Hoe lang voordat je over iemand heen bent

Het stopt wanneer jij niet langer een klein meisje bent qua gedrag. Dan word je ook niet meer verliefd op kleine jongens. But you'll never learn. Ik ook niet overigens, ik heb ook mijn schaduwkanten.

Je klinkt nog steeds graag fatalistisch, dus ik vermoed dat daar een en ander mee samenhangt.

Er staat geen x periode en het is geen rechte lijn omlaag. Er is geen easy way out, je zal zelf moeten onderzoeken wat het zo aantrekkelijk voor je maakt en waarom. Daar ligt naast tijd en slijten een sleutel.

Wil je het wat zweveriger zoeken, dan zou je kunnen kijken naar een ritueel waarin je afscheid neemt. Dit zou je bijvoorbeeld ook onder begeleiding van een dramatherapeut kunnen doen.

quote:

Op maandag 30 november 2020 22:31 schreef Cockwhale het volgende:
Het stopt wanneer jij niet langer een klein meisje bent qua gedrag. Dan word je ook niet meer verliefd op kleine jongens. But you'll never learn. Ik ook niet overigens, ik heb ook mijn schaduwkanten.

Ben ik niet helemaal eens. Als je die schaduwkanten erkent en niet vooral wijt aan de gebrekkige tegenpartij kun je er beter mee om leren gaan. Niet dat dysfunctionele relaties daar nou ineens wel van gaan werken, maar je kan je beter staande houden en daar betere gradaties in vinden. Meer genieten en minder verliezen, hopelijk met iemand waar je meer aan gewaagd bent. Ofzo..

quote:

Op maandag 30 november 2020 22:38 schreef Naardegallemiezen het volgende:

[..]

Kan je dat dikgedrukte wat meer uitleggen?

Dat uitzoeken wat het nou zo aantrekkelijk voor mij maakt is wel een goeie inderdaad.

En dat zweverige is echt niks voor mij. Ik heb al afscheid van hem genomen, zelf. Het is alleen dat hij nooit helemaal afsluiting kan geven, omdat hij een deurtje open wil houden. Dus ja, dan moet ik het zelf doen. Ook gedaan. Maar brein werkt niet mee.

Je gaat er een beetje te prat op hoe je hard je werkt, voor die boy, je studie, je sugarpapsgeleuter etc. Terwijl je ook wel weet dat het niet ok is voor je, blijf je er toch mee spelen. Daar is een bewuste keuze en dat zou ik niet te makkelijk af doen als verslaving of geinige gebbetjes op een ander subforum. Daar hou je het actief mee in stand.

Je schuift het weer af naar hem. Als jij echt afscheid had genomen, dan maakte zijn open deurtje echt geen kut meer uit. Dan postte je dit topic ook niet.

Dat ligt eraan hoe makkelijk ze gaat liggen.

quote:

Op maandag 30 november 2020 22:48 schreef Naardegallemiezen het volgende:

[..]

Ik ga er prat op omdat ik er keihard voor heb moeten werken i.c.m. vele externe tegenslagen. Dus zo fatalistisch is dat aspect van mijn leven dan weer niet, I guess.

Als medeworkaholic kan ik inmiddels inzien dat er best verschillen zitten in hoe je een en ander verwoord. En waarom.

quote:

Dat sugardaddy geleuter is voor mij een uitlaatklep, een soort ontspanning naast inspanning. Sommigen lezen een boek, sommigen kijken tv, ik ga mee in een BMW. Leef en laat leven.

Dat zou natuurlijk prima kunnen, maar ik denk dat je dit ook anders zou omschrijven als je er echt zo van zou genieten en het ontspanning zou brengen. Dan zou het minder lijken op je ondergeschikte positie aan die boy en meer richten op hoe je wel in power zou zijn door zo een contact denk ik.

quote:

En ja, ik geef toe dat ik een probleem heb. En dat je gelijk hebt met het laatste deel wat je zegt (van die open deur). Maar het is (voor mij tenminste dan) best lastig om op dat gebied 'beter' (als je dat zo mag noemen) te kiezen, omdat het toch wel een soort type/ding is voor me. Ik moet maar nogmaals uit gaan zoeken waarom dat zo is, en blijft.

Je geeft het niet alleen toe, je koketteert ermee. Dat doe je met een reden en als het niet een rol is die je echt wil, maar clasht met bepaalde dingen, dan zul je echt wat dieper moeten graven dan nah, ik vind (vooralsnog) van niet. Als je er eruit wil komen tenminste en niet afwacht tot de ideale en respectvolle sugarpaps zich aandient ofzo.

En als je er nog even in wil hangen, doe dat dan met overgave. Leer waarom je er echt van geniet en in hoeverre het wel bij je hoort of wellicht gewoon een fase is.

Heeft een nektasje zeker en spuugd op straat

quote:

Op dinsdag 1 december 2020 00:04 schreef Geerd het volgende:
Heeft een nektasje zeker en spuugd op straat

Waarom doen sommige mannen dit? Serieuze vraag. Ik ga er bijna van over mn nek, jammer genoeg nooit echt, want dan voelen zij ook eens wat het is om niet meer normaal over straat te kunnen lopen omdat je telkens moet uitkijken niet in de vloeistoffen van een ander te stappen.

quote:

Op dinsdag 1 december 2020 00:17 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Waarom doen sommige mannen dit? Serieuze vraag. Ik ga er bijna van over mn nek, jammer genoeg nooit echt, want dan voelen zij ook eens wat het is om niet meer normaal over straat te kunnen lopen omdat je telkens moet uitkijken niet in de vloeistoffen van een ander te stappen.

Ies koeltoer ...

quote:

Op dinsdag 1 december 2020 00:17 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Waarom doen sommige mannen dit? Serieuze vraag. Ik ga er bijna van over mn nek, jammer genoeg nooit echt, want dan voelen zij ook eens wat het is om niet meer normaal over straat te kunnen lopen omdat je telkens moet uitkijken niet in de vloeistoffen van een ander te stappen.

Zoek eens op: 'territorium markeren'.

quote:

Op dinsdag 1 december 2020 00:25 schreef Geerd het volgende:
Ies koeltoer ...

Oh vandaar dat verklaart wel waarom het vooral buitenlanders zijn thnx

quote:

Op dinsdag 1 december 2020 00:30 schreef K.loon het volgende:

Zoek eens op: 'territorium markeren'.

Bij katten is het een persoonlijk visitekaartje lees ik van purina en het is de grootte van het areaal dat nodig is voor voedsel.Het dient in de paartijd om de harem te bewaken (bron wikipedia). Voor honden is het een sociale activiteit en willen anderen loken door middel van feromonen (dit is met urine). Het kan de soortgenoten alarmeren zodat ze op tijdkunnen vluchten voor roofdieren. De geur verteld ook iets over de gezondheid van het individu, of diegene oud of jong is en gecastreerd of niet. Emoties gaan gepaard met veranderingen in het lichaam. Denk bijvoorbeeld aan een versnelde hartslag, zweten, hijgen en er komen ook neurotransmitters en hormonen vrij die een rol spelen bij de verschillende emotionele gemoedstoestanden. Bron:doggo.nl

quote:

Op dinsdag 1 december 2020 00:46 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Oh vandaar dat verklaart wel waarom het vooral buitenlanders zijn thnx
[..]

Bij katten is het een persoonlijk visitekaartje lees ik van purina en het is de grootte van het areaal dat nodig is voor voedsel.Het dient in de paartijd om de harem te bewaken (bron wikipedia). Voor honden is het een sociale activiteit en willen anderen loken door middel van feromonen (dit is met urine). Het kan de soortgenoten alarmeren zodat ze op tijdkunnen vluchten voor roofdieren. De geur verteld ook iets over de gezondheid van het individu, of diegene oud of jong is en gecastreerd of niet. Emoties gaan gepaard met veranderingen in het lichaam. Denk bijvoorbeeld aan een versnelde hartslag, zweten, hijgen en er komen ook neurotransmitters en hormonen vrij die een rol spelen bij de verschillende emotionele gemoedstoestanden. Bron:doggo.nl

Beetje animalistisch gedrag dus.. wellicht een overblijfsel vanuit de oertijd.. lijkt gewoon een soort ontwikkelingsachterstand. Iesh niet koeltoer; iesjh genetisch. Feitelijk kun je ze het dus gewoon niet echt kwalijk nemen

Wat mij heeft geholpen is om op te schrijven waarom ik het had uitgemaakt en de relatie te zien voor wat hij was. Ik denk dat bij een giftige relatie het jojo-effect je emotioneel in een achtbaan laat terechtkomen en je vastklampt aan de leuke momenten.

Je gedachte spiraaltje vroeg leren herkennen. Ik ben in het verleden op hele duistere plekken in mn hoofd geweest en wist nooit hoe ik daar terecht kwam. Tot ik 2x per dag ging mediteren. In het begin was het een complete hel omdat ik al die gedachtes serieus nam. Maar op een gegeven moment ging het steeds beter, en nu weet ik dat voor ik in die hel terecht kom er een heleboel dingen ervoor gebeuren. Als ik me daar bewust van ben, van ah daar heb je die gedachte als ik die volg dan kom ik daar uit. Dan kan ik een andere afslag nemen en kom ik ergens anders uit.

Succes en sterkte iig.

Wat, heeft TS nu een sugardaddy met BMW?

Ja hoor TS, je hebt er echt van geleerd. Man man man...

quote:

Op maandag 30 november 2020 22:26 schreef Naardegallemiezen het volgende:
Ik vind nu al ongeveer een jaar een man leuk die je eigenlijk geen man kan noemen want hij is een klein jongetje qua gedrag.
En nee, dit zeg ik niet passief-agressief, dit zeg ik omdat hij daadwerkelijk dingen heeft gedaan die niet door de beugel kunnen. Ook dingen heeft gedaan of niet gedaan waaruit overduidelijk blijkt dat hij niet zoveel dan wel niks om mij geeft. De hele situatie (om het maar even zo te noemen) neigde met sommige aspecten ook naar emotioneel en fysiek misbruik en pestgedrag van zijn kant.

Ik snap echt niet hoe het kan dat ik daadwerkelijk nog gevoelens voor deze persoon heb. Je zou toch onderhand wel beter moeten weten denk ik dan bij mezelf. Ik ben tenslotte ook no-contact met hem gegaan omdat ik het manipuleren en spelletjes spelen niet meer trok (nu nog steeds geen enkel contact).

Maar mijn brein weet van geen ophouden. Ik sta niet open voor anderen omdat ik toch telkens aan hem denk. Nog steeds hem wil. Maar ik snap niet waarom. Rationeel gezien kan ik wel 100 redenen bedenken waarom dit geen goed (lees: belachelijk slecht) idee is. Maar ik wil niemand anders.

En nu? Wanneer stopt dit? Want het duurt nu wel erg lang.
Iemand ervaring met zoiets? Ik denk dat ik onderhand gek aan het worden ben
Ik moet mezelf continu herinneren aan het feit dat het echt een no-go is.

De heks en de snijboon hebben meegemaakt wat jij omschrijft. Ze hadden in totaal 7 jaar een relatie met elkaar. De eerste 4 jaar gingen goed, hij was volwassen aan het worden en zij was haar middelbare school aan het afronden. De heks heeft veel meegemaakt in haar leven als kind.

Natuurlijk irriteerden zij zich aan bepaalde dingen van elkaar maar nog wel dat je dat kan gedogen. Totdat de snijboon het huis wordt uitgeschopt en een eigen woning moet vinden en krijgt. Heks trekt bij hem in. Opeens zijn er kinderen. En dan begint het gedoe: snijboon wilt studies afronden en goed werk vinden en heeft eigenlijk geen tijd om de kinderen te verzorgen. Heks wilt haar studie afronden en werken maar ook de kinderen verzorgen en heeft steun van snijboon nodig die ze niet krijgt.

In hun 6e jaar zijn ze apart van elkaar gaan wonen wat uiteindelijk een jaar heeft geduurd voordat de scheiding rond was (ze waren ondertussen ook getrouwd). Omgangsregeling met kind etc.

De heks wou na 4 jaar er al een punt achter zetten omdat de snijboon alleen maar een kinderachtig karakter had. Maar ze had medelijden met hem en voelde zich als een soort moeder voor hem. Als zij liefde wou dan gaf hij dat wel. Maar de rest er omheen was minder. De heks heeft er uiteindelijk 3 jaar over moeten doen om afstand te nemen.

In de tussentijd ging de heks ook vreemd met een paar mannen waar ze ook zwanger van werd en kinderen van kreeg. Deze vaders spelen geen rol in haar leven behalve eentje. Daar heeft ze nu, 3 jaar na de scheiding ook genoeg van omdat hij haar slaag geeft als ze niet luistert. Dit speelde 2 jaar terug al. Maar toch bleef ze bij hem omdat hij 'elke keer onder invloed was'. Nu is het uit en doet het pijn.

Dat is soms ook de valkuil van de mens mijn beste Gallemeid. We zijn te veel gehecht aan bepaalde mensen en als die ons pijn doet dan heeft dat een grote impact. Je hebt pijn in verschillende niveaus, pijn omdat iemand iets doet maar als je er over praat kan diegene verbetering tonen en pijn die je gewoon nooit meer wilt en dan kies je voor jezelf.

Ik kan je niet zeggen wat je MOET doen maar kan je wel adviseren in de hoop dat iets je kan helpen ermee. Een paar gesprekken met een vertrouwd persoon of psycholoog hierover kan helpen. Het een plek geven. Deze dingen zijn gebeurd en je hoort vooruit te gaan, het verleden kunnen we niet meer aan onze hand zetten tenzij je Schrödingers kat bent.

Dat gevoel wat je hebt kan op de één of andere dag verdwijnen, hou je er niet al te veel mee bezig. Je bent denk ik nog in de rouwstand. Geef het tijd, verwacht niet dat je een gevoel gelijk kan uitschakelen.

Sterkte Gallemeid!

Je hebt al een jaar gevoelens voor iemand die dingen doet die niet door de beugel kunnen ,alleen dat zou al genoeg moeten zijn om je energie niet meer aan hem te verspillen.

Ik herken wel wat je zegt, dat de relatie niet werkt en nooit zal werken en dat het een no go is. Dan is het frusterend dat je alsnog gevoelens en verlangens hebt, daarnaast ook je niet kunnen open stellen voor iets anders. Realiseer wel dat dit gevoelens zijn naar de "leuke" momenten en niet de relatie voor wat die was.

Het helpt helend om op te schrijven waarom de relatie niet goed voor je was (zoals hierboven ook al genoemd) en de slechte eigenschappen die niet bij jou pasten van de ander op te schrijven voor je. Je hoofd zorgt ervoor dat je alleen maar aan de goede momenten denkt, en niet de slechte, terwijl die er veel meer waren. Blijf ook vooral op "zwakke" momenten teruglezen waarom dit niet goed voor je is. Dit is een step-and-repeat process en het zal slecht voelen dit op te schrijven, want je wilt aan de goede dingen denken, maar dit zal het wel sneller helen. Een gebroken hart doet meer zeer dan men doet denken.

quote:

Op dinsdag 1 december 2020 00:25 schreef Geerd het volgende:

[..]

Ies koeltoer ...

Ga Nederlands leren.

quote:

Op dinsdag 1 december 2020 21:25 schreef Naardegallemiezen het volgende:

[..]

Dit persoon

Mercedes W140

quote:

Op dinsdag 1 december 2020 21:32 schreef Naardegallemiezen het volgende:

[..]

Ik kokketteer ermee (en dit is lastig uit te leggen/te begrijpen) omdat ik in de andere aspecten van mijn leven best wel wat verantwoordelijkheid meedraag (eigen keuze), perfectionistisch ben en hard moet werken (moet ook van mezelf, geef ik toe). Niet alleen qua opleiding/werk maar ook in gezinssituatie thuis en bij vriendinnen.
Koketteren ermee is voor mij dan weer een andere zijde van de uitlaatklep, om mezelf in die zin 'belachelijk' te maken en er op die manier van te genieten. Dus het uitvergroten en ridiculiseren van mijn verlangens en 2e levensstijltje dat ik er op nahoud.

Terwijl ik deze 'schaduwkant' (dat gedoe met foute mannen) als je dat zo mag noemen, ook van mezelf wil accepteren omdat ik er toch wel ergens plezier uit haal (maar veel verkeerde mensen ben tegengekomen onderweg toen ik dit wilde ontdekken).
In de macho 'cultuur' om het zo maar even te noemen is de man de baas. Dat werkt voor mij ontspannend, omdat ik dan niet meer hoef te presteren zoals altijd, maar ook gewoon een keer vanbinnen een klein meisje kan zijn i.p.v. alleen aan de buitenkant. slecht uitgelegd maar denk dat het psychisch bij mij zo in elkaar steekt.

Ik ga er vanuit dat het gewoon een fase is, aangezien ik er voor het grootste gedeelte al mee gestopt ben (heb zo mijn periode gehad) maar inzag dat het meer kapot maakte dan dat ik er plezier aan beleefde. Heb op dit moment geen contacten meer, om het zo te zeggen. Alleen met deze jongen blijf ik in mijn hoofd zitten. Maar het zal wel tijd nodig hebben, I guess..

En ergens wacht ik nog wel op die respectvolle sugarpaps. Maar ik ben ook realistisch, die 2 kanten die ik van een persoon wil zie je niet vaak in het echt gecombineerd in 1 persoon. Ben er overigens op dit moment ook niet actief naar op zoek.

1e alinea: oke, klinkt ergens nog wel logisch.

2e alinea: wat een hoop bij elkaar geraapte vooroordelen en stierenstront zeg. Macho cultuur heeft niets met 'leiding nemen' te maken.

4e alinea: goede sugarpaps? x 9999. Dit bewijst maar weer dat je niet gaat veranderen. Je hoopt nog steeds op die "goede badboy". Nou, succes ermee.

Nu ik dit allemaal zo lees vind ik je best een raar 'dom overkomend' mens, eigenlijk. Bijna tokkie.

Anyway, topic kan dicht.

quote:

Op dinsdag 1 december 2020 21:32 schreef Naardegallemiezen het volgende:

[..]

Ik kokketteer ermee (en dit is lastig uit te leggen/te begrijpen) omdat ik in de andere aspecten van mijn leven best wel wat verantwoordelijkheid meedraag (eigen keuze), perfectionistisch ben en hard moet werken (moet ook van mezelf, geef ik toe). Niet alleen qua opleiding/werk maar ook in gezinssituatie thuis en bij vriendinnen.
Koketteren ermee is voor mij dan weer een andere zijde van de uitlaatklep, om mezelf in die zin 'belachelijk' te maken en er op die manier van te genieten. Dus het uitvergroten en ridiculiseren van mijn verlangens en 2e levensstijltje dat ik er op nahoud.

Terwijl ik deze 'schaduwkant' (dat gedoe met foute mannen) als je dat zo mag noemen, ook van mezelf wil accepteren omdat ik er toch wel ergens plezier uit haal (maar veel verkeerde mensen ben tegengekomen onderweg toen ik dit wilde ontdekken).
In de macho 'cultuur' om het zo maar even te noemen is de man de baas. Dat werkt voor mij ontspannend, omdat ik dan niet meer hoef te presteren zoals altijd, maar ook gewoon een keer vanbinnen een klein meisje kan zijn i.p.v. alleen aan de buitenkant. slecht uitgelegd maar denk dat het psychisch bij mij zo in elkaar steekt.

Ik ga er vanuit dat het gewoon een fase is, aangezien ik er voor het grootste gedeelte al mee gestopt ben (heb zo mijn periode gehad) maar inzag dat het meer kapot maakte dan dat ik er plezier aan beleefde. Heb op dit moment geen contacten meer, om het zo te zeggen. Alleen met deze jongen blijf ik in mijn hoofd zitten. Maar het zal wel tijd nodig hebben, I guess..

En ergens wacht ik nog wel op die respectvolle sugarpaps. Maar ik ben ook realistisch, die 2 kanten die ik van een persoon wil zie je niet vaak in het echt gecombineerd in 1 persoon. Ben er overigens op dit moment ook niet actief naar op zoek.

Ach, je gedrag en manier van praten hierover triggert een aantal FOKkers gigantisch, als dat ontspannend voor je werkt vooral door blijven gaan

Met dit soort zaken verder is het natuurlijk altijd een kwestie van tijd, hoe cliché ook. Daarnaast helpt het echter wel heel erg of je jezelf bezig kan houden met leuke dingen of niet. Dus letterlijk en figuurlijk afleiding hebben

quote:

Op woensdag 2 december 2020 07:22 schreef Dizorn het volgende:

[..]

Ach, je gedrag en manier van praten hierover triggert een aantal FOKkers gigantisch, als dat ontspannend voor je werkt vooral door blijven gaan

Met dit soort zaken verder is het natuurlijk altijd een kwestie van tijd, hoe cliché ook. Daarnaast helpt het echter wel heel erg of je jezelf bezig kan houden met leuke dingen of niet. Dus letterlijk en figuurlijk afleiding hebben

Afleiding zoeken komt op mij over als kop in het zand steken. Met afleiding zoeken pak je toch geen problemen aan?

quote:

Op woensdag 2 december 2020 07:55 schreef colivo het volgende:
Afleiding zoeken komt op mij over als kop in het zand steken. Met afleiding zoeken pak je toch geen problemen aan?

Ja en het ergste is dat zelfs psychologen dat vaak als behandeling beschouwen
De achterliggende gedachte is denk ik dat de afleiding in loop van tijd leuker zal worden gevonden dan de problematische bezigheid waardoir deze de problematische bezigheid vanzelf verdringt

quote:

Op woensdag 2 december 2020 09:37 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ja en het ergste is dat zelfs psychologen dat vaak als behandeling beschouwen
De achterliggende gedachte is denk ik dat de afleiding in loop van tijd leuker zal worden gevonden dan de problematische bezigheid waardoir deze de problematische bezigheid vanzelf verdringt

Hoppa!

quote:

Op woensdag 2 december 2020 07:55 schreef colivo het volgende:

[..]

Afleiding zoeken komt op mij over als kop in het zand steken. Met afleiding zoeken pak je toch geen problemen aan?

Het alternatief is alleen maar de hele dag aan dit probleem denken. Gaat dat je verder brengen? Denk het niet.
Je moet juist merken dat er genoeg andere leuke dingen in het leven zijn en niet obsessief nadenken over die ene persoon waar je toevallig gevoelens voor hebt, maar waar je niets mee gaat bereiken. En weten dat er vanzelf een moment komt in de toekomst waar je voor een ander persoon gevoelens zal krijgen.

Dit gaat ook niet per se om een persoonlijkheidsprobleem waar je echt behandeling voor nodig hebt hè. Als je bijv. angstklachten hebt, gaat het je op de lange termijn niet helpen om elke situatie uit de weg te gaan die voor angst kan zorgen. Dan heb je (graded) exposure nodig.

Dit kan heel lang duren. Ik ken mensen die er na 15 jaar nog niet overheen zijn terwijl het een relatie van minder dan een jaar kan zijn geweest. En er zijn mensen die meteen verder kunnen. Helaas is hier geen gouden regel.

Maar wat je sowieso moet kunnen, is iemand realistisch bekijken, en niet dat alleen de mooie herinneringen overblijven, gemengd met hoe je wilt dat iemand was, in plaats van hoe hij of zij echt was. Dan kan je hier heel lang in blijven steken.

quote:

Op woensdag 2 december 2020 11:40 schreef verbijstering het volgende:
Dit kan heel lang duren. Ik ken mensen die er na 15 jaar nog niet overheen zijn terwijl het een relatie van minder dan een jaar kan zijn geweest. En er zijn mensen die meteen verder kunnen. Helaas is hier geen gouden regel.

Maar wat je sowieso moet kunnen, is iemand realistisch bekijken, en niet dat alleen de mooie herinneringen overblijven, gemengd met hoe je wilt dat iemand was, in plaats van hoe hij of zij echt was. Dan kan je hier heel lang in blijven steken.

dit was geen relatie dacht ik, maar iemand die ze leuk vindt . Sowieso als je ergens na 15 jaar nog niet overheen bent dan zegt dat ook genoeg van iemand.

quote:

Op woensdag 2 december 2020 10:46 schreef Dizorn het volgende:

[..]

Het alternatief is alleen maar de hele dag aan dit probleem denken. Gaat dat je verder brengen? Denk het niet.
Je moet juist merken dat er genoeg andere leuke dingen in het leven zijn en niet obsessief nadenken over die ene persoon waar je toevallig gevoelens voor hebt, maar waar je niets mee gaat bereiken. En weten dat er vanzelf een moment komt in de toekomst waar je voor een ander persoon gevoelens zal krijgen.

Dit gaat ook niet per se om een persoonlijkheidsprobleem waar je echt behandeling voor nodig hebt hè. Als je bijv. angstklachten hebt, gaat het je op de lange termijn niet helpen om elke situatie uit de weg te gaan die voor angst kan zorgen. Dan heb je (graded) exposure nodig.

Denken bied zelden een oplossing voor problemen die met het denken veroorzaakt zijn. Ik doelde meer op voelen. Die gevoelens waren er al, je laat ze alleen naar boven komen door externe dingen.

quote:

Op dinsdag 1 december 2020 21:32 schreef Naardegallemiezen het volgende:

[..]

Ik kokketteer ermee (en dit is lastig uit te leggen/te begrijpen) omdat ik in de andere aspecten van mijn leven best wel wat verantwoordelijkheid meedraag (eigen keuze), perfectionistisch ben en hard moet werken (moet ook van mezelf, geef ik toe). Niet alleen qua opleiding/werk maar ook in gezinssituatie thuis en bij vriendinnen.
Koketteren ermee is voor mij dan weer een andere zijde van de uitlaatklep, om mezelf in die zin 'belachelijk' te maken en er op die manier van te genieten. Dus het uitvergroten en ridiculiseren van mijn verlangens en 2e levensstijltje dat ik er op nahoud.

Terwijl ik deze 'schaduwkant' (dat gedoe met foute mannen) als je dat zo mag noemen, ook van mezelf wil accepteren omdat ik er toch wel ergens plezier uit haal (maar veel verkeerde mensen ben tegengekomen onderweg toen ik dit wilde ontdekken).
In de macho 'cultuur' om het zo maar even te noemen is de man de baas. Dat werkt voor mij ontspannend, omdat ik dan niet meer hoef te presteren zoals altijd, maar ook gewoon een keer vanbinnen een klein meisje kan zijn i.p.v. alleen aan de buitenkant. slecht uitgelegd maar denk dat het psychisch bij mij zo in elkaar steekt.

Ik ga er vanuit dat het gewoon een fase is, aangezien ik er voor het grootste gedeelte al mee gestopt ben (heb zo mijn periode gehad) maar inzag dat het meer kapot maakte dan dat ik er plezier aan beleefde. Heb op dit moment geen contacten meer, om het zo te zeggen. Alleen met deze jongen blijf ik in mijn hoofd zitten. Maar het zal wel tijd nodig hebben, I guess..

En ergens wacht ik nog wel op die respectvolle sugarpaps. Maar ik ben ook realistisch, die 2 kanten die ik van een persoon wil zie je niet vaak in het echt gecombineerd in 1 persoon. Ben er overigens op dit moment ook niet actief naar op zoek.

Je account op FOK! maakt dan ook deel uit van jouw schaduwkant, waarin je je ‘belachelijk’ maakt en de dingen allemaal niet zo perfectionistisch onder controle hebt?

Ik vind dit wel verhelderend, eigenlijk. Vraag me dan alleen nog af of je dan zit te wachten op verstandige reacties die je proberen de redelijke kant op te sturen of dat je hier op FOK! ook graag de zelfkant op wilt zoeken.

quote:

Op dinsdag 1 december 2020 21:32 schreef Naardegallemiezen het volgende:

[..]

Ik kokketteer ermee (en dit is lastig uit te leggen/te begrijpen) omdat ik in de andere aspecten van mijn leven best wel wat verantwoordelijkheid meedraag (eigen keuze), perfectionistisch ben en hard moet werken (moet ook van mezelf, geef ik toe). Niet alleen qua opleiding/werk maar ook in gezinssituatie thuis en bij vriendinnen.
Koketteren ermee is voor mij dan weer een andere zijde van de uitlaatklep, om mezelf in die zin 'belachelijk' te maken en er op die manier van te genieten. Dus het uitvergroten en ridiculiseren van mijn verlangens en 2e levensstijltje dat ik er op nahoud.

Terwijl ik deze 'schaduwkant' (dat gedoe met foute mannen) als je dat zo mag noemen, ook van mezelf wil accepteren omdat ik er toch wel ergens plezier uit haal (maar veel verkeerde mensen ben tegengekomen onderweg toen ik dit wilde ontdekken).
In de macho 'cultuur' om het zo maar even te noemen is de man de baas. Dat werkt voor mij ontspannend, omdat ik dan niet meer hoef te presteren zoals altijd, maar ook gewoon een keer vanbinnen een klein meisje kan zijn i.p.v. alleen aan de buitenkant. slecht uitgelegd maar denk dat het psychisch bij mij zo in elkaar steekt.

Ik ga er vanuit dat het gewoon een fase is, aangezien ik er voor het grootste gedeelte al mee gestopt ben (heb zo mijn periode gehad) maar inzag dat het meer kapot maakte dan dat ik er plezier aan beleefde. Heb op dit moment geen contacten meer, om het zo te zeggen. Alleen met deze jongen blijf ik in mijn hoofd zitten. Maar het zal wel tijd nodig hebben, I guess..

En ergens wacht ik nog wel op die respectvolle sugarpaps. Maar ik ben ook realistisch, die 2 kanten die ik van een persoon wil zie je niet vaak in het echt gecombineerd in 1 persoon. Ben er overigens op dit moment ook niet actief naar op zoek.

Nogmaals, ik heb kritiek op hoe je het verwoord en niet zo een levensstijl willen. Wat dat betreft ben je echt niet zo uniek, speciaal of onbegrijpelijk.

Tenzij er een masochist in je schuilt, zou ik nog eens goed nadenken over waarom je jezelf en je verlangens belachelijk moet maken en moet ridiculiseren om er van te genieten. Is dit je eerste faal geweest, in die zin dat je het niet recht kon "werken"? Ligt daar zijn magie in?
Is het minder pijnlijk aan het worden als je het weg probeert te lachen alsof je hier sowieso niet zo geïnvesteerd in was zogenaamd? Of kun je je onaantastbaarder wanen en past het zo weer in je perfectionisme naar de buitenwereld toe? Ofzo..

Je noemt het je tweede levensstijltje, maar zegt ook dat je het niet of nauwelijks meer doet. Ok..
Wat houdt je tegen om hierin te werken aan een hogere standaard ipv af te wachten op een "betere"? Waarom zou je perfectionisme hier ineens op houden?
Als je het zo graag wil, waarom dan niet werken aan een manier waarop je verstandiger met dat kleine meisje in jezelf om kan leren gaan? Leer dat gewoon integreren in jouw totaalplaatje en niet als een tweedehandsje weg te stoppen alsof het pas bestaansrecht heeft bij deze of gene. Lijkt me een stuk handiger werken in het selectieproces.

quote:

Op woensdag 2 december 2020 22:06 schreef Naardegallemiezen het volgende:

[..]

Nee, was zeker geen relatie. Wel een 'dingetje'.

Dan is het dus meer een keuze om in dat gevoel te blijven.
Je hebt daar zelf ook controle over

quote:

Op woensdag 2 december 2020 22:14 schreef Naardegallemiezen het volgende:

[..]

Tot op een zeker hoogte wel ja. Ik kan ook heus wel beredeneren dat ik afleiding moet zoeken, dat het met hem toch niks word, dat ik ook open moet staan voor andere dingen en dat er ook andere leuke dingen in het leven zijn (en die zie ik ook wel en ervaar ik ook wel).

Maar gevoelsmatig is het een andere zaak. Met mijn verstand kan ik perfect beredeneren dat het nergens op slaat dat ik nog steeds aan hem denk.

Je houdt het zelf in stand zo.

Ik kan je geen tips geven maar wens je wel sterkte toe in de verwerking van je ldvd.

quote:

Op woensdag 2 december 2020 22:14 schreef Naardegallemiezen het volgende:

[..]

Tot op een zeker hoogte wel ja. Ik kan ook heus wel beredeneren dat ik afleiding moet zoeken, dat het met hem toch niks word, dat ik ook open moet staan voor andere dingen en dat er ook andere leuke dingen in het leven zijn (en die zie ik ook wel en ervaar ik ook wel).

Maar gevoelsmatig is het een andere zaak. Met mijn verstand kan ik perfect beredeneren dat het nergens op slaat dat ik nog steeds aan hem denk.

Afleiding zoeken helpt niet. Probeer te voelen hoe het voelt zonder op de gedachtes te letten en uit te vinden wanneer je je zo voor het eerst voelde. Deze situatie is alleen trigger dat het naar boven laat komen.

quote:

Op woensdag 2 december 2020 22:12 schreef Naardegallemiezen het volgende:

[..]

Wil ook niet beweren dat ik dat ben. Alleen heb soms door mensen die getriggerd raken door mijn posts de neiging om te proberen mezelf uit te leggen. Maar eigenlijk ben ik dat niemand ook verschuldigd.

Ligt dat echt aan die mensen of ben je zelf misschien stiekem er ook nog niet helemaal ok mee?

quote:

Weglachen maakt het inderdaad minder pijnlijk, daar sla je de spijker denk ik mee op zijn kop. Ik dacht altijd dat ik het allemaal wel leuk vond en dergelijke, maar dat was diep van binnen niet zo. Daarom ben ik er ook mee gestopt.

Dan maakt weglachen het denk ik niet minder pijnlijk. En dan heeft colivo misschien wel een puntje met dat afleiding misschien wel een beetje kop in het zand steken is..

quote:

Met bovenstaande persoon was het inderdaad extra toxic omdat ik ook heel erg een pleaser ben en alles goed wil doen. En in zijn ogen was niks, maar dan ook niks goed genoeg en dat liet hij ook duidelijk merken. In plaats van dat ik dacht, hier is mijn grens en niet verder, ging ik er telkens overheen. Maar het is een goede opmerking van je dat ik mijn perfectionisme ook wel eens mag laten gelden als het op partnerkeuze aankomt, want daar zit de essentie van de ellende denk ik.

Ik denk dat partnerkeuze dieper gaat en de essentie toch echt meer bij jou zelf ligt. Laat je perfectionisme eens wat meer los op wat jij aan de verwerking kan doen. En op wat jij nodig hebt om jezelf een betere en betrouwbare partner te gunnen.

Als je met je opleiding e.d. vooral met je hoofd en ratio bezig bent, is haptonomie misschien het overwegen waard. Om beter te leren voelen, hoe zich een en ander uit en hoe je weer meer in balans kan komen en blijven. Dat duidelijker uit dragen (kunnen/willen) kan ook best een verschil maken in hoe je een selectieproces op de datingmarkt in gaat zeg maar.

Toch proberen om te gaan daten met iemand anders.

Ik denk dat je zoveel aan hem blijft denken omdat je veel energie erin hebt gestoken. Denk dat het menselijk is dat je dan er iets van waarde aan gaat hechten. Misschien beter om op jezelf te focussen en meer van jezelf te houden.. dan ga je vanzelf jezelf iemand beter gunnen. Jezelf iemand gunnen die je liefde waard is (en omgekeerd). Misschien zit hier de crux..