Het is nu wat later. Heb je al koffie op?quote:Op maandag 27 juli 2020 08:34 schreef Kaizen_ het volgende:
heb geen zin om het te typen. Het is nog vroeg en heb geen koffie op.
Mijn koffie gaat er op dit moment in en ik voel me lekker wakker. Het is een verhaal van + 15 jaar geleden. Here we go:quote:Op maandag 27 juli 2020 08:52 schreef vosss het volgende:
[..]
Het is nu wat later. Heb je al koffie op?
quote:Op maandag 27 juli 2020 11:23 schreef Kaizen_ het volgende:
[..]SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.. De volgende avond had m'n pa champignonsoep als voorgerecht klaargemaakt. De lolbroek.
Jij moet echt iets met je fantasie doen! Top verhaal.quote:Op maandag 27 juli 2020 11:23 schreef Kaizen_ het volgende:
[..]
Mijn koffie gaat er op dit moment in en ik voel me lekker wakker. Het is een verhaal van + 15 jaar geleden. Here we go:
Toen ik een jaar of 16 was ging ik samen met twee vrienden shrooms proberen. We waren redelijk onervaren en hadden ons ook niet bepaald goed ingelezen. 's avonds werd ik opgehaald door mijn twee kameraden. Toen ik de voordeur opdeed zag ik aan hun spacerige ogen dat ze hun porsie al ophadden. Dat was sowieso al apart, het is natuurlijk fijner om dat spul met z'n drieën in te nemen. Maargoed, maakt niet uit. Ik vertrok samen met ze naar buiten om daar ergens wat rond te hangen en ze in te nemen.
Zo gezegd, zo gedaan. Bij een of ander speeltuintje in de buurt had ik de shrooms ingenomen en het komende half uur hebben we wat zitten ouwehoeren. Typisch nerveuze praat natuurlijk, want op dat moment weet je nog niet hoe het gaat inslaan. Altijd een spannend momentje. Toen ik de shrooms goed voelde begon het ook beduidend kouder te worden buiten, wat niet erg handig was. Ik had namelijk geen jas bij. Deze kou versterkte mijn gevoel om 'lekker warm in de woonkamer thuis' te zitten. We waren immers toch in de buurt. Het komende kwartier heb ik ook lopen praten in mezelf dat ik 'fijn en warm thuis wilde zitten'. Geen idee waarom mijn vrienden me niet hebben tegengehouden, maar ze waren het er mee eens: We gaan lekker warm bij mij thuiszitten.
We liepen naar mijn huis en toen kwam ik mijn vader tegen die de hond aan het uitlaten was. Half trippend kon ik ook niet tegen 'm liegen en vertelde ik dat we paddenstoelen ophadden en dat het koud is. We wilden binnenzitten. Papse liep mee en in mijn woonkamer aankomende voelde ik me alles behalve op m'n gemak. Zeker met mijn ouders naast me op de bank voelde ik me echt enorm ongemakkelijk. Zo ongemakkelijk had ik me nog nooit gevoeld. Echter mochten we niet naar m'n kamer, mijn ouders wilde dat ik lekker bij hun bleef zitten. Logisch ook, beredeneerd vanuit hun perspectief.
De setting is dus dat drie trippende tienertjes stil in de woonkamer zitten. Mijn ouders zitten TV te kijken en niemand praat. Ik voel me vreselijk ongemakkelijk.
De komende uren werd de ongemakkelijkheid nog groter en durfde ik me ook geen centimeter te bewegen. De shrooms verhonderdvoudigde mijn ongemakkelijkheid en ik was al bang om te hard te ademen, bang dat m'n ouders boos werden. Ook mijn gedachten raasden steeds sneller door mijn hoofd waardoor ik angstig werd dat er een kortsluiting zou ontstaan. Teveel gedachtes tegelijkertijd, te snel, ik was bang dat ik erin zou blijven. Mijn bad trip was dus niet zozeer visueel, maar mijn hoofd stond op ontploffen van de ongemakkelijkheid en de wervelwind aan gedachtes die maar niet ophielden. Dit heeft waarschijnlijk een uur geduurd, maar ik kan het me nog goed herinneren: Het leek wel alsof ik al dagen vastgespijkerd op de bank zat. Met m'n ouders naast me. Koekeloerend naar hun zoon die doodstil op de bank zit met angstige ogen. De langste en ergste nacht van mijn leven.
Na een periode waarvan ik me de tijdspan natuurlijk niet kan herinneren ebte de trip langzaam weg. Mijn gedachtes begonnen weer langzamer t worden en ik kreeg alles weer 'n beetje onder controle. Mijn vrienden gingen naar huis en ik ging naar bed. De volgende avond had m'n pa champignonsoep als voorgerecht klaargemaakt. De lolbroek.
Ik snap dat dat een hele vervelende ervaring voor je was, maar zou je er wat meer over kunnen vertellen? Snap als je dat niet wilt of niet lukt. Ik vraag me af, hoe was de periode na de slechte trip voor je? Wat maakte dat je uiteindelijk dacht: ik ga in therapie, dit gaat zo niet meer? En hoe lang heeft het geduurd voordat je er weer vanaf was?quote:Op maandag 27 juli 2020 10:07 schreef Beepboop het volgende:
Slecht gaan op wiet heb ik ook wel eens gehad, niet leuk. Bij mij zijn het dan altijd racende gedachtes die lastig te remmen zijn + misselijkheid.
Maar dat valt in het niets bij slecht gaan op bijvoorbeeld shrooms. Is me één keer gebeurt, extreem angstig, dacht dat ik dood ging/dood was. Uiteindelijk door vrienden in bedwang gehouden omdat ik een gevaar voor mezelf en voor hun was. Nadat de shrooms uitwerkte gelukkig weer terug op aarde. post traumatisch stress syndroom aan overgehouden. na een boel therapie (voornamelijk emdr) ben ik nu gelukkig weer ok.
Nooit meer shrooms/lsd voor mij.
Oké jij wint dezequote:Op maandag 27 juli 2020 11:23 schreef Kaizen_ het volgende:
[..]
Mijn koffie gaat er op dit moment in en ik voel me lekker wakker. Het is een verhaal van + 15 jaar geleden. Here we go:
Toen ik een jaar of 16 was ging ik samen met twee vrienden shrooms proberen. We waren redelijk onervaren en hadden ons ook niet bepaald goed ingelezen. 's avonds werd ik opgehaald door mijn twee kameraden. Toen ik de voordeur opdeed zag ik aan hun spacerige ogen dat ze hun porsie al ophadden. Dat was sowieso al apart, het is natuurlijk fijner om dat spul met z'n drieën in te nemen. Maargoed, maakt niet uit. Ik vertrok samen met ze naar buiten om daar ergens wat rond te hangen en ze in te nemen.
Zo gezegd, zo gedaan. Bij een of ander speeltuintje in de buurt had ik de shrooms ingenomen en het komende half uur hebben we wat zitten ouwehoeren. Typisch nerveuze praat natuurlijk, want op dat moment weet je nog niet hoe het gaat inslaan. Altijd een spannend momentje. Toen ik de shrooms goed voelde begon het ook beduidend kouder te worden buiten, wat niet erg handig was. Ik had namelijk geen jas bij. Deze kou versterkte mijn gevoel om 'lekker warm in de woonkamer thuis' te zitten. We waren immers toch in de buurt. Het komende kwartier heb ik ook lopen praten in mezelf dat ik 'fijn en warm thuis wilde zitten'. Geen idee waarom mijn vrienden me niet hebben tegengehouden, maar ze waren het er mee eens: We gaan lekker warm bij mij thuiszitten.
We liepen naar mijn huis en toen kwam ik mijn vader tegen die de hond aan het uitlaten was. Half trippend kon ik ook niet tegen 'm liegen en vertelde ik dat we paddenstoelen ophadden en dat het koud is. We wilden binnenzitten. Papse liep mee en in mijn woonkamer aankomende voelde ik me alles behalve op m'n gemak. Zeker met mijn ouders naast me op de bank voelde ik me echt enorm ongemakkelijk. Zo ongemakkelijk had ik me nog nooit gevoeld. Echter mochten we niet naar m'n kamer, mijn ouders wilde dat ik lekker bij hun bleef zitten. Logisch ook, beredeneerd vanuit hun perspectief.
De setting is dus dat drie trippende tienertjes stil in de woonkamer zitten. Mijn ouders zitten TV te kijken en niemand praat. Ik voel me vreselijk ongemakkelijk.
De komende uren werd de ongemakkelijkheid nog groter en durfde ik me ook geen centimeter te bewegen. De shrooms verhonderdvoudigde mijn ongemakkelijkheid en ik was al bang om te hard te ademen, bang dat m'n ouders boos werden. Ook mijn gedachten raasden steeds sneller door mijn hoofd waardoor ik angstig werd dat er een kortsluiting zou ontstaan. Teveel gedachtes tegelijkertijd, te snel, ik was bang dat ik erin zou blijven. Mijn bad trip was dus niet zozeer visueel, maar mijn hoofd stond op ontploffen van de ongemakkelijkheid en de wervelwind aan gedachtes die maar niet ophielden. Dit heeft waarschijnlijk een uur geduurd, maar ik kan het me nog goed herinneren: Het leek wel alsof ik al dagen vastgespijkerd op de bank zat. Met m'n ouders naast me. Koekeloerend naar hun zoon die doodstil op de bank zit met angstige ogen. De langste en ergste nacht van mijn leven.
Na een periode waarvan ik me de tijdspan natuurlijk niet kan herinneren ebte de trip langzaam weg. Mijn gedachtes begonnen weer langzamer t worden en ik kreeg alles weer 'n beetje onder controle. Mijn vrienden gingen naar huis en ik ging naar bed. De volgende avond had m'n pa champignonsoep als voorgerecht klaargemaakt. De lolbroek.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |