Afrikaans wielrennen #2

Quintero probeerde slim te zijn, maar daar waren zijn vluchtgenoten het waarschijnlijk niet mee eens.

Jeetje, zes minuten voorsprong voor de kopgroep ondertussen, met een kilometer of 30 te gaan.

Lennert Teugels zal vast gaan winnen.

Oh, Teugels zo'n beetje als eerste gelost. Haha, merkwaardige sport.

Nog vijf man over. Gaat Rolland zijn ervaring kunnen uitspelen?

En vandaag wint Valentin fucking Ferron.

Ik haat deze Ronde van Rwanda.

Tja. Na tweemaal Boileau is het nu de beurt aan Valentin Ferron. Het is de week van de vijfderangs Fransen waar u tot een paar dagen geleden nog nooit van had gehoord en waarvan u in de toekomst uiteraard ook niets meer gaat vernemen. Al zijn ze wel allemaal jong, er bestaat altijd nog een waterkans dat ze wel doorbreken. Ferron maakte onderdeel uit van een kopgroep van 10, die al snel uit negen renners zou bestaan. Carlos Quintero probeerde heel slim mee te schuiven, maar aangezien hij in dezelfde tijd stond als de leider was niemand daar blij mee. Het peloton vond dat niet echt een goed idee, maar ook zijn medevluchters zullen hem vast niet heel sympathiek hebben gevonden. Quintero besloot daarom vrij snel de eer aan zichzelf te houden, terwijl ondertussen Alessandro Bisolti bezig was aan een chasse patate. Met negen ging de kopgroep dus verder, al moest een kilometer of 40 later Renus Uhiriwe ook afhaken. Renus is geen klimmer, die conclusie begin ik inmiddels stevig te ondersteunen. Laten we hopen dat hij wel andere kwaliteiten heeft.



De voorsprong van de acht overgebleven koplopers schommelde nogal. Er was eigenlijk geen touw aan vast te knopen. Het ging vrij stabiel richting vier minuten. Toen gingen we ineens richting zeven minuten. Terug naar drie, toen ineens weer vijf. Tijdswaarnemingen in Rwanda kunnen nog wel eens verrassend zijn. Kan ook liggen aan het feit dat de connectie niet overal even geweldig is, zeker in het noorden van Rwanda zit je praktisch in de jungle, chillend tussen de gorilla's. Seth Hakizamana zat ook vooraan, maar toen het in het slot van de rit lastiger begon te worden haakte hij af. Er zaten vooral veel Afrikanen in de kopgroep, waardoor we mochten hopen op een Afrikaanse ritzege. Met Teugels, Rolland en Ferron slechts drie Europeanen. Met Jean Bosco Nsengimana de Rwandees met de meeste ritten in de Ronde van Rwanda in de benen, met Azzedine Lagab de Algerijnse veteraan van dienst, met Eric Manizabayo een jonge Rwandees die echt enorm rechtop zit en met Tomas Goytom een kleine Eritreeër die vandaag geen vriend is geworden van Teugels. Dat valt voornamelijk op als ik de beelden bekijk. De Afrikanen zijn samen met Teugels als een gek aan het sprinten voor de bergpunten en bij de tussensprintjes. Teugels draagt de bergtrui en wil ook graag de tussensprinten domineren, maar de Afrikanen zagen daar ook wel brood in. Ferron en Rolland hielden zich volledig afzijdig.



Dat is dan wel weer duidelijk het verschil tussen de Afrikanen en de Europeanen. Als een kip zonder kop voor ieder sprintje gaan of een beetje rustig rond blijven peddelen met het oog op de ritzege. In de finale van de rit werd er vooraan slag om slinger gedemarreerd, waar vooral Nsengimana en Teugels het slachtoffer van werden. Teugels reed al een paar dagen in de aanval en blijkbaar was het nu een keer op. Met vijf gingen ze verder, al sloten Teugels en Nsengimana later weer een keer aan. Op de slotklim bleven er vier renners over. Ook Lagab haakte af, waardoor Rolland, Ferron, Manizabayo en Goytom naar de finish reden. Rolland wist ondertussen dat hij een dik probleem had, want de slotklim was eigenlijk meer een soort vals plat. Ferron wist dat hij gebakken zat, omdat hij van zichzelf wist dat hij over een sprintje beschikte. Manizabayo en Goytom hadden onderweg al lekker met hun krachten gesmeten en dat kwamen ze aan het eind tekort. Goytom haalde een Eritrese specialiteit boven: de plof. Manizabayo kon beter volgen en kwam in de absolute slotfase na een eerdere demarrage van Ferron en Rolland weer aansluiten. Toen besloot hij in de laatste meters van de rit tempo te gaan rijden op kop, gewoon. Qua tactiek valt er nog wat bij te schaven, zullen we maar zeggen. Rolland en Ferron zaten in het wiel en gingen samen sprinten. Ferron was uiteraard de snelste, want Rolland heeft weinig snelle vezels. Wel weer een Franse overwinning dus, ditmaal voor Total Direct Energie. De Fransen schijnen hier al jaren niet gewonnen te hebben, en nu ineens drie dagen achter elkaar. Manizabayo werd op een paar tellen derde.




Over het peloton vernamen we niets, terwijl er nochtans genoeg geklommen moest worden. Op de beelden zien we een demarrage van Ovechkin en aan het eind probeert Eyob er nog een keer vanonder te muizen. Verder geen informatie, maar aan de tijdsverschillen te zien is er daadwerkelijk niet veel gebeurd. Wel kwamen ze nog dicht. Op een gegeven moment hadden de koplopers zeven minuten voorsprong, waardoor Teugels zomaar aan de leiding had kunnen komen, maar ik vraag me toch sterk af of die zeven minuten ooit waarheid is geweest. Het zal meer zo rond de vier à vijf hebben gezeten, met aan het eind een flink sprintje van het peloton. Vooral Bike Aid (waarom?) en Medellin reden op kop. Namens die ploeg won Brayan Sanchez het sprintje van de groep der favorieten, met daarin bijna alle usual suspects. Voor het klassement een nutteloze dag. Net als de volgende, waarschijnlijk. Wel opvallend, want normaal is geen enkele dag gelijk aan de andere in Rwanda. Renners met goede dagen, renners met slechte dagen. Gegooi met minuten. Valt nu relatief gezien nog mee. Zou dat dan toch aan al die aankomsten bergop liggen? Kan zomaar.



De vijfde rit gaat waarschijnlijk weinig spektakel opleveren. Op papier ziet het er niet interessant uit. Nee, het zal van rit 6 en 8 moeten komen. Voor morgen schrijven we Alexis Vuillermoz op, want dat is volgens Ferron de man waar ze morgen voor gaan rijden.

quote:

De vijfde rit begint niet in Kigali, schokkend. In plaats daarvan gaan de renners van start in Nyagatare, het grootste district van Rwanda. Dit district ligt in het uiterste noorden van Rwanda en is vrij ver verwijderd van Musanze, de finishplaats van de vorige rit. Het plan was nochtans om de reisbewegingen te beperken, maar hier neemt men toch een aardige omweg. In zekere zin ook een vreemde omweg, want de coureurs fietsen nu weer terug naar het toch redelijk onvermijdelijke Kigali. Enfin, een relatief eenvoudige rit. Twee sterren, maar met 150 kilometer dan wel weer relatief lang. Voor Afrikaanse begrippen, in ieder geval. Tussen Nyagatare en Kigali gaat het de hele dag op en af, maar grootste beklimmingen komen de renners niet tegen. Alsnog lastig, want dat is het hier altijd. Onderweg fietsen we weer door Rwamagana, het land van Adrien Niyonshuti, die misschien wel de nieuwe Rwandese bondscoach gaat worden. Zou wel mooi voor hem zijn, toch wel zo'n beetje de ideale persoon om het Rwandese wielrennen nog wat verder op de kaart te zetten, al is zijn werk bij zijn eigen ploegje ook niet te onderschatten. Voorbij Rwamagana volgt er het klimmetje naar Ntunga dat ook al in de eerste rit zat, maar dan van de andere kant. Stelt niet heel veel voor. Daarna maken de renners ook niet veel meer mee, tot ze aankomen in Kigali. Daar volgt aan het eind van de rit een klim naar Kimironko. Die klim zat vorig jaar ook al in het parcours, toen tijdens de eerste rit. Een muur van jewelste, in de laatste kilometer gaat het aan 9% omhoog. Het Kazachse wereldwonder Fedorov won vorig jaar vanuit de vlucht, vanuit het peloton bleek Henok Muluberhan de sterkste te zijn op deze muur, voor Ghirmay. Evenwel bleven de verschillen toen redelijk beperkt, dat zal nu niet anders zijn. Gezien de ligging op het parcours kan dit ook zomaar een rit voor de vluchters worden. De finish ligt naast de Kimironko Market, ziet er gezellig uit.

Nog geen beelden van het officiële account van de Tour du Rwanda, maar Jozee heeft wel haar stinkende best gedaan. Ik moet zeggen, die samenvattingen bevallen me wel steeds beter. Nu moet het koersverloop alleen nog een keer de goede kant op gaan vallen... Hopelijk morgen weer een vlucht, met veel Afrikanen, maar dan met een betere afloop. Niet voor iedere idiote tussensprint of bergsprint gaan, beentjes sparen voor de zege. Hup. En niet achter elkaar rijden, alleen die vervelende muzungu's counteren. KAM AAN.

quote:

Op woensdag 5 mei 2021 23:37 schreef Immerdebestebob het volgende:

[..]

Ik zit elke keer in mijn hoofd met Jordan Levasseur Die deed het Afrikaans-minnende hart ook ernstig pijn.

Vier minuten voorsprong inmiddels. Klik weg.

Alan Boileau schijnt weer gewonnen te hebben.

Doe uit dat licht, weg deze ronde.

quote:

Op donderdag 6 mei 2021 13:42 schreef showtimer het volgende:

[..]

Metkel hep geel!

Hey, toch nog iets positiefs.

De altijd onzichtbare Cristian Rodriguez is wel op weg om dit hele spel te winnen he?

Ellen Bwalo. Het is werkelijk om kotsmisselijk van te worden. Deze extreem lelijke Fransoos is blijkbaar nog arrogant ook, want het gezegde geen twee zonder drie gooide hij eruit alsof het een vanzelfsprekendheid was. Deze ploert, die hier aanvankelijk niet eens zou rijden, liet vandaag dingen zien waardoor hij van mij wel wat vaker gecontroleerd mag worden. Niemand had ooit van hem gehoord, en hij domineert alsof hij eigenlijk met hetzelfde gemak hoge ogen had kunnen gooien in de Giro.



In het begin van de rit reden vijf renners weg, al bleven er vrij snel maar vier over. Barnabé Gahemba was de enige Afrikaan in de kop van de wedstrijd, maar hij moest afhaken. Met vier bleven ze over, twee Belgen van het aanvalslustige Tarteletto-Isorex, de sympathieke Niko Holler van Bike Aids en de Maleisiër van Terengganu. Ze reden een voorsprong van een minuut of vijf bij elkaar, daarna werd er in het peloton versneld. Op een gegeven moment bedroeg hun voorsprong nog maar een minuut of twee, maar toen slabakte het tempo in het peloton. Daardoor konden ze met een riante voorsprong aan de laatste 30 kilometer beginnen. In principe had dat kunnen volstaan, maar de muur aan het eind van de rit was een probleem. Fedorov hield vorig jaar net stand op deze muur, deze koplopers zou dat niet lukken. Terwijl ze op vier kilometer van het eind nog een voorsprong van anderhalve minuut hadden. Hoewel, ze, uiteindelijk bleef alleen Van Breussegem over. Die jongen koos voor een solo, nadat Goeman vooral z'n best had gedaan om de tussensprintjes te winnen. Niko Holler viel weg door mechanische problemen. Van Breussegem moest het in zijn eentje gaan doen. Dat lukte niet, bleek achteraf. Tussen vier kilometer van het eind en de finish was er eigenlijk geen update, totdat ineens de treurige melding kwam dat Boileau z'n derde rit won.



Het bereik is in Rwanda niet overal even goed, dus zit je nog wel eens een tijd zonder informatie. In de laatste 1,3 kilometer ging het aan 8% omhoog, of misschien was het nog wel steiler. Door de brede weg ziet het er niet indrukwekkend uit, maar gezien de tijdsverschillen van dit jaar en ook vorig jaar moet het toch knap lastig zijn. De beelden van de organisatie, en van Eurosport/GCN laten een razendspannende ontknoping zien. Tot op 200 meter van het eind wist Van Breussegem stand te houden. Uiteindelijk wordt hij 26e op 34 seconden, die heeft het laatste stuk gelopen dus. Op de beelden zien we een aanval van Boileau. Die lul gaat dus gewoon in de aanval he. Vuillermoz moet in de achtervolging, en op het moment dat ze Van Breussegem inhalen, op 200 meter van het eind, plaatst Vuillermoz zijn versnelling. Pikachu denkt binnen te zijn, maar Boileau heeft er schijt aan. Die blijft een beetje half naast Vuillermoz rijden en flitst er in de laatste 50 meter voorbij. Doei.



Alsof hij het allemaal al veel vaker heeft gedaan. Een punch alsof hij even de benen van Alaphilippe heeft geleend. Onvoorstelbaar. En dat terwijl hij dus pas op het allerlaatst mee mocht doen aan deze koers, eigenlijk hadden we naar Maxime Chevalier moeten kijken. Vuillermoz komt nu pas terug van een blessure, maar met inmiddels vijf dagen in de benen zou je verwachten dat hij de boel hier afdroogt. Deze aankomst was gemaakt voor hem, zei Ferron gisteren al. Buiten Boileau gerekend. Op de beelden zien we dat Metkel Eyob iets verder in de groep ziet en bij de versnelling van Vuillermoz en Boileau van achteruit moet komen. Even lijkt hij naar het duo toe te fietsen, maar hij moet gaan zitten en verliest twee tellen aan het eind. Toch doet de Eritreeër van Terengganu dat behoorlijk goed, want hij zet de rest wel op achterstand. En aangezien Boileau tijdens de eerste rit tijd verloor omdat hij om een of andere reden moest knechten voor zijn klaarblijkelijk minder goede ploeggenoten en omdat Vuillermoz tijdens de tweede rit meteen drie minuten liet liggen is Eyob nu de nieuwe leider. Het eerste goede nieuws voor Afrika deze week, we hebben een Afrikaan aan de leiding!




De immer onzichtbare Cristian Rodriguez blijkt zelfs in Afrika enorm onzichtbaar te zijn. Op de beelden zie je hem twijfelend meeschuiven als Eyob in de achtervolging gaat. Moet ik dit wel doen? Echt? Bijna in beeld rijden? In de buurt komen van de zege? Weet je het zeker? Liever niet. Maarja, toch maar gedaan, met een vierde plaats tot gevolg. En een tweede plaats in het klassement, amai. Hoehn, Piccoli (waar Israel weer voor heeft gewerkt zonder resultaat), Restrepo en Pacher blijven in de buurt. Pacher schijnt last te hebben van de hoogte, want dat had hij dit jaar nog niet gedaan. Iedere keer boven de 2000 meter is het aanpoten, dan zit Kantin morgen dus weer dik in de shit. Oscar Sevilla is uiteraard niet de meest explosieve van het stel, logisch dat hij op deze aankomst een paar tellen laat liggen. Het is verrassender dat voormalig leider Brayan Sanchez meer tijd verliest, van de andere kant wel goed dat die jongen een keer een mindere dag heeft, liep ook wel de spuigaten uit. Quintero verloor ook wat tijd, waardoor Eyob nu ineens de kopman is van Terengganu. Ook wel verrassend, maar mijn Afrikaanse hart wordt daar heel vrolijk van.



Ook een goede prestatie van Kent Main vandaag, maar zijn achterstand in het klassement is relatief groot. Normaal is een minuut in Rwanda niet veel, maar de koers blijft dit jaar verrassend gesloten. De extreem jonge Nahom Zerai doet ook nog steeds mee, je zou grofweg kunnen stellen dat we nog 11 kandidaten hebben. Alles is nog speelbaar. Het zal ook wel lastig worden voor Terengganu om de boel te controleren. Van die Singaporees en de Maleisiër moeten we het waarschijnlijk niet hebben. Veel druk op de schouders van Ovechkin. Vooral omdat de volgende rit extreem zwaar wordt. De tweede koninginnenrit. Vier sterren, bijna 3000 hoogtemeters en vooral die aankomst bergop. De zwaarste aankomst bergop van deze ronde, en eigenlijk überhaupt de eerste keer dat er zo'n zware aankomst bergop in deze wedstrijd zit. Mont Kigali, in de volksmond ook wel bekend als Norvège. Alle ballen op Eyob, hopelijk.

quote:

Voor de verandering gaan we maar weer eens van start in Kigali. Ditmaal bij het Kigali Business Centre, alle economische hoogtepuntjes van de stad komen aan bod. Het wordt een beetje een merkwaardige route, grotendeels in tegengestelde richting ten opzichte van de derde rit. Ook wel eigen aan Afrika, je hebt hier over het algemeen minder begaanbare wegen dus kom je qua parcours al snel uit op dezelfde weg. Maar ach, als je in tegengestelde richting rijdt heeft toch niemand dat in de gaten. We gaan weer naar Gicumbi, van deze kant levert dat na een stuk of 30 vlakke kilometers een klim op van 10 kilometer aan 5%. Da's lang, zie je in Rwanda niet al te vaak. Hierna gaat het een beetje op en af over de hoogvlakte, waarna er een pittige afdaling volgt. Een paar ritten terug ging men omhoog naar de klim van de buitencategorie met de naam Tetero, nu wordt daar juist afgedaald. Gaat ook weer verschil opleveren, ongetwijfeld. Na deze afdaling is het een kilometer of 25 min of meer vlak, waarna het weer omhoog gaat. Gako, 6,5 kilometer aan 4%. Klinkt iets minder boeiend, maar we zijn al een tijd bezig dus dit kruipt ook gewoon in de benen. Sowieso is dit met 150 kilometer ook weer geen korte rit, bovendien is ie voorzien van vier sterren. Dan weet je dat het serieus is. Voelt eigenlijk raar dat ik moet zeggen dat 150 niet kort is, maar goed, we hebben nog een lange weg af te leggen in Afrika. Ooit wordt zo'n afstand hopelijk iets normaler en krijgen we ook wat langer werk, maarja, geduld. Enfin, na Gako dalen we weer af richting Kigali, waarna de zoveelste aankomst bergop gaat volgen. Mont Kigali, een klim die vorig jaar debuteerde. Een nieuwe weg, die de organisatie extra mogelijkheden geeft. Het is een extreem brede weg, die best lang gewoon rechtdoor gaat. Maar dan wel pittig omhoog. Met zes kilometer aan 6% wederom een klim van de buitencategorie. Een ongeziene hoeveelheid aankomsten bergop, en ook echt aankomsten bergop waar ik verschil verwacht. Lastigste Tour du Rwanda ooit, die durf ik al aan. Al gaat het misschien juist weer zorgen voor een saaiere koers, want de aanvalslust kan door zo'n aankomst wel ietwat getemperd worden. We gaan het meemaken. In de laatste kilometer gaat het nog eens steil omhoog, pittig, pittig, pittig.

De beelden van rit 5 zijn dus wel de moeite waard, vooral de beelden van de laatste kilometer. Boiler Room Boileau is een speciale.



Blijkbaar kun je de samenvatting ook gewoon op de site van Eurosport bekijken, zelfs zonder aandelen in dat bedrijf.
https://www.eurosport.co.(...)d1472100/video.shtml

En anders hebben we youtube nog. Het filmpje van de rit van gisteren en vandaag, voor de stiekeme liefhebber.

Pierre is bezig aan een imponerende solo.

Dat is verder niet zo'n probleem, het probleem zit in de achtervolgende groep. Daar is Alexis Vuillermoz aanwezig. Deze groep heeft een voorsprong van vijf minuten op het peloton, Rolland heeft een voorsprong van meer dan zes minuten op het peloton. In het klassement staat Vuillermoz op drie minuten, dus het wordt tijd voor een versnelling in het peloton.