Ernstig zieke kat: wat kan het zijn?

Hoop dat ik hier goed zit.. Ik heb een vraagje over mijn kat, of iemand wellicht onze situatie herkent.

Ik heb een paar maanden geleden een vrouwelijke zwerfkat in huis genomen van een jaar of 8 oud. Ze lag helemaal flauw en liep wat rondjes, door een oorontsteking. Ze kreeg een spuit tegen misselijkheid en medicatie, en toen we thuiskwamen en ik eten voor zette, was ze al wonderbaarlijk opgeknapt. Een paar uur later was ze echt weer blij en aan het eten, liep normaal etc. Later geen last meer van gehad.

Nu is zij sinds maandag weer aan het kwakkelen geslagen. Ze was ontzettend sloom, het lopen ging voorzichtig, stapje voor stapje en ze was het liefst op zichzelf. Ze wilde geen andere dieren om zich heen hebben, kon ze niet hebben. Haar ogen stonden ook niet goed, ze had grote pupillen. Omdat ze ook slecht at, ben ik direct naar de dierenarts gegaan. Daar is haar temperatuur opgenomen en werd opgemerkt dat ze van achteren wat vies was (diarree) en er bloed op de meter zat. Ze had geen koorts, ze konden het niet zo snel verklaren wat er aan de hand was, dus is ze opgenomen. Volgende ochtend mocht ze mee naar huis (had geen koorts en gegeten), ze zou wat verkouden zijn. Er kwam wat snot uit haar neus. Advies: neus schoonhouden en Metacam geven. Toen ik haar ging halen, viel me meteen op dat ze nog steeds slecht uit haar ogen keek. Het was een hoopje ellende. Hoopte dat de medicatie nog moest aanslaan. Bloedonderzoek of iets dergelijks was niet gedaan (was wel afgesproken, als ze niet opknapte door haar infuus, maar ok). Eenmaal thuis haalde ik haar uit de mand en viel ze meteen om. Ze slingerde alle kanten op en kroop direct weg in een donker hoekje. Ze heeft gepoept, was een goede keutel qua structuur maar er zat bloed bij. Eten wilde ze niet en lopen ging echt voor geen meter. Ik heb direct teruggebeld naar de dierenarts, maar zij hadden haar niet zien poepen daar en ook niet lopend/staand bekeken. Moest het een paar dagen aankijken, tenzij het echt drastisch verslechterde. Toen viel me op dat er een stukje worm leek te zitten in haar vacht (zat niet in haar ontlasting). Ik heb haar direct ontwormd. Ze is wel tijdig ontwormd geweest, maar vangt ook enorm veel muizen. Die avond wist ik dat het niet langer kon, ik dacht echt dat haar laatste uren geslagen hadden. Heb haar met spoed teruggebracht. Eenmaal daar zat het dekentje onder de (spoel)wormen, kwamen er nog steeds uit zelfs. Ik heb gezegd dat ze omviel, amper kan lopen, in het gezicht soms leek te trillen, en niet goed reageerde op harde geluiden en bewegingen in haar richting. Ze is opnieuw opgenomen, en werd als ernstig bestempeld. (vraag me af waarom ze zo mee naar huis is gestuurd). Er is bloedonderzoek gedaan, kwam niet veel schokkends uit. Beetje bloedarmoede, eiwitten wat laag, ontstekingswaarden licht verhoogd. Kan met diarree en bloeding te maken hebben. Echo gemaakt. Maag-darmen waren geïrriteerd. Volop aan de medicatie en dwangvoeding. Eten wilde ze zelf echt niet en ze was ontzettend sloom. Ook werd ze vanachter gewassen, omdat er wat dunnige ontlasting spontaan bleef komen (terwijl ze thuis wel een mooie keutel had gelegd). Na een paar dagen zat er nog geen verbetering in. Ze at wel het eten dat ik zelf mee had genomen. Maar zó sloom, wankel en ogen die slecht stonden. Kopje trok ook wel eens raar weg naar 1 kant. Dierenarts zei dat de echo niet dusdanig slecht was, maar ze kunnen er flink ziek van kunnen zijn. Op dit moment begon ik me toch wel af te vragen of een kat werkelijk zó ziek is van wormen en wat geïrriteerde darmen. Meeste katten merk je niets van dat ze wormen hebben en ze deed ook zo raar met haar hoofdje. Soms trok ze deze helemaal opzij om naar achter te kijken (waar niets te zien was). Rekening was op dat moment al 500 euro. De volgende dag belde de dierenarts weer, ze had wat gegeten, maar nog sloom. Ik vroeg hoe ze liep. Wederom hadden ze geen idee, want ze is niet staand/lopend bekeken. Of ik langs kon komen, dan zouden we haar samen bekijken. En ja, ze kon helemaal niet staan. Ze 'liep' dronken, zakte in elkaar naar 1 kant. Ze hield haar voorpoten dubbel geklapt. Bewoog haar hoofd maar naar 1 kant leek het. Er was duidelijk héél iets anders aan de hand! Ook gaf deze dierenarts aan dat je inderdaad niet zo ziek zult zijn van de wormen en wat de echo liet zien. Deze symptomen pasten hier zelfs helemaal niet bij. Hadden ze maar eerder gekeken hoe ze liep, dat mag je toch verwachten voor het bedrag!!! Was niet blij en ontzettend bezorgd, want ik heb vaker een kat zo raar zien 'lopen' en dat liep dodelijk af. Het was dus waarschijnlijk een probleem in haar hoofd. In haar oren kon ze weinig vinden, maar het zou dieper kunnen zitten (middenoor). Nu liep ze geen rondjes zoals eerst, maar zakte opzij. Een hersenprobleem.. zenuwen... Haar nek kon ze wel links en rechts bewegen, daar leek ze geen hinder van te ondervinden. Een scan zou in de 500 euro gaan kosten en zou daarbij mogelijk ook geen oplossing bieden. Afgesproken is dat ze momenteel thuis behandeld wordt voor middenoorontsteking en daarna overlegd wordt wat we gaan doen. Ze kan nog steeds niet lopen, er zit echt geen verbetering in. Ontlasting was goed. Ze eet en drinkt. Haar ogen staan echter niet goed, ze kijkt wat apatisch voor zich uit, ze wiegt soms een beetje met haar hoofd ofzo en trilt bij haar snorharen. Maar als je bij haar komt is het weer over. Ik houd het eten voor, maar als het te lang duurt kruipt ze soms ietsje naar voren. Ze wilt wel, maar kan niet. Op geluiden reageert ze eigenlijk niet apart, ze keek ook graag naar buiten in het felle licht. Pupillen worden dan kleiner en ze ziet/hoort alles goed. Bij het eten maakt ze misschien een wat schrapend geluid af en toe. Snotneus nog een beetje en wat tranende ogen. Ze spint als ik bij haar ben en maakt 'knedende' bewegingen met haar nageltjes in/uit. De dierenarts heeft haar ook met zo'n hamertje op haar pootjes geslagen, dat leverde geen diagnose op (was goed). Ze gaapte een paar keer, dat doet ze altijd als ze blij is (hopelijk een goed teken nu dus).

Heeft iemand énig idee wat dit kan zijn of heeft iemand hetzelfde meegemaakt? Ze is als kitten niet geënt, maar fip en kattenziekte leken uitgesloten op basis van het bloedonderzoek. Het is mogelijk iets erfelijks omdat een andere kat uit volgens mij dezelfde bloedlijn ook zo raar liep (voorpoten dubbel) en coördinatie miste. Voor zover ik weet is deze overleden voordat een diagnose is gesteld/behandeling was opgestart. Ze heeft ook een keer een nestje gehad dat niet levensvatbaar was, ze wilde er zelf plots niets van weten en een dag later was het gebeurd. Meer weet ik niet van haar geschiedenis, behalve dan dat ze oorontsteking had. Daar is ze binnen een paar uur van opgeknapt en gedroeg ze zich toch net anders. Sorry voor het lange verhaal. Ik kan online weinig vinden, de dierenarts heb ik al genoeg gespekt zonder veel resultaat en hoop op ervaringen van anderen hiermee.

quote:

Op zondag 12 januari 2020 19:55 schreef Walging het volgende:
Mijn vorige poes had ook zo’n rare blik en kroop weg en werd agressief toen ik bij haar kwam. Ze was duidelijk heel erg ellendig, ademde zwaar en was aan het kwijlen. Ik ben toen met haar naar de dierenarts geweest en die dacht dat ze een beroerte (herseninfarct of -bloeding) had gehad. Ik dacht dat haar laatste uren geslagen hadden maar na een paar dagen slap in een kratje met handdoeken liggen (zij liep ook als een dronkelap en viel steeds om en ik wilde niet dat ze zich pijn zou doen of weg zou kruipen waar ik er niet bij kon) en gedwangvoederd worden met een spuitje knapte ze ineens weer op en was er bijna niets meer aan haar te zien. Alleen haar pupillen zijn altijd een beetje wijder blijven staan dan voorheen. Ze heeft daarna nog een paar jaar geleefd met nog een paar keer een soortgelijke aanval (maar minder heftig), totdat ze uiteindelijk gewoon op was door ouderdom en hartfalen (had dus niet per se iets met die beroertes te maken).

Klinkt niet helemaal hetzelfde als jouw poes en die van mij had ook niets van diarree ofzo (maar die diarree zou er natuurlijk ook toevallig los van kunnen staan), maar er zijn wel wat overeenkomsten.

Sterkte met het arme beestje

Hi, bedankt voor je reactie! Er zijn inderdaad wel wat overeenkomsten, ik zat zelf eerst ook te denken aan een hersenbloeding. Inmiddels is ze wel weer tevoorschijn gekomen (ze lag alleen maar) en leek ze al wat stabieler te lopen. Nog wel licht zwenkend, maar ik zie een verbetering. Wellicht dat de medicatie aanslaat, dan zou het toch een diepe oorontsteking of iets in die richting kunnen zijn. Hopen dat het doorzet, nogmaals bedankt!

quote:

Op zondag 12 januari 2020 22:30 schreef superkimmi het volgende:
De kat van mijn schoonvader heeft ook soortgelijke symptomen gehad. Bij haar was het echter geen diarree, maar braken. Zij bleek uiteindelijk daadwerkelijk een ernstige oorontsteking te hebben. De behandeling daarvan sloeg aan, het duurde echter nog weken voordat ze minder begon te braken en zelfs wel een maand of 3-4 voor ze helemaal opknapte. Haar kopje blijft altijd een beetje scheef staan hierna (evenwichtsstoornissen gehad door de oorontsteking), maar verder is ze helemaal opgeknapt.

Ik hoop dus dat het grootste probleem bij haar ook in de oorontsteking zit. Die kan echt nare symptomen geven.

Braken heeft ze (gelukkig) nooit gedaan, de eerste keer ook niet. Ze begint sinds vanmiddag ineens meer vooruitgang te boeken. Oorontsteking kan inderdaad ernstige symptomen geven, ik denk toch dat het dat is.. Heeft dagen bij de dierenarts gezeten (die elkaars diagnose ook nog eens in twijfel trekken achteraf), maar niet de juiste medicatie gehad en ze hebben haar ook nooit buiten het kooitje goed bekeken. Terwijl ik al 2x had aangegeven dat ze omviel en ze kennen haar geschiedenis. 500 euro lichter en alsnog je kat bijna kwijt zijn, echt geen pretje Maar goed, belangrijkste is dat ze nu opknapt, ik heb continue gedacht dat het afscheid nemen werd.