Alvast sorry indien dit topic hier niet past, dit is zeker geen zwaar psychisch probleem en ik wil het forum niet "vervuilen" met onbeduidende "probleempjes".
Dat gezegd hebbende, ik zit wel ergens mee anders had ik dit topic niet geopend.
19, nooit een relatie gehad, ik kan me zelfs niet herinneren dat ik ooit verliefd ben geweest...
Totdat ik dit jaar op het vervolgonderwijs kwam. Er zat een meisje bij mij in de groep waar ik eerst niet zoveel aandacht aan schonk, totdat ik met haar begon te praten. Ze was 1 van de meest interessante mensen die ik in lange tijd was tegengekomen.
Normaal gesproken mogen veel mensen mij redelijk snel. Bij haar kostte het echter tijd voordat ze wat ontdooide.
We begonnen meer samen te doen, ineens moest ik aan mezelf bekennen dat ik toch wel wat voor haar voelde..
Anyway, ze heeft een vriend dus dat gaat niks worden. Echter, ik mis haar wel nu we ons sociaal contact zoveel mogelijk moeten beperken.
Moet ik uberhaupt nog wel met haar omgaan? Wat wil ik nu precies met dit contact? Misschien kunnen jullie me hiermee helpen.
Alvast bedankt,
WJ