Het babytopic (0-1 jaar) Deel 762

Ja kokosolie gebruik ik ook veel, vooral voor haar schrale kwijlbekkie.

Ik las eens dat berg ook een functie heeft. Een soort extra beschermlaagje omdat het altijd precies op de fontanellen zit. Geen idee of dat waar is verder, maar t zou best kunnen.

Ik gooi gewoon wat olijfolie door hun potje heen, wat garantie is voor veel poep de dag erna.

Welcome to the shitshow.

Hier ook een baby die weinig poepte. In de borstvoedingsperiode ongeveer eens per week, zonder dat hij daar last van had. Met de overgang naar vast voedsel raakte hij wel echt geobstipeerd en koste het hem veel moeite het er uit te werken. Toen heb ik wat microlax gehaald en dat werkte wel. Ik gebruikte het beperkt; als hij meerdere dagen niet gepoept had en regelmatig hard perste zonder dat er wat uit kwam.Dit heb ik een paar keer gedaan en toen begon het beter te gaan. Daarnaast ook een dieet met veel pruim (de AH heeft potjes pruim en Ella's kitchen zakjes), ontbijtgranen en vette dingen zoals vette griekse yoghurt, roomboter/olijfolie en avocado.
Nu poept hij zeker elke dag en mis ik de good old days met alleen plasluiers

We zijn hier begonnen aan een soort-van-slaaptraining. Het in slaap vallen van ons jonkje duurde steeds langer en hij had ons steeds meer nodig. Toen dat niet alleen voor overdag gold maar ook 's nachts begon - terwijl hij altijd een vrij goede inslaper was 's nachts - waren we er wel klaar mee.
We hebben nu een wat strakker plan gemaakt met meer ritme overdag (normaal echt niet ons ding ) en een duidelijk slaapritueel. We blijven naast hem zitten totdat hij slaapt. In een paar dagen tijd zit er nog niet echt verbetering in de duur van inslapen - gisteravond zat mijn man een uur naast het bedje - maar sinds vandaag komt hij tot rust als we maar één handje vast houden ipv 2 of ook een hand op zijn rugje.
Het gaat anders dan ik me had voorgesteld. Ik zou best graag samen willen slapen. Het zou 't jonkje ook wel goed doen, denk ik, in deze fase van verlatingsangst. Maar mijn man is zo vreselijk alert op het wakker worden van 't kind dat hij amper slaapt. Hoe dichter bij ons, hoe slechter hij slaapt. Dat gaat dan van kwaad tot erger; want het kind lijkt lichter te gaan slapen omdat de man zo snel reageert, waardoor man niet meer durft te bewegen in bed en daardoor niet slaapt.. enz.
En we hebben het toch zo'n 7 maanden volgehouden.
Dus nu maar op deze manier. En soms er toch van genieten als hij nog aan mijn borst in slaap valt of schommelend in de hangmat

Hoe gaat het slapen bij jullie kindjes? Vallen ze zelf in slaap?
En wat zijn de dingen die anders gaan dan je vooraf verwacht had?

Bedankt voor het delen, Bobby. Jullie zoon is van begin juni toch? Ben benieuwd hoe je meer ritme aanbrengt in de dag? En hoop vooral voor jullie dat deze aanpak werkt!

Ik wilde vandaag namelijk een zelfde soort vraag stellen.. hier gaat het namelijk ronduit slecht. Dochter is bijna 9 maanden en kan niet zelf in slaap vallen. Tot nu toe altijd in slaap gewiegd en sinds kort laat ik haar aan de borst in slaap vallen (lukt niet altijd) omdat ik geen energie meer heb voor deze strijd.

Heb al zoveel geprobeerd; wakker in bed leggen, ernaast zitten, weggaan en in een andere kamer wat 'rommelen', ernaast liggen maar het enige wat ze doet is hartverscheurend huilen. Daar stopt ze vrijwel altijd gelijk mee als we haar oppakken. Ze heeft altijd in een ledikant cosleeper geslapen maar sinds ze rolt is dit weer een echt ledikant, nog wel bij ons op de kamer. Voorheen ging ik veel met haar wandelen maar in de kinderwagen slaapt ze nu ook nog nauwelijks omdat er zoveel te zien en beleven is. Daar valt/viel ze zonder huilen in slaap en wordt ook normaal wakker.

Vandaag heb ik extra gerekt, zodat we op 1 slaapje uit zouden komen (na het middageten). Uiteindelijk heeft ze in totaal een uur geslapen waarbij ze 4x krijsend wakker werd en sliep pas weer in toen ik samen met haar in ons bed ben gaan liggen en zij m'n arm vast had (wat dan wel weer heel schattig is).

Ze gaat rond 19:30 naar bed en slaapt dan wel tot 09:00 (vannacht met +-7x wakker worden waarbij ik 4x aan de borst heb laten drinken/sabbelen). Ik leg haar vaak weer terug in haar co-sleeper maar laat haar net zo vaak ook tussen ons in liggen. Maakt qua duur van het slapen niet veel uit.

M'n partner is in mei 3 weken vrij en dan gaan we kijken of ze op haar eigen kamer beter slaapt. Hij werkt momenteel thuis en ik heb nog zwangerschapsverlof, gelukkig. Al denk ik soms ook, kon ik maar werken zodat ik dit gezeur niet iedere dag heb (nu niet van toepassing maar ik lees altijd wat jaloers over babies op de opvang die daar 2x 1,5u per dag zonder problemen zelf in slaap vallen. Zonder mama en/of borst, wat doe ik dan verkeerd wat die leidsters wel goed doen?)

Waren vorige week nog bij de kinderarts voor inentingen (woon niet in NL) en geen oorontsteking oid. Waarschijnlijk is het 'gewoon' een sprongetje maar ben ondertussen echt onzeker en heb het gevoel dat we wat fout doen..

Ik had gedacht (naja.. vooral heel erg gehoopt) dat ze mijn slaapgenen zou hebben en te pas en te onpas zou kunnen slapen. Had ook nooit gedacht dat ze zolang bij ons zou slapen en dat ik nog zolang borstvoeding zou geven. Geniet van beide ook nog heel erg. Ik kijk ook ontzettend uit naar de nachten (dat heeft volgens mij ook nog nooit iemand gezegd..) omdat het dan simpel is; wakker worden is aanleggen en verder slapen. Zelfs als dat iedere 45min of anderhalf uur is. In ieder geval niet die eindeloze strijd die we overdag hebben bij het slapen.

Qua berg; had ze wel wat maar niets aan gedaan. Vond het niet storend en verdween ook vrij snel weer vanzelf.

Poepen doet ze hier goed. Iedere dag vaste prik; in haar eetstoel bij het ontbijt en tijdens het avondeten. Denk er zelfs over om haar rond die tijd boven wc en/of een potje te houden (beetje geïnspireerd door Mellow) zodat ze daar kan poepen. Ik neem haar nu ook weleens mee naar de wc en dan mag zij doortrekken en dat vind ze mega interessant.

Babybadje; hebben haar de eerste weken in een dichte wasmand gewassen (hebben geen kraamhulp oid) en dan zaten we er op de grond naast. Vrij snel meegenomen in bad of onder de douche. Haar favoriete bezigheid. Doen we overigens maar 1x per week.. (wel meerdere keren per dag met een natte washand gezicht en handen wassen).

[ Bericht 0% gewijzigd door HollyMcClane op 20-04-2020 17:35:39 (Spelling) ]

Als ik m'n eigen bericht teruglees, dan denk ik, ze wil schijnbaar gewoon heel graag bij ons zijn. Op een speelkleed oid in de woonkamer valt ze echter niet in slaap, daarvoor is ze veel te nieuwsgierig en ondernemend. Ook in een drager wil ze niet meer, ze doet er alles aan om zich eruit te wurmen en te kijken.

Slaapsignalen geeft ze overigens wel. Wrijft dan veel in haar ogen en legt haar hoofdje op haar tafelblad neer. Maar als ik haar dan wakker in bed leg (na een kort bedritueeltje), dan is het weer keten en uiteindelijk krijsen.

Sorry voor m'n lange geklaag maar helpt wel om het op te schrijven en zo m'n gedachten wat te ordenen.

Mijn baby valt (nog) niet zelf in slaap, maar met een fles en op mij. Of in de draagzak en heel soms wiegend (maar dat is alleen snachts als ze nog heel moe is). Het kwam bij mijn vorige baby vanzelf goed na het eerste jaar.
Niet dat dit nu niet goed is trouwens, en ik vind het zelf ook heerlijk

@holly, mijn dochter moet ook meestal poepen tijdens het eten. Ze trekt dan een moeilijk gezicht en begint te drukken. Dan zeggen we "wacht even" en zetten haar op het potje. Meestal zijn we op tijd, soms heeft ze al een begin gemaakt en hoeven we alsnog maar een beetje te poetsen. Het potje bij plassen kan wel een uitdaging zijn, maar bij poepen is het zo makkelijk. Volgens mij zien de meeste ouders wel aan hun baby wanneer het gaat poepen.
Veel kindjes poepen trouwens tijdens het eten. Vroeger hadden ze van die kinderstoelen met een gat erin om die reden.

Slapen gaat hier ook moeilijk. Hij is nu 5 maanden en sinds een maand is het een drama. Hij gaat rond 19u-20u naar bed en op een slechte avond slaapt hij pas na middernacht. Vanaf een uur of 4 kwam hij dan elk uur. Overdag waren het hazenslaapjes. In de draagdoek sliep hij alleen als ik in beweging bleef en er niets boeiends te zien was. Sinds vrijdag hebben we het nunki lakentje van Kees en fedde en we zien al een verschil. Hij kan met onze hulp in slaap vallen in bed (was eerder nog nooit gelukt),slaapt 's nachts beter en onderdag zien we al en verbetering. Het is geen wondermiddel en we hebben nog een hele weg te gaan. Maar ik loop niet meer heel de dag te huilen

Poep nu twee keer per dag omdat hij weer een mindere drinkweek heeft. Anders 3-5 keer.

Qua bad hadden we tummytub met standaard (gekregen) en een gewoon badje (kon op dezelfde standaard). De eerste kon na 2 maanden niet meer en de tweede sinds een maand niet. Hij beweegt gewoon teveel, het was niet meer veilig. Dus ofwel met mij in bad of met vriend onder de douche. Hij vindt beide heerlijk.

Zarqa tegen berg werkte hier ook bijzonder goed! Alleen die rozengeur, bah.

Wat ik op mij voorhand anders voorgesteld had was een vrolijk kind. Hij lacht wel naar ons maar hij huilt ook veel. Kan niet ff tevreden ergens mee bezig zijn of ergens zijn. Hij heeft geen geduld, alles moet nu nu nu (maar nog liever 5 minuten voor hij het aangeeft). Niet alleen dingen die hij wil van ons maar ook van zichzelf. Bv leg je hem op zijn buik wil hij graag vooruit. Dat lukt natuurlijk niet dus is het na een minuut hoofd laten hangen en brullen. Soms mijd ik dit topic een beetje met alle opmerkingen over vrolijke, makkelijke babies

Slapen is echt zo’n ding wat je niet met elkaar kunt vergelijken, omdat het zo vreselijk kind (en eigenlijk gewoon persoon) afhankelijk is.

Wat tips om te proberen:
Bij slaapsignalen naar bed, vast ritueeltje. (Kan natuurlijk zo lang maken als je wilt, maar zeker as ze al moe zijn is extra prikkelen niet zo handig)
Een slaapzak of bij mini’s helpt het soms om in te bakeren, maar andere kindjes vinden het juist niks.
Een speentje
Een knuffeltje (t shirt kan ook, maar is gevaarlijker ivm met stikken) dat naar mama ruikt.
Donkere kamer / klein lampje
Absolute stilte / white noise
Eigen kamer / bij papa en mama
Temperatuur op de kamer

Er is dus echt heel veel wat je kan proberen, en meestal helpt het om niet teveel in 1x te veranderen en als je iets probeert dat dan wel een paar dagen aankijken.

Het is makkelijk te zeggen om vooral niet te focussen en te frustreren op andere kindjes die minder moeite hebben met naar bed gaan of langere stukken slapen, maar ook spanning of frustratie voelen ze feilloos aan.

Weinig slapen zorgt dan ook weer voor een negatieve spiraal, want papa en mama lopen op hun tandvlees en kind wordt onrustig van te weinig rust en kan daardoor weer niet diep genoeg slapen.

Soms is het gewoon een kwestie van accepteren en meeveren. Maar je kunt aan de andere kant ook niet verwachten dat als je altijd het een hebt gedaan en dat nu te belastend begint te vinden, dat ze binnen een paar dagen gewend zijn aan op een andere manier naar bed gaan.

Ik denk dat ik alle varianten slapers wel heb gehad. Van uren naast een bed zitten tot in bed leggen kusje op je snoet en deur dichttrekken. Van standaard 5 uur in de ochtend aan je dag beginnen van een kind dat ik zn bed uit haal omdat ik ook naar mn werk moet.

Slapen mag ik echt niet over klagen. Rond kerst/ O&N zijn we begonnen met Bas in zijn kamertje in het ledikant in slaap te laten vallen, zodra hij voor een voeding kwam ging hij daarna de cosleeper - en later het ledikant bij ons op de slaapkamer in. Hij heeft denk ik nu hooguit 3 weken in het ledikant op onze kamer gelegen, want hij ging eerst ineens heel lang doorslapen. En dat stopte door doorkomende tanden, maar we merken aan elkaar dat we beter slapen als hij in zijn kamertje ligt. Anders is het gewoon continu feest en gezelligheid en ik merk dat ik wat beter functioneer op voldoende slaap .
Overdag red hij het nu om een uur of 2,5 wakker te zijn, dan is het tijd voor een slaapje en dat geeft hij ook wel duidelijk aan. Na het 2e slaapje overdag red hij het vaak wel om iets langer wakker te blijven tot bedtijd. 's avonds is het wel altijd hetzelfde ritueeltje, vinden we erg fijn.

Poepen: 4x vandaag . Inclusief een voet in mn poep stampen verschoonsessie, geweldig.

Hetgeen wat anders gaat dan ik had verwacht, hmmm. Ik merk dat ik het best wel lastig vind dat Bas niet echt knuffelig meer is. Heel soms, even een minuutje dat hij rustig blijft zitten/liggen bij je. Het op mij willen slapen was ineens van de een op de andere dag over. Nu lees ik overdag een boekje met hem zodat hij iig even bij mij op schoot zit, maar ook dan ben ik vaker een klimrek dan dat hij blijft zitten.

Dank voor jullie eerlijke en soms ook ontnuchterende reacties. En ja, Tico, je hebt helemaal gelijk - heb het net ook nogmaals met m'n partner besproken en die zegt dat ik ook inderdaad niet teveel moet vergelijken met andere kindjes want ze zijn (gelukkig!) ook allemaal anders. En slaapgedrag zegt niets over m'n rol als ouder (als in; ik ben een slechte moeder want m'n kind valt niet alleen in slaap). Dat vergeet ik nog te vaak.

En Bottoms, een virtuele knuffel.

Volgens mij moeten alle babietjes het ook echt leren om in slaap te vallen.

Die van mij is het liefst zo veel en zo lang mogelijk wakker, en slaapt bij voorkeur met mijn tepel in haar mond. Het begint nu langzaam te lukken dat ze zonder borst on slaap valt. En dan nog wel met hulp van ons door wiegen en/of nabijheid. Dat vind ik zelf geen punt ook. Maar ik worstel ook met het slaappatroon van mijn baby hoor. We hebben haar tot nu toe volledig in haar behoefte gevolgd, naar ons eigen gevoel geluisterd en er geen vaste tijden of regels aan verbonden. Ik vond/ vind dat bij haar leeftijd passen en ondanks dat ik het heel zwaar vind, voelde het wel goed dat zo te doen.

Nu is ze acht maanden, en ondanks dat ik niet zeker weet of het de juiste tijd is voor mijn dochter, begin ik wel te denken aan een andere aanpak. Het slaaptekort heeft bij mij inmiddels een depressie veroorzaakt en ik kan eigenlijk niet zo doorgaan. Ik vind het niet nodig dat ze doorslaapt, maar om de 4 uur wakker zou ik al prima vinden ipv om de 2 (soms vaker). Wij zitten dus te denken dat mijn vriend een paar nachtjes naast haar slaapt om te kijken of ze dan minder vaak wakker wordt. Overdag laat ze namelijk gerust 4 uur tussen de drinkmomenten. En eigenlijk begint ze er pas om te vragen zodra ze mij weer ziet. In de ochtend is ze meestal met papa en dan is ze uren zoet. Dan krijgt ze wel vaste voeding tussendoor ook. Al is BV natuurlijk ook meer dan drinken, maar ik denk dat ze er 's nachts vooral naar zoekt omdat ze gewoon niet weet hoe ze anders in slaap komt, ipv dat ze per se de borst wil.

Ik heb wel vaker de neiging tot overschatting van mezelf, en dit was er ook zo een. Ik dacht dat ik prima om zou kunnen gaan met gebroken nachten, maar dat is echt niet zo. Ik herken mezelf soms helemaal niet meer en het doet echt rare dingen met mijn hoofd.
Verder dacht ik ook dat baby's veeeel meer sliepen en dat je dan wel tijd had wat voor jezelf te doen

Bah het is weer feest vanavond. Meneer weigert resoluut de fles (afgekolfde melk) om 19u30. Nu zit ik al meer dan 2 uur met hem op bed en wil hij continu drinken bij mij. Nu ja... Drinken... Aanhappen-lossen-aanhappen x100. En slaan.
Heeft er trouwens nog iemand zo'n klein sadistje dat kan blijven huilen totdat je ook gaat huilen en dan breed uit gaat lachen?

Echt, ik zie dat kereltje doodgraag. Maar soms he... Heel soms vind ik hem niet altijd even aardig

Pff, Bottom's up, klinkt pittig!

En sterkte Mellow, slaapgebrek maakt je op den duur gewoon minder toerekeningsvatbaar De kronkels die je brein dan kunnen maken... Hoop dat je snel weer lekker slaapt.

Vandaag de laatste checkup bij verloskundige gehad, in principe alles ok. Ze heeft ijzer en vitamine D geprikt, dus ben benieuwd of ik nu moe ben door de baby of omdat mijn ijzer laag is ( of allebei ).

Vond het ook fijn dat ik de opstart na de bevalling nog even kon bespreken met haar, ik merkte dat de binding met de beeb niet zo vanzelfsprekend was. (Het gaat nu stukken beter, maar het heeft echt een paar weken nodig gehad voordat het landde). Kon komen omdat ik zo'n snelle bevalling gehad heb en dat klinkt wel logisch.

En de beeb heeft een groei/ontwikkelspurt, dus je merkt dat ze meer alert is, hoofdje rechthouden gaat ook beter. Alleen ze wilde sinds eind vd middag zo'n beetje om het uur aan de borst, dus ik ben blij dat ze nu ff slaapt

En ze heeft nu sinds een paar dagen zo'n huiluurtje rond etenstijd, niet te troosten... Lang leve de draagdoek, want ik ga gewoon koken met haar in de doek en dan valt ze na wat gesputter wel in slaap/kalmeert ze.

Ik wil haar al op een soort van ritme krijgen, maar vraag me af of het niet te vroeg is Ze slaapt nu eigenlijk altijd beneden, maar zat te denken om haar een middagdutje in de co-sleeper te laten doen en om dat dan na een paar weken om te zetten naar het ledikant. Of dat ik haar gelijk in het ledikant leg? Dan kan ze wennen aan haar eigen kamer...

Dank voor het delen van alle ervaringen het is fijn om te weten dat het eigenlijk best normaal is dat een kind moet leren slapen en in de eerste maanden veel behoefte heeft aan nabijheid/borst/wiegen.

BU, dat klinkt best zwaar. Ik snap dat het soms irritant is om te lezen over blije baby's. Ik ken wel kindjes bij wie het op wat latere leeftijd een stuk beter is. Iemand van mijn zwangerschapscursus heeft een kindje dat ook zo vaak ontevreden en gefrustreerd was als kleine baby, en daar gaat het sinds ze ongeveer 9 maanden is een stuk beter mee. Hopelijk geldt het voor jouw jongetje ook dat hij zich beter gaat voelen als hij tot meer in staat is.

Qua slapen: ik heb het boek 'baby in een droomritme' gelezen ter inspiratie. Ik kreeg daar het gevoel van het 'verkeerd' gedaan te hebben door hem in slaap te wiegen of te voeden . Stom, want ik ben er van overtuigd dat jonge baby's het nodig hebben dat ze worden gevolgd in hun behoeften. Maar wat ik er wel uit meenam is het volgende:
- Voor het leren slapen zijn de juiste slaapassociaties cruciaal. We hebben dus een duidelijk slaapritueeltje bedacht en houden ons daar beide strak aan. Voor het aanleren van deze slaapassociaties is het dus belangrijk dat hij niet meer aan de borst in slaap valt (dat gebeurde ongeveer in de helft van de gevallen). Daarom voed ik nu beneden voordat hij zijn slaapzak aankrijgt.
- een vermoeide baby slaapt slechter: we vielen eerder wel in de valkuil om hem wat aan de late kant naar bed te doen omdat het in slaap krijgen zo'n gedoe is en we dachten dat het sneller zou gaat als hij moe is. Terwijl het eigenlijk zo is dat hij dan meer prikkels binnenkrijgt die verwerkt moeten worden.
- Je houdt een ritme aan op basis van de tijden dat je baby wakker is. Hoe lang dat is, verschilt per leeftijd. Het ritme voor baby's van +- 10 maanden zou 2-3-4 kunnen zijn, wat betekent dat hij 's ochtends voor zijn eerste dutje 2 uur wakker is, voor zijn tweede dutje 3 uur, en voordat hij 's avonds gaat slapen 4 uur. Dit hoeft niet enorm strikt: als hij eerder moe is kan hij eerder naar bed. Als hij maar wel uiterlijk voor 17 uur wakker is uit zijn laatste dutje zodat hij op tijd gaat slapen. Wat na twee dagen een groot verschil maakt is dat mijn jonkje eerder heel kort sliep overdag. We deden hem 's ochtends vaak rond 11 uur naar bed. Nu ligt hij er voor 10 uur in en slaapt hij veel langer
- ons doel is dat hij zelf in zijn bed in slaap kan vallen. Maar dat in bed liggen gaat/ging vaak niet zonder huilen. Nu mag hij best huilen, maar dan wel in onze nabijheid. In zijn ledikant was vaak nog teveel op afstand. Ik heb dat opgelost door een paar keer bij hem in het bedje te kruipen . Het boek zegt dat troosten mag; veel en vaak, zolang je je kind maar weer wakker in bed legt. Als dat echt voor blijvend gehuil zorgt: dan kun je je kind in bijna in slaap wiegen en dan dommelend in bed leggen.
Inmiddels vindt onze koter het prima in bed, zolang wij maar naast het bedje zitten. Het is alleen nog jammer dat hij er dan dus een uur over kan doen om in slaap te vallen

Zo, alles opschrijven zie ik toch wel wat progressie fijn, dat geeft moed.

Nog een paar dingen:
wat hier hielp voor onze eigen mindset was om een luisterboek of podcast aan te doen terwijl je bij je kind bent. De tijd gaat sneller en je blijft relaxter en hebt minder frustratie als het lang duurt. Verder ben ik er van overtuigd dat het helpt om een helder plan te maken en je daar een tijdje aan te houden. De boel omgooien uit frustratie werkt niet, dat creëert alleen verwarring. Een kind heeft duidelijkheid nodig om zich veilig te voelen.

Wellicht klinkt het voor jullie als niet zo'n omslag. Maar wij zijn normaalgesproken flierefluiters zonder ritme, en waarderen flexibiliteit. Ik moet dus best even slikken, en het is maar goed dat we in deze tijden toch nergens heen kunnen

Ik herken zoveel in jullie verhalen.. Als ik iets post dan is het bijna altijd de vrolijke Thomas, maar ook hij heeft regelmatig zijn nukken, zeker qua slapen. Hij vecht overdag altijd tegen zijn slaap. Wat ik de afgelopen weken heb gemerkt is dat als hij 's morgens niet ff een powernapje doet (al is het een kwartiertje), heel slecht in slaap komt tijdens zijn middagslaapje. Dan slaapt hij ook hooguit een uurtje, waar ik dan ook eerst een half uur mee bezig ben om hem uberhaupt in slaap te krijgen.

Wij zijn ook niet echt van het ritme en regelmaat, maar Thomas vaart daar wel het beste bij. De afgelopen 2 weken ben ik echt bezig geweest om hem 's morgens te 'dwingen' even te slapen in de box, dit gaat de laatste dagen steeds makkelijker. Voor het middagslaapje krijgt hij nu ook zijn slaapzakje aan en hebben we een vergelijkbaar ritueel met 's avonds, dit lijkt ook te werken. Vaak wordt hij na een uur toch nog wakker, als ik merk dat hij wakker wordt ga ik snel naar boven en sus ik hem weer in slaap. Als hij te wakker wordt lukt dit niet meer, ik hoop dat hij uiteindelijk zelf weer in slaap valt.

Ik merk dat als we dit ritme niet aanhouden (met name het ochtenddutje), hij bijna de hele dag mopperig en bozig is. Hij wil dan alleen maar op schoot/vastgehouden worden en vermaakt worden. Zelf een beetje bezig zijn met speeltjes lukt hem dan niet (vooral op de momenten dat het totaal niet uitkomt, zoals tijdens het eten koken). Dan kan ik hem ook wel achter het behang plakken..

Het gevoel van een slechte moeder zijn herken ik dan ook zeker wel. Je wilt dat je baby vrolijk en gelukkig is. En op zulke momenten/dagen is dat moeilijk en komt er bij mij een groot gevoel van falen om de hoek kijken dat je kind niet gelukkig lijkt te zijn en je weet niet hoe je dat op kunt lossen.

Inderdaad veel herkenbaarheid in bovenstaande verhalen.


Ik vind dat slapen door de hele wereld van slaapcoaches etc tot een ‘maakbaar’ iets wordt bestempeld. Als je de (hun) regeltjes volgt, dan komt het goed. En hoewel ik denk dat er in veel van die adviezen een gegronde basis (vaak in het rust/reinheid/regelmaat thema) zit, blijkt het nog steeds geen garantie op succes.

En daar heb/had ik soms nog moeite mee, het idee dat ik wel iets fout moet gedaan hebben, want anders sliep ze toch wel beter/makkelijker/etc?

Maar als ik dan hoor van mensen met meerdere kinderen (zoals @Ticootje hier ook zei) dat je met een grotendeels dezelfde opvoeding toch hele verschillende slapers kan hebben, geeft misschien maar aan dat je het niet 100% kan beinvloeden.

Nu kan ik dit heel relaxed neertypen, maar er zijn ook momenten dat mijn analytische kant helemaal moedeloos denkt: “Maar ik heb toch alles goed gedaan? Waarom is ze nu na een half uur alweer wakker?” Zeker slaapgebrek bij mijzelf is desastreus voor een beetje gezond relativeringsvermogen


Ik dacht hier anderhalve week geleden ook dat we de hele slaap-game ‘uitgespeeld’ hadden. De slaapjes overdag verliepen hier steeds beter en langer, en nu ze niet meer bij ons op de slaapkamer lag leken we elkaar niet meer wakker te houden.

En toen wilde ze opeens overdag niet meer op bed gelegd worden (inclusief dramatische stervende zwaan scenes) is een half uur slapen weer de norm. Is het de overgang naar ledikant? Is er te veel of juist te weinig geluid? Te lang wakker gehouden of te vlot op bed gelegd, geen idee.

Ik houd me mezelf maar voor dat ik naar eer en geweten handel, maar niet alles lijk te kunnen beinvloeden. Maar ja, soms makkelijker gezegd dan gedaan

Nou ik heb vannacht eens, anders dan gebruikelijk, mijn baby niet direct aangelegd toen ze wakker werd (2 uur na een voeding). Ze ging liggen kletsen en woelen, en uiteindelijk huilen inclusief handjes klappen .(Een paar dagen geleden heeft ze van mijn moeder in haar handjes leren klappen, en dat doet ze nu de hele tijd, ook tijdens het huilen. Net een dronken zigeuner )

Nouja, bij het huilen dus weer aangelegd. Toen sliep ze, werd snel weer wakker, weer huilen, toen maar in mijn armen genomen tot ze weer sliep. Weer naast me gelegd en toen heeft ze iets van 4 uur achtereen geslapen, gok ik. Al met al dus twee drinkmomenten tussen 21.00 en 7.00 en drie keer wakker worden.

Geen idee of t toevallig is, maar vannacht maar weer eerst proberen een ander soort comfort te bieden dan de borst.

Ach vanmorgen had ik ook 1 tegen me aan geplakt. Ik ga er maar gewoon in mee, waarschijnlijk voelt ie zich niet zo lekker, hij kon net ook alleen maar janken.

Och jeetje, ik heb echt weer slagroom
5935 gram vanochtend, morgen is ze 2 maanden oud

Niet zo gek dat maatje 62 al past!

Over slapen, met onze oudste veranderd het ook geregeld wat wel en niet werkt voor slapen, we hebben van alles gehad. Van erbij moeten blijven zitten tot zo weg leggen, van hazen slaapjes tot lange tukken en alle variaties daar tussenin. Ik verwacht nu weer zoiets, we zien wel!
Weet nog wel dat het op een gegeven moment erg goed werkte goed naar de slaapsignalen en de maximale wakker tijd te kijken. Als hij te lang wakker was en we misten t juiste moment dan was hij over zijn slaap heen en ging het niet of heel moeizaam. Vooralsnog geeft ons meisje wel al wat aan maar is het nog helemaal niet regelmatig en doen we zomaar wat. Ze moet ook mee in het ritme van de peuter, mee naar buiten enzo dus rustig in bed liggen is er niet altijd bij.

Slapen gaat ook hier op en af. Ze heeft een tijdje maar één middagslaapje gedaan, nu weer twee. Overal lees ik dat je ze vooral niet na 16u nog moet laten slapen, maar hier is dat de vaste tweede slaaptijd. Ze is elke dag bijna de hele ochtend wakker, van 7.30 tot 11.30. Maar dit 'afwijkende' patroon werkt voor haar.
Wat hier wel geholpen heeft, is rond de 4 maanden ben ik tijdelijk op een andere kamer gaan liggen (we cosleepen). Ze werd altijd 3 a 4 keer per nacht wakker. Toen ik weg was, werd dat spontaan nog maar 1 a 2 keer.
We hebben 2 fases gehad waarin ze twee weken lang elke nacht 3 uur achter elkaar wakker was, maar ook dat ging voorbij.
En nu sinds 2 weken slaapt ze elke nacht door vanuit het niets. Ze is nu bijna twaalf maanden.

Ik voed haar 3x per dag in slaap. Dat werkt voor ons nou eenmaal. En als het een keer niet werkt, hobbelt mijn vriend haar in slaap. Wel merk ik dat ze langzaam aan ook halfslaperig kan worden weggelegd en dan niet meer hysterisch wordt. Dat is vanzelf gekomen. Volgens mij kost slapen gewoon tijd. En dat is vreselijk kut nieuws als je doodmoe bent.

Verder ben ik echt gezegend met een vreselijk blij en gezellig knuffelkind dat een enorm gevoel voor humor heeft. Keerzijde is dat ik ook weleens met rust gelaten wil worden en de 20ste keer dat ze mijn teen vangt terwijl ik sta te koken het toch redelijk irritant wordt.

Met eten doet ze nog steeds vreselijk moeilijk en het wordt ook standaard op de grond gegooid tegenwoordig. Iets wat af te leren is door te zeggen 'Schijnbaar ben je uitgegeten' en de maaltijd te beëindigen, maar dat doe je dan weer niet zo makkelijk als er met moeite maar 3 happen naar binnen gaan. Ze is qua gewicht en lengte een lijn gezakt nu en dat baart me zorgen.

Thomas heeft bijna zijn eerste tandje! Ik denk dat het tandje morgen of overmorgen helemaal door is.
Arm ding heeft er wel last van, verhoging en veel huilen.. Maar gelukkig hebben we paracetamol en dentinox

CrossoosCrosspost vanuit het babies voor dummies topic " Babies met eczeem op hun gezicht.. hoe bouw je daarbij het inbakeren af? Want zodra spruit uit de puckababy is gaat die jeuken.. spruit is nu bijna 6 mnd (de 29e) en het wordt nu echt tijd om hem in een normale slaapzak te doen. Maar help hoe????? "

Taxibabe hier krijgt spruit denk ik ook tandjes, de hele dag bijten op van alles incl mijn tepels ook echt niet te genieten..