SHO Showbizz, Celebs en Gossip
Het forum voor alles over de Gooise matras, de laatste roddels uit Hollywood en andere kommer en kwel uit de showbizz.
Maar ik vermoed inderdaad dat Static grommend op een wolkje zit nu, dus misschien moeten we het weer over vursjien hebben nu. 
Snobs have more fun!
KLIK!
KLIK!
Maar als ik verdoving heb gehad ga ik niet trots vertellen hoe goed ik de pijn heb doorstaan.quote:Op maandag 18 januari 2021 11:23 schreef Duderinnetje het volgende:
[..]
Helemaal niets.
Het is een naar, zuur soort superioriteitsgevoel wanneer mensen zeggen: je moet lijden voor je geluk.
Maar je hoeft helemaal niet te lijden voor je geluk. Daar is het leven veel te kort voor. Dus het is vooral een heel domme, sjachrijnige, misgunnende, bemoeizuchtige en hautaine houding van mensen die het betreffende probleem vaak zelf niet bij de kop hebben gehad, noch zich erin verdiept hebben.
Ik ga ervan uit dat deze morele helden zelf ook geen verdoving nemen als er een kies uit moet bij de tandarts. Want ze weten: ze hadden ook hun tanden beter kunnen poetsen en geen snoep moeten eten.
Niks mis met het afvallen dmv maagverkleining alleen die houding erbij alsof ze een hele prestatie hebben verricht staat mij tegen.
Het lukt kennelijk niet op wilskracht kleinere porties te nemen.
Tot slot wat mij betreft: toen mijn man in het traject zat, waren er anders een aantal mensen die al voor de 2e keer kwamen. Die hadden hun maag weer zo opgerekt dat ze weer op hun oude gewicht zaten. 1 dame vertelde het met ene gène want “ze kon al dat snoepen en lekkere dingen niet laten staan”.quote:Op maandag 18 januari 2021 11:52 schreef potjecreme het volgende:
[..]
Maar als ik verdoving heb gehad ga ik niet trots vertellen hoe goed ik de pijn heb doorstaan.
Niks mis met het afvallen dmv maagverkleining alleen die houding erbij alsof ze een hele prestatie hebben verricht staat mij tegen.
Het lukt kennelijk niet op wilskracht kleinere porties te nemen.
Tja. Dan is er wel echt iets mis gegaan.
Zijn er trouwens nog weekmarkten?
Want de meester van mijn zoon vertelde vanmorgen in de zoomclass dat hij op de markt bij de kraam met sokken en ondergoed was en de verkoper leek op PJR.
Dus de meester zei dat tegen hem en de verkoper zei: “Klopt, dat ben ik ook”.
Want de meester van mijn zoon vertelde vanmorgen in de zoomclass dat hij op de markt bij de kraam met sokken en ondergoed was en de verkoper leek op PJR.
Dus de meester zei dat tegen hem en de verkoper zei: “Klopt, dat ben ik ook”.
Zou me niets verbazen.quote:
Zijn er trouwens nog weekmarkten?
Want de meester van mijn zoon vertelde vanmorgen in de zoomclass dat hij op de markt bij de kraam met sokken en ondergoed was en de verkoper leek op PJR.
Dus de meester zei dat tegen hem en de verkoper zei: “Klopt, dat ben ik ook”.
Overigens zag ik dat hij het op insta een paar keer over zijn tuin in West Friesland had... zou hij weer bij zijn ex, die volledig voor zijn faillissement mocht opdraaien, terug zijn?
Daarom pleit ik ook voor een verplicht psychisch traject als je een maagverkleining laat doen. Of in ieder geval één bezoekje aan de psycholoog. Zoals ik al eerder zei gaan naar mijn mening ernstig overgewicht en psychische problemen vaak hand in hand. Alleen Veen maagverkleining gaat niet helpen. Sterker nog: ik denk dat dat het minste gaat helpen. Eerst alles op een rijtje zetten.quote:
[..]
Tot slot wat mij betreft: toen mijn man in het traject zat, waren er anders een aantal mensen die al voor de 2e keer kwamen. Die hadden hun maag weer zo opgerekt dat ze weer op hun oude gewicht zaten. 1 dame vertelde het met ene gène want “ze kon al dat snoepen en lekkere dingen niet laten staan”.
Tja. Dan is er wel echt iets mis gegaan.
Met deze hele post bevestig je dus precies wat ik net schreef. Zeker je laatste zin. Verdiep je eens in obesitas, zou ik zeggen. Of denk je dat mensen voor de lol dik worden? En dat afvallen inderdaad slechts een kwestie is van wilskracht? Denk je echt dat als afvallen zo ‘simpel’ is, dat niet te verkiezen is boven beschimping, uitsluiting, lichamelijk en geestelijk ongemak en schaamte?quote:
[..]
Maar als ik verdoving heb gehad ga ik niet trots vertellen hoe goed ik de pijn heb doorstaan.
Niks mis met het afvallen dmv maagverkleining alleen die houding erbij alsof ze een hele prestatie hebben verricht staat mij tegen.
Het lukt kennelijk niet op wilskracht kleinere porties te nemen.
Weet je wat wilskracht is? Opmerkingen, soms een leven lang, van dit kaliber naar je hoofd krijgen en keer op keer beginnen aan een dieet, al liep dat al honderd keer op niets uit. Wilskracht is telkenmale je schaamte aan de kant zetten en de deur uit stappen, wetende dat mensen je veroordelen. Wilskracht is ook eindelijk naar die arts durven stappen en zeggen: ik kan het niet alleen.
Er is geen enkel argument waarom je obese mensen zou willen straffen. Want dat is het als je zegt: je hebt je zelf volgevreten, haal het er zelf maar weer af. Het is op een walgelijke toon vergelding eisen. Het is in een hoek zetten en zeggen: ga je zonden maar eens overdenken. Alsof je tegen een klein kind praat.
Een vreselijk paternalistische houding jegens een medemens dat duidelijk in nood is. Want niemand is graag dik. Er zit altijd meer achter dan ‘lekker willen vreten’. Dat kun je toch zelf ook wel bedenken, dat het zo eendimensionaal niet is? Wat een stuitende domheid om andermans problematiek zo weg te zetten.
Je ontkent daarmee de complexiteit van zoiets als obesitas. Lees je eens in. Welgemeende tip hoor. Je mag overal een oordeel over hebben, maar fundeer die dan. Ik had totaal geen benul van obesitasproblematiek, maar heb nooit aangenomen dat die simpel was. Anders waren toch niet zo veel mensen te dik? Ik ben er eens wat over gaan lezen en inderdaad: mensen zijn niet voor hun lol obees (goh).
En wat is dat toch met dat idee dat als je iets maar wil, het ook lukt? 'Mensen die willen afvallen, moeten gewoon een knop omzetten.' Het impliceert dat onze ratio almachtig is. Dat als we iets maar willen, het bijbehorend handelen een logisch gevolg is. Dus als je wilt afvallen, maar het lukt je niet om een dieet vol te houden, dan wíl je niet genoeg. Alsof de wil een onfeilbaar gegeven is. Maar iedereen kent wel irrationele zaken als examenstress, angst voor spinnen, hoogtevrees of andere zaken waar het brein geen vat op heeft. Stel je dan ook nog eens voor dat je die strijd met dat brein moet aangaan terwijl je vervuld bent van schaamte, schuldgevoel en je je bekeken weet door een hele goegemeente om je heen. Ga er dan maar aanstaan om een jarenlang ratiogedreven traject van 'gewoon wat minder eten' aan te gaan. Dat 'eten' is bovendien altijd je troost geweest, je enige vriend misschien wel. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat als je je hierin echt eventjes probeert in te leven, je dan nog denkt dat het louter een kwestie van wilskracht is.
De moderne wetenschap kan gelukkig helpen. Het is geen shortcut, het is een onderdeel van genezing. Genezing die vaak vooral tussen de oren zit. Murwgeslagen door jarenlang strijden, onzekerheid en keer op keer opkrabbelen uit de put, kunnen mensen nu in elk geval de lichamelijke kant aanpakken. Middels een zware operatie en daarna tal van ongemakken waarover jij en ik enorme klaagzangen zouden houden, geloof me. Maar zij ondergaan het. Want wat een opsteker is het als je die helpende hand kan krijgen. Er komt weer vooruitgang, in plaats van constante terugval. En dat kan juist dat achterliggende en belangrijke stuk de ruimte geven: de werkelijke reden van de obesitas.
Dus nee. Het is geen kwestie van ‘wilskracht’ en kleine porties eten, bijgoochem. Dat kun je zelf ook wel nagaan.
En dat er mensen zijn die terugvallen, die het niet goed doen en de kans niet voldoende aangrijpen om door te pakken? Ook zij horen binnen onze gezondheidszorg. Zij verhogen heus je premie niet, ze zijn er gewoon in verdisconteerd, net zoals voor patiënten geldt waarbij hulp op andere vlakken niet blijkt te werken. Part of the deal, niets om je over op te winden.
Samenvatting: hou je bek gewoon over zaken die zó simpel lijken, dat ze dat hoogstwaarschijnlijk dus wel niet zullen zijn. Waarschijnlijk heb je er dan onvoldoende verstand van om iets aan een oplossing bij te dragen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Duderinnetje op 18-01-2021 13:33:59 ]
Snobs have more fun!
KLIK!
KLIK!
Ik heb een bierbuik van de wijn.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Het helpt niet voor iedereen. Eens.quote:
[..]
Daarom pleit ik ook voor een verplicht psychisch traject als je een maagverkleining laat doen. Of in ieder geval één bezoekje aan de psycholoog. Zoals ik al eerder zei gaan naar mijn mening ernstig overgewicht en psychische problemen vaak hand in hand. Alleen Veen maagverkleining gaat niet helpen. Sterker nog: ik denk dat dat het minste gaat helpen. Eerst alles op een rijtje zetten.
Maar denk niet dat je ‘even’ zo’n operatie doet en je bent overal vanaf.
Als man tóch dingen eet met een te hoog suiker gehalte, krijgt hij echt last van zijn maag. Zo ook bij grotere porties.
Ga eens uit eten met iemand die een maagomleiding heeft gehad. Een normale portie gaat niet hoor.
Dus ja, je valt af. Maar mijn man kan niet meer genieten van een lekkere, ruime maaltijd (of een 2e portie), of van een lekker stukje taart zónder last te krijgen.
Dus hij moet wijze besluiten maken en oppassen.
Hij is gelukkig met de operatie want is beter dan altijd op dieet, altijd die strijd en makkelijk weer aankomen.
Maar ik zou het niet de makkelijke weg noemen.
Jamaar, ik heb toch nergens gezegd dat het een makkelijke weg is?quote:
[..]
Het helpt niet voor iedereen. Eens.
Maar denk niet dat je ‘even’ zo’n operatie doet en je bent overal vanaf.
Als man tóch dingen eet met een te hoog suiker gehalte, krijgt hij echt last van zijn maag. Zo ook bij grotere porties.
Ga eens uit eten met iemand die een maagomleiding heeft gehad. Een normale portie gaat niet hoor.
Dus ja, je valt af. Maar mijn man kan niet meer genieten van een lekkere, ruime maaltijd (of een 2e portie), of van een lekker stukje taart zónder last te krijgen.
Dus hij moet wijze besluiten maken en oppassen.
Hij is gelukkig met de operatie want is beter dan altijd op dieet, altijd die strijd en makkelijk weer aankomen.
Maar ik zou het niet de makkelijke weg noemen.
ChipsZak.
That's hot.
Nee, dat is het niet. Misschien vind ik maat 42 dik. Of maat 38. Dat maakt niet dat dat fatshamen is. Puur de statement dat je een bepaalde maat dik vindt is simpelweg geen fatshamen. En nee, ook niet als je naar haar lengte gaat kijken (wat hier niks mee te maken heeft).quote:
[..]
Dat is het wel, het is niet alsof ze 1.35 lang is, doen alsof maat 40 met een normale lengte dik is is fatshamen.
Even los van het feit dat hier sowieso al geimpliceerd is dat ze ongezond en lui is, want die maagverkleining wordt een "makkelijke" oplossing genoemd.
Fatshamen gaat over de (negatieve) vooroordelen die bij het dik-zijn komen kijken, opmerkingen over die vooroordelen (‘ongezond’, ‘lui’, ‘vreetzak’ en niet sportief kunnen zijn bijv.) en anders behandeld worden door die vooroordelen.
Het is op zijn slechtst misschien bodyshamen (als je dik als negatief woord ziet ipv een constatering) en op zijn best een meningsverschil (wat de een dik vindt, vindt de ander niet dik), maar fatshamen? Absoluut niet.
Wat hier verder geïmpliceerd is doet daar verder niets aan af en heb ik het dan ook niet over.
I guess words are a motherfucker.
I kill a bitch with a potato peeler for the skrilla.
I kill a bitch with a potato peeler for the skrilla.
Niet jij persoonlijk.quote:
[..]
Jamaar, ik heb toch nergens gezegd dat het een makkelijke weg is?
Zeg het ze!quote:
Samenvatting: hou je bek gewoon over zaken die zó simpel lijken, dat ze dat hoogstwaarschijnlijk dus wel niet zullen zijn. Waarschijnlijk heb je er dan onvoldoende verstand van om iets aan een oplossing bij te dragen.
Je hebt gelijk, natuurlijk.
Anyway: er komt langzamerhand wel iets meer aandacht voor de constatering dat veel obesitas zijn niet komt door te weinig wilskracht of verregaande luiheid, domheid en andere verwerpelijk zwakheden.
https://www.theguardian.c(...)rmones-case-for-keto
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Het staat mij vrij om meer respect te hebben voor mensen die het lukt veel af te vallen zonder medisch lichamelijk ingrijpen. Er zijn nog steeds mensen die het op die manier lukt.
Nogmaals ik heb niks tegen maagverkleining of maagballon enz enz. Doe wat je blij maakt. Mensen zullen altijd wel een mening hebben.
Nogmaals ik heb niks tegen maagverkleining of maagballon enz enz. Doe wat je blij maakt. Mensen zullen altijd wel een mening hebben.
Dit alles, en dit niet alleen.quote:
[..]
Met deze hele post bevestig je dus precies wat ik net schreef. Zeker je laatste zin. Verdiep je eens in obesitas, zou ik zeggen. Of denk je dat mensen voor de lol dik worden? En dat afvallen inderdaad slechts een kwestie is van wilskracht? Denk je echt dat als afvallen zo ‘simpel’ is, dat niet te verkiezen is boven beschimping, uitsluiting, lichamelijk en geestelijk ongemak en schaamte?
Weet je wat wilskracht is? Opmerkingen, soms een leven lang, van dit kaliber naar je hoofd krijgen en keer op keer beginnen aan een dieet, al liep dat al honderd keer op niets uit. Wilskracht is telkenmale je schaamte aan de kant zetten en de deur uit stappen, wetende dat mensen je veroordelen. Wilskracht is ook eindelijk naar die arts durven stappen en zeggen: ik kan het niet alleen.
Er is geen enkel argument waarom je obese mensen zou willen straffen. Want dat is het als je zegt: je hebt je zelf volgevreten, haal het er zelf maar weer af. Het is op een walgelijke toon vergelding eisen. Het is in een hoek zetten en zeggen: ga je zonden maar eens overdenken. Alsof je tegen een klein kind praat.
Een vreselijk paternalistische houding jegens een medemens dat duidelijk in nood is. Want niemand is graag dik. Er zit altijd meer achter dan ‘lekker willen vreten’. Dat kun je toch zelf ook wel bedenken, dat het zo eendimensionaal niet is? Wat een stuitende domheid om andermans problematiek zo weg te zetten.
Je ontkent daarmee de complexiteit van zoiets als obesitas. Lees je eens in. Welgemeende tip hoor. Je mag overal een oordeel over hebben, maar fundeer die dan. Ik had totaal geen benul van obesitasproblematiek, maar heb nooit aangenomen dat die simpel was. Anders waren toch niet zo veel mensen te dik? Ik ben er eens wat over gaan lezen en inderdaad: mensen zijn niet voor hun lol obees (goh).
En wat is dat toch met dat idee dat als je iets maar wil, het ook lukt? 'Mensen die willen afvallen, moeten gewoon een knop omzetten.' Het impliceert dat onze ratio almachtig is. Dat als we iets maar willen, het bijbehorend handelen een logisch gevolg is. Dus als je wilt afvallen, maar het lukt je niet om een dieet vol te houden, dan wíl je niet genoeg. Alsof de wil een onfeilbaar gegeven is. Maar iedereen kent wel irrationele zaken als examenstress, angst voor spinnen, hoogtevrees of andere zaken waar het brein geen vat op heeft. Stel je dan ook nog eens voor dat je die strijd met dat brein moet aangaan terwijl je vervuld bent van schaamte, schuldgevoel en je je bekeken weet door een hele goegemeente om je heen. Ga er dan maar aanstaan om een jarenlang ratiogedreven traject van 'gewoon wat minder eten' aan te gaan. Dat 'eten' is bovendien altijd je troost geweest, je enige vriend misschien wel. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat als je je hierin echt eventjes probeert in te leven, je dan nog denkt dat het louter een kwestie van wilskracht is.
De moderne wetenschap kan gelukkig helpen. Het is geen shortcut, het is een onderdeel van genezing. Genezing die vaak vooral tussen de oren zit. Murwgeslagen door jarenlang strijden, onzekerheid en keer op keer opkrabbelen uit de put, kunnen mensen nu in elk geval de lichamelijke kant aanpakken. Middels een zware operatie en daarna tal van ongemakken waarover jij en ik enorme klaagzangen zouden houden, geloof me. Maar zij ondergaan het. Want wat een opsteker is het als je die helpende hand kan krijgen. Er komt weer vooruitgang, in plaats van constante terugval. En dat kan juist dat achterliggende en belangrijke stuk de ruimte geven: de werkelijke reden van de obesitas.
Dus nee. Het is geen kwestie van ‘wilskracht’ en kleine porties eten, bijgoochem. Dat kun je zelf ook wel nagaan.
En dat er mensen zijn die terugvallen, die het niet goed doen en de kans niet voldoende aangrijpen om door te pakken? Ook zij horen binnen onze gezondheidszorg. Zij verhogen heus je premie niet, ze zijn er gewoon in verdisconteerd, net zoals voor patiënten geldt waarbij hulp op andere vlakken niet blijkt te werken. Part of the deal, niets om je over op te winden.
Samenvatting: hou je bek gewoon over zaken die zó simpel lijken, dat ze dat hoogstwaarschijnlijk dus wel niet zullen zijn. Waarschijnlijk heb je er dan onvoldoende verstand van om iets aan een oplossing bij te dragen.
Eten is essentieel, je kunt niet stoppen met eten, het is geen drank of drugs waar "alleen maar" vanaf hoeft te blijven.
Je zult altijd moeten blijven eten, iemand die obese is en verslaafd is aan eten geef je met "gewoon kleine porties en zelfbeheersing" dezelfde onmogelijke taak als iemand die aan drank en drugs verslaafd is maar wel dagelijks een borreltje of shotje moet nemen, maar niet meer dan die ene.....
Neem eens in overweging dat mensen die het lukt zonder medisch ingrijpen, het misschien wel ‘makkelijker’ hebben dan mensen die dat niet lukt. Want het lukt misschien wel niet voor niets niet. Het is wellicht de moeite waard om, als je mensen beoordeelt, van het positieve uit te gaan. Als iemand iets niet lukt, kun je zeggen dat hij faalt. Je zou ook eens, doe eens gek, kunnen denken: ‘Het is dus kennelijker moeilijker dan ik op het eerste gezicht zou denken, om redenen die ik, gelukkig maar, niet begrijp.’quote:
Het staat mij vrij om meer respect te hebben voor mensen die het lukt veel af te vallen zonder medisch lichamelijk ingrijpen. Er zijn nog steeds mensen die het op die manier lukt.
Nogmaals ik heb niks tegen maagverkleining of maagballon enz enz. Doe wat je blij maakt. Mensen zullen altijd wel een mening hebben.
Je hoeft voor de een niet meer of minder respect te hebben dan voor de ander. Dat hele ‘respect’ dat jij wel even uitdeelt is alleen al zo hautain. Het is ook niet relevant. Er is een probleem en voor de één werkt dit en voor de ander dit. Zoals met zo veel dingen in het leven. Hartstikke mooi, leve de vooruitgang! Niets om je respectranglijst voor uit de la te halen hoor, maak je niet druk.
[ Bericht 7% gewijzigd door Duderinnetje op 18-01-2021 14:52:27 ]
Snobs have more fun!
KLIK!
KLIK!
Grappige is: mijn man heeft weinig mensen vertelt van die operatie dus als iemand zegt dat het knap is dat hij zo is afgevallen, laat hij het erbij. Hij schept niet op of verzint er geen verhalen bij maar zegt niets over een operatie. Ook als een soort schaamte.
Zou hij vertellen dat het met behulp van een operatie was, krijg je vast en zeker ook opmerkingen (achter je rug) dat het de makkelijke weg is en dus niet knap.
Zou hij vertellen dat het met behulp van een operatie was, krijg je vast en zeker ook opmerkingen (achter je rug) dat het de makkelijke weg is en dus niet knap.
Er zijn vast meer mensen die dat doen, en er zijn mensen die er simpelweg over liegen, dat zijn dan weer de mensen die enorme complimenten krijgen van mensen die zitten te sneren dat een maagverkleining de "makkelijke weg" is, en ze nemen mensen die er over liegen dan ook graag als voorbeeld van hoe het onder maagverkleining ook kan...quote:
Grappige is: mijn man heeft weinig mensen vertelt van die operatie dus als iemand zegt dat het knap is dat hij zo is afgevallen, laat hij het erbij. Hij schept niet op of verzint er geen verhalen bij maar zegt niets over een operatie. Ook als een soort schaamte.
Zou hij vertellen dat het met behulp van een operatie was, krijg je vast en zeker ook opmerkingen (achter je rug) dat het de makkelijke weg is en dus niet knap.
Overigens heeft hij wat mij betreft groot gelijk dat hij geen tekst en uitleg geeft, want er zullen idd altijd van die mensen zijn die denken dat het "de makkelijke weg" is, en dat vooral baseren op figuren die er simpelweg over liegen.
We zijn wel beetje klaar met deze discussie hier. Ook ik heb een GBP gehad. Zo weten jullie dat ook weer!
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Heeft het geholpen ?quote:
We zijn wel beetje klaar met deze discussie hier. Ook ik heb een GBP gehad. Zo weten jullie dat ook weer!
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Weet je tog..quote:
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Ja dat klopt ja. Er is nu nieuw onderzoek gedaan en daar moet de uitslag ergens dit jaar van komen.quote:
[..]
Ik lees net dat de ( tumescente) liposuctie bij Lipoedeem niet vergoed wordt omdat nog niet bewezen wordt geacht dat de behandeling effectief is.
Kamerstuk: https://www.google.com/ur(...)gyDo-YTnRrqQYm9dhoja
Darn.... ik wist niet eens dat hier een naam voor was.
Het kan namelijk ook terugkomen, je hebt geen garantie. Maar er zijn ook mensen die de maagverkleining hebben gehad die opnieuw dik worden. Dus dat zegt ook niets.
Forever yours, forever mine, forever ours...
Helemaal met je eens! Ik heb hier ook een blog over geschreven voor een webpagina die zelfs door vrouw.no is overgenomen. En bovendien vind ik dat iedereen goed is zoals diegene is. Maat 34 of maat 60.quote:
[..]
Met deze hele post bevestig je dus precies wat ik net schreef. Zeker je laatste zin. Verdiep je eens in obesitas, zou ik zeggen. Of denk je dat mensen voor de lol dik worden? En dat afvallen inderdaad slechts een kwestie is van wilskracht? Denk je echt dat als afvallen zo ‘simpel’ is, dat niet te verkiezen is boven beschimping, uitsluiting, lichamelijk en geestelijk ongemak en schaamte?
Weet je wat wilskracht is? Opmerkingen, soms een leven lang, van dit kaliber naar je hoofd krijgen en keer op keer beginnen aan een dieet, al liep dat al honderd keer op niets uit. Wilskracht is telkenmale je schaamte aan de kant zetten en de deur uit stappen, wetende dat mensen je veroordelen. Wilskracht is ook eindelijk naar die arts durven stappen en zeggen: ik kan het niet alleen.
Er is geen enkel argument waarom je obese mensen zou willen straffen. Want dat is het als je zegt: je hebt je zelf volgevreten, haal het er zelf maar weer af. Het is op een walgelijke toon vergelding eisen. Het is in een hoek zetten en zeggen: ga je zonden maar eens overdenken. Alsof je tegen een klein kind praat.
Een vreselijk paternalistische houding jegens een medemens dat duidelijk in nood is. Want niemand is graag dik. Er zit altijd meer achter dan ‘lekker willen vreten’. Dat kun je toch zelf ook wel bedenken, dat het zo eendimensionaal niet is? Wat een stuitende domheid om andermans problematiek zo weg te zetten.
Je ontkent daarmee de complexiteit van zoiets als obesitas. Lees je eens in. Welgemeende tip hoor. Je mag overal een oordeel over hebben, maar fundeer die dan. Ik had totaal geen benul van obesitasproblematiek, maar heb nooit aangenomen dat die simpel was. Anders waren toch niet zo veel mensen te dik? Ik ben er eens wat over gaan lezen en inderdaad: mensen zijn niet voor hun lol obees (goh).
En wat is dat toch met dat idee dat als je iets maar wil, het ook lukt? 'Mensen die willen afvallen, moeten gewoon een knop omzetten.' Het impliceert dat onze ratio almachtig is. Dat als we iets maar willen, het bijbehorend handelen een logisch gevolg is. Dus als je wilt afvallen, maar het lukt je niet om een dieet vol te houden, dan wíl je niet genoeg. Alsof de wil een onfeilbaar gegeven is. Maar iedereen kent wel irrationele zaken als examenstress, angst voor spinnen, hoogtevrees of andere zaken waar het brein geen vat op heeft. Stel je dan ook nog eens voor dat je die strijd met dat brein moet aangaan terwijl je vervuld bent van schaamte, schuldgevoel en je je bekeken weet door een hele goegemeente om je heen. Ga er dan maar aanstaan om een jarenlang ratiogedreven traject van 'gewoon wat minder eten' aan te gaan. Dat 'eten' is bovendien altijd je troost geweest, je enige vriend misschien wel. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat als je je hierin echt eventjes probeert in te leven, je dan nog denkt dat het louter een kwestie van wilskracht is.
De moderne wetenschap kan gelukkig helpen. Het is geen shortcut, het is een onderdeel van genezing. Genezing die vaak vooral tussen de oren zit. Murwgeslagen door jarenlang strijden, onzekerheid en keer op keer opkrabbelen uit de put, kunnen mensen nu in elk geval de lichamelijke kant aanpakken. Middels een zware operatie en daarna tal van ongemakken waarover jij en ik enorme klaagzangen zouden houden, geloof me. Maar zij ondergaan het. Want wat een opsteker is het als je die helpende hand kan krijgen. Er komt weer vooruitgang, in plaats van constante terugval. En dat kan juist dat achterliggende en belangrijke stuk de ruimte geven: de werkelijke reden van de obesitas.
Dus nee. Het is geen kwestie van ‘wilskracht’ en kleine porties eten, bijgoochem. Dat kun je zelf ook wel nagaan.
En dat er mensen zijn die terugvallen, die het niet goed doen en de kans niet voldoende aangrijpen om door te pakken? Ook zij horen binnen onze gezondheidszorg. Zij verhogen heus je premie niet, ze zijn er gewoon in verdisconteerd, net zoals voor patiënten geldt waarbij hulp op andere vlakken niet blijkt te werken. Part of the deal, niets om je over op te winden.
Samenvatting: hou je bek gewoon over zaken die zó simpel lijken, dat ze dat hoogstwaarschijnlijk dus wel niet zullen zijn. Waarschijnlijk heb je er dan onvoldoende verstand van om iets aan een oplossing bij te dragen.
Forever yours, forever mine, forever ours...
Afvallen na een operatie is voor veel mensen makkelijk, het moeilijkst is voor velen stabiel te blijven. Ben zelf ruim 8 jaar verder nu, van maat 52/54 naar 36/38 gegaan in anderhalf jaar tijd en nog steeds stabiel, kom geen gram aan. Denk dat mijn voordeel ook is dat ik niet van ongezond eten hou, hou niet van zoet en niet van vet. Mijn probleem was dat ik geen verzadigingsgevoel had, vaak geprobeerd voor de operatie al om 5/6 keer per dag kleine porties te eten maar dan was het meerdere keren per dag dat ik zo misselijk van de honger was dat ik ging overgeven.
