Een nestje puppy's - Zes bolle beertjes :-)

quote:

Op vrijdag 10 april 2020 21:06 schreef fresta het volgende:
Wat zijn ze al groot!

Echt wel! Ze zijn vandaag 5 weken oud, en stuk voor stuk zo rond de 4 kilo alweer!

Gistermiddag zijn ze gewogen en voor de tweede keer ontwormd (wij ontwormen met 3-5-7 weken). We hebben de ontworming behoorlijk gemerkt, want stuk voor stuk hadden ze die avond natte poep en grote moeite om optijd op de bak te komen... Het rook hier gisteravond niet naar roosjes, zullen we maar zeggen Gelukkig ook deze keer geen wormen gespot, dus dat is wel zo prettig.

En ik heb gisteren en vandaag weer foto's gemaakt:







































































Ontworming gaat niet helemaal zonder slag of stoot...

En dan had ik ook nog de foto's van vandaag. 5 weken oud, dus tijd voor de portretjes Het wordt wel steeds lastiger, ze zijn nogal beweeglijk en stil zitten voor de camera is echt een uitdaging. Niet alle foto's zijn dus even scherp, helaas

























En na de portretjes nog even buiten dineren

quote:

Op zaterdag 11 april 2020 22:30 schreef mrien het volgende:

Wat een gave fotos!

En wat bof je met het weer! Lijkt mij nu buiten heel veel fijner dan binnen..ook minder verschonen denk ik?

Ja, het weer is echt heel fijn. Al valt het mee met het voordeel qua verschonen; hiervoor konden ze ook 24u met een setje kleden in de ren. Ik heb wel de indruk dat ze wat minder zindelijk worden nu ze bijna hele dagen buiten zijn en niet op hoeven letten waar ze plassen. In de ren poepen ze wel netjes op de bakken (behalve gisteravond na het ontwormen dus even) maar plasjes gaan er toch nog wel naast af en toe, vooral als ze net wakker worden. Kan ook zijn dat het nu gewoon meer opvalt omdat ze groter zijn, meer drinken en meer plassen. Hoe dan ook, na een avond en nacht in de ren is het wel ongeveer net zo vies als eerder na een dag en nacht. Het moet hoe dan ook allemaal verschoond, de wasmachines zijn er druk mee

quote:

Op zaterdag 11 april 2020 22:33 schreef mootie het volgende:
Beertjes Ze hebben ook echt gezichtjes nu.
Vindt Nori er niks aan?

Nee Nori vindt er momenteel echt niets aan Die is loops nu en niet in de stemming voor pups aan d'r lijf, als er eentje te dichtbij komt gromt ze. Opzich ook leerzaam voor de pups, ze moeten ook leren dat niet elke andere hond op ze zit te wachten. En Nori doet verder niets behalve grommen of een keer van zich af snauwen. Maar ze heeft er dus echt geen zin in, en meestal gaat ze de pups uit de weg, net als onze Puck. Die vindt het ook niets. Maar daarom staat ze dus ook niet op de foto's

Dank jullie wel allemaal! Het zijn echt beertjes, ze groeien super snel

Pas geleden hoorde ik van iemand die een ander ras fokt, zij had een kennis die net een Labrador pupje (teefje) van 8 weken had gekocht. Ze vroeg aan mij wat een normaal gewicht was op die leeftijd, want dat pupje van haar kennis woog maar 2,9kg en het at op advies van de fokker 2x 50 gram vlees en 1 eetlepel brokjes per dag, maar het hondje had zo veel honger... Ik dacht echt HOE dan?? HOE hou je ze in hemelsnaam zo klein??? Die van mij wogen 10 dagen geleden al zo'n beetje 3 kilo, toen aten ze nog amper iets anders dan melk. Dat gewicht met 8 weken is echt belachelijk! En die pup had dus wel bijna 1700(!!) euro gekost. Je zou denken dat die fokker voor dat geld wel een beetje extra had kunnen voeren... Ik kan daar echt niet bij.

Zo zag ik bij de dierenarts ook eens een 'Labrador' pupje van 13 weken oud, zoooo ontzettend klein, ongeveer het formaat van mijn pups nu, Dat is dus echt een enorm verschil, de hoeveelheid en kwaliteit voeding die de teef en pups krijgen. Dat maakt zooo veel uit in hoe groot (niet alleen hoe zwaar, maar ook echt hoogte en breedte) de pups zijn. Met genoeg voer van goede kwaliteit heb je forse, mollige pups. Een wereld van verschil met de sneue scharminkeltjes die je soms ziet.

Maar ok, tot zover het onderwerp voer aanverwant onderwerp, vanmiddag moesten de pups worden gechipt! Wat heeft dat te maken met voer? Nou, het voer van 3 van de 6 kwam weer retour in de auto, omdat we een uur onderweg waren en de arme zieltjes zo ontzettend over de zeik gingen dat alles werd ondergekotst Het was echt afzien. Janken, krijsen, gillen... de hele 60 minuten lang

Eenmaal bij de locatie waren we supersnel weer klaar, met 5 minuten konden ze gechipt en al de auto weer in (moesten we nog wel even een schoon dekentje achterin leggen vanwege alle kots, uiteraard...). En toen moesten we nog een uur weer terug... Gelukkig waren ze halverwege de terugreis zo moe door alle stress dat ze uiteindelijk in slaap vielen. Maar god, dat was niet heel gezellig. Gelukkig is het nu voorbij, het hele spul is netjes gechipt en voorzien van een naam, en we hoeven gelukkig niet meer zo lang met ze in de auto. Komende dinsdag gaan ze naar de dierenarts, dat is de volgende wat langere trip. In de tussentijd moeten we nog maar een leuker autoritje plannen, even naar het bos ofzo, om ze deze vervelende ervaring een beetje te laten vergeten.

In de bench op locatie, klaar voor de chip:


Gehandschoende medewerker pakt pup:




Swab er in, chip er in, en klaar.


Eenmaal thuis waren ze blij om de kinderen en de andere honden weer te zien. Ze dronken gauw een slokje troost bij Cookie, hebben even lekker gespeeld, en daarna hebben we ze naar binnen gebracht en vielen ze in slaap. Het enige opvallende de rest van de dag was dat ze 's avonds niet echt wilden eten; ze hadden in de ochtend hetzelfde vlees gegeten en ik vermoed dat ze daar nu een minder prettige associatie bij hadden vanwege het spugen in de auto. Hopelijk zijn ze dat morgen weer vergeten.

quote:

Op woensdag 15 april 2020 00:52 schreef Muck het volgende:

[..]

Jij of de pups?

Dat kan geen leuk ritje geweest zijn nee... Gelukkig zit het erop en hebben ze nu allemaal officieel een naam

Ja, allebei dus

Vanochtend waren ze het gelukkig alweer vergeten. Ze hebben het grootste deel van de dag lekker buiten gespeeld en geslapen. Ze worden nu steeds wat ondernemender en gaan steeds verder de tuin in. Eerst bleven ze vooral op het bestraatte deel, maar nu lopen ze ook op het gras en steeds wat verder van hun 'uitvalsbasis' (een tuinstoelkussen onder een stretcher waar ze meestal op slapen) vandaan.

Morgenmiddag willen we ze als het even lukt meenemen in de auto naar een plekje hier 2 minuten vandaan, waar ze even kennis kunnen maken met water. Hopelijk is het daar rustig en kunnen ze lekker rondsnuffelen in een onbekende omgeving. Cookie en Lily kunnen dan ook mee en even zwemmen. Als het lukt neem ik ook de camera mee, kijken of we wat mooie foto's kunnen maken.

Vanaf volgende week gaan we nog wat meer stappen maken met socialiseren. Eerst dinsdag naar de dierenarts, en dan de rest van de week even kijken wat we nog kunnen plannen. We zijn wat beperkt natuurlijk nu, dus we moeten even creatief nadenken. Ze kunnen in ieder geval mee de straat op en naar de buren wandelen en paardjes kijken, naar de overkant van de weg om onze schapen te bekijken, we hebben een kennis met een jonge bordeaux dog die wel even langs wilde komen, ik wil ze nog een keer meenemen naar de markt, en eigenlijk ook naar de dierenwinkel. En misschien moeten we ze ook nog een keer meenemen om gewoon een rondje te lopen in het dorp langs de openbare weg, en/of naar het station. Dan hebben we toch nog heel wat dingen gedaan. Ik zou eigenlijk ook nog wel met ze naar de intratuin oid willen, en dat is technisch gezien niet echt verboden natuurlijk maar ik denk niet dat dat echt handig is momenteel.

Paar foto's nog, op ontdekkingstocht in de uithoeken van de tuin:







De lokale fauna leren kennen:







Ontbijt buiten



En dan weer dutten op het vertrouwde plekje

quote:

Op donderdag 16 april 2020 09:12 schreef Pinnenmutske het volgende:
Aaaawww. Hoe gaat het met Eitje?

Gaat goed met hem

quote:

Op donderdag 16 april 2020 11:56 schreef Granqvist het volgende:
Ach gos die moppies. Is het altijd zo erg, op het 1e ritje of was dit wel uitzonderlijk?

Nou, een eerste autorit is meestal geen pretje, maar normaal gesproken begin je met een ritje van een minuut of 5-10. Dan piepen ze ook wel, maar dan duurt het kort genoeg zodat ze niet zo overstuur kunnen raken dat ze de boel onder spugen enzo. Dan doe je een paar keer wat kortere ritjes en bouw je zo gewenning op. Nu ze in één keer 60 minuten moesten (en ook nog 60 minuten terug) was het teveel voor ze. Hopelijk hoeft het in de toekomst niet weer op die manier.

Vandaag zijn ze hummels opnieuw in de auto geweest, deze keer voor een heel kort ritje van een minuut of twee. Mama Cookie en tante Lily mochten ook mee. Er werd wel wat gepiept, maar niet extreem en niemand heeft gespuugd

We gingen naar het water toe: