quote:
Op dinsdag 15 september 2020 22:42 schreef Keukenmachine het volgende:Drie maanden geleden een jongeman via een datingapp leren kennen. We hebben niet gelijk afgesproken. Na 4 weken pas. Die eerste weken alleen digitaal contact gehad en gebeld. Maar we spraken elkaar wel dagelijks via Whatsapp. Dat contact was gelijk best intensief. En soms waren we uren aan het bellen. Maar na een maand dus pas de eerste date.
Daarna volgden er nog drie dates, waarbij er steeds ongeveer 2 weken tussen zat. We hebben allebei een fulltime baan en zijn best druk altijd en wonen allebei in een andere stad. Dus vandaar misschien niet veel dates. Maar de dates die we hadden waren vrij lang. Soms hele dag samen. Gisteren ook weer hele middag van de zon genoten, op terrasjes gezeten, daarna 's avonds een wandeling op het strand en daar gegeten. En daarnaast appen of bellen we nog steeds dagelijks.
Het is leuk en gezellig. Maar ik merk dat er verder niks gebeurt. Het blijft steeds hetzelfde, en het gaat voor mijn gevoel nergens naartoe. Ook is er nog geen fysiek contact geweest, ook al zijn we soms uren samen. Niet eens een kus, of een arm om je heen.
Wat houdt je tegen om jouw arm om hem heen te slaan of hem te zoenen?
quote:
Wel neemt hij zelf ook initiatief om af te spreken. Gisteren was zijn idee. En dat vond ik leuk. Maar ik merk dat ik er onzeker van word dat er niks gebeurt, en het zelf dan ook niet echt durf. Ik probeerde wel een beetje meer toenadering te zoeken gisteren op een beetje een speelse manier, maar er gebeurt dan gewoon niks. Hij doet zelf niks.
Hoe zoek je die toenadering dan? Misschien is dat niet zo duidelijk als je denkt en doet hij niks, omdat hij het niet wil verpesten bij je?
quote:
Een week of twee geleden heb ik wel subtiel laten doorschemeren dat ik hem niet zo goed kon peilen en het idee had dat het nergens naartoe ging. Daar reageerde hij een beetje geschrokken op. Hij zei dat hij zelf niet het gevoel had dat het nergens naartoe ging en dat hij er zelf nog een beetje zoekende in was. Ook dacht hij daardoor dat ik misschien het contact wilde verbreken, wat niet aan de orde was.
Hij geeft aan tot dusver tevreden te zijn met hoe het gaat, dus dat lijkt me duidelijk dat hij ok is met zijn handelen. Jij daarintegen bent dus niet tevreden en wil het contact aanhouden, is dat niet tegenstrijdig?
quote:
Dus liet ik het maar los. We kenden elkaar toen ook nog niet eens drie maanden, en ik wil ook niet hengelen naar bevestiging. Het moet vanzelf gaan.
Toch houdt het me bezig. Gisteren ook weer. Ik kwam met een gek gevoel thuis. Hij is verder heel lief voor me en attent. En we hebben ook lol samen. Hij toont altijd interesse en wil weten wat ik aan het doen ben etc. Maar dan ontbreekt er voor mij toch iets. Er is gewoon geen ontwikkeling. En ik mis het fysieke contact.
En dit is dus niet zo handig. Ten eerste laat je het niet los, het houdt je bezig en je bent zo te horen niet duidelijk genoeg in wat je dan anders zou willen. Tenminste, je lijkt er niet duidelijk genoeg naar te handelen en dan doe je zelf mee aan dat er gebeurt maar niks.
Je bent vrouw, hij vindt je leuk, dus ik zou zeggen ga actiever toenadering zoeken. Zorg dat hij op zijn gemak is en blijft, maar zoek wel de grenzen op zodat het makkelijker kan gebeuren. Blijf fysiek nabij. Kijk hem aan. Zeg hem dat je benieuwd bent hoe hij zoent en blijf hem aankijken. Knipoog als het te spannend wordt en ga weer verder. Kom er later nog eens op terug, terwijl je naar hem toe buigt. Ofzo.
quote:
Weet niet zo goed of ik dit moet aankaarten. Want dan leg ik er misschien druk op. En misschien wil hij gewoon rustig de tijd nemen om mij te leren kennen, zonder verplichtingen en zonder er gelijk een label op plakken. Want hij appt/belt me wel dagelijks. En zoals ik aangaf, hij neemt ook wel initiatief om af te spreken. Als hij het niks vond, zou hij niet uren met mij doorbrengen, lijkt mij. Maar deze tussenfase maakt me wel onzeker. We zijn nu dus wel drie maanden verder en het is nog steeds hetzelfde. Voordat je het weet is het december. Ik vind hem wel heel leuk. En wil gewoon weten waar ik aan toe ben en dat het ergens naartoe gaat, maar ik weet dat ik dat niet kan afdwingen.
Als je hem wil, dan moet je hem leren kennen zoals hij is. Dan zou je hem kunnen vragen waarom jullie nog niet gezoend hebben, zodat je zijn beweegredenen beter leert kennen. Wel zo handig als je wil weten of jullie bij elkaar passen, no?
quote:
Wat adviseren jullie mij? Aankaarten? Of gewoon loslaten en het gewoon nog even aankijken?
Hou jezelf en hem niet voor de gek, je laat niks los. En als je het echt een kans wil geven moet je niet achterover leunen en jezelf wijsmaken dat je het een kans gegeven hebt. Je huidige tactiek geeft hem alleen de kans om te gaan doen wat jij wil. Dat geef je pas echt een kans als je bereid bent om het risico te nemen dat hij niet anders kan dan snappen wat jij nu wil.
Kun je nuilen dat het niet vanzelf gaat, maar als je dat liever hebt dan deze kerel zegt dat misschien ook wel iets over hoe compatible jullie zijn toch?