[Giro] Etappe 7: Matera - Brindisi #1

Tappa 7: Matera - Brindisi, 143 km

Dat was niet echt de meest enerverende etappe? Kopgroepje van vier na tien seconden vertrokken. Kregen wel een grote voorsprong, iets wat we tegenwoordig niet vaak meer zien. Bleek alleen geen probleem te zijn, ook dankzij de forse tegenwind. Toen Bora eenmaal begon te rijden verdween de voorsprong als sneeuw voor de zon. Onderweg naar Matera gebeurde er verder helemaal niets meer. Oké, niet helemaal waar, de roze trui ging nog even op z'n plaat. Zomaar stil gaan staan terwijl er nog een heel peloton moet passeren is ook niet echt een briljant plan. McNulty lette niet echt op, en boem, het was feest. Nouja, was uiteindelijk ook niet echt een probleem. Met een bijna volledig peloton reden we naar de finale. Op 30 kilometer van het eind was er wel nog een klimmetje, maar daar werd niet echt tempo gemaakt. Desondanks moesten figuren als Viviani en Hodeg wel lossen, parodieën. Eenmaal in de straten van Matera werd er ook niet echt tempo gemaakt, waardoor best veel sprinters konden overleven. In de laatste kilometer zagen we vooral dat Sagan zijn goede positie verspeelde, terwijl ergens vanuit de achtergrond Demare kwam opdoemen. Hij schoof mee in het Astanatreintje onder leiding van Fuglsang. Jakob reed voor Felline, maar die had geen antwoord op de demarrage van Demare. Knappe overwinning van de Fransoos, lichtelijk geholpen door de passiviteit van de andere ploegen. Matthews werd tweede. Onderweg heeft zijn ploeg weer niets gedaan voor hem en hij werd ook niet echt briljant afgezet, het is maar goed dat hij volgend jaar naar een andere ploeg mag. Sagan werd achtste, ook wel een aardige wanvertoning. Een rit om het nooit meer over te hebben, uiteindelijk. De volgende rit kan in dezelfde categorie vallen, tenzij het hard gaat waaien. Anders krijgen we te maken met de eerste echte massasprint van deze Giro.




Dankzij corona zijn we nog steeds in Matera. Bedankt, corona! Wat is improviseren toch leuk he Jeroen. Over Jeroen gesproken, die had nog wel een goed verhaal over Matera. Een van de oudste steden van de wereld, wordt met enige regelmaat gezegd. Woningen uitgehakt in de rotsen, de zogenaamde sassi. De Sassi werden tot 1952 nog door 15.000 mensen bewoond toen de Italiaanse regering dit verbood in verband met de slechte hygiënische en sanitaire omstandigheden. Een aantal van die grotwoningen zijn daarna opgeknapt en doen nu dienst als vakantiewoning. Jeroen ging op vakantie naar Matera en wilde graag verblijven in een van die grotwoningen. Er zijn alleen geen straatnamen in Matera en je hebt enorm veel van die dingen, dus die Jeroen zoeken jongen, haha. Geen idee of hij het uiteindelijk heeft gevonden, mijn interesse in het verhaal was ook weer niet zo groot. Maarja, Matera dus. Mooie stad, Karsten is er in 2000 geweest toen hij deelnam aan de Giro. Hij was er nogal van onder de indruk, iets waar hij normaal weinig last van heeft natuurlijk. Kijk daar, een bever. In Matera zijn heel veel films opgenomen, naar het schijnt. Onder andere over het leven van Jezus Christus zoals Il Vangelo secondo Matteo (1964) van Pier Paolo Pasolini en The Passion of the Christ (2004) van Mel Gibson. Nou, dolletjes. No Time To Die, de nieuwe James Bond die steeds wordt uitgesteld, schijnt hier ook deels opgenomen te zijn. Waarbij ik graag van de gelegenheid gebruik wil maken om te zeggen dat iedereen die naar de films van James Bond kijkt toch wel in bepaalde mate over cerebrale tekortkomingen moet beschikken. Over de sassi nog dit: De Sassi di Matera (letterlijk: Stenen van Matera) zijn prehistorische grotwoningen in de Italiaanse stad Matera, Basilicata. Het complex bestaat uit twee delen, Sasso Caveoso en Sasso Barisano. Sinds 1993 staan de Sassi en het park van de rotskerken van Matera op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Het gebied zelf is 1016 hectare groot, de bufferzone beslaat 4365 hectare. Maar hey, wisten jullie dat ze hier naast grotwoninkjes ook een kathedraal hebben? En een kasteel? Nee, echt.



We proberen vandaag een nieuw format uit, je moet wel blijven vernieuwen natuurlijk.

Km 0 - 66
\___________

Weg: breed
Terrein: leeg
Wind: 19-21 km/u, noord/noordwesten

Er zijn van die ritten waar je het liefst nul woorden aan zou willen verspillen. Vanuit Matera rijden we over een kaarsrechte en behoorlijk vlakke weg naar de kust. Door agrarisch gebied, we komen we vooral veel akkers tegen. Het terrein is open, de wind kan hier wel iets gaan doen. Staat tijdens dit stuk vooral schuin, als het klopt. Niet direct schuin in de rug. Als dat wel zo is krijgen we de ganse dag een feest. Op een paar rotondes en wat dorpjes na komen de renners bijzonder weinig tegen. Een korte afdaling ergens tussendoor, maar de weg is breed. Uiteindelijk komen we na 66 kilometer uit in Taranto, een stad die bij mij wel voor nostalgische gevoelens zorgt. In 2014 schreef ik voor het eerst voorbeschouwingen. Een van de eerste steden die ik mocht beschrijven was Taranto, daar ging immers de vijfde rit van die Giro van start. Een greep uit het archief:

quote:

Taranto. Beetje een raar stadje. Wordt doorbroken door een flinke plas water. Een brug verbindt de beide delen van de stad.





Mooi brugje, mooi fortje. Niets mis mee.

In de tweede wereldoorlog is er nog gevochten in Taranto. De Slag van Tarante noemen we het in het Nederlands. Aangezien Taranto een havenstad is was het een gevecht op zee. Weer eens wat anders. De Britten wonnen hier flink van de Italianen. Verder informatie zal ik jullie maar besparen, het gaat immers toch vooral om het wielrennen, he. Daarom kom ik nu met de veel nuttigere informatie dat de Giro zes keer een etappe heeft gekend met als finishplaats Taranto. In 1995 en in 1997 onder andere. In 1995 won Nicola Minali, toentertijd in dienst van het illustere Gewiss-Ballan, maar dat ga je snel vergeten aangezien de veel interessantere Mario Cipollini won in 1997. In 1961 won een Nederlander, Piet van Est. In Taranto finishen geeft een grote kans op een massasprint.

De foto's werken uiteraard niet meer, dat is nog wel de grootste charme van het archief. Blijft een merkwaardige plek he, dat internet?

Hier is een foto van Taranto die wel werkt, doe er je voordeel mee:



Km 66 - 91
__________

Weg: breed
Terrein: open
Wind: 24 km/u, noordwesten

Nou, oké, helemaal vlak is het ook weer niet. Het gaat zelfs een paar meter omhoog in de buurt van Grottaglie gaat het zelfs een paar meter omhoog haha. Daar volgt trouwens na 91 kilometer de tweede tussensprint van de dag, de eerste was in Taranto. In de eerste kilometers na Taranto heeft de wind vrij spel, open terrein. Daar staat de wind eventueel ook nog best wel gunstig. Even verderop draaien we bij San Giorgio Ionico naar het noorden, vanaf dat moment is het tot aan Grottaglie tegenwind. Over Grottaglie zegt Wiki het volgende: Grottaglie is een Italiaanse stad in de regio Apulië, in de provincie Tarente. De Apulische stad is vooral bekend vanwege haar aardewerk. Dit wordt vaak nog op ambachtelijke wijze gemaakt. Lange tijd draaide de gehele plaatselijke economie op het vervaardigen van keramiek. Aan het einde van de 18de eeuw telde de stad 42 keramiekfabrieken. Het meest imposante bouwwerk in Grottaglie is het Castello Episcopio uit de veertiende eeuw. Tegenwoordig is hierin het Museo della Ceramica gevestigd. De collectie bestaat uit zo'n 300 vazen die dateren van 1600 tot 1900. Een ander monument in de stad is de Chiesa Matrice. Deze eenvoudige kerk heeft een majolicakoepel.



Km 91 - 143
___________________________

Weg: breed
Terrein: open
Wind: 26 km/u noord/noordwesten

Ja, dit zou dan het meest interessante deel van de rit moeten zijn. In Grottaglie slaan we rechtsaf en rijden we verder richting het oosten. In principe houdt dat in dat we vooral zijwind hebben. Als het iets meer vanuit het westen komt is het perfect, dan hebben we de wind schuin in de rug. Kan enorm lachen worden. Als het echt uit het noorden komt dan weer niet echt, dan krijg je alleen maar nodeloze nervositeit. Buiten Grottaglie gaat het vijf kilometer volledig rechtdoor over een gigantisch brede weg door een open vlakte. Als de wind hier goed staat hebben we prijs. Vervolgens rijden we in een boog om Francavilla Fontana heen. Langs de noordkant, dus de wind staat eerst een paar kilometer tegen. Daarna is het weer hetzelfde verhaal. In de zij, of schuin in de rug. Het blijft vlak, loopt hooguit vrij minimalistisch naar beneden. Terrein blijft behoorlijk open, al staan er in deze omgeving wat meer bomen langs de kant van de weg. Aan het eind van de boog om Francavilla Fontana staat de wind uiteraard ook een tijdje in de rug, daarna fietsen we voorbij de stad verder naar het oosten. Noordoosten, min of meer. De wind staat dan uiteraard net iets anders, meer in de zij zou ik zeggen met mijn beperkte meteorologische instinct. Redelijk wat boompjes ook hier, de stevig wapperende vlag gaat toch richting halfstok. Alsnog genoeg open terrein, in het stuk van zeven kilometer tussen Francavilla Fontana en Latiano. Moet de wind wel nog een beetje bij gaan draaien, denk ik. Maarja, ik ben geen Rellende_Krollscholier he. Ook geen Peterende_Timofeeff. Gelukkig kom ik ook niet uit Friesland. Na het rechte stuk rijden we in een boog om Latiano, dit stuk lijkt me al helemaal niet interessant. Nog meer beschutting, net een iets mindere kant om wind op te vangen. Buiten Latiano gaan we nog eens zes kilometer vooral rechtdoor, richting Mesagna. Hier toch ook redelijk wat beschutting, maar ook genoeg open ruimte. Alleen, ja, de windrichting he.



Voor Mesagna maken we een uitzondering. We reden om de vorige steden heen, maar Mesagna wordt wel vereerd met een bezoekje. We rijden door het centrum en fietsen daarbij langs het bovenstaande kasteel. Paar bochtjes in dit centrum. Buiten de stad pakken we nog een bocht mee, daarna bereiken we weer de brede snelweg waarover we al zo lang gereden hebben. Deze snelweg brengt ons naar Brindisi, het is nog maar een kilometer of 15 fietsen tot de finish. Eigenlijk he, eigenlijk. Eigenlijk rijden we vanaf nu gewoon tien kilometer rechtdoor. Tien kilometer over een brede en vlakke snelweg, terwijl het terrein eigenlijk continu open is. Spannennnnnnd. Ook in Mesagne en omstreken schijnt er redelijk veel wind te zijn, maar wel weer vooral vanuit het noorden. Noordwesten, lichtelijk. We fietsen nu richting het noordoosten, ongeveer. Staat ie toch vooral weer in de zij, of net schuin tegen. Schieten we allemaal niet direct iets mee op, zou ik welhaast durven beweren. Op vijf kilometer van de finish rijden we de eerste bebouwing van Brindisi tegemoet. Tot op vier kilometer van het eind gaat het voornamelijk rechtdoor, op dat punt komen we een wegversmalling en meteen daarna een rotonde tegen. Voorbij de rotonde is het ook nog even smal, maar al snel wordt de weg weer breed. We rijden nu rechtdoor in Brindisi zelf, tot op twee kilometer van het eind komen we niets meer tegen. Het gaat lichtjes naar beneden, een snelle finale. Op twee kilometer van het eind slaan we scherp rechtsaf, niet veel later volgt er bij een rotonde een nieuwe bocht naar rechts. Een paar hectometer later slaan we linksaf, een iets smallere bocht. Even verderop komen we een rotonde tegen, maar daar hebben de renners weinig last van. Vrij snel na die rotonde slaan ze rechtsaf, daarna rijden ze de ultimo chilometro tegemoet. In deze laatste kilometer gaat het rechtdoor tot aan de finish. Een brede weg die nog een beetje vals plat omhoog gaat. In 2018 lag hier behoorlijk slecht asfalt, tevens een paar putten in de weg. Mag hopen dat ze daar nog wat aan hebben gedaan.




We komen aan in Brindisi, een havenstad in het zuidoosten van Italië, met ongeveer 88.000 inwoners, aan de Adriatische Zee. De stad is de hoofdstad van de provincie Brindisi in de regio Apulië, en ligt in wat wel de hak van de laars van Italië genoemd wordt. Danku Wiki. Vanaf Brindisi bestaan regelmatige veerverbindingen met Igoemenitsa, Korfoe en Patras. De meeste reizigers die naar Brindisi gaan zijn dan ook op doorreis van of naar Griekenland. Er is een goede treinverbinding tussen Brindisi en andere steden in Italië, zoals Bari, Rome en Bologna. De bekende Via Appia uit de Romeinse tijd liep van Rome tot Brindisi, dat toentertijd Brindisium of Brundisium heette. Daarmee werd de plaats al vroeg een zeer belangrijke plaats uit strategisch oogpunt. Veel scheepvaart vanuit Italië naar bijvoorbeeld Romeinse kolonies ging uit van Brindisi. De beroemde Romeinse dichter Vergilius is hier in 19 v.Chr. overleden. Feitjes op je muil. Voormalig wielrenner Elio Aggiano schijnt van hier te zijn, mij niet echt bekend. Dat de Giro van 1971 hier is gepasseerd weet ik dan ook weer niet echt, maar nu wel. De eerste rit startte in Lecce en eindigde hier, in Brindisi! Een ploegentijdrit, gewonnen door een willekeurige Italiaanse ploeg. Een dag later ging de eerste rit in lijn hier ook van start. Sindsdien hebben ze geen Giro meer gezien in de hak van de laars. In Brindisi staan enkele leuke gebouwtjes. De kathedraal, uiteraard. Daarnaast zijn er nog meer kerken, natuurlijk. Er is een Romeinse zuil, die markeert dan weer het einde van de eerder genoemde Via Appia. De stad beschikt over een archeologisch museum en ook een kasteel mag niet ontbreken. Sterker nog, ze hebben hier zelfs twee kastelen! Eentje aan de overkant van de haven, het Aragonese kasteel. Gesitueerd op het Isola Sant'Andrea, voor de volledigheid. In de haven zelf is er ook nog een Castello Svevo, je kan nooit genoeg kastelen hebben.



Over het weer heb ik het eigenlijk al gehad. Het gaat waaien, gedurende de dag steeds harder. In Matera valt het nog wel mee, maar zo rond Taranto begint de echte woei. Kan liggen aan het feit dat we steeds dichter bij de kust komen. In Brindisi gaat het gedurende de middag ook flink waaien, 27 km/u. Al zwakt het rond vier uur wat af, naar het schijnt. Nog steeds is 24 km/u ook niet weinig. Vooral wind tegen in het laatste stuk, in de laatste kilometer dan weer in de rug. Al zitten we tussen de huizen, dus is het maar de vraag of het op dat punt nog wat uitmaakt. Warm wordt het overigens niet echt, slechts 21 graden. Geen kans op regen, da's dan weer mooi meegenomen. Eventuele waaierontwikkelingen kunnen we in de gaten houden vanaf 13:00, dan gaat de rit van start. Na een neutralisatie van 10 minuten gaat de rit echt van start. Karsten en Jeroen zijn tegen die tijd al een kwartier aan het praten over wortelcake, films en meer van dat soort buitengewoon relevante onderwerpen. De finish wordt verwacht tussen 16:16 en 16:34. De vroege finish lijkt nu het meest waarschijnlijke scenario.



Dit zou zomaar een enorm spectaculaire waaierrit kunnen worden. Of misschien ook wel niet, want volgens mijn inschattingen staat de wind het grootste gedeelte van de tijd niet bijzonder gunstig. Ik denk eigenlijk vooral veel wind in de zij, waar we verder niets aan hebben. Maarja, wind laat zich niet voorspellen, dus het zou zomaar wel gunstig kunnen staan. Dan is het stuk na Taranto wel heel interessant, daar zou het echt goed los kunnen gaan. Zo zijn er meer plaatsen te bedenken, misschien is juist het eerste deel van de rit het meest interessant. Al staat het daar vooral in de rug, maar toch. Eigenlijk moet je continu opletten, het is ook maar een rit van 140 kilometer. Ik denk veel nervositeit, onnodige valpartijen en toch ook wel wat scheurtjes in het peloton. Tijdens de Tour hebben we gezien dat je niet eens altijd wind nodig hebt om verschil te maken. Het is zo nerveus en de ploegen gaan zo hard rijden dat zelfs als de wind niet gunstig staat er gaten kunnen ontstaan. Zo'n scenario zie ik nu ook wel voor me. Waarbij het waarschijnlijk nog nerveuzer zal zijn omdat het een groot gedeelte van de tijd behoorlijk open is. Het waait ook gewoon hard genoeg, dat is geen probleem. Bij meer dan 20 km/u heb je genoeg wind, en we gaan nu op sommige plaatsen richting de 30 zelfs. Volgens de ene bron die ik heb gebruikt, veel te lui om andere bronnen te checken. Als de wind net een beetje draait zodat het schuin in de rug staat is het bal. Anders is het vooral nerveus. Maar goed, sprinten zullen we. Met een volledig peloton of een wat kleinere verzameling windklievers, dat is nog even de vraag.
1. Demare. Kan moeilijk wat anders zeggen.
2. Gaviria. Vandaag wel. Toch?
3. Matthews. Heb je niks aan.
4. Sagan. Wint nooit meer wat.
5.Viviani. Hahahaha nee natuurlijk niet. Die lost als eerste als het een beetje waait. Je mist Taus he?