Ik zelf bij nader inzien 5 keer. De eerste keer was op de middelbare school, ik was toen ongeveer 2 jaar verliefd op die jongen. Ik raapte dingen op die van hem waren geweest zoals zijn afgekloven pennen. Ik chatte met hem maar het was niet wederzijds want hij had al een ander, dat vertelden zijn beste vrienden mij. Toen zei ik om te kijken hoe hij reageerde tegen hem dat ik niet verliefd was, hij zei oh oké en liep weg dus het was wss niet wederzijds (later sprak ik hem nog 1x aan in de disco, hij reageerde heel kortaf en liep weg). Daarna werd ik verliefd op een incel die alleen maar ervaring wou. Dat duurde ongeveer 3 jaar en was niet wederzijds. Ik bleef hem berichten sturen en ik ging zijn huis binnen toen hij er niet was en doorzocht zijn spullen wou iets meenemen maar toch maar niet gedaan , ik ontwikkelde een obsessie voor zijn moeder en deed dezelfde cursus als haar, heb nog steeds een boek thuisliggen waar zijn stiefpa 1x in vermeld wordt (ik begrijp nog steeds niks van dat boek) enz. Daarna werd ik verliefd op een jongen van internet, dit duurde maar een paar maanden maar ik was wel erg verdrietig toen hij naast mij 10 anderen + een vriendin bleek te hebben. Zijn lieve vriendin spendeerde een avond om onder andere zelfmoord uit mijn hoofd te praten wat gelukkig goed lukte want zij was ook de dupe van hem en had het nog veel zwaarder. Vervolgens relatie gekregen met een andere jongen van internet, hij maakte het uit, ik probeerde het uit te praten maar tevergeefs, na suïcidale gevoelens en drugsmisbruik en wederom hulp van een lief meisje die zelf ook vervelende ervaringen had gehad na maanden gelukkig ook over die verliefdheid heen gekomen. Daarna werd ik weer verliefd op een jongen van internet waar ik berichten mee schreef. Er was ook een ander meisje op die site waar hij wel eens berichten bij schreef. Toen ik achter zijn facebook was gekomen (net als dat ik achter zijn stamboom en nog wat hobby en studie dingen was gekomen omdat ik zijn naam iedere dag googlede) zag ik een bericht waardoor ik daarna toen ik op straat liep ineens met grote zekerheid wist dat hij verliefd was op de ander. Ik confronteerde hem ermee en hij schreef dat ie niet verliefd was op haar (als ik dat moest geloven), maar ook niet op mij. Ik vond dat heel erg jammer maar na een paar maanden van depressiviteit kwam ik er weer overheen.
Is er wel eens iemand (obsessief) verliefd geweest op jou? Voor zover ik weet is er ooit 1 iemand verliefd op mij geweest, deze man was echter erg in de war en had vrij extreme fetisjes die ik niet deelde, dus het was van mijn kant niet wederzijds.
[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 23-03-2020 00:45:39 ]
Voelde je je toen dan schuldig? Vond je het moeilijk om te vertellen dat het niet wederzijds was? Mis je de verliefdheid in een relatie niet of heb je geen relatie?quote:Op zaterdag 21 maart 2020 22:48 schreef Wigle het volgende:
Zelf nooit gevoeld. Wel meegemaakt van een ander. Alleen maar enorm vervelend als het niet wederzijds is.
Bij mij maakt de tijd het iets beter, maar complete genezing niet. Ik ben over de 1e keer heen gekomen nadat ik verliefd werd voor de 2e keer (2.5 jaar later pas). Nadat de 2e keer stukliep begon ik wel weer over de 1e keer na te denken. Achteraf gezien leken beide vrouwen extreem veel op elkaar en is het eigenlijk precies hetzelfde gelopen (inclusief hoe ik mezelf gedroeg).
In de tussentijd wel relaties gehad, maar nooit verliefd geweest. In die 2 relaties was de vrouw wel verliefd op mij. Natuurlijk voel je je schuldig en probeer je te helpen het zo netjes mogelijk af te sluiten. Maar meer dan dat kan je ook niet echt doen.
Ja maar bij TS is er wel wat meer aan de hand geloof ik.quote:Op zaterdag 21 maart 2020 23:33 schreef Womanly het volgende:
Verliefdheid blijft echt een raar fenomeen.
Tja, er zijn ergere dingen op dit moment.
Waarom werd je pas verliefd na afwijzing/uitmaken? Was dat afwijzen/uitmaken van haar kant of van jouw kant? Waarom leken deze vrouwen extreem veel op elkaar?quote:Op zaterdag 21 maart 2020 23:31 schreef Ffokjs1328 het volgende:
Ik ben 2x (obsessief) verliefd geweest op iemand, echter kwam dat pas na de afwijzing/uitmaken nadat we al iets hadden opgebouwd. 2 andere keren was ik semi verliefd, maar nooit seks of iets gehad. Dus in totaal 4x.
Bij mij maakt de tijd het iets beter, maar complete genezing niet. Ik ben over de 1e keer heen gekomen nadat ik verliefd werd voor de 2e keer (2.5 jaar later pas). Nadat de 2e keer stukliep begon ik wel weer over de 1e keer na te denken. Achteraf gezien leken beide vrouwen extreem veel op elkaar en is het eigenlijk precies hetzelfde gelopen (inclusief hoe ik mezelf gedroeg).
In de tussentijd wel relaties gehad, maar nooit verliefd geweest. In die 2 relaties was de vrouw wel verliefd op mij. Natuurlijk voel je je schuldig en probeer je te helpen het zo netjes mogelijk af te sluiten. Maar meer dan dat kan je ook niet echt doen.
Waarom vind je het raar?quote:
Verliefdheid blijft echt een raar fenomeen.
Waarom denk je dat?quote:Op zaterdag 21 maart 2020 23:44 schreef Wigle het volgende:
Ja maar bij TS is er wel wat meer aan de hand geloof ik.
En daarna nooit meer?quote:
Ja op een docent die dik 20 jaar ouder was
Ja ik heb ook stalkergedrag vertoond.. Gelukkig ook niet HEEL kwaadaardig, maar wel dat ik nare dingen zei op gegeven moment en dat anderen er last van kregen. Maargoed zij waren ook niet echt aardig of iig niet altijd dus tja.quote:
Obsessieve verliefdheid is een probleem die ik heb. Die ook hand in hand gaan met mijn psychoses. Ik heb meerdere obsessies gehad en ook stalkergedrag vertoond (nooit kwaadaardig, natuurlijk).
Tja, er zijn ergere dingen op dit moment.
Op welke manier hing het samen met je psychoses? Raakte je door afwijzing in een psychose of maakte de obsessie deel uit van je waan dat je dacht dat het wederzijds was terwijl dat niet zo was of zo?
Er zijn ergere dingen ja maar het is wel de kunst om zo min mogelijk in de fysieke wereld te leven wat verliefdheid betreft, daarmee bedoel ik vroeger wilde ik bij verliefdheid echt fysiek bij mensen kunnen zijn, dat het wederzijds was, dat ik dat uit hun mond hoorde enz.
Tegenwoordig boeit dat me allemaal niet meer en kan ik verliefd zijn op niet bestaande mensen of onbereikbare mensen of mensen waarmee het waarschijnlijk nooit wat wordt zonder dat het me iets uitmaakt dat ik wss nooit een echte relatie zal krijgen. Dan heb je ook niet het vervelende gevoel van de afwijzing. Ik zoek het niet meer op.
[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 22-03-2020 10:36:28 ]
Ik word niet dagelijks obsessief verliefd neequote:
[..]
Waarom werd je pas verliefd na afwijzing/uitmaken? Was dat afwijzen/uitmaken van haar kant of van jouw kant? Waarom leken deze vrouwen extreem veel op elkaar?
[..]
Waarom vind je het raar?
[..]
Waarom denk je dat?
[..]
En daarna nooit meer?
[..]
Ja ik heb ook stalkergedrag vertoond.. Gelukkig ook niet HEEL kwaadaardig, maar wel dat ik nare dingen zei op gegeven moment en dat anderen er last van kregen. Maargoed zij waren ook niet echt aardig of iig niet altijd dus tja.
Op welke manier hing het samen met je psychoses? Raakte je door afwijzing in een psychose of maakte de obsessie deel uit van je waan dat je dacht dat het wederzijds was terwijl dat niet zo was of zo?
Er zijn ergere dingen ja maar het is wel de kunst om zo min mogelijk in de fysieke wereld te leven, daarmee bedoel ik vroeger wilde ik bij verliefdheid echt fysiek bij mensen kunnen zijn, dat het wederzijds was, dat ik dat uit hun mond hoorde enz.
Tegenwoordig boeit dat me allemaal niet meer en kan ik verliefd zijn op niet bestaande mensen of onbereikbare mensen of mensen waarmee het waarschijnlijk nooit wat wordt zonder dat het me iets uitmaakt dat ik wss nooit een echte relatie zal krijgen. Dan heb je ook niet het vervelende gevoel van de afwijzing. Ik zoek het niet meer op.
Dat snap ik maar ik vroeg mij af of het daarna nog wel eens was voorgekomen... Zo nee lijkt me ook saai voor jou.. Maar ja..quote:
Ik word niet dagelijks obsessief verliefd nee
Een obsessieve verliefdheid is niet gezond of normaal.quote:
[..]
Dat snap ik maar ik vroeg mij af of het daarna nog wel eens was voorgekomen... Zo nee lijkt me ook saai voor jou.. Maar ja..
Daarom had ik dat obsessieve ook tussen haakjes gezet, om ook normale verliefdheid in de vraag op te nemen. Kortere verliefdheid zonder stalken oid dus.quote:
Een obsessieve verliefdheid is niet gezond of normaal.
Ok, ja zo vaak danquote:
[..]
Daarom had ik dat obsessieve ook tussen haakjes gezet, om ook normale verliefdheid in de vraag op te nemen. Kortere verliefdheid zonder stalken oid dus.
Nog steeds!Maar om in de gaan op je OT, TS. Heb 2x gehad dat ik flink verliefd was wat je dan ook een obsessie zou kunnen noemen. Daarnaast wel gevoel / korte verliefdheden. Op het moment van verliefdheid een heel fijn gevoel uiteraard, maar de periode daarna juist heel pijnlijk. Had dan ook wel door dat ik meer en langer pijn had dan de gemiddelde medemens.
Bij de korte verliefdheden was dat 1 of 2 dagen. Bij de 'obsessies' paar maanden heftig en daarna 1 jaar dat ik er over heen was.
O.a. doordat je duidelijk (vreemde) obsessies hebt.quote:
[..]
Waarom werd je pas verliefd na afwijzing/uitmaken? Was dat afwijzen/uitmaken van haar kant of van jouw kant? Waarom leken deze vrouwen extreem veel op elkaar?
[..]
Waarom vind je het raar?
[..]
Waarom denk je dat?
[..]
En daarna nooit meer?
[..]
Ja ik heb ook stalkergedrag vertoond.. Gelukkig ook niet HEEL kwaadaardig, maar wel dat ik nare dingen zei op gegeven moment en dat anderen er last van kregen. Maargoed zij waren ook niet echt aardig of iig niet altijd dus tja.
Op welke manier hing het samen met je psychoses? Raakte je door afwijzing in een psychose of maakte de obsessie deel uit van je waan dat je dacht dat het wederzijds was terwijl dat niet zo was of zo?
Er zijn ergere dingen ja maar het is wel de kunst om zo min mogelijk in de fysieke wereld te leven wat verliefdheid betreft, daarmee bedoel ik vroeger wilde ik bij verliefdheid echt fysiek bij mensen kunnen zijn, dat het wederzijds was, dat ik dat uit hun mond hoorde enz.
Tegenwoordig boeit dat me allemaal niet meer en kan ik verliefd zijn op niet bestaande mensen of onbereikbare mensen of mensen waarmee het waarschijnlijk nooit wat wordt zonder dat het me iets uitmaakt dat ik wss nooit een echte relatie zal krijgen. Dan heb je ook niet het vervelende gevoel van de afwijzing. Ik zoek het niet meer op.
Volgens mij is obsessieve verliefdheid alleen mogelijk indien die niet wordt beantwoord en je met die afwijzing niet goed kan omgaan.quote:Op zaterdag 21 maart 2020 22:47 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Zijn jullie wel eens jarenlang verliefd geweest? Was het ook wederzijds?
Ik zelf 3 keer. De eerste keer was op de middelbare school, ik was toen ongeveer 2 jaar verliefd op die jongen. Ik chatte met hem maar het was niet wederzijds want hij had al een ander, dat vertelden zijn beste vrienden mij. Toen zei ik om te kijken hoe hij reageerde tegen hem dat ik niet verliefd was, hij zei oh oké en liep weg dus het was wss niet wederzijds. Daarna werd ik verliefd op een incel die alleen maar ervaring wou. Dat duurde ongeveer 3 jaar en was niet wederzijds. Daarna werd ik verliefd op een jongen van internet, dit duurde maar een paar maanden maar ik was wel erg verdrietig toen hij naast mij 10 anderen + een vriendin bleek te hebben. Vervolgens relatie gekregen met jongen van internet, hij maakte het uit, ik probeerde het uit te praten maar tevergeefs, na suïcidale gevoelens en drugsmisbruik na maanden gelukkig ook over die verliefdheid heen gekomen.
Is er wel eens iemand (obsessief) verliefd geweest op jou? Voor zover ik weet is er ooit 1 iemand verliefd op mij geweest, deze man was echter erg in de war en had vrij extreme fetisjes die ik niet deelde, dus het was van mijn kant niet wederzijds.
Vaak is dat het gevolg van onveilig gehecht zijn, maar kan natuurlijk ook andere factoren hebben.
Verder schiet mij niets te binnen van iemand die echt obsessief verliefd op mij was. Misschien ook omdat ik altijd duidelijk ben geweest.
Obsessief gedrag heeft in de regel toch echt meer te maken met de geobsedeerde, dan met het 'slachtoffer'.quote:
[..]
Volgens mij is obsessieve verliefdheid alleen mogelijk indien die niet wordt beantwoord en je met die afwijzing niet goed kan omgaan.
Vaak is dat het gevolg van onveilig gehecht zijn, maar kan natuurlijk ook andere factoren hebben.
Verder schiet mij niets te binnen van iemand die echt obsessief verliefd op mij was. Misschien ook omdat ik altijd duidelijk ben geweest.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 22-03-2020 12:52:34 ]
Waar lees jij dat ik dat tegenspreek?quote:
[..]
Obsessief gedrag heeft in de regel toch echt meer te maken met de geobsedeerde, dan met het 'slachtoffer'.
Het stukje wel of niet beantwoord is in mij beleving nogal irrelevant, maar ik kan er naast zitfenquote:
[..]
Waar lees jij dat ik dat tegenspreek?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 22-03-2020 13:11:47 ]
Ik denk dat als een liefde wordt beantwoord de kans op obsessie miniem is, want door met elkaar te zijn word je ook geconfronteerd met de mindere kanten van de ander en verliefdheid dooft dan ook als vanzelf uit.quote:
Het stukje wel of niet beantwoord is in mij beleving nogal irrelevant, maar ik kan er naast zitfen
Juist iemand op afstand kan zoveel leuker lijken dan ze is. En omdat je je verliefde gevoelens niet beantwoord worden lijkt mij dat een beetje het effect van een snelkookpan hebben.
Maar goed, ik denk dat het zo werkt. Wil niet zeggen dat dat dan ook zo is.
Vandaar dus ook mijn post. In jouw situatie ligt het dus vooral bij het wel of niet beantwoorden van de ander, oftewel de ander bepaalt de richting. Problematisch gedrag zoals een obsessie is meer een soort vraatzucht, een obsessief persoon is denk ik eerder een tikkende tijdbom.quote:
[..]
Ik denk dat als een liefde wordt beantwoord de kans op obsessie miniem is, want door met elkaar te zijn word je ook geconfronteerd met de mindere kanten van de ander en verliefdheid dooft dan ook als vanzelf uit.
Juist iemand op afstand kan zoveel leuker lijken dan ze is. En omdat je je verliefde gevoelens niet beantwoord worden lijkt mij dat een beetje het effect van een snelkookpan hebben.
Maar goed, ik denk dat het zo werkt. Wil niet zeggen dat dat dan ook zo is.
Je moet het niet-beantwoorden dan ook vooral zien als de ontsteking.quote:
[..]
Vandaar dus ook mijn post. In jouw situatie ligt het dus vooral bij het wel of niet beantwoorden van de ander, oftewel de ander bepaalt de richting. Problematisch gedrag zoals een obsessie is meer een soort vraatzucht, een obsessief persoon is denk ik eerder een tikkende tijdbom.
) en dat was ook wederzijds maar liep op niks uit.Met mn ex was het soort van half, heel lang totaal gek op haar geweest maar niet echt zoveel andersom denk ik, uiteindelijk liep ook dat soort tegen een muur aan, een stille dood of hoe je dat ook noemt.
Een brief schrijven is obsessief?quote:
1x gehad tot in het extreme ja (zelfs brieven schrijven
Met mn ex was het soort van half, heel lang totaal gek op haar geweest maar niet echt zoveel andersom denk ik, uiteindelijk liep ook dat soort tegen een muur aan, een stille dood of hoe je dat ook noemt.
Nou ja van die hele lange, voor mijn doen is dat abnormaal ja.quote:
Ben niet zo’n persoon van de brieven schrijven dus dan mag je het opvatten dat ik t wel heel erg wilde allemaal.
[ Bericht 53% gewijzigd door ItsTheBradgeHere op 22-03-2020 17:03:43 ]
Ik denk dat ik toen pas door had hoe fijn het allemaal was en ik had natuurlijk ook een kater van eenzaamheid nadat zij het afwezen/uitmaakten. Ik heb altijd als ik iets heb dat ik dan de negatieve kanten bekijken, en als ik iets kwijt raak alleen de positieve.quote:
[..]
Waarom werd je pas verliefd na afwijzing/uitmaken? Was dat afwijzen/uitmaken van haar kant of van jouw kant? Waarom leken deze vrouwen extreem veel op elkaar?
[..]
Beiden vrouwen waren erg arrogant maar ook onzeker, maar tegelijkertijd super knap. Kregen altijd veel aandacht van iedereen en beide claimde “die aandacht niet fijn te vinden”. Beide waren redelijk filantropisch en erg zorgzaam ingesteld. Hielden van dezelfde muziek.
Bij beide moest ik in het begin heel erg m’n best doen. Vervolgens kwam daarna alles uit heb, qua berichtjes sturen, afspreken etc. om vervolgens op de 1 of andere dag koud te worden/interesse verloren te hebben.
En de seks met beide was niet echt goed.
Voortaan gewoon rennen als ze hieraan voldoet. Recept voor narigheid.quote:
[..]
Ik denk dat ik toen pas door had hoe fijn het allemaal was en ik had natuurlijk ook een kater van eenzaamheid nadat zij het afwezen/uitmaakten. Ik heb altijd als ik iets heb dat ik dan de negatieve kanten bekijken, en als ik iets kwijt raak alleen de positieve.
Beiden vrouwen waren erg arrogant maar ook onzeker, maar tegelijkertijd super knap. Kregen altijd veel aandacht van iedereen en beide claimde “die aandacht niet fijn te vinden”. Beide waren redelijk filantropisch en erg zorgzaam ingesteld. Hielden van dezelfde muziek.
Bij beide moest ik in het begin heel erg m’n best doen. Vervolgens kwam daarna alles uit heb, qua berichtjes sturen, afspreken etc. om vervolgens op de 1 of andere dag koud te worden/interesse verloren te hebben.
En de seks met beide was niet echt goed.
De combinatie komt niet erg stabiel over in elk geval. Maar goed, misschien ben je dat zelf ook nog niet.quote:
Hahaha ja waarschijnlijk wel maar ik vind uiterlijk belangrijk, maar zal wel met mijn eigen onzekerheid te maken hebben. Verder vind ik onzekerheid ook aantrekkelijk, als ze dat met je deelt enzo. Arrogantie spreekt mij ook wel aan want dat maakt mij weer onzeker.
Wat voor verwijten kreeg je? 1 van de dames op wie ik verliefd was zei op t einde dat ze zich door mij beschuldigd voelde. Maar ik kon dat niet echt plaatsen.quote:
Twee keer zwaar verliefd geweest, maar beide werden niet beantwoord door de tegenpartij, dus toen heb ik het zo snel mogelijk afgekapt. Gevoelsmatig duurde het natuurlijk langer dan het afkappen en dat was wel shit. Omgekeerde situatie ook meegemaakt. De jongen in kwestie kon dat niet echt loslaten, zelfs na vijf jaar niet. Dat was eigenlijk nog vervelender, want ik wist mij er op een begeven moment geen houding meer op te geven en kreeg ook wel eens 'verwijten' van hem.
Oke gelukkig maar. Dan is het goed.quote:
Oke interessant. Wat zorgde voor die obsessies? Waarom werd je met de ene persoon wel geobsedeerd en met de andere niet?quote:
Ooit ergens gehoord of gelezen waar verliefdheid werd omschreven als een obsessie voor een bepaald persoon oid. Zwart wit gezien zou iedereen die flink verliefd is een obsessie voor die andere persoon hebben.
Maar om in de gaan op je OT, TS. Heb 2x gehad dat ik flink verliefd was wat je dan ook een obsessie zou kunnen noemen. Daarnaast wel gevoel / korte verliefdheden. Op het moment van verliefdheid een heel fijn gevoel uiteraard, maar de periode daarna juist heel pijnlijk. Had dan ook wel door dat ik meer en langer pijn had dan de gemiddelde medemens.
Bij de korte verliefdheden was dat 1 of 2 dagen. Bij de 'obsessies' paar maanden heftig en daarna 1 jaar dat ik er over heen was.
Nou als het veroorzaakt wordt omdat het niet beantwoord wordt dan komt dat laatste dus niet omdat je altijd duidelijk bent geweest.quote:
Volgens mij is obsessieve verliefdheid alleen mogelijk indien die niet wordt beantwoord en je met die afwijzing niet goed kan omgaan.
Vaak is dat het gevolg van onveilig gehecht zijn, maar kan natuurlijk ook andere factoren hebben.
Verder schiet mij niets te binnen van iemand die echt obsessief verliefd op mij was. Misschien ook omdat ik altijd duidelijk ben geweest.
Bij mij had de wederzijdsheid geen invloed. Als ik hoop kreeg dat het wederzijds kon worden werd ik de ene keer juist verliefder en de andere keer minder, als bleek dat het niet wederzijds was bleef ik soms tegen beter weten hoop houden en was andere keren de verliefdheid ineens over.
Hoe kwam dat extreme dan? Waarom was die persoon zo leuk?quote:
1x gehad tot in het extreme ja (zelfs brieven schrijven
Met mn ex was het soort van half, heel lang totaal gek op haar geweest maar niet echt zoveel andersom denk ik, uiteindelijk liep ook dat soort tegen een muur aan, een stille dood of hoe je dat ook noemt.
En hoe kun je half verliefd zijn? Waarom was je maar half verliefd op je ex?
Oke duidelijk. Maar kan het niet zijn dat ze het juist uitmaakten omdat je de relatie kennelijk niet echt kon waarderen toen je die had en een relatie was begonnen terwijl je niet echt verliefd was? Misschien waren zij toen wel verliefd en waren ze juist terleurgesteld omdat het niet wederzijds was en vonden ze het daarna al te laat? Heb je enig idee hoe het komt dat je vaak pas achteraf de positieve kanten kunt zien van wat je hebt en niet op het moment zelf? Is het dan uberhaupt wel echt het waarderen of gewoon een geidealiseerde versie van hoe het was geweest?quote:
Ik denk dat ik toen pas door had hoe fijn het allemaal was en ik had natuurlijk ook een kater van eenzaamheid nadat zij het afwezen/uitmaakten. Ik heb altijd als ik iets heb dat ik dan de negatieve kanten bekijken, en als ik iets kwijt raak alleen de positieve.
Beiden vrouwen waren erg arrogant maar ook onzeker, maar tegelijkertijd super knap. Kregen altijd veel aandacht van iedereen en beide claimde “die aandacht niet fijn te vinden”. Beide waren redelijk filantropisch en erg zorgzaam ingesteld. Hielden van dezelfde muziek.
Bij beide moest ik in het begin heel erg m’n best doen. Vervolgens kwam daarna alles uit heb, qua berichtjes sturen, afspreken etc. om vervolgens op de 1 of andere dag koud te worden/interesse verloren te hebben.
En de seks met beide was niet echt goed.
Denk dat iedereen het uiterlijk tot op zekere hoogte wel belangrijk vindt. Huh waarom wil je onzeker zijn?quote:
Hahaha ja waarschijnlijk wel maar ik vind uiterlijk belangrijk, maar zal wel met mijn eigen onzekerheid te maken hebben. Verder vind ik onzekerheid ook aantrekkelijk, als ze dat met je deelt enzo. Arrogantie spreekt mij ook wel aan want dat maakt mij weer onzeker.
Ja dat vraag ik me ook af.quote:
Wat voor verwijten kreeg je? 1 van de dames op wie ik verliefd was zei op t einde dat ze zich door mij beschuldigd voelde. Maar ik kon dat niet echt plaatsen.
Dat is wel frustrerend. Dat je eigen verliefdheden dan niet wederzijds zijn en dat je dan ook nog verwijten krijgt van iemand anders dat jouw verliefdheid niet wederzijds was. Dat werkt toch niet, het moet van beide kanten wederzijds zijn of niet vind ik, je kunt gevoelens niet dwingen en wanneer de ene wel helemaal verliefd is en de ander niet dan is het gewoon geen goede verhouding.quote:
Twee keer zwaar verliefd geweest, maar beide werden niet beantwoord door de tegenpartij, dus toen heb ik het zo snel mogelijk afgekapt. Gevoelsmatig duurde het natuurlijk langer dan het afkappen en dat was wel shit. Omgekeerde situatie ook meegemaakt. De jongen in kwestie kon dat niet echt loslaten, zelfs na vijf jaar niet. Dat was eigenlijk nog vervelender, want ik wist mij er op een begeven moment geen houding meer op te geven en kreeg ook wel eens 'verwijten' van hem.
Nou, om twee voorbeelden te noemen:quote:
[..]
Wat voor verwijten kreeg je? 1 van de dames op wie ik verliefd was zei op t einde dat ze zich door mij beschuldigd voelde. Maar ik kon dat niet echt plaatsen.
- Hij al een dik jaar een vriendin en toen ik vrolijk tegen hem en zijn vriendin vertelde dat ik met iemand aan het daten was wat nog wel eens serieus kon worden kijk hij mij aan alsof ik zojuist iets beledigend tegen hem had gezegd.
- Toen deze date uiteindelijk toch niet serieus bleek te zijn, ik daar verdrietig over was en het met hem over had, zei hij dat het mijn 'schuld' was verwijzend naar het feit dat ik hem afgewezen had.
Daarnaast werden grenzen niet gerespecteerd:
- Complimenten over mijn kleding maken waar zijn vriendin letterlijk naast stond en dat iedere keer als ik ze zag.
-Voorstellen om samen een vakantie te boeken terwijl hij in toen al lang en breed in die relatie zat.
- Zoenen bij de begroeting geven die zeer dicht bij de mond zijn, maar waar je dan weer niets van kunt zeggen.
- Vragen over mijn kinderwens (toen was ik er trouwens klaar mee en heb het contact laten doodbloeden)
Hij kon afwijzing in het algemeen niet echt goed handelen. Zo had hij mij eens verteld bitter te voelen richting vrouwen na vele afwijzingen. Ik heb ook genoeg afwijzingen gehad. Toegegeven, om afwijzingen heb ik ook wel eens om gehuild en gefrustreerd over gevoeld, maar na een dag of een week, afhankelijk van hoe intensief het contact was, was het ook wel klaar en ging ik weer gewoon over tot de orde van de dag. Een afwijzing is nooit leuk en niet alles lukt meteen, maar het hoort gewoon bij het leven en dat lijken sommigen, ook hier, helemaal te vergeten. Of althans, zij denken dat zij de enige zijn die zoiets overkomt.quote:
Dat is wel frustrerend. Dat je eigen verliefdheden dan niet wederzijds zijn en dat je dan ook nog verwijten krijgt van iemand anders dat jouw verliefdheid niet wederzijds was. Dat werkt toch niet, het moet van beide kanten wederzijds zijn of niet vind ik, je kunt gevoelens niet dwingen en wanneer de ene wel helemaal verliefd is en de ander niet dan is het gewoon geen goede verhouding.
Op maandag 23 maart 2020 00:23 schreef geeninspiratie1235 het volgende:[..]
Oke interessant. Wat zorgde voor die obsessies? Waarom werd je met de ene persoon wel geobsedeerd en met de andere niet?
[..]
Phoe.. dat is al weer even terug, had het je graag verteld maar weet het niet meer
Ja ik ben vaak genoeg verliefd geweest ...verliefd zijn zorgt voor opgetogenheid,verhoogde energie,hyperactiviteit,euforie,stemmingswisselingen,gerichte aandacht,obsessieve gedachten,hunkering naar emotionele eenheid,emotionele afhankelijkheid,doelgericht gedrag en een intense motivatie om het hart van de persoon waar je verliefd op bent voor je te winnen. Maar dit
Gaat wel heel erg verquote:Ik raapte dingen op die van hem waren geweest zoals zijn afgekloven pennen. Ik chatte met hem maar het was niet wederzijds want hij had al een ander, dat vertelden zijn beste vrienden mij. Toen zei ik om te kijken hoe hij reageerde tegen hem dat ik niet verliefd was, hij zei oh oké en liep weg dus het was wss niet wederzijds (later sprak ik hem nog 1x aan in de disco, hij reageerde heel kortaf en liep weg). Daarna werd ik verliefd op een incel die alleen maar ervaring wou. Dat duurde ongeveer 3 jaar en was niet wederzijds. Ik bleef hem berichten sturen en ik ging zijn huis binnen toen hij er niet was en doorzocht zijn spullen wou iets meenemen maar toch maar niet gedaan , ik ontwikkelde een obsessie voor zijn moeder en deed dezelfde cursus als haar, heb nog steeds een boek thuisliggen waar zijn stiefpa 1x in vermeld wordt (ik begrijp nog steeds niks van dat boek) enz. Daarna werd ik verliefd op een jongen van internet, dit duurde maar een paar maanden maar ik was wel erg verdrietig toen hij naast mij 10 anderen + een vriendin bleek te hebben. Zijn lieve vriendin spendeerde een avond om onder andere zelfmoord uit mijn hoofd te praten wat gelukkig goed lukte want zij was ook de dupe van hem en had het nog veel zwaarder. Vervolgens relatie gekregen met een andere jongen van internet, hij maakte het uit, ik probeerde het uit te praten maar tevergeefs, na suïcidale gevoelens en drugsmisbruik en wederom hulp van een lief meisje die zelf ook vervelende ervaringen had gehad na maanden gelukkig ook over die verliefdheid heen gekomen. Daarna werd ik weer verliefd op een jongen van internet waar ik berichten mee schreef. Er was ook een ander meisje op die site waar hij wel eens berichten bij schreef. Toen ik achter zijn facebook was gekomen (net als dat ik achter zijn stamboom en nog wat hobby en studie dingen was gekomen omdat ik zijn naam iedere dag googlede) zag ik een bericht waardoor ik daarna toen ik op straat liep ineens met grote zekerheid wist dat hij verliefd was op de ander. Ik confronteerde hem ermee en hij schreef dat ie niet verliefd was op haar (als ik dat moest geloven), maar ook niet op mij.
Oke..quote:
Nou, om twee voorbeelden te noemen:
- Hij al een dik jaar een vriendin en toen ik vrolijk tegen hem en zijn vriendin vertelde dat ik met iemand aan het daten was wat nog wel eens serieus kon worden kijk hij mij aan alsof ik zojuist iets beledigend tegen hem had gezegd.
- Toen deze date uiteindelijk toch niet serieus bleek te zijn, ik daar verdrietig over was en het met hem over had, zei hij dat het mijn 'schuld' was verwijzend naar het feit dat ik hem afgewezen had.
Jij wijst een jongen af en dat is dan de oorzaak dat een andere jongen jou afwijst. Duidelijk causaal verband ja.Ooo dat eerste heb ik ook meegemaakt. Werd ik op mijn kont geslagen waar zijn vriendin bij was. Vriend van een vriendin van mij die een andere vriendin mee vroeg naar erotische beurs. Voorstellen voor trio waar de vriendin niks van afwist enz. Dat laatste vind ik wel helemaal bizar, waarom was hij uberhaupt een relatie begonnen als hij nog zo geobsedeerd was met jou dat hij blijkbaar het al niet eens kon hebben als je kinderen met een ander kreeg of zo. Maar ja. Gelukkig voor jou is het contact nu doodgebloed.quote:Daarnaast werden grenzen niet gerespecteerd:
- Complimenten over mijn kleding maken waar zijn vriendin letterlijk naast stond en dat iedere keer als ik ze zag.
-Voorstellen om samen een vakantie te boeken terwijl hij in toen al lang en breed in die relatie zat.
- Zoenen bij de begroeting geven die zeer dicht bij de mond zijn, maar waar je dan weer niets van kunt zeggen.
- Vragen over mijn kinderwens (toen was ik er trouwens klaar mee en heb het contact laten doodbloeden)
Nou, ik denk niet dat ik de enige ben die dat overkomt of dat afwijzingen het einde van de wereld zijn. Iemand verwijten dat die geen gevoelens heeft vind ik belachelijk want dat kun je niet op commando kweken. Maar wat ik WEL moeilijk vind om mee om te gaan is het feit dat wederzijdse verliefdheid zo weinig voorkomt. Maar dat is denk ik niet de schuld van individuele mensen, omdat verliefdheid (zoals ik het zie) onbewust is en het door een individueel patroon komt dat mensen zelf vaak alleen achteraf door kunnen hebben. Dus dat is gewoon het leven wat je moet accepteren idd.quote:Hij kon afwijzing in het algemeen niet echt goed handelen. Zo had hij mij eens verteld bitter te voelen richting vrouwen na vele afwijzingen. Ik heb ook genoeg afwijzingen gehad. Toegegeven, om afwijzingen heb ik ook wel eens om gehuild en gefrustreerd over gevoeld, maar na een dag of een week, afhankelijk van hoe intensief het contact was, was het ook wel klaar en ging ik weer gewoon over tot de orde van de dag. Een afwijzing is nooit leuk en niet alles lukt meteen, maar het hoort gewoon bij het leven en dat lijken sommigen, ook hier, helemaal te vergeten. Of althans, zij denken dat zij de enige zijn die zoiets overkomt.
Oke jammer maar het is alleen maar beter voor jezelf dat je het inmiddels zo veel bent vergeten dat je de details niet meer weet.quote:
[quote][ afbeelding ] Op maandag 23 maart 2020 00:23 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Oke interessant. Wat zorgde voor die obsessies? Waarom werd je met de ene persoon wel geobsedeerd en met de andere niet?
Phoe.. dat is al weer even terug, had het je graag verteld maar weet het niet meer
Nou, ik ben dus bij psychiaters en psychologen geweest. En 1 psychiater vroeg mij letterlijk: "Wat is nou de psychiatrische hulpvraag?" Omdat hij het allemaal niet ziekelijk vond, maar gewoon inherent aan verliefdheid.quote:
Wow!! Dit klinkt wel heel erg ziekelijk!
Ja ik ben vaak genoeg verliefd geweest ...verliefd zijn zorgt voor opgetogenheid,verhoogde energie,hyperactiviteit,euforie,stemmingswisselingen,gerichte aandacht,obsessieve gedachten,hunkering naar emotionele eenheid,emotionele afhankelijkheid,doelgericht gedrag en een intense motivatie om het hart van de persoon waar je verliefd op bent voor je te winnen. Maar dit
Gaat wel heel erg ver
Waren jouw verliefdheden dan allemaal wederzijds, dat je iets soortgelijks nooit hebt meegemaakt? Kon je afwijzing al eerder op een volwassen manier beoordelen? Of was het gewoon snel weer over?
[ Bericht 5% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 24-03-2020 13:23:50 ]
Ik vind het heel erg apart dat jouw psych heeft gezegd dat hij jouw gedrag niet zo ziekelijk vond, want toen ik jouw post las was ik eerlijk gezegd een beetje in shock. Ik vind het oprecht behoorlijk ziekelijk gedragquote:
[..]
Oke..
[..]
Ooo dat eerste heb ik ook meegemaakt. Werd ik op mijn kont geslagen waar zijn vriendin bij was. Vriend van een vriendin van mij die een andere vriendin mee vroeg naar erotische beurs. Voorstellen voor trio waar de vriendin niks van afwist enz. Dat laatste vind ik wel helemaal bizar, waarom was hij uberhaupt een relatie begonnen als hij nog zo geobsedeerd was met jou dat hij blijkbaar het al niet eens kon hebben als je kinderen met een ander kreeg of zo. Maar ja. Gelukkig voor jou is het contact nu doodgebloed.
[..]
Nou, ik denk niet dat ik de enige ben die dat overkomt of dat afwijzingen het einde van de wereld zijn. Iemand verwijten dat die geen gevoelens heeft vind ik belachelijk want dat kun je niet op commando kweken. Maar wat ik WEL moeilijk vind om mee om te gaan is het feit dat wederzijdse verliefdheid zo weinig voorkomt. Maar dat is denk ik niet de schuld van individuele mensen, omdat verliefdheid (zoals ik het zie) onbewust is en het door een individueel patroon komt dat mensen zelf vaak alleen achteraf door kunnen hebben. Dus dat is gewoon het leven wat je moet accepteren idd.
[..]
Oke jammer maar het is alleen maar beter voor jezelf dat je het inmiddels zo veel bent vergeten dat je de details niet meer weet.
[..]
Nou, ik ben dus bij psychiaters en psychologen geweest. En 1 psychiater vroeg mij letterlijk: "Wat is nou de psychiatrische hulpvraag?" Omdat hij het allemaal niet ziekelijk vond, maar gewoon inherent aan verliefdheid.
Waren jouw verliefdheden dan allemaal wederzijds, dat je iets soortgelijks nooit hebt meegemaakt? Kon je afwijzing al eerder op een volwassen manier beoordelen? Of was het gewoon snel weer over?
Ik heb wederzijdse verliefdheid meegemaakt ...wat over ging in liefde/houden van/relatie en ik heb ook een paar relaties gehad die gemiddeld 5 jaar(of langer) duurden, zoiets.
Natuurlijk heb ik ook meegemaakt dat de verliefdheid niet wederzijds was, en dat doet pijn,...voelt machteloos, boos en afgewezen .Maar mensen stalken , stiekem in iemands huis rondstruinen ,continu bevestiging zoeken/willen en antwoord eisen van iemand waar je verliefd op bent,waar je iets mee maar vooral van wil ... ...
ik snap daar niets van en ik vond dat een treurig verhaal om te lezen.
Als iets niet wederzijds is dan houdt het op, en natuurlijk heeft dat tijd nodig en is het kut, doet het pijn, en is je ego ook wat aangetast , maar als iemand niet wil ,dan wil hij niet.Klaar. En daar heb je het mee te doen. Het achter iemand aan blijven lopen vind ik eerlijk gezegd doodeng ... Ik kreeg bijna medelijden met de personen waar je verliefd op was, en die je zo lastig hebt gevallen ,want dat is eigenlijk wat je deed: ze lastig vallen.
Ja, dat is dom he?quote:
Toen zei ik om te kijken hoe hij reageerde tegen hem dat ik niet verliefd was,
Jij hebt wederzijdse verliefdheid meegemaakt, daar komt het denk ik door dat je dit eerder shockerend vind.quote:
Ik vind het heel erg apart dat jouw psych heeft gezegd dat hij jouw gedrag niet zo ziekelijk vond, want toen ik jouw post las was ik eerlijk gezegd een beetje in shock. Ik vind het oprecht behoorlijk ziekelijk gedrag
Ik heb wederzijdse verliefdheid meegemaakt ...wat over ging in liefde/houden van/relatie en ik heb ook een paar relaties gehad die gemiddeld 5 jaar(of langer) duurden, zoiets.
Natuurlijk heb ik ook meegemaakt dat de verliefdheid niet wederzijds was, en dat doet pijn,...voelt machteloos, boos en afgewezen .Maar mensen stalken , stiekem in iemands huis rondstruinen ,continu bevestiging zoeken/willen en antwoord eisen van iemand waar je verliefd op bent,waar je iets mee maar vooral van wil ... ...
ik snap daar niets van en ik vond dat een treurig verhaal om te lezen.
Als iets niet wederzijds is dan houdt het op, en natuurlijk heeft dat tijd nodig en is het kut, doet het pijn, en is je ego ook wat aangetast , maar als iemand niet wil ,dan wil hij niet.Klaar. En daar heb je het mee te doen. Het achter iemand aan blijven lopen vind ik eerlijk gezegd doodeng ... Ik kreeg bijna medelijden met de personen waar je verliefd op was, en die je zo lastig hebt gevallen ,want dat is eigenlijk wat je deed: ze lastig vallen.
Ik heb geleerd van dit gedrag en ik denk niet dat je medelijden hoeft te hebben met mijn slachtoffers want zij hadden allemaal al een relatie of gingen door met hun leven en kregen er 1, terwijl ik nu nog steeds met bindingsangst half in het verleden leef. Maar goed, ik kan niet in hun hoofd kijken. Dus ik weet niet wat voor trauma ze door mij hebben opgelopen, nee. Ik weet wel dat ik later vaak mijn excuses heb aangeboden en zij andersom nooit.
Nee, dat is dus weliswaar niet slim maar ook niet dom, want:quote:
A. Zijn beste vriendin had mij al medegedeeld dat in het geval ik verliefd was, hij al een relatie had
B. Later sprak ik hem dus opnieuw aan, en reageerde hij weer zo bot. Ook hoorde ik hem een keer zeggen "pech voor haar dan" toen ik langsliep en achteraf denk ik; dat kon ook over mij geweest zijn
Want in die paar jaar had hij meer dan eens de kans gehad om mij aan te spreken.
Er gingen allerlei geruchten rond dat ik verliefd was op hem... Iedereen wist ervan, ook zijn vrienden waar ik ook wel eens bij zat.
Je gaat mij niet vertellen dat een verliefde jongen dan helemaal niets geprobeerd zou hebben.
[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 26-03-2020 02:38:44 ]
Ik heb wel degelijk medelijden met de slachtoffers van jouw obsessie. Want dit is doodeng gedrag .quote:
[..]
Jij hebt wederzijdse verliefdheid meegemaakt, daar komt het denk ik door dat je dit eerder shockerend vind.
Ik heb geleerd van dit gedrag en ik denk niet dat je medelijden hoeft te hebben met mijn slachtoffers want zij hadden allemaal al een relatie of gingen door met hun leven en kregen er 1, terwijl ik nu nog steeds met bindingsangst half in het verleden leef. Maar goed, ik kan niet in hun hoofd kijken. Dus ik weet niet wat voor trauma ze door mij hebben opgelopen, nee. Ik weet wel dat ik later vaak mijn excuses heb aangeboden en zij andersom nooit.
[..]
Nee, dat is dus weliswaar niet slim maar ook niet dom, want:
A. Zijn beste vriendin had mij al medegedeeld dat in het geval ik verliefd was, hij al een relatie had
B. Later sprak ik hem dus opnieuw aan, en reageerde hij weer zo bot. Ook hoorde ik hem een keer zeggen "pech voor haar dan" toen ik langsliep en achteraf denk ik; dat kon ook over mij geweest zijn
Want in die paar jaar had hij meer dan eens de kans gehad om mij aan te spreken.
Er gingen allerlei geruchten rond dat ik verliefd was op hem... Iedereen wist ervan, ook zijn vrienden waar ik ook wel eens bij zat.
Je gaat mij niet vertellen dat een verliefde jongen dan helemaal niets geprobeerd zou hebben.
Dit herken ik ook spijtig genoegquote:
Ja op een docent die dik 20 jaar ouder was
Nouja moet je zelf wetenquote:
Ik heb wel degelijk medelijden met de slachtoffers van jouw obsessie. Want dit is doodeng gedrag .
Wat is daar erg aan? Als hij door jou z'n vrouw en kinderen verlaat en als pedofiel bekend komt te staan oke... Doet id dan alsnog zelf maar toch.. Maar als er geen ramp uit is voortgekomen en hij geen soa had of je zwanger van hem bent geworden wat maakt het uitquote:
Dit herken ik ook spijtig genoeg
Waarom heb je dan nog contact met zo'n persoon... vrouwenquote:
[..]
Nou, om twee voorbeelden te noemen:
- Hij al een dik jaar een vriendin en toen ik vrolijk tegen hem en zijn vriendin vertelde dat ik met iemand aan het daten was wat nog wel eens serieus kon worden kijk hij mij aan alsof ik zojuist iets beledigend tegen hem had gezegd.
- Toen deze date uiteindelijk toch niet serieus bleek te zijn, ik daar verdrietig over was en het met hem over had, zei hij dat het mijn 'schuld' was verwijzend naar het feit dat ik hem afgewezen had.
Daarnaast werden grenzen niet gerespecteerd:
- Complimenten over mijn kleding maken waar zijn vriendin letterlijk naast stond en dat iedere keer als ik ze zag.
-Voorstellen om samen een vakantie te boeken terwijl hij in toen al lang en breed in die relatie zat.
- Zoenen bij de begroeting geven die zeer dicht bij de mond zijn, maar waar je dan weer niets van kunt zeggen.
- Vragen over mijn kinderwens (toen was ik er trouwens klaar mee en heb het contact laten doodbloeden)
[..]
Hij kon afwijzing in het algemeen niet echt goed handelen. Zo had hij mij eens verteld bitter te voelen richting vrouwen na vele afwijzingen. Ik heb ook genoeg afwijzingen gehad. Toegegeven, om afwijzingen heb ik ook wel eens om gehuild en gefrustreerd over gevoeld, maar na een dag of een week, afhankelijk van hoe intensief het contact was, was het ook wel klaar en ging ik weer gewoon over tot de orde van de dag. Een afwijzing is nooit leuk en niet alles lukt meteen, maar het hoort gewoon bij het leven en dat lijken sommigen, ook hier, helemaal te vergeten. Of althans, zij denken dat zij de enige zijn die zoiets overkomt.
Zeg maar gerust, psycho.quote:
Wow!! Dit klinkt wel heel erg ziekelijk!
Ja ik ben vaak genoeg verliefd geweest ...verliefd zijn zorgt voor opgetogenheid,verhoogde energie,hyperactiviteit,euforie,stemmingswisselingen,gerichte aandacht,obsessieve gedachten,hunkering naar emotionele eenheid,emotionele afhankelijkheid,doelgericht gedrag en een intense motivatie om het hart van de persoon waar je verliefd op bent voor je te winnen. Maar dit
[..]
Gaat wel heel erg ver
Ik probeerde het nog een beetje netjes te zeggen maar ik ben het volkomen met jequote:
Dit is gewoon ziek gedrag
Als ze het contact direct had verbroken was het vast weer: Ze doen altijd zo aanstellerig en moeilijk.... Vrouwenquote:
Waarom heb je dan nog contact met zo'n persoon... vrouwen
Schrik ik best van, en vooral omdat het van een hetero vrouw komt. En omdat het 5 x is voorgekomen. Maar ja, wat is obsessief en wat net niet. Weet niet hoe oud je (ongeveer) bent maar iemand waar je graag mee samen bent (ik zeg bewust niet "de ware Jacob" want daar geloof ik niet in, want volgens mij zijn er honderden potjes met honderden passende dekseltjes alleen al in één grote stad in Nederland. Zo uniek zijn mensen in grote lijnen niet.quote:
Zijn jullie wel eens jarenlang verliefd geweest? Was het ook wederzijds?
Ik zelf bij nader inzien 5 keer. De eerste keer was op de middelbare school, ik was toen ongeveer 2 jaar verliefd op die jongen. Ik raapte dingen op die van hem waren geweest zoals zijn afgekloven pennen. Ik chatte met hem maar het was niet wederzijds want hij had al een ander, dat vertelden zijn beste vrienden mij. Toen zei ik om te kijken hoe hij reageerde tegen hem dat ik niet verliefd was, hij zei oh oké en liep weg dus het was wss niet wederzijds (later sprak ik hem nog 1x aan in de disco, hij reageerde heel kortaf en liep weg). Daarna werd ik verliefd op een incel die alleen maar ervaring wou. Dat duurde ongeveer 3 jaar en was niet wederzijds. Ik bleef hem berichten sturen en ik ging zijn huis binnen toen hij er niet was en doorzocht zijn spullen wou iets meenemen maar toch maar niet gedaan , ik ontwikkelde een obsessie voor zijn moeder en deed dezelfde cursus als haar, heb nog steeds een boek thuisliggen waar zijn stiefpa 1x in vermeld wordt (ik begrijp nog steeds niks van dat boek) enz. Daarna werd ik verliefd op een jongen van internet, dit duurde maar een paar maanden maar ik was wel erg verdrietig toen hij naast mij 10 anderen + een vriendin bleek te hebben. Zijn lieve vriendin spendeerde een avond om onder andere zelfmoord uit mijn hoofd te praten wat gelukkig goed lukte want zij was ook de dupe van hem en had het nog veel zwaarder. Vervolgens relatie gekregen met een andere jongen van internet, hij maakte het uit, ik probeerde het uit te praten maar tevergeefs, na suïcidale gevoelens en drugsmisbruik en wederom hulp van een lief meisje die zelf ook vervelende ervaringen had gehad na maanden gelukkig ook over die verliefdheid heen gekomen. Daarna werd ik weer verliefd op een jongen van internet waar ik berichten mee schreef. Er was ook een ander meisje op die site waar hij wel eens berichten bij schreef. Toen ik achter zijn facebook was gekomen (net als dat ik achter zijn stamboom en nog wat hobby en studie dingen was gekomen omdat ik zijn naam iedere dag googlede) zag ik een bericht waardoor ik daarna toen ik op straat liep ineens met grote zekerheid wist dat hij verliefd was op de ander. Ik confronteerde hem ermee en hij schreef dat ie niet verliefd was op haar (als ik dat moest geloven), maar ook niet op mij. Ik vond dat heel erg jammer maar na een paar maanden van depressiviteit kwam ik er weer overheen.
Is er wel eens iemand (obsessief) verliefd geweest op jou? Voor zover ik weet is er ooit 1 iemand verliefd op mij geweest, deze man was echter erg in de war en had vrij extreme fetisjes die ik niet deelde, dus het was van mijn kant niet wederzijds.
Nee hoor. Mannen beseffen meestal heel goed dat een vriendschap (zonder intimiteit) met een vrouw (die geen familie is) die ze aantrekkelijk vinden 99,9% van de keren niet werkt, laat staan als een van de twee verliefd is (geweest).quote:
[..]
Als ze het contact direct had verbroken was het vast weer: Ze doen altijd zo aanstellerig en moeilijk.... Vrouwen
Dat heb ik allang niet meer. Speelde zich af in mijn tiener/begin twintiger jaren. Ik heb het toentertijd niet afgekapt omdat dat sociaal gezien niet zo handig was.quote:
[..]
Waarom heb je dan nog contact met zo'n persoon... vrouwen
Niet zozeer, maar als ik direct daarna niet meer vriendschappelijk met hem zou zijn omgegaan dan zou ik zeer zeker als een bitch worden gezien door die mensen en voor samenwerkingsprojecten is dat niet zo heel handig.quote:
[..]
Als ze het contact direct had verbroken was het vast weer: Ze doen altijd zo aanstellerig en moeilijk.... Vrouwen
Hij was diegene die voorstelde om vrienden te blijven na mijn afwijzing. Voor mij hoefde dat niet persé, omdat ik zag dat hij het er moeilijk mee had en ik toen al mijn twijfels had of hij dat los kon laten. Het enige wat ik beter had kunnen doen is om het langzaam maar zeker het contact te minderen en het na twee jaar helemaal af te kappen. Niemand boos op mij en ik geen drama. Gelukkig maar dat mannen zo rationeel zijn op die leeftijd en de situatie kunnen overzien.quote:
[..]
Nee hoor. Mannen beseffen meestal heel goed dat een vriendschap (zonder intimiteit) met een vrouw (die geen familie is) die ze aantrekkelijk vinden 99,9% van de keren niet werkt, laat staan als een van de twee verliefd is (geweest).
Godver, dat generaliseer hier altijd. Ja, hij was verliefd, natuurlijk stelt ie dat voor. Ik heb het over vriendschap in het algemeen. En hoezo was dat sociaal gezien niet handig? Eigen domme fout.quote:
[..]
Dat heb ik allang niet meer. Speelde zich af in mijn tiener/begin twintiger jaren. Ik heb het toentertijd niet afgekapt omdat dat sociaal gezien niet zo handig was.
[..]
Niet zozeer, maar als ik direct daarna niet meer vriendschappelijk met hem zou zijn omgegaan dan zou ik zeer zeker als een bitch worden gezien door die mensen en voor samenwerkingsprojecten is dat niet zo heel handig.
[..]
Hij was diegene die voorstelde om vrienden te blijven na mijn afwijzing. Voor mij hoefde dat niet persé, omdat ik zag dat hij het er moeilijk mee had en ik toen al mijn twijfels had of hij dat los kon laten. Het enige wat ik beter had kunnen doen is om het langzaam maar zeker het contact te minderen en het na twee jaar helemaal af te kappen. Niemand boos op mij en ik geen drama. Gelukkig maar dat mannen zo rationeel zijn op die leeftijd en de situatie kunnen overzien.
Kleine klas en veel samenwerkingsprojecten. Ik werd onder druk gezet om met hem te daten en dat wilde ik al vanaf het begin niet. De hele situatie was als je erover nadenkt erg kinderachtig, zowel hoe ik er mee omging, mijn klasgenoten als hij, maar goed we waren ten slotte dan ook nog lang niet zo volwassen als we dachten dat we waren.quote:
[..]
Ja, hij was verliefd, natuurlijk stelt ie dat voor. Ik heb het over vriendschap in het algemeen. En hoezo was dat sociaal gezien niet handig? Eigen domme fout.
En eerlijk gezegd heb ik dat hoofdstuk allang afgesloten, het was meer een antwoord op de vraag van TS hoe er met een hevige verliefdheid wordt omgegaan. Terugkomend op de algemene vraag in je post. Ik heb op één mannelijke vriend na, geen mannelijke vrienden en dat vind ik prima zo. Nooit echt behoefte aan gehad, omdat ik met de meeste mannen, buiten de sociale aangelegenheid waar ik me op dat moment in bevindt, geen andere interesses mee deel.
blijft lastig om toch een move te maken zonder dat je weet wat het antwoord is.quote:
quote:Op vrijdag 27 maart 2020 10:11 schreef puzziepie het volgende:
Ik probeerde het nog een beetje netjes te zeggen maar ik ben het volkomen met je
Dit is gewoon ziek gedrag
Raar dat je onder druk werd gezet om te daten, maar ja, dat gebeurt wel vaker. Gelukkig heb je het afgesloten.quote:
Kleine klas en veel samenwerkingsprojecten. Ik werd onder druk gezet om met hem te daten en dat wilde ik al vanaf het begin niet. De hele situatie was als je erover nadenkt erg kinderachtig, zowel hoe ik er mee omging, mijn klasgenoten als hij, maar goed we waren ten slotte dan ook nog lang niet zo volwassen als we dachten dat we waren.
Terugkomend op de algemene vraag in je post. Ik heb op één mannelijke vriend na, geen mannelijke vrienden en dat vind ik prima zo. Nooit echt behoefte aan gehad, omdat ik met de meeste mannen, buiten de sociale aangelegenheid waar ik me op dat moment in bevindt, geen andere interesses mee deel.
Vervelend, klopt maar jij word als ik het goed begrijp dus wel vaak verliefd? Het is niet zo dat je heel lang verliefd blijft op de verkeerde persoon als het antwoord verkeerd is?quote:
Ik hecht mij (te) snel aan mensen en kan daardoor ook weer teleurgesteld worden als de ander het contact anders ervaart. Heb weleens wat crushes gehad die onbeantwoord bleven of juist wel maar dan met een verkeerd antwoord
[ Bericht 7% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 30-03-2020 02:32:07 ]
Een black widow ben je ook niet echt ...wel een treurig gevalquote:
[..]
[..]
[..]
Raar dat je onder druk werd gezet om te daten, maar ja, dat gebeurt wel vaker. Gelukkig heb je het afgesloten.
[..]
Vervelend, klopt maar jij word als ik het goed begrijp dus wel vaak verliefd? Het is niet zo dat je heel lang verliefd blijft op de verkeerde persoon als het antwoord verkeerd is?
quote:
Een black widow ben je ook niet echt ...wel een treurig geval
Sommige dingen gaan mij gewoon te ver,of die snap ik niet,maar je bent best okay verderquote:
Oké dat scheelt dan weer dank jequote:
Sommige dingen gaan mij gewoon te ver,of die snap ik niet,maar je bent best okay verder
quote:
Nou, iemand z'n huis binnen gaan als hij er niet was en meer van die dingen die beschreven staan zijn gewoon niet normaal. Kun je praten tot morgenvroeg, maar dat is gewoon niet normaal.
SPOILERNou, hij had uiteindelijk mijn ouders gebeld waardoor ze boos op me werden en van het gesprek dat ik daarna met ze had over "jongens die alleen uit zijn op seks" maakte ik op dat hij waarschijnlijk ook details over onze inhoudsloze seksrelatie had verteld. Daarnaast is het niet zo dat ik nu nog zulk gedrag vertoon ofzo...
Ja en dan krijg je of een door de maatschappij als volwassen beschouwde relatie of je ontgroeit voor je gevoel überhaupt de wens voor een relatie.quote:
Op de middelbare school zo vaak. Daarna ontgroei je dat soort onzin, je hebt de ballen om ook daadwerkelijk op je crush af te stappen of je legt je er makkelijker bij neer dat het nooit wat wordt ...
Ze is van hetzelfde bouwjaar geboortejaar (in die tijd waren we dus 26-27 jaar) en ze zat in een relatie.
Een man veel ouder dan haar, onlangs ben ik er toevallig achter gekomen dat die man inmiddels overleden is.
Als je in die tijd dan van collega's hoorde, die overigens niet op de hoogte waren van mijn verliefdheid, dat die vent totaal niet bij haar paste, krijg je toch wat (valse) hoop.
Ondanks dat ze dus in een relatie zat, moest ik op een gegeven moment wel mijn gevoelens kenbaar maken aan haar.
Dat werd een afwijzing, maar ik bleef nog een tijd hoop houden en probeerde nog steeds een goede indruk te maken op haar.
De verliefdheid bleef, maar ik heb verder geen gekke dingen gedaan of zo.
Wel een beetje teveel achter haar aan gelopen in die tijd, een keer merkte ik dat ze dat wat irritant vond, dus dat toen maar wat geminderd.
Eigenlijk is die verliefdheid pas helemaal over gegaan toen ze haar eerste kind kreeg.
We hebben de jaren daarna normaal samengewerkt zonder spanning (niet dezelfde afdeling, wel dezelfde hal).
Inmiddels ben ik al weer 16 jaar bij dat bedrijf weg en volgens mij werkt ze er nu nog steeds.
Is al langer dan 10 jaar dat ik haar nog eens tegenkwam.
Ik moet er even bij vermelden dat ik mijn hele volwassen leven al dwangmatig ben (ik heb OCS), dus ook in een verliefdheid wil dat dan wat doorslaan bij mij.
Daarna ben ik nog een keer echt verliefd geweest (2011-2012), maar dat werd niet echt dwangmatig.
Na de afwijzing + wat minder fraai gedrag van haar, geen contact meer gehad.
Zij was dus iemand waar ik al jaren mee omging in de vriendengroep.
Zou ze nu contact willen (gaat nooit gebeuren, ze is nu ook moeder, inmiddels getrouwd en heeft net een huis gekocht), dan zal ik vast weer door de knieën gaan.
In 2019 kwam ik haar toevallig nog een keer tegen met haar echtgenoot in Arnhem, verder kijk ik heel soms nog op haar social media.
Ben ik nu nog verliefd? (de 2e verliefdheid bedoel ik)
Nee.
Heb ik veel nodig om opnieuw verliefd te worden op haar?
Nee, ondanks haar gedrag na de tijd.
Ze zal een zwak punt voor me blijven.
Verder nooit echt verliefd meer geweest.
Is er iemand ooit (obsessief) verliefd op mij geweest?
Nee.
Als er een vrouw naar mij lacht, kijk ik altijd even wie er achter me staat voor wie dat bedoeld is...
[ Bericht 0% gewijzigd door Baron-von-Blubba op 03-04-2020 00:26:45 ]
Ja, dat herken ik. Van anderen te horen gekregen dat we bij elkaar pasten. Kreeg daar ook hoop van en dat zijn relatie stuk kon omdat het toch een lange afstandsrelatie was, maar dat was achteraf mijn eigen schuld want ze wilden gewoon aardig zijn en zij konden ook niet in zijn hoofd kijken.quote:
Ik ben 1 keer echt obsessief verliefd geweest op een collega, dat was zo rond 1999-2000.
Ze is van hetzelfde bouwjaar geboortejaar (in die tijd waren we dus 26-27 jaar) en ze zat in een relatie.
Een man veel ouder dan haar, onlangs ben ik er toevallig achter gekomen dat die man inmiddels overleden is.
Als je in die tijd dan van collega's hoorde, die overigens niet op de hoogte waren van mijn verliefdheid, dat die vent totaal niet bij haar paste, krijg je toch wat (valse) hoop.
Bedankt voor het lange voorbeeld. Ik vraag me nu af wat het was waardoor je zo verliefd op haar was geworden?quote:Ondanks dat ze dus in een relatie zat, moest ik op een gegeven moment wel mijn gevoelens kenbaar maken aan haar.
Dat werd een afwijzing, maar ik bleef nog een tijd hoop houden en probeerde nog steeds een goede indruk te maken op haar.
De verliefdheid bleef, maar ik heb verder geen gekke dingen gedaan of zo.
Wel een beetje teveel achter haar aan gelopen in die tijd, een keer merkte ik dat ze dat wat irritant vond, dus dat toen maar wat geminderd.
Eigenlijk is die verliefdheid pas helemaal over gegaan toen ze haar eerste kind kreeg.
We hebben de jaren daarna normaal samengewerkt zonder spanning (niet dezelfde afdeling, wel dezelfde hal).
Inmiddels ben ik al weer 16 jaar bij dat bedrijf weg en volgens mij werkt ze er nu nog steeds.
Is al langer dan 10 jaar dat ik haar nog eens tegenkwam.
Who, toevallig dat je dat zegt!! Ik heb ook OCS. Eerst gebruikte ik er medicijnen voor, nu is het me gelukt om na therapie en zelfhulpboeken er zonder medicijnen mee te kunnen leven. Het zal nooit weggaan, maar het belemmert mn dag verder niet meer. Maar ik had het nooit echt in verband gebracht met verliefdheid of zo. Ben jij in therapie of gebruik je medicijnen ervoor?quote:Ik moet er even bij vermelden dat ik mijn hele volwassen leven al dwangmatig ben (ik heb OCS), dus ook in een verliefdheid wil dat dan wat doorslaan bij mij.
Waarom zal ze toch een zwak punt voor je blijven?quote:Daarna ben ik nog een keer echt verliefd geweest (2011-2012), maar dat werd niet echt dwangmatig.
Na de afwijzing + wat minder fraai gedrag van haar, geen contact meer gehad.
Zij was dus iemand waar ik al jaren mee omging in de vriendengroep.
Zou ze nu contact willen (gaat nooit gebeuren, ze is nu ook moeder, inmiddels getrouwd en heeft net een huis gekocht), dan zal ik vast weer door de knieën gaan.
In 2019 kwam ik haar toevallig nog een keer tegen met haar echtgenoot in Arnhem, verder kijk ik heel soms nog op haar social media.
Ben ik nu nog verliefd? (de 2e verliefdheid bedoel ik)
Nee.
Heb ik veel nodig om opnieuw verliefd te worden op haar?
Nee, ondanks haar gedrag na de tijd.
Ze zal een zwak punt voor me blijven.
Ja je bedoelt dus dat je het niet weet. Want dat niemand ooit verliefd op je is geweest hoeft niet per se, ze konden het ook niet gezegd hebben omdat ze het niet durfden of zo. Maar dan heb je er alsnog niets aan, en vaak merk je het ook wel of weten anderen het dat je geruchten krijgt. En het kan natuurlijk ook dat sommige mensen gewoon de pech hebben dat niemand verliefd op ze wordt. Als een vrouw verliefd op jou was, maar jij niet direct, zou je dan wel een relatie met haar willen?quote:erder nooit echt verliefd meer geweest.
Is er iemand ooit (obsessief) verliefd op mij geweest?
Nee.
Als er een vrouw naar mij lacht, kijk ik altijd even wie er achter me staat voor wie dat bedoeld is...
Nou, ik zou het altijd proberen. Nee heb je ja kun je krijgenquote:
Ik weet nooit goed wanneer ik moet laten blijken dat ik interesse heb.. ook omdat het natuurlijk niet wederzijds hoeft te zijn. Hoop stille verliefdheden gehad.
Op zaterdag 4 april 2020 00:20 schreef geeninspiratie1235 het volgende:[..]
Bedankt voor het lange voorbeeld. Ik vraag me nu af wat het was waardoor je zo verliefd op haar was geworden?
In de eerste plaats haar uiterlijk, maar daarnaast was (is) ze een vrouw waarbij je je op je gemak voelde.
Gewoon een prettig, sociaal mens, want volgens mij was er niemand op de werkvloer die een hekel aan haar had als collega.
Toen de spanningen weg waren na mijn verliefdheid, hebben we nog steeds fijn samengewerkt.
Tijdens de warmere dagen zaten sommige collega's vaak buiten in de pauzes en ging ze soms ook naast me zitten, ondanks dat de jaren daarvoor er toch wel een spanning tussen ons hing.
We hebben het er ook niet meer over gehad verder.
[..]
Who, toevallig dat je dat zegt!! Ik heb ook OCS. Eerst gebruikte ik er medicijnen voor, nu is het me gelukt om na therapie en zelfhulpboeken er zonder medicijnen mee te kunnen leven. Het zal nooit weggaan, maar het belemmert mn dag verder niet meer. Maar ik had het nooit echt in verband gebracht met verliefdheid of zo. Ben jij in therapie of gebruik je medicijnen ervoor?
Ik ben na een lange geschiedenis van medicatie dat allemaal niet werkte, met vooral vervelende bijwerkingen, helemaal daarmee gestopt.
Ik ben sowieso niet zo gek op medicijnen die je lichaam beïnvloeden, al heb je daar natuurlijk niet altijd een keuze in.
Op dit moment heb ik helemaal geen therapie meer, maar ik heb via ZorgPlus GGZ in 2016 en 2017 thuis een soort van exposuretherapie gehad.
Dat heb ik toen via de gemeente aangevraagd en dat valt onder Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning).
Zelf kostte me dat maar een klein bedrag in de maand aan eigen bijdrage.
Er kwam toen twee keer in de week voor anderhalf uur, een ambulante begeleidster bij mij thuis (twee verschillende personen).
In die twee jaar heb ik veel van mijn dwanghandelingen/rituelen afgeleerd, ik schat zo'n 80%.
Dat is voor mij acceptabel om mee te leven en verder wilde ik niet gaan.
Sommige dwanghandelingen wil ik niet vanaf, dat hoort nu bij me.
Want de persoon worden die ik voorheen was, kan ook niet.
Je kan die therapie vergelijken met wat ze in dat tv-programma Levenslang met Dwang deden, de dwangrituelen langzaam afbreken met iemand die je daarbij begeleid.
Mijn hoofdmotivatie om dit te doen was om het in staat te kunnen zijn om überhaupt een relatie te kunnen hebben met iemand, naast natuurlijk een prettiger leven voor mezelf te creëren.
De therapie is inmiddels afgerond en ik waak er nu nog steeds voor dat ik niet terugval of nieuwe dwanghandelingen ga ontwikkelen.
Tijdens de therapie was dat verleidelijk, je mag iets niet meer doen, dus ontwikkel je iets anders om er mee om te kunnen gaan.
Alles is nog goed onder controle nu, op de drukkere dagen is het wat lastiger, want alle ideeën zitten nog wel in mijn hoofd.
[..]
Waarom zal ze toch een zwak punt voor je blijven?
Ook zij had enkele psychologische problemen en was zichtbaar niet op haar gemak met andere mensen, zelfs met de rest van de vriendengroep.
En juist wij hadden echter een goede klik, konden lang en prettig met elkaar praten, ze moest vaak om mijn humor lachen, dezelfde interesses, beiden vegetariër etc.
Ze was de vriendin van mijn beste vriend en hij ging het op een gegeven moment uitmaken met haar.
Dat vertelde hij me enkele weken voordat hij dat daadwerkelijk deed.
Toen heb ik hem laten merken dat ik haar erg leuk vond en gevraagd of hij er problemen mee zou hebben dat ik dat kenbaar zou maken aan haar.
Dat was helemaal geen punt, want hij is ook niet zo fijngevoelig in dat soort dingen
Natuurlijk had ze al lang wat gemerkt van dat ik haar wel zag zitten en nadat het ook echt uit was heb ik eerst een tijdje gewacht.
Ik heb ongeveer een week later haar per e-mail verteld wat ik voor haar voel (zodat ik dat precies op mijn manier kon doen).
Maar ze heeft het contact met ons allemaal verbroken, ik kreeg twee weken later nog een korte afwijzing terug per mail.
Later hoorde ik nog wel dat ze een paar keer met mijn beste vriend naar bed is geweest, na het einde van hun relatie , terwijl ze mij nog 2 weken heeft laten wachten op haar antwoord met afwijzing.
Dat waren een paar lange weken en ik nam aan dat ze nog wat overstuur was van dat de relatie uit was.
Bleek ze nog af en toe met hem naar bed te gaan, ondanks dat hij een beetje op een botte manier de relatie verbrak.
Daarna heeft ze al het contact verbroken en iedereen van Facebook afgegooid.
Het bleek dat ik me toch wel een beetje in haar vergist had, tja: roze bril op gehad...
Niemand van de vriendengroep had dit ook verwacht en ze dachten van dat gaat wel wat worden tussen ons.
Ondanks dit alles blijf ik een zwak voor haar houden, kan het niet helpen.
Vanwege haar uiterlijk, de goede tijd, de dingen die we gemeen hebben etc.
Die jaren daarna kon ik het nog niet zo gemakkelijk loslaten, maar ik ben helemaal niet meer met haar bezig (gelukkig maar).
Toen ik haar vorig jaar dus in Arnhem zag, dan schrik je ff, maar het heeft die avond niet verpest.
Ik was toen met een kameraad op stap die nog vroeg of ik er mee zat en ik kon in alle eerlijkheid 'nee' antwoorden.
[..]
Ja je bedoelt dus dat je het niet weet. Want dat niemand ooit verliefd op je is geweest hoeft niet per se, ze konden het ook niet gezegd hebben omdat ze het niet durfden of zo. Maar dan heb je er alsnog niets aan, en vaak merk je het ook wel of weten anderen het dat je geruchten krijgt. En het kan natuurlijk ook dat sommige mensen gewoon de pech hebben dat niemand verliefd op ze wordt. Als een vrouw verliefd op jou was, maar jij niet direct, zou je dan wel een relatie met haar willen?
Daar heb je een goed punt, dat kan ik ook niet altijd weten.
Mijn zelfvertrouwen is door alleen maar negatieve dingen op liefdesgebied flink beschadigd.
Ik kan een heel topic vullen met mijn 'avonturen', dat is waarom ik nu een klein beetje verbitterd ben en er eigenlijk niet meer zo in geloof .
Een valkuil is dat je dan al bij voorbaat van het negatieve uit gaat en het voor mij moeilijk is geworden om me voor te stellen dat iemand onvoorwaardelijk van mij houden kan.
Maar ik zou als een vrouw verliefd op mij zou zijn en het is niet wederzijds, het zeker wel een kans geven.
Zoiets zou ik zeker niet direct afkappen, een eerste indruk is ook niet alles en dingen kunnen groeien, heb ik ook bij mensen in mijn omgeving gezien.
Relaties waarbij de liefde van een kant pas later kwam en die nog steeds standhouden.
[ Bericht 0% gewijzigd door Baron-von-Blubba op 04-04-2020 10:00:06 ]
Nou ja, er zijn denk ik veel sociale vrouwen waarbij anderen zich op hun gemak voelen, maar dan was het voor jou denk ik dus eerder de combinatie van dat ze zowel aardig als mooi was. Ik denk dat "er hing een spanning tussen ons" vaak in iemands fantasie is als er verder niks uit voortkomt. Het kon bij jou natuurlijk wel echt wederzijds zijn maar ik heb dat zelf ook wel vaak gedacht waarbij ik achteraf zoiets had van: dat was alleen maar wishful thinking geweest. Toch goed dat je er overheen bent gekomen.quote:
[quote][ afbeelding ] Op zaterdag 4 april 2020 00:20 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
In de eerste plaats haar uiterlijk, maar daarnaast was (is) ze een vrouw waarbij je je op je gemak voelde.
Gewoon een prettig, sociaal mens, want volgens mij was er niemand op de werkvloer die een hekel aan haar had als collega.
Toen de spanningen weg waren na mijn verliefdheid, hebben we nog steeds fijn samengewerkt.
Tijdens de warmere dagen zaten sommige collega's vaak buiten in de pauzes en ging ze soms ook naast me zitten, ondanks dat de jaren daarvoor er toch wel een spanning tussen ons hing.
We hebben het er ook niet meer over gehad verder.
Wat goed van je dat je dat hebt gedaan. Zo heb ik het zelf ook afgebouwd ja. Dat is toch de meest effectieve manier.quote:Ik ben na een lange geschiedenis van medicatie dat allemaal niet werkte, met vooral vervelende bijwerkingen, helemaal daarmee gestopt.
Ik ben sowieso niet zo gek op medicijnen die je lichaam beïnvloeden, al heb je daar natuurlijk niet altijd een keuze in.
Op dit moment heb ik helemaal geen therapie meer, maar ik heb via ZorgPlus GGZ in 2016 en 2017 thuis een soort van exposuretherapie gehad.
Dat heb ik toen via de gemeente aangevraagd en dat valt onder Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning).
Zelf kostte me dat maar een klein bedrag in de maand aan eigen bijdrage.
Er kwam toen twee keer in de week voor anderhalf uur, een ambulante begeleidster bij mij thuis (twee verschillende personen).
In die twee jaar heb ik veel van mijn dwanghandelingen/rituelen afgeleerd, ik schat zo'n 80%.
Dat is voor mij acceptabel om mee te leven en verder wilde ik niet gaan.
Sommige dwanghandelingen wil ik niet vanaf, dat hoort nu bij me.
Want de persoon worden die ik voorheen was, kan ook niet.
Ja dat programma is leuk, ik heb het gezien. Mooi dat je alles nu grotendeels onder controle hebt. Maar denk je op drukkere dagen dan dus nog terug aan de vrouwen waar je verliefd op was of zijn dat andere dwanggedachten?quote:Je kan die therapie vergelijken met wat ze in dat tv-programma Levenslang met Dwang deden, de dwangrituelen langzaam afbreken met iemand die je daarbij begeleid.
Mijn hoofdmotivatie om dit te doen was om het in staat te kunnen zijn om überhaupt een relatie te kunnen hebben met iemand, naast natuurlijk een prettiger leven voor mezelf te creëren.
De therapie is inmiddels afgerond en ik waak er nu nog steeds voor dat ik niet terugval of nieuwe dwanghandelingen ga ontwikkelen.
Tijdens de therapie was dat verleidelijk, je mag iets niet meer doen, dus ontwikkel je iets anders om er mee om te kunnen gaan.
Alles is nog goed onder controle nu, op de drukkere dagen is het wat lastiger, want alle ideeën zitten nog wel in mijn hoofd.
Oké bedankt voor het delen van je ervaring. Ik kan mij wel voorstellen dat als jullie dingen gemeen hadden en ze daarnaast ook mooi was dat je dan verliefd werd. Gelukkig dat je er nu overheen bent, ook al is het jammer dat het niks was geworden.quote:Ook zij had enkele psychologische problemen en was zichtbaar niet op haar gemak met andere mensen, zelfs met de rest van de vriendengroep.
En juist wij hadden echter een goede klik, konden lang en prettig met elkaar praten, ze moest vaak om mijn humor lachen, dezelfde interesses, beiden vegetariër etc.
Ze was de vriendin van mijn beste vriend en hij ging het op een gegeven moment uitmaken met haar.
Dat vertelde hij me enkele weken voordat hij dat daadwerkelijk deed.
Toen heb ik hem laten merken dat ik haar erg leuk vond en gevraagd of hij er problemen mee zou hebben dat ik dat kenbaar zou maken aan haar.
Dat was helemaal geen punt, want hij is ook niet zo fijngevoelig in dat soort dingen
Natuurlijk had ze al lang wat gemerkt van dat ik haar wel zag zitten en nadat het ook echt uit was heb ik eerst een tijdje gewacht.
Ik heb ongeveer een week later haar per e-mail verteld wat ik voor haar voel (zodat ik dat precies op mijn manier kon doen).
Maar ze heeft het contact met ons allemaal verbroken, ik kreeg twee weken later nog een korte afwijzing terug per mail.
Later hoorde ik nog wel dat ze een paar keer met mijn beste vriend naar bed is geweest, na het einde van hun relatie , terwijl ze mij nog 2 weken heeft laten wachten op haar antwoord met afwijzing.
Dat waren een paar lange weken en ik nam aan dat ze nog wat overstuur was van dat de relatie uit was.
Bleek ze nog af en toe met hem naar bed te gaan, ondanks dat hij een beetje op een botte manier de relatie verbrak.
Daarna heeft ze al het contact verbroken en iedereen van Facebook afgegooid.
Het bleek dat ik me toch wel een beetje in haar vergist had, tja: roze bril op gehad...
Niemand van de vriendengroep had dit ook verwacht en ze dachten van dat gaat wel wat worden tussen ons.
Ondanks dit alles blijf ik een zwak voor haar houden, kan het niet helpen.
Vanwege haar uiterlijk, de goede tijd, de dingen die we gemeen hebben etc.
Die jaren daarna kon ik het nog niet zo gemakkelijk loslaten, maar ik ben helemaal niet meer met haar bezig (gelukkig maar).
Toen ik haar vorig jaar dus in Arnhem zag, dan schrik je ff, maar het heeft die avond niet verpest.
Ik was toen met een kameraad op stap die nog vroeg of ik er mee zat en ik kon in alle eerlijkheid 'nee' antwoorden.
Dat herken ik. Ik heb geaccepteerd dat het mij voorlopig niet meer zal lukken om open te staan voor een relatie en daar voel ik mij veel beter bij. Het is gewoon echt een gevoel, dat kun je niet wegdenken of zo heb ik het idee. Het enige wat je kunt doen is niet al te negatief proberen te denken maar dat haalt de verbittering qua gevoel niet weg. Toch helpt het mij wel om bijv te denken aan de positieve kanten die er ook wel waren en aan het feit dat het wel erg toevallig zou zijn geweest of ik wel erg snel tevreden was geweest of een voetveeg zou zijn geweest als ik met de eerste de beste was getrouwd.quote:Daar heb je een goed punt, dat kan ik ook niet altijd weten.
Mijn zelfvertrouwen is door alleen maar negatieve dingen op liefdesgebied flink beschadigd.
Ik kan een heel topic vullen met mijn 'avonturen', dat is waarom ik nu een klein beetje verbitterd ben en er eigenlijk niet meer zo in geloof .
Een valkuil is dat je dan al bij voorbaat van het negatieve uit gaat en het voor mij moeilijk is geworden om me voor te stellen dat iemand onvoorwaardelijk van mij houden kan.
Ja dat is ook zo. Heb ik ook wel meegemaakt. Het ligt aan de situatie. Het zou leuk zijn als er nog een keer een vrouw ook verliefd op jou zou worden, maar met de jaren wordt dat wel veel lastiger. Velen worden dan überhaupt niet meer verliefd, omdat ze het helemaal zijn ontgroeid of zoiets (Dat is ergens misschien ook maar beter ook, maar goed...).quote:Maar ik zou als een vrouw verliefd op mij zou zijn en het is niet wederzijds, het zeker wel een kans geven.
Zoiets zou ik zeker niet direct afkappen, een eerste indruk is ook niet alles en dingen kunnen groeien, heb ik ook bij mensen in mijn omgeving gezien.
Relaties waarbij de liefde van een kant pas later kwam en die nog steeds standhouden.
Maakt niet uit is juist wel interessant bedanktquote:
Wat een lap tekst is dat weer geworden, zie ik na het invoeren.
[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 04-04-2020 16:00:50 ]
Op zaterdag 4 april 2020 15:32 schreef geeninspiratie1235 het volgende:[..]
Nou ja, er zijn denk ik veel sociale vrouwen waarbij anderen zich op hun gemak voelen, maar dan was het voor jou denk ik dus eerder de combinatie van dat ze zowel aardig als mooi was. Ik denk dat "er hing een spanning tussen ons" vaak in iemands fantasie is als er verder niks uit voortkomt. Het kon bij jou natuurlijk wel echt wederzijds zijn maar ik heb dat zelf ook wel vaak gedacht waarbij ik achteraf zoiets had van: dat was alleen maar wishful thinking geweest. Toch goed dat je er overheen bent gekomen.
Dat heb ik niet helemaal goed verwoord, met spanning bedoelde ik eigenlijk dat het wat ongemakkelijk voor haar was als we elkaar tegenkwamen/samen moesten werken, omdat zij wist dat ik verliefd op haar was.
Ik bedoelde meer een wat ongemakkelijke sfeer, spanning was niet het goede woord hiervoor.
Ik weet wel zeker dat het geen seksuele spanning was van haar kant, hoe graag ik dat gewild zou hebben.
Dat sleet gelukkig met verloop van tijd en daarna was de sfeer weer ontspannen tussen ons.
[..]
Ja dat programma is leuk, ik heb het gezien. Mooi dat je alles nu grotendeels onder controle hebt. Maar denk je op drukkere dagen dan dus nog terug aan de vrouwen waar je verliefd op was of zijn dat andere dwanggedachten?
Nee, op die drukke dagen of als er veel aan de hand is tegelijkertijd, ben ik niet met de vroegere verliefdheden bezig.
Meer met 'oude angsten' die dan weer wat dominanter zijn, dat het harder vechten is om niet toe te geven daaraan, toegeven aan de verleiding van het oppakken van afgeleerde rituelen.
Dat het dan moeilijker weg te zetten is als onzin.
Ik heb jarenlang geleefd met het zinnetje 'ik kan het niet uitsluiten', dus gaf ik steeds toe aan dwangrituelen waarmee het te handelen was.
Nu probeer is al jaren dat te vervangen met 'dat is hoogst onwaarschijnlijk' en er dan vervolgens niet over door gaan malen in mijn hoofd en daarmee die angsten weer te gaan voeden/laten ontwikkelen.
[..]
Dat herken ik. Ik heb geaccepteerd dat het mij voorlopig niet meer zal lukken om open te staan voor een relatie en daar voel ik mij veel beter bij. Het is gewoon echt een gevoel, dat kun je niet wegdenken of zo heb ik het idee. Het enige wat je kunt doen is niet al te negatief proberen te denken maar dat haalt de verbittering qua gevoel niet weg. Toch helpt het mij wel om bijv te denken aan de positieve kanten die er ook wel waren en aan het feit dat het wel erg toevallig zou zijn geweest of ik wel erg snel tevreden was geweest of een voetveeg zou zijn geweest als ik met de eerste de beste was getrouwd.
Bij mij ligt het ook voorlopig stil, maar ik ben nog niet plan om op te geven wat het vinden van een levenspartner betreft.
Ik ga mezelf nu geen deadline stellen wanneer weer op zoek te gaan/in actie te komen.
Er is de afgelopen jaren nogal wat aan de hand geweest in mijn leven, vader overleden, de afhandeling van na zijn overlijden, verzamelwoede van mijn vader opgeruimd, mantelzorgen voor mijn moeder, een terminaal zieke oom (lievelingsoom), nog wat sterfgevallen in de familie, een narcistische broer met een manipulatieve schoonzus (contact noodgedwongen helemaal mee verbroken), de verhuizing van mijn moeder na het overlijden van mijn vader, verkopen van haar oude huis en ik doe de administratie van mijn moeder.
Daarnaast is het sowieso niet tijd met wat er nu gaande is in de wereld om te gaan daten.
Ik zeg maar van 'ik zie het wel hoe het gaat'.
Ik wil nog niet gaan nadenken over hoe ik het straks ga aanpakken wat dat betreft.
Nu ben ik een beetje aan het bijkomen van wat er allemaal gebeurd is in de laatste 2 jaar.
[..]
Maakt niet uit is juist wel interessant bedankt
Graag gedaan en jij ook bedankt voor je antwoorden.
Ik ga ook proberen om me wat meer op het positieve in mijn leven te richten.
Want die dingen zijn er gelukkig ook, maar krijgen toch veel te weinig aandacht van me.
[ Bericht 1% gewijzigd door Baron-von-Blubba op 04-04-2020 22:34:42 ]
Oh sorry, verkeerd begrepen. Gelukkig dat het later weer goed was gekomen want als de liefde niet wederzijds was dan was ze het niet waard om verliefd op te zijn maar het is toch niet prettig als de relatie als collega's dan ook verpest is dus goed dat je er uiteindelijk op een volwassen manier mee om kon gaan en zij ook.quote:
[quote][ afbeelding ] Op zaterdag 4 april 2020 15:32 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Dat heb ik niet helemaal goed verwoord, met spanning bedoelde ik eigenlijk dat het wat ongemakkelijk voor haar was als we elkaar tegenkwamen/samen moesten werken, omdat zij wist dat ik verliefd op haar was.
Ik bedoelde meer een wat ongemakkelijke sfeer, spanning was niet het goede woord hiervoor.
Ik weet wel zeker dat het geen seksuele spanning was van haar kant, hoe graag ik dat gewild zou hebben.
Dat sleet gelukkig met verloop van tijd en daarna was de sfeer weer ontspannen tussen ons.
Ja precies! Wat mij heel erg helpt zijn de ervaringen van anderen die helemaal hun dwanghandelingen hadden losgelaten terwijl er niks ernstigs was gebeurd, dat het normaal is en erbij hoort om terug te vallen maar dat je jezelf dan wel weer op "het rechte pad" moet brengen en omdat ik al eens eerder therapie heb gehad en toen ook gestopt was met mijn dwanghandelingen motiveert eerder succes me ook. Het kan er langzamerhand weer insluipen, net als een verslaving, dat is gewoon een kenmerk van de aandoening, dus je moet altijd alert blijven.quote:Nee, op die drukke dagen of als er veel aan de hand is tegelijkertijd, ben ik niet met de vroegere verliefdheden bezig.
Meer met 'oude angsten' die dan weer wat dominanter zijn, dat het harder vechten is om niet toe te geven daaraan, toegeven aan de verleiding van het oppakken van afgeleerde rituelen.
Dat het dan moeilijker weg te zetten is als onzin.
Ik heb jarenlang geleefd met het zinnetje 'ik kan het niet uitsluiten', dus gaf ik steeds toe aan dwangrituelen waarmee het te handelen was.
Nu probeer is al jaren dat te vervangen met 'dat is hoogst onwaarschijnlijk' en er dan vervolgens niet over door gaan malen in mijn hoofd en daarmee die angsten weer te gaan voeden/laten ontwikkelen.
Ach jeetje ik kan mij voorstellen dat je nu aan het bijkomen bent van al die nare dingen. Hopelijk krijg je vanaf nu weer geluk. Sterkte ermee en goed dat je ondanks dat toch niet opgeeft maar het is logisch dat je hoofd nu niet naar daten staat.quote:Bij mij ligt het ook voorlopig stil, maar ik ben nog niet plan om op te geven wat het vinden van een levenspartner betreft.
Ik ga mezelf nu geen deadline stellen wanneer weer op zoek te gaan/in actie te komen.
Er is de afgelopen jaren nogal wat aan de hand geweest in mijn leven, vader overleden, de afhandeling van na zijn overlijden, verzamelwoede van mijn vader opgeruimd, mantelzorgen voor mijn moeder, een terminaal zieke oom (lievelingsoom), nog wat sterfgevallen in de familie, een narcistische broer met een manipulatieve schoonzus (contact noodgedwongen helemaal mee verbroken), de verhuizing van mijn moeder na het overlijden van mijn vader, verkopen van haar oude huis en ik doe de administratie van mijn moeder.
Daarnaast is het sowieso niet tijd met wat er nu gaande is in de wereld om te gaan daten.
Ik zeg maar van 'ik zie het wel hoe het gaat'.
Ik wil nog niet gaan nadenken over hoe ik het straks ga aanpakken wat dat betreft.
Nu ben ik een beetje aan het bijkomen van wat er allemaal gebeurd is in de laatste 2 jaar.
Dat is goed ja! Vroeger moest ik van psychologen een positieve gebeurtenissen boekje maken. Nu vind ik dat overdreven en doe ik het niet meer, maar ik heb er misschien wel wat van geleerd. Het negatieve is (super cliche) alleen het waard om je op te focussen als je het kunt veranderen (of als het echt iets heftigs is bijv in jouw geval met sterfte en problemen in de familie om het te verwerken) vind ik.quote:Graag gedaan en jij ook bedankt voor je antwoorden.
Ik ga ook proberen om me wat meer op het positieve in mijn leven te richten.
Want die dingen zijn er gelukkig ook, maar krijgen toch veel te weinig aandacht van me.
Op zondag 5 april 2020 13:03 schreef geeninspiratie1235 het volgende:[..]
Ach jeetje ik kan mij voorstellen dat je nu aan het bijkomen bent van al die nare dingen. Hopelijk krijg je vanaf nu weer geluk. Sterkte ermee en goed dat je ondanks dat toch niet opgeeft maar het is logisch dat je hoofd nu niet naar daten staat.
Dank je.
Het 'voordeel' van dwangmatig zijn, ik noem het maar even een voordeel, is dat je toch steeds door gaat met het dagelijkse leven, ondanks de tegenslagen.
Tenminste in mijn geval is dat zo, hoewel ik wel soms wat depressievere periodes heb, maar die gaan redelijk snel weer voorbij.
[..]
Dat is goed ja! Vroeger moest ik van psychologen een positieve gebeurtenissen boekje maken. Nu vind ik dat overdreven en doe ik het niet meer, maar ik heb er misschien wel wat van geleerd. Het negatieve is (super cliche) alleen het waard om je op te focussen als je het kunt veranderen (of als het echt iets heftigs is bijv in jouw geval met sterfte en problemen in de familie om het te verwerken) vind ik.
Grappig om te lezen van het positieve gebeurtenissen boekje, want dat heb ik ook eens een tijdje moeten doen.
Dat ik elke dag in een schrift iets van 5 positieve gebeurtenissen van dezelfde dag opschrijven moest.
Ik vond dat zelf toen onzinnig om te moeten doen, maar ik snap het idee erachter en dat het kan werken om mensen bewust te maken van het goede in hun leven.
Ik wens jou ook geluk toe en dat je, als je er aan toe bent, iemand gaat vinden.
Het dwangmatig zijn met sommige dingen hoort intussen een beetje bij me en op het niveau dat het nu is, kan ik daar prima mee leven.
Gelukkig kan ik me ook ontspannen en kan ik met mensen op stap zijn die echt niks aan me merken.
Maar wat je zegt, je moet toch altijd alert blijven.
Ik heb mezelf er wel eens op betrapt dat ik heel geleidelijk aan toch weer wat aan het oppakken was aan dwanghandelingen.
Mijn toenmalige begeleidster zei me ook van kijk uit dat je iets waar je mee gestopt bent na al die jaren, niet gaat vervangen door een nieuwe (kleinere) dwanghandeling.
[ Bericht 0% gewijzigd door Baron-von-Blubba op 05-04-2020 15:38:51 ]
Gelukkig maar. Dat is bij mij ook wel zo ja.quote:
[quote][ afbeelding ] Op zondag 5 april 2020 13:03 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Dank je.
Het 'voordeel' van dwangmatig zijn, ik noem het maar even een voordeel, is dat je toch steeds door gaat met het dagelijkse leven, ondanks de tegenslagen.
Tenminste in mijn geval is dat zo, hoewel ik wel soms wat depressievere periodes heb, maar die gaan redelijk snel weer voorbij.
Ja die oefeningen komen idd vaak kinderachtig over maar goed dat jij er toch uiteindelijk wel iets aan hebt gehad.quote:Grappig om te lezen van het positieve gebeurtenissen boekje, want dat heb ik ook eens een tijdje moeten doen.
Dat ik elke dag in een schrift iets van 5 positieve gebeurtenissen van dezelfde dag opschrijven moest.
Ik vond dat zelf toen onzinnig om te moeten doen, maar ik snap het idee erachter en dat het kan werken om mensen bewust te maken van het goede in hun leven.
Dank je. Goed dat je dat inzietquote:Ik wens jou ook geluk toe en dat je, als je er aan toe bent, iemand gaat vinden.
Het dwangmatig zijn met sommige dingen hoort intussen een beetje bij me en op het niveau dat het nu is, kan ik daar prima mee leven.
Gelukkig kan ik me ook ontspannen en kan ik met mensen op stap zijn die echt niks aan me merken.
Maar wat je zegt, je moet toch altijd alert blijven.
Ik heb mezelf er wel eens op betrapt dat ik heel geleidelijk aan toch weer wat aan het oppakken was aan dwanghandelingen.
Mijn toenmalige begeleidster zei me ook van kijk uit dat je iets waar je mee gestopt bent na al die jaren, niet gaat vervangen door een nieuwe (kleinere) dwanghandeling.
Want dat zou idd zonde zijn