BB CD5A fine day to exit, is voor velen het punt dat ze stopten met anathema maar ik vond het eigenlijk wel een erg toffe plaat, heel anders dan hun voorgaande werk en hier laten ze het doom genre helemaal los. De plaat is toch nog wel erg somber, zie ook de hoes en de titel. Ik heb deze plaat vaak helemaal geluisterd inclusief het "geheime stuk" daar gaan we er nog veel meer van krijgen
maar bij deze plaat is hij we aangrijpend je hoort iemand die langzaam de zee in loopt en z'n hoofd verliest en op het einde alleen nog maar "what about dogs, what about cats, what about chiiiikenssssss" kan roepen (geen idee of dat een referentie naar iets is zou me niet verbazen). De plaat voelt dus ook een beetje als de hoes, iemand loopt zijn auto uit, verliest zijn bagage door de plaat heen en eindigt op zijn dieptepunt.
Anathema maakt op deze plaat veel meer gebruik van samples en digitale technieken dan ze eerder deden je krijgt daardoor vaak hintjes pink floyd (dat steken ze niet onder stoelen of banken dat daar hun invloed van komt) "I cant see you but you can me" maar ook zijn ze geinspireerd door bands als radiohead en wellicht the gathering die vlak voor anathema al nieuwe wegen in sloeg (anathema heeft vaak wel gespeeld met anneke van giersbergen en ze hebben een nederlandse link ergens...)