F&F Flora & Fauna
Beesten in het nieuws, vragen over roerende en onroerende organismen, foto's en al het andere met betrekking op de levende have: hier kun je het kwijt...
De hond van mijn ouders is op dit moment 16 jaar oud. Tot 2 jaar geleden niks aan de hand.
De problemen begonnen langzamerhand 2 jaar geleden toen zij bij terugkomst van vakantie in 2018, Jacky heel ander gedrag vertoonde. Hij kwam niet meer naar de deur als mijn ouders binnenkwamen of reageerde niet meer op de bel.
Half jaar geleden begon hij ineens mank te lopen met de rug omhoog, staart naar beneden en meer zijn behoefte binnen doen.
Diverse keren naar dierenarts geweest, de 1 zei spondylose de ander zei een verrot gebit. Eerste instantie pijnstillers gehad en een specifiek dieet. Piste wel minder binnen maar voor de rest geen verbeteringen.
Afgelopen februari dan toch maar zijn gebit na laten kijken de de DA geweest. Deze heeft al zijn tanden laten trekken. Gevolg is dat hij niet meer uit zijn bek stinkt, maar voor de rest wederom geen verbeteringen.
Op dit moment loopt die nog wel eens uit zichzelf het balkon op om zijn behoefte te doen, maar nog vaker niet. Hij plast echter wel altijd bij de deur. (soms paar minuten nadat hij is uitgelaten of op balkon is gezet)
Bij het uitlaten is hij niet vooruit te branden. Loopt regelmatig als een manke rondjes in huis met rare richting patronen. Is goed doof (alleen bij een knal reageert die nog) Maar dan komt het, totaal niet dement, eet nog als de beste, drinkt wel een stuk langer, koekelt nog met je en kijkt je aan bij honger.
Hij komt niet meer bij zijn voedingbak of drinkbak, dus die hogen we wat op zodat hij er toch bij komt.
Ze zijn echt in dubio voor wat te doen, twijfelen om'm in te slapen. Hij pist en schijt het hele huis onder, waardoor de stank af en toe niet te verdragen is. Maar de reden om het niet te doen is omdat hij nog totaal niet dement is en nog enigszins vreugde uitstraalt.
Iemand die mij kan voorzien van advies?
De problemen begonnen langzamerhand 2 jaar geleden toen zij bij terugkomst van vakantie in 2018, Jacky heel ander gedrag vertoonde. Hij kwam niet meer naar de deur als mijn ouders binnenkwamen of reageerde niet meer op de bel.
Half jaar geleden begon hij ineens mank te lopen met de rug omhoog, staart naar beneden en meer zijn behoefte binnen doen.
Diverse keren naar dierenarts geweest, de 1 zei spondylose de ander zei een verrot gebit. Eerste instantie pijnstillers gehad en een specifiek dieet. Piste wel minder binnen maar voor de rest geen verbeteringen.
Afgelopen februari dan toch maar zijn gebit na laten kijken de de DA geweest. Deze heeft al zijn tanden laten trekken. Gevolg is dat hij niet meer uit zijn bek stinkt, maar voor de rest wederom geen verbeteringen.
Op dit moment loopt die nog wel eens uit zichzelf het balkon op om zijn behoefte te doen, maar nog vaker niet. Hij plast echter wel altijd bij de deur. (soms paar minuten nadat hij is uitgelaten of op balkon is gezet)
Bij het uitlaten is hij niet vooruit te branden. Loopt regelmatig als een manke rondjes in huis met rare richting patronen. Is goed doof (alleen bij een knal reageert die nog) Maar dan komt het, totaal niet dement, eet nog als de beste, drinkt wel een stuk langer, koekelt nog met je en kijkt je aan bij honger.
Hij komt niet meer bij zijn voedingbak of drinkbak, dus die hogen we wat op zodat hij er toch bij komt.
Ze zijn echt in dubio voor wat te doen, twijfelen om'm in te slapen. Hij pist en schijt het hele huis onder, waardoor de stank af en toe niet te verdragen is. Maar de reden om het niet te doen is omdat hij nog totaal niet dement is en nog enigszins vreugde uitstraalt.
Iemand die mij kan voorzien van advies?
Heel eerlijk, ik zou hem in laten slapen. Het klinkt niet alsof hij nog veel kwaliteit van leven heeft en het feit dat hij nauwelijks nog wil lopen en mank loopt doet mij sterk vermoeden dat hij pijn heeft. Ik zou hem niet langer laten lijden en ook niet wachten tot hij nog verder aftakelt.
Ik zou hem niet in laten slapen. Dat hij overal poept en plast is naar voor jullie maar niet voor hem.
De vraag is voor mij wat jij zou willen dat anderen met jou zouden doen als jij zo was als hij.
Zolang de hond niet lijdt en je nog het idee hebt dat hij een goed genoeg leven heeft dan zou ik hem in leven laten en extra zorg geven (zouden we zelf ook willen).
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 09-07-2020 21:22:35 ]
De vraag is voor mij wat jij zou willen dat anderen met jou zouden doen als jij zo was als hij.
Zolang de hond niet lijdt en je nog het idee hebt dat hij een goed genoeg leven heeft dan zou ik hem in leven laten en extra zorg geven (zouden we zelf ook willen).
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 09-07-2020 21:22:35 ]
Is zijn rug/locomotie wel eens verder onderzocht door een dierenarts? Met een hoge rug lopen, of nauwelijks willen bewegen, duidt wel vaak op (ernstige) pijn. Is er ook onderzocht op bijvoorbeeld artrose?
Je zou nog kunnen overleggen met de DA of een dierenfysio een optie is (ik ken redelijk wat honden die er echt baat bij hadden), maar bedenk ook dat 16 echt wel een hoge leeftijd is, ook voor een JR, en dat chronische gewrichtspijn of rugpijn heel erg naar is. En een hond stopt niet, die zal net zolang doorgaan voor zijn familie tot 'ie letterlijk niet meer kan. Dat moment wil je wel voor zijn.
Het niet meer zindelijk zijn is vaak slechts een symptoom van een onderliggend probleem.
Je zou nog kunnen overleggen met de DA of een dierenfysio een optie is (ik ken redelijk wat honden die er echt baat bij hadden), maar bedenk ook dat 16 echt wel een hoge leeftijd is, ook voor een JR, en dat chronische gewrichtspijn of rugpijn heel erg naar is. En een hond stopt niet, die zal net zolang doorgaan voor zijn familie tot 'ie letterlijk niet meer kan. Dat moment wil je wel voor zijn.
Het niet meer zindelijk zijn is vaak slechts een symptoom van een onderliggend probleem.
De vraag voor mij is altijd: Wat is goed voor het dier ?
Emigreer...als je van een rijk gevuld leven houdt...in vrijheid.
Nou, met pijn in het hart hebben ze Jack vanmiddag in laten slapen. De bedoeling was om Jack wederom (6e x dit jaar) laten controleren, we dachten aan suikerziekte, hij had namelijk dezelfde symptomen. 10/15x plassen op een dag met direct aanvullen vanuit zijn drinkbak, in huis, poepen in huis en vaak erdoorheen lopen, sloffend doelloos ronddolen. Uiteindelijk besloten om hem toch maar in te slapen wat enorm vredig ging (ik was er niet bij).
Ik krijg naast het verdriet ineens een enorm schuldgevoel, vooral de gedachtes 'had ik dit of dat maar, kon ik maar' treffen me brein non stop. Daarnaast als ik door het ouderlijk huis loop lijkt het net of mijn ogen en oren automatisch zoeken naar onze Jack. Het is echt bizar, elk geluidje, of elk tijdstip (zoals etenstijd) lijkt het of je rekening houd met de aanwezigheid van de hond. Je hele systeem is op hem gebaseerd. Nu zit ik aan de grote tafel en kijk ik af en toe om me heen, en dus ook automatisch naar de plek waar zijn mand stond en waar die jaren lang zijn dutjes deed.
Is dit herkenbaar?
Deze verdrietige gevoelens omtrent een overlijden heb ik nog niet in mijn volwassen bestaan zo hevig gevoeld.
Ik krijg naast het verdriet ineens een enorm schuldgevoel, vooral de gedachtes 'had ik dit of dat maar, kon ik maar' treffen me brein non stop. Daarnaast als ik door het ouderlijk huis loop lijkt het net of mijn ogen en oren automatisch zoeken naar onze Jack. Het is echt bizar, elk geluidje, of elk tijdstip (zoals etenstijd) lijkt het of je rekening houd met de aanwezigheid van de hond. Je hele systeem is op hem gebaseerd. Nu zit ik aan de grote tafel en kijk ik af en toe om me heen, en dus ook automatisch naar de plek waar zijn mand stond en waar die jaren lang zijn dutjes deed.
Is dit herkenbaar?
Deze verdrietige gevoelens omtrent een overlijden heb ik nog niet in mijn volwassen bestaan zo hevig gevoeld.
Hebben ze gedaan ja, voelden niks echt geks, gewicht was goed maar had inderdaad wel aardige artrose en een lamme tong (dronk moeilijk) en een nek die niet meer omhoog kwam. En inderdaad, wat de DA zei; 'Je moet je bedenken hoe ver je wilt gaan voor een 16,5 jaar oude hond met de wetenschap dat de symptomen tientallen oorzaken kunnen hebben'.quote:Op donderdag 9 juli 2020 21:30 schreef Candaasje het volgende:
Is zijn rug/locomotie wel eens verder onderzocht door een dierenarts? Met een hoge rug lopen, of nauwelijks willen bewegen, duidt wel vaak op (ernstige) pijn. Is er ook onderzocht op bijvoorbeeld artrose?
Je zou nog kunnen overleggen met de DA of een dierenfysio een optie is (ik ken redelijk wat honden die er echt baat bij hadden), maar bedenk ook dat 16 echt wel een hoge leeftijd is, ook voor een JR, en dat chronische gewrichtspijn of rugpijn heel erg naar is. En een hond stopt niet, die zal net zolang doorgaan voor zijn familie tot 'ie letterlijk niet meer kan. Dat moment wil je wel voor zijn.
Het niet meer zindelijk zijn is vaak slechts een symptoom van een onderliggend probleem.
|
|
