sigme's diergaarde deel 7

quote:

Op zaterdag 4 september 2021 07:14 schreef AnneX het volgende:
Jij vertelde laatst, dat er geen/weinig belangstelling is voor de schapenwol na het scheren.
Blijkbaar is er markt voor in de bouwwereld. In iets andere hoeveelheden, vermoed ik zo.
Hier meer: https://www.rtlnieuws.nl/(...)dZgRq-9fBekMobs79xs8

Ja, van wol kan je práchtig duurzaam zeer bruikbaar isolatiemateriaal maken. Is er ook al wel een tijd.
Maar voorlopig is dat nog lang, láng geen interessante markt want de overheid zet geen enkele financiele belasting op milleu-onvriendelijk spul en dan is wol te duur. Dus gaat er al decennia lang alle wol die niet van supersuperkwaliteit is de prullenbak in, en dat gaat de komende jaren nog wel zo blijven.
Jouw stukje gaat er ook niet over dat er een markt is, maar over een wereldverbeteraar die droomt dat er een markt voor zou moeten zijn. Dat zou ook zo moeten zijn...

quote:

Op zaterdag 4 september 2021 09:18 schreef valentijn101 het volgende:

[..]
Misschien kun je er jullie eigen stallen mee isoleren

Nou ja, er is een réden waarom wol, wat je gratis in grote hoeveelheden kan afhalen, niet massaal wordt omgezet naar isolatiemateriaal, ook niet door mensen met veel idealen, veel tijd en energie en weinig geld.
Je moet het minstens kaarden, en met de hand kaarden is godvergeten veel werk. Machinaal gaat het wel, maar dan moet je er dus een flinke machine voor hebben.

Dit is echt typisch iets waar de overheid eigenlijk een flinke subsidie tegenaan zou moeten gooien. Bouw een fabriek die van wol isolatieplaten maakt en je hebt een prachtig duurzaam materiaal om huizen te isoleren. Maar euh, zolang iedereen op Rutte stemt gebruiken we ons belastinggeld om de KLM te steunen. Keuzes keuzes.

Jonas en de 6 ramlammeren van de 1e leg dit seizoen staan klaar om vervoerd te worden naar hun winterweide. Later gaan de nu nog hele jonge en zogende ramlammetjes van de 2e leg ook nog wel die kant op, maar dat duurt nog een maand of 3 denk ik. Ze moeten goed gespeend zijn, maar wel weg zijn voordat we alweer zomaar lammetjes hebben . Op een gegeven moment, in de lente of vroege zomer, gaan de ramlammeren dan naar de eeuwige jachtvelden en komt Jonas weer terug. Tenminste, dat is nu de planning.

In de kar


In de winterweide.
Door het natte weer in augustus is die wei niet gehooid, dus staat er nu veel hoog gras voor de rammetjes om zich mee te vermeien.

Verzamelde nazomerlammetjes:

Enige tijd geleden hadden we al een stuk kastanjehouten hek gezet:


Dat moest aan de andere kant van de wei (de boomgaard) ook nog, en dat is deze week gedaan:

_{Hier met nog een laagstamfruitboompje, maar die worden allemaal geruimd; de schapen vreten ze dood.}


Schapen lieten zich niet lekker op de foto zetten, want het regende. Maar ze zijn erg blij met het lekkere verse sappige groene gras. De ganzen geven niet om regen, ik denk dat ze het zelfs niet opmerken.

quote:

Op maandag 4 oktober 2021 19:10 schreef Meridiaan het volgende:

[..]
Mooie foto's hoor. De schapen vallen zowat weg in het groene gras.

Raken ze trouwens nooit gewond met hun hoorns?

Vroeger hadden we wat metalen rasters staan met mazen van 20x20cm. Sommige schapen staken daar hun kop door en sommige (altijd dezelfden) wisten dan niet hoe ze achteruit met die hoorns er weer uit konden. Die rasters (om de fruitbomen) hebben we dus maar afgeschaft. Ze raakten niet gewond maar we vonden het toch wat gevaarlijk.

Ze verwonden elkaar wel, soms, met hun koppen, maar dan dan weer niet met de hoorns maar door gewoon keihard met de koppen tegen elkaar aan te knallen. Met opzet. En dan een paar meter achteruit en dan nóg een keertje! Boem! Joechei! Nog een keertje! Ooien doen dat trouwens ook, dus niet alleen de rammen.

Tijd voor een lente-bericht!
Gewoonlijk dient dat zichzelf wel aan, in de vorm van een paar lammetjes.
Maar vorig jaar was het wat raar gelopen met de lammeren. We begonnen met een kudde van 12 schapen, 1 ram en 11 ooien. Eerst kwamen er een paar héle vroege (in december!), de rest erg vroeg in januari/februari. Van tien schapen, dus dat was een hele bups. Toen kwam er in april nog 1 lammetje, van de jongste ooi.
Toen hadden we een stevige kudde.

In augustus/september ging opeens een heel aantal ooien nóg een keer lammeren. Toen hadden we een enórme kudde. En met die verschillende leeftijden ook een best lastige kudde.

We hebben daarom alle rammen elders ondergebracht (een aantal levend, een deel naar de slacht), en de ooien hebben we ook al een deel van weg en komende weken en maanden gaan daar nog een aantal van weg. En de ooien zijn niet gedekt. We willen deze zomer nog maar 4 (jonge) ooien over hebben, en dan deze herfst er weer een ram bij. Eerste lammetjes worden dus pas lente 2023 verwacht...

Maar we hebben wel 2 nieuwe jonge kipjes. Van het oude toom is Berend er nog, en een rode matrone.
We hebben er een Sussex en een kruising Araucana bij genomen.


Hier opgesloten in het hok


Hier in de de ren


De Araucana legt al, en die legt groene eieren

quote:

Op zaterdag 2 januari 2021 18:26 schreef sigme het volgende:

Wat kan ik zeggen. Meestal is de herstart van het topic de lentebode.
Nu kwamen de eerste lammetjes van 2021 op 29 december 2020 . Geheel en totaal onverwacht
Gelukkig was één van de twee lammetjes zo helder om naar mij te blaten; ik zou ze anders never nooit gezien hebben.

De supervroege lammetjes van vorige 'lente'. Van die twee lammetjes had er een een opvallend neusje: roze. Dat had ik nog niet eerder gezien bij onze schapen.
De moeder van deze twee lammetjes is Maria, wat ons leidsterschaap was. Maria is met pensioen en loopt nu op de grazige weiden van het Hoge Land.

Alle andere volwassen ooien zijn nu bij ons weg, wat wij nog hebben lopen zijn de ooilammeren van lente 2021.
Met als nieuw leidsterschaap:

Zie dat roze neusje! Ze heet Rosa.

Berend doet verwoede pogingen om ons groenleggertje te onthoofden. Het leek afgelopen dagen wat beter te gaan, maar ik heb zojuist het groenleggertje opgepakt, drooggedept en in een apart hokje gezet.
Ik hoop dat ze morgenochtend nog leeft. Ik denk dat Berend de ochtend niet haalt. Ondanks z'n mooie kukel.


Ons gansje daarentegen blijft proberen om nieuw leven in te blazen. Ze zit nog altijd op drie eieren.

quote:

Op donderdag 7 april 2022 17:16 schreef loveli het volgende:
Soep..?

Hanesoep. Geen kippesoep.
Het kipje had al een naam gekregen, wit met rood als ze was na hanebezoek, is ze vernoemd naar een ooit befaamde fokker: @KirmiziBeyaz

quote:

Op vrijdag 8 april 2022 00:21 schreef svann het volgende:

[..]
De enige gans die is gaan broeden?

Ja, dit jaar blijkbaar maar eentje! Eentje van de jonge helft. Vlekje, de moeder van die hele jongen helft heeft blijkbaar geen zin.

Een van de oude genten is geblesseerd, die heeft 1 poot waar hij niet op kan staan. Maar even zien of dat weer goed komt.

Update.

De gans is gestopt met broeden. Inspectie leerde dat de drie eieren spoorloos verdwenen zijn. De geblesseerde gent is er nog wel. Dat van die poot komt niet meer goed, maar hij kan goed zwemmen en als het moet wel het land opkomen en een beetje hinken. Meestal graast hij vanuit de beek.

Kirmizi is er nog, en is zelfs al weer gaan leggen. Mooi groen. Haar beste vriendin, de witte Sussex, heeft vandaag d'r eerste eitje gelegd. De rode matrone is een dag ontdaan geweest van het verlies van Berend, maar de volgende dag was ze er wel overheen.

Maar euh, de schapen. We hebben ons oude leidsterschaap, Maria, met pensioen gestuurd, die loopt nu op Groning Hoge Land. Samen met nog twee jongere ooitjes uit onze kudde. Alwaar Maria vorig jaar zomer, eind juli, dus als eerste uit de kudde opeens nog een tweede keer lammerde. Twee rammetjes. Die konden daar natuurlijk niet blijven lopen, dus die hebben we begin december naar onze rammenweide gebracht.
Pomtiedomtiedom. Het Gronings Hoge Land is vandaag twee lammetjes rijker. Niet van Maria, zo erg is het nog net niet.

Wij hebben zelf nu nog een kleinere kudde over, allemaal lammeren van vorig jaar. De oude ooien zijn allemaal weg.
Dit weekend was scheer-weekend.
Het liep niet helemaal soepeltjes; toen het eennalaatste schaap geschoren werd, sprong het laatste schaap dat nog aan de beurt moest komen over het 1e hek en kroop onder het 2e hek door en het 3e hek had ik al weer opgeruimd want dat is een beetje gevaarlijk. Toen moesten we de kudde opnieuw vangen, en dat terwijl er dus een aantal al geschoren waren en dus wel een tikje in de bonen. Maar het lukte, mede door het derde hek (een afrolbaar net) weer op te zetten. Dus toen alle 7 weer binnen de hekken, de ene wollige gevangen en ook die geschoren en toen aan de welverdiende koffie en toen hebben zich 2 schapen verstrikt in dat gevaarlijke net dus toen konden we die eerst weer lospuzzelen.

Maar: eind goed al goed.

Hier gaan er binnenkort nog drie van weg, die kunnen elders terecht en dan hebben wij nog een kudde van 4 ooien. In de herfst krijgen we weer een ram.

Gister regende het nogal. Stonden die arme schapen daar zonder jas. En op een stuk wei zonder stalletje. Ik vond ze er zo nat en sneu bij staan dat ik ze verzet heb na het weitje met stal. Ze kropen dankbaar in hun stal.

Begin deze week is de helft van de ooien vertrokken, naar familie een endje verderop in Drenthe. Wij hebben nog vier ooien over. Die bleken flinke schade aan hun kop te hebben. Iets wat we afgelopen jaren wel eerder gezien hebben, toen steeds bij 1 schaap, maar elk jaar een ander schaap. Vee-arts had nooit een goed idee wat er aan de hand was.

Dankzij iemand die toevallig nét op het juiste googelde hebben we kunnen achterhalen wat er aan de hand is, en nu weet de vee-arts dus ook van het bestaan van deze vrij zeldzame aandoening die alleen bij het Drents Heideschaap voorkomt: aantasting door Hydrotaea irritans, kopvlieg.

Dus schapen hebben vies gif op hun rug gekregen en we hebben ze een weekje overdag uit het gras gehouden. Het ziet er nu iets beter uit.

Over de kipjes. Onze groenlegger was broeds, ik heb een setje broedeieren voor haar gehaald (de eigen eieren hebben bij gebrek aan haan weinig kans om tot kuiken te komen). Broeds zijn is best een zware aanslag op de kip. Na 10 dagen uit volle borst broeden verliet ze het nest, liep een dagje met haar vriendin en de rode matrone door het gras en stierf die nacht.

We hebben de twee overgebleven kippen bij het toom van de buren onder gebracht. Ze lijken daar zich snel thuis te voelen en erg blij te zijn met een haan (en de haan met hun).

En dan nu.. het echt vrolijke nieuws. Vandaag . Vers van de pers