een eerste stap.
Ik heb vanmorgen in mijn eentje zes kilometer gewandeld na 9 dagen quarantaine. Er zijn soms fitness apparaten in een park. Met pakken suiker oid kun je thuis aan krachtsport doen.

Maar het valt en staat met jouw motivatie. En ik denk dat mensen je best willen helpen de sportvibe te stimuleren, maar daarvoor moet je open staan. Ik heb het idee dat je (wellicht door je depressie) nog niet zo ver bent.

Sterker nog: ik heb het idee dat je door je depressie nu eigenlijk nergens voor open kunt staan. En daar zit mijn zorg. Je noemt dit een motivatietopic, maar tot dusver lees ik vooral lijden en niet-kunnen en onmogelijkheden.

En dan kom ik weer bij post 105. Hoe gaat dit topic je helpen uit die depressie te komen?