R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Sinds een aantal jaar ben ik samen met een hele leuke man en geweldige vader van een mooie dochter.
Samen hebben wij geen kinderen. We zijn gek op elkaar, hebben het heel leuk. Alleen zorgt de omgang met zijn vorige relatie voor onze relatie problemen.
Zijn ex en uiteraard dochter hebben een grote rol in ons leven. En soms, ben ik de ex haar rol wel eens zat. Ik raak steeds meer gefrustreerd en ik voel me machteloos in mijn eigen leven, ik kan er niet meer mee omgaan en ben heel bang dat onze relatie naar de knoppen zal gaan.
Ik kan het niet meer loslaten en begin me blind te staren op het volgende: Toen zij uit elkaar gingen, is zij in het half vrijstaande huis blijven wonen met hun dochter. Hij betaald de hypotheek van dit huis, en hij betaald(e) de hypotheek van haar eigen huis, dit huis staat in Utrecht 100km bij dit huis vandaan, welke zij gedurende hun relatie heeft aangehouden. Totale hypotheek ruim 2000 euro per maand.
Daarbuiten betaald hij haar auto brandstof etc. boodschappen, de vakanties, de extra uitgaves zoals sport, paardrijden en kleding, school benodigdheden etc. Iedere euro dus. Totaal zo'n 5000 euro per maand. Nu heeft zij vorig jaar haar tweede (eerste) huis verkocht, hier heeft zij netto ¤70.000,- overwaarde van ontvangen. Ondanks dat hij hier al 15 jaar de hypotheek van betaald, mocht zij dit houden, het stond tenslotte ook op haar naam. Ik dacht goed, mazzel voor haar, zijn wij die maandelijkse kosten kwijt.
Maar tot op vandaag de dag stort mijn vriend iedere maand die 2100 euro aan hypotheken op de rekening.
Zij is altijd parttime blijven werken, dit geld zet ze allemaal weg. Dat moet zij weten, maar het is dus niet dat ze haar eigen onderhoud niet kan betalen.
Dat ze de overwaarde houdt oké, dat hij alle kosten betaald oké, maar dat hij maandelijks ¤800 extra blijft geven terwijl dat huis al meer dan een jaar verkocht is, kan ik niet mee overweg. Ik vind het gewoon onredelijk. En het staat ons in de weg. Het verschil van 800, is een hypotheek voor ons huis.
Hij heeft een eigen bedrijf, waar hij knetter hard voor werkt. Ik werk ook fulltime voor dit bedrijf. Daarom hebben we maar een inkomsten bron. Wij wonen in een huurhuis, en ik zou na jarenlang hard werk samen graag verhuizen naar een leuker huis in een betere wijk. Kopen is door de kosten niet mogelijk. Om dit op te lossen is zijn gedachten: nog meer werken.
Hij cijfert zichzelf al jaren weg en ons daarmee ook.
Ik vind het buiten proportie, iedere keer als ik hier over begin komt t uit op ruzie.
Waar zijn zorg vandaan komt en mijn jarenlange begrip: Mijn vriend heeft een hele moeilijke jeugd gehad, toen zijn ouders scheidde met een vecht scheiding leefde hij in armoede. Werd heen en weer gesleurd, 3 keer uit elkaar en tussendoor weer in armoede. Als kind zat hij soms dagen zonder eten. Hij is hier erg door beschadigd, en barst 40 jaar later soms nog in huilen uit als hij hier aan terug denkt. Hier zit zijn zeer om het maximaal goed te doen en volledig anders dan zijn ouders.
Maar hij slaat door in dat laatste in mijn ogen. Zijn verleden blijft onze toekomst in de weg staan en ik weet gewoon niet meer hoe we dat oplossen. Hij wilt het niet, hij luistert niet. Ik weet niet meer wat ik er mee moet. We zijn te mooi samen om uit elkaar te gaan, dit zou het niet waard mogen zijn.
Zoals in het begin al gezegd, dit gaat niet alleen om geld.
Zijn ex heeft mij nooit heeft geaccepteerd en het kind daarmee beďnvloed. Haar frustratie komt hoogstwaarschijnlijk voort, dat ik 11 jaar jonger ben dan hij is en zij is 9 jaar ouder dan hij, zijn ex en ik schelen dus 20 jaar. 'ik had der moeder kunnen zijn' zegt ze vaak, denigrerend. Ik heb hierdoor nooit een echte band met hun dochter kunnen krijgen, en ze wilt mij ook nergens bij. Speciale gelegenheden zijn zonder mij. M'n vriend wilt alles goed houden voor hun kind, waardoor ik er dus buiten val. Maar wederom lijkt hij wel blind. Wat ze ook doet of zegt, hij zal het goed doen.
Gelukkig zijn feestdagen en vakantie's niet dagelijks, maar het zijn uiteraard stressvolle periodes. Alles valt samen met dat ongelofelijk grote verantwoordelijkheidsgevoel voor hen, alleen die ontbreekt voor ons.
Ik ben niet de enige die de stress ervaart, hij even goed. Hij verandert er alleen niks mee. Hij zit vast maar accepteert geen hulp. Ik kan enkel slikken of stoppen.
Ik weet nu gewoon even niet meer hoe ik dit kan oplossen en hoe we verder moeten. Ik wil het zo graag, want ondanks alle stress ben ik super gek op hem en wil ik zo graag samen leven. Revisie #0 (origineel bericht) - ingevoerd op 15-11-2020 18:25
Beste forumleden,
Sinds een aantal jaar ben ik samen met een hele leuke man en geweldige vader van een mooie dochter.
Samen hebben wij geen kinderen. We zijn gek op elkaar, hebben het heel leuk. Alleen zorgt de omgang met zijn vorige relatie voor onze relatie problemen.
Zijn ex en uiteraard dochter hebben een grote rol in ons leven. En soms, ben ik de ex haar rol wel eens zat. Ik raak steeds meer gefrustreerd en ik voel me machteloos in mijn eigen leven, ik kan er niet meer mee omgaan en ben heel bang dat onze relatie naar de knoppen zal gaan.
Ik kan het niet meer loslaten en begin me blind te staren op het volgende: Toen zij uit elkaar gingen, is zij in het half vrijstaande huis blijven wonen met hun dochter. Hij betaald de hypotheek van dit huis, en hij betaald(e) de hypotheek van haar eigen huis, dit huis staat in Utrecht 100km bij dit huis vandaan, welke zij gedurende hun relatie heeft aangehouden. Totale hypotheek ruim 2000 euro per maand.
Daarbuiten betaald hij haar auto brandstof etc. boodschappen, de vakanties, de extra uitgaves zoals sport, paardrijden en kleding, school benodigdheden etc. Iedere euro dus. Totaal zo'n 5000 euro per maand. Nu heeft zij vorig jaar haar tweede (eerste) huis verkocht, hier heeft zij netto ¤70.000,- overwaarde van ontvangen. Ondanks dat hij hier al 15 jaar de hypotheek van betaald, mocht zij dit houden, het stond tenslotte ook op haar naam. Ik dacht goed, mazzel voor haar, zijn wij die maandelijkse kosten kwijt.
Maar tot op vandaag de dag stort mijn vriend iedere maand die 2100 euro aan hypotheken op de rekening.
Zij is altijd parttime blijven werken, dit geld zet ze allemaal weg. Dat moet zij weten, maar het is dus niet dat ze haar eigen onderhoud niet kan betalen.
Dat ze de overwaarde houdt oké, dat hij alle kosten betaald oké, maar dat hij maandelijks ¤800 extra blijft geven terwijl dat huis al meer dan een jaar verkocht is, kan ik niet mee overweg. Ik vind het gewoon onredelijk. En het staat ons in de weg. Het verschil van 800, is een hypotheek voor ons huis.
Hij heeft een eigen bedrijf, waar hij knetter hard voor werkt. Ik werk ook fulltime voor dit bedrijf. Daarom hebben we maar een inkomsten bron. Wij wonen in een huurhuis, en ik zou na jarenlang hard werk samen graag verhuizen naar een leuker huis in een betere wijk. Kopen is door de kosten niet mogelijk. Om dit op te lossen is zijn gedachten: nog meer werken.
Hij cijfert zichzelf al jaren weg en ons daarmee ook.
Ik vind het buiten proportie, iedere keer als ik hier over begin komt t uit op ruzie.
Waar zijn zorg vandaan komt en mijn jarenlange begrip: Mijn vriend heeft een hele moeilijke jeugd gehad, toen zijn ouders scheidde met een vecht scheiding leefde hij in armoede. Werd heen en weer gesleurd, 3 keer uit elkaar en tussendoor weer in armoede. Als kind zat hij soms dagen zonder eten. Hij is hier erg door beschadigd, en barst 40 jaar later soms nog in huilen uit als hij hier aan terug denkt. Hier zit zijn zeer om het maximaal goed te doen en volledig anders dan zijn ouders.
Maar hij slaat door in dat laatste in mijn ogen. Zijn verleden blijft onze toekomst in de weg staan en ik weet gewoon niet meer hoe we dat oplossen. Hij wilt het niet, hij luistert niet. Ik weet niet meer wat ik er mee moet. We zijn te mooi samen om uit elkaar te gaan, dit zou het niet waard mogen zijn. Maar ik kan er zo ook niet meer mee omgaan.
Zoals in het begin al gezegd, dit gaat niet alleen om geld.
Zijn ex heeft mij nooit heeft geaccepteerd en het kind daarmee beďnvloed. Haar frustratie komt hoogstwaarschijnlijk voort, dat ik 11 jaar jonger ben dan hij is en zij is 9 jaar ouder dan hij, zijn ex en ik schelen dus 20 jaar. 'ik had der moeder kunnen zijn' zegt ze vaak, denigrerend. Ik heb hierdoor nooit een echte band met hun dochter kunnen krijgen, en ze wilt mij ook nergens bij. Speciale gelegenheden zijn zonder mij. M'n vriend wilt alles goed houden voor hun kind, waardoor ik er dus buiten val. Maar wederom lijkt hij wel blind. Wat ze ook doet of zegt, hij zal het goed doen.
Gelukkig zijn feestdagen en vakantie's niet dagelijks, maar het zijn uiteraard stressvolle periodes. Alles valt samen met dat ongelofelijk grote verantwoordelijkheidsgevoel voor hen, alleen die ontbreekt voor ons.
Ik ben niet de enige die de stress ervaart, hij even goed. Hij verandert er alleen niks mee. Hij zit vast maar accepteert geen hulp
Ik weet nu gewoon even niet meer hoe ik dit kan oplossen en hoe we verder moeten. Ik wil het zo graag, want ondanks alle stress ben ik super gek op hem en wil ik zo graag samen leven.
[ Bericht 42% gewijzigd door CoolGuy op 17-11-2020 09:19:24 (OP terug gezet) ]
Samen hebben wij geen kinderen. We zijn gek op elkaar, hebben het heel leuk. Alleen zorgt de omgang met zijn vorige relatie voor onze relatie problemen.
Zijn ex en uiteraard dochter hebben een grote rol in ons leven. En soms, ben ik de ex haar rol wel eens zat. Ik raak steeds meer gefrustreerd en ik voel me machteloos in mijn eigen leven, ik kan er niet meer mee omgaan en ben heel bang dat onze relatie naar de knoppen zal gaan.
Ik kan het niet meer loslaten en begin me blind te staren op het volgende: Toen zij uit elkaar gingen, is zij in het half vrijstaande huis blijven wonen met hun dochter. Hij betaald de hypotheek van dit huis, en hij betaald(e) de hypotheek van haar eigen huis, dit huis staat in Utrecht 100km bij dit huis vandaan, welke zij gedurende hun relatie heeft aangehouden. Totale hypotheek ruim 2000 euro per maand.
Daarbuiten betaald hij haar auto brandstof etc. boodschappen, de vakanties, de extra uitgaves zoals sport, paardrijden en kleding, school benodigdheden etc. Iedere euro dus. Totaal zo'n 5000 euro per maand. Nu heeft zij vorig jaar haar tweede (eerste) huis verkocht, hier heeft zij netto ¤70.000,- overwaarde van ontvangen. Ondanks dat hij hier al 15 jaar de hypotheek van betaald, mocht zij dit houden, het stond tenslotte ook op haar naam. Ik dacht goed, mazzel voor haar, zijn wij die maandelijkse kosten kwijt.
Maar tot op vandaag de dag stort mijn vriend iedere maand die 2100 euro aan hypotheken op de rekening.
Zij is altijd parttime blijven werken, dit geld zet ze allemaal weg. Dat moet zij weten, maar het is dus niet dat ze haar eigen onderhoud niet kan betalen.
Dat ze de overwaarde houdt oké, dat hij alle kosten betaald oké, maar dat hij maandelijks ¤800 extra blijft geven terwijl dat huis al meer dan een jaar verkocht is, kan ik niet mee overweg. Ik vind het gewoon onredelijk. En het staat ons in de weg. Het verschil van 800, is een hypotheek voor ons huis.
Hij heeft een eigen bedrijf, waar hij knetter hard voor werkt. Ik werk ook fulltime voor dit bedrijf. Daarom hebben we maar een inkomsten bron. Wij wonen in een huurhuis, en ik zou na jarenlang hard werk samen graag verhuizen naar een leuker huis in een betere wijk. Kopen is door de kosten niet mogelijk. Om dit op te lossen is zijn gedachten: nog meer werken.
Hij cijfert zichzelf al jaren weg en ons daarmee ook.
Ik vind het buiten proportie, iedere keer als ik hier over begin komt t uit op ruzie.
Waar zijn zorg vandaan komt en mijn jarenlange begrip: Mijn vriend heeft een hele moeilijke jeugd gehad, toen zijn ouders scheidde met een vecht scheiding leefde hij in armoede. Werd heen en weer gesleurd, 3 keer uit elkaar en tussendoor weer in armoede. Als kind zat hij soms dagen zonder eten. Hij is hier erg door beschadigd, en barst 40 jaar later soms nog in huilen uit als hij hier aan terug denkt. Hier zit zijn zeer om het maximaal goed te doen en volledig anders dan zijn ouders.
Maar hij slaat door in dat laatste in mijn ogen. Zijn verleden blijft onze toekomst in de weg staan en ik weet gewoon niet meer hoe we dat oplossen. Hij wilt het niet, hij luistert niet. Ik weet niet meer wat ik er mee moet. We zijn te mooi samen om uit elkaar te gaan, dit zou het niet waard mogen zijn.
Zoals in het begin al gezegd, dit gaat niet alleen om geld.
Zijn ex heeft mij nooit heeft geaccepteerd en het kind daarmee beďnvloed. Haar frustratie komt hoogstwaarschijnlijk voort, dat ik 11 jaar jonger ben dan hij is en zij is 9 jaar ouder dan hij, zijn ex en ik schelen dus 20 jaar. 'ik had der moeder kunnen zijn' zegt ze vaak, denigrerend. Ik heb hierdoor nooit een echte band met hun dochter kunnen krijgen, en ze wilt mij ook nergens bij. Speciale gelegenheden zijn zonder mij. M'n vriend wilt alles goed houden voor hun kind, waardoor ik er dus buiten val. Maar wederom lijkt hij wel blind. Wat ze ook doet of zegt, hij zal het goed doen.
Gelukkig zijn feestdagen en vakantie's niet dagelijks, maar het zijn uiteraard stressvolle periodes. Alles valt samen met dat ongelofelijk grote verantwoordelijkheidsgevoel voor hen, alleen die ontbreekt voor ons.
Ik ben niet de enige die de stress ervaart, hij even goed. Hij verandert er alleen niks mee. Hij zit vast maar accepteert geen hulp. Ik kan enkel slikken of stoppen.
Ik weet nu gewoon even niet meer hoe ik dit kan oplossen en hoe we verder moeten. Ik wil het zo graag, want ondanks alle stress ben ik super gek op hem en wil ik zo graag samen leven. Revisie #0 (origineel bericht) - ingevoerd op 15-11-2020 18:25
Beste forumleden,
Sinds een aantal jaar ben ik samen met een hele leuke man en geweldige vader van een mooie dochter.
Samen hebben wij geen kinderen. We zijn gek op elkaar, hebben het heel leuk. Alleen zorgt de omgang met zijn vorige relatie voor onze relatie problemen.
Zijn ex en uiteraard dochter hebben een grote rol in ons leven. En soms, ben ik de ex haar rol wel eens zat. Ik raak steeds meer gefrustreerd en ik voel me machteloos in mijn eigen leven, ik kan er niet meer mee omgaan en ben heel bang dat onze relatie naar de knoppen zal gaan.
Ik kan het niet meer loslaten en begin me blind te staren op het volgende: Toen zij uit elkaar gingen, is zij in het half vrijstaande huis blijven wonen met hun dochter. Hij betaald de hypotheek van dit huis, en hij betaald(e) de hypotheek van haar eigen huis, dit huis staat in Utrecht 100km bij dit huis vandaan, welke zij gedurende hun relatie heeft aangehouden. Totale hypotheek ruim 2000 euro per maand.
Daarbuiten betaald hij haar auto brandstof etc. boodschappen, de vakanties, de extra uitgaves zoals sport, paardrijden en kleding, school benodigdheden etc. Iedere euro dus. Totaal zo'n 5000 euro per maand. Nu heeft zij vorig jaar haar tweede (eerste) huis verkocht, hier heeft zij netto ¤70.000,- overwaarde van ontvangen. Ondanks dat hij hier al 15 jaar de hypotheek van betaald, mocht zij dit houden, het stond tenslotte ook op haar naam. Ik dacht goed, mazzel voor haar, zijn wij die maandelijkse kosten kwijt.
Maar tot op vandaag de dag stort mijn vriend iedere maand die 2100 euro aan hypotheken op de rekening.
Zij is altijd parttime blijven werken, dit geld zet ze allemaal weg. Dat moet zij weten, maar het is dus niet dat ze haar eigen onderhoud niet kan betalen.
Dat ze de overwaarde houdt oké, dat hij alle kosten betaald oké, maar dat hij maandelijks ¤800 extra blijft geven terwijl dat huis al meer dan een jaar verkocht is, kan ik niet mee overweg. Ik vind het gewoon onredelijk. En het staat ons in de weg. Het verschil van 800, is een hypotheek voor ons huis.
Hij heeft een eigen bedrijf, waar hij knetter hard voor werkt. Ik werk ook fulltime voor dit bedrijf. Daarom hebben we maar een inkomsten bron. Wij wonen in een huurhuis, en ik zou na jarenlang hard werk samen graag verhuizen naar een leuker huis in een betere wijk. Kopen is door de kosten niet mogelijk. Om dit op te lossen is zijn gedachten: nog meer werken.
Hij cijfert zichzelf al jaren weg en ons daarmee ook.
Ik vind het buiten proportie, iedere keer als ik hier over begin komt t uit op ruzie.
Waar zijn zorg vandaan komt en mijn jarenlange begrip: Mijn vriend heeft een hele moeilijke jeugd gehad, toen zijn ouders scheidde met een vecht scheiding leefde hij in armoede. Werd heen en weer gesleurd, 3 keer uit elkaar en tussendoor weer in armoede. Als kind zat hij soms dagen zonder eten. Hij is hier erg door beschadigd, en barst 40 jaar later soms nog in huilen uit als hij hier aan terug denkt. Hier zit zijn zeer om het maximaal goed te doen en volledig anders dan zijn ouders.
Maar hij slaat door in dat laatste in mijn ogen. Zijn verleden blijft onze toekomst in de weg staan en ik weet gewoon niet meer hoe we dat oplossen. Hij wilt het niet, hij luistert niet. Ik weet niet meer wat ik er mee moet. We zijn te mooi samen om uit elkaar te gaan, dit zou het niet waard mogen zijn. Maar ik kan er zo ook niet meer mee omgaan.
Zoals in het begin al gezegd, dit gaat niet alleen om geld.
Zijn ex heeft mij nooit heeft geaccepteerd en het kind daarmee beďnvloed. Haar frustratie komt hoogstwaarschijnlijk voort, dat ik 11 jaar jonger ben dan hij is en zij is 9 jaar ouder dan hij, zijn ex en ik schelen dus 20 jaar. 'ik had der moeder kunnen zijn' zegt ze vaak, denigrerend. Ik heb hierdoor nooit een echte band met hun dochter kunnen krijgen, en ze wilt mij ook nergens bij. Speciale gelegenheden zijn zonder mij. M'n vriend wilt alles goed houden voor hun kind, waardoor ik er dus buiten val. Maar wederom lijkt hij wel blind. Wat ze ook doet of zegt, hij zal het goed doen.
Gelukkig zijn feestdagen en vakantie's niet dagelijks, maar het zijn uiteraard stressvolle periodes. Alles valt samen met dat ongelofelijk grote verantwoordelijkheidsgevoel voor hen, alleen die ontbreekt voor ons.
Ik ben niet de enige die de stress ervaart, hij even goed. Hij verandert er alleen niks mee. Hij zit vast maar accepteert geen hulp
Ik weet nu gewoon even niet meer hoe ik dit kan oplossen en hoe we verder moeten. Ik wil het zo graag, want ondanks alle stress ben ik super gek op hem en wil ik zo graag samen leven.
[ Bericht 42% gewijzigd door CoolGuy op 17-11-2020 09:19:24 (OP terug gezet) ]
Het is of stoppen of accepteren. Het is niet aan jou om hem iets te laten inzien. Hij heeft blijkbaar bagage en alleen een therapeut kan hem daarbij helpen.
Bedankt voor je reactie. Heb je volledig gelijk in.quote:Op zondag 15 november 2020 18:29 schreef Rupibma het volgende:
Het is of stoppen of accepteren. Het is niet aan jou om hem iets te laten inzien. Hij heeft blijkbaar bagage en alleen een therapeut kan hem daarbij helpen.
Puzzie
C'est La Fucking Vie
Je hebt het gewoon te accepteren.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Zou hier snel klaar mee zijn. Zie je jezelf echt nog 10 jaar zo, in deze relatie?
Protčge moi de mes désirs.
Echt bizar, helemaal kapot werken voor iemand die bulkt van het geld blijkbaar?
Zou ik ook wel moeite mee hebben. Ook sneu dat hij zich zo laat gebruiken.
Zou ik ook wel moeite mee hebben. Ook sneu dat hij zich zo laat gebruiken.
Hallo
Wat is zijn overweging om die 800 toch over te blijven maken, als zij toch onder de pannen is? Heeft hij een concreet financieel doel of gaat het meer om het idee zeg maar?quote:
Beste forumleden,
Sinds een aantal jaar ben ik samen met een hele leuke man en geweldige vader van een mooie dochter.
Samen hebben wij geen kinderen. We zijn gek op elkaar, hebben het heel leuk. Alleen zorgt de omgang met zijn vorige relatie voor onze relatie problemen.
Zijn ex en uiteraard dochter hebben een grote rol in ons leven. En soms, ben ik de ex haar rol wel eens zat. Ik raak steeds meer gefrustreerd en ik voel me machteloos in mijn eigen leven, ik kan er niet meer mee omgaan en ben heel bang dat onze relatie naar de knoppen zal gaan.
Ik kan het niet meer loslaten en begin me blind te staren op het volgende: Toen zij uit elkaar gingen, is zij in het half vrijstaande huis blijven wonen met hun dochter. Hij betaald de hypotheek van dit huis, en hij betaald(e) de hypotheek van haar eigen huis, dit huis staat in Utrecht 100km bij dit huis vandaan, welke zij gedurende hun relatie heeft aangehouden. Totale hypotheek ruim 2000 euro per maand.
Daarbuiten betaald hij haar auto brandstof etc. boodschappen, de vakanties, de extra uitgaves zoals sport, paardrijden en kleding, school benodigdheden etc. Iedere euro dus. Totaal zo'n 5000 euro per maand. Nu heeft zij vorig jaar haar tweede (eerste) huis verkocht, hier heeft zij netto ¤70.000,- overwaarde van ontvangen. Ondanks dat hij hier al 15 jaar de hypotheek van betaald, mocht zij dit houden, het stond tenslotte ook op haar naam. Ik dacht goed, mazzel voor haar, zijn wij die maandelijkse kosten kwijt.
Maar tot op vandaag de dag stort mijn vriend iedere maand die 2100 euro aan hypotheken op de rekening.
Zij is altijd parttime blijven werken, dit geld zet ze allemaal weg. Dat moet zij weten, maar het is dus niet dat ze haar eigen onderhoud niet kan betalen.
Dat ze de overwaarde houdt oké, dat hij alle kosten betaald oké, maar dat hij maandelijks ¤800 extra blijft geven terwijl dat huis al meer dan een jaar verkocht is, kan ik niet mee overweg. Ik vind het gewoon onredelijk. En het staat ons in de weg. Het verschil van 800, is een hypotheek voor ons huis.
Hoe ziet hij jullie toekomst? Hebben jullie plannen om samen kinderen te maken? Jij blijft niet eeuwig vruchtbaar en als hij voor jullie samen ook zoveel centjes bijeen wil werken, dan is het toch handig om een concrete tijdslijn met duidelijke doelen te hebben. En niet af te wachten tot eh ja wat?
Wat is zijn financiële doel? Is er een concreet streefbedrag? Hoe oud is hun kind? Gaat er een studiepotje nodig zijn?quote:Hij heeft een eigen bedrijf, waar hij knetter hard voor werkt. Ik werk ook fulltime voor dit bedrijf. Daarom hebben we maar een inkomsten bron. Wij wonen in een huurhuis, en ik zou na jarenlang hard werk samen graag verhuizen naar een leuker huis in een betere wijk. Kopen is door de kosten niet mogelijk. Om dit op te lossen is zijn gedachten: nog meer werken.
Hij cijfert zichzelf al jaren weg en ons daarmee ook.
Ik vind het buiten proportie, iedere keer als ik hier over begin komt t uit op ruzie.
Hoe kaart jij het aan?
Tsja, als hij totaal niet te vermurwen is zul je moeten accepteren dat dit bij hem hoort. En kijken naar de ruimte die er naast voor jou is.quote:Waar zijn zorg vandaan komt en mijn jarenlange begrip: Mijn vriend heeft een hele moeilijke jeugd gehad, toen zijn ouders scheidde met een vecht scheiding leefde hij in armoede. Werd heen en weer gesleurd, 3 keer uit elkaar en tussendoor weer in armoede. Als kind zat hij soms dagen zonder eten. Hij is hier erg door beschadigd, en barst 40 jaar later soms nog in huilen uit als hij hier aan terug denkt. Hier zit zijn zeer om het maximaal goed te doen en volledig anders dan zijn ouders.
Maar hij slaat door in dat laatste in mijn ogen. Zijn verleden blijft onze toekomst in de weg staan en ik weet gewoon niet meer hoe we dat oplossen. Hij wilt het niet, hij luistert niet. Ik weet niet meer wat ik er mee moet. We zijn te mooi samen om uit elkaar te gaan, dit zou het niet waard mogen zijn.
Kan begrijpen dat jij het ervaart als ontbreken, maar aan de andere kant zeg je ook dat de relatie verder wel goed is. Hij werkt zo hard om ook naar jullie doel van een koopwoning toe te werken, dus zeggen dat het voor jullie relatie ontbreekt maakt het wel begrijpelijker dat hij niet fijn reageert als je het zo aankaart. Dan ontken je hem op een zeer gevoelig punt.quote:Zoals in het begin al gezegd, dit gaat niet alleen om geld.
Zijn ex heeft mij nooit heeft geaccepteerd en het kind daarmee beďnvloed. Haar frustratie komt hoogstwaarschijnlijk voort, dat ik 11 jaar jonger ben dan hij is en zij is 9 jaar ouder dan hij, zijn ex en ik schelen dus 20 jaar. 'ik had der moeder kunnen zijn' zegt ze vaak, denigrerend. Ik heb hierdoor nooit een echte band met hun dochter kunnen krijgen, en ze wilt mij ook nergens bij. Speciale gelegenheden zijn zonder mij. M'n vriend wilt alles goed houden voor hun kind, waardoor ik er dus buiten val. Maar wederom lijkt hij wel blind. Wat ze ook doet of zegt, hij zal het goed doen.
Gelukkig zijn feestdagen en vakantie's niet dagelijks, maar het zijn uiteraard stressvolle periodes. Alles valt samen met dat ongelofelijk grote verantwoordelijkheidsgevoel voor hen, alleen die ontbreekt voor ons.
Probeer in te zetten dat het geen wedstrijd is tussen ex+kind en jou. Probeer hem te bevestigen in wat voor hem belangrijk is, loyaliteit en verzorgend, en vandaar uit samen een concreet doel op te zetten. Dat kan duidelijkheid verschaffen waar naartoe gewerkt wordt.quote:Ik ben niet de enige die de stress ervaart, hij even goed. Hij verandert er alleen niks mee. Hij zit vast maar accepteert geen hulp. Ik kan enkel slikken of stoppen.
Ik weet nu gewoon even niet meer hoe ik dit kan oplossen en hoe we verder moeten. Ik wil het zo graag, want ondanks alle stress ben ik super gek op hem en wil ik zo graag samen leven.
En misschien heel lullig gezegd, of er wel ergens naar toe gewerkt wordt. Misschien is hij onbewust wel bang om nog zo een commitment van een gezin inclusief kinderen aan te gaan. Nog een gezin wat zou kunnen falen. Nog een kind wiens toekomst hij veilig moet stellen. Hij lijkt je nu al teleur te stellen. Hoe moet dat later dan met nog meer ballen in de lucht te houden? Misschien heeft hij door het vele werken ook geen optimaal tijdsbesef meer.
Het hoeft geen kwestie van houden te zijn, al snap ik prima dat je het wel zo ervaart. Aard van het beestje, angst, vermijdend gedrag, onverwerkt gedoe etc. kan hem in de weg zitten bij zo een verandering. Dat zegt niet per se iets over zijn liefde voor jou.
Als het hem niet uitmaakt hoeveel zijn ex oppot cq nodig heeft, dan doet hij het niet zozeer voor haar, maar meer voor zichzelf. Goed om in gedachten te houden, zodat je niet zijn ex als kwade genius ziet voor iets wat hij als volwassen vent zelf beslist.
Heeft hij geen duidelijk doel, dan zul je rekening moeten houden dat het een emotioneel iets is en de kans groot is dat hij tot tenminste jong volwassenheid inclusief studie dat gevoel zal willen blijven vasthouden. Dan zal hij denk ik niet open staan voor uitrekenen hoeveel buffer zij nu hebben ter geruststelling en zul je iets anders moeten proberen.
Binnen de relatie zou je bijvoorbeeld eens kunnen kijken naar een andere baan. Als jij elders meer kan verdienen, kun jij meer bijdragen aan de gezamenlijke buffer. Wie weet geeft dat bij beide meer teamgevoel.
Het kan ook een beetje afstand geven, omdat je er niet constant met je snufferd bovenop staat hoe hij werkt. Jij kan misschien meer balans vinden dat je minder het idee hebt dat je voor zijn ex loopt te werken en tweede viool staat te spelen. Door die afstand en minder uren samen, kunnen jullie misschien meer genieten van de kwalitatieve uren samen. Kun je dat niet, dan kun je makkelijker uit de relatie stappen omdat je al een baan elders hebt. Dat kan rust geven en de overgang vergemakkelijken.
Onzin. Het is bs.quote:
[..]
Bedankt voor je reactie. Heb je volledig gelijk in.
I've got 99 problems, but a bitch ain't one.
Waarschijnlijk ben je jaloers omdat hij meer geld aan haar besteed dan aan jou. Je kunt ook als iets moois zien dat hij de moeder van zijn kind het beste wenst.
En dat je je niet door haar geaccepteerd voelt daar kun je het misschien met haar onder 4 ogen over hebben?
En dat je je niet door haar geaccepteerd voelt daar kun je het misschien met haar onder 4 ogen over hebben?
Van een cougar naar een jong blaadje, grappige vent.quote:
Beste forumleden,
Sinds een aantal jaar ben ik samen met een hele leuke man en geweldige vader van een mooie dochter.
Samen hebben wij geen kinderen. We zijn gek op elkaar, hebben het heel leuk. Alleen zorgt de omgang met zijn vorige relatie voor onze relatie problemen.
Zijn ex en uiteraard dochter hebben een grote rol in ons leven. En soms, ben ik de ex haar rol wel eens zat. Ik raak steeds meer gefrustreerd en ik voel me machteloos in mijn eigen leven, ik kan er niet meer mee omgaan en ben heel bang dat onze relatie naar de knoppen zal gaan.
Ik kan het niet meer loslaten en begin me blind te staren op het volgende: Toen zij uit elkaar gingen, is zij in het half vrijstaande huis blijven wonen met hun dochter. Hij betaald de hypotheek van dit huis, en hij betaald(e) de hypotheek van haar eigen huis, dit huis staat in Utrecht 100km bij dit huis vandaan, welke zij gedurende hun relatie heeft aangehouden. Totale hypotheek ruim 2000 euro per maand.
Daarbuiten betaald hij haar auto brandstof etc. boodschappen, de vakanties, de extra uitgaves zoals sport, paardrijden en kleding, school benodigdheden etc. Iedere euro dus. Totaal zo'n 5000 euro per maand. Nu heeft zij vorig jaar haar tweede (eerste) huis verkocht, hier heeft zij netto ¤70.000,- overwaarde van ontvangen. Ondanks dat hij hier al 15 jaar de hypotheek van betaald, mocht zij dit houden, het stond tenslotte ook op haar naam. Ik dacht goed, mazzel voor haar, zijn wij die maandelijkse kosten kwijt.
Maar tot op vandaag de dag stort mijn vriend iedere maand die 2100 euro aan hypotheken op de rekening.
Zij is altijd parttime blijven werken, dit geld zet ze allemaal weg. Dat moet zij weten, maar het is dus niet dat ze haar eigen onderhoud niet kan betalen.
Dat ze de overwaarde houdt oké, dat hij alle kosten betaald oké, maar dat hij maandelijks ¤800 extra blijft geven terwijl dat huis al meer dan een jaar verkocht is, kan ik niet mee overweg. Ik vind het gewoon onredelijk. En het staat ons in de weg. Het verschil van 800, is een hypotheek voor ons huis.
Hij heeft een eigen bedrijf, waar hij knetter hard voor werkt. Ik werk ook fulltime voor dit bedrijf. Daarom hebben we maar een inkomsten bron. Wij wonen in een huurhuis, en ik zou na jarenlang hard werk samen graag verhuizen naar een leuker huis in een betere wijk. Kopen is door de kosten niet mogelijk. Om dit op te lossen is zijn gedachten: nog meer werken.
Hij cijfert zichzelf al jaren weg en ons daarmee ook.
Ik vind het buiten proportie, iedere keer als ik hier over begin komt t uit op ruzie.
Waar zijn zorg vandaan komt en mijn jarenlange begrip: Mijn vriend heeft een hele moeilijke jeugd gehad, toen zijn ouders scheidde met een vecht scheiding leefde hij in armoede. Werd heen en weer gesleurd, 3 keer uit elkaar en tussendoor weer in armoede. Als kind zat hij soms dagen zonder eten. Hij is hier erg door beschadigd, en barst 40 jaar later soms nog in huilen uit als hij hier aan terug denkt. Hier zit zijn zeer om het maximaal goed te doen en volledig anders dan zijn ouders.
Maar hij slaat door in dat laatste in mijn ogen. Zijn verleden blijft onze toekomst in de weg staan en ik weet gewoon niet meer hoe we dat oplossen. Hij wilt het niet, hij luistert niet. Ik weet niet meer wat ik er mee moet. We zijn te mooi samen om uit elkaar te gaan, dit zou het niet waard mogen zijn.
Zoals in het begin al gezegd, dit gaat niet alleen om geld.
Zijn ex heeft mij nooit heeft geaccepteerd en het kind daarmee beďnvloed. Haar frustratie komt hoogstwaarschijnlijk voort, dat ik 11 jaar jonger ben dan hij is en zij is 9 jaar ouder dan hij, zijn ex en ik schelen dus 20 jaar. 'ik had der moeder kunnen zijn' zegt ze vaak, denigrerend. Ik heb hierdoor nooit een echte band met hun dochter kunnen krijgen, en ze wilt mij ook nergens bij. Speciale gelegenheden zijn zonder mij. M'n vriend wilt alles goed houden voor hun kind, waardoor ik er dus buiten val. Maar wederom lijkt hij wel blind. Wat ze ook doet of zegt, hij zal het goed doen.
Gelukkig zijn feestdagen en vakantie's niet dagelijks, maar het zijn uiteraard stressvolle periodes. Alles valt samen met dat ongelofelijk grote verantwoordelijkheidsgevoel voor hen, alleen die ontbreekt voor ons.
Ik ben niet de enige die de stress ervaart, hij even goed. Hij verandert er alleen niks mee. Hij zit vast maar accepteert geen hulp. Ik kan enkel slikken of stoppen.
Ik weet nu gewoon even niet meer hoe ik dit kan oplossen en hoe we verder moeten. Ik wil het zo graag, want ondanks alle stress ben ik super gek op hem en wil ik zo graag samen leven.
Maar goed, dit krijg je nu eenmaal in een relatie waarin de ander kinderen heeft. Zijn kind gaat niet zo maar uit beeld, daar heeft hij verantwoordelijkheden voor, minimaal tot ze 18 is, maar gemiddelde wel tot haar 21e.
Zijn die betalingen mbt hypotheek naar haar als gevolg van een rechterlijke uitspraak in het kader van alimentatie? Of doet hij dit vrijwillig? In het laatste geval kan je natuurlijk met hem over praten: wie is belangrijker, zijn ex of jij? Ik bedoel, als zijn ex ruim genoeg in de pegels zit heeft zijn dochter financieel niets te vrezen neem ik aan? Vindt hij verder zijn ex belangrijker omdat zijn hart daar toch meer bij ligt, zou ik je conclusies maar trekken.
In het geval van betalingen vanwege een rechterlijke uitspraak heb je dit maar te accepteren. Vergeet niet dat alimentatie wordt betaald door degene die het meest verdient. Hij dus, als ik die bedragen zo zie. Want wat zijn ex parttime verdient haalt het lang niet bij zijn inkomen.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Ik zou daar mee ophouden, wellicht dat er sprake is van een alimentatie regeling dus geld is hij sowieso kwijt aan haar als zij geen groot inkomen heeft.
Maar dat hij honderden en honderden euros extra, basically, weggeeft.. ja nee dank je.
Dat hoort gewoon naar jullie te gaan.
Wil hij daar niet in aanpassen? Dan is het game over, jij zal eeuwig en voor altijd tweede zijn en wie wil dat nou?
Maar dat hij honderden en honderden euros extra, basically, weggeeft.. ja nee dank je.
Dat hoort gewoon naar jullie te gaan.
Wil hij daar niet in aanpassen? Dan is het game over, jij zal eeuwig en voor altijd tweede zijn en wie wil dat nou?
Wat voor afspraken staan er op papier?
Ik weet niet hoeveel je vriend zelf verdiend, maar is zijn inkomen hoog en was dat ten tijde van de scheiding ook al zo, kan ik me voorstellen dat er veel geld naar zijn ex gaat. Die afspraken zijn gemaakt dan tijdens de scheiding.
Ik denk dat je er toch mee moet dealen.
Jij werkt nu mee aan zijn bedrijf, misschien iets anders gaan zoeken? Dan kun je je eigen verdiende geld wel houden.
Ik weet niet hoeveel je vriend zelf verdiend, maar is zijn inkomen hoog en was dat ten tijde van de scheiding ook al zo, kan ik me voorstellen dat er veel geld naar zijn ex gaat. Die afspraken zijn gemaakt dan tijdens de scheiding.
Ik denk dat je er toch mee moet dealen.
Jij werkt nu mee aan zijn bedrijf, misschien iets anders gaan zoeken? Dan kun je je eigen verdiende geld wel houden.
Wie dit leest is een lezer van dit
quote:
[..]
Wat is zijn overweging om die 800 toch over te blijven maken, als zij toch onder de pannen is? Heeft hij een concreet financieel doel of gaat het meer om het idee zeg maar?
Hoe ziet hij jullie toekomst? Hebben jullie plannen om samen kinderen te maken? Jij blijft niet eeuwig vruchtbaar en als hij voor jullie samen ook zoveel centjes bijeen wil werken, dan is het toch handig om een concrete tijdslijn met duidelijke doelen te hebben. En niet af te wachten tot eh ja wat?
Dankjewel voor je reactie. Wij hebben geen kinderwensen. Hun dochter is 14, hij spaart sinds haar geboorte 1000 euro per jaar op haar rekening. Dit potje zit wel goed.
Hun financiële situatie was ook zo tijdens hun relatie. Hij betaalde alle levensonderhoud, uitsptapjes en de hypotheken, daarin wilde hij niks veranderen toen ze uit elkaar gingen. (Vanuit zijn jeugd) Alleen draagt hij nu wel de financiële last erbij van een eigen leven.
Hij geeft geen antwoord op die 800. Het is bijna of hij de situatie met haar hierover vermijd. Voor hem is het wellicht, ik had het anders toch ook betaald. Hij lijkt zich liever een slag in de rondte te werken dan hun wat laten inleveren, Alleen ziet hij niet dat hij ze niet te kort doet zonder die 800. Het lijkt voor hem bijna principieel. Hij weigert er ook over te praten met mij, het voelt als trekken aan een dood paard, na een ruzie zegt hij die 800 te regelen, hij wil geen ruzie met mij hierover. Alleen vevolgens schuift hij het weer voor zich uit en gebeurd het niet. Wat mij weer gefrustreerder maakt.
Wat is zijn financiële doel? Is er een concreet streefbedrag? Hoe oud is hun kind? Gaat er een studiepotje nodig zijn?
Tsja, als hij totaal niet te vermurwen is zul je moeten accepteren dat dit bij hem hoort. En kijken naar de ruimte die er naast voor jou is.
[..]
Kan begrijpen dat jij het ervaart als ontbreken, maar aan de andere kant zeg je ook dat de relatie verder wel goed is. Hij werkt zo hard om ook naar jullie doel van een koopwoning toe te werken, dus zeggen dat het voor jullie relatie ontbreekt maakt het wel begrijpelijker dat hij niet fijn reageert als je het zo aankaart. Dan ontken je hem op een zeer gevoelig punt.
[..]
Hier schrijf je iets heel goeds wat me gisteren echt aan het denken heeft gezet. Ik staar me zo blind op het negatieve. Dat hij echt zijn best doet voor ons, klopt helemaal. En dan keur ik het af omdat ik de uitkomst niet voldoende vind. Dat voelt heel rot. Omdat ik naar mijn mening een kloppende oplossing zie, maar zo voelt hij het niet. Ik steun hem hier niet in.
Probeer in te zetten dat het geen wedstrijd is tussen ex+kind en jou. Probeer hem te bevestigen in wat voor hem belangrijk is, loyaliteit en verzorgend, en vandaar uit samen een concreet doel op te zetten. Dat kan duidelijkheid verschaffen waar naartoe gewerkt wordt.
En misschien heel lullig gezegd, of er wel ergens naar toe gewerkt wordt. Misschien is hij onbewust wel bang om nog zo een commitment van een gezin inclusief kinderen aan te gaan. Nog een gezin wat zou kunnen falen. Nog een kind wiens toekomst hij veilig moet stellen. Hij lijkt je nu al teleur te stellen. Hoe moet dat later dan met nog meer ballen in de lucht te houden? Misschien heeft hij door het vele werken ook geen optimaal tijdsbesef meer.
Het hoeft geen kwestie van houden te zijn, al snap ik prima dat je het wel zo ervaart. Aard van het beestje, angst, vermijdend gedrag, onverwerkt gedoe etc. kan hem in de weg zitten bij zo een verandering. Dat zegt niet per se iets over zijn liefde voor jou.
Als het hem niet uitmaakt hoeveel zijn ex oppot cq nodig heeft, dan doet hij het niet zozeer voor haar, maar meer voor zichzelf. Goed om in gedachten te houden, zodat je niet zijn ex als kwade genius ziet voor iets wat hij als volwassen vent zelf beslist.
Heeft hij geen duidelijk doel, dan zul je rekening moeten houden dat het een emotioneel iets is en de kans groot is dat hij tot tenminste jong volwassenheid inclusief studie dat gevoel zal willen blijven vasthouden. Dan zal hij denk ik niet open staan voor uitrekenen hoeveel buffer zij nu hebben ter geruststelling en zul je iets anders moeten proberen.
Klopt ook, dit komt vanuit hem. En dat heb ik te accepteren en dat doe ik ook. Dat was hun afspraak, maar die 5000 zonder 2e huis, kan ik dus niet mee overweg. Ik heb misschien onduidelijk aangegeven dat mijn probleem ligt bij het gene dat hij dit wilt, dit is denk ik ook meer voor zijn gemoedstoestand, dan die van haar.
Het frustreert mij wel, dat zij met de bonnetjes aankomt als ze extra uitgaven heeft gedaan. Waarvan ik ook denk, dat had je ook zelf van die rekening kunnen betalen. Ik vind dat ze in haar handen mag knijpen met zo'n ex man, het kan zo anders, maar zo gedraagt ze zich op veel vlakken niet.
Dan nog, heb ik dit te accepteren in deze relatie, dit was zijn afspraak toen der tijd.
Geen optimaal tijdsbesef klopt ook. Door het vele werken leeft hij vaak ook als een kip zonder kop. Werken, dochter en s avonds laat wij en dan geen tijd voor zichzelf. En geen tijd om rustig de dag, de week, de maand te verwerken.
Binnen de relatie zou je bijvoorbeeld eens kunnen kijken naar een andere baan. Als jij elders meer kan verdienen, kun jij meer bijdragen aan de gezamenlijke buffer. Wie weet geeft dat bij beide meer teamgevoel.
Het kan ook een beetje afstand geven, omdat je er niet constant met je snufferd bovenop staat hoe hij werkt. Jij kan misschien meer balans vinden dat je minder het idee hebt dat je voor zijn ex loopt te werken en tweede viool staat te spelen. Door die afstand en minder uren samen, kunnen jullie misschien meer genieten van de kwalitatieve uren samen. Kun je dat niet, dan kun je makkelijker uit de relatie stappen omdat je al een baan elders hebt. Dat kan rust geven en de overgang vergemakkelijken.
Om deze reden heb ik al vaker gesolliciteerd naar een andere baan, maar haakte ik toch af, omdat we iemand anders moeten aannemen voor mijn werk. Onderaan de lijn kom je dan ongv op hetzelfde uit. Dat vind ik het op dit moment niet waard.
Dank je super voor de reactie, heeft me echt aan het denken gezet. Ik moet uit dat blindstaren en de heli visie terug krijgen. Door te beseffen dat hij zeker zijn best doet, dat ik hem daar in af val is een hele goede. Ik moet een oplossing vinden hoe we hier uitkomen of hoe ik het accepteren kan. Want ik wil door.
De frustraties van mij zorgen ook voor de problemen tussen ons. Je zou het ook anders kunnen zien, doordat ik gefrustreerd raak door zijn bagage, hebben wij relatie problemen. Dan nog denk ik dat ik in m'n gelijk sta :-| Maar dat wint niemand wat mee. Hier moet een balans in komen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Vicky18 op 16-11-2020 09:59:15 ]
Ik zou een echte baan eisen in zijn bedrijf, dus loon verzekerd enz. En ook de uren die je daar werkt. Dan ben je verzekerd voor werkloosheid en misschien wat pensioen opbouw. En dat loon kun je dan besteden aan jullie droom. Vraagt hij zich af.of jou, war moet ik dat van betalen, kan ie beginnen met die 800 euro. Met een omweggetje werk jij voor de ex en het kind, die echt niets te ort komen ook zonder zoveel van hem.
Eerlijk gezegd, denk ik dat ie niet helemaal normaal is. Maar .... jouw keus. Gratis bljjven werken zodat ie het geld naar zijn ex kan overmaken. Maar ook of je zo wilt blijven leven, met zulk een frustraties.
Eerlijk gezegd, denk ik dat ie niet helemaal normaal is. Maar .... jouw keus. Gratis bljjven werken zodat ie het geld naar zijn ex kan overmaken. Maar ook of je zo wilt blijven leven, met zulk een frustraties.
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Dit vind ik goed advies. Of ga ergens anders werken.quote:
Ik zou een echte baan eisen in zijn bedrijf, dus loon verzekerd enz. En ook de uren die je daar werkt. Dan ben je verzekerd voor werkloosheid en misschien wat pensioen opbouw. En dat loon kun je dan besteden aan jullie droom. Vraagt hij zich af.of jou, war moet ik dat van betalen, kan ie beginnen met die 800 euro. Met een omweggetje werk jij voor de ex en het kind, die echt niets te ort komen ook zonder zoveel van hem.
Eerlijk gezegd, denk ik dat ie niet helemaal normaal is. Maar .... jouw keus. Gratis bljjven werken zodat ie het geld naar zijn ex kan overmaken. Maar ook of je zo wilt blijven leven, met zulk een frustraties.
Kort samengevat: hij werkt zich te pletter voor zijn ex.
Je kunt 'n paar dingen doen:
- dit accepteren en er ook niet meer over "zeuren". Lijkt me overigens lastig.
- hem voor het blok zetten. De relatie met die ex is voorbij en daar moet hij ook naar handelen. Zijn ex is ook oud en wijs genoeg om voor zichzelf te kunnen zorgen.
- proberen hem onder bewind te krijgen, want meneer is duidelijk niet meer toerekeningsvatbaar. Geen idee of dat lukt in Nederland.
Als ik zo de bedragen hoor die hier rond worden geslingerd dan hoeven zijn ex en z'n dochter in elk geval niet om te komen van de honger. Integendeel. Ze kunnen makkelijk elke dag naar 'n sterrentent om te eten.
Je kunt 'n paar dingen doen:
- dit accepteren en er ook niet meer over "zeuren". Lijkt me overigens lastig.
- hem voor het blok zetten. De relatie met die ex is voorbij en daar moet hij ook naar handelen. Zijn ex is ook oud en wijs genoeg om voor zichzelf te kunnen zorgen.
- proberen hem onder bewind te krijgen, want meneer is duidelijk niet meer toerekeningsvatbaar. Geen idee of dat lukt in Nederland.
Als ik zo de bedragen hoor die hier rond worden geslingerd dan hoeven zijn ex en z'n dochter in elk geval niet om te komen van de honger. Integendeel. Ze kunnen makkelijk elke dag naar 'n sterrentent om te eten.
voorbeeldje cq parabel:
Willem heeft twee auto's.
De eerste auto loopt altijd probleemloos, start gelijk als je hem 's ochtens start, ook als het zeer koud is, loopt zuinig en komt uit met zo goed als geen onderhoud. Hooguit een paar keertjes de olie-ververst in de laatste paar jaar en hij loopt weer als een zonnetje.
De andere auto van Willem is enorm 'moeilijk'... het is maar de vraag of hij start als je ermee wil rijden, meestal doettie niks als je de sleutel omdraait, heel af-en-toe na meermaals proberen lukt het om ermee te starten. iedere zaterdag staat willem eraan te sleutelen.
Het ding zuipt benzine en alles wat er kapot aan kan gaan gaat binnen een paar maandjes kapot; hij kost willem bakken met geld.
En nu de vraag: Welke van de twee auto's zou Willem zijn lievelings-auto zijn?
Willem heeft twee auto's.
De eerste auto loopt altijd probleemloos, start gelijk als je hem 's ochtens start, ook als het zeer koud is, loopt zuinig en komt uit met zo goed als geen onderhoud. Hooguit een paar keertjes de olie-ververst in de laatste paar jaar en hij loopt weer als een zonnetje.
De andere auto van Willem is enorm 'moeilijk'... het is maar de vraag of hij start als je ermee wil rijden, meestal doettie niks als je de sleutel omdraait, heel af-en-toe na meermaals proberen lukt het om ermee te starten. iedere zaterdag staat willem eraan te sleutelen.
Het ding zuipt benzine en alles wat er kapot aan kan gaan gaat binnen een paar maandjes kapot; hij kost willem bakken met geld.
En nu de vraag: Welke van de twee auto's zou Willem zijn lievelings-auto zijn?
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Wil je nu zeggen dat TS eigenlijk de 'andere' vrouw is?quote:
voorbeeldje cq parabel:
Willem heeft twee auto's.
De eerste auto loopt altijd probleemloos, start gelijk als je hem 's ochtens start, ook als het zeer koud is, loopt zuinig en komt uit met zo goed als geen onderhoud. Hooguit een paar keertjes de olie-ververst in de laatste paar jaar en hij loopt weer als een zonnetje.
De andere auto van Willem is enorm 'moeilijk'... het is maar de vraag of hij start als je ermee wil rijden, meestal doettie niks als je de sleutel omdraait, heel af-en-toe na meermaals proberen lukt het om ermee te starten. iedere zaterdag staat willem eraan te sleutelen.
Het ding zuipt benzine en alles wat er kapot aan kan gaan gaat binnen een paar maandjes kapot; hij kost willem bakken met geld.
En nu de vraag: Welke van de twee auto's zou Willem zijn lievelings-auto zijn?
2147483647 angels can dance on the point of a needle.
Add one and they will all turn into devils.
Add one and they will all turn into devils.
TS is de goed werkende auto en het halfbakken ding wat niet wilt starten is de ex van TS. Het idee zit het hem in dat Willem elke zaterdag aan dat oude wrak staat te sleutelen. Dat is de lievelings auto van Willem. Anders sleutel je er niet aan.quote:
[..]
Wil je nu zeggen dat TS eigenlijk de 'andere' vrouw is?
Ik dacht aan het 'Benjamin-Franklin-Effekt'quote:
[..]
Wil je nu zeggen dat TS eigenlijk de 'andere' vrouw is?
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Ben_Franklin_effect
Een psychologisch fenomeen waarbij mensen juist een sterkere sympathie opbouwen voor anderen voor wie ze wat moeten doen en die hen om gunsten vragen
Dan wanneer deze mensen niks van hen vragen
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Precies, en die werkende auto doet het toch al, ook al sleutelt hij er niet aan. Da's TS dus, die in zijn zaak werkt, de situatie lijkt te accepteren (in elk geval zo vat hij dat op), etc.quote:Op zaterdag 21 november 2020 10:12 schreef Pendule het volgende:
[..]
TS is de goed werkende auto en het halfbakken ding wat niet wilt starten is de ex van TS. Het idee zit het hem in dat Willem elke zaterdag aan dat oude wrak staat te sleutelen. Dat is de lievelings auto van Willem. Anders sleutel je er niet aan.
Hij wil in een goed straatje komen/blijven bij zijn ex, dus doet alles wat ze zegt. Bij TS hoeft hij niet veel te doen om in een goed straatje te blijven, want dat blijft ' ie blijkbaar toch wel.
[ Bericht 10% gewijzigd door Johan_de_1e op 22-11-2020 10:32:09 ]
Leer eens dat het ‘hij betaalt’ is, zodat je teksten niet zo’n pijn aan de ogen doen.
En morgen pleurt men in Wuhan
Nog een vleermuis in een pan
Nog een vleermuis in een pan
|
|
