FollowPrishaupthebloodymountain deel #3

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 22:11 schreef mazaru het volgende:

[..]

Mag hopen dat ze echte Cola kreeg... Coca-Cola

Het was idd coca cola

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 22:11 schreef Prisha het volgende:

[..]

Het was idd coca cola

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 22:11 schreef Prisha het volgende:

[..]

Het was idd coca cola

Jammer weer dit

Wauw

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 21:55 schreef Prisha het volgende:
Op die klim naar de top liepen 4 gidsen mee, en dan nog 4 porters. Die porters liepen mee om ervaring op te doen en om eventueel rugzak te dragen van ons als we het lastig hadden.
Ook werd er zuurstof mee naar boven genomen.

Als je aan me vraagt hoe ik die klim heb ervaren....het waren een reeks van impressies.
In het donker en kou naar boven....licht van de bijna volle maan. Boven je in de verte een rijtje hooflampjes...ver onder je ook een rijtje hoofdlampjes. Het licht van die lampjes pulseerde als het ware.

Maaike, de expeditieleider, liep voor mij. Ze had twee lichtgevende puntjes op de achterkant van haar broek. Daar focuste ik op. Zag enkel die puntjes. Een oneindige pad dat maar door en door ging, er kwam geen einde aan,. en steeds maar weer die puntjes. Nu nog steeds zie ik ze voor me.

En er was een porter, een Masai, die enkel een Masai doek omhad tegen de kou. Hij liep steeds aan de buiten kant om ervoor te zorgen dat we niet in de afgrond vielen. En hij zong Swahili liedjes.
Die impressie heb ik nog heel sterk. Donker, kou...en dan vanuit het donker zijn diepe melancholische zangstem dat op de wind naar je toe zweefde. Heel bijzonder. Dat hielp op bepaalde punten om er doorheen te komen.

Iemand van de groep had op de top een foto van hem gemaakt. Soms zegt een foto meer dan woorden:

[ afbeelding ]

Wat een tocht.. en wat beschrijf je dat mooi, je kan bijna de man horen zingen.

Ze is terug

Moet toegeven dat ik die berg ook wel onderschat heb als ik je verhalen zo lees en foto's zie

Echt respect hoor

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 22:11 schreef sjampoeh het volgende:
Welcome back ! Ik denk dat het geestelijk ook wel het een en ander gebeurd met je op zo'n reis.
Leuk om het te lezen hoe jij het hebt beleefd, thnx dat we een beetje mee mochten reizen
Respect woman

thanks sjampie

Ja...geestelijk heeft het ook wel wat gedaan met me ja. Geen plotse nieuwe inzichten of Eureka! gevoelens of zo, dat niet...maar wel bevestiging dat ik op het juiste pad zit...en ook de dood van mijn vader en moeder eindelijk een plekje kunnen geven...en nog wat andere pijnlijke dingen uit het nabije verleden waar nu definitief een streep onder is gezet. En de blik voorwaarts gericht en op naar nieuwe dingen...want er gaan wat dingen veranderen en die tijd alleen met je gedachten helpt om alles goed op een rijtje te zetten

Soort van opschoningsactie als het ware.

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 22:10 schreef Prisha het volgende:

[..]

jawel...het licht van het hoofdlampje scheen recht voor me. En op de broek van Maaike

De ondergrond was bevroren toen we naar boven gingen. En hard. Toen we naar beneden gingen, scheen de zon inmiddels, en was het ontdooid. Waar je doorheen liep was diepe as/gruis. En dat maakte het naar beneden gaan zo lastig. Daar gleed ik steeds in weg. Steil en glad. Kutafdaling!

Ik kan het me wel voorstellen, dat je helemaal gefocust bent op de lichtjes en de broek voor je.

Heb je de krater eigenlijk nog kunnen zien? Het lijkt me ook wel bijzonder op zo'n bijna buitenaardse ondergrond te lopen.

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 22:17 schreef sjampoeh het volgende:

[..]

knuffelt
Zou ook wel goed voor mij zijn

Ik volg je wel online

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 22:15 schreef pullup het volgende:
Ze is terug

Moet toegeven dat ik die berg ook wel onderschat heb als ik je verhalen zo lees en foto's zie

Echt respect hoor

jaaaaa ben er weer
En jij ook....ik heb fotos van je voorbij zien komen, hele mooie foto's

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 22:17 schreef Recce het volgende:

Heb je de krater eigenlijk nog kunnen zien? Het lijkt me ook wel bijzonder op zo'n bijna buitenaardse ondergrond te lopen.

Niet echt....ik heb er weinig van meegekregen.

En nu ga ik dat schone bed induiken. Lekker slapen. Ik kan nooit slapen in een vliegtuig....lukt me echt totaal niet.

Welterusten alvast en nogmaals: bedankt voor het meeleven.

En nogmaals voor de mooie hangertje..dat nog steeds om mijn nek hangt. Die is niet af geweest de afgelopen twee weken. Jullie waren dus steeds een beetje bij me

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 22:24 schreef Prisha het volgende:
En nu ga ik dat schone bed induiken. Lekker slapen. Ik kan nooit slapen in een vliegtuig....lukt me echt totaal niet.

Welterusten alvast en nogmaals: bedankt voor het meeleven.

En nogmaals voor de mooie hangertje..dat nog steeds om mijn nek hangt. Die is niet af geweest de afgelopen twee weken. Jullie waren dus steeds een beetje bij me

Mooie verhalen, Prisha. Slaap lekker.

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 22:16 schreef Prisha het volgende:

[..]

thanks sjampie

Ja...geestelijk heeft het ook wel wat gedaan met me ja. Geen plotse nieuwe inzichten of Eureka! gevoelens of zo, dat niet...maar wel bevestiging dat ik op het juiste pad zit...en ook de dood van mijn vader en moeder eindelijk een plekje kunnen geven...en nog wat andere pijnlijke dingen uit het nabije verleden waar nu definitief een streep onder is gezet. En de blik voorwaarts gericht en op naar nieuwe dingen...want er gaan wat dingen veranderen en die tijd alleen met je gedachten helpt om alles goed op een rijtje te zetten

Soort van opschoningsactie als het ware.

Wow...

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 22:24 schreef Prisha het volgende:
En nu ga ik dat schone bed induiken. Lekker slapen. Ik kan nooit slapen in een vliegtuig....lukt me echt totaal niet.

Welterusten alvast en nogmaals: bedankt voor het meeleven.

En nogmaals voor de mooie hangertje..dat nog steeds om mijn nek hangt. Die is niet af geweest de afgelopen twee weken. Jullie waren dus steeds een beetje bij me

Sweet dreams

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 22:24 schreef Prisha het volgende:
En nu ga ik dat schone bed induiken. Lekker slapen. Ik kan nooit slapen in een vliegtuig....lukt me echt totaal niet.

Welterusten alvast en nogmaals: bedankt voor het meeleven.

En nogmaals voor de mooie hangertje..dat nog steeds om mijn nek hangt. Die is niet af geweest de afgelopen twee weken. Jullie waren dus steeds een beetje bij me

Ik hoop dat je nu goed kunt slapen om alle indrukken te verwerken. Welterusten.

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 22:24 schreef Prisha het volgende:
En nu ga ik dat schone bed induiken. Lekker slapen. Ik kan nooit slapen in een vliegtuig....lukt me echt totaal niet.

Welterusten alvast en nogmaals: bedankt voor het meeleven.

En nogmaals voor de mooie hangertje..dat nog steeds om mijn nek hangt. Die is niet af geweest de afgelopen twee weken. Jullie waren dus steeds een beetje bij me

Louterend die reis dus Fijne lange slaap gewenst

Groot is thuis

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 21:51 schreef tonja het volgende:

[..]

Dat geloof ik ja. Ben je veel afgevallen?

Gewogen. Precies 3 kilo

En vanaf de start van de Fase Intensieve training (vanuit trainingsschema beginnend drie maanden voor vertrek, ik was 22 oktober ermee begonnen) tot aan vertrek op 30 januari was er al 6 kilo af. Dus 9 kilo in totaal.

Ik heb nieuwe bh's nodig

quote:

Op zaterdag 15 februari 2020 07:49 schreef Prisha het volgende:

[..]

Gewogen. Precies 3 kilo

En vanaf de start van de Fase Intensieve training (vanuit trainingsschema beginnend drie maanden voor vertrek, ik was 22 oktober ermee begonnen) tot aan vertrek op 30 januari was er al 6 kilo af. Dus 9 kilo in totaal.

Ik heb nieuwe bh's nodig

Alleen bh's? Dat waren zware tieten

quote:

Op zaterdag 15 februari 2020 14:02 schreef drakin het volgende:

[..]

Alleen bh's? Dat waren zware tieten

Hoi daar ben ik weer. Ik ben helemaal verrast door een grote aantal vragen die heb gekregen n.a.v. dit topic. Mensen die dit ook graag willen doen en die vragen hebben. Of gewoon zomaar vragen.
Wel vragen over dezelfde dingen vaak steeds. Na de zoveelste copy & paste leek het me handiger die vragen te verzamelen en hier dan de antwoorden neer te zetten, dat lijkt me het handigst.

De vragen die ik kreeg gingen over vooral de volgende dingen
1. Hoogteziekte / gebruik van diamox (meeste vragen gingen hierover)
2. Malaria
3. Temperatuur / kleding
4. Voorbereiding, hoe fit moet je zijn
5. Met welk aanbieder te gaan, kun je zonder?
6. Foto's!

Ik zal proberen de antwoorden hier neer te zetten. Maar let op: het zijn wel antwoorden beschreven uit mijn eigen ervaring. Kan dus voor iedereen anders zijn.

Ik zal beginnen met hoogteziekte, aangezien daar verreweg de meeste vragen overgingen. Het is een vrij lang stuk geworden maar ik denk wel daarmee alle vragen beantwoord te hebben.
De rest volgt daarna ergens.

Hoogteziekte komt voor in drie verschillende vormen:
• Acute hoogteziekte
• Hoogtehersenoedeem (ophoping vocht in hersenen)
• Hoogtelongoedeem (ophoping vocht in de longen)

Het ontstaat door een tekort aan zuurstof. Actute hoogteziekte krijgen velen. De andere twee zijn ernstigere vormen en komen minder vaak voor. Dat is hetgeen waar mensen uiteindelijk aan overlijden.

Actue hoogteziekte is het “gewone” hoogteziekte. Het lichaam past zich meestal aan het tekort aan zuurstof aan op de hoogte waarop je zit, daar is echter wel tijd voor acclimatisatie voor nodig. Boven 6000 m acclimatiseert het lichaam niet meer volledig en boven de 7000 m nauwelijks (death zone).

Acute hoogteziekte komt voor vanaf ongeveer 2500 m. Wel afhankelijk van de stijgsnelheid. Hoe sneller je stijgt, hoe meer je er last van kan hebben.

De meest voorkomende klachten van hoogteziekte:

1. Hoofdpijn die nog op pijnstillers reageert
2. Slapeloosheid
3. Gebrek aan eetlust
4. Misselijkheid
5. Duizeligheid
6. Hoofdpijn die niet meer op pijnstillers reageert
7. Ernstige vermoeidheid
8. Minder plassen
9. Braken
10. Traagheid

Als ik kijk naar onze groep, dan had iedereen een of meerdere van bovenstaande klachten. Bij mij was het vooral 3 en 4 en helaas ook 9. Ik had ook wel last van slapeloosheid maar dat had ik sowieso al dus ik kan niet zeggen of het door de hoogte kwam.

Kans op het krijgen van hoogteziekte:
Snelheid van stijgen
Hoe sneller je stijgt, hoe eerder je last kan krijgen. Hierbij is de route van belang. Er zijn meerdere routes naar de top. Degene waar ik voor gekozen heb is de langste route. 8 dagen in totaal waarvan 6.5 dag omhoog en 1.5 dag omlaag. De kortste route is de Marangu route, oftwel de CocaCola route. Die is 5 dagen. 3.5 dag naar de top en 1.5 dag naar beneden. Er zitten nog wat routes ertussenin. De statistieken wijzen uit dat de langste routes het meeste kans op success bieden om de top te halen. Je stijgt minder snel en je lichaam heeft de tijd om te acclimatiseren.

Toch is de kortste route populair, vooral onder de Amerikanen. Dit heeft dan vooral met tijd/geld te maken. De succeskans is echter veel lager. Maar een kwart tot een derde van de klimmers haalt hier de top. Dat zegt al heel veel.

Slaaphoogte
Als men op een dag sterkt stijgt en dan lager slaapt, dan is de kans op hoogteziekte kleiner. Het duurt ongeveer 4 – 12 uur voordat klachten ontstaan. Tijdens de dagbeklimming kun je best 1000 meter omhoog, als je ’s avonds maar weer op een lager niveau terug bent. Dit is het climb high, sleep low principe. Gedurende dag hoger klimmen, het lichaam acclimatiseert dan, en dalen en slapen onder die hoogst bereikte hoogte.

Tussen 2500 en 3500 meter worden gemiddeld 25% van de klimmers meestal licht en kortdurend ziek, tussen 3500 en 5500 meter 65% ook met ernstige vormen, en boven de 5000 meter vrijwel iedereen.

Aanleg
De een kan meer aanleg hebben dan de ander. Helaas weet je dit pas als je het zover is.

Inspanning
Grote fysieke inspanning op hoogte veroorzaakt een extra sterke verlaging van de zuurstofsaturatie.
Hoe langzamer je gaat, des te kleiner is de kans op hoogteziekte.
Er wordt continue gehamerd op “polle polle!”, langzaam langzaam! De gids voorraan geeft het tempo aan, en dat is heel erg langzaam. Langzamer dan slenteren. In het begin denk je: oh easy peasy, zo haal ik die top makkelijk. Maar als je na een aantal dagen hoger bent gekomen, dan is zelfs dat lagere tempo niet zo makkelijk meer. De gidsen zeggen het niet voor niets en geven niet voor niets die tempo aan.

Degenen die daar een beetje ongeduldig mee zijn en toch sneller willen, en/of meer willen doen, die komen zichzelf gigantisch tegen. Bij onze groep was dat duidelijk. Degenen die vonden dat het te langzaam ging en die gedurende dag enorm veel energie verspilden aan heen en weer lopen, die zaten bij dag 3 of 4 als een dood vogeltje in de eettent, behoorlijk beroerd.

Kans op hoogteziekte verkleinen
- Beperk stijgsnelheid (climb high, sleep low)
- Langzaam gaan, beperk de inspanning
- Koolhydraten eten
- Veel drinken
- Diamox preventief

Diamox
Dan komen we bij diamox. Veel vragen over gehad. Diamox is iets wat je preventief of curatief kan innemen. Het stofnaam is acetazolamide en is in Nederland als recept onder de naam diamox te krijgen. Het is eigenlijk een plaspil, maar men heeft ontdekt dat het helpt tegen hoogteziekte.

Diamox kun je preventief en curatief innemen. Dat garandeert niet dat je geen klachten zult krijgen maar maakt de kans een heel stuk kleiner. Als je preventief slikt, dan neem je vanaf de eerste dag op de berg ‘s morgens een half tablet en ‘s avonds een half tablet. Bijwerking van diamox is dat je veel moet plassen. Voor de nachtrust is dat niet zo fijn, je slaapt daar al moeilijker en steeds eruit om te plassen is niet echt bevorderlijk voor de nachtrust.

Het is wel zo dat diamox bij klachten binnen een half uur werkt. Dus het is de afweging die je zelf moet maken of je het preventief wilt slikken. Bij ons in de groep was er eentje die het preventief nam. De rest niet, we hadden het wel later curatief nodig. En degene die het preventief nam kreeg toch last, waarschijnlijk omdat hij teveel energie verspilde aan te snel willen gaan.

Curatief is de dosis hoger en het helpt vrijwel meteen. Ik ben begonnen met een dosis nadat ik twee dagen achter elkaar misselijk was en geen eten kon binnenhouden. Het hielp wel, hoewel de eetlust pas echt terugkwam nadat we weer afgedaald waren.

Volgens mij heb ik hiermee alle vragen omtrent hoogteziekte beantwoord. Ik ben geen arts, dus wat ik hier vertel is naar aanleiding van wat mij verteld is door GGD en de expeditieleider en door mijn eigen ervaring op de berg.