ploppie_ | zaterdag 18 januari 2003 @ 16:41 |
de dierenwinkel hier heeft er nog nooit van gehoord, maar het bestaat dus echt. Dus een techniek waarmee je je huisdier ongeveer kunt opsporen doordat ie een chip bij zich draagt die te traceren is. is iemand hiermee bekend? | |
Kemania | zaterdag 18 januari 2003 @ 16:42 |
jah, kan dat niet bij de dierenambulance ofzo?? | |
JamesHetfield | zaterdag 18 januari 2003 @ 16:42 |
nee in die chip slaan ze info op zoals adres en telefoonnummer, wordt standaard gedaan bij alle asiels | |
U-lerZzZ | zaterdag 18 januari 2003 @ 16:43 |
Hetzelfde als het kind van de Beckhempjes, bedoel je? | |
TumTum | zaterdag 18 januari 2003 @ 16:46 |
quote:Eigenlijk word er op die chip alleen een nummer opgeslagen, die geregisteerd staat (weet ff niet meer bij wie). Die chip is te lezen met een speciale lezer, de dierenarts, dierenambulance en asiels beschikken meestal wel over zo'n ding. Asiels chippen tegenwoordig, de dierenarts kan je eigenhuis die ook tegen geringe vergoeding chippen. Dieren in dierentuinen zijn tegenwoordig ook allemaal gechipt. | |
TAmaru | zaterdag 18 januari 2003 @ 16:46 |
Ja Zouden ze met mensen ook moeten doen. | |
micha | zaterdag 18 januari 2003 @ 16:49 |
Als je huisdier (kat/hond) nog niet nummer in z'n oren heeft kan je daarvoor kiezen, of een chip. Chip is wat makkelijker aan/in te brengen, pijnlozer en het is niet eruit te halen. Mijn kat loopt ook met zo'n chippie rond, kon twee jaar geleden kiezen in het asiel of het in de oren moest of dat het chippie mocht zijn, was toen nog iets duurder maar leek me wel beter. | |
ploppie_ | zaterdag 18 januari 2003 @ 16:49 |
maar iets om je kat op te sporen bestaat dus niet? (binnen een straal van honderd meter ofzo) | |
modestus | zaterdag 18 januari 2003 @ 16:52 |
je kan je kat er niet mee terug vinden als je dat bedoelt... wat wel kan is achterhalen van wie die kat is... beetje zoals zo'n halsbandje met adreskokertje | |
Ijahman | zaterdag 18 januari 2003 @ 16:55 |
quote:dit klopt maar er is ook een systeem waarbij je de kat daadwerkelijk kan opsoren effe navragen bij je dierenarts en anders bij de faculteit diergeneeskunde in utrecht | |
Lurky | zondag 19 januari 2003 @ 13:38 |
Mijn dierenarts wilde niet aan die 'geldverspilling'. Dus mijn kat heeft niets dan permanent een bandje om op waarop ik met grote cijfers mijn telefoonnummer heb geschreven. Mijn ouders vonden een zwerver en brachten die bij hun dierearts langs en daar werd niet gekeken naar een chip. Dat zou 'onzin' zijn. Zelf vond ik een aanlopertje die ik naar het asiel op de Polderweg bracht. ook dat werd niet gecontroleerd of er een chip in zit. In Amsterdam werkt het dus niet. Ik hoorde van een vrouw die haar kat had weten te laten chippen. Ze was hem kwijt en melde dit overal bij de daartoe bestaande instanties. Er kwam geen reactie en ze ging er dus van uit dat hij er niet meer was. Na een aantal maanden gaat ze dan maar een nieuwe kat uitzoeken in het asiel: daar zit verdorie haar eigen gechipte kat. Zij vragen waarom ze het niet hadden gechecked: "oooooh we wistuh niet dat hij gesjipt was". Ik geloof dat de mensen die in asiels werken uit een sociale werplaatsplan komen. Heel mooi natuurijk. Maar zolang door hun niet wordt gekeken is het voor dierartsen idd 'flauwe kul' om te chippen. Tattoos schijnt al precies zo'n verhaal te zijn: ze zoeken er niet eens naar. Een kokertje is niet zo slim want als iemand het open maakt, kinderen doen dat vaak, en de kat slipt weg is alles verloren. Ik vertrouw maar op de lelijke grote band met reuzeblokletters in watervaste inkt. Het staat er zo groot op dat men de kat niet eens hoeft beet te pakken om het te kunnen lezen. | |
erodome | zondag 19 januari 2003 @ 13:53 |
Chips zijn al heel normaal.............. het is begonnen vanuit de wildlife kant, wilde dieren die chips kregen(en dierentuin dieren enzovoort). Nu al een heel aantal jaren word het met veel succes bij huisdieren toegepast. Wat is chippen............ die chip heeft een nummer, dat nummer hoort bij jou dier.... Waar chip je? Het grootte voordeel boven tatoeage's is dat chips niet verbleken, bij tatoeage's zie je heel vaak dat ze na een aantal jaren gewoonweg niet meer te lezen zijn. Alle asiels, alle dierenambulance's, alle dierenartsen zijn in het bezit van een chip-aflees-apperaat, de kans dat je dier op z'n chip word terug gevonden is groot. Ieder dier in nederland zou gechipt moeten zijn............. | |
Lurky | zondag 19 januari 2003 @ 14:59 |
Ja maar als ze die chip dan niet checken? Dan wordt het zwerfkattenprobleem alleen maar groter: allemaal dieren zonder bandje omdat de baas denkt dat de chip z'n werk wel doet. Ik ga 1 keer met een vondeling naar de dierenarts maar voortaan meldt ik t gewoon bij de dierenkwijtlijn wat voor kat ik heb gevonden. Niks chip. Dan moet ik voor elke zwerver een consult betalen: ja dahahag! Bovendien zoals ik al zei: de Amsterdamse dierenartsen en asiels checken geen chips! Als je de dierenambulance belt voor een dier wat je in huis haalt is de rekening trouwens voor de vinder van het dier. Ook als je een goed verzorgde kat van straat naar het asiel brengt moet je betalen. Alleen dieren die eruit zien als een zwerver zijn gratis af te geven. Er is dus financieel gezien geen enkele rede om je te ontfermen over andermans dier. Dit is wel raar vind ik. Zelf heb ik een 'kattenpotje' van beloningen die ik soms krijg door dieren terug te bezorgen. Om de zaak in financieel in balans te houden wordt ik dus "prijsjager".Heel vermoeiend maar ik vind verloren poezen zo zielig. Voor honden doen mensen veel meer hun best: het is gewoon oneerlijk. | |
Blues | zondag 19 januari 2003 @ 15:18 |
Komt helaas voor mijn weggelopen katten te laat ![]() Wel een hele goeie methode, als het idd dan ook bij asiels e.d. wordt gechecked. | |
lizardtattoo | zondag 19 januari 2003 @ 17:07 |
Tien wij gingen emigreren naar Nieuw Zeeland was een van de eisen (naast tientallen onderzoeken en injecties) dat de kat gechipt werd. De dierenarts deed dat onmiddellijk en had zelfs folders over chippen in de wachtkamer. In Nieuw Zeeland voerde de dierenarts bij het eerste bezoek meteen alle chipgegevens in in de computer en haalde die gegevens er ook elke keer weer bij. Binnenkort gaan we onze tweede kat ook laten chippen. Het zijn allebei raskatten dus ik neem aan dat, als ze ooit bij een asiel gebracht worden, ze wel gecontroleerd zullen worden. | |
erodome | zondag 19 januari 2003 @ 19:43 |
quote:Officieel MOET elk asiel binnengebrachte dieren checken op chip........ Als het asiel in amsterdam dat niet doet dan is het een idee om dat eens aan te geven bij bv de dierenbescherming.... Maar over het algemeen genomen word er redelijk flink op chips gecontroleerd bij zwerfdieren.... Natuurlijk is het niet waterdicht, maar dat is niets..... Het geeft iig extra veel kans dat je je dier terug kan vinden als je hem kwijt raakt en hoe meer kans je daarop hebt hoe beter. bv bandjes bij katten hebben ook een reeel risiko, het zal echt niet de eerste kat zijn die zich ophangt aan zijn bandje buiten(dit is ook waarom je een kat altijd een volledig elastieken bandje om moet doen en NOOIT volledig leer zoals een honden-halsband).
Dit is idd erg raar, hier heb ik nog nooit van gehoort. Ook goed uitziende zwerfdieren worden gewoon kostenloos aangenomen....(er zijn toch ook gewoon verdwaalde huisdieren tussen!!!!). Deze gang van zaken stinkt dus aan alle kanten, zo gebeurt het in de rest van de nederlandse asielen dus echt niet................ | |
Avalonne | zondag 19 januari 2003 @ 19:56 |
quote:Ik doe zelf vrijwilligerswerk bij de dierenambulance en dat ze daar alleen zwaargewonde katten meenemen is onzin. Maar als er een kat buiten loopt, wil dat niet zeggen dat het dier verdwaald of weggelopen is. Als de dierenambulance die kat dan ophaald, moet ie naar het asiel om daar te wachten tot het baasje 'm ophaald. Baasje boos, want die moet betalen terwijl zijn kat gewoon een blokje om was. Wij advieseren dan ook altijd om bij katten waarvan vermoed wordt dat ze weggelopen/verdwaald/thuisloos zijn, een koordje om z'n nek te hangen met je telefoonnummer erop en de vraag 'wie ben ik?' zodat een eventuele eigenaar je kan bellen als er niets aan de hand blijkt te zijn. | |
TumTum | zondag 19 januari 2003 @ 22:35 |
quote:Je bedoelt dus terwijl het beest nog op straat loopt? Zoiets zal er ongetwijfelt zijn, maar ik vraag me af of dat a) betaalbaar is b) in de vorm van een chip is Theoretisch moet zoiets heel goed mogelijk zijn met de huidige technieken, door satalieten zou de positie van dat beest in de gaten gehouden kunnen worden. (beetje zoals een navigatiesysteem), maar volgens mij is de huidige techniek nog niet in staat om zoiets echt draagbaar te maken, laat staan betaalbaar. | |
Llewella | zondag 19 januari 2003 @ 22:36 |
quote:Het systeem bestaat onder de naam petfinder wat ik heb begrepen. Overigens groetjes van je oude klasgenoot TumTum | |
TumTum | zondag 19 januari 2003 @ 22:38 |
quote:Ik heb dus zo'n hekel aan mensen die nieuwe ontwikkelingen tegengaan. ![]() 9 van de 10 keer zijn dat ouderen mensen die het verdommen om zich in nieuwe ontwikkelingen en technologieen te verdiepen, en zodoende in het verleden blijven hangen. quote:Wat een achterlijk zooitje dan. ![]() Lekker stelletje dan. Een asiel heeft voornamelijk de fucntie om vermiste dieren weer bij hun baasje terug te brengen, lekker dan dan dat ze er niet eens moeite voor doen. ![]() Het klopt wel trouwens dat een asiel vaak een een soort 'sociale werkplaats' is, maar in een asiel hoort teminste 1 persoon aanwezig te zijn die WEL weet hoe zulke dingen horen te gebeuren. | |
The_Lizard_Queen | maandag 20 januari 2003 @ 01:18 |
quote:Je moet wel oppassen dat het bandje niet te los zit, want dan heb je de kans dat de kat een pootje ertussen krijgt zodat het bandje bij z'n oksel komt te zitten. Als hij dan niet op tijd wordt gevonden, sterft hij een langzame en pijnlijke dood omdat hij niet meer normaal kan lopen en eten. Er ontstaat nl een wond die steeds verder 'doorscheurt' door de elastiek. Als het een vlooienband is, is het nog erger want dan wordt het beest erdoor vergiftigd. ![]() | |
M.ALTA | maandag 20 januari 2003 @ 22:09 |
Aha, micro-chippen dus. Wanneer zijn de mensen aan de beurt ? | |
TumTum | maandag 20 januari 2003 @ 23:26 |
quote:Petfinder, hmm, ga eens googlen binnenkort..... quote:[offtopic] ![]() OMG! Judith! Da's een tijd geleden! Volgens mij moeten wij eens samen gaan stappen! | |
erodome | dinsdag 21 januari 2003 @ 10:46 |
quote:Als het net zo snel uitbreidt als bij de dieren.... Een jaar of 10 max | |
K-otic | dinsdag 21 januari 2003 @ 11:00 |
Doet dat geen zeer | |
erodome | dinsdag 21 januari 2003 @ 11:45 |
quote:Valt reuze mee, ik zou liegen als ik zou zeggen ze voelen er niets van, het is toch een flinke naald.... Maar een tatoeage zetten in het oor doet meer pijn... Ik heb zelf een heel aantal dieren gechipt, ook hele kleine kittens, ze waren er absoluut niet overstuur van......... | |
Stoei-poes | dinsdag 21 januari 2003 @ 13:40 |
quote:Dat is ook een van de redenen dat de onze gechiped is en geen bandje heeft. Er wordt aangeraden dat als je een bandje neemt, je onderbroekenelastiek gebruik met bijvoorbeeld van kraaltjes er aan (versiering) plus kokertje. Als ze dan blijft hangen dan is ie er meteen van af en heb je geen risico dat het pootje ertussen komt. ![]() | |
Lurky | dinsdag 21 januari 2003 @ 16:36 |
Door de hoeveelheid reacties kan ik niet overal letterlijk op in gaan maar mijn ervaring heb ik opgedaan door zwerfkatten te melden bij de Amsterdamse Dierenkwijtlijn, de Amsterdamse dierenambulance en het Asiel Polderweg. Vooral de Polderweg vond ik een schokkende ervaring: een flat vol dieren die allemaal gered willen worden en de katten zitten in hokjes kleiner dan mijn burootje. Honden in hokken niet veel groter dan een bed. Het zijn er ongelooflijki veel: vertrek na vertrek. De goede mensen die er werken zijn permanent aan het schobben, voederen, poetsen enzo... die hebben echt geen tijd om te troetelen. Je brengt een dier en het wordt in een hokje gezet en ze beloven dat er 'morgen een dokter' naar zal komen kijken. De sfeer die er hing: een gevangenenkamp. Althans wat ik mij er van voorstel: mensen in moderne Nederlandse gevangenissen hebben het in elk geval veel beter en wacht geen eventuele dood. Want dat is wat er gebeurd als niemand voor de kat of de hond komt. Ik hou niet van honden en durfde daar zelfs niet langs de kooien te lopen maar dit gun ik die dieren nou ook weer niet. Het is een voorportaal van de hel. Ik ben er dagen kapot van geweest hoe ze daar moeten leven. en ik kan er nog niet goed over praten. Neem als je een dier wilt: hond of kat, geit, kip, pony, pauw, noem maar op, asjeblieft eentje uit het asiel! Goede kans dat er gratis een chip bij-in zit. Natuurlijk wil ik dat de chip wel werkt maar zolang ik dit soort verhalen hoor en zie heeft het dan zin? Amsterdam is geen Bussum of Naaldwijk: het is een stad met een enorme omloopsnelheid van levende wezens. Blijkbaar ook van dieren. De meeste katten komen trouwens niet in het asiel terecht maar moeten gewoon buiten overleven. Dat zeiden ze mij bij de dierenambulance en de dierenkwijtlijn: "vaak is zo'n dier in het plantsoen of binnenblok het beste af. Er zijn altijd wel mensen die ze eten geven." Gekke dierenvrouwtjes als ik dus. Ik hoop echt dat mijn kat nooit de straat op gaat.Alles wil ik er aan doen dat een ander de kat wel weer terug kan vinden of ik andermans kat terug kan geven. Maar ga nou niet vertrouwen op die chip. En ook niet na tig dagen pas een paar vage briefjes ophangen... Gooi alles in de strijd en ga meteen dag en nacht blijven zoeken: flyer de hele wijk en loof hoge beloningen uit: dan doen kinderen het zoekwerk wel. Denk niet dat chip, bandje of tattoo het opsporingswerk voor je doen. | |
Stoei-poes | donderdag 23 januari 2003 @ 19:42 |
quote:Dus je bent het niet met mij eens dat katten buitendieren zijn? Ik nind niet dat je het kan maken een kat binnen te houden ![]() | |
erodome | donderdag 23 januari 2003 @ 20:37 |
quote:Niet mee eens....... Als je een kat van jongs afaan binnenhoudt dan is er geen enkel probleem en is het beestje er echt geen graantje ongelukkiger om.... Maar ik bv heb mijn katten volwassen uit het asiel gehaalt, allemaal zijn ze gewend aan buiten(waren ze al), die houdt je echt niet binnen zonder ze ermee een oor aan te naaien(en als je ze probeert binnen te houden zal je het ook weten ook, wat een etters kunnen het dan zijn zeg Hmmm, niet helemaal waar, Odie heb ik als kitten gekregen, maar dat is een wildvang(vrij oud al toen hij gevangen werd), het is een droppie van een kat, maar wel een buitenkat, daar is hij geboren en de eerste 6 weken opgegroeit, hem binnenhouden zou voor hem een hel zijn. | |
Lurky | donderdag 23 januari 2003 @ 21:26 |
quote:Dat heb ik nergens beweerd. Mijn verhaal is een stadsverhaal. De huizen in een stad zijn er meestal 3 tot 4 etages hoog en hebben balkonnen aan de achterkant, wie beneden woont heeft als het niet is dichtgebouwd een achtertuintje. Voortuinen zijn er haast nergens. De huizen zijn in een blok rondom die binnentuinen gebouwd en als het goed is, is er geen uitgang naar de straatkant buiten. Dit ook tegen inbrekers. Sommige mensen, die een hekel hebben aan katten in het blok, lokken ze naar binnen en gooien ze er dan aan de straatkant weer uit. Dat is heel gemeen. Hopelijk woont er in mijn blok niet zoiemand. Mijn kat komt ook buiten, in het blok, zoveel ze wil loopt ze in en uit. Maar niet op straat. Daar is ze een keer stiekem heel even geweest en ik heb haar toen behoorlijk bang gemaakt. De tussendeur naar de hal zit daarom altijd dicht en ze mag ook niet in de hal. Natuurlijk moeten katten buiten als ze dat willen. Soms kan dat alleen in een ren of aan een tuigje... Als je aan een drukke verkeersweg woont is het ook onverantwoordelijk tegenover de verkeersdeelnemers: er kunnen erg nare ongelukken ontstaan. Als je op een etage woont is het wel beter om je balkon met gaas af te dichten zodat ze niet naar beneden kunnen vallen. Er zijn katten die zelfs het balkon al eng vinden. [Dit bericht is gewijzigd door Lurky op 23-01-2003 21:33] | |
The_Lizard_Queen | vrijdag 31 januari 2003 @ 10:15 |
Kijk eens wat ik heb gevonden. ![]() quote:http://dstsystem.nl/ned/huisdieren.html Dus het is geen chip, maar een zender die je aan het halsbandje bevestigt. | |
pos | zaterdag 1 februari 2003 @ 10:45 |
quote:Ik bel jaarlijks zeker een keer of 3 de dierenambulance voor een gevonden duif, kat ect. Ze komen hem halen vanaf mijn huis en nooit hebben ze me verplicht om te betalen. Wel geef ik zelf altijd een fooitje. Ook heb ik vaak een gevonden kat die al heel lang in de buurt rond liep naar het dieren asiel gebracht en ook daarvoor heb ik nooit betaald. | |
G-SaS | zaterdag 1 februari 2003 @ 19:01 |
is bij onze kat meteen gedaan toen we m uit het asiel haalden.. gaat via een prik in zn nekje geloof ik .. Wel handig ![]() |