Hoe bereid ik mij voor op een carriere in de financiele sector?

quote:

Op woensdag 12 augustus 2020 17:58 schreef polyp11 het volgende:

[..]

Dit is natuurlijk wel heel makkelijk gezegd. Zo maar even in Londen of NYC studeren. Als dat toch eens mogelijk was

Dat over financiele kennis heb ik vaker gehoord. De een verteld me dat het totaal niet van belang is, maar de ander zegt me dat werkgevers er aan ergeren hoe weinig financiele kennis en praktijk kennis afgestudeerden daadwerkelijk hebben. Het zal toch liggen aan het werk wat je aanneemt?

Als je goed genoeg bent voor zo'n baan zal het studeren in Londen/NYC ook echt geen probleem zijn.

Het is echt niet zo moeilijk om een extra master aan Columbia/NYU/UCL te volgen na je Nederlandse kwantitatieve master met goede (i.e. top-25%) resultaten. Ik ken meer dan genoeg Fransen in NY die dat zo doen.

Over dat tweede, dat is mijn eigen ervaring. Ik had het niet nodig in Nederland, en mensen om me heen die ook daadwerkelijk goede banen krijgen in NY ook niet.

Gewoon doen, dan blijkt het allemaal niet zo moeilijk te zijn als je denkt.

quote:

Op vrijdag 14 augustus 2020 14:27 schreef polyp11 het volgende:

[..]

Bedankt voor je antwoord! Zou je iets meer kunnen vertellen over wat jij hebt gedaan of ervaringen die je kent van anderen? Ik ken 1 iemand die (na zijn bachelor) een master kon doen aan Columbia, maar die moest daarvoor wel valedictorian zijn en had daarnaast genoeg extra activiteiten op z'n cv staan. LSE lijkt wat dat betreft makkelijker om bij binnen te komen, maar is voor mij na de bachelor alsnog niet realistisch. Over een master in het buitenland na een master QF hier in Nederland weet ik eigenlijk niets. Komt dat echt veel voor? Het lijkt mij vrij lastig te financieren tenzij je een rijke familie hebt die er veel geld voor over heeft.
En waarom zouden Columbia/NYU/UCL genoegen nemen met iemand die in de top-25% zit bij een master aan een Nederlandse universiteit? Ze hebben daar de studenten voor het uitkiezen, dus dan zouden ze toch alleen het beste van het beste willen hebben? De top-5% maximaal?

Engineering schools zijn veel makkelijker om binnen te komen. Vervolgens kan je meeste college geld grotendeels kwijt laten schelden door te werken voor lab. Je moet wel iets kunnen bijdragen (bijv. data science skills) en dat heb je eerder als je al een master hebt gedaan. Als je geluk hebt krijg je zelfs een living stipend. Duur van zo'n master is 1-jaar.

Daarom zeg ik ook, zolang je goed bent en ook daadwerkelijk iets kan bijdragen zal het collegegeld geen probleem zijn en toegang tot een master ook niet. De meeste Amerikanen doen geen master, en vooral engineering schools van NYU en Columbia zijn niet dusdanig selectief (is geen MIT). Je hebt wel alle voordelen mbt. locatie, campus recruitment/3-jaar werkvergunning.

Twee vrienden van me hebben een master gedaan aan ParisTech en Paris Descartes (AI-focus). Laatste had echt geen goede cijfers (matig zelfs), maar is ook gewoon toegelaten aan Biomedical Engineering aan Columbia en heeft zijn kosten grotendeels kunnen vergoeden door te werken voor lab.

Aanzienlijk deel van mensen die naar Columbia Engineering gaan werken uiteindelijk bij bedrijven als Citadel/Two Sigma. Zelfs met BME als je specialisatie bijvoorbeeld AI of computational biology is.

Neefje van me doet nu een Master aan de LSE. Maar daarvoor was hij wel valedictorian in z'n Econometrie Bachelor.

Het is zeker mogelijk om na je Bachelor gelijk aan een topuniversiteit in het buitenland te studeren. Maar je hebt wel nodig: geld (maar er zijn scholarships), een goed CV, goede cijfers (en GMAT), en een goed onderbouwde motivatie.

quote:

Op woensdag 29 juli 2020 06:02 schreef Socios het volgende:
Als je er 0,0 verstand van hebt: alle modules van de Wft (Wet op het financieel toezicht)

Is er een bepaalde volgorde die het meest logisch is?

quote:

Op woensdag 19 augustus 2020 20:28 schreef Chaes het volgende:
Neefje van me doet nu een Master aan de LSE. Maar daarvoor was hij wel valedictorian in z'n Econometrie Bachelor.

Het is zeker mogelijk om na je Bachelor gelijk aan een topuniversiteit in het buitenland te studeren. Maar je hebt wel nodig: geld (maar er zijn scholarships), een goed CV, goede cijfers (en GMAT), en een goed onderbouwde motivatie.

Dit vind ik dus zo'n bullshit antwoord. "Ja het is mogelijk om president te worden, maar je moet wel geboren zijn in een rijke familie en de juiste connecties hebben en op jonge leeftijd al begonnen zijn en gestimuleerd zijn om keihard te werken en een CV op te bouwen en je moet al vroeg weten wat je wilt zodat je een voorsprong kan maken op anderen en je moet het geluk hebben dat er niet toevallig iemand in jouw jaar zit die net een paar betere cijfers haalt waardoor jij nummer 2 wordt van jouw jaar en bedrijven en universiteiten minder belangstelling hebben en en en".

Wat ik er mee wil zeggen, heel veel is mogelijk maar voor veel mensen niet realistisch. Ik denk dat TS blij mag zijn als hij überhaupt op de Zuidas ervaring op kan doen in de financiële sector, want er zijn genoeg mensen die beter zijn dan hem en de middelen wel hebben om bijvoorbeeld naar het buitenland te gaan.

quote:

Op vrijdag 14 augustus 2020 18:57 schreef Paganitzu het volgende:

[..]

Engineering schools zijn veel makkelijker om binnen te komen. Vervolgens kan je meeste college geld grotendeels kwijt laten schelden door te werken voor lab. Je moet wel iets kunnen bijdragen (bijv. data science skills) en dat heb je eerder als je al een master hebt gedaan. Als je geluk hebt krijg je zelfs een living stipend. Duur van zo'n master is 1-jaar.

Daarom zeg ik ook, zolang je goed bent en ook daadwerkelijk iets kan bijdragen zal het collegegeld geen probleem zijn en toegang tot een master ook niet. De meeste Amerikanen doen geen master, en vooral engineering schools van NYU en Columbia zijn niet dusdanig selectief (is geen MIT). Je hebt wel alle voordelen mbt. locatie, campus recruitment/3-jaar werkvergunning.

Twee vrienden van me hebben een master gedaan aan ParisTech en Paris Descartes (AI-focus). Laatste had echt geen goede cijfers (matig zelfs), maar is ook gewoon toegelaten aan Biomedical Engineering aan Columbia en heeft zijn kosten grotendeels kunnen vergoeden door te werken voor lab.

Aanzienlijk deel van mensen die naar Columbia Engineering gaan werken uiteindelijk bij bedrijven als Citadel/Two Sigma. Zelfs met BME als je specialisatie bijvoorbeeld AI of computational biology is.

Columbia is niet selectief? En hoe heb je de zekerheid dat je kan werken voor een lab en dus de financiële mogelijkheid hebt er te studeren, voordat je er überhaupt begonnen bent? Mensen die net een master hebben afgerond met een 7.5 hebben echt niet het cv waarmee ze dat voor elkaar kunnen krijgen. Daarnaast heb je de financiële zekerheid al nodig voordat je er zit. Anders kom je mogelijk tijdens je studie er achter dat je op straat wordt gezet omdat je je huur niet kan betalen.

quote:

Hoe bereid ik mij voor op een carrière in de financiële sector?

Zo snel mogelijk al je geld er doorheen brassen, maximaal lenen, dat ook opmaken, automatische incasso's intrekken, vervolgens een maand of 6 geen enkele brief openen.

Daarna de handen in de lucht gooien en help roepen.

Denk dat dat je makkelijkste voorbereiding is op een carrière in de financiële sector. De vraag is even of je aan die kant van de medaille wilt zitten.

quote:

Op dinsdag 1 september 2020 23:05 schreef jameshond7 het volgende:

[..]

Dit vind ik dus zo'n bullshit antwoord. "Ja het is mogelijk om president te worden, maar je moet wel geboren zijn in een rijke familie en de juiste connecties hebben en op jonge leeftijd al begonnen zijn en gestimuleerd zijn om keihard te werken en een CV op te bouwen en je moet al vroeg weten wat je wilt zodat je een voorsprong kan maken op anderen en je moet het geluk hebben dat er niet toevallig iemand in jouw jaar zit die net een paar betere cijfers haalt waardoor jij nummer 2 wordt van jouw jaar en bedrijven en universiteiten minder belangstelling hebben en en en".

Wat ik er mee wil zeggen, heel veel is mogelijk maar voor veel mensen niet realistisch. Ik denk dat TS blij mag zijn als hij überhaupt op de Zuidas ervaring op kan doen in de financiële sector, want er zijn genoeg mensen die beter zijn dan hem en de middelen wel hebben om bijvoorbeeld naar het buitenland te gaan.

Misschien moet je dan ook niet wíllen studeren aan een buitenlandse topuniversiteit als je beseft dat er duizenden mensen zijn die wél weten wat ze willen en daar hard voor werken.

quote:

Op zaterdag 5 september 2020 10:32 schreef Chaes het volgende:

[..]

Misschien moet je dan ook niet wíllen studeren aan een buitenlandse topuniversiteit als je beseft dat er duizenden mensen zijn die wél weten wat ze willen en daar hard voor werken.

Hoe kom je hier nu bij? Ik heb echt het idee dat je nu op een andere reactie reageert. Kan je niet begrijpend lezen?

quote:

Op zaterdag 5 september 2020 10:34 schreef jameshond7 het volgende:

[..]

Hoe kom je hier nu bij? Ik heb echt het idee dat je nu op een andere reactie reageert. Kan je niet begrijpend lezen?

Wat een vreemde reactie. Kwestie van realiteitsbesef hebben. Als je van te voren al weet dat studeren aan een buitenlandse topuniversiteit lastig wordt (want pas laat hierop gaan focussen, of cijfers die niet goed genoeg zijn, onvoldoende extra-curriculars , geen financiële middelen, etc. etc. etc.) dan kan je beter je energie steken in alternatieven die minder onrealistisch zijn (d.w.z. stages doen in Nederland, CV opbouwen, netwerk creëren) en dan eventueel later alsnog in het buitenland werken.

En jouw eerste reactie slaat ook gewoonweg nergens op. Rijke familie etc., wat voor verkapt wereldbeeld heb jij.

quote:

Op zaterdag 5 september 2020 10:45 schreef Chaes het volgende:

[..]

Wat een vreemde reactie. Kwestie van realiteitsbesef hebben. Als je van te voren al weet dat studeren aan een buitenlandse topuniversiteit lastig wordt (want pas laat hierop gaan focussen, of cijfers die niet goed genoeg zijn, onvoldoende extra-curriculars , geen financiële middelen, etc. etc. etc.) dan kan je beter je energie steken in alternatieven die minder onrealistisch zijn (d.w.z. stages doen in Nederland, CV opbouwen, netwerk creëren) en dan eventueel later alsnog in het buitenland werken.

En jouw eerste reactie slaat ook gewoonweg nergens op. Rijke familie etc., wat voor verkapt wereldbeeld heb jij.

Ik begrijp nog steeds niet wat jij wil zeggen. Je zegt dit:

quote:

Misschien moet je dan ook niet wíllen studeren aan een buitenlandse topuniversiteit als je beseft dat er duizenden mensen zijn die wél weten wat ze willen en daar hard voor werken.

Er zijn genoeg jongeren die op latere leeftijd (op de universiteit) weten wat ze willen en daar keihard voor willen werken. Maar als jij opgroeit in een omgeving waarbij het niet eens normaal is om te gaan studeren, dan bedenk je je eerder toch niet dat het uberhaupt realistisch kan zijn om aan een top-universiteit in het buitenland te zitten? Daarnaast krijg je alleen mogelijk een beurs als de de beste van de beste bent. Daar komt ook een flink portie geluk bij kijken. Ben je dat niet, maar ben je alsnog extreem goed, dan krijg je de kans om aan zo'n universiteit te studeren, maar dan kan je die beurs wel vergeten. In dat geval heb je flinke financiele middelen nodig. Voor sommigen is alleen al het vliegticket financieel onhaalbaar.
Daarnaast hebben genoeg jongeren in het voortgezet onderwijs nog niet het besef dat ze dan al aan hun toekomst 'moeten' werken. Het is niet zo dat elke jongere vanuit thuis mee krijgt dat universiteiten of werkgevers ook kijken naar dat waar ze dan al mee bezig zijn, of dat wat ze doen effect kan hebben op de mogelijkheden die ze later op bijvoorbeeld de universiteit hebben.
Dit heeft niets met een verkapt wereldbeeld te maken.
Een rijke familie is sowieso niet gek gedacht, want hoe moet je anders al die extra curriculars halen? Je kan niet zomaar een half jaar studeren in het buitenland (vliegreis, dubbele kamerhuur, inentingen krijg je echt niet via een beurs) en ook activiteiten zoals zomerschool kosten veel geld. Hetzelfde geld voor een certificaat Cambridge Engels die je vaak nodig hebt om in het buitenland geaccepteerd te worden. Daarnaast heeft ook niet iedereen het netwerk om al vroeg aan een stage te komen. Werken mensen in jouw familie bij grote bedrijven en hebben die daar ook een hoge positie, dan heb je meer kans op uberhaupt een stage mogen doen dan wanneer jouw hele familie op de betoncentrale werkt.

quote:

Op zaterdag 5 september 2020 10:54 schreef jameshond7 het volgende:

[..]

Ik begrijp nog steeds niet wat jij wil zeggen. Je zegt dit:
[..]

Er zijn genoeg jongeren die op latere leeftijd (op de universiteit) weten wat ze willen en daar keihard voor willen werken. Maar als jij opgroeit in een omgeving waarbij het niet eens normaal is om te gaan studeren, dan bedenk je je eerder toch niet dat het uberhaupt realistisch kan zijn om aan een top-universiteit in het buitenland te zitten? Daarnaast krijg je alleen mogelijk een beurs als de de beste van de beste bent. Daar komt ook een flink portie geluk bij kijken. Ben je dat niet, maar ben je alsnog extreem goed, dan krijg je de kans om aan zo'n universiteit te studeren, maar dan kan je die beurs wel vergeten. In dat geval heb je flinke financiele middelen nodig. Voor sommigen is alleen al het vliegticket financieel onhaalbaar.
Daarnaast hebben genoeg jongeren in het voortgezet onderwijs nog niet het besef dat ze dan al aan hun toekomst 'moeten' werken. Het is niet zo dat elke jongere vanuit thuis mee krijgt dat universiteiten of werkgevers ook kijken naar dat waar ze dan al mee bezig zijn, of dat wat ze doen effect kan hebben op de mogelijkheden die ze later op bijvoorbeeld de universiteit hebben.
Dit heeft niets met een verkapt wereldbeeld te maken.
Een rijke familie is sowieso niet gek gedacht, want hoe moet je anders al die extra curriculars halen? Je kan niet zomaar een half jaar studeren in het buitenland (vliegreis, dubbele kamerhuur, inentingen krijg je echt niet via een beurs) en ook activiteiten zoals zomerschool kosten veel geld. Hetzelfde geld voor een certificaat Cambridge Engels die je vaak nodig hebt om in het buitenland geaccepteerd te worden. Daarnaast heeft ook niet iedereen het netwerk om al vroeg aan een stage te komen. Werken mensen in jouw familie bij grote bedrijven en hebben die daar ook een hoge positie, dan heb je meer kans op uberhaupt een stage mogen doen dan wanneer jouw hele familie op de betoncentrale werkt.

Van alle extra-curriculars die er zijn is een uitwisseling slechts één van de talloze mogelijkheden, en dat is er niet eens één waar je per se veel aan hebt. Werkgevers weten heus wel dat je op uitwisseling vooral aan het feesten en reizen bent. Je echter aansluiten bij een beleggersvereniging, conferenties organiseren, bestuursjaar doen, etc. heeft daarentegen wel nut, zowel op vlak van netwerk als sociale en professionele ontwikkeling.

Hetgeen ik zeg is gebaseerd op eigen ervaringen en die van mensen in mijn cirkels, daar hoef ik verder geen externe validatie voor te hebben. Waar het op neer komt is dat je vrij vroeg in je studententenperiode moet weten welke kant je op wil en wat je wil bereiken. Daar maak je een plan voor. Heb je de middelen niet, dan kan je een paar jaar werken naast je studie om zo te proberen de boel rond te krijgen. Ja, dat is een uitdaging, maar zeker niet onmogelijk - maar ook niet voor iedereen weggelegd. Het is echt niet zo dat alleen mensen uit bepaalde klassen of van bepaalde achtergronden aan de Oxbridges van deze wereld studeren.

Verder is het wel een beetje open deuren intrappen zo.

quote:

Op zaterdag 5 september 2020 12:16 schreef Chaes het volgende:
conferenties organiseren, bestuursjaar doen,

Natuurlijk ook weer iets waar je geluk bij moet hebben. Daarnaast zorgt zo'n bestuursjaar bijvoorbeeld voor een jaar studievertraging. Iemand die maximaal moet lenen en zich vanaf zijn eerste jaar al zorgen maakt om een torenhoge studieschuld zal hier natuurlijk minder snel voor open staan dan iemand waarvan de ouders alles betalen. Daarnaast kosten o.a. de vele borrels ook veel geld en moet je om het bestuur in te gaan actief zijn bij een vereniging, waar ook weer vaak veel geld in gaat zitten. Blijf je vanwege de kosten of door bijvoorbeeld mantelzorg bij je ouders wonen en moet je veel reizen dan is het zelfs lastig om actief te zijn.
Ga je een aantal jaar werken om alles te bekostigen dan wordt je vaak al te oud gevonden om nog in aanmerking te komen voor bepaalde posities. Als jij op het cv hebt staan dat jij 2 jaar fulltime in de horeca bent gaan werken dan zal dit echt niet ten goede komen van jouw cv.
Je hebt altijd een aantal uitzonderingen, zoals ik in het begin al zei. De beste van de klas zijn op een studie econometrie is zo'n uitzondering.
Genoeg studenten die keihard werken, maar die niet het geluk hebben om daadwerkelijk de beste te zijn. Dat hangt ook weer heel erg af van de mensen die je in jouw jaar om je heen hebt. Het kan best zijn dat jij de nummer 1 bent, maar dat als jij een jaar eerder of later zou zijn begonnen, jij de nummer 2 zou zijn omdat er op dat moment toevallig een nog slimmer iemand aan de studie is begonnen.
Dat maakt allemaal niet uit, want niet iedereen kan naar de beste universiteiten. Zou iedereen zo toegelaten kunnen worden dan zou het ook niets bijzonders meer zijn. Maar ik denk dat je je heel erg verkijkt op het geluk dat je nodig moet hebben. Niet alleen het geluk dat je een ontzettend goed verstand hebt, maar ook het geluk dat je je in de juiste kringen begeeft en de middelen hebt om altijd maar mee te kunnen doen met de rest.
Daarnaast moet je het geluk hebben om uberhaupt bepaalde mogelijkheden te hebben. Om maar een heel simpel voorbeeld te geven, als er bij jou op de middelbareschool geen wiskunde D wordt aangeboden dan sta je waarschijnlijk al 1-0 achter op jouw medestudenten die dat wel hebben gehad. Dat zal op lange termijn niet uitmaken, maar dat kan wel invloed hebben op het resultaat dat je behaalt op je eerste tentamen en daarmee de mogelijkheid die je hebt om een honors-class te mogen doen of om studentassistent te worden.
Bewijs je pas later in je studie wat je daadwerkelijk waard bent, dan kan je deze positie van studentassistent waarschijnlijk al aan je voorbij laten gaan, omdat diegenen die eerder zo'n positie hebben gehad en die zich al hebben bewezen, voorang zullen krijgen.

Ik zeg niet dat iedereen zomaar naar top-universiteiten zou moeten gaan en als je allemaal tienen haalt dan zal je ongeacht je situatie dat ook wel kunnen doen (hoewel je situatie natuurlijk wel grote invloed heeft op de cijfers die je haalt), maar er komt ook een hele hoop geluk bij kijken en daar heeft jouw familie, het netwerk waar je je in begeeft en jouw financiele mogelijkheden zeker een hele grote invloed op.

[ Bericht 7% gewijzigd door jameshond7 op 05-09-2020 12:35:53 ]

quote:

Op zaterdag 5 september 2020 12:29 schreef jameshond7 het volgende:

[..]

Natuurlijk ook weer iets waar je geluk bij moet hebben. Daarnaast zorgt zo'n bestuursjaar bijvoorbeeld voor een jaar studievertraging. Iemand die maximaal moet lenen en zich vanaf zijn eerste jaar al zorgen maakt om een torenhoge studieschuld zal hier natuurlijk minder snel voor open staan dan iemand waarvan de ouders alles betalen. Daarnaast kosten o.a. de vele borrels ook veel geld en moet je om het bestuur in te gaan actief zijn bij een vereniging, waar ook weer vaak veel geld in gaat zitten. Blijf je vanwege de kosten of door bijvoorbeeld mantelzorg bij je ouders wonen en moet je veel reizen dan is het zelfs lastig om actief te zijn.

Exact, en daarom dat ik zeg dat een gezonde dosis realiteitsbesef belangrijk is. Iemand die in de situatie zit zoals jij hem schetst kan dan beter uit de droom worden geholpen dat hij/zij ooit aan een top-universiteit studeert. Maar dit geldt natuurlijk niet voor iedereen.

quote:

Ga je een aantal jaar werken om alles te bekostigen dan wordt je vaak al te oud gevonden om nog in aanmerking te komen voor bepaalde posities. Als jij op het cv hebt staan dat jij 2 jaar fulltime in de horeca bent gaan werken dan zal dit echt niet ten goede komen van jouw cv.

Zo'n bijbaantje voegt dan ook weinig waarde toe. Praat je over studentassistentschappen, werkstudentschappen, etc., welke overigens echt prima betalen, dan helpt dat juist wel erg.

quote:

Dat maakt allemaal niet uit, want niet iedereen kan naar de beste universiteiten. Zou iedereen zo toegelaten kunnen worden dan zou het ook niets bijzonders meer zijn. Maar ik denk dat je je heel erg verkijkt op het geluk dat je nodig moet hebben. Niet alleen het geluk dat je een ontzettend goed verstand hebt, maar ook het geluk dat je je in de juiste kringen begeeft en de middelen hebt om altijd maar mee te kunnen doen met de rest.
Daarnaast moet je het geluk hebben om uberhaupt bepaalde mogelijkheden te hebben. Als er bij jou op de middelbareschool geen wiskunde D wordt aangeboden dan sta je waarschijnlijk als 1-0 achter op jouw medestudenten die dat wel hebben gehad.

Klopt zeker