Om met Ernesto "Che" Guevara te spreken:
El odio como factor de lucha; el odio intransigente al enemigo, que impulsa más allá de las limitaciones del ser humano y lo convierte en una efectiva, violenta, selectiva y fría máquina de matar. Nuestros soldados tienen que ser así; un pueblo sin odio no puede triunfar sobre un enemigo brutal.
vertaald:
Haat is beweegreden voor strijd; de onverzoenlijke haat jegens de vijand maakt van de mens een doeltreffende, gewelddadige, selectieve en koelbloedige slager. Onze soldaten horen zo te zijn; een volk zonder haat kan een barbaarse vijand niet overwinnen.
Zo wordt het zaaien van haat al eeuwen politiek aangewend, door marxisten/socialisten -Lenin, Guevara- (bevorderen van klassenhaat om klassenstrijd te bewerkstelligen), door Hitler (strijd tegen fransen, vervolging van joden), fascisten -Franco, Vargas- (haat jegens marxisten), door islamisten -ISIS, Khomeini- (om strijd tegen afvalligheid, vrijzinnige opvattingen, on- of andersgelovigen aan te vuren).
Haat kan politiek gevoed zijn met het het doel om de bestaande orde omver te werpen. Haat voeden dient bijna altijd een revolutionnair doel.
Haatzaaien heeft in het verleden vaak samengehangen met ideologisering. Een politieke stroming is niet hetzelfde als een ideologie. Een politiek denkbeeld wordt een ideologie wanneer:
Het pretendeert een totaaloplossing te bieden (voor de samenleving, het landsbestuur, de wereld)
Het pretendeert rationeel en/of samenhangend (coherente) te zijn.
De ideologisering van een politieke leer heeft enorme gevolgen voor het politieke leven en de democratie:
1.- Men verdeelt mensen, politieke stromingen en landen in bondgenoten en vijanden.
2.- De dialoog met andersdenkenden verdwijnt, kritiek of kanttekeningen vanuit de eigen gelederen worden verdacht of verraad.
3.- De stellingnames verhinderen toegeven aan andersdenkenden: het wordt alles of niets.
Ideologieën hebben een grote emotionele lading, omdat zij een moreel houvast verschaffen, identiteit en daarmee een zekerheid van goed/kwaad, van het “ergens bij” horen. Ideologisering wekt de schijn van van standvastigheid, van beginselvastheid, van duidelijkheid, kan tot moed of zelfopoffering inspireren. Ideologieën kunnen mensenmassa’s op de been brengen, en daar “gestaalde kaders” uit destilleren. Het is terzelfdertijd het blind navolgen van leiderschappen en leerstellingen, de verkettering en vervolging van andersdenkenden, en tot slot de rechtvaardiging voor kampbeulen. Volgens Mark Mazower kwamen uit de moderniteit drie ideologieën voort: Liberalisme, Marxisme en Fascisme.
Binnen de fundamentalistische islam lijkt een proces van ideologisering gaande te zijn.
Een ideologie kan slechts opgelegd worden in een dictatuur. In een dictatuur worden conflicten onderdrukt. Een ideologische dictatuur is gericht op heropvoeding. In het fascisme op heropvoeding tot patriottisch, spaarzaam, hardwerkend en offerbereid burger, in het socialisme op heropvoeding tot altruïsische, strijdbare en solidaire nieuwe mens, in theocratieën op heropvoeding tot zedige, godsvruchtige, vrome en ingeval de Islam, Jihadistische onderdaan.
Toch is haatzaaien niet iets wat uitsluitend onderdeel is van ideologisering. Het kan ook angst zijn. Hitler had geen ideologie, zag een geruïneerd, verzwakt en gedemoraliseerd Duitsland en gaf daarvan joden en fransen de schuld. Hij waarschuwde onophoudelijk voor de militarisering van Frankrijk, voor de macht van joden, enerzijds in de financiële wereld, anderzijds binnen marxistische stromingen, en vreesde de totale vernietiging van Duitsland indien men geen strijdbaar antwoord formuleerde.
Onverzoenlijke haat maakt echter een democratie onmogelijk, en heeft uitgaande van de twintigste eeuw, slechts geleid tot gewelddadige regimes, van socialistische, totalitair-nationalistische, fascistische of theocratische snit. Het is de haat welke strijd en geweld voedt. Maar ook vandaag de dag wordt haatzaaien nog aangewend wordt om strijdlust aan te wakkeren.
Internet is daarbij een veelgebruikt instrument gebleken.
Stelling: het moet verboden worden.
Lees jij die danquote:
Jaquote:
Op 
Deze deed me hieraan denken:
https://www.techzine.nl/n(...)ebruikers-perfectie/
Moet deze OP dan ook verboden worden? Of snijdt het mes weer eens uitsluitend aan één kant?quote:Op zondag 22 november 2020 19:10 schreef vanverre het volgende:
Haatzaaien wordt reeds lang aangewend om mensenmassa's tot strijd en geweld te bewegen, om grote omwentelingen teweeg te brengen, om de bestaande orde omver te werpen.
Om met Ernesto "Che" Guevara te spreken:
El odio como factor de lucha; el odio intransigente al enemigo, que impulsa más allá de las limitaciones del ser humano y lo convierte en una efectiva, violenta, selectiva y fría máquina de matar. Nuestros soldados tienen que ser así; un pueblo sin odio no puede triunfar sobre un enemigo brutal.
vertaald:
Haat is beweegreden voor strijd; de onverzoenlijke haat jegens de vijand maakt van de mens een doeltreffende, gewelddadige, selectieve en koelbloedige slager. Onze soldaten horen zo te zijn; een volk zonder haat kan een barbaarse vijand niet overwinnen.
Zo wordt het zaaien van haat al eeuwen politiek aangewend, door marxisten/socialisten -Lenin, Guevara- (bevorderen van klassenhaat om klassenstrijd te bewerkstelligen), door Hitler (strijd tegen fransen, vervolging van joden), fascisten -Franco, Vargas- (haat jegens marxisten), door islamisten -ISIS, Khomeini- (om strijd tegen afvalligheid, vrijzinnige opvattingen, on- of andersgelovigen aan te vuren).
Haat kan politiek gevoed zijn met het het doel om de bestaande orde omver te werpen. Haat voeden dient bijna altijd een revolutionnair doel.
Haatzaaien heeft in het verleden vaak samengehangen met ideologisering. Een politieke stroming is niet hetzelfde als een ideologie. Een politiek denkbeeld wordt een ideologie wanneer:
Het pretendeert een totaaloplossing te bieden (voor de samenleving, het landsbestuur, de wereld)
Het pretendeert rationeel en/of samenhangend (coherente) te zijn.
De ideologisering van een politieke leer heeft enorme gevolgen voor het politieke leven en de democratie:
1.- Men verdeelt mensen, politieke stromingen en landen in bondgenoten en vijanden.
2.- De dialoog met andersdenkenden verdwijnt, kritiek of kanttekeningen vanuit de eigen gelederen worden verdacht of verraad.
3.- De stellingnames verhinderen toegeven aan andersdenkenden: het wordt alles of niets.
Ideologieën hebben een grote emotionele lading, omdat zij een moreel houvast verschaffen, identiteit en daarmee een zekerheid van goed/kwaad, van het “ergens bij” horen. Ideologisering wekt de schijn van van standvastigheid, van beginselvastheid, van duidelijkheid, kan tot moed of zelfopoffering inspireren. Ideologieën kunnen mensenmassa’s op de been brengen, en daar “gestaalde kaders” uit destilleren. Het is terzelfdertijd het blind navolgen van leiderschappen en leerstellingen, de verkettering en vervolging van andersdenkenden, en tot slot de rechtvaardiging voor kampbeulen. Volgens Mark Mazower kwamen uit de moderniteit drie ideologieën voort: Liberalisme, Marxisme en Fascisme.
Binnen de fundamentalistische islam lijkt een proces van ideologisering gaande te zijn.
Een ideologie kan slechts opgelegd worden in een dictatuur. In een dictatuur worden conflicten onderdrukt. Een ideologische dictatuur is gericht op heropvoeding. In het fascisme op heropvoeding tot patriottisch, spaarzaam, hardwerkend en offerbereid burger, in het socialisme op heropvoeding tot altruïsische, strijdbare en solidaire nieuwe mens, in theocratieën op heropvoeding tot zedige, godsvruchtige, vrome en ingeval de Islam, Jihadistische onderdaan.
Toch is haatzaaien niet iets wat uitsluitend onderdeel is van ideologisering. Het kan ook angst zijn. Hitler had geen ideologie, zag een geruïneerd, verzwakt en gedemoraliseerd Duitsland en gaf daarvan joden en fransen de schuld. Hij waarschuwde onophoudelijk voor de militarisering van Frankrijk, voor de macht van joden, enerzijds in de financiële wereld, anderzijds binnen marxistische stromingen, en vreesde de totale vernietiging van Duitsland indien men geen strijdbaar antwoord formuleerde.
Onverzoenlijke haat maakt echter een democratie onmogelijk, en heeft uitgaande van de twintigste eeuw, slechts geleid tot gewelddadige regimes, van socialistische, totalitair-nationalistische, fascistische of theocratische snit. Het is de haat welke strijd en geweld voedt. Maar ook vandaag de dag wordt haatzaaien nog aangewend wordt om strijdlust aan te wakkeren.
Internet is daarbij een veelgebruikt instrument gebleken.
Stelling: het moet verboden worden.
Je kunt tegen het verbieden van haatzaaien zijn:
1.- vrijheid van meningsuiting
2.- anders worden we makke schaapjes
3.- de overheersers moeten zo nu en dan verwijderd worden en dat zal soms met geweld moeten, haat is nodig.
Of ervóór:
1.- want het maakt democratie onmogelijk.
Bedenk ik zo. Misschien is er meer ik ben benieuwd.