Brief en reactie

De brief:

Lieve Dennis ,

Ik schrijf deze brief omdat ik me niet lekker voelde bij hoe ik ons contact heb afgebroken.
Op dat moment reageerde ik zo omdat ik me in het nauw gedreven voelde en juist dan zeg ik dingen die ik niet meen.
Jij vind dat ik te veel in het verleden blijf hangen , maar ik weet dat dat niet zo is , wel ben ik dingen aan het verwerken , juist door proberen oude patronen te doorbreken.
Ik weet dat voor jou die avond hard en koel was , en ben mezelf daar wel degelijk van bewust geweest , dat was ook de reden waarom ik zo afstandelijk reageerd, vooral omdat ik heel erg geschrokken was van mezelf. Ik wilde het toenertijd ook stopzetten, maar ik wist niet hoe ik het moest zeggen, denk ook dat ik daarom begon over Dennis (ex+naamgenoot) omdat die me toen een belangrijke levensles heeft gegeven. Dennis heeft toen ik een nieuw gedeelte in mijn leven begon , tijd genomen om mij uit te leggen waarom het tussen ons niet ging gewoon in een cafe en hebben toen alles uitgepraat als vrienden, nu kan ik achteraf van hem zeggen het is niet slecht geweest , alles is uitgepraat en we konden beiden terugkijken zonder spijt .
Jij bent voor mij belangrijk omdat je voor mij een stukje taboe hebt doorbroken, en al kwam ik die avond hard en koel over , het betekende voor mij wel degelijk wat.
Ik lig voor mezelf behoorlijk achter wat betreft relaties , juist omdat ik daar weinig ervaring in heb, want wat dat betreft ben ik nog een kind.
Vandaar dat ik je opbelde met al mijn vragen, door mijn onervarendheid.
Zelf wilde ik het contact stopzetten, maar de vragen hielden het tegen en ik weet ook van mezelf als ik dit contact ontvlucht blijft het mijn pad komen.
Ik wilde het stopzetten omdat ikzelf mijn onervarenheid en verleden kwalijk nam en ik vond niet dat jij zo'n meisje verdiende, ik wilde en wil voornamelijk dat jij gelukkig bent.
Juist dat jij in onze laatste gesprekken over relaties begon en een nieuw iemand begon, maakte het alleen maar moeilijker voor mij omdat ik weer geconfronteerd werd met mijn onervarenheid , toen jij doorging vragen of ik verliefd was op je kon ik daar geen antwoord op geven juist omdat ik daar te onervaren in ben. Op dit moment voel ik gewoon veel wat ik niet kan plaatsen en ik wil daar gerust in verder maar dat gaat stapje voor stapje, ik moet weer aan mezelf wennen en ook leren om te gaan met lichamelijk contact en niet bij elke vorm van lichamelijk contact op de vlucht slaan . Dat is ook de reden dat ik momenteel niet date, omdat ik momenteel dingen aan het verwerken ben, en zo weer eindig in vluchtgedrag. Ik geloof ook niet in de ware omdat ik geloof in meerdere wares , elke vorm van relatie leer je wat , je ontmoet mensen die je bepaalde levenservaring bijbrengen en dat breng je bij in de volgende relatie. De ware is een momentopname , en je kan nooit weten of iemand de ware is , dat is iets wat tijd uitwijst .
Ik denk dat ik dus meer in het lot geloof, dat al het negatieve en positieve gebeurd met een reden.
Ik wil wel dat je beseft dat jij voor mij speciaal ben en dat als er wat is je bij mij terechtkan en dat ik er dan voor je ben zonder bijbedoelingen, ik wil er voor jou ook zijn zoals jij er voor mij was.
Bij deze brief heb ik een cd bijgesloten van Creed , omdat ik veel steun aan hun heb gehad uit hun tekstenen vooral bij Wash away those years, omdat die situatie vergelijkbaar is , en ook om deze zinnen :
In life there are many oceans
And we labor in between
In life there are many quotions
and I hope I find the mean.
Met andere woorden alles heeft een reden en het is aan jou wat je ermee doet .
Creed heeft dus eigenlijk dezelfde levensfilosofie als ik en leer er veel van.
Bij deze brief heb ik alles gezegd wat ik zeggen wilde en laat het verder aan jou wat je ermee doet. Ik zou graag contact willen houden maar als je dat niet kan begrijp ik het wel .

Groetjes Judith (echte naam dus)

Vanochtend belde die op en gaf aan dat die was aangekomen en vond het een mooie brief . Hij vond het jammer dat ik het niet eerder tegen hem zei , maar ik zei dat ik daarin ook heel moeilijk in ben , ik ben sterker met woorden op papier , dan in gesprekken , omdat ik dan te veel bij krijg en daar weer in de war van raak.
We hebben afgesproken dat het contact blijft , hij maakte zich zorgen of ik het wel aankon, maar minder en als ik in paniek ben kan ik hem altijd bellen . Hij was ook heel blij met de cd . Voorlopig is het telefonisch contact , en ik zei dat ik hem ooit wel weer zou willen zien , zei die ook dat tijd dat wel uit zou wijzen.
Ik kon nu ook een stukje makkelijker praten over mijn verleden en dingen beter uitleggen . Ik heb er een goed gevoel bij en denk eigenlijk dat dit het beste is omdat het toch iemand is die bij een bijzondere periode hoort .

quote:

---

Op donderdag 16 januari 2003 20:47 schreef 303 het volgende:

[..]

Maar je hoeft je trots hier toch niet te "verdienen". Het is natuurlijk fijn als mensen je hier zeggen dat je er goed aan gedaan hebt e.d., maar ik zou mij erg gekwetst voelen als een vriendin dit bij mij zou doen.

---