R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik vraag me dit af nl. Want zelfs na een jaar elke week met de ggz over hebben gepraat heb ik er nog moeite mee.
En typ dit nog in tranen weer. Omdat ik het dus nog moeilijk vindt om over te praten zelfs na best lange tijd.
Ik heb mijn vader dood zien gaan letterlijk en figuurlijk na een nacht van gekreun en ellende. Kapot van was ik ervan en helemaal met het gedoe met condoleren erna en begrafenis.
`ben ik vast niet de enige denk. Maar hoe gaan jullie ermee om??
En typ dit nog in tranen weer. Omdat ik het dus nog moeilijk vindt om over te praten zelfs na best lange tijd.
Ik heb mijn vader dood zien gaan letterlijk en figuurlijk na een nacht van gekreun en ellende. Kapot van was ik ervan en helemaal met het gedoe met condoleren erna en begrafenis.
`ben ik vast niet de enige denk. Maar hoe gaan jullie ermee om??
Do what you love, love what you do!
Toen hun lievelingsoom was, vroeg één van mijn kinderen, na de plechtigheid, aan mij of ze nu moest huilen.
Ik heb gezegd dat alles goed was. Ze mocht spelen, ze mocht huilen, ze mocht lachen om zijn grapjes, alles was goed. En dat is het nog steeds.
Ga er mee om hoe je wilt. Voer de dingen uit die jij wilt om hem te eren of om hem te rouwen. Probeer na een tijd wel weer een beetje door te gaan met je eigen leven. Zou hij gewild hebben dat je de rest van je leven alleen maar rouwt?
Ik heb gezegd dat alles goed was. Ze mocht spelen, ze mocht huilen, ze mocht lachen om zijn grapjes, alles was goed. En dat is het nog steeds.
Ga er mee om hoe je wilt. Voer de dingen uit die jij wilt om hem te eren of om hem te rouwen. Probeer na een tijd wel weer een beetje door te gaan met je eigen leven. Zou hij gewild hebben dat je de rest van je leven alleen maar rouwt?
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Focussen op leuke dingen heeft mij wel goed geholpen vorig jaar, hoe moeilijk dat soms ook is maar leven gaat toch door. Mijn moeder is vorig jaar overleden (daar was ik ook bij) maar ik kan er best goed mee omgaan eigenlijk.
Your beauty never ever scared me.
Waarom? Omdat je hem/haar mist?quote:
Yvonne riep ergens: [b]Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.[/b]
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.[/b]
Dit. Rouw is voor iedereen anders en het is niet zo, blijkt uit steeds meer onderzoek, dat je bepaalde fases in een bepaalde volgorde standaard doorloopt. Er zijn ook zoveel factoren die mee kunnen spelen, hoe was je band. Ik denk dat het goed is dat je er met iemand over blijft kunnen praten. Emotie mag er zijn. Je moet alleen ook verder kunnen en niet geblokkeerd worden.quote:
Vooral denk ik. Missen. En omdat het de to go too persoon was. Maar ook hoe het einde is verlopen en dat is helemaal superverdrietig. Want iemand zijn laatste adem uit zien blazen wens ik niemand toe. Heb nog paar woordjes kunnen zeggen denk. Maar owh damn dat was heftig.quote:
Do what you love, love what you do!
Je hoeft je niet te schamen of te excuseren voor je gevoelens, hoor. Misschien wàs het ook wel gewoon heftig, en zou iedereen op zo'n zelfde manier reageren.quote:Op woensdag 9 september 2020 01:23 schreef kree het volgende:
[..]
Vooral denk ik. Missen. En omdat het de to go too persoon was. Maar ook hoe het einde is verlopen en dat is helemaal superverdrietig. Want iemand zijn laatste adem uit zien blazen wens ik niemand toe. Heb nog paar woordjes kunnen zeggen denk. Maar owh damn dat was heftig.
Misschien troostvol, maar op Twitter worstelt een man met precies dezelfde emoties : Cees van Die. Hij zag z'n dementerende vrouw doodgaan in coronatijd en kon het niet voorkomen (zijn vrouw was hulpeloos, en hij mocht niet bij haar zijn vanwege de lockdown, terwijl hij de enige was van wie ze eten accepteerde. Zij takelde dus in mum van tijd af.)
Zoek hem maar eens op, misschien vind je er herkenning in.
[ Bericht 0% gewijzigd door Postbus100 op 09-09-2020 11:43:48 ]
Somebody that I used to know
Niemand kan je vertellen hoe je moet rouwen, iedereen gaat er op zijn/haar eigen manier mee om. Je gaat het met de tijd een plekje geven, maar met bepaalde situaties zal dat gevoel van verdriet, gemis, verlies en onmacht even weer opspelen.
Is dat erg? Nee dat is niet erg, tijdje geleden zaten we een film te kijken en dan snotter ik weer een eind weg, omdat je precies weet hoe de hoofdpersoon zich moet voelen, omdat je dit zelf ook hebt meegemaakt. Dan zit mijn vriend naast mij en die zegt er niets over, die begrijpt heel goed dat sommige gebeurtenissen zijn sporen achter laten.
Is dat erg? Nee dat is niet erg, tijdje geleden zaten we een film te kijken en dan snotter ik weer een eind weg, omdat je precies weet hoe de hoofdpersoon zich moet voelen, omdat je dit zelf ook hebt meegemaakt. Dan zit mijn vriend naast mij en die zegt er niets over, die begrijpt heel goed dat sommige gebeurtenissen zijn sporen achter laten.
Weet hoe je je voelt. Mijn vader overleed een maand geleden en ik lig er 's nachts nog wakker van. Zal het toch een plek moeten geven.quote:
Ik vraag me dit af nl. Want zelfs na een jaar elke week met de ggz over hebben gepraat heb ik er nog moeite mee.
En typ dit nog in tranen weer. Omdat ik het dus nog moeilijk vindt om over te praten zelfs na best lange tijd.
Ik heb mijn vader dood zien gaan letterlijk en figuurlijk na een nacht van gekreun en ellende. Kapot van was ik ervan en helemaal met het gedoe met condoleren erna en begrafenis.
`ben ik vast niet de enige denk. Maar hoe gaan jullie ermee om??
soooo, da's mooi!
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Wat je ook voelt, hoe je je ook voelt, het is goed. Er is geen standaardmanier om te rouwen. Erover praten, of schrijven, of juist niet, allemaal in orde, het is jouw manier om te rouwen.
Wat voor je vader en voor jou heel belangrijk was: je was bij hem. Je was er voor hem. En dat is heel waardevol, dat ga je (vroeger of later) wel beseffen.
Wat voor je vader en voor jou heel belangrijk was: je was bij hem. Je was er voor hem. En dat is heel waardevol, dat ga je (vroeger of later) wel beseffen.
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Je moet helemaal niks. Iets een plekje geven (wat ik maar een stomme uitspraak vind), komt vanzelf. Dat is niet iets wat je kunt forceren of iets wat na een maand al moet.quote:
[..]
Weet hoe je je voelt. Mijn vader overleed een maand geleden en ik lig er 's nachts nog wakker van. Zal het toch een plek moeten geven.
Neem je tijd in het rouwproces en gun jezelf het verdriet wat je hebt.
ijs_beer fan!
Mijn vader is nu bijna 7 jaar geleden overleden en denk soms nog dat hij seffens thuis komt.
Het is echt onwerkelijk allemaal..
Voor iedereen hier een grote knuffel
Het is echt onwerkelijk allemaal..
Voor iedereen hier een grote knuffel
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ik herken dit heel erg. Ik heb mijn moeder met heel veel pijn en geschreeuw en angst dood zien gaan. Er kwam allemaal zwart gestold bloed uit haar mond door alle chemo en kapotte organen. Ik heb hier lang nachtmerries door gehad.quote:
Ik vraag me dit af nl. Want zelfs na een jaar elke week met de ggz over hebben gepraat heb ik er nog moeite mee.
En typ dit nog in tranen weer. Omdat ik het dus nog moeilijk vindt om over te praten zelfs na best lange tijd.
Ik heb mijn vader dood zien gaan letterlijk en figuurlijk na een nacht van gekreun en ellende. Kapot van was ik ervan en helemaal met het gedoe met condoleren erna en begrafenis.
`ben ik vast niet de enige denk. Maar hoe gaan jullie ermee om??
En 5 maanden daarna is mijn vader na twee weken coma van de beademing gehaald en moesten wij beslissen over orgaandonatie.
Het was een heel zware tijd en nog steeds denk ik elke dag aan ze. Rouwen stopt volgens mij nooit.. Maa EMDR therapie heeft mij wel wat geholpen. Misschien zou het jou ook kunnen helpen?
Weet ik, maar ik wil niet in het verdriet blijven hangen. Het vreet aan me.quote:Op woensdag 9 september 2020 10:09 schreef NanKing het volgende:
[..]
Je moet helemaal niks. Iets een plekje geven (wat ik maar een stomme uitspraak vind), komt vanzelf. Dat is niet iets wat je kunt forceren of iets wat na een maand al moet.
Neem je tijd in het rouwproces en gun jezelf het verdriet wat je hebt.
quote:
Mijn vader is nu bijna 7 jaar geleden overleden en denk soms nog dat hij seffens thuis komt.
Het is echt onwerkelijk allemaal..
Voor iedereen hier een grote knuffel
soooo, da's mooi!
Zoiets heeft niet echt een standaard proces en iedereen gaat daar anders mee om. Er zijn wel wat manieren die mogelijk zouden kunnen helpen om er beter mee om te kunnen gaan. Schrijven kan helpen. Er over praten met vreemden kan helpen.
Persoonlijk duurt het bij mij nooit lang om zoiets te verwerken, maar ik heb ook nog geen ouder verloren, wel andere dierbaren. Ik ben er in die week vaak helemaal kapot van, bij de begrafenis moet ik enorm huilen en daarna is het eigenlijk altijd wel meteen goed.
Persoonlijk duurt het bij mij nooit lang om zoiets te verwerken, maar ik heb ook nog geen ouder verloren, wel andere dierbaren. Ik ben er in die week vaak helemaal kapot van, bij de begrafenis moet ik enorm huilen en daarna is het eigenlijk altijd wel meteen goed.
Een jaar rouw en verdriet en er kapot van zijn is niet zo lang na zoiets heftigs kree.
Misschien over een half jaar dat je merkt dat er iets veranderd is in je gevoelens. Of dat er af en toe ruimte is voor iets anders in je hoofd/hart.
Ik ervaar het zelf als dat ik een groot verlies niet verwerk als in: het heeft een plek gekregen in de persoon die ik was. Maar dat de persoon die ik ben vanaf dat moment is veranderd, waarbij het verlies onderdeel is geworden van de nieuwere versie van mezelf die ik nu ben.
In die zin laat je met ieder verlies ook een deel van jezelf in dat moment achter. Maar er komen in de toekomst weer nieuwe dingen bij.
Misschien over een half jaar dat je merkt dat er iets veranderd is in je gevoelens. Of dat er af en toe ruimte is voor iets anders in je hoofd/hart.
Ik ervaar het zelf als dat ik een groot verlies niet verwerk als in: het heeft een plek gekregen in de persoon die ik was. Maar dat de persoon die ik ben vanaf dat moment is veranderd, waarbij het verlies onderdeel is geworden van de nieuwere versie van mezelf die ik nu ben.
In die zin laat je met ieder verlies ook een deel van jezelf in dat moment achter. Maar er komen in de toekomst weer nieuwe dingen bij.
What's the name of the game?
Ik denk ook echt niet dat ik de enige benen als je specifiek gaat zoeken kun je de mensen wel vinden hoor daar niet van. Ik zit totaal niet op twitter en ook niet de behoefte aan. Maar als jij dat wel bent zou zeggen stuur hem gerust een linkje hierheen.quote:
[..]
Je hoeft je niet te schamen of te excuseren voor je gevoelens, hoor. Misschien wàs het ook wel gewoon heftig, en zou iedereen op zo'n zelfde manier reageren.
Misschien troostvol, maar op Twitter worstelt een man met precies dezelfde emoties : Cees van Die. Hij zag z'n dementerende vrouw doodgaan in coronatijd en kon het niet voorkomen (zijn vrouw was hulpeloos, en hij mocht niet bij haar zijn vanwege de lockdown, terwijl hij de enige was van wie ze eten accepteerde. Zij takelde dus in mum van tijd af.)
Zoek hem maar eens op, misschien vind je er herkenning in.
Do what you love, love what you do!
Nou ik denk precies dat dit het ook is in het begin wel was ik dagen kapot van. Nu zijn het nog steeds momenten wel het is niet dat ik de hele dag met tranen in mijn ogen loop. Maar het blijft nog steeds een lastig ding. Wat voor mij dan aangeeft nog niet echt een plekje gegeven zelfs na een jaar GGZ met de tools om dit en dat... Mja. Nou geef mij maar een schroevendraaier en een tang. Het leek me meer opgelost uit een leerboek als iemand echt begrijpen. Maar blijkbaar ben ik daar dan een lastige in ofzo.quote:
Niemand kan je vertellen hoe je moet rouwen, iedereen gaat er op zijn/haar eigen manier mee om. Je gaat het met de tijd een plekje geven, maar met bepaalde situaties zal dat gevoel van verdriet, gemis, verlies en onmacht even weer opspelen.
Is dat erg? Nee dat is niet erg, tijdje geleden zaten we een film te kijken en dan snotter ik weer een eind weg, omdat je precies weet hoe de hoofdpersoon zich moet voelen, omdat je dit zelf ook hebt meegemaakt. Dan zit mijn vriend naast mij en die zegt er niets over, die begrijpt heel goed dat sommige gebeurtenissen zijn sporen achter laten.
Ik heb het wel een plekje gegeven maar kan dan om de stomste dingen eraan terug denken weer en toch in tranen raken en dit is na 10 jaar nog gewoon. Naja weet niet of dat helemaal normaal is?
Do what you love, love what you do!
Nou het schrijven doe ik dan hier maar een beetje denk. Echt erover praten loopt in drama uit meestal met m’n directe familie en ok dan zeg ik wel maar krijg ik alleen terug je zou dit je zou dat etc etc. Mss is gewoon arm om je heen en zeggen ja het is ook kut ook genoeg. Maar dan moet je niet bij mijn familie zijn ervoor. Het ze bedoelen het goed hoor daar niet van. Maar ze zijn te direct ermee betrokken om er nog een beetje onafhankelijk over te denken. Althans dat denk ik?quote:
Wat je ook voelt, hoe je je ook voelt, het is goed. Er is geen standaardmanier om te rouwen. Erover praten, of schrijven, of juist niet, allemaal in orde, het is jouw manier om te rouwen.
Wat voor je vader en voor jou heel belangrijk was: je was bij hem. Je was er voor hem. En dat is heel waardevol, dat ga je (vroeger of later) wel beseffen.
Do what you love, love what you do!
Knuffel terug hoor. Bij mijn pa iets langer geleden alweer. Maar het ging van in 2 weken oh mss kanker snel onderzoek ja is het week later was ie dood....tja net begin 20 m’n leven stond op zn kop echt waar want ook nog een zaak waar ik en m’n ma en broertje en zusje dan nog de hele papieren zooi van moesten afwerken. Omg ik wil er niet eens meer aan denken dat. Hell situatie. Maar dan zit je nog in een waan enzo van wtf gebeurt er ineens. En je zit daar niet op te wachten dan enzo he dat hele zakelijke. Maar moest wel omdat de verkoop was er paar maande van te voren al mee begonnen. Contracten enzo. En hebben we het niet over een mega bedrijf hoor maar eenmanszaak. Naja komt de echte rouw pas erna en al de rest lijkt er beter mee om te gaan als ik. Kweet niet mss ben ik wat meer emo ofzo.quote:
Mijn vader is nu bijna 7 jaar geleden overleden en denk soms nog dat hij seffens thuis komt.
Het is echt onwerkelijk allemaal..
Voor iedereen hier een grote knuffel
Maar knuffel voor iedereen hoor die dit leest/. Want weet zeker dat het voor iedereen onwijs moeilijk is om iemand te verliezen. Dus vrees niet om er wat over te zeggen. Knuffel. En sterkte enzo, weet dat je niet alleen bent erin.
Do what you love, love what you do!
Acht zeg. Nouja het kan altijd nog erger. Maar erbij zitten met dat pijn lijden enzo. Mja dat is super zwaar en dat vergeet je ook nooit meer. Tja ik weet niet eens wat ik erover moet zeggen zo moeilijk is dat wel ja en denk voor iedereen.quote:
[..]
Ik herken dit heel erg. Ik heb mijn moeder met heel veel pijn en geschreeuw en angst dood zien gaan. Er kwam allemaal zwart gestold bloed uit haar mond door alle chemo en kapotte organen. Ik heb hier lang nachtmerries door gehad.
En 5 maanden daarna is mijn vader na twee weken coma van de beademing gehaald en moesten wij beslissen over orgaandonatie.
Het was een heel zware tijd en nog steeds denk ik elke dag aan ze. Rouwen stopt volgens mij nooit.. Maa EMDR therapie heeft mij wel wat geholpen. Misschien zou het jou ook kunnen helpen?
Do what you love, love what you do!
EMDR. Is dat niet rapid eye movement therapie wat je nu bedoelt? Zover ben ik nog nooit gegaan nl. Wel heel veel praten maar die toolbox weet ik nu wel en hielp me niet echt nl?
Ik weet niet hoor want ben geen psycholoog maar denk dat je die bedoelt dan wel voorzover ik erover gelezen heb.
Geen idee zou het nog best wel eens willen proberen. Gaat mijn eigen risico zorgverzekering weer dan. Maar weet niet of het voor mij zou werken het klinkt nog best zwaar ook nl.
Ik weet niet hoor want ben geen psycholoog maar denk dat je die bedoelt dan wel voorzover ik erover gelezen heb.
Geen idee zou het nog best wel eens willen proberen. Gaat mijn eigen risico zorgverzekering weer dan. Maar weet niet of het voor mij zou werken het klinkt nog best zwaar ook nl.
Do what you love, love what you do!
Vorm van egoisme dus.quote:
Vooral denk ik. Missen. En omdat het de to go too persoon was.
Yvonne riep ergens: [b]Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.[/b]
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.[/b]
Nee je begrijpt dat verkeerd dan. Het is de persoon waar je in het hele leven heb naar opgekeken als vader en iemand waar je wel altijd mee kon praten buiten moeder of broertje en zusjequote:
Egoïsme is dat helemaal niet. Maar ik klik minder met de rest enzo. Ok niet tot in niet begrijpen ofzo want kan best nog met ze praten. Maarja tis toch anders.
Kijk ik ben meestal heel rechtstreeks met alles m'n broertje heeft sowieso van dr ma geërfd om dan weer in de details en elk ding eruit te vissen gehad. Ik niet meer direct en dat botst als we het over dit soort dingen hebben. Maakt de liefde er niet minder om hoor. Om dat er maar bij te zeggen. Maar maakt praten verdomd lastig wel.
[ Bericht 15% gewijzigd door kree op 11-09-2020 02:15:49 ]
Do what you love, love what you do!
Vandaag nog gehad en denk ik ok kom nog ff langs omdat ik jarig was, terwijl ik niet eens zin had om te vieren. Na een half uur alweer verwijten naar mij die ik moet verdedigen en wat die zijn nou vindt dat maar uit aan de posts ga ik hier niet meer uitleggen nog een keer.
Maar dan denk ik waarom? Hé weet je niet zeg ga ff peukje roken buiten en tot zo en dan is het gesprek weer goed. Kan ze gewoon niet begrijpen. Ik te weinig aandacht voor hun. Terwijl ze me allemaal blokkeerde als ik wat zei trouwens. En dan weer van ja je moet meer vragen. Ja waarover dan?
Kindje baby. Eugh. Helemaal geen zin in een kind die zit te schijten en ik weer een flesje in de mond moet houden terwijl ze de rest over mijn kleren heen gaat boeren. Maar dat zijn dus die dingen ik heb geen kinderen ik heb er geen verstand van en vindt ze leuker als ze wat groter zijn hoor en klein. Maarja wille mamas graag he.... tja. Vraag dat aan mij als het er ooit van komt heb ik lessen nodig want zou niet eens weten hoe zoiets te doen.
Maar dan denk ik waarom? Hé weet je niet zeg ga ff peukje roken buiten en tot zo en dan is het gesprek weer goed. Kan ze gewoon niet begrijpen. Ik te weinig aandacht voor hun. Terwijl ze me allemaal blokkeerde als ik wat zei trouwens. En dan weer van ja je moet meer vragen. Ja waarover dan?
Kindje baby. Eugh. Helemaal geen zin in een kind die zit te schijten en ik weer een flesje in de mond moet houden terwijl ze de rest over mijn kleren heen gaat boeren. Maar dat zijn dus die dingen ik heb geen kinderen ik heb er geen verstand van en vindt ze leuker als ze wat groter zijn hoor en klein. Maarja wille mamas graag he.... tja. Vraag dat aan mij als het er ooit van komt heb ik lessen nodig want zou niet eens weten hoe zoiets te doen.
Do what you love, love what you do!
Nouja het is wel verdriet om eigenlijk, maar toch off-topic wel. Want ging om meer iemand overleden. Maar dit beetje verdriet om wat doe je daar mee als oom van. Ik heb totaal gewoon niks met baby’s Echt niet. Vindt ze best schattig om te zien maar wil ze helemaal niet vast houden etc. Nouja ff dan.
Tja ik weet echt niet of ik dan zo raar ben hoor maar als vrijgezel??? Kan het me voorstellen als het je eigen kinderen zijn wel. Maar waarom? Vindt ze maar irritant vooral en ook nog beetje gedwongen ook dat ik dat dan moet doen. Vindt t prima als ze iig niet meer lopen te krijsen en gewoon lopen en kunnen praten dan wel denk. Is dat vreemd voor een oom van?
Niet mijn taak. En wil ik best nog wel een show momentje maken voor een foto. Maar ik hou er gewoon niet van. Ik hoor hier van de verhuurders al een krijsende jengelend kind de hele dag die ik trouwens btw allang al een tik zou hebben gegeven als het een half uur doorgaat. Want is niet huilen maar zeuren.
Maar anyway hou dit maar terzijde even even door op het onderwerp enzo.
-----------------------------------------------------------------------------
Tja ik weet echt niet of ik dan zo raar ben hoor maar als vrijgezel??? Kan het me voorstellen als het je eigen kinderen zijn wel. Maar waarom? Vindt ze maar irritant vooral en ook nog beetje gedwongen ook dat ik dat dan moet doen. Vindt t prima als ze iig niet meer lopen te krijsen en gewoon lopen en kunnen praten dan wel denk. Is dat vreemd voor een oom van?
Niet mijn taak. En wil ik best nog wel een show momentje maken voor een foto. Maar ik hou er gewoon niet van. Ik hoor hier van de verhuurders al een krijsende jengelend kind de hele dag die ik trouwens btw allang al een tik zou hebben gegeven als het een half uur doorgaat. Want is niet huilen maar zeuren.
Maar anyway hou dit maar terzijde even even door op het onderwerp enzo.
-----------------------------------------------------------------------------
Do what you love, love what you do!
Waarom zou dat niet normaal zijn? Sommige mensen zijn gewoon een groot gemis.quote:
[..]
Nou ik denk precies dat dit het ook is in het begin wel was ik dagen kapot van. Nu zijn het nog steeds momenten wel het is niet dat ik de hele dag met tranen in mijn ogen loop. Maar het blijft nog steeds een lastig ding. Wat voor mij dan aangeeft nog niet echt een plekje gegeven zelfs na een jaar GGZ met de tools om dit en dat... Mja. Nou geef mij maar een schroevendraaier en een tang. Het leek me meer opgelost uit een leerboek als iemand echt begrijpen. Maar blijkbaar ben ik daar dan een lastige in ofzo.
Ik heb het wel een plekje gegeven maar kan dan om de stomste dingen eraan terug denken weer en toch in tranen raken en dit is na 10 jaar nog gewoon. Naja weet niet of dat helemaal normaal is?
Ja dat inderdaad. Tja je eigen risico is het je vast wel waard neem ik aan.. die van mij jaag ik er elk jaar doorheen zo lang ik me kan herinneren. Ik zou het gewoon doen!quote:
EMDR. Is dat niet rapid eye movement therapie wat je nu bedoelt? Zover ben ik nog nooit gegaan nl. Wel heel veel praten maar die toolbox weet ik nu wel en hielp me niet echt nl?
Ik weet niet hoor want ben geen psycholoog maar denk dat je die bedoelt dan wel voorzover ik erover gelezen heb.
Geen idee zou het nog best wel eens willen proberen. Gaat mijn eigen risico zorgverzekering weer dan. Maar weet niet of het voor mij zou werken het klinkt nog best zwaar ook nl.
Nou dat ik niet normaal ben denk ik niet. Maar mss heb ik wat meer moeite ermee als mss andere hebben ook wel waardoor. Maarja omdat het me nog steeds dwars zit ook na al die jaren nog ddenk ik hmm kweet niet enzo.quote:
[..]
Waarom zou dat niet normaal zijn? Sommige mensen zijn gewoon een groot gemis.
Of althans ben er heel goed in geworden onderhand om dat zo te lijken. Maar toch is dit niet weg of verwerkt en ggz kon het niet fixen iig.
Do what you love, love what you do!
Nouja kijk het is het proberen waard, maar zal het met de huisarts moeten bespreken eerst weer voor doorverwijzing hele eigen risico naar de hell gelijk. Maar heb het er nog voor over denk want het zit me wel dwars enzo. Maar van wat ik hier van iedereen hoor schijnt nogal heftig te zijn.quote:
[..]
Ja dat inderdaad. Tja je eigen risico is het je vast wel waard neem ik aan.. die van mij jaag ik er elk jaar doorheen zo lang ik me kan herinneren. Ik zou het gewoon doen!
Do what you love, love what you do!
Qpute je nog een keer. Maar heeft dat bij jou dan geholpen?quote:
[..]
Ja dat inderdaad. Tja je eigen risico is het je vast wel waard neem ik aan.. die van mij jaag ik er elk jaar doorheen zo lang ik me kan herinneren. Ik zou het gewoon doen!
En hoe heftig is zoiets?
Do what you love, love what you do!
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Gezien wat ik in mijn sig heb staan?quote:
Nou het schrijven doe ik dan hier maar een beetje denk. Echt erover praten loopt in drama uit meestal met m’n directe familie en ok dan zeg ik wel maar krijg ik alleen terug je zou dit je zou dat etc etc. Mss is gewoon arm om je heen en zeggen ja het is ook kut ook genoeg. Maar dan moet je niet bij mijn familie zijn ervoor. Het ze bedoelen het goed hoor daar niet van. Maar ze zijn te direct ermee betrokken om er nog een beetje onafhankelijk over te denken. Althans dat denk ik?
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Dat is wel waar ja nu was ik jarig gister en ok iets op de kalender die van toepassing was welquote:
[..]
Gezien wat ik in mijn sig heb staan?
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
Op 10 sept 2020
Bestrijd het negatieve met positieve. Kies altijd voor het positive en geef geen aandacht aan het negatieven
Matthieu Richard.
Wie dat ook maar mag zijn hoor, Maar ok vond hem wel mooi maar is voor mij nog niet de oplossing
Do what you love, love what you do!
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Vergeet ook niet dat het eerste jaar het moeilijkste is. In dat eerste jaar zitten een heleboel "eerste keren zonder", verjaardagen, feestdagen...
Daarna wordt het niet zozeer makkelijker, maar "gewoner" dat iemand er niet meer is. Je went er langzaam aan dat hij er niet meer is. Hoe vaak ik de eerste tijd nog de neiging had om even mijn vader te bellen... o nee.
Daarna wordt het niet zozeer makkelijker, maar "gewoner" dat iemand er niet meer is. Je went er langzaam aan dat hij er niet meer is. Hoe vaak ik de eerste tijd nog de neiging had om even mijn vader te bellen... o nee.
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Ja zeker, het is niet heeeel heftig. Soms wel huilen maar het werkt wel!quote:
[..]
Qpute je nog een keer. Maar heeft dat bij jou dan geholpen?
En hoe heftig is zoiets?
Heet klinkt best kut eigenlijk/ Naja dan is het de afweging weer he want kijk huil n iet heel de dag ofzo van het verdriet. Maar heb best vaak momenten......hmmm lastig.......quote:
[..]
Ja zeker, het is niet heeeel heftig. Soms wel huilen maar het werkt wel!
Do what you love, love what you do!
Heb je al eens nagedacht over ayahuasca?quote:
[..]
Nouja kijk het is het proberen waard, maar zal het met de huisarts moeten bespreken eerst weer voor doorverwijzing hele eigen risico naar de hell gelijk. Maar heb het er nog voor over denk want het zit me wel dwars enzo. Maar van wat ik hier van iedereen hoor schijnt nogal heftig te zijn.
Ik heb heel veel verlies gekend in mijn leven. Familie, vrienden.. ook veel mensen die de 30 of 40 niet gehaald hebben. Heb hier nooit echt over kunnen praten... en als dat wel gebeurde, had ik het gevoel alsof ik het heel rationeel en emotieloos behandelde. Hiermee heb ik mezelf waarschijnlijk wijs gemaakt dat ik alles wel verwerkt had, maar dat was dus niet het geval. Zelfs jaren nadat mensen waren overleden, kon ik enorm emotioneel worden als zijn/haar naam of gedachtegoed ter sprake kwam. Dat is geen teken dat het verwerkt is, dus ben enkele jaren geleden (voor de hype) met een psychotherapeute in gesprek gegaan die aya-sessies verzorgt.
Na de eerste sessie wist ik al dat er iets veranderd was in me... zodra je verbonden bent geweest met universeel bewustzijn, wéét je dat doodgaan niet het einde is. Na nog 2 sessies voelde ik volledig bevrijd en kon ik eindelijk (40+ nu) het gesprek aan met mijn ouders over hoe en wat als ze er niet meer zijn. Dat was tot een paar jaar geleden onmogelijk. Ik wilde en kon er niet over praten.
-= http://moontroop.tumblr.com =-
Monkey on the car
Monkey on the car
Nou ik herken mezelf er wel beetje in. Maaru aya dinges moet hem ff googlen want nog nooit van gehoord eigenlijkquote:
[..]
Heb je al eens nagedacht over ayahuasca?
Ik heb heel veel verlies gekend in mijn leven. Familie, vrienden.. ook veel mensen die de 30 of 40 niet gehaald hebben. Heb hier nooit echt over kunnen praten... en als dat wel gebeurde, had ik het gevoel alsof ik het heel rationeel en emotieloos behandelde. Hiermee heb ik mezelf waarschijnlijk wijs gemaakt dat ik alles wel verwerkt had, maar dat was dus niet het geval. Zelfs jaren nadat mensen waren overleden, kon ik enorm emotioneel worden als zijn/haar naam of gedachtegoed ter sprake kwam. Dat is geen teken dat het verwerkt is, dus ben enkele jaren geleden (voor de hype) met een psychotherapeute in gesprek gegaan die aya-sessies verzorgt.
Na de eerste sessie wist ik al dat er iets veranderd was in me... zodra je verbonden bent geweest met universeel bewustzijn, wéét je dat doodgaan niet het einde is. Na nog 2 sessies voelde ik volledig bevrijd en kon ik eindelijk (40+ nu) het gesprek aan met mijn ouders over hoe en wat als ze er niet meer zijn. Dat was tot een paar jaar geleden onmogelijk. Ik wilde en kon er niet over praten.
Do what you love, love what you do!
Ik zou zeker aardig wat research doen want het kan nogal heftig zijn, zeker als je geen ervaring hebt met psychedelica oid.quote:
[..]
Nou ik herken mezelf er wel beetje in. Maaru aya dinges moet hem ff googlen want nog nooit van gehoord eigenlijk
-= http://moontroop.tumblr.com =-
Monkey on the car
Monkey on the car
Zal eens zoeken idd. Want dit gaat mijn pet te boven ggz enzo ken ik wel. Maar dit gaat een stuk verder. Weet ook niet in hoeverre dat zo nodig is nu. Het is beetje kosten/baten Om het simpel te zeggenquote:
[..]
Ik zou zeker aardig wat research doen want het kan nogal heftig zijn, zeker als je geen ervaring hebt met psychedelica oid.
Maar thanks voor de tips sowieso bedoel uitzoeken kan altijd.
Do what you love, love what you do!
Dit is idd een beetje tricky spul. Zeker met de 'problemen' die TS al heeft zeg maar.quote:
[..]
Ik zou zeker aardig wat research doen want het kan nogal heftig zijn, zeker als je geen ervaring hebt met psychedelica oid.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Laat ik het iets duidelijker verwoorden voor ts: met jouw alcoholinname heeft je lever al het nodige te verduren. Ayahuasca wordt afgebroken door je lever, maar in dat soort ceremonies krijg je een MAO-remmer erbij die dus deze afbraak en de werking van je lever vertraagd. Als je leverwaarden (nog) niet ok zijn, lijkt me dit meer dan een beetje tricky en mogelijk ronduit gevaarlijk.quote:
[..]
Dit is idd een beetje tricky spul. Zeker met de 'problemen' die TS al heeft zeg maar.
De begeleiders van zulke ceremonies vragen hopelijk wel door naar contra-indicaties, maar ze zijn geen artsen en beter doe je niet laconiek van nou, mijn leverwaarden zullen vast wel weer ok zijn yolo. Meten = weten, bezint eer ge begint etc.
quote:
[..]
Laat ik het iets duidelijker verwoorden voor ts: met jouw alcoholinname heeft je lever al het nodige te verduren. Ayahuasca wordt afgebroken door je lever, maar in dat soort ceremonies krijg je een MAO-remmer erbij die dus deze afbraak en de werking van je lever vertraagd. Als je leverwaarden (nog) niet ok zijn, lijkt me dit meer dan een beetje tricky en mogelijk ronduit gevaarlijk.
De begeleiders van zulke ceremonies vragen hopelijk wel door naar contra-indicaties, maar ze zijn geen artsen en beter doe je niet laconiek van nou, mijn leverwaarden zullen vast wel weer ok zijn yolo. Meten = weten, bezint eer ge begint etc.
Super toevoeging, dankjewel!
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
|
|
