R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ken je niet en weet ook niet wat voor achterstand je hebt en waarom. En j, de maatschappij is hard. Je kunt twee dingen doen grofweg. Ongeacht je situatie.quote:Op vrijdag 18 september 2020 22:52 schreef Dullahan het volgende:
[..]
de maatschappij is best hard als je niet helemaal erin past ik wil wel wat moois ervan maken maar de arbeidsmakrt staat niet op mij te wachten en ja het is gewoon even moeilijk allemaal
1. Slachtoffer zijn van wat er allemaal om je heen gebeurt
2. Accepteren wat het leven je geeft en positief beïnvloeden wat in je mogelijkheden ligt.
Dit kan in elke situatie.
Whatever...
wachttijden zijn altijd lang ik had je nog geantwoord prive op die eerste vragen.quote:Op vrijdag 18 september 2020 23:09 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Welke pillen heb je dan en welke bijwerkingen? Wat zegt de psychiater dan over die bijwerkingen? Had hij ooit andere voorgesteld?
Ja ik heb ooit toen ik nog wel in behandeling was ook wel van die rare gedachten gehad toen ik daar in dat kantoor zat te wachten en het zat was dat het maar niet opschoot zoals schoonmaakmiddel drinken enzMaar blij dat ik het niet gedaan heb want dat sloeg echt helemaal nergens op. Heb wel een keer net als jij heel veel voorgeschreven pillen in 1x genomen maar meer omdat ik hoopte op een soort drugs effect. Maar ik begrijp dus wel je frustratie. Want dat het bij sommigen zo werkt van ze gaan erheen en ze voelen zich beter werkt niet bij iedereen zo. Ik irriteer me er dood aan als ik dat lees dus ik lees die positieve ervaringen ook maar niet meer.
Nee want psychologen zeiden letterlijk dat ik beter overkom dan dat ik volgens hun testen ben. Maar inderdaad zo voelt het alsof er geen plek voor ons is in de maatschappij. En dat maakt me kwaad maar tegelijkertijd heb ik dan zoiets van: ik moet er zelf voor zorgen dat ik beter word. Ook al is dat in vergelijking met anderen niets het interesseert me niet. Ik wil iedere dag gewoon beter worden dan dat ik gisteren was. En ik vergelijk mezelf niet meer met anderen want daar word ik depressief van. Jij zou misschien ook iedere dag een concreet doel moeten hebben op het gebied van je eigen ontwikkeling om aan te werken. Dan voelt alles minder zinloos en voel je jezelf ook minder machteloos.
[..]
De hele essentie van je slecht voelen lijkt mij dat je in dingen die normaal gesproken als aangenaam worden ervaren helemaal niet meer ziet zitten, of dat het niet goed lukt. Waaronder dus sociale contacten. Iemand die zich slecht voelt straalt ten eerste al negativiteit uit en de meesten zoals jij gruwelen daarvan dus de eerste indruk is al negatief. Vervolgens moet hij zich extra inspannen om hen aandacht te geven omdat zijn hoofd vol is van zijn problemen. Ik ben het met je eens dat het een goede oefening is om zichzelf op sociaal gebied te ontwikkelen, maar niet meer dan dat. Tenslotte gaat zijn probleem er niet mee weg, aangezien de meeste mensen verwachten dat je hen entertaind of in dit geval , dat hij eenzijdig naar al hun leuke verhalen luistert van ervaringen die hij zelf niet heeft en/of zich concentreert op hun problemen terwijl ze dat andersom niet doen. Het is dus zwaar vermoeiend.
ja het was bij mij gewoon frustratie soms krijg ik dat wel eens. ja het is alsof de psychiater en psycholoog direct je problemen kunnen herstellen. bij tandpijn kan de tandarts misschien helpen maar dat werkt niet zo in psychologie.
Wat raar dat ze zoiets zeggen! ik weet het niet we moeten het zelf doen ja maar het is soms wel alsof je tikkertje speelt met 50 tikkers en jij moet maar proberen niet gepakt te worden. maar je hebt wel gelijk misschien misschien moet ik dan maar de middelvinger steken naar mijn omgeving en zelf gewoon dag voor dag een stapje vooruit doen
een doel zetten en het gewoon proberen te doen. misschien werkt dat wel.
en bedankt voor je reactie op die andere persoon want je legt het wel goed uit als ik alleen maar moet horen hoe goed andere het hebben. Vroeger ging ik wel eens naar een vrienden toe gezellige avond zorgeloos maar dan hadden ze het over hun leven herinneringen van vroeger en zo en als je dan thuiskomt dan voel je je echt slecht. dan denk je, ik heb die leuke dingen nooit allemaal meegemaakt. En eigenlijk voel je je dan heel eenzaam en klein
maar het is een aanname dat ik dat doe. als ik vriendschappen heb met mensen die ik al 8 jaar ken of zo, en ze zijn allemaal weg nadat het me iets slechter gaat en 8 jaren lang nooit eens vragen hoe het gaat en als ik dan eens vroeg voor advies ze zeggen dat het wel goed komt.quote:
[..]
Het advies dat ik hem aanraad is ook geen gesprek te gaan zoeken op basis van 'ik ben zo zielig, praat met me'.
Maar gewoon interesse in anderen te tonen en zo een 'licht' maar ook prettig contact met anderen op te bouwen, waarbij dan het tonen van intersse in anderen een methode is om iemand anders te leren kennen.
inderdaad vaak met een beetje 'smalltalk' ipv gelijk diepe en zware gespeksonderwerpen met iemand die je nauwelijks kent
vaak is het daarbij beter om niet gelijk met je 'problemen' te komen, maar eerst vertrouwen en een leuke omgang op te bouwen, voordat je iemand van je problemen vertelt, zowel voor de ontwikeling van vriendschap is dat vermoedelijk beter, maar ook kan het een methode zijn om jezelf een beetje te beschermen.
iemand een gelijk een zeer diepe inkijk in je zeer persoonlijke zaken geven, maakt je ook snel erg kwetsbaar en kan ertoe leiden dat je ook snel gekwetst kunt worden.
soms zijn de mogelijkheden klein ik ga gewoon proberen wat geeninspiratie12345 zegt stapjes proberenquote:
[..]
Ik ken je niet en weet ook niet wat voor achterstand je hebt en waarom. En j, de maatschappij is hard. Je kunt twee dingen doen grofweg. Ongeacht je situatie.
1. Slachtoffer zijn van wat er allemaal om je heen gebeurt
2. Accepteren wat het leven je geeft en positief beïnvloeden wat in je mogelijkheden ligt.
Dit kan in elke situatie.
Niemand zegt dat het makkelijk is! Het is lastig en je moet het vooral zelf doen, daarnaast heb je af en toe geluk nodig.quote:
[..]
soms zijn de mogelijkheden klein ik ga gewoon proberen wat geeninspiratie12345 zegt stapjes proberen
Maar in plaats van te kijken hoeveel pech jenhebt , kijk maar eens hoeveel geluk je hebt. Nederland is een van de beste landen om te wonen in de wereld. Dat is meer geluk dan >97% van de wereldbevolking ooit zal hebben.
Whatever...
Da's een goed advies & de tweede optie heeft de voorkeur. Al is het net voor iedereen gemakkelijk om die knop om te zitten. Zeker als je niet zeker bent over hoe dat moet, en de juiste mensen om je heen mist om je evt. te supporten de omslag te maken. Niet iedereen is zo zelfmotiverend in dat opzicht.quote:
[..]
Ik ken je niet en weet ook niet wat voor achterstand je hebt en waarom. En j, de maatschappij is hard. Je kunt twee dingen doen grofweg. Ongeacht je situatie.
1. Slachtoffer zijn van wat er allemaal om je heen gebeurt
2. Accepteren wat het leven je geeft en positief beïnvloeden wat in je mogelijkheden ligt.
Dit kan in elke situatie.
Boeddha meende ook dat acceptatie de weg naar geluk was. Accepteren dat er nu eenmaal problemen en hobbels op de weg zijn - geen mens is zonder zorgen - en er niet tegen te vechten, maar ze de accepteren. En wat jij zegt: positief beïnvloeden waar je kunt.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Makkelijk is het niet. Zeker niet als je wat pech hebt gehad. Maar uiteindelijk is het ook gewoon een kwestie van beginnen en volhouden.quote:Op zaterdag 19 september 2020 11:49 schreef Natalie het volgende:
[..]
Da's een goed advies & de tweede optie heeft de voorkeur. Al is het net voor iedereen gemakkelijk om die knop om te zitten. Zeker als je niet zeker bent over hoe dat moet, en de juiste mensen om je heen mist om je evt. te supporten de omslag te maken. Niet iedereen is zo zelfmotiverend in dat opzicht.
Boeddha meende ook dat acceptatie de weg naar geluk was. Accepteren dat er nu eenmaal problemen en hobbels op de weg zijn - geen mens is zonder zorgen - en er niet tegen te vechten, maar ze de accepteren. En wat jij zegt: positief beïnvloeden waar je kunt.
Elke dag eenkleurig stapje. Natuurlijk , het is een beetje Cruyffiaans: als je het snapt dan zie je het pas. Niet gemakkelijk.
Whatever...
En hoe vervelend je leven ook is, het is wél bekend: je kent je leven, je weet wat je hebt. Een stap de andere richting opzetten, met alle onzekerheid of het je wel wat gaat opleveren, is eng. Soms zo eng dat mensen ervoor kiezen om liever - veilig maar ongelukkig - blijven hangen in hun situatie. En da's niet eens altijd een bewuste keuze.quote:
[..]
Makkelijk is het niet. Zeker niet als je wat pech hebt gehad. Maar uiteindelijk is het ook gewoon een kwestie van beginnen en volhouden.
Elke dag eenkleurig stapje. Natuurlijk , het is een beetje Cruyffiaans: als je het snapt dan zie je het pas. Niet gemakkelijk.
Kom op, TS, jij hebt een plek in deze wereld. Ook jij verdient het om een gelukkig leven te hebben
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Mijn oude oma zei altijd: je lijdt het meest onder het lijden dat je vreest. Wijze vrouwquote:
[..]
En hoe vervelend je leven ook is, het is wél bekend: je kent je leven, je weet wat je hebt. Een stap de andere richting opzetten, met alle onzekerheid of het je wel wat gaat opleveren, is eng. Soms zo eng dat mensen ervoor kiezen om liever - veilig maar ongelukkig - blijven hangen in hun situatie. En da's niet eens altijd een bewuste keuze.
Kom op, TS, jij hebt een plek in deze wereld. Ook jij verdient het om een gelukkig leven te hebben
Whatever...
Het is minder makkelijk met je mee denken als je selectief antwoord. Bij wie heb je wat het aangekaart? Is dat dezelfde als die het je in eerste instantie voorgeschreven heeft?quote:
[..]
Soms wil ik gewoon stoppen met al die pillen en dan zit het me niet lekker. Ligt eraan in welke gemoedstemming ik ben, maar ik heb het wel aangekaart maar ik wil ook niet weer de hele mallemolen door ik ben er een beetje moe aanbijwerking en zo ik word er soms gek van
Zeggen dat je met je medicijnen wil stoppen is een ander gesprek dan aangeven dat je bepaalde bijwerkingen ervaart. Zeker bij een kort consult kan het nogal schelen hoe je dingen zegt.
Heb je weleens geprobeerd om vooraf een briefje op te stellen? Dan kun je misschien beter overzicht houden en puntsgewijs onderbouwd dingen afwerken.
Herkenbaar, muziek is echt fantastischquote:Ja ik moet goed boodschappen doen en ja ik koop dan 4 in plaats van eentje want ik weet niet ik kan niet goed met geld om gaan ik ga dingen kopen voor wat spanning of zo. Ik heb ook nooit genoeg ben bang dat dingen kapot gaan dus ik had een favoriete scheermes en ik heb er 2 van gekocht want ik ben bang dat een kapot gaat en ze dan niet meer gemaakt worden.
Zo'n aanschaf heb ik weer dat wat gebeurd in mijn leven een pakje aan de deur het wachten het uitpakken en muziek luisteren, muziek helpt mij heel erg.
Heb je een beetje een overzicht van wat je al hebt, wat je ongeveer gebruikt en wat je nodig hebt?
Dat kan rust geven, zodat je weet wat je voorraad is, hoeveel verstandig is om in te kopen bij een aanbieding en wat je wekelijks aan gezond eten binnen moet krijgen.
Je kan online uitzoeken wat je ongeveer nodig hebt, maar afhankelijk van je verzekering kun je ook een paar bij een diëtist terecht zonder extra kosten geloof ik.
Misschien kun je jezelf uitdagen door je weekboodschappen op basis van de aanbiedingen te doen? Hoe goedkoper jij gezond eten scoort, hoe je meer je over houdt voor andere dingen.
Hou ook eens in de gaten hoe laat in de winkel de dagelijkse dingen afgeprijsd worden, met die -35% e.d. stickers. Het is niet hetzelfde als een pakketje aan de deur krijgen, maar je bent er wel weer even uit en je kan je nog laten verrassen door het aanbod.
Kijk ook eens naar de good to go app. Misschien niet het gezondste aanbod, maar wel een verrassingspakket om zelf voor op pad te gaan.
quote:Vooral lofi beats op youtube daar is ook altijd iedereen heel vriendelijk in de commentaren en ik kan dan lekker viben.
Vervelend dat het averechts werkte! Ik denk dat ik wel snap waarom de psych je zo graag naar school wilde helpen. Als jij aangeeft dat je zelfbeeld lijdt onder in jouw ogen te weinig opleiding, je behoefte hebt aan dagbesteding, structuur, jezelf ontwikkelen en weer meer onder de mensen komen. Dan lijkt richting school gaan wel een efficiënte tactiek om dat alles samen te voegen.quote:Ja we zoeken naar manieren maar ik wil niet te snel ook, vorige keer had ik een psycholoog die mij echt naar school wilde pushen dat werkte niet goed.
Echter had het naar school beter als een middel ipv een doel gezien kunnen worden en had de behandeling zich effectiever kunnen richten op wat jou voldoende zekerheid zou geven om met wat vertrouwen weer zoiets aan te gaan.
Geeninspiratie noemde al in stapjes te werk gaan. Zo zou je ook een plan op kunnen stellen om naar school toe te kunnen werken. Of iets anders. Dat geeft overzicht, zorgt er als het goed is dat je de lat niet te hoog legt en met kleinere stapjes opbouwen meer vertrouwen krijgt. Het kan inzicht geven in hoe je jezelf in de peiling houdt en het bij jezelf houdt.
Ziekenhuis kunnen bezoeken is wel belangrijk ja.quote:bij bewind heb ik wel niet zoveel problemen, uiteindelijk worden de rekeningen betaald en dat geeft mij gemoedsrust. Ik lig soms wel wakker op bed als ik geld heb uitgegeven aan iets stoms of als ik weer een buskaartje moet kopen voor het ziekenhuis, dan lig ik soms wel wakker maar dankzij bewindvoerder weet ik dat de echte rekeningen betaald worden en dan hoef ik alleen maar wakker te liggen van zo'n kaartje.
Dat lijkt me iets wat bespreekbaar is. Juist prettig als jij duidelijk kan aangeven wat jij nodig hebt.quote:ja momenteel is het moeilijk onder mensen te komen ben laatste tijd niet zo stabiel, als dat weer komt kan ik wel eens wat proberen maar vrijwilligerswerk heeft soms ook hoge eisen, dat trek ik niet goed. het moet echt vrijblijvend zijn zeg maar.
wil me ook kunnen terugtrekken als het teveel wordt.
Naast vrijwilligerswerk bestaan er ook buddyprojecten. Dan heb je één op één contact en kun je de frequentie misschien ook wat flexibelere houden lijkt me.
Klinkt een beetje als uitstelgedrag, oorzaken buiten jezelf zoeken en/of de lat (te) hoog leggen.quote:ik denk dat ik geen discipline meer heb of niet heb en geen geloof meer heb ik doe mediteren en ik wil bijvoorbeeld dat het me helpt dat gaat niet op 4 sessies maar ik denk dan het werkt toch niet, of soms (probleem wat ik heb met kopen.) denk ik dat ik bijvoorbeeld meditatiekussen nodig heb dan lukt het wel dan doe ik het niet tot ik het geld heb voor zo'n kussen dan koop ik het en dan ga ik erop zitten mediteren en dan kom ik erachter kussen werkt ook niet, maar heb ik wel weer iets gehad in mijn leven het wachten erop en het idee dat het dan wel gelikt zal gaan of zo.
Zolang jij niet een prioriteit hebt op sparen voor dat benodigde kussen, geef je jezelf een excuus om niet verder te hoeven proberen en daar kun je een gevoel van falen mee proberen te ontlopen. De aanschaf van zo een kussen is een geen oplossing voor iets wat je juist zou moeten kunnen trainen. Het is kussen is een hulpmiddel, geen doel.
Mediteren is dat eigenlijk ook, een hulpmiddel en niet zozeer een doel. Ik weet hoe frustrerend het kan zijn als mediteren ook niet lijkt te lukken, maar het gaat om te kijken naar wat jou wel zou kunnen helpen. Kijk naar wat wel helpt als doel om je beter te voelen. Geef jezelf ook echt een kans op iets wat helpt door er tijd en energie in te steken.
Er is geen quickfix, dus het is een trial and error proces waarbij jij de aangewezen persoon bent om uit te vinden wat voor jou werkt. Dat kost tijd en energie, dat kan niemand anders voor je doen.
Nogmaals de vraag wat jou er van weerhoudt om door te zetten? Wat heb je nodig om wel door te gaan? Wat maakt het wel de moeite waard voor je om die vijfde dag te vervolgen?
[ Bericht 5% gewijzigd door Scary_Mary op 19-09-2020 15:02:42 ]
Waaraan merk je dat ie boos is? Boos ipv geschrokken bijvoorbeeld.quote:
[..]
[..]
Ik verlies soms de hulp hij wil denk ik dat ik die pillen neem en zeg dat alles goed gaat. Vorige keer toen die boos was, was toen ik iets teveel pillen had gepakt van iets niet echt een poging om er niet meer te zijn maar ik had de brui aan al die kut pillen met hun bijwerkingen dus heb ik ze gewoon voor de hele week in een keer gepakt uit gif.
ik zeg altijd dat ik het ook niet weet wat moet ik anders zeggen ik weet het niet.
Je pillen zijn geen snoepjes, dus ik kan me wel een beetje voorstellen dat het problematisch is als je die niet volgens voorschrift slikt. Te veel of te weinig, het zorgt er in ieder geval voor dat jij niet in balans kan komen en daar heb je vooral jezelf mee. Het staat ook haaks op stabieler en rustiger willen worden, dus dat geeft tegenstrijdige signalen af aan je behandelaar.
Als je het doet omdat je je machteloos voelt of iets (anders) duidelijk wil maken, dan is je voorschrift door de war gooien een omslachtigere en niet bepaald ongevaarlijke tactiek. Ineffectief op z'n minst, om niet te zeggen nogal averechts..
Hebben jullie het gehad over andere manieren om je veiliger af te kunnen reageren? Dat je je emotie op een andere manier kwijt kan.
Heb je misschien ook een andere manier waarop je je machteloze gevoel duidelijk zou kunnen maken aan je behandelaar?
Het kan überhaupt niet zo zijn als jij je niet aan het voorschrift houdt. (Tenminste, uitgaande van de onderliggende klachten waarvoor je iets als Risperdal voorgeschreven krijgt).quote:waarom zouden mensen zeggen dat jij geen gelijk hebt? ik denk dat psychiaters het niet slecht bedoelen maar soms is het lastig communiceren met ze en ik denk dat mensen ook de frustraties vergeten bijvoorbeeld ook nu ben ik zelf best gefrustreerd ik bedoel vandaag was best een rot dag en mensen denken oh je gaat naar psychiaiter pakt wat hij voorschrijft en boem je bent beter. Was het maar zo...
Je kan makkelijker in gesprek gaan over aanpassen van de medicatie als je wel het voorschrift aanhoudt, je voorbij de eerste aanloopperiode bent en het dan nog teveel in de weg zit. Niet alle medicijnen kunnen zonder vervelende bijwerkingen, maar het idee is wel dat het meer op zou moeten leveren dan dat het je kost.
Soms komt dat duidelijker naar voren als je een voor- en nadelenlijstje maakt. Je behandelaar kan helpen verduidelijken wat de werking van zo een medicijn is en beter inzichtelijk maken wat het op zou moeten leveren. Geen magische pil die alle problemen oplost, maar die mee helpt aan een stabielere basis van waar af je weer vooruit kan werken.
Als jij denkt dat zoiets jou beter kan motiveren om je aan het voorschrift te houden, maak dan samen zo een overzicht. Zet er naast de voor en tegens ook een soort tijdslijn bij, zodat duidelijk is wanneer je de eerste aanloopperiode weer voorbij bent. Dat is dus iedere keer nadat je afgeweken bent van het voorschrift.
Zo maak je inzichtelijk waar je bent in de behandeling en kun je het ook een beetje als een signaleringsplan gebruiken, zodat je in gesprek kan over de bijwerkingen die overblijven bij gebruik zoals voorgeschreven.
Ik zou speciaal onderwijs niet direct als minder zien. Kijkend naar het reguliere onderwijs is er op wat hippe rugzaklabels met wat budget na niet zoveel tijd en geld extra te besteden aan andere manieren, als het reguliere niet voldoende toereikend is.quote:maar waarom zou jij in speciaal onderwijs moeten zitten denk dat jij slimmer bent dan mij haha je schrijft beter dan ik dat doe. en dat stemt me wel droevig dat mensen jou zo neerpraten maar mij ook.... zo van alsof er geen plek is voor ons in de maatschappij alleen op speciaalonderwijs of gewoon niet.
Het kan dus betekenen dat iemand op speciaal onderwijs juist beter uit de voeten kan, omdat daar de standaard beter aansluit of er meer flexibiliteit is om het passender te laten werken.
Klinkt heel begrijpelijk, dan wijs ik graag nog eens naar de buddyprojecten als je niet zo iemand in je omgeving hebt.quote:
[..]
ik zou gewoon willen dat iemand eens de tijd nam om met me te praten en niet met enkele zinnen komt van die standaard zinnetjes uit de cartoon series van vroeger.
Het leven is alleen geen film en heel veel mensen hebben nooit zulke gesprekken met hun ouders. Dat maakt films denk ik ook zo populair, want je kan ontsnappen naar een andere wereld en wegzwijmelen bij hoe het zou kunnen of moeten zijn (in onze ogen).quote:[..]
kreeg ik ze maar ik zie in films dan zo'n vader tot zijn zoon praten over het leven, mijn vader heeft nooit echt met me gepraat snap je, mensen in mijn omgeving ook niet echt.
Maar ja, alle energie die je steekt in hoe het had moeten zijn, gaat niet naar hoe het wel zou kunnen zijn. Zeker als je beperkte energie hebt, is dit wel belangrijk om op te letten.
In hoeverre is je onvrede uiten over wat je mist functioneel en onderdeel van een rouwproces of iets in die trant?
Ergens is een grens, niet per se een harde lijn, waar het nuttig is en waar het overgaat in een soort plaat die blijft hangen en tegen je gaat werken. En waarom?
Moet je je eerst gehoord voelen of erkend door iemand daarin voor je verder denkt te kunnen? Of kun je het in jezelf (leren) vinden, zodat je niet afhankelijk blijft van andermans reactie daarop.
|
|
