sigme's diergaarde deel 7

quote:

Op zondag 1 januari 2023 18:30 schreef loveli het volgende:
Wanneer verwacht je lammetjes, eind van de maand?

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2022 15:53 schreef sigme het volgende:

[..]
November. Nou ja, bijna november dan.
De langverwachte.


Hij heet Homme.
"Mag ik al mag ik al mag ik al?"

De langverwachte kwam 29 oktober.
Schapen dragen 5 maanden minus 5 dagen. Dus de allervroegste optie zou 24 maart zijn.
Nu gingen de ooien eerst op de loop voor Homme, dus eigenlijk verwacht ik ze niet eerder dan in april.

quote:

Op zondag 1 januari 2023 18:30 schreef loveli het volgende:

Nog even en zo'n kleintje wandelt de tent in.. en dan kan hij z'n moeder niet meer terugvinden

Nee joh, dat loopt wel los. Soms zijn moe en lam elkaar even kwijt, maar dan roepen ze elkaar gewoon en dan zijn ze snel herenigd.

Nou, het regent genoeg, zou je zeggen. Maar geen schaap in de tent hoor

Dan maar een foto'tje van honden.

Lente 2023

Homme & ooilammetjes


Nog geen nieuwe lammetjes.

Een rammetje en een ooitje


Kiek dan wat een mooie roze neusjes

Van ons leidsterschaap, jullie weten wel, die met dat roze neusje. Rosa.
sigme in F&F / sigme's diergaarde deel 7

Een bontje

Inmiddels hebben alle ooien gelammerd; 6 lammetjes.
Omdat we beter willen bijhouden welke lammeren van welke ooien zijn, hebben we ze dit jaar gelabeld. Met een elastiek om de nek. Die lammetjes zijn heel klein als ze net geboren zijn, en groeien als kool.
Je krijgt ze alleen maar te pakken als ze net geboren zijn, als je ze nog kan pakken daarna is er iets niet in orde. Tenzij je ze opsluit natuurlijk.
De grootste lammeren zijn inmiddels een week op drie, en hun elastiek van hun label werd wat klein. Daar hebben we grote elastieken voor, maar we denken dat de lammeren dit jaar zo goed van elkaar te onderscheiden zijn, dat we wel zonder labels kunnen.
Dus ze mochten af, en dus moest ik ze even vangen, en dus moest ik ze even opsluiten.



Dit zijn ze alle zes, labelloos. Vooraan de jongste, de twee oudsten staan bij de ruif.

De andere dieren zijn er ook nog. Geen recente foto van ganzen, maar die zijn er nog en leggen af en toe een ei. We willen niet nóg meer ganzen, dus eieren die niet door rovers worden opgehaald, haal ik op.

Honden:


De dappere edoch niet bijster schrandere hond wordt oud. Tamelijk behoorlijk nogal doof, en laatste tijd zo stram en kreupel dat er vaak niet mee te wandelen was. Dat lijkt nu (voor zolang het duurt) te worden verholpen met een maandelijkse injectie door de dierenarts, wat de pijn van artrose wegneemt.

Gebroeders poes:

Ook al 16 jaar oud inmiddels.

De schapen zijn uit de jas.


De oude hond wordt (gelukkig) nog steeds een beetje ouder.

Hij slaapt veel en diep, maar met z'n maandelijkse injectie Librela kan hij wel weer goed meekomen op wandelingetjes. Helaas heeft hij ook een lelijk gezwel ontwikkeld. Kwaadaardig. Dat zit op z'n bil en hij wil er graag aan likken en dat moet echt zo min mogelijk want hij likt het stuk en open. Dus nu loopt hij met een kap om. Wel een tamelijk comfortabele kap, dat is wel grote vooruitgang ten opzichte van die harde plastic dingen.


Ik verwacht vandaag een broekje voor hem binnen te krijgen. Geen porum denk ik, maar dan kan hij beter drinken (zonder na het drinken de bak om te kiepen) en ook meer voor zichzelf zorgen (oren krabben, vacht likken). Hoop ik. Nu kan hij dat alleen als de kap af is, wat ik wel zoveel mogelijk doe, maar wat dan betekent dat ik 'm voortdurend in het oog moet houden.

Als verwacht: elegant is anders. Discreter gekleurde modelletjes waten uitverkocht.

Als gehoopt: het dekt de bult af, dus nu kan hij met meer vrijheid bewegen. En nu maakt hij geen bloedvlekken meer op de vloer, wat voor mij niet zo’n ramp was (dweiltje erover) maar als hij zo’n vlek ruikt moest hij zelf de vloer dweilen. Met z’n tong dus.
En dan met die kap over z’n kop.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 2% gewijzigd door sigme op 13-06-2023 17:43:33 ]

In memorium, onze dappere edoch niet bijster schrandere hond.

Hij is 13 jaar oud geworden. Acht jaar geleden kwam hij bij ons wonen:

quote:

Op zaterdag 16 mei 2015 10:02 schreef sigme het volgende:

Oh, en er is een nieuwe hond.

Reu, 5 jaar oud. Baasje kan er niet meer voor zorgen, ernstig ziek. Via via hier beland.


't Gaat prima samen!

(dat was al twee weken geleden, nu kan ik de foto's wel weer aan)

Minder dramatisch dan dat van de hond: de ramlammeren zijn weg. Het scheiden van de kudde is altijd gedoe, eigenlijk wil je drie groepen maken:
• de volwassen ooien
• de ram & de rammetjes
• de jonge ooitjes

De volwassen ooien moeten niet gedekt worden door de kleine rammetjes, de jonge ooitjes helemaal niet. Vanwege inteelt. Maar dan heb je dus eigenlijk drie goed gescheiden stukken land nodig en dat hebben we niet heel eenvoudig. Dus we besloten dit jaar om de jonge rammetjes te verkopen. Tot onze verbazing blijkt daar best veel belangstelling voor te zijn, dus we waren ze zó kwijt.
De rest van de kudde kan nog wel even gemengd blijven lopen; de jonge ooitjes zijn nog lang niet geslachtsrijp.

We gaan een poging doen het erf uit te breiden met wat wilde muizenvangers. Vanwege alsdat we wat veel muizen hadden afgelopen voorjaar wou liefste graag een torenvalkenkast.
Ik vond mij een torenvalkenkastenmaker, die maakte vanalles aan nestkasten, dus deed ik mijn lief een bosuilenkast en een torenvalkenkast kado.

De bosuilen schijnen graag in het bos te zitten, dus die kast hangt in de eikenrij:


Torenvalken daarentegen zitten graag in een toren, lekker vrij uitzicht. Toren hebben we niet zo paraat, maar vrij uitzicht wel.


Nu hoeven de juiste vogels alleen nog maar hun nesten in te komen nemen. Onze ooievaarspalen hebben meer dan 10 jaar gewacht op bewoners, maar uiteindelijk kwam er zowaar een ooievaarspaar voor de ooievaarspaal die nog intact was, dus geduld loont. Er waren destijds twee ooievaarsnesten klaargezet; de torenvalkkast hangt aan de paal waarvan het ooievaarsplateau niet duurzaam bleek. De ooievaar van de bewoonde paal zit wel met regelmaat als een pilaarheilige op deze paal; even de drukte van het nest ontvluchten. Dit jaar 3 jongen in het nest en dat is best vol wanneer de jongen wat groter zijn.

Omdat het zo mooi nazomerweer is en het gras twee kontjes hoog stond, hebben we onze loonwerker gevraagd of ze onze wei kon maaien. Ze had tijd, dus dat heeft ze gedaan. En geschud, gewierst en in pak gestopt. Meestal wil zij die pakjes dan wel kopen, men komt van heinde en verre naar haar omdat ze een van de weinigen is met *kleine* kuilpakjes. Grote boeren gebruiken van die grote pakken, maar als je geen tractor hebt kan je niks met die pakken van 500 kilo. En een pak moet in 2 weken op, daarna gaat ‘t schimmelen, dus dan moet je stevig doorvreten.

Maar de loonwerker had al genoeg voorraad dus we moesten de pakjes maar zelf houden.

Weiland gewierst:


De pakjes, met schaaldier, dan kunnen jullie een beetje zien welk formaat ze zijn


Het waren 41 pakjes, en die wegen tussen de 25 en 40 kilo schat ik, afhankelijk van hoe droog het gras was op het stuk waar dat pak vandaan komt.
Actiefoto:


Kale wei met schapen:


Deze pakjes, en ook de grote varianten zijn eigenlijk geen 'kuil', maar iets wat vroeger niet bestond en daardoor is er geen goed woord voor. Het wordt ook wel voordroogkuil genoemd.

Vroeger had je hooi en kuil.
Hooi is kurkdroog gras.
Kuil is redelijk droog gras, dat in een kuil wordt gepropt en flink aangestampt, en dan goed wordt afgedekt en dan krijg je hetzelfde proces als bij zuurkool: het gaat met melkzuur fermenteren en je krijgt een sappig, lichtzuur, voedselrijk en smakelijk product dat heel anders proeft en voelt dan de groente die je erin stopte.

Tegenwoordig met plastic kan men wat nieuws maken: het lijkt op hooi maar is vochtiger (en geuriger) en wordt zuurstofarm verpakt (zoals kuil). Het zit er tussenin. Het wordt niet zuur en ruikt dus niet naar kuil. Maar het gaat wel schimmelen, wat hooi niet doet zolang het maar droog blijft.
_{En de melk van koeien gaat dan ook niet naar kuil smaken, want gewone kuil proef je inderdaad behoorlijk in de wintermelk.}

De schapen lopen sinds eind november op het gehooide land, waar het gras nog aardig bijgegroeid is in de tussenliggende maanden. Vandaag hebben we daar het mobiele stalletje opgebouwd, zodat ze in theorie kunnen schuilen voor _al_ die regen (in de praktijk doen ze dat niet, maar het geeft mij gemoedsrust dat ze het wel zouden kunnen doen).