quote:hoe bedoel je dat laatste? hoezo kan ze niet tegen die jongen zeggen dat ze een vriendje heeft? das toch niet zo moeilijk?
Op maandag 20 januari 2003 20:37 schreef da_morpheus het volgende:
Mijn vriendin en ik zijn al 9 maanden en 20 dagen samen, en we zijn ontzettend gelukkig met elkaar. Het enige nadeel in onze relatie is dat we door de week 4,5u treinen uit elkaar zijn, en even langsgaan kan niet, niet alleen vanwege de afstand, maar ook omdat ze intern zit bij de marine. dus moeten we het voorlopig hebben van het weekend. het is natuurlijk minder dat je elkaar niet zoveel ziet, maar dit ging tot nu toe heel goed. maar afgelopen weekend vertelde ze me dat er in haar klas een jongen zat die verliefd was op haar. afgelopen week had ze 't erg moeilijk omdat ze mij miste. nu doet die jongen haar aan mij denken en ze zegt dat ze zich toch wel enigszins tot die jongen aangetrokken voelt. ze wist niet omdat het kwam omdat ze mij gewoon miste, of dat ze hem gewoon echt leuk vond. ze was er erg van overstuur, en ik schrok ook enorm van dat bericht. ze zegt dat ze mij niet kwijt wil, en ze wil dat moois wat wij al heel lang hebben niet zomaar opgeven, zegt ze. ook ben ik zogezegd alles voor haar. dat is natuurlijk goed nieuws. maar ze kon me niet beloven dat ze tegen zichzelf en die jongen zou zeggen dat ze niks van hem wilde, maar voor de 100% voor mij ging, en dat ik altijd alles voor haar zou blijven. wat moet ik hiermee?
quote:
Op maandag 20 januari 2003 20:39 schreef seriewoordenaar het volgende:
Hoe zou jij zijn op een boot vol bronstige meiden?
pretty fucked up > gewoon ook bij de marine gaan
quote:Mijn halve familie zit/zat in de Marine, en ik heb heel wat relaties op de klippen zien lopen. Je moet een bijzonder sterke band hebben met je geliefde, aangezien de band met je collega's zo mogelijk nóg sterker is.
Op maandag 20 januari 2003 20:37 schreef da_morpheus het volgende:
Mijn vriendin en ik zijn al 9 maanden en 20 dagen samen, en we zijn ontzettend gelukkig met elkaar. Het enige nadeel in onze relatie is dat we door de week 4,5u treinen uit elkaar zijn, en even langsgaan kan niet, niet alleen vanwege de afstand, maar ook omdat ze intern zit bij de marine. dus moeten we het voorlopig hebben van het weekend. het is natuurlijk minder dat je elkaar niet zoveel ziet, maar dit ging tot nu toe heel goed. maar afgelopen weekend vertelde ze me dat er in haar klas een jongen zat die verliefd was op haar. afgelopen week had ze 't erg moeilijk omdat ze mij miste. nu doet die jongen haar aan mij denken en ze zegt dat ze zich toch wel enigszins tot die jongen aangetrokken voelt. ze wist niet omdat het kwam omdat ze mij gewoon miste, of dat ze hem gewoon echt leuk vond. ze was er erg van overstuur, en ik schrok ook enorm van dat bericht. ze zegt dat ze mij niet kwijt wil, en ze wil dat moois wat wij al heel lang hebben niet zomaar opgeven, zegt ze. ook ben ik zogezegd alles voor haar. dat is natuurlijk goed nieuws. maar ze kon me niet beloven dat ze tegen zichzelf en die jongen zou zeggen dat ze niks van hem wilde, maar voor de 100% voor mij ging, en dat ik altijd alles voor haar zou blijven. wat moet ik hiermee?
Jammer van die 9 maand, maar ik denk dat het wel duidelijk is dat ze niet voor de 100% voor jullie relatie gaat.
Kan er niet meer van maken, sorry.
Praat nog eens goed met haar en vertel dat je voelt dat ze niet 100% achter jullie relatie staat, als jij dat ook voelt he.
Want als zij dat die jongen niet kan zeggen, dan kun je beter iemand zoeken die wel blij met je is.
quote:Als ze zegt dat het dr niks uitmaakt zegt ze dat alleen omdat het nou eenmaal niet andersom het geval is.
Op dinsdag 21 januari 2003 12:28 schreef sabientje het volgende:
Vraag haar wat ze ervan zou vinden als het andersom was. Als iemand jou leuk vond en jij wilde niet tegen haar zeggen dat je haar niet wil. Kijken hoe ze reageert. Zegt ze dat haar dat niks uit zou maken.... sorry, maar dan is ze je niet waard en betekend dat dat ze de keuze eigenlijk al gemaakt heeft!
Wel lief dat je allemaal leuke dingen gaat regelen!
Veel sterkte en succes!
Ik ken een jongen die ook bij de marine is geweest. En ermee gestopt is omdat hij de vrouw van zijn leven heeft gevonden. Het werkt gewoon niet (voor hem) als je elkaar zelden ziet geeft hij zelf aan. En ik kan het me goed voorstellen. "uit het oog = uit het hart" en als dat bij jullie blijft zal dat ook gebeuren.
Ik zal hier velen niet blij mee maken, maar ik denk dat je eens moet vragen wat zij eigenlijk met haar en jullie toekomst wilt en of ze bereid is om die e.v.t. te veranderen.
Je kunt beter weten waar je aan toe bent dan dat je alleen maar meer gestresst wordt.
Succes.
Conclusie van dit alles is dat ze me echt nog helemaal geweldig vind. Ze wilde afstand van me nemen dit weekend maar kon dat niet. Dit weekend was ik alles voor haar, die andere jongen was ze helemaal vergeten.
Toen ik in de trein terug zat naar mijn kamer in Gent, waar ik doord e week studeer, vroeg ik haar nogmaals waarom ze niet tegen die jongen kon zeggen dat ze echt verder wilde met mij. Ik heb toen misschien wat veel berichten verstuurd waarin haar schreef hoe geweldig het altijd was tussen ons, en hoeg eweldig het kan blijven, als ik toch alles voor haar ben. Die jongen wil al niet voor haar stoppen met roken, of af en toe een baardje laten staan, waar ze zo verzot op is. Toen heb ik misschien iets te vaak gevraagd waarom zie niet gewoon voor mij kon kiezen, waarom ze me niet de zekerheid kon geven dat ze me trouw bleef. Een beetje geprikkeld door mijn vele berichten schreef ze dat als ze me nu zekerheid moest geven, ze het uit moest maken. Niet omdat ze me niet wilde, maar omdat ze me geen trouw kon beloven. Maar uit is het nog niet. 's Avonds stuurde ze me nog een smsje dat ze aan me dacht, dat ze die foto van ons tweetjes boven haar bed had gehangen.
Vandaag zou ze met die jongen gaan praten. Ik ben zo benieuwd/gespannen wat er gaat gebeuren.
Ik wil haar absoluut niet kwijt. De bijna 10 maanden dat we samen zijn, waren echt de meest geweldige uit mijn leven. Dat wil ik echt niet kwijt. Maar ik kan ook niet iedere week in onzekerheid hier zitten afwachten of ze me wel die week trouw blijft. Wat moet ik toch? Zal ik haar nog even de tijd geven om zich te bedenken wat ze wil? Ik zou zo graag willen dat ze tot de conclusie komt dat ze echt met mij verder wil, en door de week die gedachte ook kan vasthouden, en dat tegen anderen ook kan zeggen.
17 februari vertrekt ze voor 2,5 maand met de marine naar Amerika. Zonder mij, maar ook zonder die andere jongen. Misschien dat ze in die tijd rustig kan bedenken wat ze nou wil? Als ik het nu uitmaak omdat ze me geen trouw kan beloven ben ik de komende maanden toch compleet radeloos/verdrietig/overstuur omdat ik het mooiste wat ik heb kwijt ben. Dan kan ik toch ook die tijd proberen door te komen, wetende dat ze niet vreemd kan gaan, en dat ze zich misschien wel voor altijd bedenkt...en definitief voor mij kiest!(?)
Wat denken jullie, ik weet het allemaal niet meer zo. Ik weet dat ik haar absoluut niet kwijt wil, maar ik kan ook niet voor altijd in onzekerheid blijven leven. Alleen echt serieuze reacties a.u.b.
Bedankt voor jullie tijd
en daarbij, ze vind die andere jongen ook leuk en zo.
Ik sta gelukkig niet in jouw schoenen, maar eigenlijk vind ik EXIT!!
quote:hier sluit ik me bij aan.
Op maandag 27 januari 2003 08:29 schreef EggsTC het volgende:
Sorrie hoor maar :
Als ze je niet de zeker heid kan geven(met alle respect >>) Wat is dat voor vriendin dan?
quote:het klinkt heel erg alsof ze zich nu alvast aan het indekken is, mocht er wat gebeuren......dan heeft ze je iig van tevoren gewaarschuwd.
Op maandag 27 januari 2003 12:46 schreef da_morpheus het volgende:
Reken maar dat ik daar ook aan twijfel. Maar ik weet niet of je het gevoel kent. Maar al het moois dat we de afgelopen 10 maanden hadden en wat we nog kunnen krijgen wil ik niet zomaar weggooien. Ondanks dit wil ik haar echt niet kwijt. De hoop dat ze toch voor mij blijft gaan en dat we samen nog ontzettend gelukkig kunnen zijn. Ze is het mooiste wat ik ooit heb gehad.
Ik neem aan dat jullie aan het begin van de relatie exclusiviteit hebben afgesproken.....dan mag je haar daar toch aan houden.....en als zij niet kan (lees: wil) beloven dat ze van die andere gozer afblijft, wat voor een relatie heb je dan.....ik zou op deze voorwaarden geen relatie met mijn vriendin willen.....
Voor mij persoonlijk vind ik het belangrijk dat mijn vriendin voor mij kiest......en het niet in het midden laat.
Zou voor mij reden zijn om zowieso de relatie te verbreken
quote:idd, een vriendin die echt even veel van jou houd, als jij van haar, zal echt niet twijfelen tussen een keuze van 2. Je zegt duidelijk(indirect) dat ze twijfelt. Een relatie is toch gebaseerd op liefde voor elkaar.
Op maandag 27 januari 2003 13:11 schreef dJ-Zcore het volgende:[..]
hier sluit ik me bij aan.
jij bent haar vriend en zij moet jou gewoon kunnen garanderen dat ze je trouw blijft, want als ze dat nu al niet kan, wat heb je dan in godsnaam aan een toekomst met haar.
op deze manier heb je niks aan haar, want je kwelt jezelf helemaal terwijl zij je eigenlijk gewoon het idee geeft dat ze 2 keuzes heeft en het haar niet uitmaakt wat het word.
Als ze niet kan (en inderdaad "wil") kiezen, dan is ze echt niet je ware.
Als schrale troost kan ik je meegeven: je komt vroeg of laat de ware tegen die wel alleen voor jou kiest.
Wij kijken er op een afstand naar en het is heel bekend en jij zit er middenin, maar alle adviezen zijn hetzelfde. Laat je niet gekmaken, een goede basis voor deze relatie is er niet (meer).
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |