abonnement bol.com Unibet Coolblue
  woensdag 23 september 2020 @ 20:35:16 #1
492776 Uizichtloos
We leven in een maatschappij
pi_195223774
Hoi,

Het leek me fijn om dit even van me af te schrijven. Ik ben 29 jaar, single (forever), heb geen studies afgerond en heb wel een vast contract en word goed betaald.

Nu is mijn grootste probleem de laatste tijd dat ik de toekomst niet meer zie zitten. De rest van m'n leven kantoorwerk doen, zonder relatie en nauwelijks vriendschappen. Ik zie het allemaal vrij somber in. Het leven is een ontzettende sleur als ik heel eerlijk ben. Misschien ligt het volwassen zijn me ook gewoon niet.

Daar is recent nog bijgekomen dat ik een angst heb ontwikkeld tijdens, maar met name na, sociale situaties. Als ik bijvoorbeeld met iemand naar een kroeg ben geweest is het op dat moment wel "gezellig", ook al ervaar ik sowieso nauwelijks nog plezier. Naderhand, wanneer ik thuis kom en vooral als ik wil gaan slapen overstroomt m'n hoofd met paranoide gedachten. "Dat had ik echt niet moeten zeggen?" "Wat zullen ze van me denken?" "Waarom ben ik zo'n impulsieve debiel en komt er nooit iets logisch uit m'n mond?"

Het probleem is dus dat ik op het moment van afspreken die gedachten niet ervaar, maar pas naderhand denk dat ik me raar gedragen heb. Ik kan ook geen feitelijke voorbeelden geven, behalve dat ik te veel over anderen oordeel. Blijkbaar omdat ik niks boeiends te zeggen heb, ga ik kritiek leveren op anderen. Op het moment zelf zijn er nog nooit problemen door ontstaan, waarschijnlijk horen die andere mensen het ook niet eens. Ik bedoel dan mensen buiten mijn gezelschap.

Verder word ik de laatste tijd agressief in het verkeer, tijdens fietsen. Ik erger me dood aan iedereen en heb weleens iemand nageroepen. Ook als ik gewoon op straat loop, erger ik me aan mensen die niet snel genoeg doorlopen terwijl ze voor me lopen. En daarnaast heb ik het idee dat iedereen naar me kijkt met een afkeurende blik.

Ik kan ook niet geloven dat iemand met me wil omgaan, kennelijk ben ik heel onzeker maar naar mijn idee is er echt iets mis met me en niemand kan aangeven wat dat dan zou zijn. Ook niet als ik naar details vraag wanneer iemand weer eens zegt dat ik "anders" ben.

tl;dr: Ik voel me niet meer fijn in deze wereld en wil het liefst gewoon verdwijnen uit de maatschappij. En ik ben eenzaam en kan geen liefde vinden.
  woensdag 23 september 2020 @ 20:46:46 #2
232494 Boca_Raton
Voor al uw no nonsense
pi_195223968
Ook voor jou is er hulp! Je omschrijft je problemen kraakhelder, ik zou zeggen ga naar je huisarts en zeg dat het niet goed gaat. Vraag de tijd en neem de tijd.
  woensdag 23 september 2020 @ 20:56:32 #3
492776 Uizichtloos
We leven in een maatschappij
pi_195224157
Dank je wel, ga ik doen! Ik bel morgen, ook vanwege wat andere klachten.
  woensdag 23 september 2020 @ 21:05:01 #4
492776 Uizichtloos
We leven in een maatschappij
pi_195224305
Zo te zien heb ik een dm, die kan ik helaas pas over een week beantwoorden. Maar thanks verzender! Ik ga er zeker mee aan de slag.
pi_195224510
Wees trots dat dingen ook goed gaan, (je baan) is al heel wat.

Zorg dat je klachten niet erger worden (lijkt nu misschien raar), maar als er ineens 2 a 3 dingen bijkomen kan het ineens erg opstapelen.

Heb je al een periode voor verplichte rust, verwerking en zelfcompassie ingeschakeld. (dus echt even niets doen, blij zijn met de zaken die je hebt, je zwakke punten vergeven voor jezelf en zeggen je bent goed genoeg zo). Ook je eigen verleden voor vol aanzien (dit is van jou en moet je niet voor schamen). Dit kan soms lastig zijn, maar oh zo belangrijk om weer verder te kunnen.

Anders kan het helpen om inderdaad bij de huisarts even door te spreken wat er is. Ook kan een lange tijd van stress, verminderde darmen, spierspanningen, slecht slapen etc. een aanslag op je mentale gezondheid hebben.

Betreft je angstklachten.. is niet fijn en klinkt alsof een specialist je misschien hier beter een richting op kan sturen.

Wat je ook nog kan doen is de voortekenen van depressie lezen (hier hoort o.a. bij rusteloosheid, verminderde beslissingsradar en zoekend). Goed dat je dit al aanvoelt.
  woensdag 23 september 2020 @ 21:32:18 #6
492776 Uizichtloos
We leven in een maatschappij
pi_195224892
quote:
0s.gif Op woensdag 23 september 2020 21:14 schreef faf het volgende:
Wees trots dat dingen ook goed gaan, (je baan) is al heel wat.

Zorg dat je klachten niet erger worden (lijkt nu misschien raar), maar als er ineens 2 a 3 dingen bijkomen kan het ineens erg opstapelen.

Heb je al een periode voor verplichte rust, verwerking en zelfcompassie ingeschakeld. (dus echt even niets doen, blij zijn met de zaken die je hebt, je zwakke punten vergeven voor jezelf en zeggen je bent goed genoeg zo). Ook je eigen verleden voor vol aanzien (dit is van jou en moet je niet voor schamen). Dit kan soms lastig zijn, maar oh zo belangrijk om weer verder te kunnen.

Anders kan het helpen om inderdaad bij de huisarts even door te spreken wat er is. Ook kan een lange tijd van stress, verminderde darmen, spierspanningen, slecht slapen etc. een aanslag op je mentale gezondheid hebben.

Betreft je angstklachten.. is niet fijn en klinkt alsof een specialist je misschien hier beter een richting op kan sturen.

Wat je ook nog kan doen is de voortekenen van depressie lezen (hier hoort o.a. bij rusteloosheid, verminderde beslissingsradar en zoekend). Goed dat je dit al aanvoelt.
Thanks! Ik zit er nu eigenlijk al volledig doorheen. Zit ook ziek thuis vanwege dit en de lichamelijke klachten die ik in m'n andere topic heb uitgelegd.

Ik slaap redelijk slecht de laatste tijd. Nu is dat niks nieuws voor me.

Natuurlijk zou ik heel graag de positieve kanten willen inzien, maar dat gaat op dit moment niet. Je slaat wel de spijker op z'n kop trouwens, ik schaam me dood voor mezelf en durf niks meer te doen. Dit naast de opgebouwde agressie.

Het beste plan lijkt me om een doorverwijzing naar o.a. een psycholoog te vragen.
  woensdag 23 september 2020 @ 21:35:09 #7
136343 BasEnAad
, die clown en die acrobaat!
pi_195224954
Je bent niet de enige. Je hoofd zal wel overuren draaien op deze manier.
  woensdag 23 september 2020 @ 21:38:24 #8
492776 Uizichtloos
We leven in een maatschappij
pi_195225025
quote:
0s.gif Op woensdag 23 september 2020 21:35 schreef BasEnAad het volgende:
Je bent niet de enige. Je hoofd zal wel overuren draaien op deze manier.
Ja dat klopt. Je hebt zelf ook ervaring hiermee?
pi_195225311
quote:
1s.gif Op woensdag 23 september 2020 21:32 schreef Uizichtloos het volgende:

[..]

Thanks! Ik zit er nu eigenlijk al volledig doorheen. Zit ook ziek thuis vanwege dit en de lichamelijke klachten die ik in m'n andere topic heb uitgelegd.

Ik slaap redelijk slecht de laatste tijd. Nu is dat niks nieuws voor me.

Natuurlijk zou ik heel graag de positieve kanten willen inzien, maar dat gaat op dit moment niet. Je slaat wel de spijker op z'n kop trouwens, ik schaam me dood voor mezelf en durf niks meer te doen. Dit naast de opgebouwde agressie.

Het beste plan lijkt me om een doorverwijzing naar o.a. een psycholoog te vragen.


Dan moet je zo snel mogelijk naar de huisarts...

Zorg dat het niet erger wordt, probeer je energiebalans te beheersen.. (op tijd slapen, goed eten, geen lastige contacten opzoeken). Anders kunnen je negatieve gedachtes weer wat van je gemoedtoestand afsnoepen...

Het is echt een interne plaaggeest die je op je knieën wil dwingen mocht het echt een depressie zijn... hoe meer jij in balans leeft/bent hoe minder grip deze heeft.
pi_195225349
Dit leest alsof je mij bent op m'n 32ste. Hou vol, ik heb een leuke baan, een leuke vriendin en een fantastisch huis. Pak je problemen aan IPV ermee te blijven rondlopen. Je kan het! ^O^
  woensdag 23 september 2020 @ 21:56:02 #11
136343 BasEnAad
, die clown en die acrobaat!
pi_195225353
quote:
0s.gif Op woensdag 23 september 2020 21:38 schreef Uizichtloos het volgende:

[..]

Ja dat klopt. Je hebt zelf ook ervaring hiermee?
Wel een beetje herkenbaar is het voor mij. Zoiets had ik een jaar of 5 geleden ook. Gewoon geen rust in mijn hoofd en vaak boos op alles. Er speelden ook nog wel wat andere problemen in mijn leven toen. Het waren te veel prikkels over de tijd, waardoor ik niet meer van een afstandje naar mezelf kon kijken en het overzicht verloor. Dat veroorzaakt stress.

Ik werd bij mijn studie ook opgeleid tot iemand die uiteindelijk op kantoor zou belanden, maar na twee stages van een half jaar op een kantoor werd ik doodongelukkig. Ik ben toen toch wat anders gaan doen, ondanks dat 'het niet de bedoeling was' na mijn studie. Ik ben werk gaan doen wat ik wel leuk vond en heb daar ook leuke mensen ontmoet, ook ervaar ik daar geen sleur.

Ik weet niet of je hier iets aan hebt, maar het is een voorbeeld.
pi_195225464
Kantoor is ook echt een wereld waar je tegen moet kunnen. Vooral niet je eigen zwaktes denken te compenseren, maar je eigen rust vrede en plezier in je taak vinden en leuke mensen om je heen.

Het blijft ook een productie-/kennisfabriek met allemaal pionnetjes. Kennis van de verwachtingen, eigen prestaties, juiste linkjes is belangrijk. Is een van die dingen niet in balans -> stress en irritatie..
  donderdag 24 september 2020 @ 07:27:48 #13
229532 Twiitch
Speelt met zichzelf
pi_195228292
Goed dat je in ieder geval al naar de huisarts gaat. Veel mensen blijven maar rondlopen met dit soort klachten. Focus je eerst op je gezondheid en daarna de rest. Besef dat het best een lang traject zal zijn, je krijgt geen pilletje waarmee je ineens een gezonde en sociale jongen wordt. Succes.
pi_195228387
Ik lees sowieso flink wat zelfreflectie en je kan heel goed duiden wat je voelt en wat je stoort. Dat is echt knap en gaat je goed kunnen helpen om deze problemen te kunnen bespreken met een arts.
Ik hoop dat je snel hulp kan krijgen en dat je van die innerlijke strijd afraakt die je mee naar onder trekt!
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
  donderdag 24 september 2020 @ 08:24:39 #15
264429 Keep_Walking
N'ja... leven gaat door
pi_195228753
Waarom lukt het niet om een vriendin te vinden?
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
pi_195228984
Ja, herkenbaar. Heb zelfs sociale angst bij goede vriendinnen, en ben nonstop geirriteerd door vreemde mensen op straat. De laatste tijd zelfs door zangers/zangeressen op de radio, dan ga ik uit irritatie in gedachten of echt tegen ze praten zo van houd je mond slijmerd enz.
Heb zelf ook geen relatie en vooral ervaring met werk waarvoor geen opleiding benodigd is, maar dat is ook deels mijn eigen schuld. Ik heb als gevolg van mijn belabberde algemene kennis dan ook zo goed als niks te melden net als jij wat mijn sociale angst alleen maar erger maakt.
Maar ik heb het gevoel dat mijn irritatie naar vreemden daar ook vandaan komt. Dat ik jaloers op ze ben omdat zij beter ontwikkeld zijn dan ik.
Volg jij op dit moment een thuisstudie ofzo? Ik plan op het moment dat het lukt om mijn fokverslaving te beheersen mijn dag strak in met alleen maar nuttige activiteiten om mijn kennisachterstand in te halen: maar die is zo groot en ik leer zo langzaam dat ik betwijfel of dat ooit zal lukken. Dat is ook waarom ik boos ben op anderen, ook al kunnen zij er niets aan doen dat ze begaafder zijn gemaakt dan ik. Maar ze zouden in dat opzicht ook niet met me willen ruilen en het maakt me boos als ze dan ook nog neerbuigend/aso gedrag vertonen.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
  donderdag 24 september 2020 @ 21:02:51 #17
386377 GrumpyOldMan
Waldorf or Statler?
pi_195240478
quote:
1s.gif Op woensdag 23 september 2020 21:32 schreef Uizichtloos het volgende:

[..]

Thanks! Ik zit er nu eigenlijk al volledig doorheen. Zit ook ziek thuis vanwege dit en de lichamelijke klachten die ik in m'n andere topic heb uitgelegd.

Ik slaap redelijk slecht de laatste tijd. Nu is dat niks nieuws voor me.

Natuurlijk zou ik heel graag de positieve kanten willen inzien, maar dat gaat op dit moment niet. Je slaat wel de spijker op z'n kop trouwens, ik schaam me dood voor mezelf en durf niks meer te doen. Dit naast de opgebouwde agressie.

Het beste plan lijkt me om een doorverwijzing naar o.a. een psycholoog te vragen.


Uit actuele ervaring (eerder dit jaar een ernstige depressie ontwikkeld en uitgevallen) kan ik je aantal dingen meegeven. Het zal niet allemaal even makkelijk gaan, maar zijn allemaal dingen die je samen weer op weg kunnen helpen naar herstel:
- als je er doorheen zit, helpt maar 1 ding, (uit)rusten. Ik ben een paar stappen op weg in het herstel, maar heb toevallig morgen mn werkagenda leeg gepoetst omdat ik voel dat het nodig is na teveel workload deze week. Leuk nee, had ik niet tijdens de week mn grenzen moeten bewaken ja,maar voor nu is de 1e stap mezelf even een rustdag toestaan;
- zoek hulp. Ik denk dat je het nodig hebt om spiraal/patronen te doorbreken dat je zelf nu niet lukt en dat is niets om voor te schamen, erger voorkomen is beter dan het laten oplopen, zo heb ik deze week ook aangegeven dat ik bepaalde hulp nodig heb en wil om niet opnieuw depressie te ontwikkelen (het lijkt erop dat die kans deels biologisch ook aanwezig/groter is bij mij, das eng maar ook een enorme motivatie om hier echt voorgoed uit te willen komen:
- sta jezelf toe niet alles tegelijk te doen. Zo lukt werk en fietsen als sport mij nu o.a. door medicatie redelijk, waardoor ik nu meer energie heb om prive oorzaken en ellende met hulp (in mijn geval groep) een plek te gaan geven.
- haal zelfrespect uit hele kleine dingen. Het klinkt belachelijk, ik weet het, maar ben trots op jezelf dat je toch weer een keer de deur uit gaat, en sociale contacten aangaat ook al volgt daarna de angst. Zoals ik laatst las: opkrabbelen is net alsof je aan het bergbeklimmen bent, het begint met kleine stapjes maar uiteindelijk kom je er wel.

Veel sterkte,je bent dus duidelijk niet alleen. En lees het voorbeeld van mensen die de beperkingen zoals jij die nu voelt ontgroeid zijn,het kan. Ik had ook niet gedacht een stabiele relatie te kunnen houden (ander verhaal), maar mij is het ook gelukt. Er is altijd hoop:)
  vrijdag 25 september 2020 @ 08:56:49 #18
492776 Uizichtloos
We leven in een maatschappij
pi_195246115
Nog even een random vraag tussendoor, maar kan het ook genetisch bepaald zijn? M'n vader heeft al jarenlang depressies. Ik ben volgens mij m'n hele leven al depressief en onzeker. Elke dag vraag ik me weer af waarom ik nog doorga. En nee, ik maak er geen eind aan. Ook daar heb ik het lef niet voor. Ik probeer het nog een keer via de huisarts en verder.
  vrijdag 25 september 2020 @ 10:25:14 #19
264429 Keep_Walking
N'ja... leven gaat door
pi_195246986
quote:
0s.gif Op vrijdag 25 september 2020 08:56 schreef Uizichtloos het volgende:
Nog even een random vraag tussendoor, maar kan het ook genetisch bepaald zijn? M'n vader heeft al jarenlang depressies. Ik ben volgens mij m'n hele leven al depressief en onzeker. Elke dag vraag ik me weer af waarom ik nog doorga. En nee, ik maak er geen eind aan. Ook daar heb ik het lef niet voor. Ik probeer het nog een keer via de huisarts en verder.
Ja, het kan genetisch bepaald zijn. Heb je ook moeite met sociale contacten? Hoe was jouw jeugd? Had je veel vrienden?
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
  vrijdag 25 september 2020 @ 14:08:26 #20
492776 Uizichtloos
We leven in een maatschappij
pi_195250143
quote:
0s.gif Op vrijdag 25 september 2020 10:25 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Ja, het kan genetisch bepaald zijn. Heb je ook moeite met sociale contacten? Hoe was jouw jeugd? Had je veel vrienden?
Daar heb ik inderdaad moeite mee. M'n jeugd was klote. Altijd het buitenbeentje, hele middelbare school gepest.
  vrijdag 25 september 2020 @ 15:39:05 #21
492776 Uizichtloos
We leven in een maatschappij
pi_195251557
Yess, ik heb een afspraak voor komende maandag 😎 Ben zelfs fucking trots op mezelf dat ik heb durven bellen.
  vrijdag 25 september 2020 @ 16:27:57 #22
232494 Boca_Raton
Voor al uw no nonsense
pi_195252598
quote:
0s.gif Op vrijdag 25 september 2020 15:39 schreef Uizichtloos het volgende:
Yess, ik heb een afspraak voor komende maandag 😎 Ben zelfs fucking trots op mezelf dat ik heb durven bellen.
^O^
  vrijdag 25 september 2020 @ 18:07:14 #23
492776 Uizichtloos
We leven in een maatschappij
pi_195254116
quote:
1s.gif Op woensdag 23 september 2020 21:55 schreef Document1 het volgende:
Dit leest alsof je mij bent op m'n 32ste. Hou vol, ik heb een leuke baan, een leuke vriendin en een fantastisch huis. Pak je problemen aan IPV ermee te blijven rondlopen. Je kan het! ^O^
Goed bezig! Dit geeft weer enige hoop :P Ik zal mezelf niet opgeven. Heb vandaag ook best een goeie dag. Slaaptekort lijkt op korte termijn te helpen om de depressieve gevoelens te onderdrukken.

quote:
0s.gif Op woensdag 23 september 2020 21:56 schreef BasEnAad het volgende:

[..]

Wel een beetje herkenbaar is het voor mij. Zoiets had ik een jaar of 5 geleden ook. Gewoon geen rust in mijn hoofd en vaak boos op alles. Er speelden ook nog wel wat andere problemen in mijn leven toen. Het waren te veel prikkels over de tijd, waardoor ik niet meer van een afstandje naar mezelf kon kijken en het overzicht verloor. Dat veroorzaakt stress.

Ik werd bij mijn studie ook opgeleid tot iemand die uiteindelijk op kantoor zou belanden, maar na twee stages van een half jaar op een kantoor werd ik doodongelukkig. Ik ben toen toch wat anders gaan doen, ondanks dat 'het niet de bedoeling was' na mijn studie. Ik ben werk gaan doen wat ik wel leuk vond en heb daar ook leuke mensen ontmoet, ook ervaar ik daar geen sleur.

Ik weet niet of je hier iets aan hebt, maar het is een voorbeeld.
Hier heb ik zeker iets aan, super dat het jou gelukt is! Studeren kan natuurlijk altijd nog, ook thuisstudie naast werk. Ik moet meer in mogelijkheden gaan denken, in plaats van onmogelijkheden. Socializen kan ik ook aan werken uiteraard, misschien in combinatie met een sport. Sporten zou ook moeten helpen bij depressie. Wat voor soort werk doe je nu?

Wat je zegt klopt precies, ik heb pure chaos in m'n hoofd en ben het overzicht compleet kwijt. Vandaag even een goeie dag gelukkig.

quote:
7s.gif Op donderdag 24 september 2020 07:27 schreef Twiitch het volgende:
Goed dat je in ieder geval al naar de huisarts gaat. Veel mensen blijven maar rondlopen met dit soort klachten. Focus je eerst op je gezondheid en daarna de rest. Besef dat het best een lang traject zal zijn, je krijgt geen pilletje waarmee je ineens een gezonde en sociale jongen wordt. Succes.
Zeker, ik ga er niet vanuit dat er een wondermiddel beschikbaar is en ik wil het eerst gewoon proberen met therapie zonder medicijnen. Daarnaast goed proberen te slapen en zoveel mogelijk gezond eten. Hopelijk binnenkort de moed bij elkaar rapen om weer te gaan fitnessen.

quote:
1s.gif Op donderdag 24 september 2020 08:58 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ja, herkenbaar. Heb zelfs sociale angst bij goede vriendinnen, en ben nonstop geirriteerd door vreemde mensen op straat. Precies dit heb ik dus ook! De laatste tijd zelfs door zangers/zangeressen op de radio, dan ga ik uit irritatie in gedachten of echt tegen ze praten zo van houd je mond slijmerd enz.
Heb zelf ook geen relatie en vooral ervaring met werk waarvoor geen opleiding benodigd is, maar dat is ook deels mijn eigen schuld. Exact dit dus... Ik heb als gevolg van mijn belabberde algemene kennis dan ook zo goed als niks te melden net als jij wat mijn sociale angst alleen maar erger maakt.
Maar ik heb het gevoel dat mijn irritatie naar vreemden daar ook vandaan komt. Dat ik jaloers op ze ben omdat zij beter ontwikkeld zijn dan ik. Dit kan bij mij ook heel goed de reden zijn denk ik.
Volg jij op dit moment een thuisstudie ofzo? Ik plan op het moment dat het lukt om mijn fokverslaving te beheersen mijn dag strak in met alleen maar nuttige activiteiten om mijn kennisachterstand in te halen: maar die is zo groot en ik leer zo langzaam dat ik betwijfel of dat ooit zal lukken. Ik ben ook al maanden FOK!- en Youtube verslaafd. Dat is ook waarom ik boos ben op anderen, ook al kunnen zij er niets aan doen dat ze begaafder zijn gemaakt dan ik. Maar ze zouden in dat opzicht ook niet met me willen ruilen en het maakt me boos als ze dan ook nog neerbuigend/aso gedrag vertonen. Weet je, je hele post is precies mijn leven. Ongelofelijk!
quote:
0s.gif Op donderdag 24 september 2020 21:02 schreef GrumpyOldMan het volgende:

[..]

Uit actuele ervaring (eerder dit jaar een ernstige depressie ontwikkeld en uitgevallen) kan ik je aantal dingen meegeven. Het zal niet allemaal even makkelijk gaan, maar zijn allemaal dingen die je samen weer op weg kunnen helpen naar herstel:
- als je er doorheen zit, helpt maar 1 ding, (uit)rusten. Ik ben een paar stappen op weg in het herstel, maar heb toevallig morgen mn werkagenda leeg gepoetst omdat ik voel dat het nodig is na teveel workload deze week. Leuk nee, had ik niet tijdens de week mn grenzen moeten bewaken ja,maar voor nu is de 1e stap mezelf even een rustdag toestaan;
- zoek hulp. Ik denk dat je het nodig hebt om spiraal/patronen te doorbreken dat je zelf nu niet lukt en dat is niets om voor te schamen, erger voorkomen is beter dan het laten oplopen, zo heb ik deze week ook aangegeven dat ik bepaalde hulp nodig heb en wil om niet opnieuw depressie te ontwikkelen (het lijkt erop dat die kans deels biologisch ook aanwezig/groter is bij mij, das eng maar ook een enorme motivatie om hier echt voorgoed uit te willen komen:
- sta jezelf toe niet alles tegelijk te doen. Zo lukt werk en fietsen als sport mij nu o.a. door medicatie redelijk, waardoor ik nu meer energie heb om prive oorzaken en ellende met hulp (in mijn geval groep) een plek te gaan geven.
- haal zelfrespect uit hele kleine dingen. Het klinkt belachelijk, ik weet het, maar ben trots op jezelf dat je toch weer een keer de deur uit gaat, en sociale contacten aangaat ook al volgt daarna de angst. Zoals ik laatst las: opkrabbelen is net alsof je aan het bergbeklimmen bent, het begint met kleine stapjes maar uiteindelijk kom je er wel.

Veel sterkte,je bent dus duidelijk niet alleen. En lees het voorbeeld van mensen die de beperkingen zoals jij die nu voelt ontgroeid zijn,het kan. Ik had ook niet gedacht een stabiele relatie te kunnen houden (ander verhaal), maar mij is het ook gelukt. Er is altijd hoop:)
Goed verhaal, mooi om te lezen dat je op de goede weg zit. Hoelang duurt het bij jou al?

Ik ga nu dus inderdaad hulp zoeken. Hier ga ik zelf niet uitkomen. Met een professional schaam ik me hier ook niet voor. Bij mij zit het dus ook in m'n genen, door m'n vader en zijn moeder.

Ik ga zeker niet te veel hooi op m'n vork nemen, alles lekker rustig aan.

Het zelfrespect is nog wat ver te zoeken, maar ik heb de hoop dat het weer terugkomt ja. Ben vandaag bij familie langs geweest, was al maanden geleden. Leuk om ze weer eens te zien, ben er met een goed gevoel en zonder paranoia vertrokken. Maar die paranoia kan zomaar vanavond komen, ook al is er geen reden voor.

Thanks, we gaan er samen voor! Ik hou m'n dagboek hier wel bij, voor wie het interesseert.

[ Bericht 21% gewijzigd door Uizichtloos op 25-09-2020 18:31:38 ]
pi_195255258
quote:
0s.gif Op vrijdag 25 september 2020 15:39 schreef Uizichtloos het volgende:
Yess, ik heb een afspraak voor komende maandag 😎 Ben zelfs fucking trots op mezelf dat ik heb durven bellen.
*O* *O* *O* heel goed gedaan! En daar mag je inderdaad trots op zijn O+
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
  vrijdag 25 september 2020 @ 19:41:19 #25
386377 GrumpyOldMan
Waldorf or Statler?
pi_195255541
quote:
0s.gif Op vrijdag 25 september 2020 18:07 schreef Uizichtloos het volgende:

[..]

Goed bezig! Dit geeft weer enige hoop :P Ik zal mezelf niet opgeven. Heb vandaag ook best een goeie dag. Slaaptekort lijkt op korte termijn te helpen om de depressieve gevoelens te onderdrukken.
[..]

Hier heb ik zeker iets aan, super dat het jou gelukt is! Studeren kan natuurlijk altijd nog, ook thuisstudie naast werk. Ik moet meer in mogelijkheden gaan denken, in plaats van onmogelijkheden. Socializen kan ik ook aan werken uiteraard, misschien in combinatie met een sport. Sporten zou ook moeten helpen bij depressie. Wat voor soort werk doe je nu?

Wat je zegt klopt precies, ik heb pure chaos in m'n hoofd en ben het overzicht compleet kwijt. Vandaag even een goeie dag gelukkig.
[..]

Zeker, ik ga er niet vanuit dat er een wondermiddel beschikbaar is en ik wil het eerst gewoon proberen met therapie zonder medicijnen. Daarnaast goed proberen te slapen en zoveel mogelijk gezond eten. Hopelijk binnenkort de moed bij elkaar rapen om weer te gaan fitnessen.
[..]


[..]

Goed verhaal, mooi om te lezen dat je op de goede weg zit. Hoelang duurt het bij jou al?

Ik ga nu dus inderdaad hulp zoeken. Hier ga ik zelf niet uitkomen. Met een professional schaam ik me hier ook niet voor. Bij mij zit het dus ook in m'n genen, door m'n vader en zijn moeder.

Ik ga zeker niet te veel hooi op m'n vork nemen, alles lekker rustig aan.

Het zelfrespect is nog wat ver te zoeken, maar ik heb de hoop dat het weer terugkomt ja. Ben vandaag bij familie langs geweest, was al maanden geleden. Leuk om ze weer eens te zien, ben er met een goed gevoel en zonder paranoia vertrokken. Maar die paranoia kan zomaar vanavond komen, ook al is er geen reden voor.

Thanks, we gaan er samen voor! Ik hou m'n dagboek hier wel bij, voor wie het interesseert.
Ben half maart naar huis gestuurd op het werk in overleg met huisarts. Nu dus een half jaar. Was fysiek totaal op...Die eerste weken waren echt mijn lowpoint, zo zwart,heb nog steeds het idee dat ik dat niet nog een keer trek. Sinds half april antidepressiva aan het opbouwen, sinds juli lijkt de dosis goed en kon ik weer wat beginnen met werken. Sinds augustus ook wat individuele gesprekken en als het goed is vanaf november eindelijk lotgenoten groep. Energie komt wel weer terug. Voor mij is het lastige deel het afsluiten van bepaalde dingen en een manier vinden om anders er mee om te gaan. Ben in bepaalde ontwikkeling ook negatief beïnvloed door jeugd, pleeggezin ed, en kom daar maar niet los van. Merk dat ik ook niet volledig vader en partner ben zoals ik wil zijn. Mn zoontje heeft t bijvoorbeeld moeilijk op school door concentratieproblemen en ik weet gewoon niet hoe ik m daar in kan helpen en het voorbeeld/geduld/zelfvertrouwen op moet brengen om hem verder te helpen en soms ook beter te laten luisteren. Mijn rol op het werk kan ik wel weer redelijk spelen, maar daarbuiten vlot het nog niet zoals ik wil.

Goed dat je maandag terecht kunt en mildheid voor jezelt kunt opbrengen. Rust en ruimte voor jezelf is echt de eerste stap!
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')