Degene die ik tot nu ben tegengekomen vind ik er juist prachtig uitzien.quote:Op dinsdag 16 juni 2020 17:34 schreef golfer het volgende:
Joodse begraafplaatsen zijn juist vaak slecht onderhouden. Omdat een Joodse begraafplaats voor 'eeuwig' is en niet geruimd mogen worden.
Sommige gemeenten en het NIK hebben wel een speciaal fonds voor onderhoud in het leven geroepen.
Ik denk het niet.quote:Op dinsdag 16 juni 2020 21:22 schreef Postbus100 het volgende:
Jeej, je bent weer bezig je komt vanaf nu op prachtige plekken. De randstad steeds meer achter je en op naar de Veluwe.
Is dat stukje bij Putten dat is afgesloten (foto 2) toevallig bij de Oldenaller? Dat zou wel zonde zijn, dat vond ik een mooi en verrassend stukje.
Oh daar! Daar heb ik nog geluncht op een bankje Was ook mooi. Met boomhagen als ik het me goed herinner. Hè, ook jammer dat dat afgesloten isquote:Op dinsdag 16 juni 2020 21:30 schreef DJMO het volgende:
[..]
Ik denk het niet.
https://www.wandelnet.nl/wandelroute/1017/Westerborkpad-etappe-12
echt nog geen km na het station moet je volgens de route op de website een klein stukje tussen bomen door, maar daar hing dus een bordje verboten toegang!
Ja, dat was al behoorlijk heftig, maar eenmaal richting Zwolle kwam ik een vermoord Joods stel stegen dat door het Verzet werd gedood, omdat mama het niet kon laten om haar kinderen op te zoeken..quote:Op dinsdag 16 juni 2020 21:41 schreef Blues het volgende:
Heftig verhaal van die mensen die de oorlog ontvluchtten en dan door een vergisbombardement alsnog om het leven komen.
Fijn dat je weer wandelt.
Ik volg het weer met interesse
Eerst reclame?quote:Op zondag 21 juni 2020 21:12 schreef DJMO het volgende:
Goed dat was etappe 20. Zwolle - Lichtmis ... een etappe die ik niet licht zal vergeten maar daarover later meer
Cliffhanger...quote:Op zondag 21 juni 2020 21:12 schreef DJMO het volgende:
Goed dat was etappe 20. Zwolle - Lichtmis ... een etappe die ik niet licht zal vergeten maar daarover later meer
Dan zou het reclame voor de Spar of Libresse wordenquote:
quote:
Achteraf was het vrij hilarisch, maar op het moment zelf voelde ik me behoorlijk beschaamd. Iets met een maandelijks terugkerend 'vrouwenplobleempje'.quote:
Ben je daar al?quote:Op zondag 21 juni 2020 21:12 schreef DJMO het volgende:
Goed dat was etappe 20. Zwolle - Lichtmis ... een etappe die ik niet licht zal vergeten maar daarover later meer
Jep het lopen gaat sneller dan de foto's uitzoeken en de etappes beschrijvenquote:
Een etappe van 22,5 km in het verschiet. Om vijf uur opgestaan en om zes uur vertrokken (Foto 1). Je moet wat voor het goede doel he? Om kwart voor negen 's ochtends was ik op het vertrekpunt, station Harderwijk (Foto 2). Langs het ziekenhuis lopen we richting de rand van Harderwijk, om tussen de nu nog kale bomen een glimp op te vangen van het Wolderwijd (Foto 3).
We komen vervolgens langs de Smeepoort, vroeger de meest zuidelijke stadspoort aan de landzijde van Harderwijk. Ingemetselde vloedstenen herinneren aan verschillende stormvloeden door de eeuwen heen (Foto 4 tot en met 7). We lopen verder de stad in en een klein stapje zijwaarts vinden we het Stadspark De Hortus. In de 16e eeuw lag hier een Hortus Botanicus, ten behoeve van de studenten aan de medische universteit. Met het opheffen van de universiteit in 1816 verdween ook de Hortus. Eind vorige eeuw werd het stadspark aangelegd. Er staan nog twee oude bomen en er is opnieuw een kruidentuin aangelegd. (Foto 8 en 9).
Langs het voormalige raadhuis (Foto 10) lopen we verder richting de Vischpoort, de enige overgebleven stadspoort aan de waterzijde van Harderwijk (Foto 11). De route voert langs de Synagoge waar een plaquette aan de muur herinnert aan de Joodse inwoners die de holocaust niet hebben overleefd. (Foto 12). We komen onderweg nog een oude muur tegen die doet denken aan de stadspoorten (Foto 13). Vervolgens lopen we langs een moskee zoetjesaan Harderwijk uit. (Foto 14).
We lopen parallel aan het spoor richting Nunspeet waarbij we onderweg nog een bijen- en insectenhotel tegenkomen. Als secretaris van Stichting Bijen zonder Zorgen moest ik daar natuurlijk een foto van maken. (Foto 15). Al wandelend zag ik op de kaart dat ik ergens naar de andere kant van het spoor moest. En ja hoor: weer een draak van een brug om over te steken (Foto 16 & 17). Nadat die hindernis was genomen lopen we verder richting het Leuvense bos, en door over de heide. (Foto 18 tot en met 20). Eenmaal terug in de bewoonde wereld komen we nog een mooi gedicht tegen (Foto 21).
Toen ik eindelijk in Nunspeet arriveerde, vroeg ik collega Heywoodu of ik ergens wat te eten kon krijgen want ik had trek in een bal gehakt. Nou was hij niet zo van de snackbarren, maar hij wist er wel een tegenover het station te zitten. (Foto 22). Echter, die bleek gesloten te zijn vanwege een verbouwing, dus er zat weinig anders op dan naar het station te wandelen en te wachten op de trein die me terug naar huis zou brengen (Foto 23).
Westerborkpad - Etappe 13 (1) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (2) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (3) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (4) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (5) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (6) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (7) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (8) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (9) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (10) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (11) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (12) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (13) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (14) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (15) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (16) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (17) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (18) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (19) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (20) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (21) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (22) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (23) (Foto: FOK!)
Tijdens het lopen van de vorige etappe en ook bij deze raakte ik op het forum in gesprek met collega heywoodu, die uit deze streek afkomstig is. Hij wist me veel te vertellen over de omgeving en dat kwam goed van pas natuurlijk. Zonder hem had ik namelijk nooit geweten dat er in Vierhouten bij hotel-restaurant De Vossenberg een kleine expositie aan het Verscholen Dorp gewijd is.
Deze route kun je in principe twee kanten opwandelen, ik heb 'm volgens de beschrijving via de Zandenplas en de Waschkolk naar het Verscholen Dorp gewandeld. Vanaf daar verder naar Vierhouten en terug naar Nunspeet. Deze wandeling maakte, net als Kamp Amersfoort, veel indruk op me. Hoewel het huidige Verscholen Dorp een reconstructie is van hoe het in de oorlog was, hing er toch een beklemmende sfeer. Ook de expositie, die zoals Heywoodu al aangaf kleine, doch interessante maakte bijzonder veel indruk. Het verhaal achter het Verscholen Dorp en de foto's die ik van de expositie maakte plaats ik daarom op een losse pagina, want van deze etappe heb ik ruim 40 foto's gemaakt.
We lopen vanaf het station om het station heen en slaan linksaf, richting de Zandenplas. Een prachtig stukje natuur waar het zeker in de zomer goed toeven is. (Foto 1). Om de plas heen (Foto 2 en 3), een donker tunneltje door (Foto 4) en richting de Waschkolk. Hier werden in vervlogen tijden de schapen gewassen voordat ze geschoren werden. Hier nam ik even een korte pauze. (Foto 5), Verder richting de Pas Op weg (Foto 6). Na een kilometers lange weg waar geen eind aan leek te komen (Foto 7) dan toch eindelijk bijna bij het verscholen dorp aanbeland. (Foto 8).
De foto's 9 tot en met 15 laat ik voor zichzelf spreken. Onvoorstelbaar dat mensen in zulke onderkomens hebben kunnen, nee moeten leven, vrezend voor de dood.
De wandeling gaat verder richting Vierhouten, waarbij we nog even stilstaan bij een gedicht van Ida Vos getiteld 'Stil' (Foto 16) en een gedenksteen ter herinnering aan het onderduikerskamp en in het bijzonder aan de oprichters Tante Cor en Opa Bakker. (Foto 17)
We naderen Vierhouten (Foto 18), en zoals gezegd, bezocht ik hier bij Hotel-Restaurant De Vossenberg de epositie over het Verscholen Dorp. Na genoten te hebben van een koel pilsje en het bekijken van de expositie ben ik verder gewandeld richting Nunspeet. (Foto 19). Eenmaal terug bij het station was het te laat om de bezoekerstoren nog te kunnen bezoeken, en daar had ik nou helemaal geen spijt van #hoogtevrees. (Foto: 20)
Lengte van deze Etappe: Volgens Wandelnet 20,4 km, volgens mijn GPS 23,5 km.
Westerborkpad - Etappe 14 (1) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (2) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (3) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (4) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (5) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (6) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (7) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (8) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (9) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (10) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (11) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (12) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (13) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (14) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (15) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 13 (16) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (17) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (18) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (19) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 14 (20) (Foto: FOK!)
Het Verscholen Dorp of ook wel het Pas Op Kamp werd tussen 1943 en 1944 bewoond door onderduikers, waaronder vluchtelingen uit het doorgangskamp in Amersfoort, jonge mannen van de arbeidsinzet, joodse families en gestrande vliegers. De bekendste bewoner was Godfried Bomans. Gemiddeld waren er per dag 80 tot 100 onderduikers te vinden.
Het kamp was een initiatief van de advocaat Edouard Henri von Baumhauer die in de Soerelse bossen woonde, hij werd daarbij ondersteund door onder anderen het Nunspeter echtpaar Dionisius Dirk Bakker (“opa Bakker”) en zijn vrouw Cornelia Johanna Bakker-van Rheenen (“tante Cor”).
Op zondag 29 oktober 1944 sloeg het noodlot toe: twee 'Landstormers' stuitten bij toeval op de Joodse jongen Eddy Bloemgarten die water aan het halen was. Doordat hij de SS'ers uitdaagde om in de lucht te schieten wisten 78 van de op dat moment 86 aanwezigen te ontsnappen, zes personen werden gefusilleerd. Sinds 1970 staat er al een monument bij het Verscholen Dorp zelf, in 1995 werd er aan de Tongerenseweg een tweede monument geplaatst met daarop de namen van de gefusilleerden.
In Hotel-Restaurant De Vossenberg is een kleine expositie ingericht ter nagedachtenis aan het kamp, zijn oprichters en de onderduikers. Hieronder een kleine greep uit de collectie, en met dank aan collega heywoodu, foto's van het monument aan de Tongerenseweg.
Westerborkpad - Het Verscholen Dorp (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Het Verscholen Dorp (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Het Verscholen Dorp (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Het Verscholen Dorp (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Het Verscholen Dorp (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Het Verscholen Dorp (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Het Verscholen Dorp (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Het Verscholen Dorp (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Het Verscholen Dorp (Foto: FOK!/Heywoodu )
Westerborkpad - Het Verscholen Dorp (Foto: FOK!/Heywoodu)
Westerborkpad - Het Verscholen Dorp (Foto: FOK!/Heywoodu )
Mocht je er ooit naartoe gaan: doe het op een doordeweekse dag, het liefst bij matig weer. Dat maakt de sfeer alleen maar 'beter' (in negatieve maar realistische zin) en waarschijnlijk is er dan vrijwel niemand. De paar keer dat ik er geweest ben was het in elk geval erg rustig. De weg is ook ver weg, dus je hoort eigenlijk niks behalve de natuur.quote:
Staat niet echt bovenaan mijn verlanglijstje.quote:Op woensdag 24 juni 2020 13:31 schreef heywoodu het volgende:
Mocht je er ooit naartoe gaan: doe het op een doordeweekse dag, het liefst bij matig weer. Dat maakt de sfeer alleen maar 'beter' (in negatieve maar realistische zin) en waarschijnlijk is er dan vrijwel niemand. De paar keer dat ik er geweest ben was het in elk geval erg rustig. De weg is ook ver weg, dus je hoort eigenlijk niks behalve de natuur.
Het is ook meer iets waar je naartoe gaat (of kunt gaan) als je toevallig eens in de buurt verblijftquote:Op woensdag 24 juni 2020 13:42 schreef golfer het volgende:
[..]
Staat niet echt bovenaan mijn verlanglijstje.
Ik ben zelfs nog nooit in Westerbork geweest, waar mijn familie (inclusief mijn moeder) heeft verbleven.
Ja, klopt. Ik weet niet meer of ik er op een doordeweekse dag was of in het weekend, maar het is daar sowieso wel in de middle of nowhere. Zeker als je erheen wandelt, dan kom je al in ontzettend verlaten gebied en stuit je 'opeens' op dat verscholen dorp. Ik kan me goed voorstellen dat ze dat een tijd verborgen hebben weten te houden. Heel indrukwekkend inderdaad.quote:Op woensdag 24 juni 2020 13:31 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Mocht je er ooit naartoe gaan: doe het op een doordeweekse dag, het liefst bij matig weer. Dat maakt de sfeer alleen maar 'beter' (in negatieve maar realistische zin) en waarschijnlijk is er dan vrijwel niemand. De paar keer dat ik er geweest ben was het in elk geval erg rustig. De weg is ook ver weg, dus je hoort eigenlijk niks behalve de natuur.
Nou ja, 'middle of nowhere'...misschien voor mensen die de stad gewend zijn ja. Uiteindelijk fiets je toch in vrij korte tijd langs die weg van Nunspeet naar Vierhoutenquote:Op woensdag 24 juni 2020 14:47 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Ja, klopt. Ik weet niet meer of ik er op een doordeweekse dag was of in het weekend, maar het is daar sowieso wel in de middle of nowhere. Zeker als je erheen wandelt, dan kom je al in ontzettend verlaten gebied en stuit je 'opeens' op dat verscholen dorp. Ik kan me goed voorstellen dat ze dat een tijd verborgen hebben weten te houden. Heel indrukwekkend inderdaad.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |