quote:
Een Tourheld werd hij niet, maar nu verslaat Remmert Wielinga (42) menig profrenner op Strava
In de vroege zomer van 2003 leek Eindhovenaar Remmert Wielinga de volgende vaderlandse Tourheld te gaan worden. Het liep allemaal anders. Hoe het nu met hem gaat? ,,Als je me op Strava volgt, weet je het. Mannen als Richie Porte en Tadej Pogacar kan ik aan”
Je ziet hem van verre via de vele, vele treden van de Escalier Malbousquet afdalen. Geen spat verandert op het eerste oog. Scherp gezicht. Scherp lijf. Geen grammetje vet. Remmert Wielinga leeft op zijn 42ste zo te zien nog altijd als een prof. ,,Ik heb vanochtend nog een ‘kommetje’ afgepakt van Richie Porte”, grijnst de Brabander als hij zich meldt op het terras van de Azur Bar aan de Boulevard du Jardin Exotique in Monaco.
Met zichtbaar plezier vertelt Wielinga over zijn nieuwe passie. Strava. ,,Dat ken je toch hè? Zonder Strava had ik nu niet meer op de fiets gezeten denk ik. En dankzij corona kom ik nu eindelijk ook weer een beetje in beeld. Zeker bij de renners in de World Tour. Ze worden een beetje moe van me”, klinkt het lachend. ,,Als je op Strava de strijd met die mannen aangaat, dan blijf je hard fietsen.”
Tourtopper
Als de koffie voor zijn neus staat, gaat Wielinga er eens goed voor zitten om alles te vertellen over Strava, de triatlon waar hij vier jaar zijn heil in zocht, het leven met vrouw Svetlana en dochtertje Marianne, de nooit aflatende drang naar topsport en waarom het toch zo fout liep vanaf het moment dat Nederland in 2003 dacht met hem een nieuwe Tourtopper in huis te hebben.
,,Ik rijd nu harder dan toen misschien”, zo begint hij zijn verhaal over de Dauphiné Libéré waar hij in zijn debuutjaar aan de zijde van Lance Armstrong en Iban Mayo over de Alpencols reed. Ontdekte hij daar zichzelf? ,,Ja en nee. Op een trainingskamp en in het voorjaar had ik al laten zien hoe hard ik bergop kon rijden. Maar dat is nog geen Tour. Achteraf denk ik dat ze me na die Dauphiné beter niet mee hadden moeten nemen naar de Tour. De Route du Sud rijden en daarna de Vuelta rijden was beter geweest. Maar op dat moment ga je als jonge renner niet je nuchtere Nederlandse verstand gebruiken.”
Keihard onderuit
Dus ging hij mee. Om er keihard onderuit te gaan. ,,Soms is de timing in het leven niet goed. Soms denk ik dat het me niet geholpen heeft dat ik veel talent had. Bij de amateurs was ik zo sterk dat ik naast het peloton kon rijden. Bij de profs, zeker in de Pro Tour toen, is dat anders. Dan moet je kunnen positioneren. Zeker in de Tour. Je hebt bij mij gezien hoe fout het dan kan gaan.”
Wielinga werd het lachertje binnen de ploeg. Hij viel niet in het pulletje bij de gevestigde orde. Een steeds terugkerende knieblessure en ‘problemen met mijn vriendinnetje’ maakten het leven van de jonge Eindhovenaar ook niet gemakkelijker.
Geen holmaat
,,Ik ben natuurlijk niet de meest gemiddelde persoon geweest”, klinkt het met enige zelfspot. ,,Ik ben geen holmaat. Soms helpt het binnen de hiërarchie van een ploeg dat je dat wel kunt zijn. Ik kon het in ieder geval niet. Van het A-team, dat de Tour reed, belandde ik in het C-team. Moest ik in België en Duitsland wedstrijden rijden waarin ik niks te zoeken had.”
Na vier magere jaren, waarin hij bij Quick Step (2006) en Saunier Duval (2007) zo nu en dan nog een flits van zijn talent liet zien, besloot Wielinga eind 2007 een punt achter zijn professionele carrière te zetten. ,,Uitgaan is niet mijn ding, maar toen ging ik hier in Monaco ook maar eens flink op stap. Zo ontmoette ik mijn huidige vrouw Svetlana, die hier op vakantie was.”
Belastingparadijs
In 2008 trouwde hij met de Russin, die werk vond in de Monegaskische yachting business. Tien jaar later werd hun dochter Marianne geboren. Inmiddels wonen de Wielingaatjes formeel niet meer in belastingparadijs Monaco, maar honderd meter over de grens in het aanpalende Franse Beausoleil. ,,Da’s een stuk goedkoper, maar ik woon nog in de buurt van mannen als Peter Sagan en Michael Matthews.”
Thuis wordt volgens Wielinga vooral Russisch gesproken. Geen wonder dat in 2010 een toevallige ontmoeting met de Russische zakenman Igor Makarov in Monaco leidde tot het plan om voor diens ploeg Katoesja te gaan rijden. ,,Na één of twee jaar zou ik dan iets gaan doen in het management van zijn Global Russian Cycling Project.”
Teammanager Andrei Tsjmil zag dat echter niet zitten en zo belandde Wielinga even in de opleidingsploeg van het team. ,,Ongelooflijk. Kwam ik op een trainingskamp op Cyprus terecht in zo’n typische Sovjet aanpak. Zeven uur op. Beginnen met ochtendgymnastiek en ieder dag aan tafel met jongens die niks durfden te zeggen. Daar ben ik maar rap mee gestopt.” De topsporter in hem leidde hem in 2013 naar de triatlon. Na vier jaar kapte hij er mee. ,,Hartstikke leuk sport om te doen. Ik kwam er alleen achter dat mijn achterstand in het zwemmen te groot bleef om te kunnen winnen.”
King of the Mountain
En nu is er dus gewoon weer alleen de fiets. Elke dag trekt hij boven Monaco de bergen in. ,,Ik heb meer dan duizend KOM’s op mijn naam staan. Alleen Thibaut Pinot heeft er meer”, klinkt het trots.” KOM staat voor King of the Mountain. De aanduiding dat je op het platform Strava de snelste tijd hebt neergezet op een segment. Iedereen kan zo’n segment aanmaken. De uitdaging is om elkaars tijden daarop aan te vallen.
Wielinga heeft er een dagtaak aan. ,,Mijn vrouw werkt, en ik verdien wat geld met het maken van trainingsschema’s, die klanten, vooral rijke Russen, kunnen downloaden in hun fietscomputertje. Het kost me niet veel tijd, dus kan ik zelf elke dag een uurtje of zes gaan fietsen.”
Geen vrienden
Daarmee maakt hij opnieuw geen vrienden binnen het profpeloton, stelt Wielinga geamuseerd vast. ,,Ze hebben allemaal een ontzettende hekel aan me. Behalve Bauke Mollema. Die zit niet op Strava. Met hem heb ik af en toe leuk contact.” Het zijn vooral de aan de Cote d’Azur wonende profs met wie hij de strijd aangaat. ,,Mannen als Richie Porte en Tadej Pogacar kan ik aan”, weet de 42-jarige veteraan.
Of het een late schreeuw om erkenning is? ,,Ik doe het om het resultaat. In die zin ben ik nog altijd een topsporter. Ook al verdien ik er niks mee. Dankzij corona komt er wel meer aandacht voor wat je doet op Strava. Daarop kon je de afgelopen maanden nog wel de strijd met elkaar aangaan. Ik merk dat mensen er van staan te kijken hoe constant ik daarin ben. Dat constante was achter gezien het grote gebrek tijdens mijn profperiode. Nu is die er wel. Iedere dag. Ik denk omdat ik er nu wel fysiek en mentaal volwassen genoeg voor ben.”
Na een slokje van zijn laatste bakkie koffie, is het tijd om de honderden treden terug omhoog naar Beausoleil te nemen. Wat hij morgen gaat doen? ,,Richie Porte heeft vandaag een KOM van me afgepakt op de Col de la Madone.” Werk aan de winkel dus. ,,Hij ging wel erg hard. Terugpakken lukt me alvast morgen niet. Misschien over een paar weken maar eens proberen. Ik heb de tijd.” En weg is ie.
Paspoort
Remmert Wielinga, geboren 27 april 1978 te Eindhoven
Woonplaats: Beausoleil/Monaco
Getrouwd met Svetlana, vader van Marianne (2018)
Prof van 2001 tot en met 2007 (bij achtereenvolgens De Nardi, Rabobank, Quick Step en Saunier Duval)
Zeges: 2003: etappes in Ronde van Mallorca en Ruta del Sol, 2006: GP Chiasso.
Maakte in 2009 een kortstondige comeback bij opleidingsploeg Itera
Stortte zich van 2013 tot en met 2017 op de triatlon
Leeft zich vanaf 2017 uit op Strava.
Remmert is goed terechtgekomen, beter dan menig wielrenner met een carrière van vijftien jaar.