Zoals dit:
quote:
Vandaag is het 15 jaar geleden dat ik als 16-jarig meisje met twee volle koffers vertrok voor een Amerikaans avontuur. Een jaar High School op een echte Amerikaanse School in Austin, Texas. Het gevoel van vrijheid dat ik ervoer toen ik door de gate richting het vliegtuig liep zal ik nooit vergeten. En zelfs 15 uur later duttend op mijn koffer op een overvol vliegveld in Chicago omdat mijn laatste vlucht niet vertrok was ik nog steeds een stoere meid. Ik was ten slotte al 16 ;-).
Een week later belde ik, lamgeslagen door heimwee, mijn ouders op: “Zo zeker als dat ik wist dat ik een jaar High School wilde doen, zo zeker weet ik nu dat ik weer terug naar huis toe kom”. Gelukkig staken ze daar een stokje voor met de boodschap: “Als je nu terugkomt Bregje heb je daar je leven lang spijt van”. Ik moest het een maand proberen en als het dan nog niet ging dan zouden we bekijken of ik terug zou komen.
Uiteindelijk ben ik de volle 10 maanden gebleven en had ik ‘The time of my life’, (hoor je nu ook die hit van de klassieker Dirty Dancing in je hoofd ;-)) met veel hoogte- en ook dieptepunten. Maar wat ben ik blij dat mijn ouders niet toegaven en dat ik vol heb gehouden. Mijn tijd daar heeft me mede gevormd tot wie ik nu ben en ik heb er een prachtige ‘extended family’ aan over gehouden waar ik nog steeds regelmatig contact mee heb. Dit moment heeft me in mijn verdere leven regelmatig geholpen om door te zetten op momenten waarin ik het niet meer zag zitten. En de weinige keren dat ik niet door heb gezet wist ik ook zeker dat dat de juiste keuze voor mij was op dat moment.
Heb je in jouw leven ook zo’n moment gehad waarin je dacht, nu kap ik ermee, ik ga niet door.. maar waar je nu op terugkijkt en denkt: wat ben ik blij dat ik toen door heb gezet! Ben benieuwd naar jouw verhaal!
quote:
Ik werd voor gek verklaard, en terecht. Want wie heeft er nou in godsnaam zin in drie masters doen? Drie keer een thesis schrijven? Eerlijk gezegd wist ik ook nog niet precies hoe ik het vol ging houden. Maar ik was gewoon benieuwd, dus ik probeerde het.
Ik heb naast het volgen van mijn masters altijd veel gewerkt, een perfecte combinatie, zoals ik het heb ervaren. Zo blijf je niet in die afstudeer-tunnel van je zitten en heb je veel meer afwisseling. Dat is hoe ik het vol heb kunnen houden. Kost wel wat tijd en moeite, maar dan heb je ook wat.
Gisteren heb ik eindelijk officieel het laatste stukje van mijn ‘mission impossible’ in ontvangst kunnen nemen: het diploma voor mijn 3e master Labor Law & Employment Relations. Naast Master of Science mag ik mezelf nu ook Master of Laws noemen.
Maar wie mij een beetje kent, weet dat het mij daar eigenlijk niet om gaat. Een leven lang leren, daar zou ik voor tekenen! Mocht ik nog een thesis voor iemand kunnen schrijven, dan hoor ik ‘t wel. Ik weet nu wel hoe het moet. Ongeveer.
quote:
Het zou je zoon of dochter maar wezen..
Woensdagavond, 17:45 het is regenachtig en ik ben op weg naar huis. De druppels van de regen op de voorruit, de koplampen van de tegenliggers reflecteren en geven een verspreid tegenlicht. Op een afstand van 6.5 km, waarvan een deel buiten de bebouwde kom en de rest binnen, tel ik 17 fietsers (!) zonder licht. Meestal jong volwassen en zelfverzekerd rijden ze op de weg al dan niet met oordopjes in of een toestel in de hand..
Vanuit het niets schiet een fietser zonder licht voor mijn auto langs en met mijn hart in de keel hang ik in de gordel. Nu rijd ik in een auto die mij gelukkig tijdig waarschuwt en zelfstandig remt en die de fietser zonder licht eerder opmerkt dan dat ik ze zie. De persoon in kwestie kijkt me verstoord aan en fietst verder.
Beste mensen, het kan toch niet zo zijn dat door zo'n lullige situatie vanavond de collega's van de politie aan de deur staan en melden dat je zoon of dochter een ongeluk heeft gehad..
Doe me een plezier en controleer vanavond even de verlichting van uw kind. Loop daarna even langs hun kamer en geef ze een knuffel, zoen of aai over hun bol.
quote:
Zeg jij wel eens NEE tegen een opdrachtgever??
“Heel erg interessant dat ga ik even met mijn vrouw overleggen”
Had dus een gesprek met een ondernemer en hij had te kennen gegeven dat hij aan de slag wilde met ons maar het nog even met zijn vrouw moest overleggen.
Wat is haar functie dan, vroeg ik? “Nou nee gewoon even thuis, doe ik met al mijn belangrijke beslissingen”
Tja daar zakt nu echt mijn broek van af.
Wat je savonds gaat eten dat overleg je met je vrouw, of een nieuwe bankstel en waarnaartoe je op vakantie gaat dat wel!
Hoe kan iemand die helemaal niet in je zaak actief is en niet bij het gesprek aanwezig is geweest daar überhaupt over oordelen.
Verder zou ik me persoonlijk ook afvragen waarom je hier je partner mee op zou willen zadelen.
Prima zei ik wanneer jij dit met je vrouw moet overleggen dan ben jij niet die ondernemer die ik zoek. Of je durft gewoon zelf geen beslissing te nemen en zegt dit om te rekken of je moet toestemming vragen aan je vrouw omdat je zelf niet capabel bent. In beide gevallen zie ik geen heil in samenwerking.
quote:
#Dailyefficientboost : Happy Sunday! Sunday = funday. Zondag is mijn dag voor vrienden, familie en fun. Wij leven maar één keer. Deze week luisterde ik een podcast van Mirjam Hegger met Arjan Vergeer, daar werd gezegd het leven is geen generale repetitie. Dit is het leven waar je wat van moet maken. Het is nu je kans!
(Like=❤️👍🏻=Agree! Share=Care!)
#goodmorning #funday #geengeneralerepetitie #dankbaar #efficiëntwerken #doeltreffend #dailyinspiration #MKB #ondernemen #JudithHendriks #projectmanagement #marketing #sales
quote:
Soms zijn dingen zo vanzelfsprekend, totdat ze er niet meer zijn. Herken jij dat?
Gisteren liep ik in de supermarkt voor het shoppen van de boodschappen voor het weekend. Ik stond al bij de kassa toen ik me bedacht dat ijs die avond best lekker zou zijn. Dus ik liep terug naar het koelvak om daar twee doosjes uit te pakken. Ijs met drie kleuren chololade, een verwennerij, en ijs met aardbei. Voor degene die mij kennen, die weten dat ik gek ben op ijs en chocolade.
Met een paar volle tassen liep ik de winkel uit. Eenmaal thuis liep ik direct door naar mijn koelkast. Toen ik mijn
koelkast opendeed, realiseerde ik het me pas, dat er in die
koelkast geen vriesvak zat. Ik trok de eerste de beste krant uit de krantenbak en wikkelde hem om de doosjes heem.
Die dag had ik net, i.v.m. samenwonen, mijn grote
koelkast met vriesvak verkocht.
Soms zijn dingen zo vanzelfsprekend, totdat ze er niet meer zijn. En zo is dat ook met andere dingen in het leven. Ik denk dat een ieder van ons dat wel herkent. Een baan die er opeens niet meer is, een huis met een tuin dat er opeens niet meer is, omdat je kleiner gaat wonen of een dierbare die er niet meer is.
Soms besef je pas hoe waardevol bepaalde dingen waren of iemand is geweest als ze er niet meer zijn. Leef nu! #compassievolopweg
quote:
Geraakt....
Gisteren zat ik in de trein naar Amsterdam Centraal. Tegenover mij zat een man, muts op, muziek in zijn oren. Drie plaatsen verderop rechts van mij een vrouw met een kinderwagen, druk aan het bellen. Iedereen leek in zijn eigen bubbel verzonken. Ik ook, kijkend naar mijn kinderen die de grootste lol hadden voor het eerst naar Amsterdam. Ineens staat de man tegenover mij op en loopt naar de vrouw met de kinderwagen. Ik ben allert, er is nu geen station om uit te stappen... Ineens zie ik een traan op haar wang en de onbekende man veegt haar tranen weg en omhelst haar. De vrouw verteld tussen haar tranen door, dat ze net heeft gehoord dat er iemand op sterven ligt en vanmiddag om 16.45 euthanasie krijgt. Na de innige omhelzing geeft de man haar een kus op haar voorhoofd en wenst haar kracht toe en stapt de trein uit. Naast hem lopen zijn eigen vrouw en dochter. Waarop zijn vrouw tegen zijn verbaasde dochter zegt, je hoeft iemand niet te kennen om er voor hem of haar te zijn....
Wat fijn dat er nog steeds mensen zijn die hun hart volgen en ook doen wat hun hart hen ingeeft!
Zullen we in 2020 ons hoofd iets meer uitzetten en allemaal meer doen wat ons hart ons ingeeft? Dan wordt het voor iedereen een mooi 2020!! 💞
Een hele fijne jaar wisseling!
quote:
"Je hebt geen (afgeronde) HBO diploma, dus we gaan helaas niet met je in gesprek." Ik heb 4 jaar rechten gestudeerd en niet mijn afstudeeronderzoek afgerond. Voor sommigen ben ik daarom niet geschikt voor een HBO functie.
Ik ben in mezelf blijven geloven en heb gezegd dat ik dit anders zou aanpakken als ik aan de andere kant van het bureau zou zitten. En daar zitten we dan. Net zoals ik me niet blind staar op cv's, staar ik me ook niet blind op eisen. Ik noem ze dan ook liever 'voorkeuren'.
Talent heeft te maken met capaciteiten en niet per definitie met een diploma. (Hier zit een nuance in.) Ik ben dankbaar dat mijn werkgever dit ook zo zag en me heeft aangenomen op basis van mijn kwaliteiten. Op mijn beurt zorg ik er weer voor dat ik me hier altijd van bewust ben als recruiter. Kansen creëren en potentie zien, daar waar een ander wellicht meteen afhaakt.
#recruitment #solliciteren #kansen
quote:
Met een Keniaanse vriend zit ik te genieten van een kop koffie in Utrecht. Thuis leeft hij in een sloppenwijk. Hij stelt me een paar vragen en ziet dingen die ik niet meer zie en waar ik meer tijd voor nodig heb dan alleen dit gesprek: Constatering/vraag 1: Als ik eerlijk ben en kijk naar de mensen hier, dan lijken er veel van hen voor mij 'sad and lonely'. Klopt dat of is dat buitenkant? Vraag 2: Het lijkt wel of iedereen haast heeft, maar ik kan niet ontdekken waarheen of waarvoor? Vraag 3: Waarom is het op tijd komen voor jullie zo belangrijk? Ik weet van te voren niet hoe lang ik over 500 meter in mijn straat doe want ik weet niet wie ik tegenkom en hoe het met hen is.. #goedevragen #watisrijk #watisarm
quote:
Een wiskundeleraar schreef het volgende op het bord:
1x9 = 9, 2x9 = 18, 3x9 = 27, 4x9 = 36, 5x9 = 45, 6x9 = 54, 7x9 = 63, 8x9 = 72, 9x9 = 81, 10x9 = 91
Eerst giechelde er enkelen en daarna lachten de meeste studenten omdat de leraar zich kennelijk had vergist. 10x9 = 91 ?
De leerkracht wachtte tot iedereen weer stil was. Vervolgens zei hij: "Ik heb deze fout met opzet gemaakt om u iets te tonen. Ik heb 9 problemen correct opgelost en slechts 1 fout gemaakt. In plaats van me te feliciteren met het correct oplossen van 9 van de 10 problemen, lachte jullie om mijn fout. Hiermee laat ik jullie duidelijk zien hoe ons onderwijssysteem werkt. En dat is heel triest, maar helaas waar. We leven in een cultuur dat dat mensen uitgelachen worden en soms zelfs vernederd omdat ze fout zijn. We moeten leren mensen te prijzen voor hun successen en ze te waarderen voor hun kleine fouten. Geloof me, de meeste mensen doen veel meer goed dan fout, en toch worden ze beoordeeld op de weinige fouten die ze maken. Ik wil je uitnodigen om meer te complimenteren en minder te bekritiseren, omdat dat resulteert in zoveel meer, betere samenwerking, meer genegenheid en minder negativiteit. "
Velen van hen begrepen dat de les die ze zojuist hadden geleerd veel belangrijker was dan het resultaat van 10x9.
Flikker toch op man
[ Bericht 94% gewijzigd door Erasmus op 17-08-2020 10:27:50 ]