CUL Culinesse à gogo
Het forum voor al je culinaire uitspattingen, hoogstandjes en rampen, en voor al je kook-gerelateerde vragen.
Gisteren de kapsalon en kip piri piri van de streetfoodweken gehad. Het krokante jasje van de kip was flauw maar wel pittig. De kapsalon was een drama, slappe friet en weinig vlees.
Toevallig vandaag ook dus de chinese tomatensoep op van padifoods. Zeker een aanrader met een broodje! 8/10
Onlangs bestelde ik wat potten van onvolprezen JIF pindakaas bij Kelly's Expat Shop, en besloot ik om wat Angelsaksische delicatessen mee te bestellen. Altijd interessant om te proberen!
De Britten hebben een aantal soorten voedsel die bij ons nagenoeg onbekend zijn. Een voorbeeld zijn de zogenaamde 'pies' en 'puddings' of 'puds'. Het betreft hier een soort taartvormige deegwaren die gevuld zijn met voornamelijk vlees, soms aangevult met groenten of kaas. Veelvoorkomende vullingen zijn 'Steak & Kidney', 'Beef & Onion', 'Cheese & Onion'.
Onze saucijzenbroodjes of Brabantse worstenbroodjes (en aanverwante producten als frikandelbroodjes e.d.) komen misschien nog het meest in de buurt. Ook bapao's zijn enigszins verwant.
Enfin, het merk bij uitstek voor kant-en-klare pies en puds is 'Fray Bentos'. Ik had eigenlijk een pie gewild, de grotere en duurdere producten, maar die waren uitverkocht, dus ik kocht een 'pudding', een kleiner deeghapje, en dan in de smaak Steak & Kidney, rundvlees en niertjes dus.
Kennelijk bestaat het bedrijf al sinds 1881, we hebben dus te maken met een producent van hoogwaardige kwaliteitsproducten, anders hou je het niet zo lang uit.
Een aanwijzing dat we hier niet zomaar met een junkfoodproduct te maken hebben waarvoor uitsluitend separatorvlees is gebruikt, maar echt vlees, is dat er kennelijk nog stukjes bot in kunnen zitten.
De ingredientenlijst is eveneens indicatief voor een ambachtelijk product: allemaal natuurlijke ingredienten die je ook in je eigen baksels zou gebruiken.
Afijn, de instructies instrueren ons om het deksel eraf te trekken en het aldus geopende blik omgekeerd op een bord of schotel te plaatsen, en de hele boel 90 seconden in de magnetron te verwarmen. Het idee is dat je daarna het blik simpelweg kunt oppakken en dat de 'pudding' dan op het bord achterblijft, ongeveer volgens hetzelfde principe als de bekende Mona-puddinkjes.
Echter, de praktijk is weerbarstig:
De inhoud van de pudding ligt inderdaad op het bord, maar het omhullende stuk deegwaar blijft achter in het blik, en zal handmatig daaruit verwijderd moeten worden. Dit is ook het moment waarop we ons realiseren het schoteltje dat we gebruikt hebben dreigt over te lopen door de jus; we're gonna need a bigger boat.
Het omhulsel plaatsen we vervolgens terug op het bergje vleesachtige spul, en dan hebben we hoe het er ongeveer uit zou moeten zien.
Je kunt je voorstellen dat dit niet eenvoudig te eten is; een qua consistentie wat rubberachtig stukje deeg, dat los op een bergje vleesproduct met de consistentie van kattevoer ligt. Na het nemen van de laatste foto heb ik het deeg dus maar wat opzij geschoven en het vlees apart geproefd. Hiermee is niet echt iets mis, het smaakt naar het, altijd wat armzalige, 'stoofvlees' wat je bij kant-en-klare magnetronhutspot krijgt.
Het deegwaar is heel apart, een kruising tussen natte ontbijtkoek en rauw deeg, ongeveer. Zoetig en een beetje kauwgomachtig. Ik heb eigenlijk nog nooit zoiets in mijn mond gehad en ik weet ook niet wat ik ervan moet vinden. Ik heb er een paar hapjes van gegeten en dat was niet vies of onplezierig, maar ik had niet de behoefte om het helemaal te verorberen, wat voor mij een zeldzaamheid is.
Al met al een bijzondere kennismaking met een typisch Brits product. Ik geef het een 5 als eindcijfer: allemaal niet echt vies, maar het vlees is wat armetierig en niet bijzonder, en het deegachtige omhulsel is gewoon een beetje raar; misschien een 'acquired taste'.
Als het structureel wat beter in elkaar had gezeten was het misschien een krappe voldoende geworden.
De Britten hebben een aantal soorten voedsel die bij ons nagenoeg onbekend zijn. Een voorbeeld zijn de zogenaamde 'pies' en 'puddings' of 'puds'. Het betreft hier een soort taartvormige deegwaren die gevuld zijn met voornamelijk vlees, soms aangevult met groenten of kaas. Veelvoorkomende vullingen zijn 'Steak & Kidney', 'Beef & Onion', 'Cheese & Onion'.
Onze saucijzenbroodjes of Brabantse worstenbroodjes (en aanverwante producten als frikandelbroodjes e.d.) komen misschien nog het meest in de buurt. Ook bapao's zijn enigszins verwant.
Enfin, het merk bij uitstek voor kant-en-klare pies en puds is 'Fray Bentos'. Ik had eigenlijk een pie gewild, de grotere en duurdere producten, maar die waren uitverkocht, dus ik kocht een 'pudding', een kleiner deeghapje, en dan in de smaak Steak & Kidney, rundvlees en niertjes dus.
Kennelijk bestaat het bedrijf al sinds 1881, we hebben dus te maken met een producent van hoogwaardige kwaliteitsproducten, anders hou je het niet zo lang uit.
Een aanwijzing dat we hier niet zomaar met een junkfoodproduct te maken hebben waarvoor uitsluitend separatorvlees is gebruikt, maar echt vlees, is dat er kennelijk nog stukjes bot in kunnen zitten.
De ingredientenlijst is eveneens indicatief voor een ambachtelijk product: allemaal natuurlijke ingredienten die je ook in je eigen baksels zou gebruiken.
Afijn, de instructies instrueren ons om het deksel eraf te trekken en het aldus geopende blik omgekeerd op een bord of schotel te plaatsen, en de hele boel 90 seconden in de magnetron te verwarmen. Het idee is dat je daarna het blik simpelweg kunt oppakken en dat de 'pudding' dan op het bord achterblijft, ongeveer volgens hetzelfde principe als de bekende Mona-puddinkjes.
Echter, de praktijk is weerbarstig:
De inhoud van de pudding ligt inderdaad op het bord, maar het omhullende stuk deegwaar blijft achter in het blik, en zal handmatig daaruit verwijderd moeten worden. Dit is ook het moment waarop we ons realiseren het schoteltje dat we gebruikt hebben dreigt over te lopen door de jus; we're gonna need a bigger boat.
Het omhulsel plaatsen we vervolgens terug op het bergje vleesachtige spul, en dan hebben we hoe het er ongeveer uit zou moeten zien.
Je kunt je voorstellen dat dit niet eenvoudig te eten is; een qua consistentie wat rubberachtig stukje deeg, dat los op een bergje vleesproduct met de consistentie van kattevoer ligt. Na het nemen van de laatste foto heb ik het deeg dus maar wat opzij geschoven en het vlees apart geproefd. Hiermee is niet echt iets mis, het smaakt naar het, altijd wat armzalige, 'stoofvlees' wat je bij kant-en-klare magnetronhutspot krijgt.
Het deegwaar is heel apart, een kruising tussen natte ontbijtkoek en rauw deeg, ongeveer. Zoetig en een beetje kauwgomachtig. Ik heb eigenlijk nog nooit zoiets in mijn mond gehad en ik weet ook niet wat ik ervan moet vinden. Ik heb er een paar hapjes van gegeten en dat was niet vies of onplezierig, maar ik had niet de behoefte om het helemaal te verorberen, wat voor mij een zeldzaamheid is.
Al met al een bijzondere kennismaking met een typisch Brits product. Ik geef het een 5 als eindcijfer: allemaal niet echt vies, maar het vlees is wat armetierig en niet bijzonder, en het deegachtige omhulsel is gewoon een beetje raar; misschien een 'acquired taste'.
Als het structureel wat beter in elkaar had gezeten was het misschien een krappe voldoende geworden.
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
deze straks
Dit mag geen carbonara heten van een 'echte ' Italiaan maar lijkt me best lekker. Zat in mijn too good to go pakket
Dit mag geen carbonara heten van een 'echte ' Italiaan maar lijkt me best lekker. Zat in mijn too good to go pakket
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Ben benieuwdquote:Op vrijdag 30 juli 2021 17:27 schreef Ole het volgende:
deze straks
[ afbeelding ]
Dit mag geen carbonara heten van een 'echte ' Italiaan maar lijkt me best lekker. Zat in mijn too good to go pakket
Wel iets om niet elke dag te eten he...653 kcal en maar 130 gram groente
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
ja maar ik heb klein maagje, dus eet sowieso niet in één keer op!quote:
[..]
Ben benieuwd
Wel iets om niet elke dag te eten he...653 kcal en maar 130 gram groente
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Maar hoe was het nou?quote:
[..]
ja maar ik heb klein maagje, dus eet sowieso niet in één keer op!
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
Ziet er goed uit.quote:
deze straks
[ afbeelding ]
Dit mag geen carbonara heten van een 'echte ' Italiaan maar lijkt me best lekker. Zat in mijn too good to go pakket
Ja ik ben ook nieuwsgierig @Olequote:
Heeft inderdaad niets met echte carbonara te maken, maar is wel érg lekker!quote:
deze straks
[ afbeelding ]
Dit mag geen carbonara heten van een 'echte ' Italiaan maar lijkt me best lekker. Zat in mijn too good to go pakket
The remedy is the experience.
Hij was zeker lekker!quote:
[..]
Heeft inderdaad niets met echte carbonara te maken, maar is wel érg lekker!
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Tja, heb hem opgegeten na een avondje in de kroeg, dus dan is alles lekkerquote:
[..]
LOL met smacht wachtten we op een review. Krijgen we 1 zin bestaande uit 4 woorden.
Heb dan ook geen foto's, maar toch even een review:
Fijne van de stoommaaltijden is dat ze vers zijn.
misschien zag mijn maaltijd er nog wel beter uit dan op het plaatje. Bereiden super makkelijk, 5 minuten in de magnetron.
Ingredienten allemaal aanwezig en herkenbaar. Verder was de saus prima en ik heb hem bijna in één keer opgegeten. Normaal kost hij 4,99.
Deze zat in een too good to go pakket voor 3,99
Hele pakket was ruim 15 euro waard, dus absoluut een goede deal.
cijfer: 8
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Waarschijnlijk wordt het in het land van herkomst erg gewaardeerd. Ik kan me voorstellen dat eters uit andere landen een gelijksoortig oordeel zullen geven over onze Unox hamburgers die je uit het schap haalt in de supermarkt.quote:
Onlangs bestelde ik wat potten van onvolprezen JIF pindakaas bij Kelly's Expat Shop, en besloot ik om wat Angelsaksische delicatessen mee te bestellen. Altijd interessant om te proberen!
De Britten hebben een aantal soorten voedsel die bij ons nagenoeg onbekend zijn. Een voorbeeld zijn de zogenaamde 'pies' en 'puddings' of 'puds'. Het betreft hier een soort taartvormige deegwaren die gevuld zijn met voornamelijk vlees, soms aangevult met groenten of kaas. Veelvoorkomende vullingen zijn 'Steak & Kidney', 'Beef & Onion', 'Cheese & Onion'.
Onze saucijzenbroodjes of Brabantse worstenbroodjes (en aanverwante producten als frikandelbroodjes e.d.) komen misschien nog het meest in de buurt. Ook bapao's zijn enigszins verwant.
Enfin, het merk bij uitstek voor kant-en-klare pies en puds is 'Fray Bentos'. Ik had eigenlijk een pie gewild, de grotere en duurdere producten, maar die waren uitverkocht, dus ik kocht een 'pudding', een kleiner deeghapje, en dan in de smaak Steak & Kidney, rundvlees en niertjes dus.
[ afbeelding ]
Kennelijk bestaat het bedrijf al sinds 1881, we hebben dus te maken met een producent van hoogwaardige kwaliteitsproducten, anders hou je het niet zo lang uit.
[ afbeelding ]
Een aanwijzing dat we hier niet zomaar met een junkfoodproduct te maken hebben waarvoor uitsluitend separatorvlees is gebruikt, maar echt vlees, is dat er kennelijk nog stukjes bot in kunnen zitten.
De ingredientenlijst is eveneens indicatief voor een ambachtelijk product: allemaal natuurlijke ingredienten die je ook in je eigen baksels zou gebruiken.
[ afbeelding ]
Afijn, de instructies instrueren ons om het deksel eraf te trekken en het aldus geopende blik omgekeerd op een bord of schotel te plaatsen, en de hele boel 90 seconden in de magnetron te verwarmen. Het idee is dat je daarna het blik simpelweg kunt oppakken en dat de 'pudding' dan op het bord achterblijft, ongeveer volgens hetzelfde principe als de bekende Mona-puddinkjes.
Echter, de praktijk is weerbarstig:
[ afbeelding ]
De inhoud van de pudding ligt inderdaad op het bord, maar het omhullende stuk deegwaar blijft achter in het blik, en zal handmatig daaruit verwijderd moeten worden. Dit is ook het moment waarop we ons realiseren het schoteltje dat we gebruikt hebben dreigt over te lopen door de jus; we're gonna need a bigger boat.
Het omhulsel plaatsen we vervolgens terug op het bergje vleesachtige spul, en dan hebben we hoe het er ongeveer uit zou moeten zien.
[ afbeelding ]
Je kunt je voorstellen dat dit niet eenvoudig te eten is; een qua consistentie wat rubberachtig stukje deeg, dat los op een bergje vleesproduct met de consistentie van kattevoer ligt. Na het nemen van de laatste foto heb ik het deeg dus maar wat opzij geschoven en het vlees apart geproefd. Hiermee is niet echt iets mis, het smaakt naar het, altijd wat armzalige, 'stoofvlees' wat je bij kant-en-klare magnetronhutspot krijgt.
Het deegwaar is heel apart, een kruising tussen natte ontbijtkoek en rauw deeg, ongeveer. Zoetig en een beetje kauwgomachtig. Ik heb eigenlijk nog nooit zoiets in mijn mond gehad en ik weet ook niet wat ik ervan moet vinden. Ik heb er een paar hapjes van gegeten en dat was niet vies of onplezierig, maar ik had niet de behoefte om het helemaal te verorberen, wat voor mij een zeldzaamheid is.
Al met al een bijzondere kennismaking met een typisch Brits product. Ik geef het een 5 als eindcijfer: allemaal niet echt vies, maar het vlees is wat armetierig en niet bijzonder, en het deegachtige omhulsel is gewoon een beetje raar; misschien een 'acquired taste'.
Als het structureel wat beter in elkaar had gezeten was het misschien een krappe voldoende geworden.
Ik zou bijna denken, laat het bovenste grijze spul weg en prop het vlees in een broodje. beetje ijsbergsla erbij. De jus ziet er niet slecht uit.quote:
Onlangs bestelde ik wat potten van onvolprezen JIF pindakaas bij Kelly's Expat Shop, en besloot ik om wat Angelsaksische delicatessen mee te bestellen. Altijd interessant om te proberen!
De Britten hebben een aantal soorten voedsel die bij ons nagenoeg onbekend zijn. Een voorbeeld zijn de zogenaamde 'pies' en 'puddings' of 'puds'. Het betreft hier een soort taartvormige deegwaren die gevuld zijn met voornamelijk vlees, soms aangevult met groenten of kaas. Veelvoorkomende vullingen zijn 'Steak & Kidney', 'Beef & Onion', 'Cheese & Onion'.
Onze saucijzenbroodjes of Brabantse worstenbroodjes (en aanverwante producten als frikandelbroodjes e.d.) komen misschien nog het meest in de buurt. Ook bapao's zijn enigszins verwant.
Enfin, het merk bij uitstek voor kant-en-klare pies en puds is 'Fray Bentos'. Ik had eigenlijk een pie gewild, de grotere en duurdere producten, maar die waren uitverkocht, dus ik kocht een 'pudding', een kleiner deeghapje, en dan in de smaak Steak & Kidney, rundvlees en niertjes dus.
[ afbeelding ]
Kennelijk bestaat het bedrijf al sinds 1881, we hebben dus te maken met een producent van hoogwaardige kwaliteitsproducten, anders hou je het niet zo lang uit.
[ afbeelding ]
Een aanwijzing dat we hier niet zomaar met een junkfoodproduct te maken hebben waarvoor uitsluitend separatorvlees is gebruikt, maar echt vlees, is dat er kennelijk nog stukjes bot in kunnen zitten.
De ingredientenlijst is eveneens indicatief voor een ambachtelijk product: allemaal natuurlijke ingredienten die je ook in je eigen baksels zou gebruiken.
[ afbeelding ]
Afijn, de instructies instrueren ons om het deksel eraf te trekken en het aldus geopende blik omgekeerd op een bord of schotel te plaatsen, en de hele boel 90 seconden in de magnetron te verwarmen. Het idee is dat je daarna het blik simpelweg kunt oppakken en dat de 'pudding' dan op het bord achterblijft, ongeveer volgens hetzelfde principe als de bekende Mona-puddinkjes.
Echter, de praktijk is weerbarstig:
[ afbeelding ]
De inhoud van de pudding ligt inderdaad op het bord, maar het omhullende stuk deegwaar blijft achter in het blik, en zal handmatig daaruit verwijderd moeten worden. Dit is ook het moment waarop we ons realiseren het schoteltje dat we gebruikt hebben dreigt over te lopen door de jus; we're gonna need a bigger boat.
Het omhulsel plaatsen we vervolgens terug op het bergje vleesachtige spul, en dan hebben we hoe het er ongeveer uit zou moeten zien.
[ afbeelding ]
Je kunt je voorstellen dat dit niet eenvoudig te eten is; een qua consistentie wat rubberachtig stukje deeg, dat los op een bergje vleesproduct met de consistentie van kattevoer ligt. Na het nemen van de laatste foto heb ik het deeg dus maar wat opzij geschoven en het vlees apart geproefd. Hiermee is niet echt iets mis, het smaakt naar het, altijd wat armzalige, 'stoofvlees' wat je bij kant-en-klare magnetronhutspot krijgt.
Het deegwaar is heel apart, een kruising tussen natte ontbijtkoek en rauw deeg, ongeveer. Zoetig en een beetje kauwgomachtig. Ik heb eigenlijk nog nooit zoiets in mijn mond gehad en ik weet ook niet wat ik ervan moet vinden. Ik heb er een paar hapjes van gegeten en dat was niet vies of onplezierig, maar ik had niet de behoefte om het helemaal te verorberen, wat voor mij een zeldzaamheid is.
Al met al een bijzondere kennismaking met een typisch Brits product. Ik geef het een 5 als eindcijfer: allemaal niet echt vies, maar het vlees is wat armetierig en niet bijzonder, en het deegachtige omhulsel is gewoon een beetje raar; misschien een 'acquired taste'.
Als het structureel wat beter in elkaar had gezeten was het misschien een krappe voldoende geworden.
Paar jaar geleden had ik deze maar vond em helaas flauw, zelfs met veel extra peper en parmezaan erdoor.quote:
deze straks
[ afbeelding ]
Dit mag geen carbonara heten van een 'echte ' Italiaan maar lijkt me best lekker. Zat in mijn too good to go pakket
Wat er ook gebeurt; altijd blijven lachen :-)
Over stoommaaltijden gesproken, ik ben inmiddels fan de AH Aziatische kip in zwarte bonensaus. Die is nieuw, ik was altijd al wel fan van de Kip Rozemarijn maar ik denk dat dit mijn nieuwe favoriet is. Er zitten geen zwarte bonen in, het is echt een soort jus van zwarte bonen voor de noedels met een markante smaak.
Dat combineert allemaal uitstekend met de kip, de peulen, paksoy en de champignons, tauge geeft altijd iets extra's maar het mooie is 'het pepertje' om maar zo'n afschuwelijk tv-kok verkleinwoord te gebruiken. Het is niet heel pittig maar er brandt iets op de achtergrond en achterin de mond, niet op de tong.
Mijn complimenten, echt knap gemaakt dat zoiets in 6.5 mnuut klaar is.
Dat combineert allemaal uitstekend met de kip, de peulen, paksoy en de champignons, tauge geeft altijd iets extra's maar het mooie is 'het pepertje' om maar zo'n afschuwelijk tv-kok verkleinwoord te gebruiken. Het is niet heel pittig maar er brandt iets op de achtergrond en achterin de mond, niet op de tong.
Mijn complimenten, echt knap gemaakt dat zoiets in 6.5 mnuut klaar is.
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.
Thnx voor de tip! Ik wist niet dat AH nog vernieuwingen doorvoerde in hun stoommaaltijen, het is al jaren hetzelfde volgens mij, dus waren ze een beetje van mijn radar verdwenen. Maar ik ga deze dan zeker proberenquote:
Over stoommaaltijden gesproken, ik ben inmiddels fan de AH Aziatische kip in zwarte bonensaus. Die is nieuw, ik was altijd al wel fan van de Kip Rozemarijn maar ik denk dat dit mijn nieuwe favoriet is. Er zitten geen zwarte bonen in, het is echt een soort jus van zwarte bonen voor de noedels met een markante smaak.
Dat combineert allemaal uitstekend met de kip, de peulen, paksoy en de champignons, tauge geeft altijd iets extra's maar het mooie is 'het pepertje' om maar zo'n afschuwelijk tv-kok verkleinwoord te gebruiken. Het is niet heel pittig maar er brandt iets op de achtergrond en achterin de mond, niet op de tong.
Mijn complimenten, echt knap gemaakt dat zoiets in 6.5 mnuut klaar is.
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
Er zat een paar weken geleden een sticker 'nieuw' op, ik heb er inmiddels als 3 op. Een tijd terug kwamen ze met de 'stoomsoepen' in dezelfde verpakking maar ik hou niet zo van soep als avondmaaltijd. Ze hebben de budget Nasi met kipsate helemaal verneukt onder het mom van 'nieuwe verpakking' dus ik moest ook wat anders, dat was jammer want die was op zijn eigen onpretentieuze manier heel erg lekker met een versgebakken ei en goede sambal.quote:
[..]
Thnx voor de tip! Ik wist niet dat AH nog vernieuwingen doorvoerde in hun stoommaaltijen, het is al jaren hetzelfde volgens mij, dus waren ze een beetje van mijn radar verdwenen. Maar ik ga deze dan zeker proberen
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.
Haha, grappig topic! Ik wil eigenlijk deze niet zelf reviewen, want ik vind hem prijs/kwaliteit-technisch helemaal geweldig 
De curry lucht is sterk aanwezig en voor de prijs krijg je verrassend veel garnalen. Alleen de maiskolfjes vind ik niet bij het gerecht passen qua smaak.
Misschien dat iemand de proef op de som durft te nemen voor dit diepvriesgerecht van de Aldi voor ¤3.79 en er een review over kan plaatsen?
De curry lucht is sterk aanwezig en voor de prijs krijg je verrassend veel garnalen. Alleen de maiskolfjes vind ik niet bij het gerecht passen qua smaak.
Misschien dat iemand de proef op de som durft te nemen voor dit diepvriesgerecht van de Aldi voor ¤3.79 en er een review over kan plaatsen?
beter een knipoog dan een blauw oog
Heb je het nu wel of niet gegeten?quote:
Haha, grappig topic! Ik wil eigenlijk deze niet zelf reviewen, want ik vind hem prijs/kwaliteit-technisch helemaal geweldig
De curry lucht is sterk aanwezig en voor de prijs krijg je verrassend veel garnalen. Alleen de maiskolfjes vind ik niet bij het gerecht passen qua smaak.
Misschien dat iemand de proef op de som durft te nemen voor dit diepvriesgerecht van de Aldi voor ¤3.79 en er een review over kan plaatsen?
[ afbeelding ]
Ik blijf gruwelen iedere keer dat ik hier voorbij scrollquote:
Onlangs bestelde ik wat potten van onvolprezen JIF pindakaas bij Kelly's Expat Shop, en besloot ik om wat Angelsaksische delicatessen mee te bestellen. Altijd interessant om te proberen!
De Britten hebben een aantal soorten voedsel die bij ons nagenoeg onbekend zijn. Een voorbeeld zijn de zogenaamde 'pies' en 'puddings' of 'puds'. Het betreft hier een soort taartvormige deegwaren die gevuld zijn met voornamelijk vlees, soms aangevult met groenten of kaas. Veelvoorkomende vullingen zijn 'Steak & Kidney', 'Beef & Onion', 'Cheese & Onion'.
Onze saucijzenbroodjes of Brabantse worstenbroodjes (en aanverwante producten als frikandelbroodjes e.d.) komen misschien nog het meest in de buurt. Ook bapao's zijn enigszins verwant.
Enfin, het merk bij uitstek voor kant-en-klare pies en puds is 'Fray Bentos'. Ik had eigenlijk een pie gewild, de grotere en duurdere producten, maar die waren uitverkocht, dus ik kocht een 'pudding', een kleiner deeghapje, en dan in de smaak Steak & Kidney, rundvlees en niertjes dus.
[ afbeelding ]
Kennelijk bestaat het bedrijf al sinds 1881, we hebben dus te maken met een producent van hoogwaardige kwaliteitsproducten, anders hou je het niet zo lang uit.
[ afbeelding ]
Een aanwijzing dat we hier niet zomaar met een junkfoodproduct te maken hebben waarvoor uitsluitend separatorvlees is gebruikt, maar echt vlees, is dat er kennelijk nog stukjes bot in kunnen zitten.
De ingredientenlijst is eveneens indicatief voor een ambachtelijk product: allemaal natuurlijke ingredienten die je ook in je eigen baksels zou gebruiken.
[ afbeelding ]
Afijn, de instructies instrueren ons om het deksel eraf te trekken en het aldus geopende blik omgekeerd op een bord of schotel te plaatsen, en de hele boel 90 seconden in de magnetron te verwarmen. Het idee is dat je daarna het blik simpelweg kunt oppakken en dat de 'pudding' dan op het bord achterblijft, ongeveer volgens hetzelfde principe als de bekende Mona-puddinkjes.
Echter, de praktijk is weerbarstig:
[ afbeelding ]
De inhoud van de pudding ligt inderdaad op het bord, maar het omhullende stuk deegwaar blijft achter in het blik, en zal handmatig daaruit verwijderd moeten worden. Dit is ook het moment waarop we ons realiseren het schoteltje dat we gebruikt hebben dreigt over te lopen door de jus; we're gonna need a bigger boat.
Het omhulsel plaatsen we vervolgens terug op het bergje vleesachtige spul, en dan hebben we hoe het er ongeveer uit zou moeten zien.
[ afbeelding ]
Je kunt je voorstellen dat dit niet eenvoudig te eten is; een qua consistentie wat rubberachtig stukje deeg, dat los op een bergje vleesproduct met de consistentie van kattevoer ligt. Na het nemen van de laatste foto heb ik het deeg dus maar wat opzij geschoven en het vlees apart geproefd. Hiermee is niet echt iets mis, het smaakt naar het, altijd wat armzalige, 'stoofvlees' wat je bij kant-en-klare magnetronhutspot krijgt.
Het deegwaar is heel apart, een kruising tussen natte ontbijtkoek en rauw deeg, ongeveer. Zoetig en een beetje kauwgomachtig. Ik heb eigenlijk nog nooit zoiets in mijn mond gehad en ik weet ook niet wat ik ervan moet vinden. Ik heb er een paar hapjes van gegeten en dat was niet vies of onplezierig, maar ik had niet de behoefte om het helemaal te verorberen, wat voor mij een zeldzaamheid is.
Al met al een bijzondere kennismaking met een typisch Brits product. Ik geef het een 5 als eindcijfer: allemaal niet echt vies, maar het vlees is wat armetierig en niet bijzonder, en het deegachtige omhulsel is gewoon een beetje raar; misschien een 'acquired taste'.
Als het structureel wat beter in elkaar had gezeten was het misschien een krappe voldoende geworden.
Jaquote:Op donderdag 5 augustus 2021 19:26 schreef praadje het volgende:
[..]
Ik blijf gruwelen iedere keer dat ik hier voorbij scroll
en ga vervolgens nogmaals over m'n nek als ik onderstaande lees:quote:Het deegwaar is heel apart, een kruising tussen natte ontbijtkoek en rauw deeg, ongeveer. Zoetig en een beetje kauwgomachtig.
Hou op met me haha, vreselijk.quote:Op donderdag 5 augustus 2021 19:36 schreef TargaFlorio het volgende:
[..]
Ja
[..]
Ja, zoals ik zei vond ik hem erg lekker (bovengemiddeld goed voor diepvriesthuismaaltijd-kwaliteit zeg maar). Ik ben benieuwd wat anderen er van vinden.quote:
[..]
Heb je het nu wel of niet gegeten?
beter een knipoog dan een blauw oog
Interessant topic! Ik ga het niet na doen, maar ik vermaak mij kostelijk met de reviews hier
Blood runs through your veins, that's where our similarity ends.
In the end all you can hope for. Is the love you felt to equal the pain you've gone through.
In the end all you can hope for. Is the love you felt to equal the pain you've gone through.
Idem. Het ziet eruit als een combinatie van (inderdaad) kattenvoer en drilpudding.quote:
[..]
Ik blijf gruwelen iedere keer dat ik hier voorbij scroll
Ik eet ook weleens zo'n zak 'Spaanse schotel' van de Aldi, een soort paella uit het vriesvak. Dan krijg je dus 750 gram voor minder dan 3 euro, en dan hebben ze de halve Middellandse Zee voor je leeggevist. Mosselen, inktvis, garnalen, koolvis en dan ook chorizo en flink wat kip. .Dat kan toch helemaal niet als je ziet wat een bakje zeevruchten kost?quote:
Haha, grappig topic! Ik wil eigenlijk deze niet zelf reviewen, want ik vind hem prijs/kwaliteit-technisch helemaal geweldig
De curry lucht is sterk aanwezig en voor de prijs krijg je verrassend veel garnalen. Alleen de maiskolfjes vind ik niet bij het gerecht passen qua smaak.
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.
heerlijk anti CUL snobs! En de reviews zijn geweldig!quote:
Interessant topic! Ik ga het niet na doen, maar ik vermaak mij kostelijk met de reviews hier
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
