vrouwen

scheit hebben aan haar en een andere vrouw zoeken er zijn meer dan genoeg vrouwen op de wereld en als dat niet werkt heb je nog de Dam in Amsterdam

verplaatst van POL naar R&P...

quote:

---

Op zondag 19 januari 2003 20:58 schreef Ludacriss het volgende:
scheit hebben aan haar en een andere vrouw zoeken er zijn meer dan genoeg vrouwen op de wereld en als dat niet werkt heb je nog de Dam in Amsterdam

---

wat.. moet'ie zijn pijlen voortaan richten op die arme duiven?

Praat er eens met haar over.
Misschien doet ze het niet expres of is er iets anders wat jij niet weet.
Veel slechter zal het zo te lezen niet kunnen worden, dus praten kan iig geen kwaad.

Ik denk dat ze zich misschien wat ongemakkelijk voelt. Je zegt zelf dat je er moeite mee had om haar afwijzing van je af te zetten. Misschien voelt zij ook wel aan dat jij nog steeds gevoelens voor haar hebt, misschien zelfs nog steeds hoop en weet ze niet hoe ze daarmee om moet gaan of is ze bang dat ze je valse hoop geeft als ze te aardig is.

Als je met haar om wil blijven gaan dan moet je ook wel accepteren dat het echt nooit meer zal worden dan vriendschap, denk ik. En haar dat vervolgens duidelijk maken. Als jij op haar heel teleurgesteld of verongelijkt overkomt dan voelt dat voor haar beklemmend aan.

Misschien kun je een beetje afstand houden, ik zeg niet het contact verbreken, en voor jezelf de tijd nemen tot je er wel mee om kunt gaan dat het niets wordt. Dan kun je ook wat ontspannener met haar omgaan en misschien gaat het dan wel weer wat meer vanzelf.

Ik zou ook denken, denk nu eerst ook maar even aan jezelf en probeer het idee van een relatie met haar van je af te zetten. Dan voel je je zelf ook wat beter. Nu heb je toch nog steeds die teleurstelling te verwerken en dat valt niet mee.

Ik leef helemaal met je mee. Ik heb exact hetzelfde. Leerde een meisje kennen, werd mijn beste vriendin. Nou zoals je al raadt begon ik meer voor haar te voelen. Ik vertelde het haar, maar ze wou nix. Ondertussen gaf ze me wel steeds meer hoop door hoe ze met me omging, dat maakte het er voor mij dus niet makkelijker op om haar te vergeten. Ze zegt inderdaad ook tegen mij dat ik teveel op haar let, en hebben ook inderdaad vaak ruzie om dit soort dingen. Ze vertelde zelfs dat ze geen beste vrienden meer met me wou zijnn omdat ze mij zat was, dat ik zo op haar lette, terwijl dat nergens op sloeg. Ze is zelfs bang voor me geworden want ze denkt dat ik een soort obsessie voor haar heb. Gelukkig hebben we het nu een beetje uitgepraat en gaan weer gewoon om met elkaar als voorheen. Maar inderdaad...uit je hoofd zetten is het beste, en geloof me......ik ben al ruim 1,5 jaar bezig, en het is me nog steeds niet gelukt (mede dankzij dat zij steeds valse hoop geeft). Ik heb ook contact geminderd, en dat is inderdaad het beste (wel pijnlijk, zeker omdat het m'n beste vriendin is, waar ik ook diepe gesprekken mee had).
Stel je open voor ander contact met leuke vrouwen, die wel wat willen bijvoorbeeld (ik heb dit ook geprobeerd...werkte ook niet, ik wilde niemand anders dan haar...misschien nog steeds niet)...maar probeer haar van je af te zetten......afstand nemen.
Heel veel suxes.....na 1,5 jaar begin ik behoorlijk gefrustreerd te raken......serieus, ik voel me al 1,5 jaar kut hierdoor...

"Tijd heelt alle wonden, maar bij jou staat'ie stil" (Brainpower - Tijdloos)
"Met of zonder jou voel ik me echt verrot" (Brainpower - De vierde kaart)

en gelijk heeft'ie

en Oh ja.....praten met haar werkt bij mij ook niet, ze kapt het gesprek af, of ze gaat lullig doen....kortom: ruzie, problemen en gezeik...want je wil het kwijt bij haar, maar het lukt niet

Uit je betoog volgt dat er moeite mee hebt dat zij geen 'vastigheid' wil en je zegt niet dat je je daar inmiddels overheen hebt gezet. Sterker nog, je zegt dat je het er moeilijk mee hebt. Als jij je zin zou krijgen, dan zouden jullie wel vastigheid hebben, dus zal veel van wat je zegt en doet van die wens doordrongen zijn. Vrouwen pikken dat op. En als ze het niet moeten, dan laten ze dat merken op de manier die je beschrijft. Give it up.

Ik zou haar, als ze zo doet, gewoon negeren. Misschien dat ze dan zelf wel ergens mee over de brug komt.
En een jaar met je gevoelens blijven sleuren = NIET goed. niet als er geen hoop is.

Wat het met vrouwen is, is dat ze per sé een verliefdheidsgevoel moeten hebben, willen ze een relatie beginnen. Terwijl dit gevoel toch ooit zal verdwijnen, waarna het 'houden van' wordt, maar vrouwen bekijken het vaak niet zo rationeel, en WILLEN in de eerste instantie eerst even verliefd zijn. Terwijl goed met elkaar om kunnen gaan en elkaar erg mogen eigenlijk voldoende moet zijn. Want de passie raak je later toch kwijt.

Hebben ze dat in de korte tijd nadat je haar een tijdje kent niet, dan kun je het op je buik schrijven.

Bij mannen is het juist anders: Die kunnen vaak op elk moment verliefdheidsgevoelens ontwikkelen, ook als ze goede vrienden zijn. Als je als man niet goed met die vrouw om zou kunnen gaan zou je ook geen vrienden zijn.

Vrouwen zijn erg lastig wat dat betreft. Maar... het is ECHT mogelijk je verliefdheidsgevoelens te onderdrukken! Je zult natuurlijk wel altijd om haar blijven geven.

De truuk is om met andere vrouwen om te gaan. Dan zie je in dat zij niet zo heel speciaal is. Want je moet haar niet in een te positief daglicht zetten want iedereen heeft ook negatieve eigenschappen.

Je kunt je gevoelens ook wegredeneren: Schrijf eens alles wat jou irriteert aan haar op. En stamp dit in je hoofd, probeer zo negatief mogelijk over haar te denken. Dan kunnen de gevoelens ook verdwijnen.

Een erg drastische oplossing: Compleet de vriendschap verbreken. Uit het oog uit het hart. Als je er toch alleen maar pijn aan beleeft kan dit een goede oplossing zijn.

quote:

---

Op dinsdag 21 januari 2003 01:33 schreef M4stermind het volgende:
...
Een erg drastische oplossing: Compleet de vriendschap verbreken. Uit het oog uit het hart. Als je er toch alleen maar pijn aan beleeft kan dit een goede oplossing zijn.

---

Heb ik geprobeerd...kon het zelf niet...zoals ik net al zei van brainpower: Met of zonder jou voel ik me echt verrot
En zij vond he t niet fijn...logisch....maar op dit gebied moest ik egoistisch zijn vond ik zelf....maar ik kon het niet..daarom ga ik nu nog steeds met haar om *zucht*

quote:

---

Wat het met vrouwen is, is dat ze per sé een verliefdheidsgevoel moeten hebben, willen ze een relatie beginnen. Terwijl dit gevoel toch ooit zal verdwijnen, waarna het 'houden van' wordt, maar vrouwen bekijken het vaak niet zo rationeel, en WILLEN in de eerste instantie eerst even verliefd zijn. Terwijl goed met elkaar om kunnen gaan en elkaar erg mogen eigenlijk voldoende moet zijn. Want de passie raak je later toch kwijt.

---

Ik ben dan wel geen vrouw *suprise* maar hier moet ik het toch echt even niet mee eens zijn. Tis wel een erg armoedige benadering van het begrip relatie. Zoals je het omschrijft lees ik er niets meer in dan genoegen nemen met elkaar, en hoe armzalig is dat dan als basis voor een relatie? Natuurlijk gaat het om verliefdheid en niets minder dan verliefdheid. Zonder verliefdheid is genegenheid het beste waar je op kunt hopen. Houden van is dan al te hoog gegrepen. Een recept voor al die middle-aged couples die op zaterdagmiddag chagrijnig door de stad sjouwen. Niet beter wetend dan opstaan, werken en s avonds thuiskomen voor aardappelen en groenten. Getrouwd zijn omdat het zo gelegen op de route des levens lag en iedereen dat eigenlijk toch al van je verwachtte. Je ademt en beweegt maar eigenlijk ben je al jaren dood. Het wachten is op het moment dat je lichaam daar ook achter komt. En dat allemaal omdat je te belazerd bent geweest om te wachten op dat ene moment. Dat moment waarop je compleet overvallen wordt door een horde vlinders die het op je buik voorzien hebben. Verliefdheid ja.

quote:

---

Op dinsdag 21 januari 2003 01:33 schreef M4stermind het volgende:
Wat het met vrouwen is, is dat ze per sé een verliefdheidsgevoel moeten hebben, willen ze een relatie beginnen. Terwijl dit gevoel toch ooit zal verdwijnen, waarna het 'houden van' wordt, maar vrouwen bekijken het vaak niet zo rationeel, en WILLEN in de eerste instantie eerst even verliefd zijn. Terwijl goed met elkaar om kunnen gaan en elkaar erg mogen eigenlijk voldoende moet zijn. Want de passie raak je later toch kwijt.

Hebben ze dat in de korte tijd nadat je haar een tijdje kent niet, dan kun je het op je buik schrijven.

Bij mannen is het juist anders: Die kunnen vaak op elk moment verliefdheidsgevoelens ontwikkelen, ook als ze goede vrienden zijn. Als je als man niet goed met die vrouw om zou kunnen gaan zou je ook geen vrienden zijn.

Vrouwen zijn erg lastig wat dat betreft. Maar... het is ECHT mogelijk je verliefdheidsgevoelens te onderdrukken! Je zult natuurlijk wel altijd om haar blijven geven.

De truuk is om met andere vrouwen om te gaan. Dan zie je in dat zij niet zo heel speciaal is. Want je moet haar niet in een te positief daglicht zetten want iedereen heeft ook negatieve eigenschappen.

Je kunt je gevoelens ook wegredeneren: Schrijf eens alles wat jou irriteert aan haar op. En stamp dit in je hoofd, probeer zo negatief mogelijk over haar te denken. Dan kunnen de gevoelens ook verdwijnen.

Een erg drastische oplossing: Compleet de vriendschap verbreken. Uit het oog uit het hart. Als je er toch alleen maar pijn aan beleeft kan dit een goede oplossing zijn.

---

elkaar mogen? met elkaar om kunnen gaan? dit is echt tragisch.

dit heeft niets met relaties en liefde en houden van te maken. wat jij hier omschrijft is het meubelplein-op-een zondagmiddag-gevoel.