Meedoen in de maatschappij: alleen vs. samen

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 20:34 schreef osodevo het volgende:

[..]

gewoon een knappe jonge vrouw van begin 20

Hetzelfde niveau, dus jij bent ook knap en jong?

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 20:34 schreef osodevo het volgende:

[..]

gewoon een knappe jonge vrouw van begin 20

En hoe zitten jij en een (knappe) jonge vrouw van begin 20 volgens jou op hetzelfde niveau?

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 21:33 schreef Sick_Little_Monkey het volgende:

[..]

En hoe zitten jij en een (knappe) jonge vrouw van begin 20 volgens jou op hetzelfde niveau?

Weinig seksuele ervaring

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 21:46 schreef osodevo het volgende:

[..]

Weinig seksuele ervaring

Als dat voldoende is om van een gelijk niveau te spreken kun je je ook op andere groepen richten. Zoals nonnen.

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 21:55 schreef saparmurat_niyazov het volgende:
Als dat voldoende is om van een gelijk niveau te spreken kun je je ook op andere groepen richten. Zoals nonnen.

Haha maar omdat het alleen maar een smoes was vindt hij nonnen toch niet aantrekkelijk. En hij wil juist ontmaagd worden dat is het hele probleem.

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 22:31 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Haha maar omdat het alleen maar een smoes was vindt hij nonnen toch niet aantrekkelijk. En hij wil juist ontmaagd worden dat is het hele probleem.

Nonnen willen toch geen sex?

quote:

Op zondag 15 november 2020 13:11 schreef IsItMeOrYou het volgende:
Het verschil tussen doordeweeks (vrolijk, sociaal) en thuis 's avonds en in de weekenden (alleen, nergens zin in) wordt steeds groter bij mij. Nu met de halve lockdown is het ook nog eens veel makkelijker om gewoon helemaal niet meer de deur uit te komen waardoor je natuurlijk nog meer als een kluizenaar gaat gedragen. Juist op dit soort momenten is het alleen leven te saai.

Ik krijg een beeld dat je een verkapte entertainer zoekt ipv sociale contacten.
Dat is nogal een project voor de ander. Enorm vermoeiend en leegzuigend zulke mensen. Ik ga daar met een enorme boog omheen want inmiddels kan ik het bijna ruiken.

quote:

Op zondag 15 november 2020 13:49 schreef IsItMeOrYou het volgende:

[..]

Hoe ruik je het?

Wanhoop ga je niet verbergen voor mensen die een beetje gevoel hebben voor lichaamstaal e.d.

quote:

Op zondag 15 november 2020 13:11 schreef IsItMeOrYou het volgende:
Het verschil tussen doordeweeks (vrolijk, sociaal) en thuis 's avonds en in de weekenden (alleen, nergens zin in) wordt steeds groter bij mij. Nu met de halve lockdown is het ook nog eens veel makkelijker om gewoon helemaal niet meer de deur uit te komen waardoor je natuurlijk nog meer als een kluizenaar gaat gedragen. Juist op dit soort momenten is het alleen leven te saai. Ik weet dat bewegen goed is voor mij om uit die sleur te komen maar in je eentje gaan wandelen of fietsen is zo doelloos zonder bestemming of praatgezelschap.

Daar hebben meer mensen last van. Er zijn allerhande manieren waarop mensen contact zoeken. Sommige zijn zelfs specifiek op wandelen, fietsen of hardlopen gericht. Via lokale buurthuis/online vrijwilligersbank, pagina's op Facebook en op Twitter zijn er ook een paar # zoals eenzame jongeren en maatje gezocht.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2020 21:29 schreef funnywell het volgende:
stond een weekje op de camping in NL, normaal niet in NL, maar in een land waar ik amper iemand kan verstaan. Maar god denk dat 90% van de stellen en gezinnen beter uitelkaar kunnen gaan. Een gezin tegenover ons man tegen vrouw als je nu niet gezellig gaat doen gaan we morgen naar huis. Ander gezin waren aan t pakken, vent heeft de halve ochtend alleen maar staan vloeken op zn vrouw en de kids. En daarna nog even gezellig komen babbelen met sigaartje in zn mond. Tjonge jonge, waarom mensen. Echt geloof me, wat is precies de maatschappij waar je aan wilt deelnemen. En al heb je een vriendin maar geen kinderwens, wees blij. Geniet er van. Nee echt over alles is wel wat te zeggen haha. Denk dat mensen eerst eens van zichzelf moeten gaan houden voor ze uberhaupt in een relatie duiken, wat een hoop kansloze op deze planeet.

Herkenbaar, vroeger wou ik ook altijd een relatie. Tot ik me besefte dat er niemand is die een relatie heeft met wie ik zou willen ruilen.

quote:

Op maandag 16 november 2020 15:30 schreef colivo het volgende:

[..]

Herkenbaar, vroeger wou ik ook altijd een relatie. Tot ik me besefte dat er niemand is die een relatie heeft met wie ik zou willen ruilen.

Dat is toch vrij triest.

Waarom zou jij zo volkomen ongeschikt zijn voor een prettige relatie?

quote:

Op maandag 16 november 2020 16:05 schreef Chia het volgende:

[..]

Volgens mij gelooft hij dus überhaupt niet (meer) in een duurzame prettige relatie.

Voor zichzelf.

Hij kan toch niet de illusie hebben dat niemand zo’n relatie heeft?

quote:

Op maandag 16 november 2020 16:05 schreef Chia het volgende:

[..]

Volgens mij gelooft hij dus überhaupt niet (meer) in een duurzame prettige relatie.

Ik geloof er wel in, maar de mensen om mij heen hebben imo geen prettige relatie. Ik hoop voor hun dat ze dat anders ervaren.

quote:

Op maandag 16 november 2020 16:42 schreef colivo het volgende:

[..]

Ik geloof er wel in, maar de mensen om mij heen hebben imo geen prettige relatie. Ik hoop voor hun dat ze dat anders ervaren.

Maar dan nog, dat zegt dan toch niks over de relatie die jij zou kunnen hebben?

Van mij hoef je niet, hoor. Dat is het niet. Maar soms trekken mensen de conclusie die ze graag willen trekken op basis van een beperkte waarneming.

Ik ken jouw voorbeelden niet, maar mijn eigen ervaring is dat je ‘van de buitenkant’ eigenlijk nooit goed kunt beoordelen hoe de relatie van anderen echt werkt. Tenzij die mensen elkaar bijv. uitschelden waar je bij bent.

quote:

Op zondag 15 november 2020 13:11 schreef IsItMeOrYou het volgende:
Het verschil tussen doordeweeks (vrolijk, sociaal) en thuis 's avonds en in de weekenden (alleen, nergens zin in) wordt steeds groter bij mij. Nu met de halve lockdown is het ook nog eens veel makkelijker om gewoon helemaal niet meer de deur uit te komen waardoor je natuurlijk nog meer als een kluizenaar gaat gedragen. Juist op dit soort momenten is het alleen leven te saai. Ik weet dat bewegen goed is voor mij om uit die sleur te komen maar in je eentje gaan wandelen of fietsen is zo doelloos zonder bestemming of praatgezelschap.

Heb je geen vrienden?

Een vriendin gaat dit probleem niet voor je oplossen namelijk. Ga iets ondernemen, weet ik veel wat. Met niks doen schiet je niks op en wordt het alleen maar erger. Je bent er zelf bij om je niet als een kluizenaar te gedragen.

En het leven is te saai? Doe er dan wat aan! In je eentje iets doen is nog beter dan niks, want daarvan krijg je weer wat energie wellicht. Motion creates emotion. Je drukt jezelf nu verder de put in en dat kan je enkel wijten aan het niks doen.

quote:

Op maandag 16 november 2020 16:47 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Maar dan nog, dat zegt dan toch niks over de relatie die jij zou kunnen hebben?

Van mij hoef je niet, hoor. Dat is het niet. Maar soms trekken mensen de conclusie die ze graag willen trekken op basis van een beperkte waarneming.

Ik ken jouw voorbeelden niet, maar mijn eigen ervaring is dat je ‘van de buitenkant’ eigenlijk nooit goed kunt beoordelen hoe de relatie van anderen echt werkt. Tenzij die mensen elkaar bijv. uitschelden waar je bij bent.

Bedankt, daar heb je gelijk in,
Uitschelden niet maar wel geïrriteerd reageren op elkaar. Maar mogelijk is dat geen probleem voor hun.

quote:

Op maandag 16 november 2020 16:47 schreef Lienekien het volgende:
Maar dan nog, dat zegt dan toch niks over de relatie die jij zou kunnen hebben?

Van mij hoef je niet, hoor. Dat is het niet. Maar soms trekken mensen de conclusie die ze graag willen trekken op basis van een beperkte waarneming.

Ik ken jouw voorbeelden niet, maar mijn eigen ervaring is dat je ‘van de buitenkant’ eigenlijk nooit goed kunt beoordelen hoe de relatie van anderen echt werkt. Tenzij die mensen elkaar bijv. uitschelden waar je bij bent.

Hoe zou hij dat dan kunnen krijgen, als de mensen om hem heen het ook niet hebben? Als hij daarom het gevoel heeft dat het zeldzaam is?
Ik snap hem wel. De verhalen op Fok stemmen me ook nooit vrolijk. Altijd is de kern van het verhaal over relaties, iedere keer opnieuw: er hard aan werken (in de vrije tijd, waarin je dus met een relatie ook al niet eens van werken verlos bent), eisen bijstellen, water bij de wijn doen, accepteren dat je perfecte fantasierelatie niet bestaat. Kortom, de boodschap is dat er per definitie een grote zo niet enorme kloof zit tussen wat idealiter er zou moeten zijn en wat er echt is. Deze kloof accepteren mag dan wel een teken van liefde zijn maar dat iets liefde is betekent nog niet automatisch dat het in het geval van romantisch bedoelde relaties ook aanlokkelijk en aangenaam is.

Nog zo'n slachtoffer.

quote:

Op maandag 16 november 2020 17:46 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Hoe zou hij dat dan kunnen krijgen, als de mensen om hem heen het ook niet hebben? Als hij daarom het gevoel heeft dat het zeldzaam is?

Net als Colivo zie ik ook genoeg relaties die ik niet zou hoeven. Ik ging er ook niet van uit dat ik iemand zou treffen met wie ik zo een verbintenis aan zou willen gaan, maar soms wordt je nog eens verrast. Zo een klik is voor mij wel zeldzaam ja. Al denk ik niet dat voor de gemiddelde buitenstaander duidelijk zal zijn wat mijn relatie nou zo anders maakt dan van pak 'm beet de buurman. Ofzo.

quote:

Ik snap hem wel. De verhalen op Fok stemmen me ook nooit vrolijk. Altijd is de kern van het verhaal over relaties, iedere keer opnieuw: er hard aan werken (in de vrije tijd, waarin je dus met een relatie ook al niet eens van werken verlos bent), eisen bijstellen, water bij de wijn doen, accepteren dat je perfecte fantasierelatie niet bestaat. Kortom, de boodschap is dat er per definitie een grote zo niet enorme kloof zit tussen wat idealiter er zou moeten zijn en wat er echt is. Deze kloof accepteren mag dan wel een teken van liefde zijn maar dat iets liefde is betekent nog niet automatisch dat het in het geval van romantisch bedoelde relaties ook aanlokkelijk en aangenaam is.

FOK! is geen goede afspiegeling van de totale bevolking. In R&P posten mensen ook vooral over hun problemen en dan krijg je een scheef beeld. Neemt niet weg dat ik ook genoeg moois lees, ook al is het niet per se mijn kopje thee.

Ik ben fan van het idee dat relatie een werkwoord is. Dat betekent niet dat alles werken is of zou moeten zijn. Maar als er iets speelt, dan is het wel handig om daar wat aan te doen. Tenzij je geen (meer) trek hebt, dan trek je die deur gewoon weer dicht. Als je jezelf in de spiegel kan kijken en het niet als een weg gegooide kans ziet lijkt me dat geen rare begrenzing.
Als je samen in een goede flow zit, dan kan dat ook ontzorgen en positieve bevestiging geven. Sowieso kun je een huishouden delen, elkaars verbeterpunten compenseren en elkaars leven leuker maken. Ik geef ook om mijn man, dus ik wil ook gewoon bijdragen aan zijn geluk. Dat gaat door omstandigheden niet altijd vanzelf, laat staan leuk en prettig. Maar ja is dat niet het leven in het algemeen? Waarom zou de liefde dan anders moeten zijn? Het geeft een meerwaarde, maar is geen ultieme oplossing of state of being ofzo.

Het geeft denk ik ook juist verdieping aan je relatie. Dat je elkaars mindere kanten ook kan verdragen en samen je best doet om eruit te komen als het niet optimaal verloopt. Dat is elkaar niet voor lief nemen, niet langs elkaar heen leven en laten zwemmen in mindere periodes. Daar kun je iemand in z'n totaliteit zien en erkennen zoals die is en niet alleen happy de peppy, glad geschoren en perfect hoeven zijn. Daar zit de echte verbinding ipv alleen lang leve de lol. Zonder dalen geen pieken etc.
En dat doe je in eerste instantie toch vooral vanuit een zekere overeenkomstige basis en niet zozeer een kloof lijkt me.

Je bepaalt zelf wat je de moeite waard vindt om tijd en energie in te (blijven) stoppen. Ik mag er vanuit gaan dat het geen puur masochisme is (al valt daar ook een vorm van eigenliefde in te ontdekken) en men de shit erbij neemt omdat er ook genoeg moois te halen en te ontdekken valt.

quote:

Op maandag 16 november 2020 18:28 schreef puzziepie het volgende:
Nog zo'n slachtoffer.

Ja leg jij eens uit wat jou helemaal nooit een slachtoffer maakt op relatiegebied dan.

quote:

Op maandag 16 november 2020 19:04 schreef Scary_Mary het volgende:
Net als Colivo zie ik ook genoeg relaties die ik niet zou hoeven. Ik ging er ook niet van uit dat ik iemand zou treffen met wie ik zo een verbintenis aan zou willen gaan, maar soms wordt je nog eens verrast. Zo een klik is voor mij wel zeldzaam ja. Al denk ik niet dat voor de gemiddelde buitenstaander duidelijk zal zijn wat mijn relatie nou zo anders maakt dan van pak 'm beet de buurman. Ofzo.

Wa maakt jouw relatie dan zoveel beter dan die van pak m beet de buurman?

quote:

FOK! is geen goede afspiegeling van de totale bevolking. In R&P posten mensen ook vooral over hun problemen en dan krijg je een scheef beeld. Neemt niet weg dat ik ook genoeg moois lees, ook al is het niet per se mijn kopje thee.

Ik ben fan van het idee dat relatie een werkwoord is. Dat betekent niet dat alles werken is of zou moeten zijn. Maar als er iets speelt, dan is het wel handig om daar wat aan te doen. Tenzij je geen (meer) trek hebt, dan trek je die deur gewoon weer dicht. Als je jezelf in de spiegel kan kijken en het niet als een weg gegooide kans ziet lijkt me dat geen rare begrenzing.
Als je samen in een goede flow zit, dan kan dat ook ontzorgen en positieve bevestiging geven. Sowieso kun je een huishouden delen, elkaars verbeterpunten compenseren en elkaars leven leuker maken. Ik geef ook om mijn man, dus ik wil ook gewoon bijdragen aan zijn geluk. Dat gaat door omstandigheden niet altijd vanzelf, laat staan leuk en prettig. Maar ja is dat niet het leven in het algemeen? Waarom zou de liefde dan anders moeten zijn? Het geeft een meerwaarde, maar is geen ultieme oplossing of state of being ofzo.

Het geeft denk ik ook juist verdieping aan je relatie. Dat je elkaars mindere kanten ook kan verdragen en samen je best doet om eruit te komen als het niet optimaal verloopt. Dat is elkaar niet voor lief nemen, niet langs elkaar heen leven en laten zwemmen in mindere periodes. Daar kun je iemand in z'n totaliteit zien en erkennen zoals die is en niet alleen happy de peppy, glad geschoren en perfect hoeven zijn. Daar zit de echte verbinding ipv alleen lang leve de lol. Zonder dalen geen pieken etc.
En dat doe je in eerste instantie toch vooral vanuit een zekere overeenkomstige basis en niet zozeer een kloof lijkt me.

Je bepaalt zelf wat je de moeite waard vindt om tijd en energie in te (blijven) stoppen. Ik mag er vanuit gaan dat het geen puur masochisme is (al valt daar ook een vorm van eigenliefde in te ontdekken) en men de shit erbij neemt omdat er ook genoeg moois te halen en te ontdekken valt.

Ja ik snap dat op zich ook wel. Alleen mijn probleem ermee is dat mensen hier schrijven dat het bij voorbaat al werken is. Dus ze noemen eerst een berg negatieve verplichtingen, waar bijna niks goeds (in de zin van een goede match, dit heeft vaak niets met de algemene marktwaarde van de persoon in kwestie te maken maar eerder met persoonlijke voorkeuren van individueen net als dat het feit dat iemand geen radijs lust niet betekent dat dit een waardeloze groente is bijv) meer tussen lijkt te zitten. Jij hebt het gelukkig op emotioneel gebied getroffen met je vriend, maar de mate waarin mensen zo’n klik ervaren met anderen verschilt nogal. En het kan dus idd zijn dat ook al ervaar je dat maar bij weinigen zoals jij ook dat je dan toch geluk hebt, maar sommigen menen dat als je het niet ervaart je het dan maar moet gaan forceren en dat roept bij mij weerstand op omdat ik daar geen enkele reden toe zie. Maar goed, bij mij is het misschien ietsje anders omdat ik er geen doelen bij heb die los van de persoon in kwestie staan, zoals dat ik per se seks moet hebben om niet gefrustreerd te worden of dat ik per se een gezin wil stichten voor het te laat is. Bij de meeste mensen gaat het in eerste instantie om hun eigen doelen te verwezenlijken via de ander, zelfs als dit alleen gezelligheid/bestrijding van eenzaamheid is dus dan is het ook logisch dat ze al vanaf het begin tot veel meer bereid zijn.

quote:

Op maandag 16 november 2020 20:19 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]

Wa maakt jouw relatie dan zoveel beter dan die van pak m beet de buurman?

Als ik dat vergelijk, dan vind ik het erg fijn dat mijn man niet doet alsof ik de directrice ben. Zelfs als hij dat zou vinden, dan zou hij het nog niet zo verwoorden naar een buitenstaander (en gewoon van me scheiden). Dat vind ik aantrekkelijk.

quote:

[..]

Ja ik snap dat op zich ook wel. Alleen mijn probleem ermee is dat mensen hier schrijven dat het bij voorbaat al werken is. Dus ze noemen eerst een berg negatieve verplichtingen, waar bijna niks goeds (in de zin van een goede match, dit heeft vaak niets met de algemene marktwaarde van de persoon in kwestie te maken maar eerder met persoonlijke voorkeuren van individueen net als dat het feit dat iemand geen radijs lust niet betekent dat dit een waardeloze groente is bijv) meer tussen lijkt te zitten.

Ik klink misschien nu heel deprimerend, maar is het volwassen leven niet ook gewoon werken? Zelfs chocoladetaart is niet alleen maar lekker, hoeveel ik er ook van hou. Ik zal er toch voor moeten shoppen, misschien zelfs bakken en het helpt vast de liefde ook als ik het actief deel met mensen. Die staan ook niet op de stoep wanneer het mij het beste uitkomt, dus dan helpt het ook als ik zelf mee werk aan de beste mogelijke optie.
Dat kan ik als werken beschouwen, ik moet er immers iets voor doen. Ik vind niet altijd alles leuk. Als je een sociale fobie hebt of niet lekker in je vel zit, dan moet je jezelf misschien aan het werk zetten om wel de vruchten te kunnen plukken van het verkrijgen en uitdelen van de chocoladetaart. Dat kan het waard zijn, omdat ik mensen blij maak en mezelf een schouderklopje kan geven dat ik het toch maar gedaan heb. Het kan mensen ook aansporen om mij ook taart te bezorgen. Dubbel de vreterij, maar minus de helft "werk". Ik kan daar wel van houden, zij het niet wanneer ik de afwas aan het doen ben

Nogmaals, mensen schrijven hier vaak vanuit een negatieve invalshoek. Omdat dit nu eenmaal een probleemforum is en je daar iets van een overzicht van moet geven, wil je er kwalitatieve reacties op kunnen genereren. Het kan ook hart luchten zijn of gewoon ordinair harken naar gelijk krijgen.
Overigens sluiten negatieve dingen niet ook meteen positieve dingen uit. Dat iets er niet staat betekent niet dat het er ook helemaal niet is. Als het alleen maar kut zou zijn, waarom zouden mensen dan nog de moeite willen nemen? Jij kan ook nog weleens ongenuanceerd negatief uit de hoek komen, terwijl je daar ook weleens op terug komt. Het is misschien gewoon iets menselijks?

quote:

Jij hebt het gelukkig op emotioneel gebied getroffen met je vriend, maar de mate waarin mensen zo’n klik ervaren met anderen verschilt nogal. En het kan dus idd zijn dat ook al ervaar je dat maar bij weinigen zoals jij ook dat je dan toch geluk hebt, maar sommigen menen dat als je het niet ervaart je het dan maar moet gaan forceren en dat roept bij mij weerstand op omdat ik daar geen enkele reden toe zie.

Grappig dat je dat zegt, want emotioneel hebben we niet altijd de beste klik ooit.

Is het geluk hebben? Ja en nee. Ik vind het wel een geluk dat iemand zoals hij blijkt te bestaan, dat we elkaar tegen zijn gekomen en dat hij zijn leven met mij wil delen. Daar durfde ik niet (meer) helemaal van uit te gaan.
Het is echter niet vanzelf gegaan en het zou ook niet door blijven gaan als we niet een beetje ons best blijven doen. We hebben beide op bepaalde punten elkaar tegemoet moeten komen voor daar full on commitment was of überhaupt kon zijn. En het is ook geen statisch en blijvend iets, dus de beste garantie om het in stand te houden zoals we willen is toch samen actief ermee bezig blijven.

Wat is forceren?
In mijn geval moest ik mezelf forceren om me weer eens kwetsbaar op te durven stellen bijvoorbeeld. Dat is me niet opgedrongen door hem ofzo. Ik zie het als een onderdeel van mijn persoonlijke ontwikkeling. Het was intrinsiek gemotiveerd en dus functioneel in mijn ogen. In dat opzicht heb ik dus niet uitsluitend een negatieve connotatie met forceren.
Als hij het wel op had gedrongen had ik hem de kans niet gegeven en bedacht dat hij dan niet de juiste partner voor mij zou zijn. Daar had ik niet per se gelijk in gehad, maar ik zou er vrede mee hebben om zo een kans te laten lopen zeg maar.

quote:

Maar goed, bij mij is het misschien ietsje anders omdat ik er geen doelen bij heb die los van de persoon in kwestie staan, zoals dat ik per se seks moet hebben om niet gefrustreerd te worden of dat ik per se een gezin wil stichten voor het te laat is. Bij de meeste mensen gaat het in eerste instantie om hun eigen doelen te verwezenlijken via de ander, zelfs als dit alleen gezelligheid/bestrijding van eenzaamheid is dus dan is het ook logisch dat ze al vanaf het begin tot veel meer bereid zijn.

Ach, je doet het gros van de dingen toch vooral voor jezelf en dat hoeft het geluk van de ander niet per se in de weg te staan. De handigste weg is dat je veel hetzelfde wil, dan hoef je niet zoveel water bij de wijn te doen.

Als het alleen bestrijding van eenzaamheid is, sluit het niet per se uit dat de ander niet alsnog blij wordt van eveneens niet alleen hoeven zijn. Misschien groeit het zelfs wel uit tot meer dan de initiële motivatie en kun je van daaruit groeien naar een functioneel stockholmsyndroom of zelfs liefde. Maar het sjiekste is wel als de ander er bewust van is en de keuze heeft om die er al dan niet mee wil leven.
Het leven kan soms raar lopen en de liefde is geen lineaire route.

Waar het op neerkomt is dat TS net als ik zich eenzaam voelt. Veel tips zijn gegeven, maar in de praktijk blijkt maar vaak dat angst om afgewezen te worden hen tegenhoudt. Wie herkent zich hierin?

quote:

Op zondag 15 november 2020 13:49 schreef IsItMeOrYou het volgende:

[..]

Hoe ruik je het?

Oprechte interesse in anderen.

quote:

Op woensdag 18 november 2020 11:38 schreef Bananenpap het volgende:

[..]

Oprechte interesse in anderen.

Dat heeft hij niet.

quote:

Op woensdag 18 november 2020 14:32 schreef osodevo het volgende:

[..]

Dat heeft hij niet.

Dat klopt, dat ziet bijna iedereen wel.

Om deze vraag te beantwoorden:

quote:

Op zaterdag 25 juli 2020 14:58 schreef IsItMeOrYou het volgende:
Denk jij dat je deelname aan de maatschappij samen meer tot zijn recht komt?

Dat zal per persoon verschillen. Ondanks je referentie naar een opgelegd stramien/routine, is invulling van ieders leven altijd afhankelijk van persoonlijke keuzes en wensen. In een relatie deelnemen aan de maatschappij vind ik in mijn beleving meer voldoening opleveren dan toen ik nog single was. Nu doe ik het namelijk niet alleen voor mijn levensplezier, maar ook die van m'n partner. Misschien wel ómdat het meer voldoening oplevert, doe ik ook meer (dan vroeger) m'n best iemand te leren te kennen en vind ik het ook leuker om mensen te leren kennen. Het leven heeft gevoelsmatig gewoon wat meer betekenis. Maar dit hoeft natuurlijk niet voor iedereen te gelden. Ik heb overigens wel het geluk dat mn vrouw heel gemakkelijk contact legt.

Met de aanname dat stelletjes minder behoefte hebben ben ik het niet mee eens. Zeker jonge stelletjes zijn veel vaker dan je denkt op zoek naar nieuwe contacten, juist omdat ze in een levensfase zitten waar afstand kan ontstaan met bestaande vrienden. Wel kan het lastiger zijn contact met ze te leggen en afspraken te maken, dus je moet er even doorheen prikken.

quote:

Op zaterdag 25 juli 2020 14:58 schreef IsItMeOrYou het volgende:
ik heb geen zin om weer voor de zoveelste keer interesse te tonen en elkaars levensverhaal aan te horen.

Onbedoeld schiet je jezelf met deze opmerking in de voet. Als jij er al -bij voorbaat- geen zin in hebt, gaan anderen zeker geen interesse in jou tonen. Zo ga je geen band opbouwen met anderen.

quote:

Op woensdag 18 november 2020 14:53 schreef lemmethinkaboutit het volgende:

[..]

Dat klopt, dat ziet bijna iedereen wel.

Maar dat is ook aan zijn ASS te wijten. Mensen met ASS zijn dikwijls egocentrisch zonder daar wat aan te kunnen doen. Het is echt onmacht want TS voelt zich daardoor wel buitengesloten. Want hoe toon je oprechte interesse zonder last te hebben van ASS valkuilen.

quote:

Op woensdag 18 november 2020 15:17 schreef osodevo het volgende:

[..]

Maar dat is ook aan zijn ASS te wijten. Mensen met ASS zijn dikwijls egocentrisch zonder daar wat aan te kunnen doen. Het is echt onmacht want TS voelt zich daardoor wel buitengesloten. Want hoe toon je oprechte interesse zonder last te hebben van ASS valkuilen.

Door jezelf een beetje te sturen. Misschien ben je niet direct geïnteresseerd in mensen hun werk e.d. maar is er wel een met een of andere hobby die je heel interessant vindt. Vraag dan ook gewoon door.
Ik zit ook op het spectrum, ik gebruik mijn nieuwsgierigheid om sociaal over te komen. Ik wil gewoon alles weten en dat werkt toevallig.

quote:

Op maandag 16 november 2020 22:03 schreef Scary_Mary het volgende:
Als ik dat vergelijk, dan vind ik het erg fijn dat mijn man niet doet alsof ik de directrice ben. Zelfs als hij dat zou vinden, dan zou hij het nog niet zo verwoorden naar een buitenstaander (en gewoon van me scheiden). Dat vind ik aantrekkelijk.

Huh? Want bij de meeste stellen doet de man alsof de vrouw een directrice is of ben jij zelf qua beroep een directrice en doen alle andere mannen dat daarom wel bij jou?

quote:

Ik klink misschien nu heel deprimerend, maar is het volwassen leven niet ook gewoon werken? Zelfs chocoladetaart is niet alleen maar lekker, hoeveel ik er ook van hou. Ik zal er toch voor moeten shoppen, misschien zelfs bakken en het helpt vast de liefde ook als ik het actief deel met mensen. Die staan ook niet op de stoep wanneer het mij het beste uitkomt, dus dan helpt het ook als ik zelf mee werk aan de beste mogelijke optie.
Dat kan ik als werken beschouwen, ik moet er immers iets voor doen. Ik vind niet altijd alles leuk. Als je een sociale fobie hebt of niet lekker in je vel zit, dan moet je jezelf misschien aan het werk zetten om wel de vruchten te kunnen plukken van het verkrijgen en uitdelen van de chocoladetaart. Dat kan het waard zijn, omdat ik mensen blij maak en mezelf een schouderklopje kan geven dat ik het toch maar gedaan heb. Het kan mensen ook aansporen om mij ook taart te bezorgen. Dubbel de vreterij, maar minus de helft "werk". Ik kan daar wel van houden, zij het niet wanneer ik de afwas aan het doen ben

Ja dat begrijp ik, maar dat voelt niet meer als vervelend werk naarmate je meer van chocoladetaart en het blij maken van andere mensen houd. Je hebt natuurlijk leuk en vervelend werk naargelang wat je zelf van het doel vindt, maar de hoeveelheid energie van mensen verschilt daarin ook. Echter als je iemand nog niet kent en diegene niets met je gemeen lijkt te hebben en je ook anderzijds niet een positief gevoel ervan krijgt, alleen maar negatief omdat diegene dwingend doelen nastreeft die je zelf niet ziet zitten en van jou verwacht dat je je aanpast, dan is al het werk eraan teveel naar mijn mening.

quote:

Nogmaals, mensen schrijven hier vaak vanuit een negatieve invalshoek. Omdat dit nu eenmaal een probleemforum is en je daar iets van een overzicht van moet geven, wil je er kwalitatieve reacties op kunnen genereren. Het kan ook hart luchten zijn of gewoon ordinair harken naar gelijk krijgen.

Ja, daarin heb je ook wel een punt .

quote:

Overigens sluiten negatieve dingen niet ook meteen positieve dingen uit. Dat iets er niet staat betekent niet dat het er ook helemaal niet is. Als het alleen maar kut zou zijn, waarom zouden mensen dan nog de moeite willen nemen? Jij kan ook nog weleens ongenuanceerd negatief uit de hoek komen, terwijl je daar ook weleens op terug komt. Het is misschien gewoon iets menselijks?

Nou ja dat was dus ook mijn gedachte. Het komt alleen maar kut over, dus waarom zou ik zelf moeite doen? Tja soms heb ik het gevoel dat veel mensen als hobby zelfkastijding hebben omdat ze het gevoel hebben dat de maatschappij hen anders buitensluit. Maar nu ik dat opschrijf, klinkt het ook eigenlijk al als onzin. Ja klopt soms heb ik zelf ookgemengde gevoelens ja.

quote:

Grappig dat je dat zegt, want emotioneel hebben we niet altijd de beste klik ooit.

Is het geluk hebben? Ja en nee. Ik vind het wel een geluk dat iemand zoals hij blijkt te bestaan, dat we elkaar tegen zijn gekomen en dat hij zijn leven met mij wil delen. Daar durfde ik niet (meer) helemaal van uit te gaan.
Het is echter niet vanzelf gegaan en het zou ook niet door blijven gaan als we niet een beetje ons best blijven doen. We hebben beide op bepaalde punten elkaar tegemoet moeten komen voor daar full on commitment was of überhaupt kon zijn. En het is ook geen statisch en blijvend iets, dus de beste garantie om het in stand te houden zoals we willen is toch samen actief ermee bezig blijven.

Hoe bedoel je? Dat het grappig is dat ik over emotionele klik van jou en je man begin omdat wij geen emotionele klik hebben of dat je niet altijd emotioneel de beste klik met je man hebt? Kijk dat bedoel ik dus dat je al zegt van ik heb geluk dat hij bstaat. Dat is wel een teken dat hij gelukkig echt iets positiefs toevoegt aan je leven. De rest is dan bijzaak want als de toegevoegde waarde groot genoeg is dan maakt het werken eraan ook de moeite waard. Hoewel dat wel van beide kanten moet komen natuurlijk, liefst allebei even veel

quote:

Wat is forceren?
In mijn geval moest ik mezelf forceren om me weer eens kwetsbaar op te durven stellen bijvoorbeeld. Dat is me niet opgedrongen door hem ofzo. Ik zie het als een onderdeel van mijn persoonlijke ontwikkeling. Het was intrinsiek gemotiveerd en dus functioneel in mijn ogen. In dat opzicht heb ik dus niet uitsluitend een negatieve connotatie met forceren.
Als hij het wel op had gedrongen had ik hem de kans niet gegeven en bedacht dat hij dan niet de juiste partner voor mij zou zijn. Daar had ik niet per se gelijk in gehad, maar ik zou er vrede mee hebben om zo een kans te laten lopen zeg maar.

Ja dat laatste bedoel ik dus. Dat je dingen moet doen die niet uit jezelf komen , die je niet wil omdat het volgens anderen zo hoort noem ik forceren. Soms snap ik wel dat dit af en toe uit liefde kan maar niet als er nog niet eens liefde is

quote:

Ach, je doet het gros van de dingen toch vooral voor jezelf en dat hoeft het geluk van de ander niet per se in de weg te staan. De handigste weg is dat je veel hetzelfde wil, dan hoef je niet zoveel water bij de wijn te doen.

Ja dat bedoel ik dus. Als je niks hetzelfde wil, wordt het moeilijk. Dus fijn dat jullie wel veel hetzelfde willen.

quote:

Als het alleen bestrijding van eenzaamheid is, sluit het niet per se uit dat de ander niet alsnog blij wordt van eveneens niet alleen hoeven zijn. Misschien groeit het zelfs wel uit tot meer dan de initiële motivatie en kun je van daaruit groeien naar een functioneel stockholmsyndroom of zelfs liefde. Maar het sjiekste is wel als de ander er bewust van is en de keuze heeft om die er al dan niet mee wil leven.
Het leven kan soms raar lopen en de liefde is geen lineaire route.

Haha, hardop gelachen om functioneel stockholmsyndroom 😂heb het gevoel dat veel relaties dat wel zijn. Of in ieder geval het resultaat van aanhoudende stalking waarbij de andere partij uiteindelijk maar overstag ging ofzo.
Nou ja voor sommigen zal romantische liefde simpel zijn, voor anderen niet ligt aan de persoon en wie die tegenkomt

quote:

Op woensdag 18 november 2020 18:35 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Huh? Want bij de meeste stellen doet de man alsof de vrouw een directrice is of ben jij zelf qua beroep een directrice en doen alle andere mannen dat daarom wel bij jou?

Ik pakte een voorbeeld aan de hand van mijn buurman en tov mijn eigen relatie, dus niet algemeen. Geen idee of het bij de meeste stellen zo gaat, maar ik denk dat het voor veel mensen wel herkenbaar is dat er wordt gesteund en gekreund of gegrapt in hoeverre ze onder de plak zouden zitten bij hun partner.

Punt is dat we beide geen enorme behoefte voelen om onze relatie op zo een bepaalde manier te schetsen naar de buitenwereld. Laat staan op een wijze die we beide ook als vrij negatief en gênant beschouwen.

quote:

[..]

Ja dat begrijp ik, maar dat voelt niet meer als vervelend werk naarmate je meer van chocoladetaart en het blij maken van andere mensen houd. Je hebt natuurlijk leuk en vervelend werk naargelang wat je zelf van het doel vindt, maar de hoeveelheid energie van mensen verschilt daarin ook. Echter als je iemand nog niet kent en diegene niets met je gemeen lijkt te hebben en je ook anderzijds niet een positief gevoel ervan krijgt, alleen maar negatief omdat diegene dwingend doelen nastreeft die je zelf niet ziet zitten en van jou verwacht dat je je aanpast, dan is al het werk eraan teveel naar mijn mening.

Ik hou echt wel van chocoladetaart en mensen blij maken, maar dat maakt boodschappen ervoor doen niet per se leuker of minder vervelend. Het hoort er gewoon bij en gelukkig kan het plannen en doseren, zodat het zo leuk mogelijk blijft. Dat werkt in een relatie ook wel een beetje zo denk ik.

Waarom zou je ook iets met iemand moeten willen met wie je niets gemeen hebt en geen positief gevoel van krijgt? Waar lees je zulk advies?

quote:

[..]

Nou ja dat was dus ook mijn gedachte. Het komt alleen maar kut over, dus waarom zou ik zelf moeite doen? Tja soms heb ik het gevoel dat veel mensen als hobby zelfkastijding hebben omdat ze het gevoel hebben dat de maatschappij hen anders buitensluit. Maar nu ik dat opschrijf, klinkt het ook eigenlijk al als onzin. Ja klopt soms heb ik zelf ookgemengde gevoelens ja.

Nou, omdat jij je eigen persoon bent en voor jezelf kan beslissen of je iets de moeite waard zou kunnen vinden. Je hoeft niet per se op andermans belevingen af te gaan alsof het stukje wat ze wel posten de algehele waarheid zou zijn en voor iedereen op zou moeten gaan. Een stukje wat misschien gewoon ongenuanceerd hart luchten is en waar ze na dat eruit gegooid te hebben misschien wel weer wat rust en ruimte hebben voor de nuance met ook de dingen die wel positief zijn.

Ik denk dat je wel een punt hebt, het is best hip om in zeker een fuck my life stijltje te laten zien hoe fucked up het leven, jezelf, en alles is enzo. Dat kan verbinden, want herkenning en leuk verwoordt enzo. Maar als je je zo profileert en daarmee scoort, kan het moeilijk zijn om ook weer meer andere kanten te laten zien. En dan wordt het eigenlijk een soort eendimensionale gevangenis of krabbenton.

Zelfde met glad gefilterde happy de peppy luitjes, het uit zich anders maar heeft een vergelijkbare dynamiek. Als je naar hen kijkt, vraag je je dan ook af waar je de moeite dan voor zou doen ofzo?

quote:

[..]

Hoe bedoel je? Dat het grappig is dat ik over emotionele klik van jou en je man begin omdat wij geen emotionele klik hebben of dat je niet altijd emotioneel de beste klik met je man hebt? Kijk dat bedoel ik dus dat je al zegt van ik heb geluk dat hij bstaat. Dat is wel een teken dat hij gelukkig echt iets positiefs toevoegt aan je leven. De rest is dan bijzaak want als de toegevoegde waarde groot genoeg is dan maakt het werken eraan ook de moeite waard. Hoewel dat wel van beide kanten moet komen natuurlijk, liefst allebei even veel

Omdat ik niet altijd de beste emotionele klik met mijn man heb. Ik had ook niet verwacht dat het grotendeels wel zou kunnen werken, maar het is in ons geval niet onmogelijk om mee om te leren gaan. Is soms best hard werken, maar het loont ook. Het is niet dat we die verschillen hoeven te ontkennen of elkaar daarom afwijzen en dat is best waardevol denk ik.

Als we niet iets positiefs toe zouden voegen, zouden we ook geen relatie hebben. Daar zijn we het gelukkig over eens en ik vind het een prettig uitgangspunt dat we niet kosten wat het kosten aan zo een relatielabeltje zouden willen vast houden.

Evenveel ergens aan werken is een beetje een moeilijke. Het idee is mooi, maar hoe beoordeel je hoeveel moeite iets kost? De een kan bepaalde dingen makkelijker dan de ander. Is een 50-50 verdeling dan wel echt gelijkwaardig? Ervaar je het beide dan ook wel echt als zodanig?
Vandaar dat ik die vijf liefdestalen van Chapman ook zo een leuk boekje vind. Dat zette me beter aan het denken over de eigen perceptie en die van de ander, over liefde en je best doen ervaren enzo.

quote:

[..]

Ja dat laatste bedoel ik dus. Dat je dingen moet doen die niet uit jezelf komen , die je niet wil omdat het volgens anderen zo hoort noem ik forceren. Soms snap ik wel dat dit af en toe uit liefde kan maar niet als er nog niet eens liefde is

Je zou het ook kunnen forceren uit eigenliefde natuurlijk ipv voor die ander. Omdat de ander misschien een liefde voor je zou kunnen worden en je jezelf die kans niet wil ontzeggen. Of omdat je zeker wil weten dat het 'm niet gaat worden en je het wel echt een kans gegeven moet hebben voor je gerust de grens kan trekken. Dan heb minder of geen geknaag van jeetje, had ik nou maar zus of zo gedaan. Plus, het kan soms erg fijn voelen om wel zoiets confronterends buiten je comfortzone aan te gaan.
Je grenzen verleggen, ontdekken of iets misschien wel helemaal niet zo eng is of juist wel en je het je nu niet meer af hoeft te vragen ofzo. Jezelf dat gunnen is ook een vorm van eigenliefde en ontwikkeling. Dat loop je mis als je alles ontloopt wat jakkiebah eng en/of niet de moeite waard blijkt. Zeker als je in een vicieus cirkeltje blijft zitten met dingen waar je niet zo blij mee bent.

quote:

[..]

Ja dat bedoel ik dus. Als je niks hetzelfde wil, wordt het moeilijk. Dus fijn dat jullie wel veel hetzelfde willen.

En elkaar redelijk vrij kunnen laten, zodat wat we niet beiden willen elkaar niet ontzeggen.

quote:

[..]

Haha, hardop gelachen om functioneel stockholmsyndroom 😂heb het gevoel dat veel relaties dat wel zijn. Of in ieder geval het resultaat van aanhoudende stalking waarbij de andere partij uiteindelijk maar overstag ging ofzo.
Nou ja voor sommigen zal romantische liefde simpel zijn, voor anderen niet ligt aan de persoon en wie die tegenkomt

Dacht wel dat zo een verwoording je aan zou spreken

Tsja, dat is dus ook wat me tegenstaat in die mensen die hun partner als directrice of directeur of als hulpeloos klein kind schetsen. Het klinkt mij niet leuk in de oren, ook niet als het zogenaamd grappig bedoeld is.

Maar goed, eerlijk waar. Als je langer bij elkaar bent, dan gaat die eerste verliefdheid over. Je houdt het niet vol om met puur roze bril naar iemand te kijken en jezelf ook zo voor te blijven doen. (Tenminste, ik geloof vooralsnog niemand op dat gebied) Maar dat is dan ook weer meer echte liefde in mijn ogen, omdat je genuanceerder en realistischer beeld krijgt van elkaar. En dan alsnog voor elkaar blijft kiezen. Dat is niet altijd leuk en soms wil je even stoom afblazen, maar net als met andere onderwerpen maken sommige mensen gewoon een sport er van om niet de balans terug te vinden en te counteren met wat er wel leuk is. Het kan soms ook zo door blijven etteren, omdat ze het niet bij de partner kunnen of willen aankaarten of zich niet gehoord voelen. Ofzo.

Als mensen alleen maar klagen over hun partner, dan geeft mij dat ook een bepaald beeld over henzelf. Sommige mensen blijken zich helemaal niet bewust dat ze kennelijk vooral negativiteit roepen. Desgevraagd kun je best grappige reacties krijgen. De een is beledigd want dat heb je dan verkeerd begrepen, een ander zet het aan het denken en weer een ander verdedigt de partner dan wel weer. Dat laatste vind ik mooi, niks zo verbindend als een (vermeende) gezamenlijke vijand.
Maar goed, ik zou zeggen vraag het mensen gewoon eens waarom ze wel bij hun partner blijven als het allemaal zo kut is. Of iets neutraler en wellicht minder aanvallend, vraag ze wat we (wel) leuk vinden aan hun partner.

quote:

Op dinsdag 17 november 2020 18:31 schreef osodevo het volgende:
Waar het op neerkomt is dat TS net als ik zich eenzaam voelt. Veel tips zijn gegeven, maar in de praktijk blijkt maar vaak dat angst om afgewezen te worden hen tegenhoudt. Wie herkent zich hierin?

Ik denk dat het voor veel mensen een herkenbare angst is.

Wat mij hielp om de drempel over te gaan, was uitgaan van die afwijzing en dat ik toch niets te verliezen had in dat opzicht. Dat hielp me wat meer ontspannen en beter tot mijn recht te komen. De gesprekjes konden spontaner ergens heen gaan, omdat ik minder hoefde te denken aan het zogenaamd onvermijdelijke afwijzen (wat toch wel zou komen) en scoren leek me toch niet mogelijk. Dus dat gaf ruimte om te oefenen met gewone gesprekjes.
Het hielp me ook om vooraf een paar dingen te bedenken die ik zou willen weten van iemand. Als het ene niet voldoende aanslaat, dat ik nog een paar uitvalswegen paraat hebt. Ik vind het zelf ook fijner als iemand niet naar gespreksonderwerpen hoeft te zoeken, om het maar aan de gang te houden.
Nog leuker als het een beetje aansluit op wie ik ben en wat ik doe. Als ik met de hond of een paard loop, dan is dat een logischer gespreksonderwerp dan F1 of de Fibonaccireeks. Dan kun je laten merken dat je iets waarneemt en daar interesse in tonen, wat oprechter kan overkomen dan zomaar iets roepen.

En dit:

quote:

Op woensdag 18 november 2020 22:19 schreef Scary_Mary het volgende:
Je zou het ook kunnen forceren uit eigenliefde natuurlijk ipv voor die ander. Omdat de ander misschien een liefde voor je zou kunnen worden en je jezelf die kans niet wil ontzeggen. Of omdat je zeker wil weten dat het 'm niet gaat worden en je het wel echt een kans gegeven moet hebben voor je gerust de grens kan trekken. Dan heb minder of geen geknaag van jeetje, had ik nou maar zus of zo gedaan. Plus, het kan soms erg fijn voelen om wel zoiets confronterends buiten je comfortzone aan te gaan.
Je grenzen verleggen, ontdekken of iets misschien wel helemaal niet zo eng is of juist wel en je het je nu niet meer af hoeft te vragen ofzo. Jezelf dat gunnen is ook een vorm van eigenliefde en ontwikkeling. Dat loop je mis als je alles ontloopt wat jakkiebah eng en/of niet de moeite waard blijkt. Zeker als je in een vicieus cirkeltje blijft zitten met dingen waar je niet zo blij mee bent.

Het kan wel veilig lijken thuis op de bank zonder directe confrontaties, maar echt lekker zit je daar ook niet als je verlangt naar andere dingen en niet echt iets onderneemt om daar een stukje dichterbij te komen. Je zit en staat letterlijk en figuurlijk stil. En dat weet je zelf heus ook wel, dus hoe kun je dan zelfverzekerder worden als je eigen gedrag je er ook niet meer in helpt te geloven? Als je het voor jezelf niet over hebt, hoe kun je dan geloven in wat je een ander te bieden hebt?
Daar wordt afgewezen worden niet direct leuker van, maar je geeft jezelf net iets meer een kans dan wanneer je thuis de wereld bij voorbaat helemaal af loopt wijzen. Hoeveel kans je daadwerkelijk kwalitatief hebt is van meer afhankelijk natuurlijk, maar je kan jezelf beter wijs maken dat je er wel echt iets voor probeert als je in ieder geval die bank af komt en af en toe probeert om contact te leggen. Frisse neus halen is ook gezonder dan binnen zitten en dat helpt ook met steviger in je schoenen staan. Sowieso dingen doen die je leuk vindt, dat maakt gelukkiger en geeft meer balans om te relativeren bij wat vooralsnog niet lukt.

De dingen die je graag doet of zou doen zijn een betere basis om een connectie te maken. Het is een positief uitgangspunt, omdat je iets doet wat je leuk vindt, als het goed is daar gelijkgestemden bij tegenkomt (patience op laptop thuis valt dus af ) en het makkelijker kan babbelen over iets wat je al kent en de kans groter is dat de ander er ook wat over te zeggen heeft en kwijt wil. Het kan ook logischer overkomen om daar op voort te borduren en te kijken naar een eventuele vervolgafspraak. Je hebt immers iets gemeen, dus dan komt het minder uit de lucht vallen lijkt me.

quote:

Op zaterdag 25 juli 2020 14:58 schreef IsItMeOrYou het volgende:
Waar de rest in mijn omgeving steeds een nieuwe stap begaat in samenwonen, kinderen, trouwen en vervolgens hun hele leven eigenlijk heeft ingevuld aan de hand van (verplichte) routine, voelt het alsof mijn leven juist stilstaat. Aan de ene kant bof ik natuurlijk met een prima woning, leuke baan en alle vrijheid die je maar kan wensen in eigen keuzes maken en tijd indelen maar aan de andere kant merk ik dat ik bij steeds meer dingen automatisch wordt uitgesloten. Als je bijvoorbeeld geen kinderen hebt zal je het opvoedproces veel minder interessant vinden of begrip voor hebben. Doordat je kinderen hebt ontmoet je weer andere ouders bij de sportclub, op school of op vakantie. En waar mensen en interesses veranederen is het lastig om in elkaars leven te blijven als je onderling steeds meer verschilt. Stelletjes die samenwonen of getrouwd zijn hebben minder behoefte aan nieuwe contacten en één op één sociale tijd is best lastig af te dingen. Een veelgehoorde oplossing is: omring je met mensen in dezelfde levensfase of ga gewoon weer op volle kracht daten en voor je het weet heb je weer iemand om je leven mee te delen. Maar dat is natuurlijk makkelijker gezegd als gedaan, ik heb geen zin om weer voor de zoveelste keer interesse te tonen en elkaars levensverhaal aan te horen. Voor mijn gevoel moet het de komende jaren ook echt gebeuren anders blijf ik waarschijnlijk voor altijd alleen omdat het als je ouder bent nou ook weer niet makkelijker op wordt dus ik moet wel wat gaan doen.

Denk jij dat je deelname aan de maatschappij samen meer tot zijn recht komt?

Dat ligt maar aan je insteek. Sommige mensen kunnen prima alleen functioneren, anderen functioneren beter met een druk sociaal leven en/of een relatie.

Al te actief op zoek gaan kan frustrerend zijn inderdaad. Vaak steek je tijd in de opbouw en dan blijkt het toch niet te werken, blijkt je date toch niet iemand te zijn waar je je leven mee door wilt brengen of ziet je date jou niet zo.

De eerste stap is bedenken wat je wilt en zorgen dat je zelf goed in je vel zit. Dan heb je ook meer zin om dingen te ondernemen en kom je ook meer mensen tegen.

Als je alleen maar zit te klagen, dan haken mensen af. Als je goed in je vel zit, dan gaat dat beter. Ook al hebben die mensen kinderen of zijn ze getrouwd. En zo zijn er wel meer dingen.

Ik mis wel een beetje de effort die TS erin steekt. Zie niet dat hij echt actief bezig is met de tips die hier gegeven worden te implementeren.

Heb zelf hetzelfde probleem qua motivatie maar het zou fijn zijn als TS tenminste actief updates geeft zodat wij daar feedback op kunnen geven.

quote:

Op donderdag 19 november 2020 09:24 schreef osodevo het volgende:
Ik mis wel een beetje de effort die TS erin steekt. Zie niet dat hij echt actief bezig is met de tips die hier gegeven worden te implementeren.

Heb zelf hetzelfde probleem qua motivatie maar het zou fijn zijn als TS tenminste actief updates geeft zodat wij daar feedback op kunnen geven.

Heb jij ooit iets gedaan met die vele tips /adviezen etc ?
Niet echt .

quote:

Op donderdag 19 november 2020 09:24 schreef osodevo het volgende:
Ik mis wel een beetje de effort die TS erin steekt. Zie niet dat hij echt actief bezig is met de tips die hier gegeven worden te implementeren.

Heb zelf hetzelfde probleem qua motivatie maar het zou fijn zijn als TS tenminste actief updates geeft zodat wij daar feedback op kunnen geven.

Dit is hoe je geen oprechte interesse toont.

quote:

Op donderdag 19 november 2020 09:24 schreef osodevo het volgende:
Ik mis wel een beetje de effort die TS erin steekt. Zie niet dat hij echt actief bezig is met de tips die hier gegeven worden te implementeren.

Heb zelf hetzelfde probleem qua motivatie maar het zou fijn zijn als TS tenminste actief updates geeft zodat wij daar feedback op kunnen geven.

De ironie. .

quote:

Op zondag 30 augustus 2020 20:38 schreef Lenny77 het volgende:
hoe meer de vrouw alleen wil blijven en de man net niet.

Yeah right....

Nu in tijden van corona zal dat extra zwaar worden vrees ik

quote:

Op donderdag 19 november 2020 09:24 schreef osodevo het volgende:
Ik mis wel een beetje de effort die TS erin steekt. Zie niet dat hij echt actief bezig is met de tips die hier gegeven worden te implementeren.

Heb zelf hetzelfde probleem qua motivatie maar het zou fijn zijn als TS tenminste actief updates geeft zodat wij daar feedback op kunnen geven.

quote:

Op donderdag 19 november 2020 09:24 schreef osodevo het volgende:
Ik mis wel een beetje de effort die TS erin steekt. Zie niet dat hij echt actief bezig is met de tips die hier gegeven worden te implementeren.

Heb zelf hetzelfde probleem qua motivatie maar het zou fijn zijn als TS tenminste actief updates geeft zodat wij daar feedback op kunnen geven.

Pot verwijt de ketel. Sjeez.

quote:

Op dinsdag 17 november 2020 18:31 schreef osodevo het volgende:
Waar het op neerkomt is dat TS net als ik zich eenzaam voelt. Veel tips zijn gegeven, maar in de praktijk blijkt maar vaak dat angst om afgewezen te worden hen tegenhoudt. Wie herkent zich hierin?

Zeker herkenbaar.
Heb soms ook last van eenzaamheid in de liefde.
Be nu 44 jaar en weet er wel steeds beter mee om te gaan.
Toch vind ik het wel jammer dat ik al erg lang geen succes meer heb gehad in de liefde.
Heb gelukkig voldoende interesses en bezigheden en afleiding is dan ook niet echt een probleem.