quote:
Op zaterdag 4 april 2020 00:06 schreef capricia het volgende:TS begint:
Ik sluit me soms af van mijn gezinsleden.
Ik geef thuisonderwijs aan onze 8 jarige dochter. En dat is gewoon vaak moeilijk. Naast mijn werk. En mijn man sluit zich nogal op achter zijn pc. He can't be bothered. Druk met werk.
Alle dagen met zijn drieën is best behelpen.
Hoe is dat bij jullie.
Tldr; teringlang verhaal zonder al te veel op spelfouten te hebben gelet. Kind hebben doe je samen, enjoy.
------
Ik en mijn vrouw hebben nog geen kinderen. We zijn ff in de dertig. Ik heb een eigen bv en ben best druk, m'n vrouw werkt als advocaat en is ook druk. Net als iedereen natuurlijk. Ik werk normaliter al veel vanuit huis.
Wij hebben ons 9 jarig nichtje geadopteerd voor een paar weken omdat ze nog een broertje heeft van 7 en haar moeder ook graag wil werken en we ze wat wilden ontlasten en zorgen voor wat extra onderwijs.
Dit was week 2. Ik heb ontdekt dat ik veel geduldiger kan zijn dan ik dacht. Ook ontdekt dat het fucking irritant kan zijn als kinderen het antwoord op veel school vragen maar gokken en na 10 keer uitleggen en nadoen bij de eerste de beste zelfstandig uitgevoerde som terug vallen in alles wat ze juist niet moesten doen. Maar ze geven ook veel energie, nieuwe kennis over mezelf en eigenlijk zoveel meer. Het is ook gewoon heel gezellig en ze doet haar best, en wij ons best.
We wisselen af, maar ik heb vreselijk onderschat hoeveel impact een kind kan hebben op de productiviteit. Ik dacht altijd 'doe je er wel ff bij' maar van 9 effectieve uren op een dag hou ik er 5 over. Op zich denk ik dan 'boeiend, voor het goeie doel en is nog leuk ook'aar aan de andere kant is 10 dagen keer 4 uur toch een hele smak geld dat niet gefactureerd kan worden. Maar ja draait het leven daar alleen om? Helaas iets te veel wellicht, maar ik wil graag denken dat ik het me gewoon kan permitteren om lekker wat tijd in de familie te steken.
Ik help met rekenen en mijn vrouw met taal. Bovendien is er een behoorlijk goed effect opgetreden: ik snack helemaal geen dingen meer tussendoor. Want we ontbijten ineens rustig met zijn allen. We hebben fruit om half 11. We lunchen samen rustig. Smiddags een appel. Savonds gezond en rustig eten. Ik heb sinds een week geen spastische darm klachten meer zal ik maar zeggen; het lijkt er op dat ik ineens gezonder ga leven. Ook best positief.
Verder even een stukje nog als reactie op jouw post.... Persoonlijk vind ik het not done dat jouw man zich nu kan opsluiten achter de pc. Ik geef toe dat zou ik af en toe ook wel ff een dag willen om alles in te halen - en dat moet ook af en toe kunnen - maar een kind heb je samen. Ik heb er niet eens eentje, en probeer al wat te doen. Jullie hebben er samen eentje en zit samen thuis: probeer dan ook te genieten van de tijd samen met je kind.
Ik hoor mensen steen en been klagen over de kinderen thuis, maar man (!) Je ziet je kinderen normaal maar een paar uur in het weekend tussen de hockey en zwemmen in, en de rest zijn ze weg, de opvang, of al naar bed als je thuis komt van werk. Probeer eens .... Wat rust te vinden en je kinderen te ervaren. Samen