Op donderdag 26 maart 2020 11:53 schreef snoeseke het volgende:Om het hele verhaal dan toch te vertellen:
Mijn Mechelse herder is na 11 jaar overleden.
Hij was bij ons weten niet ziek of zo, buiten dat hij wat wit werd en die leeftijd had.
Ik heb weken ervoor met mijn collega, die dezelfde hond heeft van ongeveer dezelfde leeftijd, gesproken over de leeftijd van onze hondjes en dat ze, het geen jaren meer gaan rekken. We hebben die dagen veel over de honden gepraat. Maar verder niets over hun ouderdom.
Ze zei een paar dagen later zelf tegen mij:Nu dat je dat zei van hun ouderdom, heb ik al zin om mijn hond nog meer te vertroetelen'
Ben ik doordat ze dat zei info beginnen opzoeken?
Ik heb opgezocht wat de gemiddelde leeftijd was van een mechelse herder, en kwam ook op een pagina terecht, hoe je herkent dat een hond aan het sterven is.
Ik weet nog dat ik , toen ik deze 'symptomen' las, nog naar buiten keek en dacht, oh neen, hij vertoont nog geen van deze symptomen, en werd zelfs een beetje emotioneel bij het lezen hiervan.
Ik heb dan, denk ik, want ik denk zoveel na dat ik het niet meer weet... iets erna naar hem gekeken en in een fractie van een seconde gedacht: we zijn er nog niet van af (die ene gedachte die ik eerder vermelde)
En de dag erna kom ik thuis en zei mijn man dat hij dood was. We weten niet aan wat, hij lag daar op zijn zijde, met zijn tong helemaal naar buiten, langs de zijkant. Met ogen half dicht/dicht.
Dit maakt je gek hoor!