Ik en mijn vriendin zitten bij elkaar in de klas. Of klas, eerder zelfde vakken, zelfde practicum-groepje etc. We studeren namelijk allebei biologie. De reden dat we bv ook vaak in hetzelfde practicumgroepje zitten, omdat we simpelweg dezelfde vriendengroep hebben. Daaruit is de relatie ook ontstaan. Inmiddels hebben we al meer dan 7 maanden een relatie (voor allebei onze eerste) en het is heerlijk. Alleen hebben we er allebei nogal last van dat we bij elkaar zitten. Eigenlijk is het heel stom. Als we niet bij elkaar zitten, zitten we steeds aan elkaar te denken en willen we bij elkaar zitten en zitten we bij elkaar. Dan willen we weer liever apart. Nou is onze studie nogal intensief en we zien elkaar dus 5 dagen per week van 10 tot 4 op z'n minst. Nou is de studie lang niet altijd even leuk en de stress spuwen we vaak over elkaar. Nou zijn we dit wel gewend en we kunnen er ook wel tegen (ook al denkt de vriendengroep dat we vrij vaak ruzie hebben) , maar het brengt gewoon een hoop extra stress mee, want je let gewoon automatisch steeds op elkaar en je hebt gewoon een stuk minder vrijheid. Die jezelf daardoor oplegt dan he. Nou hebben we over een maand ofzo andere vakken en zitten we niet meer bij elkaar enzo en dat scheelt al denk ik. Maar nu stelde mijn vriendin voor om elkaar wat minder te zien. (na school blijven we altijd hangen en ze komt minstens 1 nacht per week slapen, meestal 2) Nu hebben we afgesproken om op school net te doen alsof we vrienden zijn in plaats van geliefden (clichewoord, sorry) Maar dan ook volledig, dus als de ander sacho is, niet opvrolijken en dat soort dingen. Dit omdat zij veel last heeft van haar neiging naar vrijheid. Denken jullie dat dit haalbaar is? En/of kent iemand deze situatie en weet iemand een goede korte termijnoplossing?De kwestie vrijheid is ons overigs geen van beiden onbekend hoor. Die hang naar vrijdheid hebben we altijd gehad en we hebben dan ook altijd iedereen die dichtbij kwam afgestoten. Maar na een hoop gedoe (2 weken tussen liefdeverklaren en relatie beginnen) enzo (wat wel heel schattig was achteraf) met bindingsangst etc zijn we dan wat begonnen. Echte liefde hou je immers niet tegen he. Maar nu zijn we heel bang dat we ons juist verwijden etc. En of dat wel goed gaat enzo. We zijn allebei heel bang voor, maar ze hoopt hiermee anderen problemen te voorkomen. Dus uitbarsting ofzo.
Mijn vriendin en ik zijn een tijdje geleden een aantal weken uit elkaar gegaan, en dat heeft enorm geholpen, nu weten we tenminste wat we voor elkaar betekenen, misschien dat je dat beter 'ns overweegt.
We hebben nooit bewust de behoefte gehad elkaar minder te gaan zien, maar sinds een half jaar loop ik stage ergens anders in het gebouw 
en zien we elkaar dus net iets minder, maar daardoor is het elkaar wel weer zien wel leuker geworden. Wat een klef verhaal is dit als je het zo terugleest 
quote:Het is niet perse nep. Het is meer tijdelijk. Momenteel woont ze nog thuis en over een maand hebben we dus ook niet meer die vakken samen. We denken dat het dan al veel minder is. Maar zoiezo, we kunnen die vrienden nooit zien zonder dat de ander erbij is. Want we zitten allebei echt midden in de groep en beetje loos als de ene niet meekan, omdat de ander dat niet wil.
Op donderdag 16 januari 2003 00:28 schreef Necromancer het volgende:
Sorry, maar als je dit soort nepoplossingen gaat bedenken, wat moet het dan niet zijn als je over enkele jaren gaat samenwonen?
Je moet natuurlijk ook bedenken dat we allebei heel erg op vrijheid gesteld zijn geweest en nog steeds wel zijn. Als je echter stapelverliefd bent, merk je dat natuurlijk veel minder. Nu is sinds kort onze relatie een beetje tot rust gekomen en is het gevoel ook meer houden van geworden. Dat is ook het moment waarbij je jezelf weer een beetje in het oog krijgt.
We kunnen/konden het overigs wel hoor. We hebben de eerste maand van onze relatie het geheim gehouden op school. (wilden zekerheid over onszelf voor we het openbaar maakten) En dat terwijl we toen ook met die vriendengroep zaten etc. Niemand had het door. Maar ja, times have changed.
Want je twijfelt niet aan haar liefde voor jou, terwijl je dat wel zou kunnen gaan denken op het moment dat zij aangeeft elkaar minder te willen zien.
Jij vertrouwd erop, dat de rede is, om een escalatie in de toekomst te voorkomen, knap van haar trouwens, als je zo in de toekomst kan vooruit denken.
Oke, ik denk dat het niet zal meevallen elkaar op school te zien en te behandelen, louter als vrienden.
Je geeft aan dat jullie dat in het begin ook konden, omdat niemand toen nog van jullie relatie wist maar ik denk dat dat toch anders is.
Dan is alles nieuw, spannend en dat geheimzinnige is juist een drijfveer om het een poosje geheim te houden.
Dat is nu anders, iedereen op school weet dat jullie een setje zijn.
Het lijkt mij nauwelijks te doen, want dat zou betekenen dat je in de schooluren elkaar dusdaning los moet laten en je elkaar op andere manier in de waarde moet laten, dan als je dat bij je geliefde zou doen, vrienden gaan tenslotte heel anders met elkaar om.
Buiten dat je als vrienden niet aan elkaar zit, is de verstandhouding onderling ook anders.
Eigelijk speel je in de uren op school dan een soort rollenspel. Ik weet niet of dat dat positief is voor jullie relatie.
Tenslotte zullen jullie vrienden, jullie wel als een stelletje blijven behandelen.
Ik lees ook dat het gaat over een periode van een aantal weken omdat jullie daarna in verschillende klassen terecht komen, kunnen jullie het tot die tijd niet gewoon zo volhouden?
Met het oog, op dat het nog maar voor een paar weken is, maakt het misschien ook minder beladen.
En anders proberen jullie het gewoon, kijk het aan voor een week.
Kijk of jullie idee werkt en of jullie het op een juiste manier kunnen invullen op school,....
quote:Heb je het stukje gelezen? We studeren allebei biologie aan de UU. Heb je niet echt klassen etc. Je volgt een vak, of je volgt het niet.
Op donderdag 16 januari 2003 10:08 schreef Christine het volgende:
Is het geen optie dat een van jullie naar een andere (parralel)klas gaat?
quote:Ik bedoel, er zijn toch misschien meerdere groepen die naast elkaar maar niet samen werken? Zo'n practicumgroepje is misschien 6 man, en dan kun je gemakkelijk in een ander groepje. Krijg je ook hoorcolleges met je hele jaargang? (Geen idee hoeveel mensen er bij jou in het jaar zitten, trouwens...)
Op donderdag 16 januari 2003 15:04 schreef Gianthuust het volgende:
Heb je het stukje gelezen? We studeren allebei biologie aan de UU. Heb je niet echt klassen etc. Je volgt een vak, of je volgt het niet.
Mijn nichtje studeert trouwens ook biologie aan de UU
quote:Ja, dat is idd zo. Maar ja, ik wil tuurlijk wel graag bij mijn vrienden in het groepje. Dat werkt wel zo relaxt en is gewoon makkelijker. Niet iedereen volgt dezelfde vakken, dus je hebt altijd college met dezelfde mensen ja. Zit ze ook in het 2e jaar?
Op donderdag 16 januari 2003 15:43 schreef Christine het volgende:[..]
Ik bedoel, er zijn toch misschien meerdere groepen die naast elkaar maar niet samen werken? Zo'n practicumgroepje is misschien 6 man, en dan kun je gemakkelijk in een ander groepje. Krijg je ook hoorcolleges met je hele jaargang? (Geen idee hoeveel mensen er bij jou in het jaar zitten, trouwens...)
Mijn nichtje studeert trouwens ook biologie aan de UU
quote:Nee ik dacht dat mijn nichtje in het 4e jaar zit inmiddels.
Op donderdag 16 januari 2003 15:58 schreef Gianthuust het volgende:
Ja, dat is idd zo. Maar ja, ik wil tuurlijk wel graag bij mijn vrienden in het groepje. Dat werkt wel zo relaxt en is gewoon makkelijker. Niet iedereen volgt dezelfde vakken, dus je hebt altijd college met dezelfde mensen ja. Zit ze ook in het 2e jaar?
Natuurlijk begrijp ik dat je bij je vriendin in het groepje wilt zitten, maar waarom probeer je het niet een keertje in een ander groepje? Gewoon zegmaar "werk en privé gescheiden houden"?
Bij mij in de klas zit ook een stelletje, en iedereen wordt inmiddels echt strontziek van die twee, ze staan altijd wel samen, zijn altijd samen te vinden, staan altijd te plakken, etc. Ik kon altijd wel goed met dat meisje opschieten (nog steeds wel) maar als d'r vriendje erbij is (eigenlijk altijd dus) vind ik haar een stuk minder leuk.
Het is misschien voor jezelf ook leuk om een keertje niet iets samen te doen....
Pff wel een lastige situatie, want ik kan het me goed indenken. Jullie scoren wel goed op school alletwee? Of leidt jullie relatie wel eens tot een onvoldoende... (wegens niet opletten ofzo)
quote:
Op donderdag 16 januari 2003 16:09 schreef Christine het volgende:[..]
Nee ik dacht dat mijn nichtje in het 4e jaar zit inmiddels.
Natuurlijk begrijp ik dat je bij je VRIENDIN in het groepje wilt zitten, maar waarom probeer je het niet een keertje in een ander groepje? Gewoon zegmaar "werk en privé gescheiden houden"?
>staat vrienden he, niet vriendin
Bij mij in de klas zit ook een stelletje, en iedereen wordt inmiddels echt strontziek van die twee, ze staan altijd wel samen, zijn altijd samen te vinden, staan altijd te plakken, etc. Ik kon altijd wel goed met dat meisje opschieten (nog steeds wel) maar als d'r vriendje erbij is (eigenlijk altijd dus) vind ik haar een stuk minder leuk.
>
Het is misschien voor jezelf ook leuk om een keertje niet iets samen te doen....
Pff wel een lastige situatie, want ik kan het me goed indenken. Jullie scoren wel goed op school alletwee? Of leidt jullie relatie wel eens tot een onvoldoende... (wegens niet opletten ofzo)
>Nee, door elkaar komen we vaker naar school etc. We hebben sindsdien dan ook meer gehaald.
Dan ga je daar als vriend toch al snel even bijzitten en troosten.
Zou dus bijvoorbeeld nooit kunnen doen alsof ik 'maar' een vriend van.... was.
<oftopic>
Beetje duidelijk of nie?
</oftopic>
Een ander practicumgroepje kiezen valt niet mee, je zit allebei toch graag bij de mensen met wie je goed kan opschieten en waarvan je weet wat je aan ze hebt. Natuurlijk levert dat wel eens gespannen situaties op, maar meestal vind ik het gewoon gezellig.
Het lijkt mij erg moeilijk om werk en privé gescheiden te houden.. je let toch meer op elkaar. Ik zou het knap vinden als je het zou kunnen volhouden. Succes!!
quote:Uhm, er zijn natuurlijk grenzen he. Gelukkig voelen we elkaar heel goed aan. Ik weet het echt wel als ze me even nodig heeft. En op dat moment ben ik natuurlijk haar vriendje. Ik trek het dan simpelweg zelf ook niet om niets te doen. We hebben overigs inmiddels 2 dagen zo doorgebracht en het beviel op zich wel. Het lukt aardig. Al vonden we het allebei heel frustrerend om thuis te komen en elkaar de hele dag gezien te hebben, maar geen enkele knuffel of wat dan ook. Dus hebben we maar afgesproken dat we als we echt even zin hebben in knuffelen we dat gewoon doen. Die paar minuutjes per dag mogen best.
Op vrijdag 17 januari 2003 15:35 schreef Com2003 het volgende:
Stel, je vriendin is helemaal in paniek. Zit ergens in haar eentje uit te huilen.
Dan ga je daar als vriend toch al snel even bijzitten en troosten.
Zou dus bijvoorbeeld nooit kunnen doen alsof ik 'maar' een vriend van.... was.<oftopic>
Beetje duidelijk of nie?
</oftopic>