zusje in de problemen

gewoon steunen en eventueel info opvragen bij verschillende instanties.
Help haar door er te zijn praat er ook met je ouders en met haarzelf er over maar zorg ervoor dat ze het niet laten merken.'( naar je zusje dan) klinkt moeilijk maar probeer ze ervan te overtuigen.

ruzie is btw het minst ergste wat je kan overkomen... een zusje die aan een "eetstoornis" lijdt is veel erger...

veel succes...

Zou je ouders niet subtiel een soort info kunnen geven over eetstoornissen en er zelf ook in gaan verdiepen .
En als ze een hulpverlener heeft , niet eens afspreken naar haar hulpverlener te gaan om te kijken hoe de omgeving er het beste mee om kan gaan .
Het is trouwens heel moeilijk helpen om iemand die het zelf niet als een probleem ziet, eerst moet je het besef komen dan kan ze pas geholpen worden.

quote:

---

Omdat ik geen ruzie wil heb ik haar nog een kans geven

---

die kans moet je haar dus niet geven. Ze heeft haar kans gehad, en zal nu wederom misbruik maken van je vertrouwen.

aan je ouders vertellen is de eerste stap. als die er niet goed genoeg op reageren (we geven haar nog een kans), dan zouden andere instanties ingeschakeld moeten worden (RIAGG, GGD enzo)

Je zus is ziek en de kans dat ze het alleen redt is klein.

De kans dat je tot haar doordringt ook, maar je zult het jezelf nooit vergeven als je het niet hebt geprobeerd. Je zit een kutsituatie en moet kiezen tussen erg en erger.

Ik ben blij dat ik niet in je schoenen sta en wens jullie veel sterkte.

probeer haar zo snel mogelijk van de laxeermiddelen af te krijgen
dat is heel erg slecht voor je darmen, als je het een hele tijd veel gebruikt en je stopt er mee kun je last krijgen van obstipatie (verstopping van de darm) omdat de darmen dan zo lui zijn geworden omdat ze eigenlijk nix meer hoefden te doen, waardoor de peristaltiek der mee kapt!!

waarom gebruikt ze eigenlijk die laxeermiddelen?

mijn vorige bericht is niet bedoelt alsof t me verder niet uitmaakt wat de mening is...maar ik doe opleiding verpleegkundige en er werd zo erg voor gewaarschuwt dat laxeermiddelen zo min mogelijk gebruikt mogen worden

en ik zou als ik jou was veel met haar proberen te praten, te vragen wat de oorzaak is (als je die iig niet weet) en zorg dat je er voor je bent!!

Dat is om af te vallen , het komt vaak voor bij eetstoornissen. De ene gaat het uitkotsen en de ander gebruikt laxeermiddelen nadat ze gegeten heeft .

quote:

---

Op donderdag 16 januari 2003 21:54 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Dat is om af te vallen , het komt vaak voor bij eetstoornissen. De ene gaat het uitkotsen en de ander gebruikt laxeermiddelen nadat ze gegeten heeft .

---

ja dat begreep ik der nog wel uit eigenlijk....

quote:

---

Op donderdag 16 januari 2003 21:40 schreef gooddaddy het volgende:
die kans moet je haar dus niet geven. Ze heeft haar kans gehad, en zal nu wederom misbruik maken van je vertrouwen.

---

Moeilijk idd, iemand met een eetstoornis in een vergevorderd stadium (is ze dat?) zal altijd die eetstoornis voor laten gaan op eerder gemaakte afspraken of gedane beloftes. Anderzijds wil je niet het vertrouwen van je zusje beschamen, vooral niet omdat dat tot gevolg kan hebben dat ze je afstoot.

Ik denk dat het beste is om tegen haar te zeggen dat je haar hier bovenop wilt helpen en dat dat soms kan betekenen dat je niet in haar (door die eetstoornis ingegeven) wensen meegaat. Dan heb je het van tevoren alvast 'aangekondigd', dat er een kans bestaat dat je je ouders in zult lichten of de huisarts als jij denkt dat dat nodig is, en weet ze ook dat je het met de beste bedoelingen doet en echt wel aan haar kant staat.

Maar goed, ik heb (godzijdank) geen ervaring met close vrienden die aan een eetstoornis lijden dus misschien is dit wel helemaal niet de beste manier. In elk geval heel veel sterkte ermee.

ik zou eerst met haar zelf gaan praten, voordat je je ouders erbij haalt
als ze er niet mee wil stoppen met je ouders erbij halen...want het is echt niet goed!

Als ik jou was zou ik flink wat over eetstoornissen op internet opzoeken en doorlinken naar hem , dan zou die het misschien is heel anders gaan bekijken. Als die echt om haar geeft dan gaat die misschien ook beseffen dat het een groot probleem is en wil die ook dat ze hulp krijgt . Ik denk eigenlijk inderdaad dat je het beste zoveel mensen dicht in haar omgeving kan inlichten en samen proberen uit te zoeken hoe je haar het beste kan helpen .

quote:

---

Op donderdag 16 januari 2003 22:03 schreef Ilsjuhh het volgende:
ik zou eerst met haar zelf gaan praten, voordat je je ouders erbij haalt

---

Idd. Niet achter haar rug om naar je ouders gaan, terwijl je had beloofd dat je dat niet zou doen. ALS je naar je ouders wilt gaan, ga dan eerst naar haar en leg uit dat je op die belofte terugkomt en waarom. Anders zal ze zich (terecht) verraden voelen.

Overtuig haar ervan dat ze zo niet door kan gaan. Misschien dat je wat aan haar zelfbeeld kunt werken. Dat ze mooi van zichzelf is en dit echt niet nodig heeft..
Praat goed met haar erover, zeg ook dat je je er niet fijn onder voelt, dat je dit geheim moet houden. Misschien dat ze samen met jou wel de stap durft te zetten..

quote:

---

Op donderdag 16 januari 2003 22:15 schreef Ereshkigal het volgende:
Ik denk dat ik haar maar eerst even met rust laat.
ze zal wel geschrokken zijn dat ik het weet.
En inderdaad ik zal het haar ook zeker eerst zeggen als ik het toch doe
maar het is zo beangstigend hoe meer je er op let hoe meer je eigenlijk ziet hoe snel ze achteruit gaat
En dan dat volhouden dat er niets aan de hand is...je gaat dan haast aan jezelf twijfelen van...hm word ik nu gek dan ?

ze zegt dat ze dus niet meer die laxeermiddelen gebruikt.
op het forum sprak ze dat ze wilde braken maar het NOG niet durft...

dus dan lijkt mij dat er wel degelijk iets aan de hand is

---

Misschien is het ook goed idd om het even te laten rustig, de situatie even aan te kijken en dan kijken of je je ouders wil gaan inlichten (na met haar gesproken te hebben)
Sterkte, ik vind dat je een goede zus voor dr bent..

quote:

---

Op donderdag 16 januari 2003 22:22 schreef Ereshkigal het volgende:
Welke stappen kan ik zelf ondernemen samen met haar...
Ze weigert naar de huisarts te gaan omdat ze hem niet vertrouwt...(hij heeft mijn moeder ingelicht over dat ze laxeermiddelen gebruikte)
dus dan wordt het misschien al wel lastig...?

we zien wel....ik denk dat ik eerst maar eens ga proberen te slapen...
ben benieuwd of ze morgen nog wel tegen me praat

---

Waarom zou ze niet meer tegen je praten, je bent toch lief voor d'r geweest en hebt niks lulligs gedaan?
Kan ze niet naar een andere huisarts gaan? GGD? RIAGG? (die hebben vaak speciale groepen voor mensen met een eetstoornis)
(Bij het doen van deze suggesties ga ik er even vanuit dat ze er niet meer zelf uit kan komen. Kan ze dat wel dan is dat natuurlijk hartstikke fijn, maar het lijkt erop van niet geloof ik he )

Ik hoop dat je ondanks je zorgen toch goed slaapt!

Ga NIET achter haar rug om naar je ouders, dat werkt niet... Sorry, heb er helaas zelf ervaring mee, en dat is wel het laatste waar ze behoefte aan heeft, mensen die over haar praten en vinden dat ze moet veranderen. Het klinkt heel gek, maar een eetstoornis (en ja, het is een rotwoord, maar als ik je zo hoor geldt het wel voor je zusje) biedt ook een hoop voordelen als je er middenin zit. Natuurlijk is dat voor iedereen anders, maar denk aan een stukje veiligheid, gevoel van controle, je sterk voelen, jezelf pijn doen omdat je vindt dat je het verdient enz.
Ik snap heel goed dat je het er erg moeilijk mee hebt. Je bent je waarschijnlijk ook dood geschrokken (en terecht, want het je moet het idd ook echt serieus nemen). Maar ga alsjeblieft geen dingen doen waar je spijt van krijgt, en probeer jullie band als zusjes goed te houden. Als je er iets van gaat zeggen, leg er dan de nadruk op dat je haar niet veroordeelt en er voor haar wilt zijn. Dat je haar geen dingen oplegt (dus ook niet stoppen met lax, want ze weet zelf ook wel hoe slecht dat voor haar is), maar dat je het er zelf moeilijk mee hebt en wilt weten hoe je er mee om moet gaan. Kijk anders ook eens op familie.sabn.nl, daar vind je onder meer informatie en verhalen van andere familieleden.
Sorry als mijn goedbedoelde adviezen verkeerd over komen, maar ik heb ondertussen te vaak gezien dat dingen die heel goed bedoeld zijn, net verkeerd werken.
Kun je het er zelf trouwens met iemand over hebben? Want dit is voor jou ook heel moeilijk, het is niet voor niks je zusje. (Haar vriend misschien?)

O ja, dat ze de ernst er niet van inziet en denkt dat ze het alleen wel aankan hoort erbij. Het kost best wel wat tijd om toe te geven dat wat voor jou zo normaal lijkt, echt verkeerd is, en al helemaal om toe te geven dat je er alleen niet uitkomt. Je hebt al een hoop losgemaakt door met haar te praten, en dat ze op dat forum komt is ook al een goed teken. En dan heeft het even tijd nodig...

quote:

---

Op donderdag 16 januari 2003 21:54 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Dat is om af te vallen , het komt vaak voor bij eetstoornissen. De ene gaat het uitkotsen en de ander gebruikt laxeermiddelen nadat ze gegeten heeft .

---

Ja, komt idd vaak voor, maar het werkt totaal niet. Laxeermiddelen onttrekken vocht aan je lichaam, en de voedingsstoffen zijn op dat moment al opgenomen. Het is alleen maar ontzettend slecht voor je lichaam, zeker als je het wat vaker doet.

Lieve Ereshkigal,

Dit verhaal komt me in zo ver bekent voor, omdat mijn vriendin dit vroeger ook gehad heeft. Zij vervalste recepten voor laxeermiddelen om zo aan meer te komen. Godzijdank viel ze door de mand. Mischien wil je dit niet horen ( of juist wel), maar ze heeft het klassieke patroon van Anorexia Nervosa.

Ik heb hier een link van het gezondheidsplein. Mischien dat je je zusje hier in herkent?

http://www.gezondstegids.nl/gg/gg.php?type=aandoeningen&actie=toon&id=637

Dit onderwerp ligt me nogal na aan het hart en daarom wil ik er nu juist even niet al te diep op ingaan. Iig is het zo dat mijn zusje en ik beiden te maken hebben gehad met verschillende vormen van eetstoornissen. Wij hebben erg veel baat gehad bij het lezen van het boek van Peggy Claude-Pierre, ik geloof dat het de De Geheime Taal van Eetstoornissen heet. Ze was toendertijd ook in nederland en we hebben ook een lezing van haar bezocht en met haar gesproken. Verder raad ik je idd aan om te kijken op www.sabn.nl.

IMHO moet je beslist niets achter de rug van je zus doen. Sterker: je moet haar ervan overtuigen dat zij het aan je ouders moet vertellen. Als je eenmaal zaken voor haar gaat regelen, of haar in bescherming neemt, dan krijgt ze nooit de kracht haar eigen zaken te regelen. Laat je niet afschepen met een "ik kan het zelf wel aan".

Praat net zo lang in op haar totdat ze zelf met haar probleem naar buiten komt. Als dat een paar avonden kost, dan moet dat. Maar ze moet haar eigen probleem onder ogen zien, en het zelf oplossen (met hulp van jouw en je ouders)

PS grote klasse dat je zo voor je zus zorgt!