R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Soms wil ik luchten wat ik op mijn lever heb. Dan zeggen ze: komt wel goed. Soms komt niets meer goed als je in hout snijdt kan je ook het hout kapot maken of scheef boren.
Maar ook dan zeggen Ze van je vindt de ware wel of dat op elk potje een dekseltje past. Maar ik zeg dan altijd dat ik een potje ben zonder schroefdraad. Vaak zeggen ze dan dat ik te negatief ben
Het glas is half leeg iemand heeft de goeie lekkere helft opgedronken en mij in de ellende laten zitten.
Alleen waarom zegt iedereen dan van dat waardeloze advies. Dat ik wel geluk kan vinden of moet spelen met de kaarten die ik heb. Ze willen gewoon van me afzijn en laten me dus alleen. Ze zeggen eigenlijk praat niet met me.
Soms denk ik terug aan zo'n oude film met een jongetje. Die film was zwart wit en jongetje werd gepest maar hij had zo'n rode balkon en was er vriendjes mee. Op het einde schoten pestkoppen die ballon dood. Ik voel me soms dat jongetje maar soms ook de ballon.
Als jongetje wil ik graag maatjes zijn met zo'n ballon maar pesterijen en zo houden mij weg.
Als ballon wil ik gewoon vrij zijn van alles maar het jongetje zegt blijft hier blijf bij me. Maar in mijn geval zou ik gewoon wegwaaien denk ik niemand wil bij mij zijn.
En wanneer ik dat zeg krijg ik alleen onzin als dat het wel goed komt of dat ik de ware wel ga vinden. Ik ben geen prins op een wit paard ik ben een bedelaar op een kakkerlak of bedwants ik snap wel waarom niemand me wil maar waarom nooit eerlijkheid.
Het is alsof ik de fantoom van de opera ben alleen zijn ze bang dat ik ga ontvoeren dus zeggen ze allemaal dat ik niet lelijk ben, geen loser ben en zeker geen mislukkeling maar ik geloof ze niet. Ik wil ook niemand ontvoeren maar een slagersmes in dat domme lachende gezicht van mezelf steken wanneer iemand weer zoiets zegt zou ik wel soms willen het maakt mij boos.
Niemand wil mij helpen ze willen gewoon van me af.
Maar ook dan zeggen Ze van je vindt de ware wel of dat op elk potje een dekseltje past. Maar ik zeg dan altijd dat ik een potje ben zonder schroefdraad. Vaak zeggen ze dan dat ik te negatief ben
Het glas is half leeg iemand heeft de goeie lekkere helft opgedronken en mij in de ellende laten zitten.
Alleen waarom zegt iedereen dan van dat waardeloze advies. Dat ik wel geluk kan vinden of moet spelen met de kaarten die ik heb. Ze willen gewoon van me afzijn en laten me dus alleen. Ze zeggen eigenlijk praat niet met me.
Soms denk ik terug aan zo'n oude film met een jongetje. Die film was zwart wit en jongetje werd gepest maar hij had zo'n rode balkon en was er vriendjes mee. Op het einde schoten pestkoppen die ballon dood. Ik voel me soms dat jongetje maar soms ook de ballon.
Als jongetje wil ik graag maatjes zijn met zo'n ballon maar pesterijen en zo houden mij weg.
Als ballon wil ik gewoon vrij zijn van alles maar het jongetje zegt blijft hier blijf bij me. Maar in mijn geval zou ik gewoon wegwaaien denk ik niemand wil bij mij zijn.
En wanneer ik dat zeg krijg ik alleen onzin als dat het wel goed komt of dat ik de ware wel ga vinden. Ik ben geen prins op een wit paard ik ben een bedelaar op een kakkerlak of bedwants ik snap wel waarom niemand me wil maar waarom nooit eerlijkheid.
Het is alsof ik de fantoom van de opera ben alleen zijn ze bang dat ik ga ontvoeren dus zeggen ze allemaal dat ik niet lelijk ben, geen loser ben en zeker geen mislukkeling maar ik geloof ze niet. Ik wil ook niemand ontvoeren maar een slagersmes in dat domme lachende gezicht van mezelf steken wanneer iemand weer zoiets zegt zou ik wel soms willen het maakt mij boos.
Niemand wil mij helpen ze willen gewoon van me af.
Als je toch al weet dat je geen eerlijkheid krijgt waarom er naar blijven vragen
“And forget not that the earth delights to feel your bare feet and the winds long to play with your hair.”
Impotentie is dat je hem niet omhoog krijgt. Geen kinderen kunnen krijgen is dat je onvruchtbaar bent.
Waarom blijven leven als het leven nutteloos is?quote:Op dinsdag 15 september 2020 21:53 schreef Fok-it het volgende:
Als je toch al weet dat je geen eerlijkheid krijgt waarom er naar blijven vragen
Ja wat is dat voor een achterlijke wedervraag? Geef gewoon antwoord op mijn vraag,. Je bent kennelijk ontevreden met de manier waarop mensen je motiveren om wat van je leven te maken en je hoop geven voor de toekomst. Prima,maar waarom blijf je daar dan naar zoeken? Je wilt het toch niet horen.quote:
[..]
Waarom blijven leven als het leven nutteloos is?
“And forget not that the earth delights to feel your bare feet and the winds long to play with your hair.”
Is er niet een manier waarop je aan je zelfbeeld kan werken?
Misschien kan je dat aan je psycholoog vragen of ben je er al mee bezig, dat weet ik niet.
Uit wat je typt haal ik dat je heel erg negatief over jezelf denkt. Dit is echt totaal niet nodig en ook niet waar.
Ik zeg niet dat ik het niet snap, het is alleen dat ik denk dat het nergens voor nodig is.
Je doet jezelf er onnodig pijn mee om zo over jezelf te denken.
Iedereen heeft zijn goede en slechte kanten. Maar als je continu focust op je wat mindere kanten zijn, en je gelooft complimenten of goedbedoelde opmerkingen die je krijgt ook niet, dan weten mensen ook niet meer wat ze moeten doen. Ik denk juist niet dat ze van je af willen, alleen ze vinden het moeilijk om er mee om te gaan, omdat zij misschien ook wel aanvoelen dat jij helemaal niet zo veel van jezelf houdt.
Misschien kan je eens voor jezelf opschrijven wat je goed/leuk vind aan jezelf? En hier aandacht aan besteden?
Of misschien een hobby vinden (of misschien heb je die al) waar je goed in bent en wat je leuk vind om te doen?
Als jij gelukkiger bent met jezelf, dan straal je dat ook uit en dan ben je ook wat uitnodigender voor mensen.
En zo kom je vanzelf iemand tegen die bij jou past. Maar als jij niet van jezelf gaat houden en jezelf accepteert zoals je bent, kan je ook niet verwachten dat een ander dat gaat doen.
Misschien kan je dat aan je psycholoog vragen of ben je er al mee bezig, dat weet ik niet.
Uit wat je typt haal ik dat je heel erg negatief over jezelf denkt. Dit is echt totaal niet nodig en ook niet waar.
Ik zeg niet dat ik het niet snap, het is alleen dat ik denk dat het nergens voor nodig is.
Je doet jezelf er onnodig pijn mee om zo over jezelf te denken.
Iedereen heeft zijn goede en slechte kanten. Maar als je continu focust op je wat mindere kanten zijn, en je gelooft complimenten of goedbedoelde opmerkingen die je krijgt ook niet, dan weten mensen ook niet meer wat ze moeten doen. Ik denk juist niet dat ze van je af willen, alleen ze vinden het moeilijk om er mee om te gaan, omdat zij misschien ook wel aanvoelen dat jij helemaal niet zo veel van jezelf houdt.
Misschien kan je eens voor jezelf opschrijven wat je goed/leuk vind aan jezelf? En hier aandacht aan besteden?
Of misschien een hobby vinden (of misschien heb je die al) waar je goed in bent en wat je leuk vind om te doen?
Als jij gelukkiger bent met jezelf, dan straal je dat ook uit en dan ben je ook wat uitnodigender voor mensen.
En zo kom je vanzelf iemand tegen die bij jou past. Maar als jij niet van jezelf gaat houden en jezelf accepteert zoals je bent, kan je ook niet verwachten dat een ander dat gaat doen.
hoop doet leven. daarom. slottekequote:Op dinsdag 15 september 2020 21:49 schreef Dullahan het volgende:
Als ballon wil ik gewoon vrij zijn van alles maar het jongetje zegt blijft hier blijf bij me. Maar in mijn geval zou ik gewoon wegwaaien denk ik niemand wil bij mij zijn.
Ik noem een henkie spanky, tinny treus en natuurlijk willy wortel. Allemaal helden uit de brouwerij.
Je bent ervan overtuigd dat je altijd alleen gaat blijven. Waarom is het nog onderwerp van gesprek? Snijd het onderwerp niet meer aan, dat scheelt je dan al die ellende van goedbedoelde adviezen en het gevoel dat ze je een zeur vinden.
The love you take is equal to the love you make.
Gewoon het komt wel goed is nergens op gebaseerd. Is hetzelfde als ik zeg je gaat volgend jaar veel pijn krijgen. Waar slaat het opquote:
[..]
Ja wat is dat voor een achterlijke wedervraag? Geef gewoon antwoord op mijn vraag,. Je bent kennelijk ontevreden met de manier waarop mensen je motiveren om wat van je leven te maken en je hoop geven voor de toekomst. Prima,maar waarom blijf je daar dan naar zoeken? Je wilt het toch niet horen.
Natuurlijk is het nergens op gebaseerd. Maar wil je dan dat mensen redeneren vanuit een negatiever perspectief waar het gebruikelijke antwoord is: Nee klopt, bij sommige mensen komt het inderdaad nooit goed, deze mensen zijn vanaf hun geboorte bestemd voor ellende, daar kan jij zomaar eens bij horenquote:
[..]
Gewoon het komt wel goed is nergens op gebaseerd. Is hetzelfde als ik zeg je gaat volgend jaar veel pijn krijgen. Waar slaat het op
Denk je dat je blij wordt als je zulke reacties zou krijgen?
“And forget not that the earth delights to feel your bare feet and the winds long to play with your hair.”
Deels wel.quote:
Ze zeggen eigenlijk praat niet met me.
Vaak klagen mensen niet om een oplossing te krijgen maar om hun problemen even te ventileren.
Anderen willen daar best in mee gaan maar dat kost hun wel energie.
In plaats van op een een gegeven moment te zeggen "Hou nu je klep, ik word moe van je." geven ze je dan een advies.
En natuurlijk zijn er ook mensen die oprecht denken dat je voor een oplossing komt.
Want waarom zou je anders je problemen aan iemand uitleggen?
2147483647 angels can dance on the point of a needle.
Add one and they will all turn into devils.
Add one and they will all turn into devils.
Ik vind het lastig, leraren zeiden dat nooit wat van me terecht zou komen. Op de basisschool trof ik al problemen en werd ik geschorst.quote:
Is er niet een manier waarop je aan je zelfbeeld kan werken?
Misschien kan je dat aan je psycholoog vragen of ben je er al mee bezig, dat weet ik niet.
Uit wat je typt haal ik dat je heel erg negatief over jezelf denkt. Dit is echt totaal niet nodig en ook niet waar.
Ik zeg niet dat ik het niet snap, het is alleen dat ik denk dat het nergens voor nodig is.
Je doet jezelf er onnodig pijn mee om zo over jezelf te denken.
Iedereen heeft zijn goede en slechte kanten. Maar als je continu focust op je wat mindere kanten zijn, en je gelooft complimenten of goedbedoelde opmerkingen die je krijgt ook niet, dan weten mensen ook niet meer wat ze moeten doen. Ik denk juist niet dat ze van je af willen, alleen ze vinden het moeilijk om er mee om te gaan, omdat zij misschien ook wel aanvoelen dat jij helemaal niet zo veel van jezelf houdt.
Misschien kan je eens voor jezelf opschrijven wat je goed/leuk vind aan jezelf? En hier aandacht aan besteden?
Of misschien een hobby vinden (of misschien heb je die al) waar je goed in bent en wat je leuk vind om te doen?
Als jij gelukkiger bent met jezelf, dan straal je dat ook uit en dan ben je ook wat uitnodigender voor mensen.
En zo kom je vanzelf iemand tegen die bij jou past. Maar als jij niet van jezelf gaat houden en jezelf accepteert zoals je bent, kan je ook niet verwachten dat een ander dat gaat doen.
Op ouderavonden ging dat ook mis kwamen mijn ouders boos thuis. Altijd zeuren dat ik niks deed. Toen kropte ik alles op en werd ik heel erg bang voor iedereen omdat alles. Als ik wel wat deed was het verkeerd en werd ik geschorst deed ik niks was het ook niet goed.
Ik heb toen heel negatief beeld ontwikkelt over mezelf en ook wel het leven. De huisarts heeft me toen een beetje gered.
Ik ben het met je eens dat ik mezelf veel pijn aandoe maar andere zijn begonnen en het is gebleven wat zij in gang hebben gezet. Vroeger kon ik er nog minder mee omgaan maar nu beter. Ik huil niet meer eigenlijk.
Ik denk dat ik niet van mezelf hou. Ik wil weg van mezelf denk ik. Maar ik kan mezelf niet voorbij rennen.
Met dat opschrijven wil ik wel eens proberen. Bedankt dat je luistert en eigenlijk wel wil helpen. Dat het misschien moeilijk is voor andere om me zo te zien ben ik nooit veel bij stilgestaan omdat ik altijd denk dat ze me gewoon niet begrijpen en ik ze oncomfortabel maak. Misschien zouden ze me ook liever anders zien.
Nee maar dan weet ik tenminste dat ze me ook niet willen helpen. Wil je weten hoe triest het is dat alleen een psychiater, psycholoog en huisarts je willen helpen? En de psychiater was laatst boos omdat ik met mijn medicatie was gestopt. Dus zelfs daar gaat het misquote:
[..]
Natuurlijk is het nergens op gebaseerd. Maar wil je dan dat mensen redeneren vanuit een negatiever perspectief waar het gebruikelijke antwoord is: Nee klopt, bij sommige mensen komt het inderdaad nooit goed, deze mensen zijn vanaf hun geboorte bestemd voor ellende, daar kan jij zomaar eens bij horen
Maar wat moet ik dan doen? Want ik wil wel echt uit die negatieve cirkel komen.quote:
[..]
Deels wel.
Vaak klagen mensen niet om een oplossing te krijgen maar om hun problemen even te ventileren.
Anderen willen daar best in mee gaan maar dat kost hun wel energie.
In plaats van op een een gegeven moment te zeggen "Hou nu je klep, ik word moe van je." geven ze je dan een advies.
En natuurlijk zijn er ook mensen die oprecht denken dat je voor een oplossing komt.
Want waarom zou je anders je problemen aan iemand uitleggen?
Nee, dat alleen een psychiater, psycholoog en huisarts je kunnen helpen, niet willen. Dat is wat anders.quote:
[..]
Nee maar dan weet ik tenminste dat ze me ook niet willen helpen. Wil je weten hoe triest het is dat alleen een psychiater, psycholoog en huisarts je willen helpen? En de psychiater was laatst boos omdat ik met mijn medicatie was gestopt. Dus zelfs daar gaat het mis
En natuurlijk is hij daar boos over. Zomaar met medicatie stoppen kan serieuze klachten veroorzaken.
“And forget not that the earth delights to feel your bare feet and the winds long to play with your hair.”
Echt kunnen ook niet want ben best lang bezig. Maar ze willen wel.quote:
[..]
Nee, dat alleen een psychiater, psycholoog en huisarts je kunnen helpen, niet willen. Dat is wat anders.
En natuurlijk is hij daar boos over. Zomaar met medicatie stoppen kan serieuze klachten veroorzaken.
Ja maar soms is het gewoon vervelend dat zei ik hem ook het is frustrerend. Ik slik van alles wat maar beter, beter wordt het dan niet. Soms zou ik gewoon op een eilandje willen zitten.
Gewoon 1x per jaar een voedselpakket met dingen die niet over de datum gaan.
Hiermee bedoel ik niet dat je je daarover schuldig moet voelen hé. Want die mensen kunnen het waarschijnlijk het wel dragen als je het tegen ze zegt, ze zijn ook waarschijnlijk ook blij dat je het wel met ze bespreekt, maar het doet hen ook pijn om te zien dat jij zo over jezelf denkt.quote:
[..]
Ik vind het lastig, leraren zeiden dat nooit wat van me terecht zou komen. Op de basisschool trof ik al problemen en werd ik geschorst.
Op ouderavonden ging dat ook mis kwamen mijn ouders boos thuis. Altijd zeuren dat ik niks deed. Toen kropte ik alles op en werd ik heel erg bang voor iedereen omdat alles. Als ik wel wat deed was het verkeerd en werd ik geschorst deed ik niks was het ook niet goed.
Ik heb toen heel negatief beeld ontwikkelt over mezelf en ook wel het leven. De huisarts heeft me toen een beetje gered.
Ik ben het met je eens dat ik mezelf veel pijn aandoe maar andere zijn begonnen en het is gebleven wat zij in gang hebben gezet. Vroeger kon ik er nog minder mee omgaan maar nu beter. Ik huil niet meer eigenlijk.
Ik denk dat ik niet van mezelf hou. Ik wil weg van mezelf denk ik. Maar ik kan mezelf niet voorbij rennen.
Met dat opschrijven wil ik wel eens proberen. Bedankt dat je luistert en eigenlijk wel wil helpen. Dat het misschien moeilijk is voor andere om me zo te zien ben ik nooit veel bij stilgestaan omdat ik altijd denk dat ze me gewoon niet begrijpen en ik ze oncomfortabel maak. Misschien zouden ze me ook liever anders zien.
Dat wat er tegen je gezegd is op school mag een leraar helemaal niet tegen een kind zeggen.
Heel veel leraren doen dat trouwens wel, zeggen tegen kinderen dat ze niks/weinig kunnen en dat er niks van terecht gaat komen. Maar daarmee maak je iemand kapot. Het is ontzettend laag en gemeen om zoiets te zeggen, en het zegt wat over hen, niet over jou. Er zijn echt wel dingen die jij heel goed kan. Soms moet je dat even uitvinden.
Probeer je gedachten om te buigen, ook al is dat moeilijk. Je moet niet tegen jezelf de negativiteit herhalen wat al die jaren tegen je gezegd is. Je moet jezelf vergeven, en ook jezelf het beste gunnen.
Je zegt, het leven heeft geen nut. Het leven heeft ook misschien wel helemaal geen nut, maar waarom zou je het dan niet zo comfortabel mogelijk maken voor jezelf? Door bijvoorbeeld eerst eens te stoppen met jezelf zo naar beneden te halen.
Het is nooit te laat om er iets van proberen te maken, wat voor moeilijkheden het leven ook op je afstuurt.
Maar dan moet je er wel voor open staan en ook zelf de controle durven te nemen.
Ja, veel dingen overkomen je en kan je niks aan doen of veranderen, maar hoe je ermee omgaat is uiteindelijk wat telt en dat is waar je kracht ligt. En het geeft niet als je daar hulp bij nodig hebt. Veel mensen hebben er hulp bij nodig, ook al voelt het soms alsof je de enige bent.
Ik ben me er van bewust dat ik nu helemaal positief zit te praten, en natuurlijk is het allemaal niet zo makkelijk en 1 2 3 op te lossen, maar hoe je over jezelf denkt en hoe je met dingen omgaat kan al een wereld van verschil maken, hoe moeilijk je leven ook is.
Logisch, de medicijnen krijg je waarschijnlijk niet voor niets voorgeschreven. Door zelfstandig en zonder overleg te stoppen kun je je klachten verergeren. En dat kan ook invloed hebben op je communicatie, zowel naar andere mensen toe als hoe je zelf open staat voor feedback. Bijvoorbeeld waarom anderen denken dat bepaalde dingen momenteel in jouw huidige toestand niet in jouw voordeel zou kunnen werken.quote:
[..]
Nee maar dan weet ik tenminste dat ze me ook niet willen helpen. Wil je weten hoe triest het is dat alleen een psychiater, psycholoog en huisarts je willen helpen? En de psychiater was laatst boos omdat ik met mijn medicatie was gestopt. Dus zelfs daar gaat het mis
Wat voor hulp zou je willen krijgen? Iets wat werkt lijkt me evident jouw wens, maar het helpt als je concreet kan noemen wat voor hulp je waarvoor zou willen krijgen.
Wat is het doel waar je aan wil werken en wat heb je daarvoor nodig denk je?
Schuldig voel ik me niet meer zo. Ik ben alleen soms woedend op mezelf en teleurgesteld. Zoals jij zegt leraren mogen dat niet zeggen tegen kinderen. Maar vaak ben ik boos of woedend op mezelf dat ik altijd gewoon braaf gegaan ben en luisterde. Waarom liep ik niet gewoon weg? Dat neem ik mezelf kwalijk daardoor haat ik mezelf. Vroeger sloeg ik dan vaak ook met mijn blote vuist mijn knokkels kapot tegen de muur. Gelukkig doe ik dat niet meer.quote:
[..]
Hiermee bedoel ik niet dat je je daarover schuldig moet voelen hé. Want die mensen kunnen het waarschijnlijk het wel dragen als je het tegen ze zegt, ze zijn ook waarschijnlijk ook blij dat je het wel met ze bespreekt, maar het doet hen ook pijn om te zien dat jij zo over jezelf denkt.
Dat wat er tegen je gezegd is op school mag een leraar helemaal niet tegen een kind zeggen.
Heel veel leraren doen dat trouwens wel, zeggen tegen kinderen dat ze niks/weinig kunnen en dat er niks van terecht gaat komen. Maar daarmee maak je iemand kapot. Het is ontzettend laag en gemeen om zoiets te zeggen, en het zegt wat over hen, niet over jou. Er zijn echt wel dingen die jij heel goed kan. Soms moet je dat even uitvinden.
Probeer je gedachten om te buigen, ook al is dat moeilijk. Je moet niet tegen jezelf de negativiteit herhalen wat al die jaren tegen je gezegd is. Je moet jezelf vergeven, en ook jezelf het beste gunnen.
Je zegt, het leven heeft geen nut. Het leven heeft ook misschien wel helemaal geen nut, maar waarom zou je het dan niet zo comfortabel mogelijk maken voor jezelf? Door bijvoorbeeld eerst eens te stoppen met jezelf zo naar beneden te halen.
Het is nooit te laat om er iets van proberen te maken, wat voor moeilijkheden het leven ook op je afstuurt.
Maar dan moet je er wel voor open staan en ook zelf de controle durven te nemen.
Ja, veel dingen overkomen je en kan je niks aan doen of veranderen, maar hoe je ermee omgaat is uiteindelijk wat telt en dat is waar je kracht ligt. En het geeft niet als je daar hulp bij nodig hebt. Veel mensen hebben er hulp bij nodig, ook al voelt het soms alsof je de enige bent.
Ik ben me er van bewust dat ik nu helemaal positief zit te praten, en natuurlijk is het allemaal niet zo makkelijk en 1 2 3 op te lossen, maar hoe je over jezelf denkt en hoe je met dingen omgaat kan al een wereld van verschil maken, hoe moeilijk je leven ook is.
Het gaat daarom soms ook wel beter. Ik ben best ver gekomen maar die woede en pijn slokken mij soms op. Dat ik mijn borst gewoon wil openscheuren zo Dat het eruit kan.
En je hebt zeker gelijk dat ik het comfortabel moet maken. Laatste tijd lukt het soms ook wel sinds kort doe ik vaker een boek luisteren dat vind ik wel leuk en soms probeer ik op aanraden van de psycholoog wat yoga te doen.
Maar ik vind het moeilijk ermee om te gaan met tegenslag. Soms gaat alles goed en dan slaat alles om en wil ik gewoon even weg zijn van alles ben ik onrustig en gaat er een hoop herrie af in mijn hoofd.
Ook jouw berichten nu doen mij pijn ik weet niet waarom het ligt ook niet aan jou. Maar dan denk ik weer aan al die pijn word ik boos op mezelf en verdrietig dat jij of iemand als jou er niet was toen ik dat kind in de klas was. En ook je aardigheid doet pijn ik ga nu denk ik proberen wat te slapen als ik nog meer ga schrijvrn ben ik bang dat ik wakker ga blijven liggen.
En het ligt niet aan jou dus neem het niet persoonlijk.
Nee, geen probleem, ik vat het niet persoonlijk op. Ik kan het ergens wel begrijpen. Ik ga er ook te positief op in en ik praat ook maar vanuit mezelf.quote:
[..]
Schuldig voel ik me niet meer zo. Ik ben alleen soms woedend op mezelf en teleurgesteld. Zoals jij zegt leraren mogen dat niet zeggen tegen kinderen. Maar vaak ben ik boos of woedend op mezelf dat ik altijd gewoon braaf gegaan ben en luisterde. Waarom liep ik niet gewoon weg? Dat neem ik mezelf kwalijk daardoor haat ik mezelf. Vroeger sloeg ik dan vaak ook met mijn blote vuist mijn knokkels kapot tegen de muur. Gelukkig doe ik dat niet meer.
Het gaat daarom soms ook wel beter. Ik ben best ver gekomen maar die woede en pijn slokken mij soms op. Dat ik mijn borst gewoon wil openscheuren zo Dat het eruit kan.
En je hebt zeker gelijk dat ik het comfortabel moet maken. Laatste tijd lukt het soms ook wel sinds kort doe ik vaker een boek luisteren dat vind ik wel leuk en soms probeer ik op aanraden van de psycholoog wat yoga te doen.
Maar ik vind het moeilijk ermee om te gaan met tegenslag. Soms gaat alles goed en dan slaat alles om en wil ik gewoon even weg zijn van alles ben ik onrustig en gaat er een hoop herrie af in mijn hoofd.
Ook jouw berichten nu doen mij pijn ik weet niet waarom het ligt ook niet aan jou. Maar dan denk ik weer aan al die pijn word ik boos op mezelf en verdrietig dat jij of iemand als jou er niet was toen ik dat kind in de klas was. En ook je aardigheid doet pijn ik ga nu denk ik proberen wat te slapen als ik nog meer ga schrijvrn ben ik bang dat ik wakker ga blijven liggen.
En het ligt niet aan jou dus neem het niet persoonlijk.
Helaas, hoe klote het ook is, je kan het verleden niet veranderen. Het is gebeurd. Vind je het ook geen goede kwaliteit van jezelf dat je bent gebleven, dat je hebt geluisterd? Blijkbaar wilde jij wel je best doen en wat leren op die school. Vergeef jezelf.
Ik snap dat je liever had gewild dat het destijds anders was gegaan, of dat er iemand voor je was, maar misschien kan je proberen om juist nu die persoon die jij toen nodig had voor jezelf te zijn.
Tegenslag is ook moeilijk om mee om te gaan. En het zal ook nooit helemaal goed komen (bij niemand overigens, ook al zijn mensen er erg goed in hun leven leuker en perfecter over te laten komen dan het is).
Je zal altijd tegenslagen tegen komen en je zal altijd momenten hebben waarop je het gevoel hebt dat je uit elkaar knapt van woede/angst/verdriet. Je zal moeten accepteren dat dat bij het leven hoort. Mijn vader zei altijd, 'leren surfen op de golf'. Dat betekent dat je het over je heen laat komen, de ups en downs, het accepteert dat het rotgevoel er is. Is niet makkelijk maar misschien kan je proberen zo te denken.
Ik hoop dat je er wat aan hebt.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 15-09-2020 22:58:14 ]
Als dit steeds je reactie is snap ik wel dat ze van je af willen. Wellicht jezelf minder zwartgallig uiten, aandragen wat je wel al gedaan hebt of iets en meer inhoudelijk praten ipv de ene dooddoener na de andere. Dan zijn mensen meer bereid met je in gesprek te gaan.quote:
[..]
Waarom blijven leven als het leven nutteloos is?
Het slaat op het feit dat de mensen die zeggen dat het wel goed komt, ooit zelf in de put hebben gezeten, en er weer uit zijn gekomen.quote:
[..]
Gewoon het komt wel goed is nergens op gebaseerd. Is hetzelfde als ik zeg je gaat volgend jaar veel pijn krijgen. Waar slaat het op
Google is your friend, abuse your friends
Dat van vroeger op school en al het onrecht dat je is aangedaan is niet jouw schuld. Zij deden dit! Zij hebben daar schuld aan.
Maar nu zijn zij niet meer in je leven en ben jij helaas degene die jezelf pijn doet en je die pijn maar blijft laten herbeleven.
En het klinkt zooooooo klote-simpel en achterlijk maar het komt er wel op neer dat dat verleden los laten eigenlijk het enige is wat je kan doen. En vers starten, met een nieuw blaadje in je boek. Maar nogmaals: klinkt veel makkelijker dan dat het is.
Ik vind ook niet dat je een loser bent, ik weet een beetje van je problemen en ik vind je net erg sterk!
Ik kan me voorstellen dat mensen die de skills niet hebben om je te helpen maar dit wel graag zouden willen alleen maar afkomen met: het komt wel goed! Maar ze bedoelen dit op het einde van de rit wel positief en willen je gewoon een duwtje in de rug geven. Onthou gewoon dat heel veel mensen helemaal niet goed om kunnen gaan met zwaardere problematiek, al helemaal niet als er nu niets op te lossen valt. Er is nu geen leerkracht die je naar beneden haalt, dus wie kunnen ze gaan aanspreken dan?
Denk inderdaad ook niet dat voor iedereen het leven over roosjes gaat he. Dat lijkt vaak wel zo met al die leuke insta en andere media. Maar bij hun thuis raakt de shit ook the fan he! Heel veel is schone schijn.
Maar nu zijn zij niet meer in je leven en ben jij helaas degene die jezelf pijn doet en je die pijn maar blijft laten herbeleven.
En het klinkt zooooooo klote-simpel en achterlijk maar het komt er wel op neer dat dat verleden los laten eigenlijk het enige is wat je kan doen. En vers starten, met een nieuw blaadje in je boek. Maar nogmaals: klinkt veel makkelijker dan dat het is.
Ik vind ook niet dat je een loser bent, ik weet een beetje van je problemen en ik vind je net erg sterk!
Ik kan me voorstellen dat mensen die de skills niet hebben om je te helpen maar dit wel graag zouden willen alleen maar afkomen met: het komt wel goed! Maar ze bedoelen dit op het einde van de rit wel positief en willen je gewoon een duwtje in de rug geven. Onthou gewoon dat heel veel mensen helemaal niet goed om kunnen gaan met zwaardere problematiek, al helemaal niet als er nu niets op te lossen valt. Er is nu geen leerkracht die je naar beneden haalt, dus wie kunnen ze gaan aanspreken dan?
Denk inderdaad ook niet dat voor iedereen het leven over roosjes gaat he. Dat lijkt vaak wel zo met al die leuke insta en andere media. Maar bij hun thuis raakt de shit ook the fan he! Heel veel is schone schijn.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Waarom schrijven ze dat dan niet zo letterlijk?quote:Op woensdag 16 september 2020 03:24 schreef Metalfrost het volgende:
Het slaat op het feit dat de mensen die zeggen dat het wel goed komt, ooit zelf in de put hebben gezeten, en er weer uit zijn gekomen.
Gaan ze daar dood aan?
Naar mijn mening de sociale ziektes van deze tijd:
- Eigen ervaringen als algemeenheden presenteren. Vervolgens niet meer ingaan op de vraag waarom hun ervaring nou zo vergelijkbaar is met die van een ander. Niet aan de details hebben gedacht want het is toch maar een vreemde. Maar dan tegelijkertijd eisen dat die vreemde dankbaar is.
- Niet luisteren/lezen, helft van wat ander schrijft/zegt negeren als het niet in eigen straatje en bij vooringenomen bij voorbaat vastgeroeste mening past
- Totaal niet verantwoordelijk voelen voor eigen uitspraken; wat vaagheden droppen en dan vervolgens in aanvalmodus schieten bij iedere kritische vraag erover
- Uitspraken niet onderbouwen. Wie heeft feiten nodig als niemand het iets interesseert
- Minachtende houding naar iedereen die geen instant succes heeft in het leven
- Voor de ander relativeren; is altijd een stuk makkelijker dan voor jezelf maar dat lijken mensen te vergeten. Ik snap het ergens wel, misschien dat het in sommige gevallen helpt.
Misschien is iemand anders ook weer bj die anderen begonnen, omdat ze een slechte jeugd hebbeb gehad of iets dergelijks. Ga je kijken wie eigenlijk de echte oorspronkelijke oorzaak is kom je bij de steentijd uit.quote:
Ik vind het lastig, leraren zeiden dat nooit wat van me terecht zou komen. Op de basisschool trof ik al problemen en werd ik geschorst.
Op ouderavonden ging dat ook mis kwamen mijn ouders boos thuis. Altijd zeuren dat ik niks deed. Toen kropte ik alles op en werd ik heel erg bang voor iedereen omdat alles. Als ik wel wat deed was het verkeerd en werd ik geschorst deed ik niks was het ook niet goed.
Ik heb toen heel negatief beeld ontwikkelt over mezelf en ook wel het leven. De huisarts heeft me toen een beetje gered.
Ik ben het met je eens dat ik mezelf veel pijn aandoe maar andere zijn begonnen en het is gebleven wat zij in gang hebben gezet. Vroeger kon ik er nog minder mee omgaan maar nu beter. Ik huil niet meer eigenlijk.
Ik denk dat ik niet van mezelf hou. Ik wil weg van mezelf denk ik. Maar ik kan mezelf niet voorbij rennen.
Met dat opschrijven wil ik wel eens proberen. Bedankt dat je luistert en eigenlijk wel wil helpen. Dat het misschien moeilijk is voor andere om me zo te zien ben ik nooit veel bij stilgestaan omdat ik altijd denk dat ze me gewoon niet begrijpen en ik ze oncomfortabel maak. Misschien zouden ze me ook liever anders zien.
Je liep niet weg omdat het school was... er gold een leerplicht en je bereikte niets door weg te lopen, want je moest er de volgende keer toch weer zijn en van school veranderen is ook ingrijpend. Ik weet niet of dat veel had uitgemaakt. Misschien had je het anders kunnen doen. Maar dat heb je nou eenmaal niet gedaan. Ik had ook een leraar die mij en anderen een keer (onbewust?) beledigde, maar het was gewoon een lompe man die er nou eenmaal was en waar je mee kon omgaan of negeren. Ook kozen leraren vaak de kant van anderen in conflicten bij pesten. Als ik erop terugdenk voel ik geen wrok meer naar ze. Daar ben ik zelf blij mee. Waarom ben je precies zo boos? De mening van een paar dat er niks van je terecht zal komen is nog niet DE waarheid. Dat zei een psychiater ook over mij. Hij onderbouwde dat letterlijk met statistieken, maar ik denk nu nog steeds: wat heb ik eraan om dat te geloven? Misschien heeft hij gelijk, misschien niet. Maar als ik het geloof dan heeft hij bij voorbaat al gelijk en heb ik niet eens geprobeerd om iets van mezelf terecht te laten komen. Wat houdt jou tegen om ook zo te denken?quote:
Schuldig voel ik me niet meer zo. Ik ben alleen soms woedend op mezelf en teleurgesteld. Zoals jij zegt leraren mogen dat niet zeggen tegen kinderen. Maar vaak ben ik boos of woedend op mezelf dat ik altijd gewoon braaf gegaan ben en luisterde. Waarom liep ik niet gewoon weg? Dat neem ik mezelf kwalijk daardoor haat ik mezelf. Vroeger sloeg ik dan vaak ook met mijn blote vuist mijn knokkels kapot tegen de muur. Gelukkig doe ik dat niet meer.
Het gaat daarom soms ook wel beter. Ik ben best ver gekomen maar die woede en pijn slokken mij soms op. Dat ik mijn borst gewoon wil openscheuren zo Dat het eruit kan.
En je hebt zeker gelijk dat ik het comfortabel moet maken. Laatste tijd lukt het soms ook wel sinds kort doe ik vaker een boek luisteren dat vind ik wel leuk en soms probeer ik op aanraden van de psycholoog wat yoga te doen.
Maar ik vind het moeilijk ermee om te gaan met tegenslag. Soms gaat alles goed en dan slaat alles om en wil ik gewoon even weg zijn van alles ben ik onrustig en gaat er een hoop herrie af in mijn hoofd.
Ook jouw berichten nu doen mij pijn ik weet niet waarom het ligt ook niet aan jou. Maar dan denk ik weer aan al die pijn word ik boos op mezelf en verdrietig dat jij of iemand als jou er niet was toen ik dat kind in de klas was. En ook je aardigheid doet pijn ik ga nu denk ik proberen wat te slapen als ik nog meer ga schrijvrn ben ik bang dat ik wakker ga blijven liggen.
En het ligt niet aan jou dus neem het niet persoonlijk.
[ Bericht 17% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 16-09-2020 07:39:34 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Kan het niet zijn dat ze hun hele miserie niet op het internet willen neergooien?quote:
[..]
Waarom schrijven ze dat dan niet zo letterlijk?
Gaan ze daar dood aan?
Naar mijn mening de sociale ziektes van deze tijd:
- Eigen ervaringen als algemeenheden presenteren. Vervolgens niet meer ingaan op de vraag waarom hun ervaring nou zo vergelijkbaar is met die van een ander. Niet aan de details hebben gedacht want het is toch maar een vreemde. Maar dan tegelijkertijd eisen dat die vreemde dankbaar is.
- Niet luisteren/lezen, helft van wat ander schrijft/zegt negeren als het niet in eigen straatje en bij vooringenomen bij voorbaat vastgeroeste mening past
- Totaal niet verantwoordelijk voelen voor eigen uitspraken; wat vaagheden droppen en dan vervolgens in aanvalmodus schieten bij iedere kritische vraag erover
- Uitspraken niet onderbouwen. Wie heeft feiten nodig als niemand het iets interesseert
- Minachtende houding naar iedereen die geen instant succes heeft in het leven
- Voor de ander relativeren; is altijd een stuk makkelijker dan voor jezelf maar dat lijken mensen te vergeten. Ik snap het ergens wel, misschien dat het in sommige gevallen helpt.
Maar dat ze wel, goedbedoeld, willen aangeven dat het goed kan komen?
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
|
|
