Wat vinden jullie hiervan? Goed? Teveel geslijm? Graag jullie mening kan ik hem nog aan passen voordat ik hem verstuur.
22 januari 2003
Lieve Monique,
Ik hoop dat je deze brief doorleest en hem niet meteen verscheurd.
Met jou heb ik een hele speciale band gehad, ik vergeet nooit dat mooie moment dat jij in disco aan het dansen was op het grote zwarte blok.
Natuurlijk probeerde ik jou meteen te versieren, helaas wilde jij eerst niets van me weten, maar de volgende dag hadden we toch verkering. Je belde me op s'middags ik was allang blij dat je mijn nummer had onthouden.
Je wilt niet weten hoe gelukkig ik met je was op dat moment, was namelijk al 9 maanden vrijgezel geweest en ik miste gewoon een lieve meid om me heen.
Daarom was ik superblij dat je meteen bij mij en m'n moeder introk, achteraf is dat de fout geweest het ging allemaal te snel. We kregen steeds vaker ruzie om kleine dingetjes. Ik kan behoorlijk koppig zijn, net als jij en dat botst op een gegegeven moment met elkaar.
Ik weet dat ik je weleens verdriet heb gedaan door nare dingen tegen je te zeggen, maar meestal kwam het toch wel weer goed. Behalve op maandag 6 januari j.l. de avond daarvoor hadden we weer ruzie. Ik irriteerde mij aan jou telefoon die steeds afging s'avonds laat als we in bed lagen. En ja hoor we kregen weer ruzie, ik maakte de opmerking naar jou "Wat heb ik nou aan zo'n meisje?". Daarmee besef ik nu hoeveel pijn ik jou heb die uitspraak heb gedaan. Dat is nooit mijn bedoeling geweest en dat je moet je echt geloven. Ik weet dat het heel moelijk is, maar een mens zegt weleens dingen waar die later spijt van krijgt als die ruzie heeft. Ik belde jou s'middags nog op en je vertelde me dat je je spullen had gepakt en dat je weer terugging naar je ouders. De wereld onder mijn voeten stortte in. Ik begreep dat dit mijn laatste kans was geweest, en nu was je toch echt weg. En ik had een heel mooi voornemen met jou bedacht we zouden in elk geval minder ruzie gaan maken. Helaas is dat maar een paar weekjes goed gegaan, de 10e ben ik nog wel op je verdjaardag geweest en gaf je een mooi kado. We zouden het weer proberen met z'n tweetjes. Ik straalde weer van geluk.
Helaas vorige week kregen we weer ruzie door de telefoon. Heftige discussies brachten ons nog verder uit elkaar. Het is over vertelde je me door de telefoon, je hield nog wel van me, maar je wist niet hoe het nou verder met ons moest gaan in de toekomst. Je vroeg aan mij of ik geen contact meer met je wilde zoeken ook niet per telefoon. Mijn hart brak in tweeen ik voelde even helemaal alleen op deze wereld. En op dat moment dacht ik dat ik jou hart ook gebroken had, met al die ruzies en nare opmerkingen. Ik weet en voel nu hoeveel pijn ik jou heb gedaan de afgelopen weken. Je zei tegen mij ik wil even tot rust komen en als het zover is voor me, geef ik het signaal wel weer ik zal je bellen. Maar hier kon ik niet op wachten en heb me niet aan de afspraak gehouden en belde je toch steeds en elke keer drukte je me weg. Ik stuurde heel veel smsjes, hoeveel ik nog van je hou en dat ik niet zonder je kan. Jij wilde hier niets meer van weten en dat maakte je me ook goed duidelijk. Nu weet ik dat ik het echt verknald heb, ik had je die rust even moeten geven. Dan was je misschien toch bij me teruggekomen.
Je wil niet hoeveel pijn ik nu in mijn hart heb ik kan het idee niet verkoppen dat ik jou op 10-01-03 op je verjaardag voor het laatst heb gezien. En dat het per telefoon is uitgegaan. Ik wilde het graag uitpraten op een normale en eerlijke manier. En als vrienden uit elkaar gaan of niet.....
En nu snap ik pas wat ik aan zo'n meisje als jij had. Je stond altijd voor me klaar als er iets aan de hand was. Je was aardig en erg lief voor me. Maar toch maakte ik daar niet echt gebruik van. Als jij problemen had, had ik nooit zin om daarover te praten. Nu weet ik hoe belangrijk dat voor je was geweest, dan hadden we nu niet zo'n erg ruzie en waren we gewoon op een normale manier uit elkaar gegaan.
Je moet echt geloven dat dat ik altijd op je zou blijven wachten. Dit is mijn laatste hoop dat het ooit goed komt, na deze brief zoek ik geen contact meer met je. Maar ik hoop dat jij mij ooit opbelt en aan mij vraagt "Wil je met mij op het grote zwarte blok dansen" de plek waar het allemaal begon op 31-08-02
Monique ik hou van je en geef je een speciale plek in mijn hart.
" Liefdesgenot duurt maar even, liefdesverdriet een heel leven "
Veel liefs je (ex)vriendje
Sander
quote:Hoezo bij jou én je moeder.
Daarom was ik superblij dat je meteen bij mij en m'n moeder introk, achteraf is dat de fout geweest het ging allemaal te snel.
quote:Zou ze dat doen dan?
Ik hoop dat je deze brief doorleest en hem niet meteen verscheurd.
Korte relatie? Want je vetrelt heel veel dingen welke je tijdens een relatie kwijt kunt,..
Verder zou ik 'm juist niet sturen. Jij hebt er baat bij gehad om 'm te schrijven, maar zou zij er baat bij hebben om 'm te lezen?
Ik zou gewoon eens een afspraak maken en je hele verhaal bespreken, dat is veel persoonlijker en ook nog makkelijker. Stel ze begrijpt iets in de brief anders dan dat jij bedoeld hebt.
IIG SUCCES!
[Dit bericht is gewijzigd door Peewee op 22-01-2003 10:57]
Du Riechst So Gut
Verwacht er echter niets van. Degene die het uit maakt heeft daar doorgaans al langer over nagedacht en die laat zich niet door een brief even van de ingenomen standpunten afbrengen tenzij diegene zo veranderlijk is als het weer.
Sterkte en begin gewoon met een nieuw hoofdstuk van je leven zonder je ex.
quote:
Op woensdag 22 januari 2003 10:57 schreef hoppe het volgende:
Sterkte en begin gewoon met een nieuw hoofdstuk van je leven zonder je ex.
Du Riechst So Gut
quote:wow, iemand die het helemaal begrepen heeft...
Op woensdag 22 januari 2003 10:59 schreef Ludwig het volgende:
Heb het niet steeds over jezelf. Kijk niet steeds terug op de foute dingen maar herhaal de goede dingen. Schrijf niet zo zakelijk naar je ex. Laat haar rusten en probeer haar eerst even die rust te gunnen. Creeer een "ja-cyclus" in je brief. Als ik het nu lees klinkt het als kommer en kwel en je herhaald enkel wat je wel niet allemaal fout hebt gedaan. Niet echt het soort brieven waar je op zit te wachten. Al helemaal niet van een ex. Stuur haar een gedicht, iets romantisch. Laat haar een gevoel achter dat ze speciaal voor je is en dat je haar dankbaar bent voor alles. Begin niet over de toekomst. Daarmee dwing je het af en dat wil ze juist niet. Laat haar de keuze maken.
quote:ze wil me niet meer zien ze woont 60 KM verderop weer bij haar ouders en wil geen enkel contact meer me. Mag ook niet meer langskomen ook niet om nog wat spulletjes en post terug te brengen. Heb er al meegevraagd voor een weekendje Eurdisney.
Op woensdag 22 januari 2003 10:56 schreef Peewee het volgende:
Vind je het zelf nodig om bovenin te schrijven:
[..]Ik zou gewoon eens een afspraak maken en je hele verhaal bespreken, dat is veel persoonlijker en ook nog makkelijker. Stel ze begrijpt iets in de brief anders dan dat jij bedoeld hebt.
IIG SUCCES!
Gaat mij er gewoon om dat ik nog 1 keer met haar samen wil praten (niet door de telefoon) en dan tot een goeie oplossing komen. Aan de ene kant ben ik verschikkelijk boos dat het per telefoon is uitgegaan.
Ik had hiervoor een relatie van 4 jaar en toen dat uit ging voelde ik me ook kut, maar dat is op normale manier uitgepraat en ik ben gewoon nog vrienden met die ex.
Dat wil ik ook met mijn (huidige)vriendin we kunnen toch gewoon vrienden blijven en nog een keertje praten. Gaat erbij niet in dat haar nooit meer te zien krijg (dat zegt ze steeds) het liefst had ik het met haar uitgepraat en dat ze het dan uitmaakte dan kon ik mee leven. Ik heb haar maar 2 keer gezien deze maand. Ik baal ervan. Ik hoop dat het goed komt
- Ga niet te gedetailleerd op de zaken in.
- Je kunt beter meer schrijven over de positieve dingen.
- Probeer op haar gevoel in te spelen.
Ga er zeker niet bij zitten... er is zoveel moois op deze wereld
Maar vind je het zelf niet raar dat je als je maar 4 maanden met dr hebt gehad dat je dan al continu ruzie hebt gemaakt
Ik denk dat zij er daarom geen zin meer in heeft , hoeveel ze misschien ook van je houdt en ik zou dr ook geen brief sturen want dat is veels te opdringerig.En je weet het : geen hand vol maar een land vol 
Succes.
Ook ik heb een brief gestuurd en er een terug gekregen en weer een geschreven. Wat is jou mening over mijn eerste brief?
Het is wel een lange, dus wees gewaarschuwd.
13 jan 2003
Lieve Manja
Als eerste wil ik mijn excuus voor mijn reactie van afgelopen zaterdag aanbieden, maar de manier waarop jij de deur open deed heeft bij mij de deur dicht gedaan.
Ik weet dat ik precies op een manier gereageerd heb waar jij een hekel aan hebt maar je liet me dit keer echt geen keus en ik weet dat dit alleen maar tot meer woede van jou kant leid. Sorry.
Ik wilde afgelopen zaterdag er een leuke dag van maken maar zag alweer aan je dat het een dag van verwijten werd en daar heb ik mijn buik van vol, ik kan er niet meer tegen, ik ben op. Alles wat ik doe is verkeerd en jij wilt en of kunt mij niet een kans geven.
Het is niet mijn bedoeling om een brief te schrijven vol verwijten, ik wil alleen op deze manier vertellen hoe ik me voel en vind.
Ik hou nog steeds heel er veel van je maar soms is liefde niet genoeg.
Je zult het met me eens zijn dat de laatste tijd we steeds meer op elkaar zenuwen aan het werken zijn, hoe hard ik ook probeer om dat niet te doen. Zoals ik al gezegd heb is het een wissel werking van jou houding en mijn reactie.
Zoals je weet ben ik geen prater en toon mijn gevoelens niet altijd, maar iedereen ziet en weet dat ik heel erg veel van je hou en dat zal waarschijnlijk nooit veranderen.
Die twee karakter eigenschappen hebben de laatste tijd enige veranderingen door gemaakt, ten goede denk ik.
Als je gaat kijken wie ik ben, zoals je zegt de echte Clement dan zou je de volgende dingen kunnen zeggen.
Stoer,stil en gesloten maar een heel klein hartje maar wel een pure die als hij ergens voor gaat er voor de honderd procent voor gaat, misschien niet altijd op de juiste en of duidelijke manier (voor jou) maar wel voor de honderd procent.
Voor dat ik jou leerde kennen stond inderdaad de Boulevard op de eerste plaats, veel werken, laat nazitten en klussen, dat is al lang verleden tijd.
Maar dat hoort ook bij mijn leven, en zoals je weet had ik de Boulevard zo opgezegd als jij daarom gevraagd had (ik heb het een keer voorgesteld).
Het feit dat ik maar even naar de kraak ben gegaan, terwijl ik het liefst de kraak mee had gezet en tot het einde er bij wilde zijn maar dat voor jou heb opgegeven moet genoeg zeggen. Sommige zeggen dat ik toen had moeten zeggen Ik wil dit en doe ik het ook en als je er niet mee eens ben zoek je het maar uit. maar dat kan en wil ik niet omdat ik alles voor je over heb.
Mijn sporten hoort ook bij mijn persoonlijkheid en is een wezenlijk onderdeel er van, hierdoor kan ik me ontspannen, mijn energie kwijt en me afreageren en voel me er goed door.
En dit zijn de dingen waar jij het moeilijk mee hebt, met mijn karakter dus.
Het spijt me heel erg als je pijn heb gedaan op welke manier dan ook in de afgelopen 10 maanden, dat is nooit mijn bedoeling geweest.
Ik hou nog steeds ziels veel van je en jij misschien ergens ook nog een beetje van mij.
Maar op dit moment werkt het echt niet ik krijg van alles en nog wat de schuld en in het gene dat je zegt zit vol met tegenstellingen.
Ik ga geen voorbeelden aanhalen omdat ik niet wil vervallen in modder gooien, daarvoor heb ik je veelste lief.
Het enige wat mij (met betrekking tot dit) nog rest te zeggen is, probeer aan je zelfvertrouwen en zelfbeeld te werken want daar zit ook een deel van ons probleem.
En ik denk dat ook een deel door je werksituatie komt, dat zit je ook erg hoog.
Ik wil me absoluut niet vrijpleiten, ik heb ook mijn fouten.
Manja ik kan je een ding verzekeren je ben een geweldige lieve mooie en knappe klasse vrouw, op en top.
De man die straks jou zijn vriendin mag noemen benijd ik, want ik weet hoe mooi je niet alleen van buiten maar zeker ook van binnen bent.
Ik had het graag nog een tijdje op jou manier willen proberen maar dat koste me te veel energie, en dan zijn er twee keuzes wel een relatie (met alles er op en aan inclusie seks ed.) met duidelijke afspraken en communicatie of niets.
Ik wou jou die keuze (over een tijdje) geven, helaas heb ik de keuze gemaakt in mijn woede en frustratie.
Wetende dat tijd alle wonden heelt en alles slijt, woede en pijn is er misschien de mogelijkheid dat ik je over een tijdje opbel om een kop koffie of iets anders te gaan drinken zonder dat je de telefoon op neemt met Met wie, die ken ik niet.
Dan kunnen we misschien goede vrienden worden.
Ik hoop dat je gelukkig wordt dat zou ik heel fijn vinden en dat je een vriendje krijgt zoals je je die wenst, ik zal daar erg veel moeite mee hebben, maar wel accepteren als hij je gelukkig maakt.
Mijn belofte van dat ik er ben als je me nodig heb blijft staan, tot je een nieuw vriendje heb want dan moet dat allemaal van hem afkomen en niet meer van mij.
Als je een nieuw vriendje hebt zeg het me dan meteen, spaar me niet.
Twijfel niet aan mijn liefde voor jou want die gaat erg diep, maar als ik eerlijk kijk, denk ik niet dat het ooit nog iets word en dan moet je je conclusies trekken en actie onder nemen.
Hoe wel ik jou en mezelf er erg veel pijn mee doe, lijkt mij dit beter dan aan te blijven modderen, en uiteindelijk minder pijnlijk dan door te gaan.
Schrijf gerust (graag zelfs) terug wat je er van vindt, dat zou ik fijn vinden, maar het lijkt me beter om elkaar even niet te spreken en of zien tot dat we beide tot rust zijn gekomen.
De toekomst zal het leren hoe sterk onze liefde is, wie weet.
Heel veel liefs
Clement (jou Steentje)
Ps: Ik weet dat ik me hier en daar m.b.t. de toekomst en onze relatie tegen spreek, gevoel v.s. verstand
Twee brieven verder ben ik er achter dat het zo niet gaat ik heb der al twee weken niet gezien 
quote:Vrienden blijven met iedereen is een illusie.
Gaat mij er gewoon om dat ik nog 1 keer met haar samen wil praten (niet door de telefoon) en dan tot een goeie oplossing komen. Aan de ene kant ben ik verschikkelijk boos dat het per telefoon is uitgegaan.Ik had hiervoor een relatie van 4 jaar en toen dat uit ging voelde ik me ook kut, maar dat is op normale manier uitgepraat en ik ben gewoon nog vrienden met die ex.
Ik vind het onvolwassen van haar dat ze het per telefoon uitgemaakt heeft (of heb jij dat gedaan?). Ik ben nog steeds niemand tegengekomen die in een paar dagen volwassen is geworden. Dus ik geef je weinig kans. Probeer het over een jaartje of 2 weer eens, misschien dat je dan vrienden kan worden.
Ook vind ik dat je erg wussy op stelt, ik kan me niet voorstellen dat alle problemen aan jou liggen. Want als dat zo was zou je dat nu wel in hebben gezien en het zeker niet nog een keer proberen. Ik zou in die brief benadrukken dat je met haar wilt praten. En gooi dan 'alles' op tafel.
Succes ermee kerel
Greetz Wytze
Toch lijkt me rust de beste oplossing. Gewoon even wachten met reageren, allebei tijd geven om na te denken.
Maar echt veel succes!!!
quote:zei heeft het per telefoon uitgemaakt.
Op woensdag 22 januari 2003 11:21 schreef RetepV het volgende:[..]
Vrienden blijven met iedereen is een illusie.
Ik vind het onvolwassen van haar dat ze het per telefoon uitgemaakt heeft (of heb jij dat gedaan?). Ik ben nog steeds niemand tegengekomen die in een paar dagen volwassen is geworden. Dus ik geef je weinig kans. Probeer het over een jaartje of 2 weer eens, misschien dat je dan vrienden kan worden.
quote:Dit vind ik niet zo'n bijster handig begin. Het klinkt net alsof je alleen maar op zoek was naar iemand die er voor kon zorgen dat je niet meer vrijgezel was. Hier blijk helemaal niet uit waarom nou juist zij speciaal voor je was. Het is net alsof ieder ander ook had voldaan, zolang jij maar niet meer vrijgezel was.
Op woensdag 22 januari 2003 10:50 schreef Razor21 het volgende:
...
Je wilt niet weten hoe gelukkig ik met je was op dat moment, was namelijk al 9 maanden vrijgezel geweest en ik miste gewoon een lieve meid om me heen.
...
Ik zou het toch iets anders opschrijven.
quote:Mooie brief : Zoals je weet ben ik geen prater en toon mijn gevoelens niet altijd,
Op woensdag 22 januari 2003 11:18 schreef Hellracer het volgende:
Sander, ook ik had een relatie (2-3-2002 tot 21-12-2002) ze maakte het op de ski-vakantie uit ik heb we hebben het 3 weken geprobeert (zij veel verweiten naar mij en ik alles proberen geod te maken).Ook ik heb een brief gestuurd en er een terug gekregen en weer een geschreven. Wat is jou mening over mijn eerste brief?
Het is wel een lange, dus wees gewaarschuwd.13 jan 2003
Lieve Manja
Als eerste wil ik mijn excuus voor mijn reactie van afgelopen zaterdag aanbieden, maar de manier waarop jij de deur open deed heeft bij mij de deur dicht gedaan.
Ik weet dat ik precies op een manier gereageerd heb waar jij een hekel aan hebt maar je liet me dit keer echt geen keus en ik weet dat dit alleen maar tot meer woede van jou kant leid. Sorry.
Ik wilde afgelopen zaterdag er een leuke dag van maken maar zag alweer aan je dat het een dag van verwijten werd en daar heb ik mijn buik van vol, ik kan er niet meer tegen, ik ben op. Alles wat ik doe is verkeerd en jij wilt en of kunt mij niet een kans geven.Het is niet mijn bedoeling om een brief te schrijven vol verwijten, ik wil alleen op deze manier vertellen hoe ik me voel en vind.
Ik hou nog steeds heel er veel van je maar soms is liefde niet genoeg.
Je zult het met me eens zijn dat de laatste tijd we steeds meer op elkaar zenuwen aan het werken zijn, hoe hard ik ook probeer om dat niet te doen. Zoals ik al gezegd heb is het een wissel werking van jou houding en mijn reactie.Zoals je weet ben ik geen prater en toon mijn gevoelens niet altijd, maar iedereen ziet en weet dat ik heel erg veel van je hou en dat zal waarschijnlijk nooit veranderen.
Die twee karakter eigenschappen hebben de laatste tijd enige veranderingen door gemaakt, ten goede denk ik.
Als je gaat kijken wie ik ben, zoals je zegt de echte Clement dan zou je de volgende dingen kunnen zeggen.Stoer,stil en gesloten maar een heel klein hartje maar wel een pure die als hij ergens voor gaat er voor de honderd procent voor gaat, misschien niet altijd op de juiste en of duidelijke manier (voor jou) maar wel voor de honderd procent.
Voor dat ik jou leerde kennen stond inderdaad de Boulevard op de eerste plaats, veel werken, laat nazitten en klussen, dat is al lang verleden tijd.
Maar dat hoort ook bij mijn leven, en zoals je weet had ik de Boulevard zo opgezegd als jij daarom gevraagd had (ik heb het een keer voorgesteld).
Het feit dat ik maar even naar de kraak ben gegaan, terwijl ik het liefst de kraak mee had gezet en tot het einde er bij wilde zijn maar dat voor jou heb opgegeven moet genoeg zeggen. Sommige zeggen dat ik toen had moeten zeggen Ik wil dit en doe ik het ook en als je er niet mee eens ben zoek je het maar uit. maar dat kan en wil ik niet omdat ik alles voor je over heb.
Mijn sporten hoort ook bij mijn persoonlijkheid en is een wezenlijk onderdeel er van, hierdoor kan ik me ontspannen, mijn energie kwijt en me afreageren en voel me er goed door.
En dit zijn de dingen waar jij het moeilijk mee hebt, met mijn karakter dus.
Het spijt me heel erg als je pijn heb gedaan op welke manier dan ook in de afgelopen 10 maanden, dat is nooit mijn bedoeling geweest.
Ik hou nog steeds ziels veel van je en jij misschien ergens ook nog een beetje van mij.
Maar op dit moment werkt het echt niet ik krijg van alles en nog wat de schuld en in het gene dat je zegt zit vol met tegenstellingen.
Ik ga geen voorbeelden aanhalen omdat ik niet wil vervallen in modder gooien, daarvoor heb ik je veelste lief.
Het enige wat mij (met betrekking tot dit) nog rest te zeggen is, probeer aan je zelfvertrouwen en zelfbeeld te werken want daar zit ook een deel van ons probleem.
En ik denk dat ook een deel door je werksituatie komt, dat zit je ook erg hoog.
Ik wil me absoluut niet vrijpleiten, ik heb ook mijn fouten.
Manja ik kan je een ding verzekeren je ben een geweldige lieve mooie en knappe klasse vrouw, op en top.
De man die straks jou zijn vriendin mag noemen benijd ik, want ik weet hoe mooi je niet alleen van buiten maar zeker ook van binnen bent.
Ik had het graag nog een tijdje op jou manier willen proberen maar dat koste me te veel energie, en dan zijn er twee keuzes wel een relatie (met alles er op en aan inclusie seks ed.) met duidelijke afspraken en communicatie of niets.
Ik wou jou die keuze (over een tijdje) geven, helaas heb ik de keuze gemaakt in mijn woede en frustratie.Wetende dat tijd alle wonden heelt en alles slijt, woede en pijn is er misschien de mogelijkheid dat ik je over een tijdje opbel om een kop koffie of iets anders te gaan drinken zonder dat je de telefoon op neemt met Met wie, die ken ik niet.
Dan kunnen we misschien goede vrienden worden.
Ik hoop dat je gelukkig wordt dat zou ik heel fijn vinden en dat je een vriendje krijgt zoals je je die wenst, ik zal daar erg veel moeite mee hebben, maar wel accepteren als hij je gelukkig maakt.
Mijn belofte van dat ik er ben als je me nodig heb blijft staan, tot je een nieuw vriendje heb want dan moet dat allemaal van hem afkomen en niet meer van mij.
Als je een nieuw vriendje hebt zeg het me dan meteen, spaar me niet.Twijfel niet aan mijn liefde voor jou want die gaat erg diep, maar als ik eerlijk kijk, denk ik niet dat het ooit nog iets word en dan moet je je conclusies trekken en actie onder nemen.
Hoe wel ik jou en mezelf er erg veel pijn mee doe, lijkt mij dit beter dan aan te blijven modderen, en uiteindelijk minder pijnlijk dan door te gaan.
Schrijf gerust (graag zelfs) terug wat je er van vindt, dat zou ik fijn vinden, maar het lijkt me beter om elkaar even niet te spreken en of zien tot dat we beide tot rust zijn gekomen.
De toekomst zal het leren hoe sterk onze liefde is, wie weet.
Heel veel liefsClement (jou Steentje)
Ps: Ik weet dat ik me hier en daar m.b.t. de toekomst en onze relatie tegen spreek, gevoel v.s. verstand
Twee brieven verder ben ik er achter dat het zo niet gaat ik heb der al twee weken niet gezien
Ik ben idd ook helemaal geen praten daar hadden we ook vaak ruzie over. ALs ze een probleem had of iets wilde ze graag praten met me. En meestal zei ik pfff heb ik nu ff geen zin in. (achteraf spijt) ben altijd bang dat ik de verkeerde dingen zeg. En als er iets met mij is ga ook niet echt graag praten meestal probeer ik het zelf op te lossen wat dus niet altijd werkt.
Ook jou wens ik heel veel succes
quote:Ik ben nog steeds met mijn eerste vrienin goede vrienden, na een relatie van 9 jaar.
Vrienden blijven met iedereen is een illusie.
...
Het kan mits er een goede verstandhouding is. Bij ons was het zo (5jaar samengewoont) meer gemak en vriendschap dan dat er nog liefde was (sex was nog wel goed en ging door toen we apart woonde).
Heb 4 maanden geleden een relatie van anderhalf jaar afgesloten maar kan niet anders zeggen dan dat ik er echt onwijs veel van geleerd heb. Soms is het goed alleen te zijn, het zal vaker voorkomen denk ik dan maar.
Ohja nog 1 ding...van sommige mensen kan je niet winnen. Probeer eerst uit te stippelen wat je sowieso met jezelf wilt voordat je gaat vertellen wat je van een ander wilt.
quote:Je hebt gelijk zie ik zal die zin straks meteen even aanpassen.
Op woensdag 22 januari 2003 11:24 schreef Brighteyes het volgende:[..]
Dit vind ik niet zo'n bijster handig begin. Het klinkt net alsof je alleen maar op zoek was naar iemand die er voor kon zorgen dat je niet meer vrijgezel was. Hier blijk helemaal niet uit waarom nou juist zij speciaal voor je was. Het is net alsof ieder ander ook had voldaan, zolang jij maar niet meer vrijgezel was.
Ik zou het toch iets anders opschrijven.
|
|
