R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoi,
Ik heb altijd een grote mond en maak overal een grap van. Het is niet dat ik perse luidruchtig ben (ben liever stil) maar ik vind het bijv. super lastig om gewoon te zeggen van: 'hey, ik vind het niet fijn als je zo doet.' Dan is het voor mij bijvoorbeeld makkelijker om afstandelijk of kortaf tegen die persoon te doen totdat ik zoiets heb van: van mij hoeft het niet meer. Dat vind ik behoorlijk onvolwassen gedrag van mezelf, want zo sluit je je natuurlijk van alles af.
Maar het is niet alleen inhouden met dat. Ik heb bijvoorbeeld ook dat sommige dingen me echt heel veel pijn doen, maar dat het me niet lukt om er om te huilen of dat ik er een soort aan gewend raak en doe alsof er niks aan de hand is. En in plaats van het dan te bespreken, hou ik het in totdat het weggaat. Voor mij voelt dit als de makkelijke optie maar van binnen voelt dit natuurlijk niet goed.
Het is ook niet dat ik dit bewust doe. Het is voor mij gewoon makkelijker om er niet over te praten en om het in te houden, dan om iemand te laten zien hoe ik me voel. Ik denk dat het komt omdat ik bang ben dat mensen me dan een dramatisch persoon vinden, of een moeilijk persoon.
Ik heb de laatste keer wel een soort moment met iemand gehad dat ik voor het eerst uitlegde hoe ik me voelde en dat ik bijv. mijn grenzen aangaf. En ik kreeg er echt een positieve reactie op, het was een goed gesprek en ik voelde me daarna ook echt wel fijn.
Ik vraag me af waar dit gedrag vandaan komt, en hoe ik mezelf wat meer kan openstellen voor mijn eigen gevoel en dit dan ook met mensen durf te delen. En hoe ik dit op een gezonde manier kan doen.
Ik merk gewoon dat ik het steeds makkelijker vind om mezelf af te sluiten en het maar te laten zitten, en zo kan ik natuurlijk geen band met iemand opbouwen of bij mijn eigen gevoel meer komen op een gegeven moment. En dat wil ik voorkomen.
Ik heb altijd een grote mond en maak overal een grap van. Het is niet dat ik perse luidruchtig ben (ben liever stil) maar ik vind het bijv. super lastig om gewoon te zeggen van: 'hey, ik vind het niet fijn als je zo doet.' Dan is het voor mij bijvoorbeeld makkelijker om afstandelijk of kortaf tegen die persoon te doen totdat ik zoiets heb van: van mij hoeft het niet meer. Dat vind ik behoorlijk onvolwassen gedrag van mezelf, want zo sluit je je natuurlijk van alles af.
Maar het is niet alleen inhouden met dat. Ik heb bijvoorbeeld ook dat sommige dingen me echt heel veel pijn doen, maar dat het me niet lukt om er om te huilen of dat ik er een soort aan gewend raak en doe alsof er niks aan de hand is. En in plaats van het dan te bespreken, hou ik het in totdat het weggaat. Voor mij voelt dit als de makkelijke optie maar van binnen voelt dit natuurlijk niet goed.
Het is ook niet dat ik dit bewust doe. Het is voor mij gewoon makkelijker om er niet over te praten en om het in te houden, dan om iemand te laten zien hoe ik me voel. Ik denk dat het komt omdat ik bang ben dat mensen me dan een dramatisch persoon vinden, of een moeilijk persoon.
Ik heb de laatste keer wel een soort moment met iemand gehad dat ik voor het eerst uitlegde hoe ik me voelde en dat ik bijv. mijn grenzen aangaf. En ik kreeg er echt een positieve reactie op, het was een goed gesprek en ik voelde me daarna ook echt wel fijn.
Ik vraag me af waar dit gedrag vandaan komt, en hoe ik mezelf wat meer kan openstellen voor mijn eigen gevoel en dit dan ook met mensen durf te delen. En hoe ik dit op een gezonde manier kan doen.
Ik merk gewoon dat ik het steeds makkelijker vind om mezelf af te sluiten en het maar te laten zitten, en zo kan ik natuurlijk geen band met iemand opbouwen of bij mijn eigen gevoel meer komen op een gegeven moment. En dat wil ik voorkomen.
Waarom vraag je nog om hulp? Uit al je topics blijkt dat je niet wil veranderen, en er altijd wel een 'maar' is. Accepteer het en 'move on' als je geen moeite wil doen om je denken, gedrag en handelen te veranderen.
Ten eerste sterk van je dat je je grenzen aan gaf en dat je je gevoelens uitte, 
Assertief van je! Je bent empatisch .
Wat ik denk is als je jezelf afvraagt op een moment hoe voel je je wat is dan je antwoord? Kalm, rustig of hoe verwoord je dat dan? Het is ook afhankelijk van de situatie. Dus je raag hoe kun je jezelf openstellen voor je gevoel? Is gewoon om meerdere keren per dag of situaties je af te vragen hoe voel je je? Je kan ook een vocabulaire van gevoelswoorden en emoties bij pakken en dan kijken of je dat kan voelen en verwoorden
Wat je ook kan doen is in een dagelijkse notitie schrijven van hoe je je voelt en wat er in je omgaat.
Een andere optie is dat je kijkt naar je zelf welke gedachten of overtuigingen je hebt over het uitten van gevoelens?
Als je je gevoelens uitt ben je juist een empatisch persoon , kun je inleven, communiceren, gevoelens delen, relaties aangaan en beter onderhouden, dus dan ben je een empatisch persoon.
Als je huilt ( je uitt je gevoelens) wanneer je iemand ziet huilen dan ben je dus empatisch. Je uitt je gevoelens.
Als iemand je pijn doet dan kun je dus invoelen hoe het is als iemand je pijn doet. Dus ben je empatisch.
Heb je ooit gehuild toen je een film zag en de hoofdpersonage huilde?(je uitte ook je emoties)
Heb je ooit gelachen toen iemand ook lachte?(je uitte ook je emoties)
Dus geen dramatisch persoon
Assertief van je! Je bent empatisch .Wat ik denk is als je jezelf afvraagt op een moment hoe voel je je wat is dan je antwoord? Kalm, rustig of hoe verwoord je dat dan? Het is ook afhankelijk van de situatie. Dus je raag hoe kun je jezelf openstellen voor je gevoel? Is gewoon om meerdere keren per dag of situaties je af te vragen hoe voel je je? Je kan ook een vocabulaire van gevoelswoorden en emoties bij pakken en dan kijken of je dat kan voelen en verwoorden
Wat je ook kan doen is in een dagelijkse notitie schrijven van hoe je je voelt en wat er in je omgaat.
Een andere optie is dat je kijkt naar je zelf welke gedachten of overtuigingen je hebt over het uitten van gevoelens?
Als je je gevoelens uitt ben je juist een empatisch persoon , kun je inleven, communiceren, gevoelens delen, relaties aangaan en beter onderhouden, dus dan ben je een empatisch persoon.
Als je huilt ( je uitt je gevoelens) wanneer je iemand ziet huilen dan ben je dus empatisch. Je uitt je gevoelens.
Als iemand je pijn doet dan kun je dus invoelen hoe het is als iemand je pijn doet. Dus ben je empatisch.
Heb je ooit gehuild toen je een film zag en de hoofdpersonage huilde?(je uitte ook je emoties)
Heb je ooit gelachen toen iemand ook lachte?(je uitte ook je emoties)
Dus geen dramatisch persoon
|
|
