Zo nu en dan werk ik een dagje in de renaultgarage, gewoon omdat dat best leuk is en dan kom ik ook eens tussen een ander slag mensen; renaultrijders. Wat ik daar gisteren heb meegemaakt zal mij lang bijblijven..
Het draait allemaal om een klant, laten we hem om hem toch wat cachet te geven voor het verhaal 'victor-dirk' (vd) noemen. Ik loop rustig in de showroom, beetje de deuren van de renaults open en dicht te slaan. Zie ik ineens een enorm slecht verzorgd en vooral heel rond figuur de kant van de showroom oplopen. Ik zie al dat het misgaat omdat onze deur naar de showroom vrij smal is, maar hij doet hem open en probeert alsnog zijn dikke lijf naar binnen te rollen. 'Mijnheer, mijnheer, we hebben voor u een speciale entree via de garage!' roep ik naar hem.
Ik zie zijn gezicht wat samenspannen en zijn kleine oogjes zijn door zijn nog dikker lijkende hoofd bijna niet zichtbaar, maar hij zet pas richting de garage. Ik zie dat zijn enorm grote 'stop de lockdown shirt' van jensen wat vies is geworden omdat hij zich door die deur heeft weten te proppen, maar dat valt niet op tussen alle andere vetstrepen. Net als op zijn witte pet de afdrukken van zijn vingers zichtbaar zijn, vermoedelijk van chips of bitterballen.
Eindelijk is hij bij de roldeur van de garage: 'enkel de beste entree voor deze koning vd' zegt hij op zijn limburgs. Ik zie nu dat hij op zijn pet ook een klein papieren kroontje heeft. 'vd en entree, dat rijmt, leuk, het dicht ook. "Je moeder heb ik gisterenavond nog gedicht' galmt zijn stem door de garage.
Ik vind het niet zo grappig, maar 'klant is koning', dus ik zeg: wat een koningsgrap. Tegelijk moet ik mijn lach inhouden omdat ik nu pas zie dat hij onder dat shirt zo'n wijd vallende corduroy broek aanheeft, witte sokken en slippers. De beste manier om je lach in te houden is om een grap te maken, dus ik zeg: "ik zie al dat u een natuurlijk hoepel heeft gekweekt om de 1,5m afstand te houden'.
Het gezicht van vd loopt rood aan en hij oogt ziedend: 'CORONA IS VERZONNEN, DE OVERHEID HEEFT DIT BEDACHT HET IS RUTTE. IK WEET DIT ALLEMAAL WANT IK WERK BIJ EEN HOGE POSITIE BIJ DE OVERHEID EN IK DENK ZELFSTANDIG DE REST IS ALS EEN SCHAAP DIE NIET ZELF NADENKT IK WEET ALLES EN IK HEB GELIJK".
Ik schrik van deze reactie, niet alleen door het vreselijke limburgse accent (dat kan ik helaas niet nabeschrijven), maar vooral hoe viesmad hij is. We lopen naar de servicedesk en terwijl we lopen doet hij een paar keer alsof hij met zijn vriendin aan de telefoon is. Ik weet dat het nep is, omdat zijn telefoon niet overgaat maar hij een melodie neuriet, vervolgens schreeuwt: 'MIJN TELEFOON GAAT, HET IS MIJN VRIENDIN' en dan een gesprek voert waarin hij vooral vertelt dat hij zo belangrijk is op zijn werk en of ze alsjeblieft deze keer wel kurwa bier wil halen.
We zijn bij de servicedesk aangekomen en daar staat zo'n donatiebus op van het Ronald MCDonald Kinderfonds. Het hoofd van vd loopt weer rood aan: "EN MAAR GEVEN AAN DIE ARME KINDEREN IN AFRIKA DIE NIKS VOOR HUN GELD DOEN, WAT HEBBEN WIJ DAARAAN? WE KRIJGEN NOOIT WAT VAN ZE?". Deze keer moet ik wel reageren: "beste klant, het gaat hier gewoon om Ronald McDonald huizen in Nederland". "HEB JE WEL GEHOORD WAT IK ZEI? AFRIKA EN KONING VD HEEFT GELIJK WAT JIJ ZEGT DOET ER NIET TOE".
Ik geef het maar weer op en vraag hoe ik hem kan helpen. Blijkt het plastic van zijn sleutel waarmee hij zijn autodeuren etc. open doet gesleten. Ik zou het voor 10 euro kunnen vervangen, maar afgaand op die dikke vieze worstenvingers van hem gaat de sleutel dan zo weer kapot. Ik leg hem uit dat voor een echte duurzame oplossing we de sleutel op moeten sturen, normaal kost het 60 euro maar ik doe het voor hem graag voor 30. Toch niet mijn zaak. Hij barst in huilen uit: "hoe kan ik dit nou uitleggen aan mijn vriendin, u weet wel ik belde haar net de hele tijd, en mijn vrienden online die verwachten heel wat van mij. Mag ik hen zeggen dat u ""ja meneer ehhh moeilijk, bestelluh, drie wekuh, honderdfaiftig euro"" zei en ik vervolgens mijn middelvinger heb opgestoken? "
Ik: ja hoor, en die dikke middelvinger van u is inderdaad heel wat om op te steken, en nu graag snel mijn zaak uit naar die gare auto van u. Al huilend loopt hij weg terwijl hij zijn benen niet zo goed optitlt. De mannen uit de garage hebben wat olie gemorsd bij de uitgang, Hij sleept zn slippers er gewoon door: 'een rode loper voor een koning' roept hij nog eens.
Ik zie dat zijn visitekaartje uit zijn broek valt maar heb geen zin om hem erop te wijzen. Als hij eindelijk wegrijdt pak ik het op. Er staat op:
'administratief medewerker belastingdienst' en met pen erbij geschreven: "sinds 2000!!!!".
Klacht: spijt dat ik deze fantast toch niet heb geholpen
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 16-05-2020 11:21:04 ]