Wat ik me afvraag is of de hele slokdarm dan bedekt is met het barretslijmvlies. Of dat het een gedeelte kan zijn.
Mijn pa zegt dat ze er een stuk slokdarm uitgehaald hebben, maar dat geloof ik niet, omdat ik dan denk dat er barret slijmvlies zit, en dus de hele slokdarm verwijderd moet worden vanwege dat hoge risico op kanker. Dit laatste had de chirurg ook aangekondigd te gaan doen maar hij heeft verder niet verteld waarom het nodig is de hele slokdarm te verwijderen.
We hebben de chirurg nog niet te spreken gekregen, dat gaat waarschijnlijk volgende week ergens gebeuren. Ik vraag me ook af wat nou de verschillen zijn tussen een plaveiselcel- en een adeno carcinoom. En waarom het soms zo moeilijk is om te bepalen welk type het betreft. En waarom het zo belangrijk is om te weten welk type het is?
Help?
je weet maar nooit.
quote:
Op woensdag 22 januari 2003 22:45 schreef MissRotterdam het volgende:
hmm..dat is behoorlijk klote.. mijn oom is hieraan overleden.. nog voor ze m konden opereren.. heel veel sterkte
misschien kun je via google wat zoeken en zo wat wijzer worden
quote:nee, de slokdarm wordt in zijn geheel verwijderd, de maag wordt verbouwd in een buisvorm, de zogenaamde buismaag. dit moet omdat deze kanker ontstaat door het zogenaamde 'barretslijmvlies' dit slijmvlies wat je als een voorbode voor slokdarmkanker gezien kan worden (denk ik, weet ik ook niet helemaal zeker) moet daarom helemaal weggehaald worden.
Op woensdag 22 januari 2003 22:46 schreef Artfull-Devlin het volgende:
ehm, een slokdarm verwijderen?? bedoel je niet vervangen door een kunststof buis of zo of iets in die zin?? je kunt niet zonder slokdarm?
de cijfers zijn niet goed..
50 procent van de mensen bij wie de diagnose slokdarmkanker vastgesteld word, zijn niet meer operabel. van de 50 procent die wel operabel is doorstaat 5 procent de ingreep niet. van de mensen die de operatie met succes doorstaan hebben, krijgt 50 procent de ziekte weer terug...
mijn pa zit wat dit betreft wel gunstig, omdat de tumor, bij toeval tijdens een onderzoek naar andere klachten ontdekt werd.
tis ook niet te geloven mijn pa hoor... toen ie na de operatie aan de beademing op de intensive care lag, maakte hij ons dmv schrijven duidelijk dat hij een foto gemaakt wilde hebben van zichzelf onder de buizen slangen beademing enzo...
het verplegend personeel ruilt onderling diensten om hem te kunnen verplegen.
het gaat echt heel goed met m.
maar ja, t blijft toch een hele emotionele drukke tijd.
Ik ben dan wel geen expert en, zoals ik het lees, is het gelukkig bij jouw vader in een veel eerder stadium ontdekt.
Barrett slijmvlies ontstaat na langdurig en vaak inwerken van zuur. Het gaat dan qua celtype lijken op dat van maagslijmvlies of zelfs dunne-darm slijmvlies. Dit gaat gepaard met veranderingen in het DNA (en ook beschadigingen).
In het algemeen lopen cellen kans beschadigd te raken door straling, chemische stoffen e.d. dus ook door zuren. Bij te lange blootstelling beschadigt het DNA (erfelijk materiaal) in de cel en met name het deel dat de groeisnelheid bepaald. Gevolg: ongecontroleerde groei en woekering van cellen: kanker.
In principe loopt het onderste deel van de slokdarm het grootste risico om in aanraking te komen met maagzuur (ligt tenslotte het dichtst bij de maag). Er vormen zich na jaren dan 'eilandjes', dus lokale plekjes met een ander atypisch soort cellen: Het Barret-slijmvlies. De hoeveelheid hiervan verschilt per persoon en ook het type: en ene persoon heeft plekjes slijmvlies die lijken op slijmvlies van de maag, de ander heeft plekjes die zelfs lijken op slijmvlies van de dunne darm.
De in Nederland meest toegepaste operatie bij slokdarmkanker is het aanleggen van een buismaag. het komt hierop neer dat de zieke slokdarm geheel wordt verwijderd, vervolgens de maag wordt verkleind tot een buisvorm, deze los wordt gemaakt van zijn plaats en omhoog gehaald naar het keelgebied, waar hij wordt aangesloten op de mondholte. Dit is een technisch zeer ingewikkelde operatie (je moet namelijk via openingen in de hals en de buik de buismaag achter het hart en longen langs omhoog 'trekken' richting keelholte). Een operatieduur van meerdere uren (vaak wel 8 uur opereren) is normaal.
Technisch lijkt het mij niet mogelijk om slechts een deel van de slokdarm weg te halen en de buismaag aan te sluiten. Ik bedoel, het kan wel, maar de kans op complicaties is groter. Soms komt het namelijk voor dat de verbindingsnaad tussen buismaag en mondholte gaat lekken. Als dat gebeurd, kun je bij een volledig vervangen slokdarm 'relatief' makkelijk bij de naad, die dan in het halsgebied ligt. Als je de halve slokdarm zou vervangen, ligt deze verbindingsnaad zo halverwege keel en buik, dus ergens achter hart en longen: onbereikbaar dus...
Wat betreft celtype: het is belangrijk om te weten welke cellen er woekeren omdat hier de prognose van afhangt. De mate van agressiviteit in groei is namelijk niet gelijk voor alle soorten kanker. Zo kunnen bijvoorbeeld adeno- en plaveiselcelcarcinomen wel uitzaaien, en basale-cel carcinomen niet.
Ik heb getracht zoveel mogelijk van je vragen te beantwoorden. Natuurlijk ben ik geen chirurg of patholoog en deze mensen kunnen je vast veel meer vertellen over deze aandoening. Mijn advies: print je vragen uit en neem ze mee naar het eerstvolgende bezoek aan de chirurg.
Ik wens jou en je vader veel sterkte en gezondheid toe...
In het begin viel hij enorm af omdat hij echt heel weinig kon eten en veel moest spugen als hij teveel at.
Inmiddels heeft hij zijn maag weer tot normale grootte getraind, de bikkel, en schuift hoeveelheden weg waar menigeen jaloers op is.
De artsen vinden het verbazingwekkend maar ook echt geweldig.
Heel veel sterkte met je vader, het moet een vreselijk machteloos gevoel zijn om hem zo ziek te zien liggen.
quote:heel erg bedankt voor je posting, het helpt me weer een stukje verder.
Op donderdag 23 januari 2003 17:47 schreef Dr_Greene het volgende:
*knip*
ik zal je advies ter harte nemen en mijn vragen op papier meenemen.
nogmaals, ik waardeer het zeer dat je de tijd hebt genomen om op mijn vragen in te gaan.
quote:zo'n verhaal is prettig om te lezen. het geeft hoop.
Op donderdag 23 januari 2003 20:08 schreef Lois het volgende:
*knip*
tnx.
http://www.barrettsinfo.com/
quote:Bedankt, zeer informatief.
Op vrijdag 24 januari 2003 01:46 schreef BloX het volgende:
kijk eens op deze site, hier is veel achtergrond informatie te vinden over Barret oesofagitis.
http://www.barrettsinfo.com/
Mijn pa is inmiddels thuis. Het is zeer zwaar geweest, hij heeft ook nog een lichte longontsteking het hoofd moeten bieden. Hij krijgt 's nachts nog sondevoeding, maar hij begint steeds meer trek te krijgen. Hij is nog zeer zwak. Maar alles gaat nu goed. Het zal nog maanden duren voor hij weer helemaal is opgeknapt. Nu maar hopen dat de kanker wegblijft.
quote:Een operatie is volgens mij onvermijdelijk ja. In het geval van mijn pa is er daarvoor een chemokuur gegeven. (kan je het je voorstellen? eerst 3 maanden doodziek van de chemokuur, en als klap op de vuurpijl 1 van de zwaarste operaties die er zijn. en dat op je 74ste... maar hij doorstaat het. tis een ouwe taaie)
Op dinsdag 11 februari 2003 13:46 schreef DeStedebouwer het volgende:
Is dat slokdarmkanker met alleen een operatie te genezen dan? Ik bedoel hoeft er dan niet bestraalt of chemo gedaan te worden?
quote:Bestraling en chemotherapie kunnen als aanvullende behandeling gebruikt worden, maar dat moet voor iedereen afzonderlijk bepaald worden. Iig is de operatie (voorlopig) de belangrijkste behandeling...
Op dinsdag 11 februari 2003 13:46 schreef DeStedebouwer het volgende:
Is dat slokdarmkanker met alleen een operatie te genezen dan? Ik bedoel hoeft er dan niet bestraalt of chemo gedaan te worden?
quote:Ik kan het me voorstellen ja... mijn moeder heeft ook lang kanker gehad, en is er vorig jaar aan overleden. Maar was geen slokdarmkanker dus, lama.
Op dinsdag 11 februari 2003 13:51 schreef tonja het volgende:[..]
Een operatie is volgens mij onvermijdelijk ja. In het geval van mijn pa is er daarvoor een chemokuur gegeven. (kan je het je voorstellen? eerst 3 maanden doodziek van de chemokuur, en als klap op de vuurpijl 1 van de zwaarste operaties die er zijn. en dat op je 74ste... maar hij doorstaat het. tis een ouwe taaie)
Ik heb een kleine 20 jaar geleden mijn ma ook verloren aan kanker. Nu dus op herhaling met paps. Toch heb ik wel hoop dat het deze keer beter afloopt. De omstandigheden zijn bij hem veel gunstiger. Maar het blijft afwachten. Over 5 jaar kan je pas zeggen dat ie helemaal is genezen...