Ik zit dus vaker tussen twee keuzes geklemd. De een, ingegeven door mijn verstand, en de andere door mijn hart.
Het is net alsof je voor een kruispunt staat en niet kunt kiezen welke kan je op wilt. De hele tijd liggen wikken en wegen, voor en nadelen van het een, om dan uiteindelijk nog geen keuze te kunnen maken.
De ene dag ben ik vast besloten om naar links te gaan en de andere naar rechts.
Dit alles creeert heel erg veel onrust en juist daar wil ik vanaf...maar ja..dan moet ik dus een keuze maken. Nu ben ik dan dus het type dat hoopt dat zich op een of andere manier een deur opent en het heel erg voor de hand liggend is welke kant ik nu op zou kunnen.
FF voor de duidelijkheid, ik heb hier nu een baan, flatje etc etc...soms vind ik dat dus best fijn...beetje stabiliteit inkomen enzo....maar aan de andere kant zou ik ook wel als duikinstructeur willen gaan werken...heb de papieren al.
Nu is het zo dat het verstand zegt hier blijven..vaste baan, pensioen opbouwen..sparen etc etc...qua gevoel ga ik liever weer reizen.
Heeft dit met angst te maken......kzou het niet weten.....maar ik heb dus echt het gevoel dat ik stil sta...je kunt je wel voorstellen ..dat als je al een aantal jaar op die kruising staat..je nergens komt.
Is hier een naam voor..denk dat er toch een aantal mensen psychologie studeren. (heb ik ook aan zitten denken)
Tja..de vraag die me dus altijd bezig houd is: ' Wat is de juiste keuze, en zal dat wel de beste keuze zijn"
"Have the courage to follow your hart" daar zit toch wat in.
Heeft iemand dit ook...of tips...laat maar horen.
Niet geschoten is altijd mis en je voorkomt dat je later gaat denken "Wat als......."
Leven is maar kort, dus waarom zou je er niet alles uithalen wat erin zit?
* Supervisor_nl_ gaat zijn koffer inpakken om zijn droom te in vervulling te laten gaan 
quote:Tja dat gevoel heb ik dus ook...echter de een weet het..en doet het..en ik weet het en twijfel. Ik weet ook dat als ik het nu niet doe..dan doe ik het nooit meer, en ik wil al heel lang naar Australie..en elke keer dat ik het plan weer op pak...kom ik iemand tegen die net is geweest..gaat...of daar woont...Teken ????
Op woensdag 15 januari 2003 19:53 schreef Supervisor_nl_ het volgende:
Heb precies hetzelfde eigenlijk. En nu jij hier mee komt, is het mischien wel makkelijk te zeggen, maar ik zou toch voor duikinstructer gaan.Niet geschoten is altijd mis en je voorkomt dat je later gaat denken "Wat als......."
Leven is maar kort, dus waarom zou je er niet alles uithalen wat erin zit?
* Supervisor_nl_ gaat zijn koffer inpakken om zijn droom te in vervulling te laten gaan
Je zegt zelf al dat je gevoel zegt: reizen. Ik zou zeggen: ga ervoor. Doe en geniet van de dingen die je echt wilt doen, anders blijf je dit gevoel houden en ga je denken 'Wat als...?"...
Maar ik moet wel zeggen dat ik het gevoel ook erg herken 
Ik neem aan dat je nog jong bent,
je bent ongebonden (geen kids oid) dus doe nu waar je hart ligt.
Baan en flatje zijn er ook nog als je terugkomt,
en voor je het weet zit je nog vaster en kun je nog moeilijker weg.
Dóen dus.
Geniet van het leven probeer je dromen tot realiteit om te buigen.
Ga duiken en doe dat waar je van droom..
Voor je het weet is het over en verlaat je deze planeet weer.
Zou toch zonde zijn als je dan goed verzekerd bent en een mooi huis heb en nog meer van die dingen die men met vastigheid cq stabiliteit associeerd, maar nooit dat heb gedaan wat je het liefst wou doen...
Do It.......
Er zit inderdaad wat in...ik heb nu wat je noemt "zekerheid" maar er ligt niet mijn hart...ben nu 28 en ik weet dat ik me inderdaad altijd zal blijven afvragen had ik maar......of wat als......
Tja...het is net een draaimolen...als die eenmaal in je hoofd aan het draaien is..dan....en dat bedoelde ik ook met onrust in je hoofd.
Ik weet het nu wel denk ik...
Op vakantie had ik een sportinstructeur (klimmen, mountainbiken, canyoning, etc) die deed de hele zomer wat ie leuk vond, lekker sportinstructeuren, zwemmen, zonnen, stappen, sex, rondbanjeren in zn blote bast en op zn sandaaltjes.
Mijn vriendin kwam hem een halfjaar later in de trein tegen, haren in de gel, strak in het pak, mobieltje, attache, de hele mikmak.
Werkt 9 maanden per jaar in een management functie bij 1 of ander bigshot bedrijf en in de zomder doet ie 3 maanden waar hij zin in heeft.
Moet je wel de mazzel hebben, dat zoiets te realiseren is, maar het is het overwegen toch zeker waard, lijkt mij.
quote:Ah frell de gulden middenweg. Als je compromissen gaat nemen krijg je nooit wat je nu eigenlijk echt wil. Als je gevoel zegt: Ik wil duikinstructeur worden in australie, dan moet je dat ook gewoon doen.
Op woensdag 15 januari 2003 21:45 schreef DancingPhoebe het volgende:
Is een gulden middenweg niet mogelijk?
Op vakantie had ik een sportinstructeur (klimmen, mountainbiken, canyoning, etc) die deed de hele zomer wat ie leuk vond, lekker sportinstructeuren, zwemmen, zonnen, stappen, sex, rondbanjeren in zn blote bast en op zn sandaaltjes.Mijn vriendin kwam hem een halfjaar later in de trein tegen, haren in de gel, strak in het pak, mobieltje, attache, de hele mikmak.
Werkt 9 maanden per jaar in een management functie bij 1 of ander bigshot bedrijf en in de zomder doet ie 3 maanden waar hij zin in heeft.
Moet je wel de mazzel hebben, dat zoiets te realiseren is, maar het is het overwegen toch zeker waard, lijkt mij.
De reden waarom de topicstarter zo twijfelt is omdat dat leventje van huisje boompje beestje zo ontzettend ingeburgerd is in onze cultuur dat het vanzelfsprekend wordt gezien dat je later ook zon leven gaat leiden.
Ik zelf zou gewoon voor het reizen gaan, je ziet de wereld en je doet wat je leuk vind. Wat heb je nog liever? 
Had er al rekening mee gehouden dat dit probleem zich weer zou voor doen, dat ik zou gaan twijfelen tussen hetgeen maatschappelijk als normaal word gezien (Huisje boomje beesje) of gewoon je hart volgen en maar zien waar je terecht komt.
Ben twee maanden in thailand geweest..en om eerlijk te zijn heb ik daar dus nooit dit probleem gehad...dat gepieker de hele tijd...dat piekeren heb ik alleen hier..en nooit tijdens het reizen...maar ja...dan zit je weer hier en zegt de een " je kunt niet altijd blijven reizen of.....is het niet gewoon een vlucht"
Tja..en dan ga je weer twijfelen.......maar ja...elke keer dat ik mijn hart volg krijg ik wat ik wil...tot nu toe dan....
Lucht wel ff op zeg...ga het gewoon doen....lol....zei ik 7 jaar geleden ook al....