Vriendin ontloopt ons

Heb zo'n vermoeden dat je het niet helemaal begrijpt wat het is om moeder te worden en wat voor impact dat op je leven heeft.

Tegen de tijd dat jij een baby hebt ga je maar lekker met vakantie's, overal op visite, stappen, zuipen en drugs gebruiken, eens kijken hoe dat gaat werken. Open dan wel even een topic hoe het gaat.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 22:53 schreef Koettie het volgende:
Je maakt jezelf belangrijker dan je bent in haar leven. Ze heeft een baby en een ander leven, de reden om jezelf in een oogwenk van mensen af te keren. Jij/jullie passen niet meer. Pijnlijk maja.

Dit.

Trowuens geen idee of je een man of vrouw bent, maar als je een vrouw bent dan zou je toch beter moeten weten dat je vriendinnen je op elk moment kunnen ditchen als ze een kind/vent krijgen?

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 09:34 schreef Heldendaden het volgende:

[..]

En is dat gezond? Iemand is een mens en niet alleen maar moeder, toch? Is er echt helemaal niks anders meer dan een kind?

Denk dat iedereen dat wel heeft als er iets nieuws in het leven is, daarbij is een kind een enorme verandering en een enorme verantwoordelijkheid. Dat sommige erin doorslaan is wel zo, zoals elke scheet op facebook delen die het kind laat. Maar baby is zeker heel bewerkelijk en heeft regelmaat nodig.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 09:34 schreef Heldendaden het volgende:

[..]

En is dat gezond? Iemand is een mens en niet alleen maar moeder, toch? Is er echt helemaal niks anders meer dan een kind?

Dat is in elk geval heel normaal. De andere aspecten van haar karakter komen op den duur ook wel weer naar boven, maar dat duurt wel even.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 09:34 schreef Heldendaden het volgende:

[..]

En is dat gezond? Iemand is een mens en niet alleen maar moeder, toch? Is er echt helemaal niks anders meer dan een kind?

Een baby neemt je complete leven in beslag, daar verander je niks aan.

Ik zou het pas niet gezond vinden als je als moeder feesten en uitgaan met vriendinnen zou prevaleren boven je eigen kind....

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 09:22 schreef Hexagon het volgende:
Dit topic gaat uitlopen in een mooi loopgravengevecht tussen kinderlozen met nul inlevingsvermogen en verzuurde ouders met holle betweterige oneliners.

Maar ik ben kinderloos en kan de reacties van moeders prima begrijpen.

Wat nu?

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 09:34 schreef Heldendaden het volgende:

[..]

En is dat gezond? Iemand is een mens en niet alleen maar moeder, toch? Is er echt helemaal niks anders meer dan een kind?

Die vriendin is niet een echte vriendin. Een echte vriendin zou gewoon dagelijks drank en drugs blijven gebruiken. Een echte vriendin zou het juiste doen en het kindje te vondeling leggen. Maar als ze het gewoon houd en wacht tot jeugdzorg het van der af neemt is het nog steeds oké. Maar wat zij nu doet kan echt niet.

Drank en drugs hoort op nummer 1 te staan!

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 09:34 schreef Heldendaden het volgende:

[..]

En is dat gezond? Iemand is een mens en niet alleen maar moeder, toch? Is er echt helemaal niks anders meer dan een kind?

Waarom zou het ongezond zijn? Vertel eens?
En denk even aan de dierenwereld en hoe die (over het algemeen) met het krijgen van jongen om gaan.

Tja zij is begonnen aan nieuwe fase in haar leven en pakt het verantwoordelijk op. Jij zit nog duidelijk in je "ho" fase, dat is een mismatch.

Deal with it.

Probeer je wat minder te richten op lekker samen de hort op en wat meer op dat alles delen samen.

Nu dat kind nog zo klein is is er amper ruimte voor de hort op, er kan wel ruimte zijn voor fijne gesprekken, gewoon zonder drank/drugs bij elkaar over de vloer komen.

Wil je de vriendschap behouden dan zal je je ook aan moeten passen aan de nieuwe situatie.
Je vriendin is ineens geconfronteerd met een zwangerschap. Van een feestleven naar verantwoordelijk voor een kind.
Het is niet zo raar dat ze daar misschien ook wel een beetje in doorschiet. Van feestbeest naar onverwacht moeder is best een grote stap, alle prioriteiten veranderen ineens.

Ze kan nu niet even lekker de hort op en wat wijntjes tikken, want als ze thuiskomt is ze gelijk weer moeder, zijn er de behoeften van dat kind.
Ga dus lekker thee drinken met elkaar. Even keuvelen, lekker lachen, toon wat interesse in hoe haar leven nu is, in dat kind.

Misschien past dat helemaal niet bij je. Dat kan en mag.
Maar dat ligt dan wel bij jou. Levens veranderen en in dit geval zelfs radicaal.
De vraag is of jij daarin mee wil gaan of niet.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 09:34 schreef Heldendaden het volgende:

[..]

En is dat gezond? Iemand is een mens en niet alleen maar moeder, toch? Is er echt helemaal niks anders meer dan een kind?

Het boeit jou helemaal niet of dat gezond is of niet. Het enige wat jou boeit is dat jij niet krijgt wat je wil wanneer je het wil. Dit is puur eigenbelang, nu niet doen alsof het je gaat om de welzijn van die nieuwe moeder.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 09:34 schreef Heldendaden het volgende:

[..]

En is dat gezond? Iemand is een mens en niet alleen maar moeder, toch? Is er echt helemaal niks anders meer dan een kind?

De eerst twee jaar?
Weinig anders dan het kind.

En ja, dat is heel gezond.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 08:46 schreef SonicVolcano het volgende:
Het klinkt alsof zij nu eens echt een volwassen leven wil leiden met verantwoordelijkheden, terwijl jij nog vast zit in een soort verlengde van je puberteit met drank en drugs.

dit inderdaad, je vriendin is volwassen geworden, jij kan\wil dat nog niet
dat is dus duidelijk jouw probleem, niet van haar.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 09:45 schreef Heldendaden het volgende:
Je bent niet alleen moeder maar ook nog een mens.

Maar niet de eerste paar jaar.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 09:45 schreef Heldendaden het volgende:

[..]

Ik probeer vaak contact te leggen, maar dat contact wordt steeds oppervlakkiger. Gisteren vroeg ik hoe het ging, en dan krijg ik weer een filmpje toegestuurd van haar baby. En ook de vraag hoe het mij vergaat, maar of het haar echt nog interesseert?

Ik moet mezelf er inderdaad bij neerleggen dat ze is veranderd en dat ik haar niet ga begrijpen. Het wekt toch vooral irritatie op. Het is zo jammer dat deze vriendschap voorbij is.

Ooh en we zijn natuurlijk wel naar het buitenland gegaan zonder haar, maar dat ze boekt en dan afzegt omdat ze haar baby te erg gaat missen. Dan heb je het over 3 dagen weg, geen 3 maanden. En dat kind is geen 3 dagen meer, maar 5 maanden. Dat gaat toch ook best ver? Je bent niet alleen moeder maar ook nog een mens.

Nee, dat gaat niet ver.
5 maanden is nog een zuigeling.

Je vraagt je af of het haar wel intereseert hoe het met jou gaat. Maar als zij laat weten hoe het met haar gaat denk jij blllgghhh.

Tsjah, sommige mensen worden volwassen en sommige mensen verzanden in hun leven lang drugs gebruiken en als verstokte vrijgezel in een kroeg zitten en denken dat ze heel wat zijn.

Het goede nieuws voor jouw vriendin is dat over een jaar of 12 haar leven gewoon verdergaat en beter is geworden, en jij dan lekker op je uitkering wachtend een Schultenbrau wegtikt.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 09:45 schreef Heldendaden het volgende:

[..]

Ik probeer vaak contact te leggen, maar dat contact wordt steeds oppervlakkiger. Gisteren vroeg ik hoe het ging, en dan krijg ik weer een filmpje toegestuurd van haar baby. En ook de vraag hoe het mij vergaat, maar of het haar echt nog interesseert?

Ik moet mezelf er inderdaad bij neerleggen dat ze is veranderd en dat ik haar niet ga begrijpen. Het wekt toch vooral irritatie op. Het is zo jammer dat deze vriendschap voorbij is.

Ooh en we zijn natuurlijk wel naar het buitenland gegaan zonder haar, maar dat ze boekt en dan afzegt omdat ze haar baby te erg gaat missen. Dan heb je het over 3 dagen weg, geen 3 maanden. En dat kind is geen 3 dagen meer, maar 5 maanden. Dat gaat toch ook best ver? Je bent niet alleen moeder maar ook nog een mens.

Ik ben ook geen moeder maar je hebt toch wel eens gehoord van hormonen? Dat is bij sommigen nu eenmaal meer dan bij anderen. En een kind van 5 maanden is toch nog wel heel jong, volgens mij zijn er hordes moeders die al moeite hebben met de eerste dagen werken, laat staan 3 nachten weg.

En je praat wel heel abrupt over "de vriendschap is over". Een vriendschap kan ook ups en downs hebben. Dat keert vast wel weer terug als hun kindje wat ouder wordt. Maar wel op een andere manier dan het feesten. En jullie zijn ook tegen de 30 dus de algemene verwachting is dat je dit straks met nog meer vriendinnen gaat hebben. Wat ga je dan doen?

_{En dat 'verliefd zijn op je kind' is toch ook algemene kennis dat dat ook echt zo is bij gezonde mensen (dat is een trucje van de natuur)}

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 09:45 schreef Heldendaden het volgende:

[..]

Ik probeer vaak contact te leggen, maar dat contact wordt steeds oppervlakkiger. Gisteren vroeg ik hoe het ging, en dan krijg ik weer een filmpje toegestuurd van haar baby. En ook de vraag hoe het mij vergaat, maar of het haar echt nog interesseert?

Ik moet mezelf er inderdaad bij neerleggen dat ze is veranderd en dat ik haar niet ga begrijpen. Het wekt toch vooral irritatie op. Het is zo jammer dat deze vriendschap voorbij is.

Misschien is dat een beetje te snel gedacht. Wie weet heeft ze straks wel weer wat meer ruimte en energie om voor meer open te staan? Misschien krijg jij ook binnen twee jaar een kindje en heb je ineens weer meer raakvlak?

quote:

Ooh en we zijn natuurlijk wel naar het buitenland gegaan zonder haar, maar dat ze boekt en dan afzegt omdat ze haar baby te erg gaat missen. Dan heb je het over 3 dagen weg, geen 3 maanden. En dat kind is geen 3 dagen meer, maar 5 maanden. Dat gaat toch ook best ver? Je bent niet alleen moeder maar ook nog een mens.

Voor jou lijkt het peanuts, maar zij heeft denk ik nog de nodige hormonen door haar lijf razen die moeder natuur inzet om de zorg voor het nageslacht te waarborgen. Tel daarbij bovenop dat je ineens 24/7 verantwoordelijk bent voor een hulpeloos wezen, die je hele levensritme over heeft genomen. Daar wordt je door geleefd met wat dutjes tussendoor en dat maakt een heleboel dingen een stuk trivialer.

Hoe voel jij je als je op een kind past, wat om de zoveel tijd moet eten en drinken, huilt en zorg enzo nodig heeft? Ik vond het slopend en niet mijn hersencapaciteit ten goede komen, dus ik ben moeders wel beter gaan begrijpen. Maakt het niet leuker nee, maar wel begrijpelijker..

Ik zou elke vriendschap, elk sociaal contact en elk werk per direct opgeven voor mijn kinderen. Kinderen staan op 1, in alles. En als ik mijzelf dan weg moet cijferen, dan is dat zo.

Overigens hoeft dat niet, ik doe genoeg leuke dingen. Eerste 2 jaar zijn even zwaar, daarna wordt het met de week makkelijker is mijn ervaring.

TS heeft haar vriendin op dit moment helemaal niks te bieden, dus ik snap wel dat vriendschap verwatert. Wat een oppervlakkigheid en onbegrip. Man man man.

Ik begrijp ts trouwens wel, want toen ik zo oud was als zij en mijn vrienden en vriendinnen allemaal kinderen begonnen te krijgen had ik in het begin ook weinig begrip voor de veranderde situatie. Gelukkig zijn de kinderen inmiddels allemaal tieners en hebben de vriendschappen zich sinds lang al hersteld. Komt goed ts, uiteindelijk.