R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb nergens geen zin meer in. En deze keer is het geen grapje.
Ik heb geen eetlust, ik doe er uren over om een taak gedaan te krijgen, ik wil soms huilen maar het lukt niet omdat het apathische gevoel overheerst. Als ik ga slapen, rook ik meestal voor het slapen een joint of neem ik een slaappil. Vooral in de avonden is het het ergst, dus dan wil ik ook gewoon blowen of een afleiding zoeken. Of iets nemen waardoor dat gevoel van pijn/moeheid stopt.
Ik val meestal huilend in slaap, om even alles eruit te laten. Vaak word ik dan midden in de nacht alsnog wakker en voel ik weer die leegte/pijn. Ik val dan meestal weer in slaap, maar word wel meermaals wakker.
Ook probeer ik overdag continu bezig te zijn. Ik zit nog in een wachttijd voor mijn opleiding. Ik werk wel een aantal dagen nu in de week ernaast. In de dagen dat ik niet werk, sport ik obsessief. Als ik sport, hoef ik niet na te denken over pijnlijke dingen. En ik voel me daarna ook vaak beter (want: dopamine/endorfine) maar daarna zakt het weer weg. Dan moet ik weer wat anders vinden om afleiding uit te halen.
Ik heb dit ook nog nooit zo gehad. Meestal kon ik het gevoel prima wegstoppen of er iets anders mee doen. Alleen nu lukt het niet meer. Het begint echt mijn leven te overheersen. Het gevoel van: het boeit allemaal toch niet, wat stelt het leven eigenlijk voor. Ook is het zo dat ik de 'emotionele pijn' fysiek voel, dus in de vorm van buikpijn, pijn op borstbeen, pijn bij ademhalen, hoofdpijn. Ook hier helpt blowen prima bij, dus dat die fysieke sensaties verdwijnen. Ik kom dan echt tot rust.
Het begon eigenlijk allemaal een beetje toen ik weer in contact kwam met iemand waarvan ik wist dat hij meer voor mij betekende. Lang verhaal kort: hij was de enige persoon die mij echt raakte tussen alle dates/contacten die ik destijds heb gehad. Ik voelde een sterke connectie met hem, maar ons contact was giftig. Dus uiteindelijk bloedde het dood. Recentelijk ben ik weer in contact met hem gekomen en begon het eigenlijk weer van voren af aan. Ik dacht dat het deze keer anders zou zijn, omdat hij ook meer persoonlijke dingen deelde, ik bij hem bleef slapen (hij zei: ik heb dit nog nooit met iemand zo gedaan in 10 jaar), noem maar op. Maar ik had het kunnen weten, het eindigde weer net zoals vorige keer, het contact is weer dood
.
Voor hem betekende het waarschijnlijk minder/niks.
Toch kom ik niet over mijn gevoel voor hem heen, ook al zou ik dat graag willen. Ik voel me waardeloos en leeg. Ik heb geprobeerd om op andere dates te gaan en open te staan voor anderen, maar het lukt me niet. Mijn verstand werkt wel. Maar ik kan mijn gevoel niet omzetten.
Ik snap dat dit een zeiktopic is. Maar het is niet dat ik denk van, ik voel me zo kut, ik ga lekker in bed liggen janken en alles vergeten. Ik probeer juist te denken van, stel je niet aan, ga eens wat doen, life goes on. En dat wil ook allemaal wel, afspraken maken met vriendinnen etc, sporten, werken. Alleen ik beleef nergens geen enkel echt plezier meer aan.
Ik weet niet wat ik moet doen om me hier overheen te zetten. Ik kan prima functioneren, maar als het continu op deze manier moet, is het wel jammer. Ik zou graag willen dat ik weer wat motivatie of energie heb om er iets van te maken. Maar ik weet niet hoe ik dat zou moeten doen.
Ik heb geen eetlust, ik doe er uren over om een taak gedaan te krijgen, ik wil soms huilen maar het lukt niet omdat het apathische gevoel overheerst. Als ik ga slapen, rook ik meestal voor het slapen een joint of neem ik een slaappil. Vooral in de avonden is het het ergst, dus dan wil ik ook gewoon blowen of een afleiding zoeken. Of iets nemen waardoor dat gevoel van pijn/moeheid stopt.
Ik val meestal huilend in slaap, om even alles eruit te laten. Vaak word ik dan midden in de nacht alsnog wakker en voel ik weer die leegte/pijn. Ik val dan meestal weer in slaap, maar word wel meermaals wakker.
Ook probeer ik overdag continu bezig te zijn. Ik zit nog in een wachttijd voor mijn opleiding. Ik werk wel een aantal dagen nu in de week ernaast. In de dagen dat ik niet werk, sport ik obsessief. Als ik sport, hoef ik niet na te denken over pijnlijke dingen. En ik voel me daarna ook vaak beter (want: dopamine/endorfine) maar daarna zakt het weer weg. Dan moet ik weer wat anders vinden om afleiding uit te halen.
Ik heb dit ook nog nooit zo gehad. Meestal kon ik het gevoel prima wegstoppen of er iets anders mee doen. Alleen nu lukt het niet meer. Het begint echt mijn leven te overheersen. Het gevoel van: het boeit allemaal toch niet, wat stelt het leven eigenlijk voor. Ook is het zo dat ik de 'emotionele pijn' fysiek voel, dus in de vorm van buikpijn, pijn op borstbeen, pijn bij ademhalen, hoofdpijn. Ook hier helpt blowen prima bij, dus dat die fysieke sensaties verdwijnen. Ik kom dan echt tot rust.
Het begon eigenlijk allemaal een beetje toen ik weer in contact kwam met iemand waarvan ik wist dat hij meer voor mij betekende. Lang verhaal kort: hij was de enige persoon die mij echt raakte tussen alle dates/contacten die ik destijds heb gehad. Ik voelde een sterke connectie met hem, maar ons contact was giftig. Dus uiteindelijk bloedde het dood. Recentelijk ben ik weer in contact met hem gekomen en begon het eigenlijk weer van voren af aan. Ik dacht dat het deze keer anders zou zijn, omdat hij ook meer persoonlijke dingen deelde, ik bij hem bleef slapen (hij zei: ik heb dit nog nooit met iemand zo gedaan in 10 jaar), noem maar op. Maar ik had het kunnen weten, het eindigde weer net zoals vorige keer, het contact is weer dood
. Voor hem betekende het waarschijnlijk minder/niks.
Toch kom ik niet over mijn gevoel voor hem heen, ook al zou ik dat graag willen. Ik voel me waardeloos en leeg. Ik heb geprobeerd om op andere dates te gaan en open te staan voor anderen, maar het lukt me niet. Mijn verstand werkt wel. Maar ik kan mijn gevoel niet omzetten.
Ik snap dat dit een zeiktopic is. Maar het is niet dat ik denk van, ik voel me zo kut, ik ga lekker in bed liggen janken en alles vergeten. Ik probeer juist te denken van, stel je niet aan, ga eens wat doen, life goes on. En dat wil ook allemaal wel, afspraken maken met vriendinnen etc, sporten, werken. Alleen ik beleef nergens geen enkel echt plezier meer aan.
Ik weet niet wat ik moet doen om me hier overheen te zetten. Ik kan prima functioneren, maar als het continu op deze manier moet, is het wel jammer. Ik zou graag willen dat ik weer wat motivatie of energie heb om er iets van te maken. Maar ik weet niet hoe ik dat zou moeten doen.
Erg herkenbaar verhaal al heb ik nog de mazzel af en toe wat bipolaire neigingen te hebben dus het is in elk geval niet eentonig 
Maar het komt hoe dan ook wel heftig over zoals je het hier beschrijft. Op welke manier was jullie contact giftig? Mensen die zeggen "dat doe ik normaal nooit" krijgen bij voorbaat van mij een al is het een denkbeeldige. Hoe zou jij dat gevoel zelf omschrijven waar je maar niet vanaf komt?
Klinkt wel alsof je spoedig deskundig advies nodig hebt van de (zelfverklaarde) dr.Sebbe.
Maar het komt hoe dan ook wel heftig over zoals je het hier beschrijft. Op welke manier was jullie contact giftig? Mensen die zeggen "dat doe ik normaal nooit" krijgen bij voorbaat van mij een
al is het een denkbeeldige. Hoe zou jij dat gevoel zelf omschrijven waar je maar niet vanaf komt?Klinkt wel alsof je spoedig deskundig advies nodig hebt van de (zelfverklaarde) dr.Sebbe.
Don't follow me, I'm just a man.
Ik wacht al een aantal maanden erop dat die gevoelens weggaan. Maar misschien heeft het meer tijd nodig.quote:Op donderdag 11 juni 2020 13:46 schreef Horzula het volgende:
Kappen met die joints.
Laat die gevoelens over je heen komen, ze gaan toch waarschijnlijk weer weg.
Contact was giftig in de zin van dat ik nooit eigenlijk iets goed kon zeggen bij hem, hij voelde zich vaak aangevallen of dan zei ik weer iets verkeerds of deed ik 'raar'. Het ene moment kon hij heel lief zijn, het andere moment bestond ik vrijwel niet meer voor hem. Contact was voordat we bijv. afspraken heel intens, en dan nadat hij me weer gezien had was ik in een keer non-existent.quote:Op donderdag 11 juni 2020 13:44 schreef SebSwe2.0 het volgende:
Erg herkenbaar verhaal al heb ik nog de mazzel af en toe wat bipolaire neigingen te hebben dus het is in elk geval niet eentonig
Maar het komt hoe dan ook wel heftig over zoals je het hier beschrijft. Op welke manier was jullie contact giftig? Mensen die zeggen "dat doe ik normaal nooit" krijgen bij voorbaat van mij een
Klinkt wel alsof je spoedig deskundig advies nodig hebt van de (zelfverklaarde) dr.Sebbe.
Maar waar 2 'vechten' zijn 2 schuld. Ik reageerde soms heftig op hem omdat ik het dan probeerde goed te maken (soms wist ik niet eens wat ik fout deed). Ik ben een persoon die soms heftig kan reageren en het dan weer probeert goed te maken en dat lokte hij heel erg bij mij uit door zo afwisselend te reageren of boos te worden.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 11-06-2020 14:05:02 ]
Misschien heb je ze ook wel omdat je het verkeerde doet, maar joints helpen daarbij niet.quote:
[..]
Ik wacht al een aantal maanden erop dat die gevoelens weggaan. Maar misschien heeft het meer tijd nodig.
De prijs voor het roken ervan is dat je emotionele ontwikkeling stilstaat. Ook als je ze alleen maar af en toe voor de fun rookt, zoals ik vroeger.
Gebeurt veel, maar is niet altijd waar, in mijn ervaring.quote:
[..]
Maar waar 2 'vechten' zijn 2 schuld.
Proberen om iets goed te maken waarvan je niet weet wat het is zal ongetwijfeld een tijdrovende en energieslurpende opgave zijn. Temeer, omdat je er eigenlijk toch ook een soort schuld mee bekend. Dat heftige reageren van jou is misschien wat hij bedoelde met "raar", maar ik vind het sterk van je dat je zelf hand in eigen boezem wil steken. Emoties kunnen vervelende dingen zijn en als je even niet oplet ben je al 3 stappen verder dan je eigenlijk had willen zijn.quote:
[..]
Contact was giftig in de zin van dat ik nooit eigenlijk iets goed kon zeggen bij hem, hij voelde zich vaak aangevallen of dan zei ik weer iets verkeerds of deed ik 'raar'. Het ene moment kon hij heel lief zijn, het andere moment bestond ik vrijwel niet meer voor hem. Contact was voordat we bijv. afspraken heel intens, en dan nadat hij me weer gezien had was ik in een keer non-existent.
Maar waar 2 'vechten' zijn 2 schuld. Ik reageerde soms heftig op hem omdat ik het dan probeerde goed te maken (soms wist ik niet eens wat ik fout deed). Ik ben een persoon die soms heftig kan reageren en het dan weer probeert goed te maken en dat lokte hij heel erg bij mij uit door zo afwisselend te reageren of boos te worden.
Ik ben zelf ook een temperamentvol persoon (mechanical horse eckte weten) en heb hier al enorm veel glazen mee ingegooid. Ik ben echter tot de realisatie gekomen dat ik die fakers niet eens in mn leven wil hebben. Tegen iedereen een grote bek over je, maar niet tegen je. Wegwezen met dat soort klaplopers!
Don't follow me, I'm just a man.
Inderdaad, stoppen met die joints. Als je je goed voelt en je doet t soms... lekker. Maar anders zuigt het al je energie weg.
xxx
Een uitspraak regelmatig gebezigd door lieden die hun eigen straatje het liefst piekfijn houden.quote:
[..]
Misschien heb je ze ook wel omdat je het verkeerde doet, maar joints helpen daarbij niet.
De prijs voor het roken ervan is dat je emotionele ontwikkeling stilstaat. Ook als je ze alleen maar af en toe voor de fun rookt, zoals ik vroeger.
[..]
Gebeurt veel, maar is niet altijd waar, in mijn ervaring.
Don't follow me, I'm just a man.
Nouja weetje Seb. Je hebt voor het grootste gedeelte helemaal gelijk. Hij heeft verder ook niet perse een grote bek naar mij/over mij (alleen zijn broertje weet van mij) maar soms kan hij gewoon heel afwijzend en gemeen uit de hoek komen. Maar het is denk ik maar beter zo. Het doet pijn, maar t is voor het beste.quote:
[..]
Proberen om iets goed te maken waarvan je niet weet wat het is zal ongetwijfeld een tijdrovende en energieslurpende opgave zijn. Temeer, omdat je er eigenlijk toch ook een soort schuld mee bekend. Dat heftige reageren van jou is misschien wat hij bedoelde met "raar", maar ik vind het sterk van je dat je zelf hand in eigen boezem wil steken. Emoties kunnen vervelende dingen zijn en als je even niet oplet ben je al 3 stappen verder dan je eigenlijk had willen zijn.
Ik ben zelf ook een temperamentvol persoon (mechanical horse eckte weten) en heb hier al enorm veel glazen mee ingegooid. Ik ben echter tot de realisatie gekomen dat ik die fakers niet eens in mn leven wil hebben. Tegen iedereen een grote bek over je, maar niet tegen je. Wegwezen met dat soort klaplopers!
Dat hoeft helemaal niet perse met jou te maken te hebben. Gaat hij zelf niet gebukt onder een grote hoeveelheid stress wat dergelijk reageren zou kunnen verklaren? Een relatie valt of staat met wederzijds begrip.quote:
[..]
Nouja weetje Seb. Je hebt voor het grootste gedeelte helemaal gelijk. Hij heeft verder ook niet perse een grote bek naar mij/over mij (alleen zijn broertje weet van mij) maar soms kan hij gewoon heel afwijzend en gemeen uit de hoek komen. Maar het is denk ik maar beter zo. Het doet pijn, maar t is voor het beste.
Don't follow me, I'm just a man.
Wat dacht je van hulp zoeken en stoppen met blowen?
Maar ik neem aan dat je dat zelf ook wel kon bedenken toch.
Dat blowen zorgt er alleen maar voor dat je gevoelens loopt weg te stoppen om ze maar niet onder ogen te hoeven komen. Dus niet zo gek dat je je zo voelt.
Maar ik neem aan dat je dat zelf ook wel kon bedenken toch.
Dat blowen zorgt er alleen maar voor dat je gevoelens loopt weg te stoppen om ze maar niet onder ogen te hoeven komen. Dus niet zo gek dat je je zo voelt.
Nee dat zou zeker wel zo kunnen zijn. Ik heb daar ook wel eens voorzichtig naar gevraagd maar hij is daar heel gesloten over en ik durf ook dingen soms niet te vragen omdat hij zo geïrriteerd kan reageren zegmaar.quote:
[..]
Dat hoeft helemaal niet perse met jou te maken te hebben. Gaat hij zelf niet gebukt onder een grote hoeveelheid stress wat dergelijk reageren zou kunnen verklaren? Een relatie valt of staat met wederzijds begrip.
Maargoed weet je wat t is, ik kan hier wel uren over na blijven denken, maar het gaat er niks aan veranderen en we hebben toch geen contact meer.
Bang zijn om dingen te zeggen of te vragen in een relatie is natuurlijk de facto not done. Als je tegen je partner al gesloten bent, hoe ben je dan naar anderen vraag ik me dan af.quote:
[..]
Nee dat zou zeker wel zo kunnen zijn. Ik heb daar ook wel eens voorzichtig naar gevraagd maar hij is daar heel gesloten over en ik durf ook dingen soms niet te vragen omdat hij zo geïrriteerd kan reageren zegmaar.
Maargoed weet je wat t is, ik kan hier wel uren over na blijven denken, maar het gaat er niks aan veranderen en we hebben toch geen contact meer.
Wat doe je vanavond?
Don't follow me, I'm just a man.
Nou ik ben normaliter niet bang om dingen te vragen of te zeggen. Maar bij hem wel. Omdat ik soms zo schrok van hoe bot of naar hij reageerde zegmaar.quote:
[..]
Bang zijn om dingen te zeggen of te vragen in een relatie is natuurlijk de facto not done. Als je tegen je partner al gesloten bent, hoe ben je dan naar anderen vraag ik me dan af.
Wat doe je vanavond?
Klinkt arrogant maar ik weet dat het niet alleen aan mij ligt. Maar onze karakters samen is gewoon toxic. Wat andere dingen dan wel weer heel leuk maakt (ga ik me niet over uitwijden
)Werkt gewoon niet echt, punt. Ik doe het wel mooi rustig aan en zie wel hoe het loopt.
Ik doe helemaal niks vanavond. Maar ik heb alweer gesmoked dus ben atm lekker moe.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 11-06-2020 20:55:26 ]
Ja, ik volg extra cursussen en doe ook mee aan een lezingencyclus. Maar dankje, misschien dat ik wat oude hobby's op kan pakken zoals schilderen, schrijven etc naast het sporten.quote:
Kan je geen energie steken in de opleiding waar je voor in de wacht staat? Studeren, schrijven etc
Oh want ik wilde anders voorstellen om te skunken. Je verhaal komt erg bekend voor als in dat ik hetzelfde gehoord heb van m'n ex en ondanks dat ik me het erg moeilijk kan voorstellen zal er ongetwijfeld een kern van waarheid in zitten. Soms hoop je ook gewoon van de ander dat diegene je begrijpt zonder dat je alles eerst moet uitleggen, helaas is dit wel een egoïstische denkwijze die mij bij tijd en wijlen ook nog dwarszit.quote:
[..]
Nou ik ben normaliter niet bang om dingen te vragen of te zeggen. Maar bij hem wel. Omdat ik soms zo schrok van hoe bot of naar hij reageerde zegmaar.
Klinkt arrogant maar ik weet dat het niet alleen aan mij ligt. Maar onze karakters samen is gewoon toxic. Wat andere dingen dan wel weer heel leuk maakt (ga ik me niet over uitwijden
Werkt gewoon niet echt, punt. Ik doe het wel mooi rustig aan en zie wel hoe het loopt.
Ik doe helemaal niks vanavond. Maar ik heb alweer gesmoked dus ben atm lekker moe.
Don't follow me, I'm just a man.
Wat voor slaappil gebruik je?
I wanna go back with a club and attack
I wanna take to my guns and break you
I wanna take to my guns and break you
Ja, ik ga nu ook stoppen en doe het vervolgens meer voor mijn plezier.quote:
Inderdaad, stoppen met die joints. Als je je goed voelt en je doet t soms... lekker. Maar anders zuigt het al je energie weg.
Ik heb geen moeite om te stoppen trouwens hoor, ik was meer 'weer begonnen' en toen in blijven hangen omdat ik me zo kloterig voelde.
Heb ik een keer gekregen van mijn huisarts toen ik 'beetje erge hoofdpijn bleek te hebben' wat zij toeschreef aan sinusontsteking icm stressklachten en wat uiteindelijk een beroerte bleek te zijn.quote:
Komen ze dan nu eindelijk toch nog van pas
nergens zin in hebben en zoveel tekst schrijven
Aan deze tekst kunnen geen rechten worden ontleend.
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
Wauw wat? Hoe oud ben je?quote:
[..]
Heb ik een keer gekregen van mijn huisarts toen ik 'beetje erge hoofdpijn bleek te hebben' wat zij toeschreef aan sinusontsteking icm stressklachten en wat uiteindelijk een beroerte bleek te zijn.
Komen ze dan nu eindelijk toch nog van pas
Don't follow me, I'm just a man.
Trombofiliequote:
[..]
Dat is behoorlijk zeldzaam op zo'n leeftijd?
Ik wil je graag DM'en, maar dat kan nog niet, maar wat ik wil vragen ga ik ook niet hier vragen.quote:
Don't follow me, I'm just a man.
Dan wacht ik wel op je DM.quote:
[..]
Ik wil je graag DM'en, maar dat kan nog niet, maar wat ik wil vragen ga ik ook niet hier vragen.
Als ik jou was zou ik o.a. een hobby zoeken (niet obsessief sporten). Iets om alvast te gaan leren (m.b.t. je opleiding bijvoorbeeld). Je klinkt voor mij verder ook wel als iemand die drama opzoekt.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 12-06-2020 22:43:18 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 12-06-2020 22:43:18 ]
Je hebt gewoon liefde nodig, maar je zoekt het bij de verkeerde mensen.
Veranderen of lijden, jouw keuze.
Veranderen of lijden, jouw keuze.
Wat een feestje vol toevallige toevalligheden begint dit te worden zeg.quote:
Don't follow me, I'm just a man.
Vertel eens ts-ster, in welke richting wil je gaan studeren en straks vermoedelijk in gaan werken?
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Ik studeer geneeskunde en hoop een of andere arts te worden.quote:
Vertel eens ts-ster, in welke richting wil je gaan studeren en straks vermoedelijk in gaan werken?
Studeer je al, of moet je nog beginnen?
Want je schrijft in je openingspost .... Ook probeer ik overdag continu bezig te zijn. Ik zit nog in een wachttijd voor mijn opleiding.
Hoeveel jaar moet je dan nog?
Als het vak je ligt, is het wel een mooi beroep. Kun je veel kanten mee uit, qua beroep maar ook geografisch. Zijn nagenoeg overal nodig en (dus) zeer welkom!
Want je schrijft in je openingspost .... Ook probeer ik overdag continu bezig te zijn. Ik zit nog in een wachttijd voor mijn opleiding.
Hoeveel jaar moet je dan nog?
Als het vak je ligt, is het wel een mooi beroep. Kun je veel kanten mee uit, qua beroep maar ook geografisch. Zijn nagenoeg overal nodig en (dus) zeer welkom!
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Ik heb bachelor al, ik wacht op mijn coschappen (ivm corona uitgesteld). 3 jaar en dan basisarts.quote:
Studeer je al, of moet je nog beginnen?
Want je schrijft in je openingspost .... Ook probeer ik overdag continu bezig te zijn. Ik zit nog in een wachttijd voor mijn opleiding.
Hoeveel jaar moet je dan nog?
Als het vak je ligt, is het wel een mooi beroep. Kun je veel kanten mee uit, qua beroep maar ook geografisch. Zijn nagenoeg overal nodig en (dus) zeer welkom!
Dan 1-2 jaar werken als ANIOS. Dan AIOS, afhankelijk van specialisme duurt dit tussen de 2-6 jaar (soms 10, als je nog promoveert). Maar als AIOS/ANIOS ben je eigenlijk al aan het werk.
Dus heb nu 3 jaar erop zitten, nu nog 3 jaar en kan dan als het goed is aan het werk.
Totale opleidingsduur vanaf nu nog iets van 10 jaar, maar daarvan werk je dan ook al 7 jaar (werk in opleiding tot).
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 15-06-2020 12:54:43 ]
Iknow, iknowquote:
Je hebt gewoon liefde nodig, maar je zoekt het bij de verkeerde mensen.
Veranderen of lijden, jouw keuze.
In Groningen toevallig?quote:
[..]
Ik heb bachelor al, ik wacht op mijn coschappen (ivm corona uitgesteld). 3 jaar en dan basisarts.
Dan 1-2 jaar werken als ANIOS. Dan AIOS, afhankelijk van specialisme duurt dit tussen de 2-6 jaar (soms 10, als je nog promoveert). Maar als AIOS/ANIOS ben je eigenlijk al aan het werk.
Dus heb nu 3 jaar erop zitten, nu nog 3 jaar en kan dan als het goed is aan het werk.
Totale opleidingsduur vanaf nu nog iets van 10 jaar, maar daarvan werk je dan ook al 7 jaar (werk in opleiding tot).
Mestreech?
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Sla je Psychiatrie boek er eens op na:quote:
[..]
Ik heb bachelor al, ik wacht op mijn coschappen (ivm corona uitgesteld). 3 jaar en dan basisarts.
Dan 1-2 jaar werken als ANIOS. Dan AIOS, afhankelijk van specialisme duurt dit tussen de 2-6 jaar (soms 10, als je nog promoveert). Maar als AIOS/ANIOS ben je eigenlijk al aan het werk.
Dus heb nu 3 jaar erop zitten, nu nog 3 jaar en kan dan als het goed is aan het werk.
Totale opleidingsduur vanaf nu nog iets van 10 jaar, maar daarvan werk je dan ook al 7 jaar (werk in opleiding tot).
1. Anhedonie
2. Initiatief verlies
3. Slaapstoornissen
Je hebt/bent aardig op weg naar een depressie. En kap eens met het blowen en de slaap middelen. Dat sporten zou ik vol houden.
Verder naar je huisarts gaan, misschien knap je op met paar goede gesprekken met een psycholoog dus laat je dan verwijzen, als dat niet helpt heeft de huisarts nog wel een serotonine heropname remmer voor je.
Beterschap!
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
't Is bijzonder dat iemand die geneeskunde studeert en blijkbaar daar ook intelligent genoeg voor is, haarzelf op zoveel manieren verwaarloost. Qua gezondheid, qua relaties. Traumaatje ergens opgelopen?
Ja, je hebt gelijk. Ik ga ook helemaal stoppen met blowen, dat is niet alleen vanwege de trip van gisteren (:')) maar ook omdat ik merk dat het de dag erna mijn depressieve en waardeloze gevoel alleen maar versterkt. Slaapritme ga ik ook proberen op te pakken zonder eerst slaapmiddelen te nemen.quote:
[..]
Sla je Psychiatrie boek er eens op na:
1. Anhedonie
2. Initiatief verlies
3. Slaapstoornissen
Je hebt/bent aardig op weg naar een depressie. En kap eens met het blowen en de slaap middelen. Dat sporten zou ik vol houden.
Verder naar je huisarts gaan, misschien knap je op met paar goede gesprekken met een psycholoog dus laat je dan verwijzen, als dat niet helpt heeft de huisarts nog wel een serotonine heropname remmer voor je.
Beterschap!
Naar huisarts gaan vind ik niet zo fijn, ik heb dat al een keer eerder gedaan en ik heb het gevoel als ik met een psycholoog ga praten, ik er 'alleen maar verder in zak'. Voor mij helpt afleiding heel erg goed, maar dan wel gezonde afleiding zoals sporten, met vriendinnen afspreken etc.
Ik ga dat eerst proberen en als ik dan toch dat gevoel nog hou, ga ik denk ik wel contact opnemen met de HA.
Dankjewel in ieder geval.
Het is wel goed als je hier zsm van af raakt, want het kan je leven aardig kapot maken. Voor je het weet ben je 10 jaar verder en zit je dingen te repareren die misschien niet eens te repareren zijn. 
Nouja ik weet van mezelf dat ik wel moeilijke dingen meegemaakt heb maar dat zou ik niet perse een trauma willen noemen (denk ik?). Ik denk ook dat het ligt aan de manier waarop ik er mee omga, ik doe namelijk koste wat kost om pijn/afwijzing te vermijden en dat gaat vervolgens ten koste van mijn gezondheid, zowel mentaal als fysiek.quote:
't Is bijzonder dat iemand die geneeskunde studeert en blijkbaar daar ook intelligent genoeg voor is, haarzelf op zoveel manieren verwaarloost. Qua gezondheid, qua relaties. Traumaatje ergens opgelopen?
Recentelijk heb ik echt een superlieve jongen leren kennen. Maar ik voel (nog) niet zoveel voor hem. En ik zat een keer na te denken, wat nou als die andere guy (die dus wel echt gemeen kan doen, beetje badboy zegmaar) ineens zo lief tegen mij zou gaan doen, of zich open zou stellen? Ik kwam tot de conclusie dat ik dan ook weg zou proberen te rennen, omdat ik mezelf eigenlijk helemaal niet open wil stellen naar iemand. Omdat ik dan bang ben dat het allemaal weer naar de klote gaat. Maar ik wil de spanning wel. Dus ik denk dat er ook aardig wat mis is in mijn eigen hoofd.
|
|
