Emooi | dinsdag 24 november 2020 @ 11:07 |
Ik ben een vader van een prachtige zoon en dochter, die ik beiden helaas mijn genen zal meegeven: ik ben klein, mijn vrouw is klein, dus mijn kinderen zullen ook wel klein worden. Klein zijn is een nadeel, zeker voor een jongen. Studies genoeg naar gedaan:). Maar goed. Ze zijn gezond en gelukkig en zo heeft elk kind de riemen waar hij nou eenmaal mee te roeien heeft. Toch ben ik benieuwd welke mogelijkheden er in deze tijd zijn om de groei van mijn kinderen wellicht te stimuleren. Ik heb zelf in mijn jeugdjaren een keer een groeihormoonbehandeling gehad, omdat mijn groei op dat moment even zelfs volledig was stilgevallen. Dat had zeker een effect, maar uiteraard alleen tijdelijk. Mijn ouders zijn daar niet mee doorgegaan omdat groeihormonen als best heftig werden ervaren, ik verder prima gezond was en ze geen risico wilden nemen. Daarna heb ik mijn eigen curve weer gevolgd, en uiteindelijk een shcamele 1.65 geworden. Hoewel ik gezond en gelukkig ben, heb ik mijn lengte wel altijd als een handicap beschouwd. Bij momenten tot aan depressiviteit aan toe. Het heeft gezorgd voor faalangst, verlegenheid, en bij tijden ook een redelijk minderwaardigheidscomplex. Waarbij ook dát vast een genetische oorzaak zal hebben, want ik ken genoeg mensen die klein zijn en daar nooit last van hebben gehad. Zoals elke ouder wil ik mijn kinderen graag behoeden voor de valkuilen die ik in mijn leven heb meegemaakt. Mbt lengte betekent dat vooral goed opletten dat zij het niet net als ik als een handicap gaan beschouwen. Het is nu nog niet echt aan de orde (oudste is 6), maar daar doe ik - (alleen!) als het aan de orde is - uiteraard mijn best voor. Aan de andere kant ben ik ook benieuwd of er inmiddels meer wetenschap is op dit gebied. Mijn groeihormoonbehandeling is meer dan 30 jaar geleden, er moet inmiddels toch meer bekend zijn over mogelijke nadelen of risico's. Of andere onderzoeken naar het bevorderen van groei. Ik zou het slecht van mezelf vinden als ik over een aantal jaren ergens moet teruglezen dat het er wél mogelijkheden zijn. bijv. door met een minieme onschadelijke dosis over héél veel jaren verspreidt de groei te kunnen bevorderen. Nu hebben we nog jaren van groei in het vooruitzicht, als je eenmaal volwassen bent dan heb je het te doen met hoe lang je op dat moment bent. Of wellicht zijn er inmiddels wel onderzoeken dat veel vlees, of veel melk, of weet ik veel wat de groei versterkt. Ik gooi het hier maar eens neer. Met een beetje angst voor de reacties, maar met goede bedoelingen. | |
DagenNachtdromer | dinsdag 24 november 2020 @ 11:37 |
Ik deel je bezorgdheid hierin, maar ik denk niet dat je tegen een genetisch iets kunt doen. Groeihormonen, zou ik zelf nooit voor kiezen. Ik heb de "mazzel" dat mijn zorgen kleintje een meisje is. Hoewel een klein vrouwtje zijn ook bloed irritant kan zijn... nee ik ben niet cute! Ik ben een angstaanjagende metalhead! Wat je het allerbeste kunt doen is jezelf accepteren. En dit je kinderen laten zien. Er is niks mis met jou, je benen komen precies tot aan de grond. Net als bij iedereen. (Quote van mijn vader, ook 1.65) Ik zelf ben 1.52 en veel te dik. Dat ik hier moeite mee heb zal ik mijn kinderen nooit laten zien. Voor de spiegel staan zuchten word gezien en gekopieerd. Schaamte is aangeleerd gedrag. En er is niks mis met je lengte, jij bent niet je lengte. Voor je kinderen ben jij de reus/superheld! | |
SacreCoeur | dinsdag 24 november 2020 @ 11:43 |
Geen verstand van groeihormonen, wel klein. Zowel ik, mijn vriend en kinderen. Nooit als handicap ervaren en sterker nog, ik ben zeer blij met mijn 1.58 Ook mijn vriend is altijd de kleinste in gezelschap en heeft dit nooit erg gevonden. Dat is ook gelijk waarom wij er denk ik niet zo zwaar aan tillen, het lijkt mij heel lastig te bepalen of je zoontje dit ook als handicap zal ervaren, juist omdat je niet neutraal bent. Sowieso zijn Nederlanders gemiddeld wel erg lang en dat maakt ons niet gelijk heel klein, ik bedoel alles boven de 1.50 vind ik acceptabel. | |
#ANONIEM | dinsdag 24 november 2020 @ 11:53 |
Geil! | |
Gibson88 | dinsdag 24 november 2020 @ 11:59 |
Oxandrolone werkt daarin wel om de groei te bevorderen. | |
Magica | dinsdag 24 november 2020 @ 12:06 |
Hoe lang is je vriend? | |
SacreCoeur | dinsdag 24 november 2020 @ 12:19 |
1.68 - 1.70 zoiets. | |
DagenNachtdromer | dinsdag 24 november 2020 @ 12:20 |
Effe verder lezen hè... ook nog klein en dik | |
#ANONIEM | dinsdag 24 november 2020 @ 12:28 |
Ik heb het uit zeer goede bron (mijn vader) dat DE manier om mensen te laten groeien, is door ze vaker een schop onder de kont te geven. You're welcome. | |
maily | dinsdag 24 november 2020 @ 12:39 |
Jij bent 2 meter 50 ? | |
#ANONIEM | dinsdag 24 november 2020 @ 12:47 |
1.93 [ Bericht 9% gewijzigd door #ANONIEM op 24-11-2020 13:38:55 ] | |
Magica | dinsdag 24 november 2020 @ 12:50 |
Da's wel redelijk klein ja Voor mannen meestal veel meer een issue.. Vrouwen worden idd meer als 'schattig' gezien.. | |
SacreCoeur | dinsdag 24 november 2020 @ 12:58 |
Maar het is toch niet erg als iemand je schattig vindt? Ik vind het niet boeiend eigenlijk. Als iemand dan ook zegt 'nee ik ben niet cute! Ik ben een angstaanjagende metalhead!' vraag ik me af, is dat sarcasme of voel je dat echt zo. Want waar maak je je dan druk om | |
DagenNachtdromer | dinsdag 24 november 2020 @ 13:00 |
Yawn | |
DagenNachtdromer | dinsdag 24 november 2020 @ 13:09 |
Het is precies hetzelfde als alle dikke mensen zijn gezellig. Mensen generaliseren. En dat is soms wel lastig ja. Kleine vrouwtjes zijn schattig, en daarom minder snel serieus genomen. Het is zelfs wel voorgekomen dat ik een aai over de bol van een wildvreemde kreeg. En dat terwijl ik, net als alle andere mensen een normaal volledig mens ben. Alleen in een kleinere verpakking. En ik ben best angstaanjagend. Denk dat de woede geconcentreerd is, net als een chiuawa( hoe schrijf je dat, zo'n kutsnuffeltje) | |
SacreCoeur | dinsdag 24 november 2020 @ 13:21 |
Ik heb geen probleem met generaliseren, ik weet zelf beter. Maar ik heb ook nog nooit het gevoel gehad dat ik niet serieus genomen werd doordat ik 1.58 ben, dus dat zal het verschil maken. | |
PoesInDoos | dinsdag 24 november 2020 @ 13:25 |
Mijn vader is 1.68, moeder 1.70 en ik 1.80. Zegt niet héél veel dus Vader is overigens de ''langste'' van z'n 8 broers en zussen. | |
Postbus100 | dinsdag 24 november 2020 @ 13:29 |
Heftig verhaal Heb je zelf je eigen lengte inmiddels wel kunnen accepteren? | |
Magica | dinsdag 24 november 2020 @ 14:28 |
Mij maakt het niet uit. Ben 1.67 dat wordt soms al als klein gezien | |
Aventura | dinsdag 24 november 2020 @ 22:53 |
Wat zegt het consultatiebureau van de lengte van je kids? Als het je niet lekker zit, zou je via hen of je huisarts een verwijzing kunnen vragen naar een specialist, bijvoorbeeld een endocrinoloog. | |
Smart_ass | woensdag 25 november 2020 @ 00:20 |
Ik ken eigenlijk ook vrij veel mensen die een stuk langer zijn dan de ouders.. dus ik weet niet of het iets is om je nu al druk om te maken. Ik denk dat er weinig is dat je eraan kunt doen. | |
devlinmr | woensdag 25 november 2020 @ 01:16 |
Hier een dochter die de genen van haar oma's heeft, 1m60 (1.62 als je het haar vraagt). De rest van het gezin is echter gewoon gemiddeld. 170 moeder, ik 185, zoonlief 190. Zelf heeft ze er geen enkel probleem mee | |
DonDruiper | woensdag 25 november 2020 @ 01:29 |
Ik ben zelf klein. Mijn vrouw ook en mijn 3 kinderen ook. Het valt op omdat wij nou eenmaal een lang volkje zijn hé.. eerlijk gezegd snap ik het probleem niet zo. Ik denk dat je er zelf meer een probleem van maakt dan dat anderen er iets van vinden. | |
miss_sly | woensdag 25 november 2020 @ 11:07 |
Wat grappig dat je beeld van iemand zo online heel anders kan zijn. Door je manier van posten (raar eigenlijk, want wat zegt dat nou eigenlijk) had ik van jou de indruk dat je toch wel minstens 1.85 zou zijn | |
miss_sly | woensdag 25 november 2020 @ 11:10 |
Ik denk TS dat het vooral belangrijk is dat jij zelf in het reine komt met je lengte. Je hebt zelf niet meer gereageerd hier, maar hoe lang ben je zelf? Ik ben ook klein, 1.64, mijn man is ook niet groot, 1.68. Wij hebben er allebei geen problemen mee. Onze dochter hoopt vooral dat ze net iets groter wordt dan wij, omdat ze dan groter is dan wij maar als dat 2 cm groter is dan haar vader, zal ze al dik tevreden zijn. Je kunt je kinderen niet behoeden voor valkuilen en nare ervaringen. Beter probeer je ervoor te zorgen dat je kinderen leren met valkuilen en nare ervaringen om te gaan op een gezonde manier. Een van de dingen die je daarbij kunt doen als het over lengte gaat, is hun laten zien dat lengte niets zegt over iemand als persoon. | |
SacreCoeur | woensdag 25 november 2020 @ 11:44 |
Hoe lang is S nu? Volgens mij is ze net iets jonger dan de mijne. Mijnes is nu met 14 jaar 1.48. | |
miss_sly | woensdag 25 november 2020 @ 11:48 |
S is iets minder lang, denk ik. Ze is 11 en ik denk 1.44 of zo? We moeten haar weer eens meten, want ik heb het gevoel dat er heel wat lange, slungelige tiener rondwandelt bij ons in huis, maar als ik haar zie met haar klasgenoten blijft ze toch wel klein. | |
FlippingCoin | woensdag 25 november 2020 @ 11:48 |
Ik zou iig proberen niet je onzekerheid omtrent jouw lengte over te dragen aan je kleine. | |
amaranta | vrijdag 27 november 2020 @ 08:37 |
Mijn achternichtje (25) heeft (nu bijna een jaar geleden) een eind aan haar leven gemaakt. Er speelde natuurlijk wel meer. Maar dat ze erg klein was heeft wel haar leven enorm beïnvloed. Ze was altijd de kleinste (echt een ruime kop kleiner) in haar vriendengroep. Haar ouders zijn heel klein. Hoewel niemand van haar vrienden of in onze familie er ooit een punt van heeft gemaakt heeft het natuurlijk wel met haar zelfbeeld gedaan. Ze had het er altijd over. | |
Emooi | vrijdag 27 november 2020 @ 15:16 |
Pfoe, dat is heftig amaranta. Ik ben wat dat betreft blij dat ik altijd in een vriendengroep heb gezeten met niet alleen maar wolkenkrabbers. Ook een beetje natuurlijke selectie denk ik. Ingaand op de overige reacties: Ik denk dat lengte voor mannen véél meer een issue is dan voor vrouwen. Ik zie een paar reacties in dit topic van kleine dames met een kleine vriend, die er volgens hen geen problemen mee heeft. Grappig, mijn vrouw zal hetzelfde zeggen:). Ik straal dat naar buiten toe uiteraard ook zo uit, en zeker ook straks naar mijn kinderen. Tuurlijk kun je prima een gelukkig leven leiden. Maar er kleven gewoon wat nadelen aan het klein zijn. Dat miss_sly op basis van iemand zijn posts aangeeft iemand op "minstens 1.85" ingeschat te hebben vind ik daar al een voorbeeld van. Vooral dat "minstens" intrigeert. Een voorbeeld dat altijd wat sneu overkomt: in mijn jeugdjaren was stappen voor mijn vriendengroep natuurlijk ook een versierjacht. Stel je eens voor dat je een fysiek kenmerk hebt dat zodra je een kroeg binnenstapt 95% van iedereen aanwezig bij voorbaat resoluut afvalt. Dat zou niet fijn zijn toch? En ik vind het ook altijd opvallend hoe het bijv. doodnormaal is op mijn werk om grappen te maken over lengte. Ik ben zelf de eerste die dat doet hoor, maar het fenomeen vind ik toch best raar. Het zou namelijk wél raar gevonden worden als ik grappen zou maken over de wijnvlek van een collage, of over de bazin die te dik is, of iemand die stottert, puisten of weet ik wat. (Beeldvorming he, geen tegenvoorbeelden van waar dat wel kan) Waarom zit er bij een uiterlijke afwijking in de lengte geen enkele fatsoens-terughoudendheid in. Ik denk dat niemand iemand recht in zijn gezicht zou durven zeggen dat hij nooit samen zou kunnen zijn met iemand met een wijnvlek in zijn gezicht. Maar dat een vrouw niet met iemand samen zou willen zijn die kleiner is dan zij, dat is echt algemeen geaccepteerd. Als je kind geen mooi gebit heeft, dan kom je in aanmerking voor een beugel. Als je kind flaporen heeft, dan kan je al op jonge leeftijd geopereerd worden. Ik vind het zo bijzonder dat het raar gevonden wordt om bij lengte een zekere sneuheid in de wens naar verbetering te benoemen, terwijl het net zo goed als een nadeel ervaren kan worden. Dus vandaar dat ik het me tegen de gangbare opinie in hier toch wil doen | |
watmoetikkiezen | vrijdag 27 november 2020 @ 16:05 |
Dat lengte soms toch wel echt iets is merk ik mrt mijn vriend.. Sommige mensen zijn echt een beetje bang van m ( > 2 m ). Er ws een keer een dag bij TNO waarbij ze metingen deden met proefpersonen tussen de 1.95 en 2.10.. Hij vond dat echt een verademing om tussen mensen met dezelfde lengte rond te lopen. dat had hij zelf helemaal niet verwacht.. Zo is het natuurlijk ook voor kleine mensen.. T is makkelijker om gemiddeld te zijn..maar ja íemand is altijd de kleinste en íemand de grootste. | |
DebielStudentje | vrijdag 27 november 2020 @ 16:09 |
Ik ben de langste man van mijn familie, met mijn 1.68. Mijn moeder is 1.43 en mijn vader 1.58. Nooit problemen mee gehad. | |
lunapuella | vrijdag 27 november 2020 @ 16:30 |
Voor vrouwen ook hoor, maar dan andersom, daar wordt een bovengemiddelde lengte lang niet altijd als wenselijk gezien. | |
Roosgeluk | vrijdag 27 november 2020 @ 18:31 |
Het is dubbel, ik (1.60 vrouw) weet niet beter natuurlijk. Iedereen wel iets hebben waar je niet blij mee bent (kaal, heel dun haar, grote voeten, o benen, enorm litteken, slecht gehoor, dik, geen borsten of juist enorme cupmaat). Iedereen zal daar de nadelen van ervaren, maar ook mee om weten te gaan. Ja zit een nadeel aan niet heel lang zijn, de praktische kant is er altijd wel een oplossing voor. De emotionele kant leer je mee omgaan in de loop van je leven. Daarnaast ben ik altijd jonger geschat (ook jong gezicht). Maar heb daarvan zeker gebruik van gemaakt (staatverkopers op overstap station tot mijn 21e wijsgemaakt 15 te zijn, of nog lang van studentenkorting genoten). Het voorbeeld van @watmoetikkiezen kan ik goed inkomen, ik woon in België en zijn ze net een tikkie kleiner. Dat besefte ik tijdens een reünie van School in NL. Drukke kroeg, harde muziek en het gesprek tussen oud klasgenoten werd een halve meter boven mijn hoofd gevoerd i.p.v. wat ik ondertussen gewend was op ooghoogte/ iets boven ooghoogte. Van lange vrienden weet ik dat je beter te kort dan te lang kan zijn. Kleding die te kort valt, schoenmaat niet in gewone winkels verkrijgbaar, te korte bedden op vakantie, auto's waar je je in moet vouwen, theater/bios/ov/vliegen ook een uitdaging om je benen kwijt te kunnen. Te lage tafels/werkblad. Allemaal dingen die korte mensen op kunnen met een krukje, kussentje, inkorten enz. Een lange vriendin van mij is heel haar kinderjaren overschat, omdat ze door mensen ouder ingeschat werd. | |
Smart_ass | vrijdag 27 november 2020 @ 18:43 |
Dit inderdaad. Maar ik denk wel dat TS een punt heeft dat klein zijn als man over het algemeen nadeliger is dan klein zijn als vrouw. Bovendien: wat is klein? Ik zie hier in dit topic redelijk veel reacties van vrouwen die aangeven klein te zijn (1.60m en langer). Dat vind ik persoonlijk niet per se heel klein en ik denk ook niet dat 1.60m als vrouw zijnde vergelijkbaar is met < 1.70m als man zijnde.. |