Ik ben echt niet het type dat een potje gaat zitten janken.. maar sinds gisteravond jank ik aan een stuk door.
Ik moet eerlijk zeggen dat dit mijn eerste echte serieuze relatie is geweest... en ik er nu kapot van ben.
Hoe kan ik hier in hemelsnaam overheen komen??
Je bent nog jong man! Er staat een leven vóór je. Ik snap goed dat een boel nu opgebouwd is uit gewoontjes waar vriendin deel van uitmaakt en je je leven deels opnieuw moet inrichten, maar je rolt er binnen een maandje of wat zo doorheen!
Sterkte!!
Ik hier?
If it's free, you're the product!
Maar ooit kom je er wel overheen succes
Vervolgens hebben ze geprobeerd vrienden te blijven. Een beetje té, want ze deden gewoon nog alles samen, behalve de dingen die echt bij een relatie horen dan
. Mijn zus had het er verder ook helemaal niet moeilijk mee. De echte klap voor haar kwam toen haar ex na een maand of twee een nieuwe vriendin kreeg en hij geen plaats meer voor mijn zus had in zijn leven. Ze heeft toen echt zware weken gehad, maar na een aantal weken ging dat gewoon langzaam over. Ze besefte toch wel dat ze gewoon weer haar leven op moest pakken. Wat wel heel moeilijk was, was dat de vrienden nu echt in tweeën gedeeld werden, ook al waren dat allemaal gezamelijke vrienden geworden. Ze hield dus maar weinig over.
Maar goed, als tip zou ik je dus willen geven dat je je eerst maar even flink klote gaat voelen en vervolgens toch moet proberen om je leven weer op te pakken. Je weet immers nooit wat er op je pad komt.
Zo ging mijn zus dus na een half jaar alleen met een groepsreis op vakantie naar Zuid-Amerika en ontmoette in die groep haar huidige vriend, waar ze in maart mee gaat trouwen 
quote:een maand???!!
[..] maar je rolt er binnen een maandje of wat zo doorheen!Sterkte!!
En wat als we nou een verkeerde keus hebben gemaakt?
Recentelijk zelf na bijna 3 jaar gebroken met mijn (nu) ex. Eerst was er de afgestomptheid, het "blah" gevoel, de totale lusteloosheid. Toen kwam de pijn bij iedere keer dat ik haar naam hoorde of zag, en vervolgens de herinneringen aan de vele goede momenten die er waren... Tenslotte de realisatie dat zelfs een hoop goede momenten niet opwegen tegen constant in conflict zijn over nog meer.
Sterkte, dat is al wat ik kan zeggen.
quote:Je raakt het nooit echt kwijt, maar geeft het een plaats zodat je er niet meer mee zit. Je gaat het zien als een periode uit je leven. En als blijkt dat jullie de verkeerde keuze hebben gemaakt, dan kan je toch weer besluiten om het weer te proberen? Het is pas tricky als een wel spijt krijgt en de ander niet. Probeer wel in je achterhoofd te houden dat je de goeie dingen meer onthoudt dan de ergernissen. Het zal na een tijdje dus rooskleuriger zijn in je gedachten dan dat het in werkelijkheid was! Vertrouw gewoon op je gevoel toen het uitging en niet over hoe je er over een maandje over denkt.
Op donderdag 16 januari 2003 10:34 schreef lastig het volgende:[..]
een maand???!!
En wat als we nou een verkeerde keus hebben gemaakt?
Het blijft lastig en jij bent de enige die erover kan beslissen voor jezelf he.
Ik hier?
If it's free, you're the product!
quote:Een goede keuze is het beste
Op donderdag 16 januari 2003 10:34 schreef lastig het volgende:[..]
een maand???!!
En wat als we nou een verkeerde keus hebben gemaakt?
Een foute keuze is het op een na beste
Geen keuze is het slechtste
Jullie hebben in ieder geval een beslissing gemaakt.. Dat is al meer als wat vele anderen doen.. Veel "stelletjes" houden niet echt van elkaar, maar zijn bang voor de grote veranderingen als het uit zou gaan..
In het begin is het vooral klote, daarna zal het wel even duren voordat je weer gewend bent alleen te zijn, maar alles went, en je vind vast wel weer iemand anders, die beter bij je past..
quote:Je staat toch achter je keuze? Anders hadden jullie toch niet tabee gezegd? Je moet wel geloven in de beslissingen die je neemt, andere maak je altijd de verkeerde keus omdat je er niet achter staat...
Op donderdag 16 januari 2003 10:34 schreef lastig het volgende:[..]
een maand???!!
En wat als we nou een verkeerde keus hebben gemaakt?
En dat je je zo alleen voelt, daar zul je een oplossing voor moeten zien te vinden. Meer naar je vrienden, ga (beginnen met) sporten...De moraal is dat je je geest op andere dingen moet richten, als dat niet doet kom je er niet "overheen".
[Dit bericht is gewijzigd door superbossy op 16-01-2003 10:46]
Maar denk je dat ik wel gewoon vrienden kan blijven?
We hebben dezelfde vriendengroep, en uiteraard zijn er talloze dingen die we samen hebben gekocht...
quote:Daar moet je zelf achter zien te komen. Ik weet je wel dat als je de mogelijkheid open laat voor intieme momenten dat je binnen de kortste keren weer ligt te neuken en dan word de situatie alleen maar gecompliceerder. Daarom moet je heel erg bij jezelf ten rade gaan in hoeverre je achter de beslissing staat en hoe je dat voor jezelf kunt bekrachtigen.
Op donderdag 16 januari 2003 10:50 schreef lastig het volgende:
bedankt voor jullie reacties...
Maar denk je dat ik wel gewoon vrienden kan blijven?
We hebben dezelfde vriendengroep, en uiteraard zijn er talloze dingen die we samen hebben gekocht...
Als je beiden denkt dat je als vrienden verder kan gaan, dan zou ik het niet laten. Vooral als je twijfelt of je nu wel het juiste hebt gedaan met uitelkaar gaan.
Bekijk de situatie eens goed voordat je beslissingen neemt. Wacht eerst de initiele pijn af - anders kun je nooit met eerlijke open ogen naar de situatie kijken.
quote:Daar hadden mijn zus en haar ex ook 'last van'. Ze hadden echt héél veel dingen samen. Mijn zus heeft uiteindelijk alle losse spullen gehouden (heel de uitset zo ongeveer) en haar ex de gezamelijke auto.
Op donderdag 16 januari 2003 10:50 schreef lastig het volgende:
bedankt voor jullie reacties...
Maar denk je dat ik wel gewoon vrienden kan blijven?
We hebben dezelfde vriendengroep, en uiteraard zijn er talloze dingen die we samen hebben gekocht...
Dat was nog wel een heel geregel. Zelfs de foto's van vakanties moesten worden bijbesteld e.d.
Daar moet je het dus maar eens goed met elkaar over hebben.
quote:Tja, dta is altijd bij een relatie.
Op donderdag 16 januari 2003 15:00 schreef lastig het volgende:
verdergaan met mijn leven..?
Hoe dan.. als ze een deel van mijn leven was..
Iedereen heeft dit gevoel als het net uit is. Daar heb je nu niks aan, dat weet ik wel. En het duurt ook een tijdje voor je dat zelf inziet. Maar believe me, over een tijdje ga je je leven weer voor jezelf nrichten zonder haar en langzaam slijt dat gevoel.
quote:Hey, ik weet dat het volgende heel stom klinkt:
Op donderdag 16 januari 2003 10:18 schreef lastig het volgende:
Het rare is dat we samen tot de conclusie zijn gekomen, omdat we ruzie hadden om de stomste dingen. Maar nu voel ik me zoo alleen.
Ik ben echt niet het type dat een potje gaat zitten janken.. maar sinds gisteravond jank ik aan een stuk door.Ik moet eerlijk zeggen dat dit mijn eerste echte serieuze relatie is geweest... en ik er nu kapot van ben.
Hoe kan ik hier in hemelsnaam overheen komen??
Je komt er weer overheen.
Ikzelf heb het ook gehad, zie topic: Relatie stuk na 2.5 jaar (totaal niet verwacht)
Ik dacht er nooit overheen te kunnen komen, en dat denk jij ook op dit moment. Ik aan het begin ook alleen maar gehuild en zitten denken. En je word er niks wijzer uit. Maar je houd het niet tegen. Praten helpt niet... niks helpt alleen de tijd. Maar de tijd doet je juist zo pijn. Zelf ben ik er nu wel overheen, 4 maanden later... en telkens slecht nieuws nadat het uit was te horen gekregen.
Sterkte!
Sterkte!!
Red de zeehond!
quote:-edit-hou eens op met die onzin
Op donderdag 16 januari 2003 10:18 schreef lastig het volgende:
Hoe kan ik hier in hemelsnaam overheen komen??
[Dit bericht is gewijzigd door shmoopy op 21-01-2003 00:50]
quote:Vergeet niet dat je dan pas niet meer elk moment er aan denkt en verdriet hebt.
een maand???!!
En wat als we nou een verkeerde keus hebben
Verder is het een deel van je leven, leuk of niet, het blijft bij je!
Denk aan de leuke tijd die je samen gehad hebt en de goede momenten en al het plezier, anders wordt het moeilijk vrienden te blijven.
Het heeft weinig nut om de ruzie en irritaties steeds in je hoofd te herhalen tot je echt gek wordt 
|
|
