Ik gebruik zelden u, behalve voor oudere mensen die ik niet ken en waar ik maar oppervlakkig contact mee heb ('sorry, u heeft iets laten vallen', 'verkoopt u ook mantelbuizen?').
Verder gebruik ik het alleen als ik een onbekend iemand (zakelijk) voor het eerst bel, dan begin ik de eerste zin met 'u' en schakel daarna subtiel over naar 'je' om er eventueel nog hier en daar een 'u' doorheen te gooien, afhankelijk van hoe het gesprek gaat. Tenzij het iemand is die ik via-via ken, dan begin ik gelijk met 'je'.
Als iemand mij met 'u' aanspreekt (tenzij in een onpersoonlijke setting als bij een kassa, bij een receptiebalie o.i.d.) voelt dat voor mij eerder als een traumatische ervaring dan als een teken van respect.
Representant van het failliet van de westerse liberale maatschappij